دشت ارژن که مردم محلی آن را به دشت ارجن هم می‌شناسند، در روزهای تعطیل خانواده‌های کازرونی و شیرازی زیادی را به سمت خود می‌کشاند تا سفره‌شان را زیر یک درخت پهن کنند یا به یکی از باغ-رستوران‌های اطراف آن بروند. اینجا که شهرتش را از آبشار و تالابش گرفته در دامنه جنوبی زاگرس قرار دارد و به خاطر جنس سنگ‌هایش، حفره‌ها و غارهایی در آن درست شده که چهره عجیب غریبی به آن داده است.

چرا باید دشت ارژن را دید؟

دشت ارژن شیراز، به درختچه بادامی گفته می‌شود که از چوب‌اش کمان درست می‌کرند و از بادام تلخ آن هم دارو می‌سازند و در شعرهای فردوسی و قاآنی هم به آن اشاره شده است. اما اگر دنبال دلیلی برای دیدن این دشت هموار باشیم باید اشاره کنیم که این منطقه جزء پنج دشت دیدنی ایران است. این دشت بزرگ چند جاذبه گردشگری دارد که مردم شهر را در روزهای تعطیل به سمت خودش می‌کشاند:

در فصل زمستان آبشار ارژن مهم‌ترین جاذبه منطقه می‌شود. در این فصل دما به زیر صفر می‌رسد و آب آبشار که مردم محلی به آن آبشار چرونیز می‌گویند، حین ریزش یخ می‌زند. برای همین منظره‌ای شبیه آبشارهای یخی کارتونی می‌سازد که مشابه آن را در آبشار هملون شمشک یا رنا در مازندران می‌توان دید. این آبشار قبلا از دل کوه می‌جوشید، اما امروزه با لوله کشی به سمت کوه هدایت می‌شود.

در منطقه حفاظت شده این دشت قبلا شیر ایرانی هم زندگی می‌کرد که دیگر نسل آن در طول سال‌ها شکار منقرض شده است. منطقه حفاظت شده دشت، امروز هم میزبان گاو و گوسفند و گوزن‌های زرد ایرانی است که چند سال قبل از ساری به اینجا آورده شدند

اینجا را باید یک مجموعه گردشگری فوق‌العاده بین شیراز و کازرون بدانیم. نزدیک آن قبلا یک تالاب آب شیرین قرار داشت که رودخانه دالکی به آن می‌ریخت. اگرچه این تالاب مدت‌ها خشک شده بود، اما با بارندگی‌های بهار امسال(۱۳۹۸) تا ۶۰ درصد آبگیری شد.

بازارچه ارژن در روستا که توسط مردم محلی اداره می‌شود، یکی دیگر از جاذبه‌های گردشگری منطقه است. همین بازارچه هم باعث می‌شود گاهی این دهستان پر از ترافیک شود. در این بازار ترشی‌های محلی، گردو، میوه، لواشک و سیر می‌فروشند که در مزارع اطراف درست می‌شوند.

اگر به جای رستوران رفتن بخواهیم هزینه کمتری خرج کنیم، همیشه لب جاده فروشنده‌هایی هستند که گوشت یا جوجه کباب می‌کنند و بوی آن هر آدم سیری را هم گرسنه می‌کند.

اگرچه ارژن یک دشت است، اما با کمی پیاده‌روی می‌توانیم از آن دور شویم و به کوه‌های اطراف آن برسیم که غارها، تاقدیس و ناودیس، خوردگی سنگ‌ها و زیبایی‌های طبیعی باعث شده که زمین‌شناسان جذب آن شوند.

در فصل ییلاق، عشایر در نزدیکی دشت چادرهایشان را برپا می‌کنند. برای آشنایی با فرهنگ عشایر و سبک زندگی و اینکه چطور درس می‌خوانند، می‌توان در موقع مناسب به این منطقه آمد و بدون لطمه زدن به جریان روزمره زندگی‌شان با آنها معاشرت کرد.

علاوه بر دشت، بافت قدیمی خود روستا، کوچه باغ‌ها و خانه‌های گلی‎اش هم دیدنی‌ست و از جاده اصلی فاصله کمی دارد. جاخرمن زمینی صاف در این منطقه است که مردم در آن والیبال، فوتبال یا بازی‌های محلی مثل یار به گروه می‌کنند.

قدمگاه سلمان و علی (ع) در شرق دشت ارژن و در قبرستان سلمانی‌ها در کازرون قرار دارد و افراد زیادی برای زیارت به این منطقه می‌روند.

سفرنامه دشت ارژن

جمعه  ۴ اردیبهشت ۱۳۶۰

ساعت ۰۶:۰۰   صبح از طریق جاده شیراز – کازرون توسط یک وانت بار عزم  سفر کردیم.

مقصد ساحل شرقی دریاچه دشت ارژن در ۵۸ کیلومتری غرب شیراز و ۲ کیلومتری شرق قریه دشت ارژن بود. ساحل شرقی این دریاچه به رشته کوه نسبتا مرتفعی که دارای جهت شمالی – جنوبی است محدود می شود. که بعلت وضعیت خاص تخته سنگ ها و دیواره ها محل مناسبی برای تمرین اعمال فنی کوه نوردی بود. منظور از این سفر نیز تمرین فنون مختلف رایج در فن کوه نوردی بود . در طی این برنامه یک مرحله صعود میمون از دیواره به ارتفاع تقریبی ۳۵ متر در جنب آبشار دشت ارژن صورت گرفت.

تعداد افراد در این سفر جمعا” ۱۰ نفر بود. در ساعت ۱۷:۰۰ شروع به بازگشت نمودیم. ۴ نفر از افراد توسط یک دستگاه اتومبیل وانت از محل آبشار تا جاده اصلی را طی کردند. ۶ نفر باقیمانده که شامل نگارنده نیز بود با عبور از میان نیزارها وشبه باتلاق های میان دشت در ساعت ۱۹:۰۰ به قریه دشت ارژن وارد شدیم و در ساعت ۱۹:۳۰ توسط یک دستگاه وانت کمپرسی به شیراز باز گشتیم.

دشت ارژن کجاست؟

برای رسیدن به این دشت باید از سمت شرق از شیراز خارج شویم و به  سمت غرب شهر حرکت کنیم. بعد از حدود ۵۰ کیلومتر رانندگی از ابتدای اتوبانی که به سمت کازرون و بوشهر می‌رود به تابلوهای دشت ارژن می‌رسیم.

منبع: اسنپ تریپ

مرتبط:

دشت ارژن سرزمینی سبز در شهر زیبای شیراز