علت گرانی افسارگسیخته و بی‌سابقه بلیت هواپیما چیست؟

یک عضو هیات رییسه مجلس تذکرات کتبی نمایندگان به مسئولان اجرایی کشور را قرائت کرد.

این تذکرات کتبی که در جلسه علنی امروز مجلس توسط علی کریمی فیروزجائی قرائت شد به شرح زیر است:

مقتدایی و جوکار به وزیر آموزش و پرورش: ضرورت پرداخت مطالبات دبیران آموزش و پرورش از جمله دبیران خرید خدمات.

مقتدایی به وزیر فرهنگ: ضرورت تولید و پخش انیمیشن‌های بومی برای قشر کودک و نوجوان، به رییس جمهور: ضرورت توجه و برنامه‌ریزی برای نوجوانان، ضرورت راه‌اندازی سامانه ثبت حقوق و مزایای مدیران، مقامات و روسا بر اساس ماده ۲۹ برنامه ششم توسعه، به وزرای صنعت، اقتصاد، کار، کشور، آموزش و پرورش، علوم، کشاورزی، نیرو، ارتباطات، فرهنگ، گردشگری، امور خارجه، بهداشت، راه و ورزش:  ضرورت عملیاتی کردن ماده ۲۹ قانون برنامه ششم توسعه و انتشار میزان حقوق و مزایای مدیران، به رییس جمهور: ضرورت اجرای قانون همسان‌سازی حقوق بازنشستگان در سازمان صدا و سیما، به وزیر کار و وزیر کشور: ضرورت حل مشکلات بیمه‌ای رانندگان تاکسی، به وزیر اقتصاد و وزیر بهداشت: ضرورت پاسخگویی به تذکرات کتبی در مهلت مقرر و جلوگیری از تغییر در پاسخگویی.

مولوی به وزیر کار: علت عدم ارائه برخی از خدمات ضروری از قبیل غرامت ایام بیماری و بیکاری به کارگران ساختمانی چیست؟ به کشاورزی: لزوم برنامه‌ریزی در زمینه اراضی موجود در سایت دامپروری شهرستان آبادان، لزوم استرداد اراضی سایت دامپروری آبادان توسط امور اراضی و منابع طبیعی، علت عدم اهتمام مدیریت آب و خاک جهاد کشاورزی در پیگیری اختصاص آب زراعی اراضی کشاورزی سایت دامپروری آبادان از سال ۷۷ تاکنون چیست؟ به وزیر آموزش و پرورش: ضرورت تسریع در پرداخت مطالبات فرهنگیان از سال ۹۵ تاکنون، به وزیر راه: تصمیم‌گیری در خصوص فساد اداری در فرودگاه بین‌المللی آیت‌الله جمی ،به وزیر کشور: لزوم اهتمام بیشتر برای تأمین امنیت آبادان.

زندیان به وزیر کار: ضرورت درج مسئول کنتورنویسی در مشاغل سخت و زیان‌آور.

– مهدی عسگری به همراه ۵۱ نفر از نمایندگان به وزیر آموزش و پرورش: لزوم رسیدگی دقیق به حضور دانش‌آموزان در فضای مجازی با توجه به پیوست‌های تربیتی و فرهنگی و آسیب‌های حاصل از آن.

صمداله محمدی به وزیر کشاورزی: ضرورت تأمین نهاده‌های دامی و کشاورزی.

سید مجتبی محفوظی به وزیر راه: علت گرانی افسارگسیخته و بی‌سابقه بلیت هواپیما چیست؟

محمود زاده به همراه ۲۴ نفر از نمایندگان به رییس جمهور و وزیر بهداشت: ضرورت توجه به سلامتی مردم کشور در زمینه مبارزه با کرونا و تهیه و تولید واکسن کرونا و تأمین معیشت کادر بهداشت و درمان.

قادری به همراه ۴۶ نفر از نمایندگان به وزیر بهداشت و وزیر علوم: لزوم کمک به حل مشکلات دانشگاه آزاد.

قادری به همراه ۱۷ نفر از نمایندگان به وزیر نفت: لزوم تسریع در اجرایی شدن خط انتقال فرآورده‌های نفتی از سیرجان به شیراز.

قادری به همراه ۵۴ نفر از نمایندگان به وزیر راه: استفاده بیشتر و موثرتر از ظرفیت بخش‌های غیردولتی برای احداث راه‌ها و بزرگراه‌ها.

میرتاج الدینی به همراه ۴۹ نفر از نمایندگان به وزیر صنعت: لزوم اصلاح روند نادرست جداسازی سبوس در تولید آرد و افزایش درصد سبوس در آرد.

ورناصری به همراه ۳۵ نفر از نمایندگان به رییس جمهور: علت عدم شفافیت و تغییرات منابع تبصره ۱۴ در لایحه بودجه ۱۴۰۰ چیست؟

ورناصری به همراه ۳۲ نفر از نمایندگان به رییس جمهور: لزوم تحقق سهم مالیات از بودجه متناسب با برنامه ششم.

مهدی شریفیان به وزیر کار: لزوم رسیدگی به تضییع حقوق شهروندان با توجه به الزام افراد بیکار شده مشمول دریافت مستمری بیمه بیکاری به ماندن در خانه.

ارکانی به وزیر ارتباطات: علت عدم توافق چندین ساله مخابرات شهرستان نیشابور با شهرداری نیشابور بر سر اموال شرکت مخابرات و ایجاد بن‌بست در مرکز شهر چیست؟ به وزیر میراث فرهنگی: لزوم توجه به بافت تاریخی شهر نیشابور به خصوص مرمت بازار ۵۵۰ ساله سرپوش، به وزیر نیرو: لزوم توجه به آلایندگی بالای گوگرد در سوخت گازوئیل نیروگاه سیکل ترکیبی نیشابور.

یعقوب رضازاده به وزیر نیرو:لزوم رایگان کردن مصرف آب و برق برای خانواده های کم مصرف، اقشار ضعیف و کم درآمد.

زاهدی به وزیر بهداشت: لزوم اطمینان از مصونیت و عدم آلودگی واکسن‌های خریداری شده برای کووید ۱۹.

صدیف بدری به وزیر کشاورزی: چرا در خصوص تأمین به موقع نهاده‌های دامی اقدام موثری صورت نگرفته است و موجب گرانی مرغ و تخم‌مرغ شد؟

قادری به همراه ۵۷ نفر از نمایندگان به وزیر کشاورزی: ضرورت برنامه‌ریزی برای خودکفایی در تولید نهاده‌های دامی.

مقتدایی به همراه ۵۰ نفر از نمایندگان به رییس جمهور: ضرورت گزارش‌دهی مرحله به مرحله نهاده‌ها و سازمان‌ها در خصوص اجرای قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها.

حسین میرزایی به همراه ۴۳ نفر از نمایندگان به وزیر کار: توجه به تامین اجتماعی از کار افتادگان در بودجه ۱۴۰۰.

حاجی به همراه ۶ نفر از نمایندگان به وزیر نیرو: لزوم بازنگری در تغییر نوع سوخت نیروگاه شهید منتظری شاهین‌شهر اصفهان از گاز به مازوت در شرایط آلایندگی فعلی.

کیونرث سرمدی به همراه ۵۱ نفر از نمایندگان به وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات: لزوم همسان‌سازی حقوق کارکنان مخابرات روستایی.
سد.
نقدعلی به همراه ۳۲ نفر از نمایندگان به وزیر کشاورزی: لزوم رسیدگی به افزایش قیمت موز ناشی از واردات انحصاری.

ابراهیم رضایی به همراه ۶۶ نفر از نمایندگان به وزیر آموزش و پرورش: لزوم تسریع در پرداخت مطالبات و معوقات فرهنگیان.

علیزاده برمی به وزیر صنعت:لزوم جمع آوری و ممنوعیت احداث فروشگاه های بزرگ در شهرهای کوچک و متوسط.

علیزاده برمی به همراه ۴۴ نفر از نمایندگان به رییس جمهور:ضرورت رسیدگی فوری به وضعیت معیشت کسبه و کارگران مشاغل آزاد به علت کرونا.

ورناصری به همراه ۳۷ نفر از نمایندگان به رییس جمهور: ضرورت آغاز اصلاح ساختار بودجه در روند ارائه اصلاحات بودجه ۱۴۰۰.

ورناصری به همراه ۳۶ نفر از نمایندگان به رییس جمهور: لزوم بازنگری در سهم تخصیص داده شده لایحه بودجه جهت گازرسانی به روستاها.

کیومرث سرمدی به وزیر ارتباطات: لزوم همسان سازی حقوق کارگزاران مخابرات روستایی دارای قرارداد دائم با پرسنل رسمی شرکت مخابرات ایران.

سید موسی موسوی به رییس جمهور:حفظ کرامت انسانی افراد در انتصابات و برکناری از خدمت در بنیاد شهید.

آذری به همراه ۳۴ نفر از نمایندگان به رییس جمهور: لزوم توضیح در خصوص ابهام ماده ۱۷ پروتکل الحاقی و اعلام زمان دقیق پایان داوطلبانه اجرای این پروتکل توسط ایران.

منبع:ایسنا

مرتبط:

ماجرای عجیب فروش بلیت پروازی که وجود خارجی نداشت!

عطای بلیت کاغذی را به لقایش بخشیدند

کدام ایرلاین ها به دستور وزیر راه مبنی بر بازگشت قیمت بلیت هواپیما بی توجهی کردند؟

آش نخورده و دهان سوخته؛ حکایت اتهام به بومگردی‌ها

چندی پیش، برخی از ائمه جمعه در خطبه‌ها و سخنان خود با خطاب قرار دادن «بومگردی‌ها» از فساد در این بخش گلایه کرده بودند که در این باره واکنش‌هایی را از سوی فعالان گردشگری شاهد بودیم.

کرونا، مصیبتی بزرگ برای گردشگری تازه پا گرفته‌ی کشورمان بود به طوری که هنوز که هنوز است پس از گذشت قریب به یکسال از شیوع این اپیدمی همه‌گیر، این صنعت پاک و درآمدزای کشورمان نتوانسته از این معضل قد علم کند و در این اوضاع متهم شدن به ایجاد فساد در برخی زیرساخت‌های این حوزه بسی گران و سخت است.

اقامتگاه‌های بومگردی‌ به عنوان یکی از بخش‌های تاثیرگذار در رونق گردشگری کشور از ابتدای شیوع کرونا همانند بسیاری از بخش‌های دیگر این صنعت به طور کاملاً خودجوش نسبت به تعطیلی فعالیت خود در راستای حفظ سلامت مردم اقدام کردند و شاید بتوان از انها به عنوان یکی از متضررترین بخش‌ها یاد کرد.

البته چندی پیش «علیرضا موذنی» عضو هیات مدیره جامعه حرفه‌ای بوم‌گردی‌های کشور نیز از تعطیلی و غیرفعال شدن بیش از نیمی از بوم‌گردی‌های کشور یاد کرده و در این باره گفته بود؛ در حال حاضر حدود ۱۲۰ اقامتگاه دارای پروانه فعالیت در استان یزد داریم و علاوه بر اینها پروانه فعالیت حدود ۲۵۰ اقامتگاه دیگر نیز در دست اقدام است اما متاسفانه به علت رکود گردشگری، فعالیت این واحدها به ویژه در روستاها متوقف شده است.

جالب این است که نه تنها کرونا در جریان رکود اقتصادی حاکم بر کشورمان باعث کسادی بومگردی‌ها شده بلکه فعالیت خانه‌های مسافر غیرمجاز در همین دوران کرونایی نیز غوز بالای غوز برای این اقامتگاه‌ها که غالباً نیز قشر ضعیف جامعه گردانندگی آن را برعهده دارند، شده است.

ورشکستگی، پایان کرونایی بسیاری از بومگردی‌ها

در جریان بروز این مشکلات و دغدغه‌ها، نشانه رفتن انگشت اتهام فساد به زیرساخت‌هایی که اغلب در تعطیلی و رکود به سر می‌بردند، اندوه و غم دیگری بر این حوزه پرمشکل افزوده به طوری که «تقی اکبرپور» رئیس جامعه حرفه‌ای بومگردی استان یزد در گفت‌وگویی به ورشکستگی بسیاری از اقامتگاه‌های بومگردی اشاره و تصریح می‌کند: این زیرساخت‌های اقامتی به دلایل مختلفی از یک سال و نیم گذشته دچار نوسانات زیادی در بازار خود شده یا به ورشکستگی نزدیک شده‌ بودند ولی با این وجود نیز امسال اکثر اقامتگاه‌ها، تعطیلی را به ضرر بیشتر ترجیح دادند.

وی اضافه می‌کند: البته بدیهی است که در هر نوع توسعه و رشدی، احتمال فساد هم وجود دارد و قانون‌گذار سعی می‌کند براساس پیش‎بینی احتمال فساد، اقدام به قانون‌گذاری کند.

این مسئول با تاکید بر این که اقامتگاه‌های بومگردی بیش از هر صنعت و اقتصاد دیگری، خود را متعهد و ملتزم به رعایت اصول اخلاقی و اقتصادی اسلامی و جوامع بومی می‌دانند، اظهار می‌کند: بیشتر تلاش آن‌ها متعهد به احیای فرهنگ محلی و ایجاد رشد و توسعه همزمان به احیای فرهنگ‌های بومی و ایجاد کمترین آسیب بومی است.

وی با اشاره به این که بومگردی‌ها با چراغ سبز و حمایت‌های لفظی بخش‌های اقتصادی و فرهنگی و بر مبنای اسناد بالادستی کشور و غالبا توسط افراد بومی ایجاد شده‌اند، می‌گوید: این بخش‌ها توانسته‌اند در مدت زمان کمی در جوامع محلی، اقتصاد مولد ایجاد کنند و بسیاری از روستاها و بافت‌های تاریخی در حال فاقدسکنه شدن و ویرانی را احیا و هزینه‌های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی زیادی را که بر دوش کشور تحمیل می‌کرد، نجات دهند.

احیای روستاهای فراموش شده با بومگردی‌ها

بسیاری از همین بومگردی‌ها تاثیر مستقیمی بر مهاجرت معکس روستاها داشته و با توسعه گردشگری و سوق دادن این صنعت به روستاها، زمینه‌ی خودکفایی و استقلال روستاها را فراهم کرده‌اند که مصداق این مسئله نیز احیای روستای خور و بیابانک با ایجاد اولین بومگردی توسط پدر بومگردی ایران بود.

«مازیار آل داوود» پدر بومگردی ایران نیز در این خصوص با اشاره به نقش بومگردی‌ها در احیای روستاهای فراموش شده، تصریح می‌کند: توانمندسازی جوامع روستایی علاوه بر خودکفایی روستاها در نهایت منجر به رونق اقتصادی کشور خواهد شد و این مقوله، نیازمند هدف‌گذاری و برنامه‌ریزی است.

با تمام این اوصاف، بومگردی‌ها نیز مانند سایر بخش‌های صنعت مظلوم گردشگری از کمترین حمایت دولت در جریان شیوع کرونا برخوردار شدند به نحوی که حتی دستگاه‌های دولتی نیز در خصوص آیین‌نامه‌های ستاد ملی کرونا کوتاهی کردند و در شرایط رکود اقتصادی ناشی از کرونا و مشکلات عدیده این بخش از صنعت گردشگری، چاه آب برخی از واحدهای بومگردی توسط شرکت آب منطقه‌ای، پلمب و برخی نیز بارها در رابطه با قبوض آب، برق و گاز تهدید شده‌اند؛ بماند که اقساط وام‌ها و تسهیلات دولت نیز باوجود دستورات ستاد کرونا، از این واحدها و فعالان این بخش دریافت و ملاحظاتی برای آن‌ها در نظر گرفته نشده است.

«تقی اکبرپور» رئیس جامعه بومگردی‌‎های استان یزد در ادامه‌ی گفتگویش ضمن گلایه از حمایت جدی نشدن این بخش، می‌گوید: مدیران و صاحبان اقامتگاه‌های بومگردی از همان آغاز با عشق به فرهنگ اسلام و ایران، احیای اشتغال محلی و کمک به رشد و توسعه کشور، قدم در این راه پر مشقت نهادند و در عین حال توانستند به خوبی و درستی، کشور، شهرها و روستاهای خود را به مردم ایران و جهان معرفی کنند.

البته با توجه به این که بومگردی‌ها نقش قابل توجهی در فرهنگسازی و اشاعه فرهنگ داشتند، تاکنون بارها وزیر گردشگری و معاونان این بخش، سیاست‌گذاری‌های خود را به سمت حمایت از این بخش و توسعه بومگردی‌ها سوق داده‌اند.

«سیدمصطفی فاطمی» مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری یزد هم بارها به تاثیرات این واحدها در توسعه گردشگری خصوصاً گردشگری روستایی همسو با شعار سازمان جهانی گردشگری اشاره کرده و در اوایل شیوع کرونا به واسطه مشکلات این صنعت، تسهیلاتی استانی را علاوه بر تسهیلات دولتی برای این بخش اختصاص داده است.

حتی این واحدهای اقامتی مهم، در کمیته‌های گردشگری خوراک، روستایی، طبیعت گردی و تاریخی و دیگر کمیته‌های گردشگری استان مورد تاکید قرار گرفته و به لزوم استفاده از این ظرفیت‌ها اشاره شده است.

بومگردی‌ها زمینه دستیابی گردشگری به غنای فرهنگی

اکبرپور رئیس جامعه بومگردی‌های یزد با تاکید بر این که بومگردی‌ها زمینه دستیابی گردشگری به غنای فرهنگی هستند، در این باره می‌گوید: نه تنها گردشگران خارجی بلکه ایرانیانی که خارج از کشور را انتخاب می‌کردند، به سمت گردشگری داخلی سوق یافته و منافع اقتصادی این بخش به جامعه محلی تزریق می‎شود.

وی تاکید می‌کند: از دستاوردهای اقتصادی این حوزه نیز در راستای حفظ منابع میراث فرهنگی، احیای بافت‌های فرسوده و متروکه اقدام و تاکنون نیازهای متعددی به واسطه تاثیر مستقیم و غیرمستقیم بومگردی‌ها مرتفع شده است.

البته با توسعه گردشگری هوشمند و اقامت ایمن، بومگردی‌ها بلافاصله همراه با هتل‌ها به ایمن سازی خود پرداخته و اغلب بومگردی‌های یزد نسبت به اخذ گواهینامه اقامت ایمن اقدام کردند و توجه به توسعه اقتصادی به واسطه بومگردی‌ها از مهمترین مسائلی بود که مورد حمایت مسئولان قرار گرفت.

یزد با تبدیل شدن به اولین مقصد گردشگری ایمن کشور در خصوص ایمن سازی همه زیرساخت‌های گردشگری خصوصا بومگردی‌ها اقدام کرده و ضوابط تخصصی در این زمینه تدوین شد.

«سیدجواد موسوی» مدیر کل ارزیابی و نظارت وزارت گردشگری نیز در این زمینه بر آغاز تشدید نظارت بر بومگری‌ها از یزد اشاره کرده و گفته است: اقتصاد روستاها را باید به عنوان یکی از مقاصد اصلی گردشگری در شرایط کنونی و پساکرونا با فراهم ساختن اقامتی امن برای گردشگران حفظ کنیم.

«محسن حاجی‌سعید» رئیس کانون راهنمایان گردشگری کشور نیز در خصوص این اظهارات، گردشگری را صنعتی مظلوم اعلام کرده و این مسئله را اتهامی ناعادلانه به این بخش خوانده است.

جامعه گردشگری یزد نجیب‌ترین و با اصالت‌ترین‌ها

با این وجود «سیدمصطفی فاطمی» مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری یزد چند روز پیش با انتشار مطلبی در صفحه اینستاگرام خود و توضیح در این رابطه، به گفت‌وگوی خود با آیت الله «محمد کاظم مدرسی» اشاره می‌کند و می‌گوید؛ «امروز با آیت الله مدرسی صحبت کردم، گویا اطلاعاتی از کافی‌شاپ‌ها به ایشان رسیده بود که به اشتباه به بومگردی‌ نسبت داده شده و ناشی از سوء تفاهم‌ ایجاد شده بود، توضیحاتی دادم که بومگردی‌ها در ۱۱ ماه گذشه عمدتا تعطیل بوده‌اند و اگر هم مشکلی در جایی وجود دارد، قابل تعمیم به کل نیست، ایشان همواره مدافع گردشگری استان بوده‌اند و کمک‌های شایانی را به توسعه انواع گردشگری داشته‌اند، جامعه گردشگری و صنایع دستی استان هم از نجیب‌ترین و با اصالت ترین اصناف کشور هستند که همواره حافظان فرهنگ غنی ایرانی و اسلامی بوده‌اند.»

شاید حکایت این روزهای این صنعت مظلوم، بیشتر به «آش نخورده و دهان سوخته» شبیه باشد چرا که برخی اتهامات وارده شده با این صنعت عادلانه به نظر نمی‌آید.

منبع:ایسنا

مرتبط:

تشدید نظارت بر بومگردی‌ها ضامن نجات گردشگری پسا کرونا

یک سال در بومگردی مهمان نداشتیم آب دستش بدهیم

کشف معبد و تابوت‌های باستانی بیشتر در مصر

مقام‌های مصر از مجموعه‌ای از اکتشاف‌های جدید از جمله کشف یک معبد تاریخی خبر دادند.

به نقل از گاردین، وزارت گردشگری و آثار باستانی مصر اعلام کرد اکتشاف‌های بزرگی توسط یک تیم باستان‌شناسی به سرپرستی «زاهی حواس» مصرشناس و باستان‌شناس در گورستان سقاره انجام شده است که در کنار کشف یک معبد تاریخی کشف بیش از ۵۰ تابوت را شامل می‌شود.

این تابوت‌های چوبی در دالان‌هایی به عمق ۱۰ تا ۱۲ متری کشف شده‌ و به قرن ۱۶ تا ۱۱ پیش از میلاد تعلق دارند.

به گفته «حواس»، معبد تاریخی ملکه «نائرت»، همسر پادشاه «تتی» به همراه سه انبار آجری در این مکان کشف شده است.

«سقاره» که خانه ده‌ها هرم، صومعه‌های باستانی و محل دفن حیوانات است در گذشته به عنوان گورستان عظیم «ممفیس» پایتخت مصر باستان مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

در ماه نوامبر هم مصر از کشف بیش از ۱۰۰ تابوت باستانی مُهر و موم‌شده خبر داده بود که در نوع خود بزرگ‌ترین اکتشاف سال گذشته محسوب می‌شود. «خالد العنانی»، وزیر آثار باستانی و گردشگری مصر در زمان کشف این تابوت‌ها اعلام کرد: «سقاره هنوز پتانسیل اکتشاف‌های بیشتری دارد.»

اکتشاف‌های جدید در نزدیکی هرمی صورت گرفته که «تتی» نخستین فرعون از دودمان ششم پادشاهی کهن مصر در آن دفن شده است.

مصر امیدوار است اکتشاف‌های باستان‌شناسی بتواند صنعت گردشگری را که بحران‌های متعددی از جمله شیوع ویروس کرونا را تجربه کرده احیا کند.

منبع:ایسنا

مرتبط:

کشف بیش از ۱۰۰ تابوت باستانی در مصر

کشف ۵۹ تابوت ۲۵۰۰‌ساله در مصر

کویر مصر _با دریای شن اصفهان آشنا هستید؟

آمدن گردشگران خارجی به ایران چه زمانی عادی می‌شود؟

رییس جامعه تورگردانان ایران پیش‌بینی می‌کند رفت و آمد گردشگران خارجی به ایران از سال ۲۰۲۲ عادی شود.

ابراهیم پورفرج این پیش‌بینی را براساس مکاتبات و رایزنی‌هایی که در این مدت با آژانس‌ها و گردشگران خارجی داشته است، مطرح کرد که اگرچه درخواست‌هایی برای سفر به ایران در سال ۲۰۲۱ وجود دارد، اما ترجیح بیشتر آژانس‌ها و گردشگران خارجی برای سفر به ایران از سال آینده میلادی است.

او معتقد است آغاز واکسیناسیون در بیشتر کشورها و ایمن‌سازی تعداد بیشتری از کشورها در برابر ویروس کرونا قطعا شرایط را برای سفرهای بین‌المللی در سال ۲۰۲۲ فراهم می‌کند.

رییس هیات‌مدیره جامعه توگردانان ایران گفت: درحال حاضر بیشتر سفرها در مسافت‌های کوتاه و با گروه‌های کوچک انجام می‌شود. حتی درخواست‌هایی که برای امسال و سال آینده مطرح شده بیشتر برای گروه‌های خانوادگی، دوستانه و تورهای کوچک است. تا ایمنی فراگیر نشود روند گردشگری به حالت قبل برنمی‌گردد.

پورفرج افزود: ما خیلی برای برقراری سفرهای بین‌المللی در سال ۲۰۲۱ امید نداریم، مگر این‌که ویروس مهار شود. البته درخواست‌هایی برای سفر به ایران وجود دارد اما تعدادشان کم است و اجرای آن‌ها به دلیل صادر نشدن ویزای توریستی امکان‌پذیر نیست.

صدور ویزای توریستی ایران حدود یک سال است که به دستور ستاد ملی کرونا متوقف شده است، اما آمارها نشان می‌دهد برخی اتباع خارجی درحال سفر به ایران هستند. طبق گزارشی که سازمان جهانی جهانگردی در آبان‌ماه ۱۳۹۹ منتشر کرد نمودار رشد گردشگری ایران در زمستان، همزمان با شیوع کرونا ۹۰ درصد منفی بود. روند نزولی این نمودار در فصل بهار شدیدتر شد، به طوری که در ماه می (اردیبهشت ـ خرداد) رشد منفی گردشگری ایران به ۹۷ درصد رسید. اما این روند از ماه‌های بعد تغییر کرد، به نظر می‌رسد برقراری پروازهای بین‌المللی و بازگشایی مرزها در آن بی‌تاثیر نبوده است.

سازمان جهانی جهانگردی براساس آمارهایی که از وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ایران گرفته اعلام کرد که وضعیت گردشگری ایران از اواسط تابستان ۹۹ با شیب تندی رو به بهبود است و میزان سفر اتباع خارجی به ایران در ماه‌های جولای و اوت (تیر و مرداد) همزمان با صدور ویزای توریسم سلامت در ایران و بازگشت برخی شرکت‌های هواپیمایی خارجی، فقط  ۳۵ درصد منفی بوده است.

آمارهای وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی که از نیروی انتظامی گرفته می‌شود، نیز نشان می‌دهد در ماه‌های تیر و مرداد ۱۳۹۹ مجموعا ۹۵ هزار و ۴۹ نفر تبعه خارجی به ایران سفر کرده‌اند. درحالی که علی‌اصغر مونسان ـ وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ـ شهریورماه ۹۹ گفته بود در سه ماه نخست سال (بهار ۹۹) فقط ۷۴ گردشگر خارجی به ایران سفر کرده‌اند.

وزارت خارجه و معاونت گردشگری درباره این رشد آماری می‌گویند آن‌ها یا با ویزای درمان به ایران سفر کرده‌اند یا ویزای تجاری و کاری داشته‌اند. هرچند برخی از آژانس‌های گردشگری می‌گویند این مدت بیماران‌شان با «ویزای عادی» که در فرودگاه یا مرز تهیه کرده‌اند به ایران وارد شده‌اند.

استان‌های هم‌مرز با جمهوری آذربایجان و ارمنستان که قبلا شاهد سفر شهروندان آن کشورها به ایران به انگیزه خرید بودند نیز اعلام کرده‌اند که مرزهای زمینی فعلا بسته است و افراد کمی با شرایط خاص مثل پیگیری درمان و یا تجارت پس از استعلام از وزارت خارجه می‌توانند به ایران سفر کنند. اما در استان‌های غربی و جنوب غربیِ هم‌مرز با کردستان عراق و عراق ترددهای محدودی اتفاق می‌افتد که بیشتر جنبه تجاری و درمان دارد، البته وضعیت مرز در این بخش کاملا بی‌ثبات است و هر بار به انگیزه‌ای توسط عراق بسته می‌شود. مثلا از حدود یک ماه پیش، شورای وزیران این کشور به دنبال شناسایی ویروس جهش‌یافته کرونا، سفر به انگلستان، آفریقای جنوبی، استرالیا، دانمارک، هلند، بلژیک، ایران و ژاپن را ممنوع کرد و عراقی‌هایی را که از این کشورها بازمی‌گردند به قرنطینه اجباری ۱۴ روزه ملزم کرد.

تردد از مرزهای افغانستان و پاکستان نیز با توجه به معضل مهاجرت‌های غیرقانونی وضعیت چندان شفافی ندارد، هرچند که مرزهای رسمی در این بخش از اردیبهشت‌ماه ۹۹ برای جابه‌جایی کالا باز شده‌ است و کمی بعد از آن، صدور ویزا برای اتباع افغانستان و پاکستان نیز آغاز شد اما فقط تجار، رانندگان و صنعتگران به شرط مبتلا نبودن به کرونا می‌توانند تردد کنند.

با وجود این ترددها و مسدود بودن راه سفر به ایران فقط برای گردشگران، رییس جامعه تورگردانان ایران نیز چندی پیش در نامه‌ای از معاون گردشگری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی درخواست کرد در رایزنی با وزارت بهداشت و ستاد کرونا، دست کم اجازه ورود به گردشگران طبیعت‌گرد را با رعایت پروتکل‌های بهداشتی بدهد تا گردشگران موجود را از دست ندهند.

منبع:ایسنا

مرتبط:

پروتکل پذیرش گردشگران خارجی در ایران چه شد؟

ایران در تدارک استقبال از گردشگران خارجی/اورامانات جهانی می شود

دستور حذف برای دانش ثبت جهانی‌شده یونسکو ؟!

وقتی یونسکو به ثبت «دانش سنتی دریانوردی ایرانی‌ها» رضایت داد و آن را در فهرست «میراث در خطر و نیازمند پاسدارانه فوری» جهانی‌اش کرد، یکی دوبار متولیان میراث فرهنگی کشور گزارش‌هایی از انجام اقدامات پاسدارانه برای حفاظتش به یونسکو فرستادند و حتی برخی پژوهشگران از انجام پژوهش‌های بیشتر روی آن حرف زدند به حدی که بادبان‌هایش را احیا کنند. اما چه کسی خبر داشت که مدتی بعد دستور حذف آن صادر می‌شود؟!

سوم آذر ۱۳۹۰ خبر رسید ششمین دوره اجلاس کمیته میراث ناملموس جهانی در شهر بالی اندونزی، علاوه بر مُهرِ تاییدش که برای ثبت جهانی هنر «نقالی» روی پرونده ایران زده، «دانش سنتی لنج‌سازی و دریانوردی ایرانیان در خلیج فارس» را نیز در فهرست میراث معنوی یونسکو ثبت کرده است؛ ثبتی که متولیان میراثی معتقد بودند «با این اقدام بار دیگر ایران توانسته نام «خلیج فارس» را در یک کنوانسیون بین‌المللی ثبت کند».

چهار سال بعد یعنی ۲۸ خرداد ۱۳۹۴ معاون میراث فرهنگی سازمانِ وقت و وزارتخانه کنونی از تصویبِ ایجاد پایگاه موضوعی و پژوهشی «مهارت و فناوری ساخت لنج در خلیج فارس» در سه استان خوزستان‌، بوشهر و هرمزگان (که سازنده لنج هستند) خبر داد و اعلام کرد که استان هرمزگان پذیرفته تا در جزیره قشم و در مجموعه لافت کارگاه «آموزش و ترویج مهارت لنج‌سازی» برگزار کند. حتی قرار شد استان بوشهر نیز موزه‌ای برای توسعه مهارت‌های لنج‌سازی ایجاد کند و بوشهر و خوزستان زیرنظر هرمزگان در این زمینه فعالیت خود را ادامه دهند.

از سوی دیگر تاکید شد تا سازمان کشتی‌رانی، سازمان بنادر و مناطق آزاد اطلاعات به دست‌آمده و اقداماتی را که تا سال ۱۳۹۴ در این زمینه انجام شده بود به صورت گزارش‌های دوره‌ای به یونسکو ارسال کند و مرکز میراث ناملموس نیز متعهد شد کارگاهی در روز ملی دریانوردی در این زمینه در مهر همان پنج سال قبل برگزار کند.

تا سرانجام شش ماه بعد در ۲۸ آذر ۱۳۹۴ بود که فرهاد نظری – مدیرکل وقت دفتر ثبت آثار تاریخی – اعلام کرد که برای نخستین‌بار اقدامات مربوط به پاسداشت آن برای ادامه‌ حیات و ترویجش در کشور به یونسکو ارسال شده است.

اما بعد از گذشت ۹ سال از شروع ماجرا، ناگهان ورق برگشت. بیش از یک ماه قبل در ۲۳ آذر هیات وزیران «برنامه جایگزینی شناورهای سنتی تجاری با ظرفیت کمتر از ۵۰ تن (لنج تجاری) را با هدف حذف ابزار قاچاق کالا از دریا، انتقال فعالیت‌های غیررسمی به رسمی و تجاری، رونق فعالیت‌های کشتی‌سازی داخلی و خدمات تعمیر و نگهداری آن‌ها و نیز افزایش ایمنی دریایی» به تصویب رساند.

مصوبه‌ای که به نظر می‌رسد به تنها چیزی که فکر نکرده – آن‌قدر که بی‌محابا درباره‌اش حکم قطعی داده‌اند – یا شاید هم اصلا در جریانش نبوده‌اند ثبت جهانی همان شناورهای سنتی است که به حذف‌شان دستور دادند؛ دستوری که پنج سال برای امحای باقی‌مانده‌هایش زمان گذاشته‌اند.

نکته جالب توجه‌تر از هر کدام از این اتفاقات، ان‌جاست که نخست دستور امحا را دادند و دو روز بعد میراث فرهنگیِ بی‌خبر از همه جا، از اقدامات پاسدارانه‌اش در یونسکو دفاع کرد!

حالا اگر این اتفاق به صورت صددرصدی نهایی شود و کسی بر لغوش تاکید نکند، احتمال تدریجی حذف این پرونده از لیست یونسکو نیز وجود دارد؛ دانشی سنتی و بومی و مهم در طول تاریخ که به واسطه‌ همین برنامه‌ریزی‌ها اصلا از ابتدا به عنوان اثری که باید از آن پاسداری کرد، مُهر جهانی شدن خورد تا بالاخره در دولت کنونی تصویبش کردند. هر چند برخی خبرها از نبود وزیر میراث فرهنگی در آن جلسه حرف می‌زنند، آن هم در شرایطی که تصویب چنین مصوبه‌ای قطعا نیازمند تایید یا رد وزیر میراث است که اگر این نیاز (حضور صددرصدی نماینده‌ای از وزارتخانه میراث فرهنگی در زمان گرفتن چنین تصمیمی) احساس نمی‌شد، اصلا به چه دلیلی سازمان میراث فرهنگی را در قالب یک وزارتخانه بزرگ‌ترش کردند؟

 

اجرایی شدن این مصوبه تاسف نگاه‌های فرهنگی را به دنبال دارد

شبان میرشکرایی – عضو  پژوهشگر میراث فرهنگی و مسول بخش میراث ناملموس ایکوم – اجرایی شدن این مصوبه را درست مانند دیگر کارشناسان و پژوهشگران میراث فرهنگی و میراث معنوی در مقابل حفاظت از این دانش سنتی و بومی می‌داند.

او می‌گوید: اخباری که از مصوبه هیات وزیران منتشر شده، مربوط به از مدار خارج کردن لنج‌های فرسوده است که قطعا شامل لنج‌های قدیمی بادبانی نیز می‌شود، لنج‌هایی که سال ۲۰۱۱ در فهرست میراث جهانی ثبت کردیم، هم ساخت لنج هم دانش دریانوردی هر دو موضوع در یک پرونده در فهرست آثار جهانی و به نام ایران و در زمره‌ پرونده‌های میراث در خطر ثبت شد.

او با اشاره به این‌که در سال گذشته از طرف میراث فرهنگی و نهادهای مردمی فعالیت‌هایی انجام شد تا این موضوع مردمی‌تر شده و دانش آن به نسل‌های بعدی نیز انتقال پیدا کند، ادامه می‌دهد: بر اساس همه‌ آیتم‌هایی که مربوط به پاسداری و ترویج این اثر بوده، تلاش شده تا حد امکان به آن رسیدگی شود، اما در تمام این مدت یکی از دغدغه‌ها بحث‌هایی بوده که از سوی سازمان بنادر مطرح شده و دوستان دیگری که شاید منافعی را در این موضوع می‌دیدند باعث این تصمیم‌گیری‌ها شده‌اند.

میرشکرایی به برخی شنیده‌ها نیز اشاره می‌کند که برخی افراد قصد دارند تا  در صورت اجرایی شدن این مصوبه و پایین آمدن قیمت لنج‌های قدیمی، آن‌ها را خریداری کرده و استفاده‌های دیگری داشته باشند، که در صورت اجرایی شدن آن باعث تاسف افرادی است که به این اتفاق نگاه فرهنگی دارند.

این پژوهشگر با این وجود بیان می‌کند که با توجه به جهانی شدن «دانش سنتی لنج‌سازی و دریانوردی ایرانیان در خلیج فارس» به نام ایران، دولت و مردم کشورمان موظف هستند تا در راه بازسازی این اثر تلاش کنند، اما پیش آمدن چنین مصوبه‌ای، باعثِ زیر سوال رفتن هر نوع اقدامی در گذشته و آینده مربوط به این دانش می‌شود.

او با تاکید بر این‌که تصویب چنین مصوبه‌ای وحی منزل نیست و حتی قابلیت رسیدگی و اصلاح دارد، همان‌طور که  معاونت میراث فرهنگی و دفتر ثبت پیگیر این مساله هستند، اظهار می‌کند: ایران به طور دائم گزارش عملکرد خود از اقدامات پاسدارانه‌اش را هر چهار سال از بعد از ثبت جهانی‌ این دانش به یونسکو فرستاده تا نشان دهد که در این سال‌ها برای پاسداری و ترویج این اثر که در فهرست میراث در خطر بوده، تلاش کرده است.

او با اشاره به آخرین گزارش پاسدارانه ایران برای حفاظت از «دانش سنتی لنج‌سازی و دریانوردی ایرانیان در خلیج فارس» که کمتر از یک ماه قبل به یونسکو ارائه شده و مورد تایید کارشناسان یونسکو قرار گرفته است، می‌گوید: همه این‌ها برای ما یک افتخار است، وقتی ایران در جامعه بین‌المللی به عنوان کشوری مطرح می‌شود که از آثار ناملموس خود حراست می‌کند و وزارت و معاونت میراث و دفتر ثبت و گروه ناملموس و همه تلاش می‌کنند، اما در مدت زمان کمتر از دو هفته، چنین مصوبه‌ای بیرون می‌آید!

مسئول بخش میراث ناملموس ایکوم ایران با بیان این‌که برای هر فرد فرهنگی این موضوع جای سوال است که این مصوبه‌ چطور می‌تواند شکل بگیرد و چه ناآگاهی‌ای وجود دارد که اصلا این اتفاق رخ می‌دهد، تاکید می‌کند: درخواست همه متولیان فرهنگی کشور است که اگر هم به هر دلیلی این اتفاق افتاده باید روی آن یک بازنگری و تلاش شود تا این مساله رفع و رجوع شود وگرنه این یک تناقص در عملکرد ما و جامعه بین‌المللی است.

میرشکرایی می‌گوید: از یک طرف ما نشان می‌دهیم که در حال تلاش هستیم تا این اثر حفظ شود و از سوی دیگر چنین مصوبه‌ای بیرون می‌آید، ‌پس در این شرایط عاقبت این اثر جهانی‌شده و این دانش سنتی و بومی کشورمان به کجا می‌رسد؟ باید برای آن فکری کنیم.

 

اول دستور امحای دانش بومی ایرانی‌ها، بعد ارائه گزارش پاسدارانه

این صحبت‌ها و این خبر در حالی مطرح شده‌، که دو روز روز بعد از انتشار این خبر، یعنی در ۲۴ آذر امسال و در پانزدهمین اجلاس مجازی کمیته بین‌الدول میراث ‌فرهنگی ناملموس به میزبانی جامائیکا، متولیان میراث فرهنگی کشورمان اقدامات پاسدارانه «مهارت سنتی ساخت لنج ایرانی و دریانوردی با آن در خلیج فارس» را به یونسکو ارائه کردند که مورد تأیید اعضای پانزدهمین اجلاس مجازی کمیته بین‌الدول میراث‌فرهنگی ناملموس قرار گرفت.

قدم بعدی متولیان وزارتخانه میراث فرهنگی در  مقابل این مصوبه برای حفاظت از باقی ماندن این دانش سنتی و بومی یکی از مهم‌ترین اقدامات پاسدارانه در باقی ماندن و ترویج این دانش بومی برای ارائه به یونسکو در چهار سال آینده خواهد بود.

می‌گویند پیشینه لنج‌سازی در ایران به دوره افشارها برمی‌گردد؛ ایرانیان با لنج راهی سفرهای طولانی می‌شدند، مثلا از خلیج فارس عازم مناطق دوردست هند، چین و آفریقا می‌شدند. ساخت لنج‌های رایج در خلیج فارس را بر پایه قایق‌های بادبانی می‌دانند. دانش‌‫های سنتی مرتبط با دریانوردی و لنج‌سازی چوبی را در گروه‌های ادبیات شفاهی، برگزاری جشن‌ها، تکنیک‌های دریانوردی و جهت‌یابی، اصطلاحات و پیش‌بینی وضع هوا تقسیم کرده‌اند که نسل به نسل به ساکنان حوزه خلیج فارس منتقل شده است. دانش جهت‌یابی و هدایت لنج به صورت سنتی از پدر به پسر منتقل شده است، به صورتی که دریانوردان ایرانی از طریق جایگاه خورشید، ماه و ستاره‌ها مکان‌یابی می‌کنند. آن‌ها همچنین از زمان‌های گذشته، با استفاده از فرمول‌های مخصوص می‌توانستند طول و عرض جغرافیایی و عمق آب را نیز محاسبه کنند. علاوه بر این دریانوردان با استفاده از انواع باد، که  هر یک نام ویژه خود را دارد می‌توانند رنگ آب، ارتفاع امواج و وضعیت آب و هوا را پیش‌بینی کنند. ملوانان هنگام کار کردن آهنگ‌های مشخصی می‌خوانند که موسیقی و ریتم خاص خود را دارد که آن هم یک جزء جدانشدنی از دریانوردی در خلیج فارس و ادبیات شفاهی ساکنان منطقه است.

حالا لنج‌های ایرانی که به صورت سنتی و دستی ساخته می‌شوند برای سفرهای دریایی، تجارت، ماهیگیری و صید مروارید مورد استفاده ساکنان ساحل شمالی خلیج قرار می‌گیرند. این در حالی است که ساکنان خلیج فارس برای ساختن لنج از چوب‌های مقاوم در برابر رطوبت نظیر چوب درخت کنار، گل ابریشم و کاکتوس استفاده می‌کنند که بیش از ۵۰ سال دوام می‌آورد و عمر برخی از آن‌ها به ۱۰۰ سال هم می‌رسد.

منبع:ایسنا

مرتبط:

ارزیابان یونسکو به اورامانات سفر می‌کنند

حرکت کاروانسراها خراسان جنوبی در راه یونسکو

تلخ و شیرین‌های اجلاس جهانی میراث ناملموس یونسکو برای ایران

“ارغوان ایلام” عروس زاگرس می خشکد؟

شیراز به اریبهشت و بهارنارنجش معروف است و اینجا هم مثل خراسان شمالی و رضوی به درختان ارغوانش؛ پاتوق ایلامی ها در آخر هر هفته تا قبل از شیوع کرونا بوده است؛ ایلام زیر پای تنگ ارغوان است و درختان ارغوان با شکوفه های ارغوانی حیرت انگیزش شهر را دوره کرده و زیبایی خاصی به شهر بخصوص در اردیبهشت ماه می بخشد اما آیا این زیبایی برای شهر می ماند یا با ساخت و سازهای تفرجگاه دره ارغوان، ریشه درختان ارغوان در استانی که به عروس زاگرس مشهور است می خشکد؟

غلام رضا ابدالی، مدیر کل محیط زیست ایلام درباره آخرین وضعیت دره ارغوان ایلام  گفته است: قرار است با تفرجگاه مردم ایلام به سمت دره ارغوان هدایت شود؛ هم اینک ساخت تفرجگاه در این زیستگاه ارغوان با لحاظ مسائل زیست محیطی در حال انجام است

وی تاکید کرد: منابع طبیعی و مسئولان استان هم با هم توافق کردند که طبق ملاحظات قانونی، بک سری تجهیزات رفاهی همچون الاچیق در این مناطق نصب شود که زاید بر طبیعت نباشد؛ رمحیط زیست ناظر بر طبیعت است و کار در حال انجام است.

ابدالی با یادآوری اینکه بافت قالب این دره ارغوان است که در فصل بهار به رنگ ارغوان در می آید، تصریح کرد: ناظریم تا به خاک و درختان این دره آسیب وارد نشود.

یکی از فعالان محیط زیست در سال ۹۸ به یکی از خبرگزاری ها گفته بود: طی سال‌های اخیر به بهانه راهسازی به بسیاری از درختان این منطقه آسیب وارد شده که ادامه این روند سبب نابودی بسیاری از درختان یکی از مناطق بسیار زیبای استان می‌شود. ریشه بسیاری از درختان منطقه به خاطر راهسازی از خاک بیرون است که بی شک این امر سبب خشکیدگی آنها می‌شود و ضروری است مسوولان منابع طبیعی در این زمینه چاره اندیشی کرده و درختان را به مناطق دیگر انتقال دهند.

ارغوان ایلام

 

علی‌اصغر کاظمی، مدیر کل راه و شهرسازی ایلام اردیبشت ماه امسال درباره وضعیت منطقه تفریحی – گردشگری ارغوان شهر ایلام اظهار کرده بود: جاده دره ارغوان در گذشته تنها راه دسترسی مرکز استان به شهرستان‌های چرداول و سیروان بود که با حفاری تونل آزادی، این جاده صرفا برای دسترسی روستاهای بالادست بخش میشخاص و همچنین به عنوان یک جاده تفریحی با توجه به جاذبه‌های طبیعی منطقه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

وی با اشاره به آغاز عملیات اجرایی آسفالت این منطقه تفریحی – گردشگری یادآور شده بود: طول پروژه اجرایی ۸ کیلومتر با عرض ۹ متر است. بهسازی و آسفالت مسیر تفریحی ارغوان شهر ایلام با ۱۱۰ میلیارد ریال اعتبار در حال انجام است تا دسترسی به این منطقه نمونه گردشگری تسهیل شود.

 ایلام از استان‌های جنگلی ایران است که به خاطر زیبایی طبیعتش از آن با نام عروس زاگرس نیز یاد می‌شود؛ دره ارغوان یکی از مکانهای تفرجی و دیدنی شهر ایلام است که با فاصله ۵ کیلومتر در شمال ایلام قرار گرفته است.

هرساله همزمان با فصل بهار و بخصوص اردیبهشت ماه، دره ارغوان ایلام به اوج زیبایی رنگها در طبیعت تبدیل می‌شود و ارغوانهای این دره و طبیعت بکر، زیبایی خاصی به منطقه می بخشد؛ دره ارغوان یک دره پر آب و بسیار دیدنی پوشیده از بوته‌های ارغوان است.

دره ارغوان در مسیر روستای کلاته آهن قرار گرفته است و یکی از مناطق حفاظت شده در استان ایلام است که درختان ارغوانی آن در محدوده ۱۶۰هکتار از این دره رویش دارند. این دره زیبا مملو از درختانی با شکوفه‌ها و برگهای ارغوانی است که در میان درختهای بلوط و زالزالک قرار گرفته است.

ارغوان ایلام
ارغوان درختی است از خانواده پروانه آسا و از مشخصات بارز آن این است که در اول بهار می‌روید و گل‌های آن زودتر از برگهای آن در می‌آید و دارای شاخه‌های متقابل است. بلندی آن گاهی به ۱۲ متر هم می‌رسد، اما بیشتر به صورت درختچه ‌است. ذبرگهای ارغوان به شکل قلب، بدون کرک و دارای کناره‌های صاف است.

گلهای این درخت در اوایل بهار، در گروه های ۳ تا۶  تایی، روی شاخه‌ها و حتی روی ساقه اصلی، پیش از رشد برگ‌ها پدید می‌آیند و چون عده آنها بسیار زیاد است، منظره زیبایی به درخت می‌دهد. ارغوان در خاکهای آهکی پرقوت بهتر رشد می‌کند و در برابر خشکی مقاوم است و به تابش مستقیم نور خورشید نیاز دارد.

مجموعه فرهنگی – تفریحی ارغوان در ۵ کیلومتری مرکز شهر ایلام شامل مکان‌های ورزشی – فرهنگی، بوستان جنگلی، شهربازی، چهارباغ، بلوار ورودی و آثار تاریخی گردشگری است.

منبع:ایسنا

مرتبط:

پل گاومیشان ایلام

سفری به تنگ کافری بدره ایلام

آبشار گچان _آبشاری زیبا در ایلام

ارومیه صاحب اِلمان می شود

سرپرست سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری ارومیه گفت: بدنبال اِلمان سازی در ارومیه هستیم.

مصطفی میلانی امروز ۲۹دی در نشست خبری بااصحاب رسانه که در سالن جلسات این سازمان برگزار شد، افزود: متاسفانه تاکنون اِلمان و نماد خاصی ک معرف ظرفیت های شهرارومیه باشد ساخته و معرفی نشده، بنابراین به دنبال المان سازی شهری باهدف معرفی ارومیه به عنوان مقاصد گردشگری وتوریستی در سال ۱۴۰۰هستیم.
وی با اشاره به اینکه درحال حاضر ۱۲ فرهنگسرای در ارومیه وجود دارد که ۱۰واحد آن فعال بوده و دو واحد تا پایان سال راه اندازی می شود، تصریح کرد: باتوجه به اختصاص ردیف بودجه ۵۰ میلیاردی به مجموعه فرهنگی ورزشی شهرداری در سال آتی در صدد حذف برنامه های اضافی و بدون بازخورد سازمان هستیم.
میلانی با تاکید بر اینکه ارومیه هرساله میزبان یک جشنواره ملی است، اظهار کرد: برنامه ریزی شده سال آینده جشنواره عکاسی “از سرچشمه تا ابریز” به فاصله ۱۰۰کیلومتر از کوهای سیلوانا تا دریاچه ارومیه که شامل بند و شهرچایی است را باهدف معرعی ظرفیت های گردشگری ارومیه با حضور برندهای عکاسی کشور برگزار کنیم.
سرپرست سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری ارومیه با اشاره به اینکه روز فرهنگی هر شهر یک روز مهم برای شناساندن فرهنگ و ظرفیت ها شهر است، یاد آور شد: روز دوم بهمن به عنوان روز فرهنگی ارومیه نامگداری شده و از امسال از ۲تا۹بهمن با عنوان هفته فرهنگی ارومیه در تلاش برای شناساندن ظرفیت های ارومیه خواهیم بود.
وی خاطر نشان کرد: رسالت اصلی شهرداری ورود جدی به ورزش همگانی است.
میلانی ادامه داد: عمده مشکلات شهر ریشه ی فرهنگی داشته و باید با اجرای برنامه های فرهنگی غنی فرهنگ شهر را تقویت کنیم.

منبع:ایسنا

مرتبط:

دهستان مرگور _ طبیعت کوهستانی ارومیه

دشت مرگور _نویافته‌ای از معماری صخره‌ای در ارومیه

برده‌سور قلعه‌ای از دوران صفویه در ارومیه

هامپی شهری از معابد تاریخی

هامپی یکی از شگفت انگیزترین جاذبه های دیدنی هندوستان است که در ایالت کارناتاکا در جنوب هند قرار دارد. این شهر با قدمتی چندین هزار ساله دارای مجموعه ای از معابد و بناهای یادبود است که در فهرست میراث فرهنگی یونسکو به ثبت رسیده است.

” هامپی” نمادی از توانایی انسان در آفرینش شگفتی

هامپی در ایالت کارناتاکا در جنوب هند قرار دارد. این معبد روزگاری قلب امپراتوری «ویجایاناگارا» (Vijayanagara) در قرون ۱۴ تا ۱۶ میلادی بود. معبد «هامپی» (Hampi ) سال ۱۹۸۶ در فهرست میراث فرهنگی یونسکو قرار گرفت. یکی از معابد مورد توجه هندی ها، « هامپی» سالانه بیش از نیم میلیون نفر بازدید کننده و زائر دارد.

سنگ‌، سنگ‌، سنگ‌ و باز هم سنگ‌. این چیزی است که هنگام شنیدن نام «هامپی» (Hampi) در ذهن تداعی می‌شود! اما این سنگ‌ها معنا و مفهومی دارند. برخی از آن‌ها ویران شده‌اند و به قرون‌ وسطی باز می‌گردند. برخی از آن‌ها تپه‌های چشمگیر سنگی را ایجاد کرده‌اند، برخی برای حکاکی و برخی دیگر برای ساخت معابد استفاده می‌شوند. اطراف شهر را تخته سنگ های بزرگ احاطه کرده است که بالا رفتن از آنها ساده است.

هامپی “Hampi” شهریست در ایالت کارناتاکای هند که در قرن ۱۴ پایتخت پرزرق و برق امپراطوری آن دوره – ویجایاناگارا – بود. که در سال ۱۵۶۵ توسط مسلمانان فتح و نابود شد. از آن زمان تا به حال هامپی در همان حال و احوال ویرانی باقی‌مانده ‌است و هیچ‌گونه بازسازی روی آن انجام نشده است،

برخی معتقدند هامپی دومین شهر بزرگ جهان در آن زمان بوده است. شهری که در آن معابد، قلعه ها و بناهای مجلل و چشمگیری وجود داشت که بسیاری از آنها با دقت و ظرافت خاصی حکاکی شده اند.

هامپی شامل بسیاری از مجتمع‌های مختلف معبدی است که در یک منطقه وسیع توسط رودخانه پراکنده شده‌اند. تا چند سال پیش مردم محلی در مجتمع‌های معبد زندگی می‌کردند، اما از زمانی که این مجتمع‌ها در میراث جهانی یونسکو ثبت شد، مردم محلی مجبور به ترک این معابد شدند.

تخمین زده می‌شود که بیش از ۲۵۰۰ معبد و بنای یادبود در بیش از ۴۰۰۰ هکتار زمین از هامپی در میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. که هر کدام با دیگری فرق می کند. زیرا سه نوع معماری مختلف دارند. اول معماری کلی، دوم معماری هندو- اسلامی و سومی معماری نظامی مانند برج ساعت است.

هامپی

نگاهی به تاریخچه هامپی

منطقۀ جغرافیایی بلاری، که هامپی در آن جای گرفته از نظر پیشینۀ تاریخی منطقه ای است باستانی که پیشینه اش به زمان آشوکا پادشاه نیرومند هندوستان در سدۀ سوم پیش از میلاد می رسد چرا که دو فرمان از فرمانهای مشهور او در نزدیکیهای هامپی به دست آمده اند.

درکتیبه های شاهان محلی هند بین سده های ششم تا هشتم میلادی موسوم به چالوکیان بادامی هم به نام هامپی اشاره شده است و از خود محوطۀ هامپی مهرهایی گلی از سدۀ دوم میلادی به دست آمده است.

هامپی در سدۀ دهم میلادی به مرکزی آموزشی و مذهبی در دوران شاهان هندو مذهب کالیانا چالوکیاس تبدیل شد. درکتیبه های شاهان هویسالا، هم به هامپی اشاره شده است.

شاهان مسلمان دهلی چندین بار به جنوب هند حمله کردند و طی هجوم آنها پادشاهی هویسالا و پایتختش دواراسامودرا، که در جنوب کارناتاکا بود نابود گردید و پس از آن حکومت هندو مذهب دیگری به نام کامپالی،Kampali درکارناتاکا شکل گرفت که پایتختش درفاصلۀ ۳۳کیلومتری هامپی بود و پس از آن بود که امپراتوری ویجایاناگارا در سال۱۳۳۶م، از خرابه های پادشاهی کامپالی برخواست.

شهر هامپی بین سالهای ۱۵۶۵-۱۳۳۶میلادی و به وسیلۀ شاهان حکومت ویجایاناگار بنا شده و هر یک از شاهان این دودمان بنایی را به آن افزوده اند و البته مهمترین سازه ها در زمان فرمانروایی کریشنا دوارایا بین سالهای ۱۵۳۰-۱۵۰۹ میلادی ساخته شده اند که بزرگترین فرمانروای دودمان بود.

محوطۀ هامپی۱۶۰۰یادمان تاریخی دارد که بیشتر آنها از  آیین هندوییسم هستند،ضمن این که چند نیایشگاه از آیین جایینیسم هم دارد و البته آرامگاهی از آن مسلمانان. سبک بیشتر سازه ها بر مبنای معماری دراویدی در جنوب هند است که البته دارای عناصری از هنر پیشرفتۀ دوران پادشاهی هویسالا است.

هامپی

بهترین زمان برای بازدید از شهر هامپی

بهترین زمان برای بازدید از هامپی ماه اکتبر تا مارس است (پاییز و زمستان). در ماه‌های فروردین و اردیبهشت فوق‌العاده گرم می‌شود و توصیه می‌شود که در فصول بارندگی نیز به آنجا نروید. فصل باران‌های موسمی در هامپی مانند جاهای دیگر هند است و از ماه خرداد تا شهریور طول می‌کشد. به‌شدت به شما توصیه می‌کنم که در فصل باران‌های موسمی به هند سفر نکنید.

در ابتدای ماه نوامبر یعنی ۱۲، ۱۳ و ۱۴ آبان نیز یکی از مهم ترین فستیوال های شهر به مدت سه روز در هامپی برگزار می شود ، هزاران نفر از کلاه قرمزی‌ها با توریست‌ها، ستاره‌های بالیوود و محلی‌ها قاطی می‌شوند و از اجرای برنامه‌های رقص و آوازخوانی لذت می‌برند.

چگونه میتوان به شهر هامپی رفت؟

هامپی در شرق ایالت کارناتاکا در نزدیکی شهر هاسپت واقع شده ‌است. نزدیک ترین شهر به هامپی شهر هوبلی ( Hubli ) است که در فاصله ۱۶۰ کیلومتری آن واقع شده است. با هواپیما می توانید از شهرهای دیگر هند همانند گوا به هابلی بروید که از این شهر نیز با تاکسی می توانید خیلی سریع به هامپی بروید. اما برای اینکار باید یک توقف در بمبئی داشته باشید که ممکن است سفرتان را پرهزینه تر کند.

اگر به دنبال سفری کم هزینه تر هستید، از هر شهری که خواستید به سفر هوایی بروید مقصد بنگالور را انتخاب کنید که یک مقصد بین المللی تر است. از بنگالور نیز می توانید با قطار به هامپی بروید که ارزانتر است اما مدت زمان بیشتری را در راه خواهید بود. قطارها معمولا چند بار در هفته از شهرهای بنگالور، حیدر آبار و گوا به سمت هامپی می روند که باید در ایستگاه Hopset پیاده شوید که ۱۳ کیلومتر از این منطقه فاصله دارد. پس از رسیدن به هاسپت می توانید با اتوبوس مسیر۱۳کیلومتری را طی کنید و به شهر باستانی و با شکوه هامپی برسید.

هامپی

بازدید از هامپی چه مدت زمان طول می کشد؟

برای دیدن آثار دست کم به ۳ روز زمان نیاز دارید و می توانید در اقامتگاه های موجود در هامپی اتاقی را برای خود کرایه کنید. برای دیدن آثار هم سه گزینه در برابر شماست اگر با کمبود زمان مواجه نیستید برای بازدید از هامپی می توانید پیاده روی کنید و با دقت بیشتری آثار را ببینید که البته در این حالت به زمانی بیش از ۳ روز نیاز دارید و هم می توانید با دوچرخه به دیدن آثار بروید یا با موتورسیکلت اجاره ای محوطه را بگردید.

معرفی مهم ترین مکان های دیدنی در هامپی
۱٫ معبد ویروپاکشا، پرستشگاه هندوها

یکی از معابد معروف تاریخی هند معبد ویروپاکشا نام دارد. معبد ویروپاکشا، پرستشگاهی در آیین هندوها است که ساخت آن به قرن هفتم میلادی برمی گردد.

معبد ویروپاکشا متعلق به مجموعه تاریخی کارناتاکا است. مجموعه ایی متشکل از معابد قدیمی فراوان از آئین هندو و جین. معبد ویروپاکشا از نظر معماری یکی از شاهکارهای پاتاکارال است که در میان ویرانه های اطرافش و با وجود سالها در معرض تاخت و تاز قرار گرفتن، همچنان پا برجاست و در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد.

این معبد دارای گوپورامها (درهای ورودی) بلندی است که به راهروها و تالارهای متعددی می پیوندد. راهروهایی پوشیده از بناهای سنگی، دست نوشته ها و مجسمه های سنگی که هر کدام داستانی از خدایان و الهه های هندو را در خود نگه داشته اند.

سقف درونی یکی از اتاقهای نیایشگاه ویروپاکشا با نقاشیهایی از اسطوره های هندی همانند زناشویی شیوا و پارواتی تزیین شده که البته از نظر زمانی نسبت به خود نیایشگاه جدیدتر است. یکی از جاذبه های درون این نیایشگاه یک فیل است که اگر ده روپیه را در خرطومش بگذارید خرطومش را روی سر شما می گذارد و به نوعی حضور شما را گرامی می دارد!

سبک معماری شگفت انگیز این معبد از متداول ترین سبک های معماری جنوب هند است، ساختمانی چند طبقه که پایین ترین طبقه بزرگترین طبقه آن است و طبقات به ترتیب بالا رفتن کوچک تر می شوند اما از نظر شکل کامل مشابه طبقه زیرین هستند. این طبقات تا رسیدن به بالاترین نقطه برج کوچک و کوچک تر می شوند. دو طبقه پایین برج از سنگ و طبقات بعدی از خشت و ملات است.

blank

۲٫ بازار هامپی

درگذشته در خیابانی که از معبد ویروپاکشا به سمت تپه مانتانژا به طول یک کیلومتر منتهی می‌شد، بازاری پر رونق وجود داشت. در بازار هامپی در گذشته مردم به خرید و فروش الماس و سایر سنگ های با ارزش می پرداختند. در هر دو طرف بازار، بقایای غرفه‌ها وجود دارد و تا همین اواخر، برخی افراد محلی این مکان را به خانه‌های خود تبدیل کرده و دوباره آن را به یک بازار کوچک تبدیل کرده‌ بودند؛ اما وقتی که هامپی رسماً به عنوان یکی از مکان‌های میراث جهانی یونسکو اعلام شد، به ناچار همه آنجا را ترک کردند

۳٫ نیایشگاه کریشنا در هامپی

نیایشگاه دیگر مجموعه نیایشگاه کریشنا، Krishna است که البته از آن با نام بالاکریشنا،Balakrishna هم یاد می شود و در یک کیلومتری ویروپاکشا قرار دارد،در برابر نیایشگاه خیابانی است که بازار بوده، منبع ذخیرۀ آب هم در همین بخش است و نزدیک منبع ذخیرۀ آب تالاری عمومی برای نشستن مردم ساخته اند که از آن با نام مانداپا نام برده می شود.

در جنوب نیایشگاه کریشنا هم مجسمه ای از شیوا لینگا،Shiva Linga دیده می شود که در آب قرار دارد و در اتاقی مکعبی شکل است. شیوا لینگا نمادی خلاصه شده از وجود و حضور شیوا ایزد هندو است. کنار شیوا لینگا پیکره ای بزرگ و ۶ متری از ناراسیمها، به شکل نیمی مرد نیمی شیر به چشم می خوردکه جلوه ای از حضور ویشنو برای از بین بردن اهریمن و پایان بخشیدن به بیچارگی در زمین است.

مرتبط:

قلعه آمبر _از معروف ترین جاذبه های دیدنی هند

طارم زنجان؛ هندوستان ایران

درباره «تاج‌المساجد»؛ بزرگ‌ترین مسجد هندوستان

بافت ‌تاریخی بوشهر ظرفیت ثبت جهانی دارد

به‌نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان ‌بوشهر، محمدحسین ارسطوزاده روز شنبه ۲۷ دی ۹۹ در نشست هم‌اندیشی با شورایاران و نمایندگان مردم محلات محدوده بافت تاریخی شهر بوشهر با اشاره به اهمیت بافت‌های تاریخی در دنیا، عنوان کرد: «این مناطق در همه دنیا محلی برای زنده نگه داشتن فرهنگ و آداب و رسوم بوده که این ظرفیت یکی از جاذبه‌های گردشگری است.»
او افزود: «در همه‌ جا مردمی که در بافت ‌تاریخی زندگی می‌کنند از امکانات شهری خوبی برخوردار هستند.»
مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی ‌بوشهر، بیان کرد: «بافت تاریخی‌ بوشهر یکی از پهنه‌های منحصر ‌به‌فرد است که قابلیت ثبت جهانی را دارد، برای این موضوع باید با همکاری مردم و ادارات و سازمان‌های مختلف برنامه‌ریزی مدونی انجام شود، تا بتوانیم برای جهانی شدن آن اقدام کنیم.»
او با تأکید بر همکاری و تعامل با افراد بومی و محلی در راستای توسعه زیرساخت‌های بافت تاریخی بوشهر، اظهار کرد: «کمیته‌ای برای هم‌فکری و هم‌اندیشی با ساکنان محلات باید برگزار شود تا بتوانیم پروژه‌ها را با سرعت بیشتری پیش ببریم.»
ارسطوزاده خاطر‌نشان کرد: «احیای بافت ‌تاریخی شهر،  نقش بالایی در رشد اقتصادی و فرهنگی منطقه دارد و با احیای یک گذر یا یک عمارت، عمارت‌های اطراف آن احیا شده و با رفت و آمد و حضور مردم، امنیت نیز ایجاد می‌شود.»
او با ارائه گزارشی از پروژه‌های اداره‌کل استان در محدوده بافت تاریخی، یادآور شد: «پروژه‌های متعددی همچون پروژه‌های گذر رفیعی ‌رشیدی، مرمت و احیای عمارت رفیعی، گذر محله بهبهانی به کوتی به طول سه کیلومتر و پروژه‌های زیرساختی انشعاب فاضلاب در حال اجراست،.»
مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی ‌بوشهر  با اشاره بر اعطای مشوق‌های مالی و خدماتی به‌ اهالی محدوده بافت ‌تاریخی، اضافه کرد: «انتظار ما از اهالی و شورایاران این است که این ارتباطات بیشتر باشد تا شاهد یک اتفاق خوب در بافت تاریخی شهر باشیم.»

منبع:میراث آریا

مرتبط:

آبشار تلخ آب بوشهر

زمستان بهاری در استان بوشهر

جزیره شیف بوشهر

چاقوسازی راین هنری به اصالت کویر

مرکز اصلی چاقوسازی و چلنگری در استان کرمان شهر راین است. این شهر در گذشته محل ییلاق بسیاری از عشایر چادرنشین استان بوده و به همین دلیل، در تابستان کسب و کار رونق بیشتری داشته است. برخی از دست‌ساخته‌های آنان راهی بازار شهرهای اطراف شده است. در گذشته تعداد چاقوسازان این شهر بسیار زیاد بوده است. راین با فاصله حدود ۱۰۰ کیلومتری از مرکز شهر کرمان، شهری تاریخی و توریستی و یکی از قطب‌های مهم گردشگری جنوب شرقی استان کرمان به شمار می‌رود.

یکی از مشاغل و روش‌های کسب درآمد مردم این شهر، ساخت آثار صنایع‌دستی است. چاقوی ساخت هنرمندان این شهر، به جز بُعد کاربردی، زیبایی فراوان و اررش هنری زیادی دارد. گرچه چلنگری (آهنگری) نسبت به چاقوسازی از ارزش هنری کمتری برخوردار است.

صنایع‌دستی راین شامل فلزکاری، قالی‌بافی، سفره‌بافی، گلیم‌بافی، نجاری و… می‌شود که از نسلی به نسل دیگر انتقال پیدا کرده و امروزه شاخص‌ترین آنها چاقوسازی است.

از ویژگی‌های مهم چاقوسازی در راین، به کیفیت محصول، روش تولید و استفاده از مواد اولیه سنتی و بومی باید اشاره کرد.

چاقوسازی از گذشته تاکنون در ایران متداول بوده است، فلز در گذر زمان به جای سنگ برای بریدن مورد استفاده قرار ‌گرفت و اغلب چاقو در کرمان، زنجان، اصفهان، مشهد، راین و…ساخته می‌شود.

اسلحه‌سازی و چاقوسازی در ادامه روند یکدیگرند؛ به عبارتی اغلب استادان فن این رشته، در زمینه تعمیر و ساخت انواع اسلحه، شمشیر، خنجر و چاقو فعالیت داشته‌اند.

زمینه‌های فرهنگی و اعتقادی

مردم کرمان درباره کارد و چاقو عقیده دارند که اگر کارد را به طرف کسی گرفتند، باید فورا نوک آن را به زمین بزنند، وگرنه خون به پا می‌شود همچنین اگر شخصی ترسید، باید کاردی را در آب بزنند و از آب آن به او بخورانند تا ترسش بریزد.

روش ساخت چاقو در راین

در این منطقه، اغلب تیغه را از فلزهای اسقاط به خصوص فلز اتومبیل و تیغه مستعمل سوهان تهیه می‌کنند که که کیفیت چاقوی ساخته شده به وسیله سوهان مستعمل بهتر است؛ روند تولید چاقوی راین شامل مراحل سرخ‌کردن فولاد، چکش‌کاری، فرم دهی، سوهان‌کاری و صیقلی‌کردن، آبکاری، ساختن دسته و اتصال تیغه به دسته است.

ابزارآلات چاقوسازی در راین

چاقوسازی راین با همان ابزارآلات ساده سنتی از جمله کوره، سندان، قیچی آهن بر، اره، دریل، مته‌کمانه، سمبه، انواع چکش آتشکاری، انواع چوب‌ساز، انواع سوهان، انبر آتشکاری، انبردست، سنگ ساب، گیره و… انجام می‌شود. ولی در چند دهه اخیر برخی از این ابزارها مانند دریل و ساب از نوع برقی شده‌اند.

انواع چاقو

از چاقوی شکاری، چاقوی قلمه زنی (پیوندزنی)، چاقوی تزیینی، چاقوی ضامن‌دار، چاقوی آشپزخانه، چاقوی قصابی و… نیز باید نام برد که مبنای تقسیم بندی آنها براساس تیغه و نوع استفاده از آنها است. این چاقوها اغلب دسته شاخی (شاخ بز، قوچ و گوزن) دسته چوبی (گردو و گلابی) و دسته فلزی (آهن، برنج، مس و برنز) دارند.

سایر دست‌ساخته‌ها شامل سوزن، شمشیر، اسلحه، قندشکن، داس، ساطور، قفل، خنجر، انبر و… و تاج علم‌های عزاداری از دیگر ساخته‌های فلزکاران این منطقه است.

استادان و هنرمندان چاقوساز راین

شکرالله داریوشی، مرحوم ابراهیم نصیری، مرحوم حسین عابدی، مرحوم ماشاالله هدایتی، محمد ناظری، اکبر ابوتراب، حسین امیری، رضا صباغ، مرحوم قنبر رجب قانع، حسین رجب قانع، قنبر مهدی زاده، محمد یوسفی، حسین کمالی، علی‌اصغر قانع، حمیدرضا هداستی، یدالله شریفی، محمد شریفی، محمد داوودی، محمود پوریوسفی، رضا صنعتی، مهدی شریفی، محمد شرفی(فرزند محمود)، مرتضی قادری، علی کرم‌پور، اکبر پور‌کریمی، رضا پور‌یوسفی، رضا مهدی‌زاده، احمد افضلی‌گروه، مصطفی رستم آبادی، مهدی نقدی نسب و علیرضا قریه‌میرزایی، حسین کریمی، حمید کرم‌پور، ابراهیم عابدی و… از اساتید برتر این حوزه در راین هستند.

در حال حاضر ۱۲۰ هنرمند صنایع‌دستی در  راین به هنر چاقوسازی مشغول هستند که بیش از ۴۰ نفر آنها بیمه تامین اجتماعی و روستایی شده‌اند.

هرساله تعداد زیادی از این هنرمندان موفق به دریافت تسهیلات مشاغل خانگی می‌شوند.

منبع:میراث آریا

مرتبط:

ارگ راین _ارگ تاریخی در کرمان

بنای تاریخی بزرگ «ارگ راین»