در حالی که با گذشت حدود یک ماه از بحث مرمت غیراصولی گنبدمسجد شیخ‌لطف‌الله می‌گذرد و هیچ کدام از مسئولان میراث فرهنگی استان و دست‌اندرکاران امر حاضر به پذیرش این مرمت غیراصولی نیستند، برف روز گذشته دلیلی بر تائید نظر فعالان حوزه میراث فرهنگی مبنی بر مرمت غیراصولی گنبد این مسجد ۴۰۰ ساله بوده است.

روز گذشته در حالی که کل شهر اصفهان سفیدپوش شد اما یکی از تر‌ک‌های تازه مرمت شده مسجدشیخ‌لطف‌الله پوشش برف را به خود ندید؛ این امر تعجب همگان از جمله متخصصان حوزه میراث، مرمت و حتی شهروندان عادی را هم در پی داشت که البته پیگیری‌ها و نظر متخصصان امر باردیگر مرمت غیراصولی بخشی از این گنبد را گوشزد می‌کند.  اکثر مرمت‌گران بر این باورند که مرمت غیراصولی گنبد مسجد شیخ‌لطف‌الله دلیل ننشستن برف بر روی بخشی از گنبد بوده است.

اگر گنبد به همین شکل مرمت شود، کوچک می‌شود

مهشید بهزادی، مرمتگر و کارشناس ارشد معماری در گفت‌وگو با اسکان نيوز در خصوص مرمت گنبد مسجد شیخ لطف‌الله  گفت: در مورد نحوه و نوع مصالح مصرفی برای مرمت این گنبد شفاف‌سازی نشده و هر مرتبه چیزی گفته شده و نمی‌توان نظر مشخص داد.

بهزادی استفاده از برس خشن برای تراشیدن روی گنبد، استفاده دوغاب گچ و …  برای مرمت گنبد مسجد شیخ لطف‌الله را از جمله مواردی دانست که از سوی دست‌‌اندرکاران امر مطرح شده و بر این اساس، اظهار کرد: زمان اتمام کار مرمت، این بخش از گنبد بسیار براق بود که احتمالا یا بخاطر روغن‌کاری و یا هر چیز دیگر بوده. اما این‌ها هیچ‌کدام شفاف‌سازی نشده است.

به گفته این کارشناس معماری، تمام  سطح کاشی، بند و آجر را به صورت یک دست دوغاب کشیده شده و همگی به‌خورد آجرها رفته و بعد هم ظاهرا با یک برس سیمی خشن این سطح را تراشیده‌اند و باعث شده که این لعاب از بین برود و رنگ آن روشن شود.

بهزادی با اشاره به این‌که یک درز در این ترک باز شده و عملا مشکل جدی ایجاد خواهد کرد، افزود: اگر گنبد به همین شکل مرمت شود، کوچکتر می‌شود. علاوه بر آن با توجه به بودجه‌ای که برای بحث اسکن در نظر گرفته شد اما به دلیل نداشتن طرح مطالعاتی هیچ استفاده‌ای از آن نشد و عملا این هزینه بیهوده بوده؛ مگر این‌که پس از اتمام مرمت باردیگر اسکن انجام و با اسکن قبل از مرمت مقایسه شود.

ضمن آن‌که هوشنگ رسام حدود ۳۰ سال پیش این گنبد را به صوت موضعی مرمت کرده  این در حالیست که مدیر پایگاه نقش جهان می‌گوید این گنبد در زمان پهلوی مرمت شده است.

این کارشناس معماری با اشاره به این‌که داربست‌های حاضر در محل خبر از ادامه مرمت بنا در سکوت را می‌دهد، اظهار کرد: باید شورایی در مورد نحوه مرمت این گنبد در سطح کشوری و زیر نظر ایکوموس تشکیل شود تا این مورد به صورت جدی مورد بررسی قرار بگیرد. پیمانکار این طرح کارشی‌کار نبوده و در حقیقت پدر ایشان طاق‌زن بوده است. علاه بر آن، این پروژه طرح مطالعاتی نداشته و به همین دلیل  این مشکلات بوجود آمده و اگر به این روش پیش برد احتمالا یک ترک کم می‌آید.

لزوم احتیاط در مورد مرمت ترک‌های باقی مانده گنبد شیخ لطف‌الله

علی اصغر نجف‌پور، مدرس دانشگاه و کارشناس مرمت‌ در گفت‌وگو با اسکان نيوز با اشاره به این‌که  آجر و بیسکوئیت کاشی در زمان پخت در دماهای بالا دچار تغییرات فیزیکی و شیمیائی مختلفی می‌شوند که حاصل نهایی همان آجری است که از کوره خارج می شود و ما می بینیم، گفت:  یکی از این اتفاقات در سطح  بیرونی آجر رخ می‌دهد که بیشترین مواجهه را با حرارت دارد در این موضع از کاشی به‌دلیل نزدیکی به حرارت  و بالا رفتن دما تا نزدیکی دما ذوب حالتی شبیه به ذوب رخ می‌دهد که اگر دما بالاتر برود سطح آجر ذوب  و گاهی روان می شود.

نجف‌پور در ادامه افزود: اگر به سطح آجرهای سوخته در کوره که اصطلاحا به آجر جوش  معروفند نگاه کنیم این حالت را خواهیم دید. اما قبل از سوختن و تبدیل به آجر جوش در سطح آجر حالتی شبیه به شیشه‌ای شدن  رخ می‌دهد که به پدیده زینترینگ  شهرت دارد. این لایه زینترشده (شیشه‌ای)  ویژگی‌هایی  دارد که در بعضی از مصارف آجر این ویژگی‌ها مطلوب و مورد نظر قرار می‌گیرد، از جمله این ویژگی‌ها عدم نفوذپذیری یا نفوذپذیری بسیار ناچیز نسبت به آب و عدم نفوذ غبار و چرکی به داخل خلل و فرج آجر است، و معمولا مقدار ناچیز چرکی‌های نشسته روی سطح هم بر اثر بارش نزولات جوی شسته شده و زدوده می‌شود.

این مدرس دانشگاه معتقد است که  سائیدن سطح آجر با استفاده از برس خشن در واقع باعث حذف این لایه شبه شیشه‌ای از سطح آجرهای موجود  در گنبد شده، که علاوه بر تغییر رنگ و روشن شدن رنگ فعلی، در آینده نه چندان دور(شاید کمتر از ۵ سال) این بخش مرمت شده نه تنها روشن‌تر از سایر بخش‌ها نخواهد بود، بلکه به احتمال قریب به یقین به شدت تیره‌تر و چرک‌تر به‌نظر خواهد رسید. شاید یکی از دلایلی که باعث شده عاملان تصمیم بگیرند لایه محافظی با مواد ناشناخته(اعلام نشده) روی سطح گنبد اجرا کنند، همین مطلب است.

نجف‌پور در ادامه یادآوردشد:  باید در مورد مرمت بقیه ترک‌های باقیمانده نهایت احتیاط به عمل آید و با حذف تیم قبلی و دعوت از گروه توانمند(این کاره)، مراحل مرمت را بدون دوغاب‌ریزی روی سطح کاشی و بدون برس کشی برای حذف دوغاب ها و…. انجام دهند.

این کارشناس مرمت با اشاره به بارش برف روز گذشته در شهر اصفهان و ننشستن برف بر روی محل ترک جدید، تصریح کرد: این اتفاق موارد فوق را تائید می‌کند یعنی در قسمت‌های مرمت شده و سائیده شده با برس به دلیل حذف لایه زینتر شده، برف روی آجرهای بدون لعاب باقی نمانده است.

به گزارش اسکان نيوز، خراشیده شدن و حذف لایه زینتر که باعث انعکاس بخشی از نور خورشید می‌شود، جذب گرما حاصل از تابش در بدنه‌ها و بالطبع گرمتر بودن جسم آجر باعث ذوب شدن برف در این ناحیه شده  و همچنین خراشیده شدن و حذف لایه زینتر از سطح آجر، ضریب جذب آب در سطح آجر افزایش یافته و در واقع حالتی شبیه به مکش برف ذوب شده در سطح رخ داده، از دلایل ذوب سریع برف در این قسمت از گنبد بشمار می‌رود.

نجف‌پور تاکید کرد که در واقع این حالت آب گریزی نیست بلکه هیدروفیلی یا آب‌خواهی است.

عایق طبیعی آجرهای گنبد را از بین برده‌اند

هوشنگ رسام، پیشکسوت مرمت و کاشی‌کار در خصوص اتفاق روز گذشته در گنبد مسجد شیخ لطف‌الله، گفت: گنبد مسجد شیخ‌لطف‌الله به طور کلی طرح مطالعاتی  مرمتی نداشته، در صورتی که هر بنا تاریخی به هنگام مرمت؛ بازسازی ونوسازی نیازمند طرح مطالعاتی و نقشه راه است.

رسام در گفت‌وگو با اسکان نيوز انجام کار آسیب‌شناسی را یکی از مراحل طرح مطالعاتی دانست و گفت: میراث فرهنگی استان می‌گوید که گنبد مسجد شیخ‌لطف‌الله حدود ۸۵ سال پیش  و در زمان رضاشاه مرمت شده اما حدود ۳۵ سال پیش با حکم مدیر سازمان بنده به همراه یک تیم حدود ۱۰ نفر این گنبد را مرمت موضوعی کردیم و این‌ها این مورد را در نظر نگرفتند. علاه بر آن استادی که کار مرمت این دوره را انجام داده، از بهترین بناها و رسم‌بندهای اصفهان است در صورتی که این کار نیازمند یک استاند معرق‌تراش بوده است.

این پیشکسوت مرمت و کاشی‌کاری با اعتقاد به این‌که اتفاق امروز بخاطر مرمت نادرست بوده، تاکید کرد: گنبد اشتباه درست شده. زمانی که روی گنبد را کاشی کردند، بین آجرها فاصله افتاده و پس از بندکشی روی ترک کار شده، با برس سیمی تمام آجر را سیقل دادند و در نتیجه لعاب و عایق طبیعی آجرها از بین رفته که نباید این کار را انجام می‌دادند.

رسام ضمن تاکید بر این‌که مسجد شیخ‌لطف‌الله یکی از بی‎‌نظیرترین بناها تاریخی کشور بوده، گفت: این بناها نماد فرهنگ و تمدن غنی کشور ایران است که نگهداری  مرمت آن‌ها نیازمند حساسیست و تخصص ویژه است. لذا یک بنا تاریخی برای مرمت نیازمند کار کارشناسی بوده. مسجد شیخ‌لطف‌الله در حال مرگ است. تبدیل بخشی از این مسجد به کافی‌شاپ از دیگر اقدامات غیرکارشناسی در این بنا ۴۰۰ ساله بوده.

منبع:اسکان نیوز

جاذبه‌های تاریخی بنا و اساس تاریخ هر کشوری محسوب می‌شوند و اهمیت آن‌ها از آن جهت است که سرگذشت نسل‌های سرزمین‌ها را در خودشان حفظ کرده‌اند.سفر رفتن به بناهای تاریخی مرور تاریخ است؛ مرور آشوب‌ها، پیروزی‌ها، جنگ‌ها و داستان‌های اسطوره‌ای هر ملت. روح مکان جاذبه‌های تاریخی حس شناور شدن در گذشته را تداعی می‌کند؛ گذشته‌ای که به هویت جمعی مردم آن سرزمین‌ گره خورده و روایتی جامع را از غم‌ها و شادی‌هایی آنجا روایت می‌کند.

این مکان‌های تاریخی از هر جهتی اهمیت دارند و تلاش‌های زیاد برای نگه‌داشت و معرفی آن‌ها، برای حفظ سرمایه و تاریخ یک ملت است. ایران که سراسر است از داستان‌های شاهان و مردمی که روزهای خوش و ناخوش زیادی را دیده‌اند، در دل خود جاذبه‌های تاریخی و گردشگری زیادی دارد. مکان‌هایی که یا به تازگی کشف شده و به اهمیت آن‌ها پی برده شده است، یا سالیان سال است کشف شده و بازدید زیادی از آن‌ها می‌شود.

برای سفر در تاریخ کهن ایران، این کشور سرد و گرم چشیده، کفش‌هایتان را به پا کنید و همسفر گردشی تاریخی شوید. در این گردش به سه جاذبه ایران می‌روید و بناهایی را می‌بینید که از لحاظ تاریخی اهمیت فراوانی دارند.

زیگورات چغازنبیل، هرمی مقدس برای ایلامی‌ها

زیگورات چغازنبیل، بنایی به جا مانده از دوره ایلامی‌ها

در سفر به شهر شوش و استان خوزستان بنایی قرار دارد که تا چند دهه قبل کسی از وجود آن خبر نداشت. این بنای تاریخی به شکل یک تپه در زیر خاک مدفون بوده و توسط شخصی فرانسوی به نام «رومن کریشمن» خاک‌برداری شده است. زیگورات چغازنبیل مربوط به دوره ایلامی‌هاست و «زیگورات» نام بناهای مذهبی‌ای‌ست که در آن دوره تاریخی ایران ساخته می‌شده است.

زیگورات‌ها به شکل هرمی ساخته می‌شدند و بین مردم از اهمیت زیادی برخوردار بودند؛ به همین دلیل برای ساخت این بناهای مذهبی، از بهترین مصالح استفاده می‌کردند. زیگورات چغازنبیل یکی از مهم‌ترین و البته سالم‌ترین زیگورات‌های به جا مانده از تاریخ ایران است که در سال ۱۳۵۸ در فهرست آثار میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده.

«اونتاش ناپیراش» نام پادشاهی بوده که این زیگورات عظیم را با مصالح مرغوب آن زمان و آجر ساخته است. در این بنا توانسته‌اند چیزهای با ارزشی مانند مجسمه‌هایی از جنس سفال، و سنگ‌نگاره‌ای که به دوره عیلامی‌ها باز می‌گردد پیدا کنند.

سازه ‌های آبی شوشتر، نمایشی از معماری و مهندسی دقیق ایرانی

سازه‌های آبی شوشتر، سازه‌ای با مهندسی دقیق هخامنشیان

یکی از آثار با ارزش هخامنشیان که از لحاظ ساختار مهندسی‌ بسیار مهم است، سازه‌ های آبی شوشتر نام دارد. شاید از آثار هخامنشیان بیشتر نام‌های تخت جمشید یا نقش رستم را شنیده باشیم، اما سازه‌ های آبی شوشتر به عنوان بزرگ‌ترین صنعت قبل از انقلاب صنعتی، از دیگر بناهای به جا مانده از آن دوره باشکوه تاریخیِ ایران است.

هخامنشیان این سازه را برای بهره بردن بیشتر از آبِ جاری ساختند. با گذشت زمان، بخش‌های مختلفی به این سازه‌ی خشتی اضافه شد تا  بزرگ‌ترین موزه آب ایران باستان را شکل دهد. سازه ‌های آبی شوشتر بخش‌های مختلفی مانند آسیاب‌های آبی، بند برج عیار، بند ماهی‌بازان، بند شرابدار و پل بند شادروان دارد که دیدن هرکدامش انسان را شگفت‌زده‌ می‌کند. هرکسی به دیدن این بنای تاریخی برود، حتما از قسمت‌های مختلف آن دیدن می‌کند. بخش‌های مختلف این سازه آبی عظیم را می‌توانید در سفر ببینید.

قلعه الموت، سازه‌ای عظیم از دل تاریخ ایران

قلعه الموت نام آشناتری نسبت به دو اثر تاریخی قبل دارد. در یکی از روستاهای قزوین و قبل از میدان ورودی این شهر می‌توانید به دیدن این بنای تاریخی بروید و با یکی دیگر از شاهکارهای معماری ایرانی آشنا شوید. قلعه الموت یک دژ مستحکم است که از دو قسمت غربی و شرقی تشکیل شده و برروی صخره‌ای بلند قرار گرفته که حدود دو هزار و ۱۶۳ متر از سطح دریا فاصله دارد.

وقتی به بالای قلعه می‌رسید، عظمت و شگفتی این بنا شما را متوجه معماری باشکوهش می‌کند. البته نمای قلعه از پایین نیز شگفت‌انگیز است. قلعه الموتی که ما امروز می‌بینیم دقیقا همان چیزی نیست که در ابتدا ساخته شده؛ زیرا این بنا بارها مورد حمله قرار گرفته و قسمت‌های عظیمی از آن ویران شده است. البته هنوز هم این بنا زیبایی منحصربه‌فردی دارد و دیدنش رجعت به شکوه تاریخ ایران است.

‌منبع:مشرق نیوز

زمستان تهران به غیر از دود و آلودگی هوا می‌تواند در ارتفاعات زیبا باشد. پیست اسکی توچال هر سال میزبان گردشگرانی می‌شود که دوست دارند در میان ابرها روی برف سر بخورند.

به گزارش خبرنگار ایلنا، عموما کلان‌شهرها را به شلوغی، ازدحام و ترافیک می‌شناسیم و کمتر پیش می‌آید که جنبه‌های زیبای آن‌ها به چشم بخورد. تهران نیز به عنوان پایتخت کشور از این امر مستثنی نیست. هرچند قدمت زندگی در تهران به دوران نوسنگی می‌رسد اما آنچه امروز در تهران جریان دارد نه تنها با صد سال پیش خود تفاوت‌های فاحشی دارد، بلکه تقریبا هیچ اثری از آنچه در گذشته جریان داشت، دیگر نیست. شاید بتوان به جرات گفت تنها آثار باقی مانده از گذشته‌های دور برای تهران، همان ناهمواری‌های طبیعی باشد که کوهپایه‌های البرز آن را شکل داده‌اند. به واسطه قرار گرفتن دشت تهران در میان ارتفاعات و کوه‌هاست که «ته ران» نام گرفته است.

هر اندازه تهرانی که در گودی پای کوه‌ها قرار دارد آب و هوایی خشک و نسبتا گرم دارد، کوهپایه‌ها و قله‌های اطراف آن آب و هوایی سرد دارند و برفگیر هستند. یکی از معروف‌ترین قله‌های اطراف تهران که این روزها تبدیل به محلی برای تفریح و گردش شده،‌ توچال است.

چگونه به توچال برسید؟

توچال در شمال تهران قرار دارد و برای رسیدن به آنجا چند مسیر پیش روی شما قرار خواهد گرفت، اگر برای رفتن به توچال از خودرو شخصی استفاده می‎کنید خود را به ولنجک برسانید، خیابان ولنجک را تا انتها بالا بروید تا به پارکینگ توچال برسید. ماشین خود را پارک کنید و ادامه مسیر را تا ایستگاه ۱ تله کابین و بام تهران یا باید پیاده بروید یا با اتوبوس‌هایی که در نظر گرفته شده، طی کنید.

فراموش نکنید که حتی این مسیر کوتاه که شما را تا پای محل اصلی آغاز کوهنوردی می‌رساند نیز مملو از جاذبه‌های زیبا از آبشار و درختچه‌ها و قندیل‌ها گرفته تا کافه‌ها و استراحتگاه‌هایی است که برخی پای رودخانه و برخی در دامنه کوه احداث شده‌اند. حتا گلخانه‌ای نیز در این مسیر قرار دارد که گشت و گذار در آن با دیدن انواع گیاهان و  کاکتوس‌ها جذاب خواهد بود.

اگر می‎خواهید از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنید با استفاده از اتوبوس‎های خط میدان ولنجک – پایانه شهید افشار در ایستگاه هفدهم از اتوبوس پیاده شوید و با ماشین‎های گذری به ورودی توچال برسید.

البته مسیرهای دیگری برای رسیدن به توچال هست. باید ابتدا به تجریش برسید و برای رسیدن به آن می‎توانید از متروخط یک یا ‌اتوبوس‌های BRT خط راه‎آهن- تجریش استفاده کنید. با رسیدن به پایانه تجریش، سوار تاکسی‎های میدان سربند شوید و به دربند برسید و مابقی مسیر را باید پیاده طی کنید تا به توچال برسید.

اما اگر منطقه زندگی شما در شرق توچال است، می‎توانید از مسیر دارآباد استفاده کنید و برای سمت غرب هم مسیر کلک‎چال به تجریش و دربند می‎رسد. اگر مسیر میدان درکه انتخاب بهتری برای شماست از مینی‌بوس‎های درکه برای رسیدن به توچال استفاده کنید. همچنین انتهای مسیر اتوبان صیاد شیرازی به دارآباد می‎رسد که بعد از پارک ماشین‎ها در پارکینگ دارآباد می‎توانید پیاده‌روی خود را برای رسیدن به توچال آغاز کنید.

از پارکینگ تا تله کابین

رسیدن به پارکینگ توچال و پای کوه آغازی برای سفری یک یا چند روزه در میان آسمان و زمین و صعود به سرزمین‌ ابرهاست. با قرار گرفتن در فراز این بلنداست که می‌توانید به واقعیت نامگذاری بام تهران پی ببرید. تمام تهران زیرپای شماست و وسعت دیدتان به اندازه افقی بی‌پایان است. منظره‌ای از تهران پیش روی شما نمودار می‌شود که هیچگاه فراموش نخواهید کرد. می‌توانید روی صندلی‌های چوبی بنشینید و در میان رویاهایتان غرق شوید البته باتوجه به تعدد دکه‌های فروش خوراکی‌ و کافه‌ها انواع خوشمزه‌های مختلف از آش رشته و آش دوغ گرفته تا املت، سوسیس تخم مرغ، کلاب، چای و قهوه و حتی بستنی را می‌توانید خریداری و نوش جان کنید و بر لذتتان بیافزایید.

توچال از جمله جاذبه‌های گردشگری است که معمولا تمام روزهای سال پذیرای گردشگران است اما محبوبیت اصلی آن به دلیل پیست اسکی است چراکه این پیست،‌ بزرگترین پیست اسکی برفگیر کشور است؛ از این رو شاید بهترین فصل سفر به این منطقه، پاییز و زمستان یا بعد از بارش نخستین برف سال باشد. برای رسیدن به پیست می‌توانید با تله کابین تله کابین پروازی بر فراز ابرها داشته باشید و در هریک از ایستگاه‌ها که دوست دارید پیاده شوید. البته همان ابتدای مسیر باید مقصد را مشخص و بلیت مورد نظر را خریداری کنید.

برف و زمستان و دیگر هیچ

هرچند در  مسیر رسیدن به پیست و ارتفاعات توچال ۶ ایستگاه برای خدمات دهی در نظر گرفته شده اما برای خرید بلیت تله کابین‎ توچال فقط چند گزینه از جمله ایستگاه ۱ به ۲، ۱ به ۵ و ۱ به ۷ پیش روی شما قرار دارد. با این وجود در هر ایستگاه بسته به مکان قرارگیری شامل امکانات اولیه و اتراق کوهنوردان ازجمله سرویس بهداشتی و تخت‌هایی برای استراحت در نظر گرفته شده و در برخی از ایستگاه‌ها نیز آلاچیق، رستوران و محیطی گرم ساخته شده تا بتوانید دمی بیاسایید و غذاهای گرم مانند انواع سوپ و آش،‌ عدسی، ‌لوبیا،‌ املت،‌ انواع نوشیدنی‌های سرد و گرم و… را در اختیار داشته باشید.

پیست اسکی در ایستگاه هفتم قرار دارد که نزدیکترین پیست اسکی به تهران است و در ارتفاع  ۳۸۵۰ متری واقع شده.

تله سیژ و یک تله اسکی برای جابه‌جایی مسافران و اسنوموبیل سواری در پیست اسکی از امکانات این مجموعه است که با استفاده از آن می‎توانید آدرنالین خونتان را بیشتر و هیجان را تجربه کنید.

اینجا نقطه‌ای‌ست که تا چشم کار می‌کند سفیدی و برف است و دیگر هیچ؛ شما هستید، آسمان، خورشید، ابر و برف. می‌توانید نقاطی را پیدا کنید که در خلائی باورنکردی غوطه‌ور شوید و از سکوت طبیعت لذت ببرید. البته در پیست اصلی معمولا در روزهای تعطیل، جمعیت به اندازه‌ای می‌شود که شاید حتی نتوانید چوب‌های اسکی‌ را به راحتی و بدون آنکه کسی به شما بخورد، ‌پایتان کنید.

پیست اسکی توچال از بخش‌های مختلفی از جمله تله کابین، پیست اسکی، مدرسه اسکی، هتل، رستوران، تله و تله سیژ تشکیل شده و هر سال میزبان جشنواره اسکی روی یخ می‌شود.

این جشنواره معمولا اوایل زمستان‌ و در سه بخش اسکی تورینگ، اسکی آلپایین و اسنوبرد برگزار می‎شود. می‌توانید با پرداخت هزینه‌ برای شرکت در این جشنواره،‌ چند روز از پیست استفاده کنید و چند شب نیز در هتل اقامت داشته باشید.

افراد عادی برای استفاده از پیست اسکی باید در کلاس‎های آموزشی ثبت نام کنند و بعد از طی دوره سه روزه می‎توانند اسکی کنند، این دوره‎ها در دوبخش اسکی آلپاین و اسکی اسنوبورد برگزار می‎شود. در اسکی آلپاین دوچوب و دوباتوم و در اسکی اسنوبورد یک تخته مورد استفاده می‎شود. اگر به دلیل قیمت‎های بالای تجهیزات اسکی توان خرید آن را ندارید، برخی از تجهیزات مانند تخته و باتوم را می‎توانید اجاره کنید اما وسایل دیگر مثل لباس و عینک را باید شخصا خریداری کنید.

برف بازی، ساختن مجمسه‌های برفی، خوابیدن در میان برف‌ها و حتی گاهی تیوپ سواری آن هم در پیست مخصوص از دیگر تفریحاتی است که می‌توانید در پیست توچال تجربه کنید.

هتلی در میان ابرها

در نقطه پایینی این پیست و در ارتفاع ۳۵۰۰ متری آن، هتل توچال قرار دارد. هتلی با نمایی چوبی و زیبا که در میان سفیدی برف همچون نگینی خاص می‌درخشد و یکی از مرتفع‌ترین هتل‎های دنیا به شمار می‌رد. در این مجموعه خدمات و امکانات لازم برای اسکی در اختیار شما گذاشته می‌شود ضمن آنکه کیلینیک پزشکی آماده ارائه خدمات است. در کنار امکانات ورزش اسکی، تفریحات دیگری مانند فوتبال دستی، بیلیارد، شطرنج، بازی‌های مجازی و… هم وجود دارد. فراموش نکنید که اقامت کودکان زیر ۷ سال و افراد بیش از ۵۵ سال در این مجموعه ممنوع است.

کوهنوردی به سبک توچالی‌ها

گزینه دیگری هم برای رسیدن به پیست توچال وجود دارد که اگر کوهنورد حرفه‌ای هستید می‌توانید این گزینه را انتخاب و سفر خود را به سمت قله توچال آغاز کنید.

با انتخاب این گزینه، مسیرهای مختلف برای رسیدن به پیست پیش رویتان قرار می‌گیرد، چنانکه با رسیدن به توقف‌گاه چشمه با طی مسیری که به شکل جاده‌ای، خاکی و پُرفراز و نشیب است و در فصول سرد معمولا از برف پوشیده شده، به ایستگاه دوم تله‌کابین، ایستگاه پنجم تله‌کابین، ایستگاه هفتم تله‌کابین و به قلهٔ توچال خواهید رسید.

البته انتخاب مسیر اغلب کوهنوردان پارک جمشیدیه است، درصورت انتخاب این مسیر به تپه و حسینیه نورالشهدا و برج پیش آهنگی می‎رسید، اگر مسیر را ادامه دهید به قله زیبای کلک‎چال می‎رسید که فرصت خوبی برای گذران اوقات فراغت و مانوس شدن با طبیعت در اختیار کوهنوردان و طبیعت دوستان قرار می‎دهد. سپس از دره قله پیازچال عبور و به توچال خواهید رسید.

اگر مسیر منتهی به دربند را انتخاب کنید، بدانید که این مسیر، قدیمی‌ترین و رایج‎ترین مسیر است. با ادامه مسیر به  دوراهی اوسون و بعد درّهٔ اوسون خواهید رسید. پایگاه امداد و نجات داوودی را در مسیر خواهید دید و با ادامه مسیر به آبشار دوقلو و شیرپلا می‎رسید که پناهگاهی سه طبقه در آن وجود دارد. طبقه اول آن رستوران است که برای میل صبحانه مختصر مانند نیمرو، عدسی و املت می‎توانید از آن استفاده کنید و دوطبقه بعدی خوابگاه و استراحتگاه بانوان و آقایان به طور مجزا است. دقت کنید که برای استراحت در آنجا باید قبل از ساعت ۱۰ شب به آنجا برسید، زیرا از آن ساعت تا ۵ صبح درهای آن بسته می‎شود. اگر مسیر را ادامه دهید به جان‎پناه امیری خواهید رسید، که به علت فوت فردی به همین نام توسط خانواده او ساخته شد. این جان‎پناه چهار دیواری است که فقط شما را از سرما حفظ خواهد کرد و فاقد امکانات دیگر است.

اگر در پاییز هوای رفتن به توچال به سرتان زد، بدانید که شهرستان‎های؛ آهار، شکرآب و شهرستانک در پشت توچال قرارداند که به پاییزهای زیبایشان معروفند. اغلب عکاسان برای گرفتن عکس به آنجا سفر می‎کنند و جاده دسترسی آن به توچال از جاده فشم است. سمت چپ در میدان اوشوم به سمت شهرستان آهار می‎رود و اگر به مسیر ادامه دهید به امامزاده و آبشار شکرآب در انتهای آهار می‎رسید.

شکم گردی در توچال

تغذیه یکی از مهمترین اصول گردشگری در هر منطقه‎ای است و یکی از مهمترین تفریحاتی است که افراد را به سمت توچال می‎کشاند. وجود فودکورت توچال، رستوران‎ها، کافه‌ها و غرفه‎های مختلف فروش مواد غذایی این مجموعه را به گزینه‎ای مناسب برای شکم گردی تبدیل کرده است و در آن انواع فست فودها، غذاهای ایرانی و خارجی از قبیل اسنک‎ها و آش‎های مختلف و نوشیدنی‎های گوناگون سرو می‎شود. بنابرین شکم‌گردی در توچال می‎تواند سلیقه غذایی بسیاری از گردشگران را پوشش دهد.

ضمن آنکه بسیاری از شرکت‌های تولیدکننده ماست‌های میوه‌ای،‌ بستنی و لبنیات،‌ غرفه‌های را برای فروش این محصولات اجاره کرده‌اند و گزینه‌های متعددی را پیش روی علاقه‌مندان قرار می‌دهند.

منبع:ایلنا

کشور امارات یکی از پیشرفته ترین کشورهای جهان در صنعت گردشگری است که بلندترین برج های جهان را به ویژه در شهر دبی در دل خود جای داده است.