نوشته‌ها

ایران همگام با جهان در توجه به صنعت اکوتوریسم

عضو هیات علمی دانشگاه بینالود مشهد گفت: با مقایسه تاریخ شکل‌گیری واژه اکوتوریسم در جهان و برابری آن با رشد صنعت گردشگری در ایران می‌توان دریافت که ایران از ابتدای توجه به صنعت گردشگری با برخورداری از پیشنیه باستانی و طبیعتی بکر در زمینه صنعت اکوتوریسم با دنیا همگام و همراه بوده است.

دکتر سیامک منصوری در گفت‌وگو به مقایسه تاریخچه اکوتوریسم ایران و جهان پرداخت و اظهار کرد: پیرامون واژه اکوتوریسم و سابقه کاربرد آن اظهارنظرهای متفاوتی وجود دارد که برخی از صاحب‌نظران سابقه کاربرد چنین واژه‌ای را مربوط به اواخر سال‌های دهه ۱۹۸۰ یعنی مصادف با سال‌های ۱۳۵۰ در ایران دانسته‌اند.

وی ادامه داد: اما در تمام متون مرتبط این موضوع هکتور سبالوس لاسکورین، نظریه پرداز در حوزه اکوتوریسم، نخستین کسی است که این واژه را به کار برده است. در تعریف او بوم گردشگری مسافرتی است که به منظور مطالعه، تحسین، ستایش و کسب لذت از سیمای طبیعی و مشاهده گیاهان و جانوران و همچنین آشنایی با ویژگی‌های فرهنگی جوامع محلی در گذشته و حال صورت می‌گیرد.

عضو هیات علمی دانشگاه بینالود مشهد اضافه کرد: در ادامه اما برخی سابقه اکوتوریسم را به زمانی دورتر و به هتزر، دیگر اندیشمند این حوزه، نسبت می‌دهند و معتقدند که او این واژه را در دهه ۱۹۶۰ یعنی سال‌های ۱۳۴۰ در ایران برای تشریح روابط متقابل گردشگری، محیط زیست و ویژگی‌های فرهنگی استفاده کرده است.

منصوری خاطرنشان کرد: به اعتقاد هتزر مفهوم بوم ‌گردشگری در واکنش به رویه‌های نامناسب و منفی توسعه و نادیده ‌گرفتن ملاحظات زیست‌محیطی شکل گرفته و سابقه آن به زمانی که کارشناسان نسبت به برداشت بی‌رویه از منابع نگران بودند، باز می‌گردد.

عضو هیات علمی دانشگاه بینالود مشهد تصریح کرد: امروز بوم‌ گردشگری(اکوتوریسم) با نام اسبق و نادرست طبیعت‌گردی در میان گونه‌های مختلف گردشگری از جایگاه ویژه و رشد قابل توجهی برخوردار است و به همین دلیل در ۲۰ سال گذشته شاهد گسترش سریع فعالیت‌های بوم ‌گردشگری یا اکوتوریسم در سراسر جهان و ایران بوده‌ایم. در مجموع انتظار می‌رود با توجه به علاقه ایرانیان به طبیعت بر شدت این گسترش نیز افزوده شود.

نام‌گذاری سال ۲۰۰۲ به عنوان سال بین‌المللی اکوتوریسم با اهدافی مشخص 

منصوری گفت: البته به دلیل تاثیر زیادی که اکوتوریسم در زمینه حفاظت از محیط طبیعی و اقتصاد بسیاری از کشورها داشت، سازمان ملل متحد سال ۲۰۰۲ میلادی را به عنوان سال بین‌المللی اکوتوریسم معرفی کرد و کمیسیون توسعه پایدار این سازمان(UNEP) و سازمان جهانی گردشگری را موظف به انجام فعالیت‌هایی مشابه در بازه زمانی یک ساله مزبور ساخت. هدف از این کار مرور مجدد تجربیات گذشته در زمینه بوم ‌گردشگری، تشخیص و ترویج انواع اکوتوریسم که در آن‌ از اکوتوریسم‌های در معرض خطر حفاظت می‌شود، تقسیم فواید حاصل از فعالیت‌ها با جوامع محلی و احترام به فرهنگ‌های بومی بود.

عضو هیات علمی دانشگاه بینالود اضافه کرد: طبق برآورد سازمان جهانی کشاورزی رشد بوم‌ گردشگری در دهه حاضر ۱۰ تا ۳۰ درصد خواهد بود؛ بنابراین اکوتوریسم از آینده‌ پررونق و درخشانی برخوردار است که مزایای فراوانی برای جهانیان به همراه خواهد داشت.

منصوری تصریح کرد: همانطور که در اصل سه بیانیه ریو آمده حق توسعه باید به نحوی اعمال شود که تساوی نیازهای نسل کنونی و نسل‌های آینده را در زمینه توسعه و حفظ محیط زیست برآورد سازد؛ از این رو گردشگری پایدار باید با سیاستی مشخص و مدون به اجرا درآید تا بتواند حرکت امیدبخشی را در توسعه همه‌جانبه فضاهای جغرافیایی تضمین کند و این مهم با توسعه گردشگری به شکل اکوتوریسم در دنیا و ایران قابل اجراست.

وی گفت: از اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی در دنیا و کشورهای توسعه‌یافته جهانگردی از منظر اصول پایداری مورد بازنگری اساسی قرار گرفت و دانشمندان سراسر دنیا تلاش کردند با ارائه انواع جدیدی از گردشگری آثار مخرب آن بر محیط زیست را بکاهند و به منابع و میراث فرهنگی، طبیعی و تاریخی و همچنین جوامع بومی بیشتر توجه کنند. مفاهیمی مانند گردشگری سبز، گردشگری موزون، گردشگری مسئولانه، گردشگری کم‌ضرر، گردشگری جدید، گردشگری درون‌زا و بومی، گردشگری طبیعت‌محور و اکوتوریسم مهم‌ترین این ایده‌هاست.

دبیر انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران افزود: این مفاهیم اگرچه از ابتدا آکادمیک بود اما به تدریج با توجه به مشکلات مختلف ناشی از توسعه ناپایدار و عواقب گسترده آن در عرصه‌های مختلف این درک ایجاد شد که اجرای این مفاهیم ضرورتی اجتماعی، سیاسی و فرهنگی دارد که جوامع همچنان در قرن ۲۱ با توجه به گسترش روزافزون جمعیتی، سبک زندگی انسان مدرن و چالش‌های پیشرو نیازمند تمسک به آن‌هاست.

منصوری خاطرنشان کرد: ایده اکوتوریسم از میان تمام ایده‌هایی که در تلاش برای تلفیق اصول پایدار با گردشگری بود، فراگیرتر شده و بیشتر مورد استقبال قرار گرفت. به طور خاص از سال ۱۹۹۴ تا سال ۱۹۹۶ میلادی تعدادی از جامع‌ترین تعاریف حوزه اکوتوریسم از سوی دانشمندان ارائه شد که با تاکید بر حفاظت، آموزش، اخلاق، پایداری، تاثیرات و فواید توجه به جوامع محلی سعی در ارائه تعاریفی دقیق‌تر و شفاف‌تر داشتند.

مزایای خاص اکوتوریسم در عین بی‌توجهی به ظرفیت‌های آن

وی خاطرنشان کرد: اکوتوریسم از مزایای فراوانی برخوردار است از جمله نیاز به زیرساخت‌های اندک، تعامل حداکثری اکوتوریست‌ها با بومیان و احترام به فرهنگ محلی، تامین نیروی کار از میان جوامع بومی محلی و اشتغال‌زایی با هدف توسعه بومی منطقه‌ای، فراهم‌سازی بستری برای گردشگران جهت کسب تجارت نو و منحصر به‌ فرد، تلاش برای مصرف حداقلی از سوخت‌های فسیلی و همچنین توسعه انرژی‌های پاک در کنار توجه به محیط زیست مواردی است که می‌توان به آن اشاره کرد.

عضو هیات علمی دانشگاه بینالود مشهد عنوان کرد: امروز همچنان مهم‌ترین مشکلات پیش رو برای توسعه اکوتوریسم بی‌توجهی به ظرفیت برد و تلاش برای به کار بردن مدل‌های مخرب و شکست‌ خورده مدیریتی و برنامه‌ریزی مبتنی بر اصول و قواعد گردشگری انبوه یا معمولی در زمینه اکوتوریسم است. از سوی دیگر پاسخگویی به تقاضای روزافزون گردشگری ضمن حفاظت از منابع طبیعی، تامین برابری درون‌نسلی، بین‌نسلی و پیشرفت فرهنگی اجتماعی و نیازمند دیدگاهی میان رشته‌ای، همه‌جانبه و آینده‌نگر است.

منبع: ایسنا

مرتبط:

چه بر سر اکوتوریسم ایران آمده است؟

اکوتوریسم اولویت اصلی گردشگری در دیباج

چه بر سر اکوتوریسم ایران آمده است؟

علی شادلو، فعال اکوتوریسم می‌گوید: چندصاحبی و شاید هم بی‌صاحبیِ اکوتوریسم ایران، نه تنها ساختار تشکیلاتی و جایگاه آن را تنزل بخشیده، بلکه تمام آثار طبیعی کشور را دچار خسارت و ضرر کرده، نمونه بارز آن کوه دماوند است.

این مدرس گردشگری با انتشار ویدئویی درباره سرنوشت اکوتوریسم ایران، گفت: ساختار تشکیلاتِ خصوصی اکوتوریسم ایران با کمبودِ ساز و کار قانونی مواجه بوده و آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های طبیعت‌گردی و اکوتوریسم دچار واماندگی و جاماندگی شده و بلاتکلیفی سفرهای طبیعت، به‌ویژه سافاری و آفرود، به جای خدمت به طبیعت و طبیعتگردی در ایران، بلای جان شده و میراث طبیعی گرفتار چندصاحبی و حتی بی‌صاحبی شده است.

او با بیان این‌که طبیعت ایران، آن‌جایی که بیشترین ظرفیت میراث‌زیستی، چه جاندار و غیرجاندار را دارد از حیث کارکردی و کاربردی در مدیریت سازمان محیط زیست ایران است، اظهار کرد: شکل حفاظت از محیط‌زیست تغییر کرده است، دنیا از حفاظت محیط‌زیست پول درمی‌آورد، نه این‌که از بودجه دولتی استفاده کند تا ظرفیت‌های محیط‌زیست را حفظ کند.

شادلو اضافه کرد: پارادایم نوین حفاظت یا به زبان بهتر صیانت از طبیعت، به واسطه تغییر نگاه از حفاظت مبتنی بر عدم ورود انسان به ظرفیت‌های طبیعی در تقابل با صیانت که مبتنی بر ورود انسان به مناطق طبیعی است، سال‌های زیادی است در جهان پدیدار شده، مثال بارز آن سافاری در پارک‌های آفریقا است. شکارچیانی که مظهر حیات‌وحش هستند، حتی گربه‌سانان بزرگ، اتومبیل گردشگران را به رسمیت شناخته‌اند و در کنار آن، پناه می‌گیرند و به شکار می‌پردازند، یعنی اگر شکار را عالی‌ترین صفت حیات وحش بدانیم، با آن رویکرد، انسان به مناطقی وارد می‌شود که در عین هویت‌بخشی، حیات وحش هم حفظ می‌شود.

وقتی پارک ملی لار به روی گردشگران باز می‌شود فقط محل افسوس است؛ قطاری از ماشین وارد این پارک می‌شود، نه ضابطه‌ای تعریف شده، نه نحوه بهره‌برداری تعیین شده استاو یادآور شد: هرچند امکان دارد خیلی‌ها حیات‌وحش آفریقا را با ایران قابل قیاس ندانند که البته قابل اثبات است ایران دارای پتانسیل‌های این‌چنینی، نه صرفا در حیات‌وحش جانوری، بلکه در حیات گونه‌های گیاهی و به خصوص در حیات غیرجاندار و ظرفیت‌های زمین گردشگری است.

این مدرس گردشگری ادامه داد: در ایران به واسطه مناطق حفاظت‌شده و تسری پیدا نکردن علم صیانت و حفاظت مبتنی بر ورود انسان، به حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از عرصه سرزمینی ایران دسترسی نداریم، چون پارک ملی هستند. این‌که برخی می‌گویند به این مناطق برای ایجاد زیرساخت گردشگری دسترسی نداریم، بحث مفصلی است، مثلا وقتی پارک ملی لار به روی گردشگران باز می‌شود فقط محل افسوس است، قطاری از ماشین وارد این پارک می‌شود، نه ضابطه‌ای تعریف شده، نه نحوه بهره‌برداری تعیین شده است. نمونه این مثال در دیگر عرصه‌های طبیعی و ملی بسیار است.

شادلو با اشاره به بی‌توجهی به الگوی سکونت‌گاهی و جابه‌جایی در ایران که دارای ارزش زیست طبیعی با کمترین آسیب است، افزود: یکی از اساتید و محققان استرالیایی می‌گفت وقتی ادیبات عشایری و کوچ‌نشینی همه اقوام جهان را مطالعه کرده متوجه شده الگوی عشایری سیاه‌چادر ایران بهترین و پایدارترین و بوم‌آورترین زیست در مناطق دارای ارزش حفاظتی و میراث طبیعی است. با این وجود ما از استرالیا استاد دعوت کرده‌ایم و از او می‌پرسیم که چه الگویی را در ایران اجرا کنیم، ‌ درحالی‌که از همین الگوی ایرانی در افریقا استفاده شده است. واقعا محل افسوس است.

او سپس به سرانجام تشکیلات طبیعت‌گردی ایران اشاره کرد و گفت: هیأت وزیران به نفع ایجاد کمیته ملی طبیعت‌گردی مصوبه‌ای داشت که برآن اساس، این کمیته متشکل از سه سازمان منابع طبیعی، محیط زیست و میراث فرهنگی، صنعت اکوتوریسم را باید در ایران توسعه می‌داد، اما چندسازمانی و چندصاحبی، آن کمیته ملی را هیچ‌وقت به کارکرد اصلی خود نزدیک نکرد. البته در بدنه گردشگری خروجی‌هایی داشت، اما در سطح ملی که عرصه‌ها باید تعیین‌ تکلیف و برای ورود گردشگر آماده می‌شد، در همکاری این سه سازمان توفیق قابل دفاعی به‌دست نیاورده‌ایم.

این فعال اکوتوریسم افزود: به تبع آن مصوبه هیأت وزیران، اداره کل طبیعتگردی در معاونت گردشگری سازمان وقت میراث فرهنگی و گردشگری تشکیل شد که آن اداره، روزی سازمان چندطبقه در خیابان ولیعصر تهران بود و امروز به یک کارشناس در بدنه معاونت گردشگری تقلیل پیدا کرده است، دیگر نه مدیرکل دارد و نه معاون و نه کارشناس و این اتفاق بدی است.

شادلو ادامه داد: وقتی کارشناسان سازمان جهانی گردشگری و سازمان جهانی تجارت برای کمک به تدوین سند استراتژیک توسعه گردشگری ایران که خلاء بزرگ مدیریتی بود، به کشورمان قدم گذاشتند، بعد از سفر و مطالعه، محور، شأن و مزیت رقابتی و رشد گردشگری ایران را در اکوتوریسم دیدند. آن‌ها اعلام کردند اصلی‌ترین و بزرگ‌ترین چالش برای توسعه اکوتوریسم را در نبود مناسبات قانونی، ارگانی و بالادستی در هماهنگی با دو یا سه سازمان متولی طبیعت ایران می‌دانند، برای مثال غار «رودافشان» اثر طبیعی ـ ملی در اختیار محیط زیست است، ملک آن در اختیار منابع طبیعی است و اگر گردشگر وارد شود مسؤولیت آن با وزارت گردشگری است. کوه دماوند نیز همین وضع را دارد. در واقع تمام آثار طبیعی کشور در مقابل گردشگریِ مدیریت نشده و بی‌ضابطه، دچار خسارت و ضرر است.

او افزود: آن کارشناس بین‌المللی وقتی به ایران آمدند از اصل چندصاحبی در توسعه اکوتوریسم ایران به عنوان مشکل حرف زدند و در فاز بعدی، به نبود صنفِ یک‌صدا اشاره کردند. فعالان حوزه اکوتوریسم اعم از اقامتگاه‌های بوم‌آور، مقاصد صیانت‌محور و جامعه‌محور، تمام این عرصه‌های توسعه مبتنی بر بوم، گرفتار چندصدایی هستند و حتی یک تشکل حرفه‌ای و ملی ندارند.

مثال بارز چندصاحبی اکوتوریسم ایران، غار «رودافشان» که به عنوان اثر طبیعی ـ ملی زیر نظر محیط زیست است، ملک آن در اختیار منابع طبیعی است و اگر گردشگر وارد شود مسؤولیت آن با وزارت گردشگری است. کوه دماوند نیز همین وضع را دارداین فعال اکوتوریسم گفت: در دولت قبل، معاون گردشگری که زمانی مدیرکل ارزیابی و نظارت بود آیین‌نامه‌ای را ابلاغ کرد که رفتار صنفی و تحرکات صنفی در گردشگری اصلاح شود، ولی مشکل ما روزآمد نشدن گردشگری است. تفاوتی بین آژانس‌های طبیعت‌گردی و معمولی نیست، اکوتوراپراتورها از توراپراتورها به هیچ شکلی تفکیک نشده‌اند. بومگردی هم که به بیراهه رفته است، قرار بود «بوم‌سازه» ترجمه «اکولوژ» باشد که به سمت گردشگری روستایی، معیشت‌محور و کارآفرینی رفت و موضوع آن اشتغالزایی و دغدغه آن وام گرفتن و اصلا چیز دیگری شد.

شادلو از جنبه دیگری به این مشکلات پرداخت و اظهار کرد: مثلا گردشگری سلامت که خوب است و پول درمی‌آورد، وزارت بهداشت نفعش را می‌برد، یا گردشگری ورزشی که مسؤولیت و سودش با وزارت ورزش است. اخیرا در دل وزارت علوم هم انجمن علمی طبیعت‌گردی تشکیل شده است. در واقع، بدنه صنفی گردشگری در بین دستگاه‌های دیگری توزیع شده است.

او افزود: این چندسازمانی و چندصاحبی، صنعت گردشگری را از بین می‌برد. نشان می‌دهد در حوزه طبیعت‌گردی که به روایت کارشناسان سازمان توسعه تجارت جهانی و سازمان جهانی گردشگری، اصلی‌ترین محور توسعه گردشگری ایران است،  مهم‌ترین لکنت این است که کمیته ملی طبیعتگردی ذیل آیین‌نامه هیأت وزیران شکل نگرفته و خروجی هم نداشته، اداره طبیعتگردی معاونت گردشگی به تدریج آب رفته تا به سطح یک کارشناس تقلیل پیدا کرده، از طرفی انجمن ملی طبعیت‌گردی هم شکل نگرفته که هیچ، انجمن علمی طبیعتگردی در دل وزارت علوم تشکیل شده است.

این مدرس گردشگری گفت: عرصه طبیعی دارای ارزش توسعه اکوتوریسم ذیل کمیته ملی طبیعتگردی باید تعیین تکلیف می‌شد که نشد، سازمان محیط زیست در برخورد با حفاطت مبتنی بر ورود انسان و حفاظت مشارکتی، حفاظت مردم‌محور یا صیانت مبتنی بر نرم‌افزار و مغزافزار باید تغییر رفتار می‌داد که نداد و تحقق این‌ها مطالبه ما است.

شادلو بیان کرد: در عرصه‌هایی مثل پارک ملی کویر، ‌میانکاله و فریدون‌کنار، ‌ وقتی جای صنعت درآمدزای گردشگری خالی است، شکار و برداشت بی‌رویه، صید، تخریب و آتش‌سوزی جایگزین می‌شود. اگر انجمن ملی راه می‌افتاد، کمیته ملی طبیعت‌گردی و اداره کل طبیعتگردی فعال می‌شد، ذی‌نفعان صنعت اکوتوریسم و اقامتگاه، توراپراتورها و آژانس‌های حرفه‌ای، راهنمایان، مدرسان و مؤسسات آموزشی یکصدا کنار هم قرار می‌گرفتند و منافع پررشدترین صنعت گردشگری در ایران را دنبال می‌کردند، بسیاری از مسائل امروز سنگ پای رشد طبیعت‌گردی و اکوتوریسم نمی‌شد. بسیاری از لکنت‌ها به این شکل می‌توانست مرتفع شود، ولی ما همچنان اندر خم یک کوچه هستیم.

منبع: ایسنا

مرتبط:

احیاء مشاغل مبتنی بر طبیعت در گرو توسعه اکوتوریسم

احیاء مشاغل مبتنی بر طبیعت در گرو توسعه اکوتوریسم

عضو هیئت علمی دانشگاه بینالود مشهد گفت: با توجه به ظرفیت‌های خوب ایران از نگاه طبیعی، توسعه اکوتوریسم می‌تواند باعث احیا مشاغل بومی و غیربومی مبتنی بر طبیعت در سطح ملی و محلی شود.

دکتر سیامک منصوری به اهمیت و نقش اکوتوریسم در ایجاد فرصت‌های شغلی پرداخت و اظهار کرد: امروزه از صنعت گردشگری به عنوان یک بازوی قدرتمند برای افزایش درآمدزایی و فقر زدایی کشورهای درحال توسعه نام برده می‌شود.

وی ادامه داد: در تعریف اکوتوریسم از آن به عنوان «سفر مسئولانه به مناطق بکر و دست‌نخورده» یاد شده که موجب ارتقاء و انتفاع جامعه محلی می‌شود.

عضو هیات علمی دانشگاه بینالود مشهد خاطرنشان کرد: در واقع مجامع بین‌الملل به مسئله احترام به جامعه محلی تاکید دارند. بنا بر این تعریف، اکوتوریسم به عنوان الگویی فضایی در عصر جدید برای پویایی اقتصاد جامعه محلی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

منصوری تصریح کرد: همان‌طور که گفته شد صنعت گردشگری یکی از اشتغال‌زاترین و درآمدزاترین صنایع به شمار می‌رود و در واقع اکوتوریسم یکی از سازگارترین انواع این صنعت یا نوع گردشگری است.

وی افزود: این صنعت می‌تواند به منظور فراهم‌ ساختن فرصت‌های شغلی یا اشتغال‌زایی و افزایش درآمد ساکنین محلی در مناطق مختلف مورد استفاده قرار گیرد و قطعا اکوتوریسم موجب بازار کار پررونق در کشورهای در حال توسعه خواهد شد.

این استاد دانشگاه بیان کرد: با توجه به ظرفیت‌های خوب ایران از نگاه طبیعی، توسعه اکوتوریسم می‌تواند باعث احیاء مشاغل بومی و غیربومی مبتنی بر طبیعت در سطح ملی و محلی شود.

اکوتوریسم

 

تاثیر توسعه اکوتوریسم با افزایش درآمد محلی بر توسعه دیگر صنایع

منصوری تشریح کرد: درآمد حاصل از این صنعت در سطح بین‌المللی سرعت قابل توجهی داشته و حتی از تجارت‌های جهانی هم پیشی گرفته است. توان و قابلیت‌های اکوتوریسم زمینه‌های پویا و فعالی را جهت توسعه ارائه می‌دهد.

وی اضافه کرد: بررسی جغرافیای طبیعی و امکان‌سنجی هر کدام از جاذبه‌های طبیعی ایران، یک قابلیت سرمایه‌گذاری ویژه در کشور محسوب می‌شود و گویای این مسئله است که اکوتوریسم ایران یک منبع اقتصادی کم‌نظیر تلقی شده و بسیار در این زمینه مستعد است.

عضو هیات علمی دانشگاه بینالود بیان کرد: تا حدود زیادی می‌توان گفت که ما اکوتوریسم را به حال خود رها کرده‌ایم. توسعه اکوتوریسم با افزایش درآمد محلی می‌تواند بر توسعه صنایع دیگر محلی موثر باشد. این امر با افزایش قدرت خرید مردم و با بالارفتن  قدرت سرمایه‌گذاری اکوتوریستی به ویژه در قطب‌های طبیعی کشور تحقق می‌یابد.

منصوری خاطرنشان کرد: مجموعه فعالیت گسترده‌ای که گردشگری و اکوتوریسم ایجاد می‌کند بیش از هر فعالیت اقتصادی دیگر ایجاد فرصت‌های شغلی را فراهم می‌کند که این موضوع به این دلیل است که اصولا صنعت گردشگری و اکوتوریسم صنعتی خدماتی محسوب می‌شود و نیاز به تعداد زیادی نیرو دارد.

وی عنوان کرد: به طور کلی اکوتوریسم بر روی صنایع خدماتی حول محور گردشگری و به خصوص گردشگری پایدار تاثیر مستقیم دارد، همچنین اکوتوریسم تاثیری غیرمستقیم بر روی صنایع پاک مانند استفاده از انرژی پاک و تولید محصولات کم تاثیر بر محیط‌زیست دارد.

این استاد دانشگاه افزود: منافع اقتصادی اجتماعی اکوتوریسم بسیار چشمگیر است. اکوتوریست‌ها برخلاف توریست‌های معمولی حاضرند پول بیشتری بپردازند و توقع کمتری نیز دارند. اکوتوریست‌ها به تسهیلات اقامتی، سرویس پذیرایی و رستوران‌های لوکس نیازی ندارند و حاضرند برخی مبالغ را برای حفظ محیط زیست و ارتقاء سطح زندگی مردم محلی پرداخت کنند.

منصوری گفت: در بخش اقامتی و ارائه تسهیلات تا حدودی با ایجاد اقامتگاه‌های بوم‌گردی توانستیم در ایران از وضعیت اکوتوریستی و فرصت‌های شغلی ناشی از آن استفاده کنیم که عملکرد خوبی بود اما کافی نبود.

وی اضافه کرد: همانطور که گفته شد اکوتوریسم راه‌های درآمدزایی بسیار متفاوتی دارد که در حال حاضر بیشتر در حوزه خدماتی از آن استفاده می‌شود و نیاز است در بخش‌های محیط زیست و درآمدزایی مورد توجه بیشتر و سرمایه‌گذاری قرار گیرد.

اکوتوریسم

 

اکثر کشورها در بخش درآمد حاصل از اکوتوریسم موفق بوده‌اند

عضو هیات علمی  دانشگاه بینالود در پاسخ به این سوال که کشورهای صاحب سبک در صنعت گردشگری چه راهکارهایی برای توسعه پیاده می‌کنند، خاطرنشان کرد: باید گفت به عنوان مثال در یک منطقه جنگلی در کاستاریکا سالانه حدود ۱۵ هزار بازدیدکننده در بخش های  اکوتوریسمی حضور پیدا می‌کنند و هر کدام حاضرند مبلغ اضافی برای نگهداری آن منطقه بپردازند.

منصوری تصریح کرد: بسیاری از کشورها در درآمد حاصل از اکوتوریسم عملکرد خوبی داشتند و توانستند درآمدهای خوبی را برای بهتر کردن معیشت زندگی مردم داشته باشند. برای مثال کشورهای آفریقایی در این زمینه بسیار موفق بودند، اما در ایران با وجود ظرفیت‌های مشابه و پتانسیل‌های مناسب در خصوص رونق اکوتوریسم، تا به امروز آنطور که باید از این ظرفیت‌ها استفاده نشده است. موفقیت اکوتوریسم در گرو برنامه‌ریزی جامع و هماهنگی کامل بین بخش خصوصی و دولتی است.

وی بیان کرد: در این جریان، یکسری شناخت‌های صحیح از قابلیت‌های اقتصادی، زیست محیطی و فرهنگی مناطق مختلف لازم است و باید از این‌ موارد در برنامه‌ریزی‌های خود استفاده کرد.

عضو هیات علمی دانشگاه بینالود عنوان کرد: توسعه توان‌های اکوتوریسم باید به صورت هماهنگ و مکمل در سطح مجامع شکل گیرد، به این معنی که برای هر منطقه به صورت مجزا نمی‌توان یک برنامه‌ریزی داشت.

منصوری ادامه داد: تاثیر اولیه اکوتوریسم بر روی محیط زیست بوده و محیط زیست یک زنجیره است، نمی‌توانیم برای هر منطقه یک برنامه داشته باشیم و به بقیه مناطق توجهی نداشته باشیم؛ برنامه‌ها باید به صورت جامع و دربرگیرنده کل اهداف مشترک در نظام زیست محیطی باشند.

وی در پاسخ به این سوال که آیا توسعه مشاغل اکوتوریسم می‌تواند تاثیر منفی بر محیط زیست و دیگر صنایع محلی داشته باشند، گفت: هر توسعه‌ای که نامتوازن و بدون برنامه‌ریزی شکل گیرد مسلما می‌تواند تاثیرات منفی داشته باشد. در صورت عدم توجه به ظرفیت‌های برد وتحمل منطقه، اکوتوریسم می‌تواند اثر منفی بر دیگر صنایع محلی و حتی محیط زیست داشته باشد که حتی برخی از آن‌ها جبران‌ناپذیر خواهند بود.

blank

رشد صنعت اکوتوریسم در دوران کرونا 

عضو هیات علمی دانشگاه بینالود با اشاره به اینکه اقبال گردشگران در شرایط کرونایی بیشتر به سمت سفرهای اکوتوریستی بود، اظهار کرد: اکثر مردم ترجیح می‌دادند به گردش‌های طبیعی بپردازند و این بخش از صنعت گردشگری رشد بیشتری داشت.

منصوری ابراز کرد: اکثر کشورهای درحال توسعه و کشورهایی که در این زمینه کار می‌کنند، توانسته‌اند با استفاده از تورهای طبیعت‌گردی و تورهای اکوتوریستی به بخش‌های آسیب‌دیده خود در گردشگری در زمان رکود ناشی از کرونا بهبود بخشند.

منبع: ایسنا

مرتبط:

تفاوت‌های طبیعت گردی و اکوتوریسم

اکوتوریسم اولویت اصلی گردشگری در دیباج

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان دامغان گفت: اکوتوریسم روشنفکرانه‌ترین نوع گردشگری است و اولویت اصلی گردشگری دیباج ،اکوتوریسم باشد.

مهدی قاسمی ۵ بهمن‌ماه در دومین جلسه شورای فرهنگی عمومی شهر دیباج دامغان با محوریت میراث‌فرهنگی، گردشگری و چالش‌های آن، اظهار کرد: ایجاد تعادل و توازن در توسعه پایدار گردشگری با توجه به توسعه زیرساخت‌ها و سرعت اطلاع‌رسانی در جهان امری بسیار مهم و ضروری است.

وی با اشاره به اینکه گردشگری به‌روزترین فعالیت اقتصادی و اجتماعی جهان است گفت: اکوتوریسم در مناطق مستعدی چون دیباج می‌تواند در اشتغال‌زایی و درآمدزایی موثر باشد.

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان دامغان همگانی کردن حفاظت از میراث‌فرهنگی، شناسایی و احیاء صنایع‌دستی و حفظ منابع‌طبیعی موجود در محور چشمه علی-کلاته رودبار- دیباج را از عوامل موثر در توسعه فرهنگ و رشد گردشگری این منطقه دانست.

امام‌جمعه دیباج با اشاره به اینکه قابلیت‌ها و جاذبه‌های گردشگری طبیعی دیباج  به‌عنوان یکی از ثروت‌های خدادادی این شهر است، گفت: اکوتوریسم اولویت اول گردشگری دیباج  است.»

حجت‌الاسلام حسین قریب‌بلوک افزود: تسریع در صدور مجوز اقامتگاه‌های بوم‌گردی، خانه‌های مسافر، تفرجگاه‌ها و سفره‌خانه‌های سنتی باهدف تقویت زیرساخت‌های اقامتی در دیباج، یکی از مهم‌ترین عوامل جذب گردشگر داخلی و خارجی در این شهر است.

رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان دامغان نیز با اشاره به آئین‌ها و سنت‌های قدیم شهر دیباج گفت: پیشینه تاریخی دیباج از مهم‌ترین مسائلی است که در حوزه فرهنگ باید به آن توجه شود و از فراموشی این آداب و رسوم جلوگیری شود.

حسین امینیان افزود: باید با کمک و فعالیت فعالان فرهنگی، آداب ‌و رسوم دیباج را احیا کرده و به نسل جوان منتقل کنیم.

اجرای طرح همیار گردشگر با همکاری نمایندگی اداره آموزش‌ و پرورش دیباج از مصوبات اصلی این جلسه بود.

دیباج شهری زیبا و کوهستانی در ۵۵ کیلومتری شمال شهر دامغان است که در بهار و تابستان سرسبز، خنک و مطبوع و در پاییز و زمستان سرد و عمدتا پوشیده از برف است.

منبع:ایسنا

مرتبط:

مسجد تاریخانه دامغان، جواهری به ارزش تاریخ کهن ایرانیان

سفری به چشمه قلقل دامغان

تاریخانه محبوب‌ترین اثر تاریخی دامغان برای گردشگران خارجی

دورنمای گردشگری ۲۰۲۱

بهداشت و سلامت در پساکرونا بیشترین نگرانی گردشگران خواهد بود. رفتار سفر تغییر کرده و پیش‌بینی می‌شود که روند جدید سفر، گردشگری سال ۲۰۲۱ و بعد از آن را شکل ‌دهد.

به نقل از نیوز، همه‌گیری و شرایط اضطراری بحث‌های زیادی را در مورد تاثیر گردشگری انبوه مطرح کرده است. این موضوع باعث ایجاد انگیزه در گردشگران و همچنین مشاغل و سازمان‌های مدیریت مقصد می‌شود تا توجه بیشتری به گردشگری پایدار داشته باشند.

در سال ۲۰۲۱، اولویت برای بسیاری از گردشگران؛ تجربه، تغییر فضای زندگی و گذراندن اوقات با خانواده و دوستان خواهد بود و این مورد به کسب‌وکارهایی نیاز دارد تا محصولات را تغییر دهند، از رعایت موارد بهداشتی دقیق اطمینان حاصل کنند و شرایط رزرو را انعطاف‌پذیر کنند.

گردشگری حیات‌وحش

پس از ماه‌ها ملالت و تشویش، اشتیاق جهانی برای حضور در فضاهای کاملا باز افزایش یافته است. برای مثال، پارک‌های ملی و ایالتی در ایالات‌متحده باسیل عظیمی از بازدیدکنندگان بعد از محدودیت خانه‌نشینی مواجه شدند و قرار است این روند در سال ۲۰۲۱ و بعدازآن نیز ادامه یابد. این گذراندن زمان در حیات‌وحش به‌عنوان پادزهری در زندگی مدرن شهری خواهد بود.

با توجه به افزایش روزافزون گردشگران، اولویت اول سازمان‌های مدیریت مقصد، حفظ مکان‌های حیات‌وحش خواهد بود و در صورت لزوم محدودیت‌های فوری برای بازدیدکنندگان اعمال خواهد شد. در آینده ارتباط دوباره با جهان طبیعی اهمیت بسیاری خواهد داشت. تاکنون، بیشتر افراد برنامه‌هایی را برای روز تعطیلات برنامه‌ریزی کرده‌اند، اما هرچه حیات‌وحش اهمیت بیشتری پیدا کند، تجربیات بعد از غروب ازجمله آتش‌بازی، تماشای ستاره‌ها، کلاس‌های نجوم و خوابیدن زیر آسمان شب نیز بیشتر موردتوجه قرار خواهد گرفت.

طبیعت گردی

اکوتوریسم (طبیعت‌گردی)

تعریف انجمن بین‌المللی اکوتوریسم از طبیعت‌گردی چنین است: «اکوتوریسم سفر مسئولانه به مناطق طبیعی است که محیط‌زیست و رفاه افراد بومی را حفظ می‌کند و همچنین آموزش‌هایی را نیز شامل می‌شود.»

اکوتوریسم نوعی سفر بوده که اشکال مختلفی دارد و در دهه گذشته محبوبیت بیشتری پیدا کرده است. با شیوع همه‌گیری کروناویروس، افراد درباره نحوه سفر دقت بیشتری می‌کنند و به دنبال هتل‌ها و شرکت‌هایی هستند که همه تلاش آن‌ها تاثیر حداقلی بر روی کره زمین رادارند. رعایت فاصله اجتماعی به دلیل همه‌گیری، فرصتی برای شروع دوباره و انجام کارهای بهتر در سال‌های آینده را هموار خواهد کرد.

Cultivacations (واژه مرکب از دو کلمه کشت کردن و تعطیلات) نوعی گردشگری اکوتوریسم است که با همه‌گیری کووید- ۱۹ آغاز شد. برخی از این مکان‌ها، Hoshino Resorts ‘Risonare Nasu، مزرعه‌ای ارگانیک در ژاپن است که در سال ۲۰۱۹ افتتاح شد و نیوت (Newt) در سامرست انگلستان است که خانه‌های ییلاقی و باغ‌های باورنکردنی دارد. همچنین، هتل Torgglerhof Apple ایتالیا، هتلی درجه‌یک و باکیفیت است که افراد می‌توانند در آنجا تراکتور سواری کنند و از درختان میوه بچینند.

دهکده گردشگری عشایری

گردشگری عشایری

سفرهای نقطه‌به‌نقطه که مسافران به یک مکان واحد سفر می‌کنند و سپس به خانه برمی‌گردند با روند رو به رشد، سفرهایی که در چندین مکان داخلی انجام می‌شود و سرعت کمتری دارد، رقابت می‌کند. اتصال به روند عشایر دیجیتال است که افراد را قادر به کار، از هرجایی می‌کند و اجازه می‌دهد که سفر بیشتر طول بکشد. در آینده این مورد بسیار متداول‌تر خواهد بود. در سال ۲۰۲۱، گردشگری عشایری هنگامی‌که به دلیل محدودیت‌های مرزی بیماری کووید- ۱۹ ایستگاه‌های کاری مرسوم شده باشد، فضای زیادی برای رشد دارد.

گردشگری-سلامت

گردشگری سلامتی

قرن‌هاست که سفر به‌عنوان دروازه‌ای برای بهبود فردی (دسترسی به «شهرهای درمانی» اروپا تا ثبت‌نام در گوشه‌نشینی‌های یوگا در هند) در نظر گرفته می‌شود. در دوران کروناویروس تلاش برای بهبود سلامت و ایمنی انگیزه‌ای قدرتمند برای گردشگران در سطح جهان خواهد بود.

بر اساس گزارش موسسه جهانی سلامتی تا سال ۲۰۲۲، گردشگری سلامتی ۹۱۹ میلیارد دلار امریکا ارزش دارد که ۱۸ درصد از کل گردشگری جهان را شامل می‌شود.

گردشگری بر اساس توجه به طول عمر، جنبه‌ای از گردشگری سلامتی خواهد بود. مناطق آبی جهان یونان، ساردینیا (جزیره‌ای در ایتالیا)، کالیفرنیا، کاستاریکا (کشوری در امریکای مرکزی و ژاپن) به‌عنوان مکان‌هایی هستند که کارشناسان ادعا می‌کنند در این مناطق تعداد افراد بیشتر از حد معمول زندگی می‌کنند. در آینده این مناطق به کانون‌های گردشگری طول عمر تبدیل خواهند شد. به‌عنوان‌مثال، هتل Halekulani در جزیره اوکیناوا ژاپن، اسرار طول عمر را ارائه داده است، درحالی‌که هتل لوکس Borgo Egnazia در پولیا (Puglia) ایتالیا (نزدیک به ساردنیا) برنامه‌های عمر طولانی را با الهام از منطقه آبی به فروش می‌رساند.

در واقع، هدف گردشگری سلامتی ارتقاء سلامت و رفاه از طریق فعالیت‌های جسمی، روانی یا معنوی است.

گردشگری ایران

گردشگری واقعی

در عصر اینستاگرام، واقعیت آرزوها به یکی از جنبه‌های ایده‌آل زندگی تبدیل شده است، به‌خصوص زمانی که بسیاری از جنبه‌های زندگی افراد در غرب به‌صورت آنلاین و به‌ظاهر بی‌عیب و نقص مشاهده می‌شوند. زمانی که نوبت به سفر می‌رسد، گردشگران قصد دارند خود را در مقصد غرق کنند و همه موارد را واقعی تجربه کنند.

در این نوع گردشگری، تعامل با جوامع محلی به روشی ایمن و محترمانه جنبه مهمی خواهد داشت، گردشگران مشتاق یادگیری و شکل گیری روابط انسانی هستند. با ایجاد فرصت تماس مستقیم افراد خارجی با جوامع محلی (درصورتی‌که انجام این کار در پساکرونا ایمن باشد) اکوسیستم سودمند متقابل ایجاد می‌شود. برای بسیاری از مسافران، اقامت در یک هتل یا استراحتگاه به معنای منزوی شدن است اما در سال ۲۰۲۱ و بعد از آن، گذراندن وقت با ساکنان منزوی باعث ایجاد و احیای مجدد ارتباطات انسانی و سرمایه برای افرادی می‌شود که بیشتر به آن نیاز دارند.

گردشگری MICE

گردشگری آگاهانه

گردشگری آگاهانه عبارت است از ایجاد ارتباطات عمیق‌تر با مکان‌هایی که افراد با نگرش «استفاده کمتر، تاثیر بیشتر» از آن بازدید می‌کنند. با اجتناب از سفرهای مملو از برنامه و موارد مشخص سفر می‌کنند. سفر آگاهانه، اصطلاحی است که چندین سال است در مجله‌ها و شبکه‌های اجتماعی عنوان می‌شود. این نوع سفر به‌اندازه‌ای که در همه‌گیری مهم شد، تاکنون مطرح نشده بود، زیرا افراد آسیب‌هایی که گردشگری به محیط‌زیست، شهرهای تاریخی و مناطق حفاظت‌شده وارد می‌کند را متوجه شدند.

منبع:ایسنا

مرتبط:

تابستان آینده؛ چشم‌انداز یونان برای احیای گردشگری

خدمت و خسارت کرونا به گردشگری ایران

تشدید نظارت بر بومگردی‌ها ضامن نجات گردشگری پسا کرونا

زاغ‌های یزد به کمک صنعت گردشگری می‌آیند

یک کارشناس محیط زیست در استان یزد به اشاره ظرفیت پرندگان خاص و بومی در این استان مانند زاغ بور، این پتانسیل‌ را موثر در کمک به رونق پرنده‌نگری و صنعت اکوتوریسم کشور دانست.

«حجت تیموری» در خصوص گونه خاص و منحصر به فرد پرنده در یزد با عنوان «زاغ بور» یا «زاغ کویری»، اظهار کرد: این پرنده ظرفیت خوبی برای جلب گردشگران است و علاقمندان و پرنده‌شناسان دنیا می‌توانند برای دیدن این پرنده به ایران سفر کنند چرا که زاغ بورها تنها در مناطق بیابانی و نیمه بیابانی ده استان مرکز، شرق و جنوب شرق ایران زیست می‌کنند.

وی زیستگاه زاغ بور در استان یزد را نطقه شکار ممنوع «قره تپه» شهرستان خاتم اعلام کرد و گفت: این منطقه یکی از بهترین کلونی‌های زادآوری این پرنده در کل کشور به شمار می‌آید.

این کارشناس محیط زیست با بیان این که وضعیت حفاظتی این پرنده مطلوب و با درجه کمترین نگرانی(LC) در وضعیت بقای IUCN است، گفت: حالا می‌توان با وجود این پرنده و پتانسیل‌های موجود در منطقه در بحث گردشگری و پرنده‌نگری، کمک شایانی به رونق صنعت اکوتوریسم در کشور کرد.

وی گفت: این پرنده زیبا همانطور که از نامش پیداست به رنگ زرد یا نخودی مایل به قهوه‌ای است که خطوط مشکی با سایه‌های سفید در انتهای بال‌هایش دارد.

تیموری در مورد دیگر ویژگی‌های ظاهری این پرنده، تصریح کرد: این پرنده نوکی سیاه رنگ و نسبتاً بلندی مانند زاغی‌ها دارد و از نظر ظاهری با عموزاده‌اش «جیجاغ» در زیستگاه‌های جنگلی کشور شبیه است.

این محیط‌بان یزدی با بیان این که زاغ بورها دور از سکونتگاه‌ها و محیط‌های شهری و روستایی زندگی می‌کنند، گفت: البته در مواردی هم مشاهده شده که به راحتی با چادرنشینان مناطق بیابانی انس می‌گیرند.

وی زاغ بورها را موجوداتی زمین‌زی عنوان کرد و گفت: این پرندگان تا زمانی که احساس خطر نکنند، پرواز نمی‌کنند و حتی در مواقع خطر هم دویدن را به پرواز ترجیح می‌دهند.

تیموری افزود: این پرنده بر روی زمین راه می‌رود و بذر گیاهان و درختچه‌های بیابانی مانند قیچ را زیر خاک پنهان می‌کند که این اقدام مشابه فعالیت سنجاب‌ها با بلوط‌ها در جنگل است.

وی با بیان این که پرنده نامبرده بومی ایران است، گفت: این پرنده مانند سایر پرندگان در اوایل بهار شروع به لانه‌سازی و تخم‌گذاری می‌کند، البته زاغ بور بیشتر بر روی درختچه‌هایی مانند قیچ و تاغ و موارد مشابه لانه می‌سازد و بیش از سه تا چهار تخم می‌گذارد.

منبع:ایسنا

مرتبط:

زن مومیایی یزدی؛ جسد خوابیده در موزه کیست؟

یزد مقصد ایمن گردشگری می‌شود

رقابت ۹ کاروانسرای یزد بر سر جهانی شدن

آشنایی با اصطلاح بوم گردی و اقامتگاه بوم گردی

اصطلاح بوم گردی و اقامتگاه بوم گردی اخیرا رواج بسیاری پیدا کرده است و تعاریف متعددی از این واژه  ها وجود دارد. در این مقاله شما را با مفهوم بوم گردی و ویژگی های اقامتگاه های بوم گردی آشنا خواهیم کرد.

بوم گردی یا اکوتوریسم چیست؟

بوم گردی به گردشگری گفته می‌ شود که به قصد دیدنِ یک منطقه و جاذبه‌های اطراف به سفر می‌رود تا دنیا را کشف کند، طوری که به محیط طبیعی منطقه آسیب نرسد. اغلب این تعریف شامل افرادی می شود که علاقه مند به طبیعت گردی هستند.

بوم گردی به معنای علمی آن صرفا مختص به کشور ایران نیست. بسیاری از کشورهای آسیایی و اروپایی با ساخت و توسعه خانه های روستایی به دنبال ترویج این مفهوم در بین گردشگران هستند.

بوم گرد علاقه مند هست تا در قالب یک سفر طبیعت گردی یک یا چند روزه، زندگی به سبک مردمان بومی را در خانه های خشتی، چوبی، کاهگلی و سنگی تجربه کند.

اقامتگاه بوم گردی، چیست؟

اقامتگاه بوم گردی، برای پذیرایی از بوم گردان ساخته می شوند. در این اقامتگاه ها سعی می شود تا کمترین آسیب به محیط وارد شود  و مهمان نیز تا حدودی با فرهنگ جامعه میزبان آشنا شود.

اقامتگاه های بوم گردی بیشتر توسط اهالی محلی اداره می‌شود، در واقع این افراد برای میهمانان توریست خود جایی آرامش‌بخش را مثل محل زندگی خودشان در نظر گرفته‌اند و به زیبایی اتاق‌ها و نمای بیرونی آن را با دکوراسیونی سنتی تزیین کرده‌اند تا خاطراتی خوش را برای میهمانان خود فراهم آورند.

اقامتگاه های بوم گردی فقط یک مکان برای اقامت نیستند بلکه اقامتگاه های بوم گردی  به عنوان یک جاذبه گردشگری نیز مسافران را به سوی خود می کشاند.

اقامتگاه بوم گردی

ویژگی های اقامتگاه‌ بوم گردی:

– اقامتگاه‌ بوم گردی، اغلب کوچک هستند و تعداد اتاق های زیادی ندارند.

– اغلب توسط افراد محلی اداره میشود.

– این نوع اقامتگاه در یک ناحیه طبیعی واقع شده و یا در یک ناحیه شهری نزدیک منطقه طبیعی قرار گرفته تا به راحتی تحت تأثیر یک شهر، سر و صدا، ترافیک و یا آلودگی آن شهر قرار نگیرد.

– اقامتگاه های بوم گردی میتواند به اقتصاد محلی کمک بسیاری کند.

– تزئینات داخلی اقامتگاه بوم گردی، به گونه ای است که بوم گرد با ورود به اقامتگاه احساس میکند که به خانه محلی وارد شده است.

– در اقامتگاه های بوم گردی برای استراحت تخت وجود ندارد و بیشتر لحاف، بالشت و پتو دارند و در بعضی اقامتگاه های بوم گردی در فصل زمستان کرسی گذاشته اند.

آیا میتوان به اقامتگاه های بوم گردی اعتماد کرد؟

از نظر قانونی اکثر اقامتگاه های بوم گردی مجوز دارند و قانونی می باشند که می توانید با اعتماد انها را رزرو کنید.

اقامتگاه بوم گردی

انواع اقامتگاه‌‌های بوم‌گردی:

– اقامتگاه‌های بوم گردی الگو

– مناطق محافظت شده بوم گردی

– اقامتگاه‌های طبیعی و کمپ‌ ها

– اقامتگاه‌های بوم گردی شهری و روستایی

– اقامتگاه‌های بوم گردی اجتماعی

گردش در محل اقامت:

اقامتگاه‌‌های بوم‌گردی به معرفی مراسم بومی توجه ویژه دارند و مسافران می‌توانند با همراهی راهنمایان محلی، از مراسم و آیین‌های باستانی، بومی یا مذهبی مناطق محلی بازدید داشته باشند.

به یاد داشته باشید که هیچ وقت نباید افراد بومی منطقه ای که به آن سفر کرده اید را مجبور به انجام کاری کنید و یا آنها را از خود برنجانید، چون این کار باعث می شود که آنها از گردشگران خاطره خوشی نداشته باشند و از ورود گردشگر به منطقه خود ناراضی شوند. شما می توانید در طول بوم گردی خود، با بومیان ارتباط برقرار کرده و در کنار احترام به فرهنگ و آداب و رسوم آنان از طبیعت لذت ببرید.

منبع:بیتوته

مرتبط:

از بوم‌گردی چه می‌دانیم؟

اقامتگاه‌های بوم‌گردی، سفری به زندگی اصیل ایرانی

الفبای اکوتوریسم

اکوتوریسم ، بوم گردشگری یا طبیعت ‌گردی، گونه‌ ای از گردشگری است که در آن گردشگران برای دیدار از مناطق طبیعی دست ‌نخوردهٔ جهان سفر می ‌کنند و به تماشای گیاهان و جانوران می‌پردازند.

به گزارش ایمنا، اکوتوریسم که نوعی از گردشگری است در دهه اخیر راه خود را به بازار گردشگری ایران باز کرد و با برگزاری تورهای طبیعت گردی و احداث اقامتگاه های بوم گردی نگاه ویژه ای به این گونه از گردشگری شد. اکوتوریسم بسیار نشاط ‌انگیز است و از ادوار بسیار قدیم، مورد توجه نیاکان ما بوده و ریشه در تاریخ دارد. عشق به ماجراجویی و رویت آثار بدیع طبیعت زنده همواره انسان را وادار به سیر در طبیعت و بازدید از جاذبه‌های حیرت‌انگیز می ‌کند. امروزه طبیعت گردی در میان انواع مختلف گردشگری جایگاه ویژه ای دارد و از رشد قابل توجهی برخوردار شده است.

خبرنگار ایمنا برای شناخت و بررسی مشکلات طبیعت گردی و بوم گردی استان اصفهان با مهدیه لطفی مسئول بوم گردی اداره کل میراث فرهنگی استان به گفت و گو نشست که در ادامه می خوانید:

اکوتوریسم چیست؟

طبیعت گردی یا اکوتوریسم دیدار از مناطق بکر و دست نخورده همچنین دیدار گونه های نایاب جانوری و گیاهی است. طبیعت گردی از ارکان اصلی صنعت توریسم است. در این گونه از گردشگری صرفا بحث دیدار مطرح نیست، بلکه مباحثی مانند آموزش، فرهنگ سازی و احترام به جوامع محلی در نظر گرفته می شود. جوامع محلی در اکوتوریسم و طبیعت گردی از جایگاه ویژه ای برخوردارند و در اولویت قرار می گیرند.

اصول اولیه اکوتوریسم چه اصل هایی است؟

اصل اول اکوتوریسم سفر مسئولانه است. در این گونه از گردشگری حتی گردشگر باید از کد اخلاقی برخوردار باشد تا بتواند با این سفر تطبیق پیدا کند. احترام به طبیعت اصل دیگر اکوتوریسم است، مسائلی مانند ایجاد نکردن آلودگی های زیست محیطی، آلودگی محلی، آلودگی صوتی  و آلودگی تصویری باید در طبیعت گردی رعایت شود. هدف گردشگر از سفر و یا حتی مکانی که می خواهد به آن سفر کند و اینکه چگونه می خواهد با آن مکان ارتباط برقرار  و طبیعت را لمس کند، همه در این اصول دسته بندی می شود. به طور کلی سرفصل های اصول اکوتوریسم بسیار زیاد است نمی توان آنها را در چند واژه خلاصه کرد. در سفر مسئولانه باید به زیر بنای فرهنگی جوامع محلی احترام بگذاریم. در واقع سفر مسئولانه تلفیق دو اصلِ لذت بردن از طبیعت بدون کمترین آسیب رسانی به آن و احترام به فرهنگ و زیربنای فرهنگی جامعه محلی است.

واژه طبیعت گردی به عنوان ترجمه اکوتوریسم صحیح است؟

پس از مدت زیادی برای نام اکوتوریسم در فرهنگ لغات ایران واژه طبیعت گردی انتخاب شد؛ طبیعت گردی رعایت اصول اولیه سفر مانند مسائل زیست محیطی و یک سفر مسئولانه است. ولی بحث اکوتوریسم از بحث اکو و اکولوژ برداشت می شود و نهایتا به معنی بوم است. در  طبیعت گردی بیشتر به سفرهای طبیعی و رفتن به  طبیعت مثل کویر، جنگل و کوه می پردازیم، اما در اکوتوریسم در کنار همه این مسائل و با رعایت مسائل زیست محیطی، این خود فرد است که باید با تمام این واژه ها آشنا باشد و این اصول را رعایت کند. در اکوتوریسم در نهایت ما به یک بوم گردشگر می رسیم.

جایگاه اکوتوریسم در بازار گردشگری ایران چگونه است؟

اکوتوریسم یکی از ارکان اصلی بدنه گردشگری است. سال های اخیر نگاه و توجه ویژه به بحث طبیعت گردی شده است، ۱۰ سال پیش چیزی به اسم پارک یا محوطه طبیعت گردی نداشتیم اما امروزه این پارک ها در تاسیسات نوزدهگانه گردشگری سرفصل خاصی برای خودشان دارند و به عنوان یکی از تاسیسات گردشگری به آنها نگاه می شود. برای این پارکها و محوطه ها حتی ضوابط و آیین نامه هایی نوشته شده است.

اکوتوریسم چگونه به توسعه اقتصادی جامعه محلی کمک می کند؟

اکوتوریسم جنبه های مثبت اقتصادی زیادی برای جامعه محلی دارد، همه جوامع محلی را درگیر می کند، از کودکان و نوجوانان تا بزرگسالان همه در جامعه میزبان، درگیر کار می شوند. آنها می توانند لیدر محلی باشند یا صنایع دستی خود را عرضه و حتی ورکشاپ و کارگاه های محلی برگزار کنند. دختران و زنان آنجا می توانند با ارائه غذای محلی، صنایع دستی و لباس های محلی وارد بحث کار شوند. اکوتوریسم توسعه اقتصادی منطقه را کلا متحول می کند اشتغال زایی را چنان رونقی می بخشد که نه تنها مهاجرت روستاییان به شهر را متوقف می کند بلکه باعث مهاجرت معکوس می شود.

اکوتوریسم چه مقدار به حفاظت از محیط زیست کمک می کند؟

اصول و الفبای اکوتوریسم بر حفظ محیط زیست است رعایت مسائل زیست محیطی و احترام به طبیعت جزء ارکان و واژه های اولیه در طبیعت گردی و اکوتوریسم است.

بوم گردی و اکوتوریسم چه رابطه ای با یکدیگر دارند؟

بوم گردی بخشی از اکوتوریسم است و این دو در واقع کنار یکدیگرند. نوع بوم گردی به این شکل نیست که فقط سفر کنیم، بوم گردی ارائه خدمات است که یک سری خانه های روستایی و تاریخی که در روستا یا بافت تاریخی شهرها قرار دارد، تبدیل می شود به یک مراکز اقامتی-پذیرایی که در این اقامتگاه ها واژه تکنولوژی و مدرنیته وجود ندارد. در بوم گردی ما باز هم سفر مسئولانه و اقامت مسئولانه یعنی اقامتی که باید تمام شرایط زیست محیطی در آن رعایت شود را داریم؛ در بوم گردی ها باز هم جوامع محلی در اولویت قرار دارند.

 زندگی ایرانی و شناسامه ایرانی را در خانه های بوم گردی لمس می کنیم. تنها جایی که سفره اصیل ایرانی را می توان شاهد بود بوم گردی ها هستند؛ حتی در بوم گردی تخت وجود ندارد، ظروف یکبار مصرف اصلا معنایی ندارد و تماما از لوازم اورگانیک و محلی استفاده می شود. در این اقامتگاه ها تجربه اصالت زندگی ایرانی را برای گردشگران داخلی و گردشگران خارجی که با مطالعه به این منطقه سفر می کنند داریم.

وضعیت بوم گردی ها در استان اصفهان چگونه است؟

استان اصفهان در بحث بوم گردی پیشتاز استان های کشور است. در استان حدود۳۷۰ اقامتگاه داریم که همه دارای مجوز و پروانه هستند. این اقامتگاه ها حداقل با چهار یا پنج اتاق مجوز می گیرند و درجه بندی می شوند. در سال های اخیر با توجه به رویکرد دولت اقامتگاه های بوم گردی بسیار رشد و رونق پیدا کرده اند. امروزه بحث بوم گردی ها وارد تاسیسات گردشگری کشور شده و توجه بسیار ویژه از سمت ریاست سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور به بحث بوم گردی می شود.

چه راهکارهایی برای رشد طبیعت گردی وجود دارد؟

فرهنگ سازی و آموزش های اولیه مهمترین اقدام برای رشد این گونه از گردشگری است. در طبیعت گردی آموزش مهمترین رکن برای رعایت مسائل زیست محیطی است. با آموزش و فرهنگ سازی می توان با خیال راحت منطقه را به دست مردم سپرد، ولی تا زمانی که آموزش ها انجام نشود و مردم نتوانند آن ارتباط لازم را با طبیعت برقرار کنند ما بیش از پیش با تخریب های زیست محیطی روبرو هستیم.

ظرفیت های اکوتوریسم در استان اصفهان چگونه است؟

خوشبختانه در استان اصفهان دو اقلیم را تجربه می کنیم، در شرق و جنوب شرق استان کویر را داریم، مهمترین کویرهای ایران در اصفهان قرار دارد؛ کویر ورزنه، کویر مرنجاب و کویر مصر کویر های نمره اول کشور هستند و تعداد زیادی توریست خارجی داریم که فقط به قصد سفربه کویر به ایران و به ویژه استان اصفهان سفر می کنند. در بعد دوم ما غرب اصفهان را داریم که از یک هوا و اقلیم خاص برخوردار است. در این بخش استان بحث آبشار ها، چشمه ها و قنات ها را داریم. ازاین حیث اصفهان تنها استانی است که دو اقلیم را هم زمان با هم در دو نیمه سال تجربه می کند. در سفر های طبیعت گردی شش ماهه اول سال  سفرها به غرب اصفهان است و شش ماهه دوم سال قسمت شرق را داریم که کل سفرها به این بخش انجام می شود.

برنامه های سازمان میراث فرهنگی استان اصفهان برای رشد اکوتوریسم چیست؟

سازمان میراث فرهنگی به ویژه اداره کل اصفهان برنامه های خوبی برای رشد اکوتوریسم دارد؛ اول از همه سعی کردیم با برگزاری کارگاه های آموزشی در تمام شهرستانها مردم و مسئولان مناطق را هشیار کنیم. وقتی دهیار یک منطقه اصول اولیه را رعایت کند،  بقیه مردم هم تابع آن می شوند و به این ترتیب شرایط اولیه توسط همه از کوچک و بزرگ تا دهیار و بخشدار رعایت می شود. این کارگاه ها تا الان بسیار خوب ارزیابی شده و جواب مثبت داده. همچنین شناخت مناطق مستعد گردشگری در دستور کار بوده است. مناطق مستعد به ویژه در بخش طبیعت گردی را شناسایی و ساماندهی کردیم. مانند کویر مرنجاب که یکی از مناطق پرخطر استان و یکی از ارکان مهم طبیعت گردی استان بوده که به آن نگاه ویژه شد.

در سازمان میراث فرهنگی کمیته ای به اسم کمیته ملی طبیعت گردی تعریف شد که اعضا آن ماهانه جلسه برگزار می کنند. در این جلسات سرفصل ها مطرح می شود و دستور کارها در آن ورود پیدا می کند. سازمان حفاظت از محیط زیست، منابع طبیعی، جهاد کشاورزی، معاونان استاندار و اداره کل میراث  به نوعی در بحث طبیعت گردی در این کمیته ملی عضو هستند و همه به نوعی درگیر مسائل به روز طبیعت گردی خواهند بود. در کمیته سعی می کنیم موانع و مشکلات بر سر طبیعت گردی را برداریم وبا ارائه راهکار ساماندهی بهتری داشته باشیم. همچنین سعی داریم با عقد قراردادی اطلس طبیعت گردی استان را تهیه کنیم. این اطلس در واقع راه های طبیعی، نوع پوشش گیاهی و جانوری استان و مسائل مربوط به طبیعت گردی استان را پوشش می دهد.

سخن اخر؟

امیدوارم که همه سفر مسئولانه را یاد بگیریم و بیاموزیم این منابع مال ما نیست، سهم آیندگان و نسل های بعد نیز است و با آگاهی و آموزش مسئولانه سفر کنیم. همچنین امیدوارم دیگر دستگاه های دولتی به این واژه ها توجه کنند و حداقل رعایت را انجام بدهند. متاسفانه بعضی از دستگاه ها دولتی با دادن یک سری مجوزهای غیرقانونی و یا حتی قانونی منجر به نابودی مناطق بکر و طبیعی می شوند. امیدواریم کمال همکاری را بین دستگاه های دولتی شاهد باشیم و همه با هم دست در دست هم ایرانمان را با تمام شرایط موجود آباد کنیم.

منبع:ایمنا

شب نشینی در آتشونی

بهره‌جستن از حال و هوای کویر در خور و بیابانک بهانه ای می شود تا به روستای گرمه سفر کرده و با گذراندن لختی از زمان در اقامتگاه آتشونی با پدر بومگردی ایران هم‌صحبت شویم و از کویر بشنویم که به قولی هیچستان پُر اسراری است که در آن، دنیا و آخرت روی در روی هم‌اند…

به گزارش خبرنگار ایمنا، به شرقی‌ترین نقطه استان اصفهان یعنی شهرستان خور و بیابانک سفر می کنیم که در حاشیه جنوبی کویر مرکزی ایران واقع شده و علاوه بر ابنیۀ تاریخی بسیار، با داشتن آب و هوایی گرم و خشک و بیابانی از جاذبه های اکوتوریستی خاصی برخوردار است. اندکی آن‌سوتر به روستای تاریخی گرمه وارد می شویم که بر نقطه ای از جاده ابریشم واقع است و قدمت آن به دوران ساسانیان می رسد. گام به گام در این روستای تاریخی پیش می رویم و مگر می شود تخت عباسی، تخت عروس، رمل های ماسه ای، چال سلکنون و دریاچه نمک سلکنون را در کویر و روستای گرمه تجربه نکرد. جاذبه های روستای گرمه یکی‌یکی به وجدمان می آورد و گام هایمان را به اقامتگاهی می رساند که با نام آتشونی و مازیار آل داود مزین شده است، در اقامتگاه بومگردی آتشونی میهمان پدر بومگردی ایران شده و با رسم آتشونی و نوای دف و تنبور و نای همراه می شویم.

بازگشت به روستای گرمه

مازیار آل داود که با نام پدر بومگردی ایران شُهره است پیراهنی بلند، جلیقه ای کوتاه و شلواری گشاد به رنگ مشکی با حاشیه های سبز بر تن دارد و به گفتۀ خودش ۲۰ سالی می شود که از این پوشش استفاده می کند، خودش لباس را طراحی می کند و مادر ان را می دوزد. مازیار آل داود می گوید: من خیاط خانه ای هم در روستای گرمه تاسیس کرده ام تا هم برای جوانان شغل ایجاد شود و هم لباس هایی با طرح خودم طراحی کنم که برای روستاییان راحت باشد.

آل داود متولد تهران و روستای گرمه روستای پدر و مادرش است، پدری که در نیروی هوایی شیراز، همدان، تهران، اصفهان و تبریز مدرس زبان تخصصی بود. وی ادامه می دهد: اقامتگاه آتشونی، خانه خالۀ پدر و مادرم بود و من وقتی هفت ساله بودم برای اولین بار به گرمه آمدم، درواقع آشنایی من با گرمه به دلیل حضور افرادی از خانواده‌مان در این روستا بود البته به دلیل شغل پدرم ما در روستای گرمه زندگی نمی کردیم اما رفت و آمد داشتیم تا اینکه من که از شلوغی و سروصدا خسته شده بودم به دلیل اینکه می خواستم برای این روستا کاری انجام دهم که به مردمش امید دهم و درآمدزایی کنم و عاملی باشد برای ماندن مردم در این روستا، به همین دلیل به گرمه بازگشتم و همسر و پسرم و بعد هم مادر و پدرم، برادرم و همسرش به روستای گرمه آمدند و الان همگی در این روستا زندگی می کنیم.

blank

حضور در کتاب لونلی پلانت

وی می گوید: من در کاخ نیاوران و سعدآباد سفالگری آموزش می دادم و گاهی هم درخصوص معماری داخلی خانه ها کارهای تزئیناتی با گِل و سفال برای ساختمانها انجام می دادم؛ همسرم یکی از شاگردانم در زمینه سفالگری بود که با هم ازدواج کردیم، او متولد ایران است و در رشته حقوق قضایی درس خواند اما بعد از اینکه با من ازدواج کرد کار خودش را رها کرد و با تصمیم من برای آمدن به گرمه موافق بود و با من همراه شد.

آل داود با بیان اینکه در دوسال ابتدای حضورش در روستای گرمه در مزرعه ای که در سه کیلومتری این روستا واقع بود و تعدادی اتاق داشت به سفالگری و چوپانی پرداخته بود، می گوید: کم‌کم برخی از گردشگران داخلی و خارجی که به دلیل جاذبه های کویر به این روستا می آمدند میهمان خانه ما می‌شدند و به این ترتیب بود که من تصمیم گرفتم اقامتگاهی ایجاد کنم تا گردشگران بیشتری برای بهره بردن از جاذبه های کویر، صنایع دستی، معماری و طبیعت آن به روستای گرمه بیایند و به لحاظ اقامتی هم مشکلی نداشته باشند ضمن اینکه تاکید داشتم این اقامتگاه با فرهنگ بومی این روستا پیوند کامل داشته باشد. به این ترتیب با قراداد مرمت در ازای اجاره بها، با اداره اوقاف همراه شدیم و این خانه را بازسازی کردم و اقامتگاه آتشونی با سرمایۀ شخصی ما در سال ۸۰-۱۳۷۹ در روستای گرمه ایجاد شد.

از اقامتگاه آتشونی به عنوان اولین اقامتگاه بومگردی در ایران نام برده شده و به همین دلیل است که مازیار آل داود، پدر بومگردی ایران است. وی که به صورت تجربی معماری کویر را آموخته تصریح می کند: ایجاد اقامتگاه آتشونی در روستای گرمه باعث شد بسیاری از جوان ها در این روستا بمانند و مهاجرت نکنند و به فعالیت هایی مشغول شوند که به نوعی با بومگردی ارتباط دارد، ارزش و شأن روستای گرمه بالا رفته است و حتی خیلی از افرادی که پیش از این از گرمه رفته بودند به این روستا بازگشته اند. حتی نام اقامتگاه آتشونی در کتاب لونلی پلانت که یکی از مهم ترین کتاب ها درخصوص معرفی مکان های گردشگری دنیاست نیز آمده تا در دسترس گردشگران همۀ جهان باشد. در این کتاب مسیر رسیدن به اقامتگاه آتشونی اینطور گفته شده که گردشگران باید از اصفهان به خور و بیابانک آمده و سپس به یزد رسیده و از آنجا مسیر روستای گرمه طی کنند.

رسم شب نشینی دور آتش

پدر بومگردی ایران به انتخاب نام آتشونی برای اقامتگاه بومگردی خود در روستای گرمه اشاره کرده و می گوید: کلمۀ آتشونی در زبان محلی روستای گرمه به معنی شب نشینی دور آتش است چون در بین مردم این ناحیه این موضوع خیلی رایج است که در مهمانی ها می گویند برویم آتشونی یعنی موقع شب برویم دور آتش و به این ترتیب موقع شب آتش روشن می کنند و دور آتش جمع می شوند، من هم نام آتشونی را برای این اقامتگاه انتخاب کردم که هم خودمان در این روستا رسم آتشونی برگزار می کنیم و هم این کلمه به مهمانی مرتبط است.

آل داود که در بسیاری از نقاط ایران مشوقی برای تاسیس اقامتگاه های بومگردی بوده است و به عنوان آغازگر بحث شناخته می شود تحقیقات زیادی در این خصوص دارد و تنها بر روی موضوع توریسم تاکید ندارد بلکه تلاش می کند تا با شناسایی داشته های روستاها مردم مهاجر را به روستای خود بازگرداند و به این ترتیب موجبات آبادی روستاها را فراهم شود. وی می گوید: من اعتقاد دارم که دوران شهرنشینی به پایان رسیده و امروزه روستاها به لحاظ امکانات کمتر از شهرها نیستند و همین موضوع باعث بازگشت روستاییان به روستاها خواهد شد. به همین دلایل است که من افراد زیادی را تشویق کردم تا به موضوع بومگردی وارد شوند و درخصوص طراحی داخلی و معماری اقامتگاه ها به آنها کمک می کنم، ضمن اینکه آنها را به آژانس ها معرفی کرده و با گردشگران خارجی مرتبط می کنم تا اینکه درنهایت خودشان خبره شوند.

blank

عوامل مهم در رتبه بندی

وی ادامه می دهد: ما تلاش بسیاری داشتیم تا موضوع بومگردی تا آنجا رسمیت یافته به طوری که تا کنون حدود ۵۰۰ اقامتگاه بومگردی در کشور ایجاد شده و فعالیت می کنند؛ ضمن اینکه تلاش می کنیم اولین انجمن بومگردی حرفه ای کشور را هم ایجاد کنیم و موضوع رتبه بندی را از طریق انجمن پیگیری کنیم هرچندکه ما همواره برای بحث رتبه های اقامتگاه ها بر روی کیفیت در خدمت رسانی و فضا و مهمان نوازی و اطلاعات فرهنگی درخصوص منطقه و آداب و رسوم آن تاکید کرده ایم.

آل داود می افزاید: فرق اقامتگاه‌های بومگردی با خانه‌های معمولی این است که شما در این خانه‌ها به غیر از اینکه نزد یک خانواده هستید و احساس امنیت می‌کنید و غذای خوبی می‌خورید و ارتباط خوبی می‌گیرید با فعالیت فرهنگی خاصی هم آشنا می‌شوید، بنابراین اولویت بندی اقامتگاه‌ها باید روی این مسائل باشد تا اینکه بیاییم یک اقامتگاه را بر اساس مثلاً لاکچری بودن رتبه بندی کنیم چرا که معتقدیم نباید به بناهای قدیمی و ترکیب اصلی آن‌ها آسیبی زده شده و تغییری ایجاد شود چون هدف این است که آن بنا و آداب و رسوم حفظ شود. نظر ما و انجمن اقامتگاه‌های بومگردی این است که بتوانیم اقامتگاه‌ها را براساس نوع فعالیتی که انجام می‌دهند، کیفیت مرمت، نوع پذیرایی، حتی نوع دکوراسیونشان درجه بندی کنیم و موضوع بسیار مهم برای ما در تعیین این استانداردها این است که افرادی که در این کار مشغول هستند توانسته باشند درکنار این کار فعالیت فرهنگی را هم شروع کنند و در کنار ایجاد یک محیط گرم خانوادگی برای مسافر، فعالیت فرهنگی هم داشته باشند.

یکی از انواع اکوتوریسم

موسس اقامتگاه آتشونی با بیان اینکه بومگردی نوعی از اکوتوریسم است و اکوتوریسم با طبیعت ارتباط پیدا می کند، می گوید: بومگردی یعنی دیدن و گردش کردن در بوم یک منطقه و گردش کنید و بهره مندی از چیزهایی که به فرهنگ اصلی آن منطقه تعلق دارد. بومگردی کمک می کند تا بخش هایی از بوم که ازبین رفته بود دوباره زنده شده و به مردم بازشناسانده شود. بومگردی یک اسم برای اقامتگاه ها در نقاط مختلف جغرافیایی است و فقط به کویر اختصاص ندارد و می تواند همه جا وجود داشته باشد. ما در نقاط مختلف جغرافیای ایران فرهنگ هایی داریم که می توانند در قالب بومگردی معرفی شوند.

وی در معرفی عوامل موفقیت در تاسیس یک اقامتگاه بومگردی تصریح می کند: فردی که قصد دارد اقامتگاه بومگردی ایجاد کند باید حتماً اصول اولیه آن را بداند و نمونه های این اقامتگاه ها را ببیند و از تجربه های آنها استفاده کند. ضمن اینکه صبر و مهمان نوازی اهمیت زیادی دارد و مسافری که به این اقامتگاه ها وارد می شود باید حضور درکنار یک خانواده را حس کند چرا که اقامتگاه بومگردی با یک هتل تفاوت دارد، ازطرف دیگر خوردن غذای خانگی و محلی و بهره مندی از جاذبه های فرهنگی و بومی منطقه نیز باید مورد توجه افراد علاقمند در تاسیس اقامتگاه های بومگردی قرار بگیرد.

آل داود ادامه می دهد: متاسفانه برخی افراد قبل از آموزش فقط با توجه با تبلیغاتی که برای ایجاد اقامتگاه بومگردی می‌شود حرکتی را برای ایجاد چنین اقامتگاه هایی شروع می‌کنند اما موفقیت کمی خواهند داشت چرا که به صورت آگاهانه و با مطالعه استفاده از تجربیات دیگران انجام نشده است، اما ما امیدوار هستیم که با آموزش و برنامه ریزی‌هایی انجام شده آنها را ساماندهی کنیم تا هم خودشان متضرر نشوند و هم اختلالاتی در بازار کسب و کار این حوزه ایجاد نکنند.

به گزارش ایمنا، وقت رفتن می رسد و روستای گرمه را به قصد اصفهان ترک می کنیم، رفتنی که همراه است با ترک افسون کویر، کویری که درختان گز و تاقش، بی باک و صبور و قهرمان و بی نیاز از آب و خاک و بی چشم داشت نوازشی و ستایشی و از سینه خشک و سوخته کویر به آتش سر می کشند و می ایستند و می مانند و هریک گویی سفیران عالم دیگرند که در کویر ظاهر می شوند… و می دانیم که افسون کویر بازهم ما را به خود فرا خواهد خواند…

منبع:ایمنا

تفاوت‌های طبیعت گردی و اکوتوریسم

کارشناس ارشد گردشگری میراث فرهنگی استان اصفهان با بیان اینکه طبیعت گردی با اکوتوریسم متفاوت است، گفت: در طبیعت گردی هیچ اقدام عملی جهت حفظ محیط زیست انجام نمی‌شود.

کامران هارونی در گفت و گو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه طبیعت گردی به مجموعه فعالیت‌های تفریحی و گردشگری در طبیعت اطلاق می‌شود، اظهار داشت: امروزه بین اکوتوریسم با طبیعت گردی تفاوت وجود دارد؛ اکوتوریسم گردشگر را به حضور صحیح و قانونمند در طبیعت ملزم می‌کند.

وی افزود: اکوتوریسم سفری هدفمند است که بر اساس احساس مسئولیت و به منظور حفظ محیط زیست و احترام به فرهنگ بومی و سنتی و سودآوری به جامعه محلی انجام می‌شود و در نهایت منجر به فهم عمیق طبیعت و محیط زیست خواهد شد.

کارشناس ارشد گردشگری با بیان اینکه گردشگرانی که به اکوتوریسم دست می‌زنند غالباً دوستدار محیط زیست هستند، تصریح کرد: این گردشگران معمولاً از مناطق بکر و نسبتاً دست نخورده و آسیب پذیر بازدید می‌کنند.

طبیعت گردی بیشتر به لذت بردن در طبیعت محدود می‌شود

وی با اشاره به اینکه طبیعت گردی بیشتر به لذت بردن در طبیعت محدود می‌شود، بیان داشت: این مجموعه فعالیت‌های تفریحی فقط برای لذت بردن از جاذبه‌های گردشگری انجام می‌شود و هیچ اقدام عملی جهت حفظ محیط زیست انجام نمی‌شود.

هارونی با بیان اینکه گردشگران در طبیعت گردی به دنبال زیبایی‌های طبیعت مانند گیاهان، آبشارها و جانوران هستند ابراز داشت: هرکس به سفر در طبیعت می‌رود لزوماً اکوتوریست نیست و نقطه مشترک طبیعت گردی و اکو توریسم می‌تواند مکان مورد نظر و اهمیت به محیط زیست و اسکان در اقامت گاه‌های بوم گردی باشد.

منبع:خبرگزاری مهر