نوشته‌ها

نگاه علمی راهکار مهم توسعه گردشگری است

رئیس انجمن علمی طبیعت گردی ایران گفت: با نگاه علمی و دانش بنیان می توان به توسعه بخش گردشگری کمک کرد و این موضوع راهکار اصلی است.

فرید جواهرزاده در آیین افتتاح دفتر نمایندگی انجمن علمی طبیعت گردی ایران در مازندران، با بیان اینکه مشکلات زیست محیطی کشور مشخص است، اظهار کرد: نبود تفکر علمی و دانش بنیان اصلی ترین مشکل زیرساختی در توسعه طبیعت گردی و گردشگری محسوب می شود.

وی با اشاره به اینکه نبود دانش و پژوهش های کاربردی عمدتا موجب عقب ماندگی گردشگری  شده است، افزود: در توسعه گردشگری هرجا که پژوهش و مطالعه اولیه نبوده است موجب بروز چالش و مشکل عمده شده است.

رئیس انجمن علمی طبیعت گردشگری کشور، صدور بی رویه مجوزهای تاسیسات گردشگری در سنوات گذشته را یکی از چالش های عمده برشمرد و گفت: در برخی مناطق با ازدیاد و یا کمبود واحدهای بومگردی، آژانس گردشگری و هتل مواجهیم که این مهم نشان دهنده این است که کار علمی و مطالعه لازم بر مبنای آینده پژوهی آنگونه که باید و شاید انجام نشده است.

جواهرزاده آغاز به کار انجمن علمی طبیعت گردی ایران را سال ۹۵ عنوان کرد و یادآور شد: ۷۰ درصد اعضای هیئت موسس این انجمن از اساتید دانشگاه با درجه علمی دانشیار و استاد تمام هستند. بر این اساس انجمن در حکم مرجعیت علمی و تحقیقاتی و نشر دانش بنیان عرصه طبیعت گردی ایفای نقش می نماید.

وی با اشاره به فعالیت انجمن در دوران کرونا از برگزاری سومین کنفرانس ملی اکوتوریسم همانند سال های گذشته در اوایل اسفندماه سال جاری در قشم خبر داد و گفت: ژئو پارک قشم دومین ژئو پارک دنیا است، چندی پیش یونسکو اخطار در معرض خطر بودن ژئو پارک قشم را صادر کرد که با همت سمن ها و دوستداران محیط زیست و همکاری دستگاه قضایی خوشبختانه این اثر مهم از خطر خروج از فهرست یونسکو نجات یافت.

رئیس انجمن علمی طبیعت گردی ایران تنها راه چاره توسعه اکوتوریسم را علمی شدن گردشگری دانست و اعلام کرد: متاسفانه در کشور بخش حرفه ای ارتباط خوبی با بخش علمی و آکادمیک ندارد یعنی این دو در بحث گردشگری غالبا یکدیگر را قبول ندارند که باید هرچه زودتر این پل ارتباطی بین دانشگاه و صنعت بصورت جدی برقرار شود.

جواهرزاده با بیان اینکه همه تلاش ما در انجمن، برقراری ارتباط بین بخش حرفه ای و آکادمیک است، خاطرنشان کرد: همه سعی ما بر این است دفاتری که از انجمن راه اندازی می شود هم به صورت حرفه ای و هم در تعامل با دانشگاه باشد. اگر قرار است محورهای مختلف استان در حوزه گردشگری مدیریت شوند نیاز به نزدیکی با بخش علمی و پژوهشی است.

جواهرزاده با اشاره به تغییر و تحولات در وزارت گردشگری گفت: امید است وزارت گردشگری بیش از گذشته در مباحث اکوتوریسم وارد شود.

رئیس انجمن علمی طبیعت گردی ایران بر نگاه علمی به بخش گردشگری تاکید کرد و ادامه داد: یکی از اهداف انجمن نگاه به حوزه گردشگری به صورت دانش محور با کمک بخش های علمی و دانشگاهی است که امیدواریم این موضوع در برنامه هفتم توسعه کشور لحاظ شود.

منبع: ایسنا

مرتبط:

ایرانیان خارج از کشور بهترین مبلغ برای گردشگری ایران

«توسعه گردشگری» در گرو پرچمداری و میان داری بخش خصوصی

توسعه صنعت گردشگری راهی جز پرچمداری و میان‌داری فعالان و متخصصان این صنعت ندارد و دولت درجایگاه حاکمیتی باید وظایف نظارتی را انجام دهد؛این رویکرد بخش خصوصی سرمایه‌گذار و مجری این حوزه را مجبور می‌کند برای بقا در بازار و حفظ ارزش سرمایه خود، بهره وری سرمایه‌گذاری را به خوبی عملیاتی کند.

صنعت گردشگری با همه رقابت های پیچیده که میان صاحبان صنایع بزرگ و بازیگران عرصه اقتصادی جهان وجود دارد، با همه موج هایی که جهانی شدن در حوزه های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی ایجاد کرده، با همه پشت پرده های اقتصاد سیاسی جهان در لابی کارتل های بزرگ در بازارهای تو در تو ، از صنایع بالادستی، از نفت و پترشیمی تا خودرو و ارتباطات، اکنون در جایگاه سومین صنعت درآمدزا و ثروت ساز جهان ایستاده است.

همین جایگاه و رتبه است که صنعت گردشگری را برای برنامه ریزان اقتصادی و توسعه، حتی اگر ظرفیت های جذب گردشگر و سرمایه را هم نداشته باشند جذاب کرده و  تلاش می کنند اولا، جاذبه مصنوعی برای جلب توجه علاقه مندان به سفر و جهانگردی کشورشان بسازند، ثانیا، در تمام برنامه های توسعه و عمرانی اولویت دار، توجه به تجهیز و توسعه زیرساخت و زیربناهای مورد نیاز گردشگری را دست کم تا دو دهه آینده در نظر بگیرند و ثالثا، مولفه های امنیت و  رفاه عمومی را در کنار شاخصه هایی مانند کاهش ریسک و افزایش تسهیلات برای جذب سرمایه گذاری فراهم کنند.

این شاخص ها و مولفه ها در هر کشوری با هر درجه و جایگاه جذابیت گردشگری، اگر مورد توجه قرار گیرد دستاوردهای چشم گیری به صورت مستقیم و غیر مستقیم در مولفه های اقتصادی مانند اشتغال، توسعه تجارت و گسترش بازار، درآمد ناخالص ملی کمتر از یک دهه خواهد داشت؛ البته این موارد در سایر صنایع هم امکان پذیر است، اما هم به سرمایه بیشتر و  هم به صبر و زمان بیشتر نیاز دارد، که به همین دلیل مدیران راهبردی تلاش می کنند گردشگری را در اولویت های نخست در سبد برنامه ریزی های کلان سیاستگذاران، تصمیم سازان و تصمیم گیران کشور خود قرار دهند.

منهای کرونا و با نگاه امیدوارانه به احیای گردشگری پس از واکسیناسیون عمومی در پساکرونا، رونق گردشگری می تواند شتاب دهنده جبران رکود و خسارت تحمیلی به اقتصاد جهانی شود، این ذات صنعت گردشگری است که علاوه بر توسعه خود بر سایر صنایع و شاخص های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی به صورت مستقیم تاثیر می گذارد؛ این خاصیت در کمتر صنعت پول سازی دیده می شود؛ که بتواند همزمان در بخش اقتصاد – چه کلان و چه خرد – و در حوزه فرهنگ و حتی سیاست و دیپلماسی موثر و توسعه پایدار را در دسترس قرار دهد.

چنانچه معیار سنجش نرخ رشد اقتصادی هم باشد، گردشگری و همه صنایع وابسته به آن را اگر تنها راه نگوییم، اما مهمترین و موثرترین رهیافت برای عبور از رکود بازارهای متصل جهانی از آغاز همه گیری کووید۱۹ تا آینده پساکرونایی می توان برشمرد؛ ایران نیز به دلیل ظرفیت های شگفت انگیز گردشگری در همه توع آن و جایگاه شناخته شده که در این حوزه دارد، از این قاعده مستثنا نیست به شرط آنکه الزامات و ضرورت های برنامه جامع توسعه گردشگری را با رویکرد عبور از بحران – که عمدتا کرونا و تحریم اقتصادی است- برنامه ریزی و عملیاتی کند.

این برنامه علاوه بر همه مقتضیات برنامه های بالادستی در بخش های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی، جنبه های اصولی راهبردی و استراتژیک و هماهنکی های میان بخشی و فرا بخشی را هم نیاز دارد و مبنای آن باید بهره مندی از تجارب گذشته، آزمون ها و خطاها و با نگاهی علمی، حرفه ایی و تخصصی به صنعت گردشگری باشد؛ و دولت برای چابک سازی ساختارهای عملیاتی برنامه آینده ، باید میزان تصدی گری در صنعت گردشگری را تا حد صفر کاهش داده  و از دخالت و الغای اندیشه های مدیریتی محدودگرای سیاست زده و صرفا اقتصادگرا ، جلوگیری کند.

توسعه گردشگری راهی جز این را نشان نمی دهد که بخش خصوصی پرچمدار و میان دار صنعت گردشگری باشد و دولت در جایگاه حاکمیتی خود فقط وظایف نظارتی خود را انجام دهد؛ این رویکرد بخش خصوصی سرمایه گذار و مجری صنعت گردشگری را مجبور می کند برای حفظ ارزش سرمایه خود، بهره وری سرمایه گذاری را که مهمترین عنصر کارآمدی برنامه های توسعه است، به خوبی عملیانی کند؛ این شیوه و نگرش علاوه بر آن که هزینه های سرمایه گذاری را کاهش و کیفیت سودآوری سرمایه گذاری را افزایش می دهد، هزینه سفر را برای گردشگرانی که از زیر آوار زیان کرونا خارج می شوند مقرون به سفر می کند، این آغاز امید برای رونق گردشگری در جهان پسا کرونا است.

البته جذب سرمایه گذاری خارجی در اقتصاد ایران به طور کلی و در صنعت گردشگری به طور موردی، با موانع زیرساختی ویژه اکوسیستم اقتصادی خاص ایران مواجه است؛ اگر این موانع و خوان ها حذف شود، می توان به توسعه صنعت گردشگری نه در درازمدت، بلکه در میان مدت هم امیدوار بود و ارتقای جایگاه برندهای گردشگری ایران را در بازارهای جهانی تضمین کرد، اما نباید از به کارگیری مدیران متخصص و حرفه ایی گردشگری که مدیریت سرمایه و منابع می دانند و گردشگری را بلدهستند و با فعالیت در اتمسفر اقتصادی ایران با همه فرصت ها و چالش های آشنا هستند، غافل بود.

باید توجه داشت که در میان بازار رقابتی گردشگری مهمترین رکن راهبرد تبلیغات و بازاریابی هدفمند است؛ استفاده از شبکه های اجتماعی و ابزارهای مدرن و نون ارتباطی برای توسعه گردشگری هوشمند، دیپلماسی عمومی و فرهنگی، برخورداری از استراتژی های سهم گیری در بازارهای جدید و  معرفی ظرفیت ها و جاذبه های کمتر دیده شده ایران در همین چارچوب است، و باید مقاصد جدید طبیعت بکر و روستاهای شگفت انگیز را به گردشگران معرفی کرد، باید تقاضای گردشگری را به سمت بازار گردشگری ایران هدایت کرد، این هدایتگری و افزایش تقاضا خود مهمترین عامل رونق و توسعه گردشگری است، البته همه این موارد مشروط بر این است که صنعت گردشگری و رونق آن به عنوان یکی از اولویت های و سیاستهای اقتصادی و فرهنگی هر کشوری در سطح کلان قرار گیرد.

منبع: ایرنا

مرتبط:

از «واو» وزیر گردشگری تا واکسن

نقد به توسعه گردشگری در ایران و نسخه‌ای برای آن

یک کارشناس گردشگری با نقد عملکرد و برنامه‌ریزی‌های گردشگری، آن را همسو با مزیت‌های رقابتی کشور ندانست و گفت: ۸۰ درصد منابع روی اهدافی صرف می‌شود که در بهترین حالت، کمتر از پنج درصد توسعه گردشگری را محقق می‌کند.

محمدابراهیم لاریجانی ـ کارشناس و فعال گردشگری ـ با اعتقاد بر این‌که نرم‌افزارهای توسعه گردشگری در سیستم و ساختار فعلی گردشگری کشور پاسخ‌گو و کارآمد نیست، در گفت‌وگو با ایسنا تاکید کرد: به جای تغییر نرم‌افزار باید سیستم و ساختار را تغییر دهیم.

او گفت: برنامه‌ریزی، مطالعه، پژوهش و اقدام روی اهداف و مسیری که اساسا اشتباه است، اگر نتیجه هم بدهد، باز هم اشتباه خواهد بود.

این کارشناس گردشگری با بیان این‌که فعالیت‌ها و برنامه‌ریزی‌های فعلی، انطباق و همسویی لازم را با مزیت‌های رقابتی کشور در گردشگری و ظرفیت‌ها و واقعیات گردشگری ایران ندارد، اظهار کرد: بیش از ۸۰ درصد منابع روی اهدافی صرف می‌شود که در بهترین حالت کمتر از ۵ درصد از شاخص‌های توسعه گردشگری را محقق می‌کند. در حالی‌که کمتر از ۲۰ درصد منابع روی فعالیت‌هایی که می‌تواند ۹۵ درصد از شاخص‌های توسعه گردشگری را محقق سازد، مصرف می‌شود.

او افزود: در گام دوم، به طور جدی نیازمند تغییر مبانی و دکترین توسعه گردشگری متناسب با مزیت‌ها و ظرفیت‌های همه استان‌های کشور و همه کشورهای هدف هستیم.

لاریجانی گفت: تداوم این روند و سیاست نانوشته‌ای که فقط بخشی از ظرفیت‌ها، استان‌ها و فعالان گردشگری را، آن هم به طور مقطعی و ناپایدار، متنفع می‌سازد به صلاح نیست و متضمن رشد گردشگری کشور نخواهد بود.

منبع: ایسنا

مرتبط:

جاذبه‌های گردشگری گچساران، بام نفتی ایران

آلمان گردشگری قاعده‌مند را آزمایش می‌کند

رونق گردشگری صلح و دوستی در پساکرونا

نقد تشکل‌های گردشگری : ناامید و بهت‌زده‌ایم!

مجمع ملی تشکل‌های گردشگری ایران در نشستی به نقد آن‌چه در این یک سال بر صنعت گردشگری گذشت، پرداخت و بسته‌های حمایتی در دوران کرونا را ناکارآمد، ضعیف و حتی ضدحمایتی توصیف کرد.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی جامعه هتلداران ایران، در این جلسه نمایندگانی از انجمن دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی، جامعه تورگردانان، جامعه بومگردی، جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی، انجمن موسسات آموزش گردشگری، انجمن صنفی راهنمایان گردشگری و جامعه هتلداران ایران حضور داشتند.

بسته‌های حمایتی ضدحمایتی بود

جشمید حمزه‌زاده ـ رییس جامعه هتلداران ایران ـ از نبود حمایت در یک سال گذشته از بخش خصوصی گردشگری سخن گفت و افزود: حتی در کشورهای از نظر اقتصادی ضعیف هم دولت‌ها خود را موظف به حمایت از صنعت گردشگری می‌دانند و به روش‌های مختلف سعی در پشتیبانی از این صنعت دارند. در حالی‌که در یک سال گذشته که گردشگری به طرز بی‌سابقه‌ای تحت فشار قرار گرفت و بحران شدیدی را پشت سر گذاشت، هیچ‌گونه حمایتی شامل حال این صنعت نشد.

او اظهار کرد: دو بسته حمایتی به بخش خصوصی گردشگری معرفی شد که این بسته‌ها نه تنها حمایتی در پی نداشتند، بلکه باید آن‌ها را بسته‌های ضدحمایتی دانست. مثال‌ها در این زمینه بسیار است. مثلاً هزینه حامل‌های انرژی که قرار بود مشمول معافیت و بخشودگی شود، نه تنها شامل نشد، بلکه بسیاری از تاسیسات گردشگری از جمله هتل‌ها به محض پرداخت نکردن صورتحساب حامل‌های انرژی دستگاه‌های مربوطه، بلافاصله اقدام به قطع آب و برق و … کردند. نه تنها باری از دوش این صنعت بحران‌زده برنداشتند، بلکه با ناهماهنگی‌ها و عدم برنامه‌ریزی و عدم اجرای مصوبات، بسته‌هایی که عملاً نقش ضدحمایتی داشتند، ارائه شدند. بنابراین طرح این موضوع که از بخش خصوصی گردشگری حمایت به عمل آمد، ادعای بی‌اساسی است.

رییس جامعه هتلداران ایران در مورد تاکیدهای وزارت بهداشت در ارتباط با منع سفرهای نوروزی، گفت: بارها گفته‌ایم و بر کسی پوشیده نیست که دولت موظف است رعایت پروتکل‌های بهداشتی در سفرها را اداره کند و سلامت مسافران را تضمین کند. باید سلامتی سفر را چه در بخش حمل و نقل، چه اقامت و چه بخش‌های دیگر به دست متخصصان امر بسپارد و در نهایت باید بگوید که از سفرهای غیرضروری پرهیز کنید، نه این‌که بگوید اصلاً سفر نکنید.

توصیه بهت‌برانگیز

همچنین حرمت‌الله رفیعی ـ رییس هیأت مدیره دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ـ گفت: با همه مشکلاتی که داریم خوشحالیم که ما فعالان بخش خصوصی و تشکل‌های گردشگری هیچ‌گونه مشکلی با هم نداریم، بلکه اختلاف اساسی ما با بخش دولتی است.

او ادامه داد: در طول این سال‌ها چه خسارت‌ها که بر اثر نبود کار کارشناسی به صنعت گردشگری وارد نشد، چه بی‌برنامگی‌ها که ندیدیم، چه ناهمسویی‌هایی که با بخش خصوصی از خود نشان ندادند، شاهد چه اختلاف‌افکنی‌هایی بین تشکل‌های گردشگری که نبودیم، خدا را شاکریم که تشکل‌های گردشگری هوشمندتر از این حرف‌ها هستند و نیت‌شان کار و خدمت‌رسانی و کسب حلال است و وارد این بازی‌ها نمی‌شوند و هرگز با هم اختلافی نداشتند.

او جلسات متعدد با مدیران را بی‌ثمر دانست و گفت: بسیار ناراحت‌کننده است که مقام عالی‌رتبه در نظام بانکی کشور، در ازای درخواست تسهیلات با بهره پایین، به تاسیسات گردشگری توصیه کند همین وام را بگیرند و آن را در بانکی بگذارند و از سودش بهره‌مند شوند! این توصیه بهت‌برانگیز بود.

فکر می‌کردیم به حرف‌های ما گوش می‌دهند

ابراهیم پورفرج ـ رییس هیأت مدیره جامعه تورگردانان ایران ـ نیز  با تایید نظر رییس هیأت مدیره دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی درباره پیشنهادهای مسؤولان، گفت: ما پیشنهاد دادیم که با رعایت پروتکل‌ها، مدیریت سفرها را به ما بسپارند. آن‌ها نه تنها این کار را نکردند، بلکه جلو هتل و دفاتر خدمات مسافرت هوایی و تورگردان‌ها و بقیه را هم گرفتند و مردم را رها کردند تا بدون فعالیت متخصصان سفر به مسافرت بروند. شکی نیست که باید از کارکنان خدوم وزارت بهداشت تقدیر کرد، اما حساب دیگران از آن‌ها جداست. دلیل این همه خسارت تصمیم‌های عجولانه و بی‌حساب و کتاب و بدون برنامه‌ریزی است. تصمیم‌هایی که نتیجه‌اش شد سفرهایی که در آن‌ها پروتکل‌های بهداشتی رعایت نمی‌شود.

رییس هیأت مدیره جامعه تورگردانان به حمایت دولت‌ها در کشورهای دیگر از گردشگری اشاره کرد و گفت: مدیر یک آژانس مسافرتی که در ژاپن نمایندگی دارد تعریف می‌کرد که حمایت آن کشور از صنعت گردشگری شگفت‌انگیز است. دولت ژاپن خود را موظف به حمایت حداکثری و جبران خسارت ۱۰۰ درصدی از صنعت گردشگری می‌داند. حتی در کشور کوچکی با اقتصادی به مراتب ضعیف‌تر مانند آذربایجان هم ما شاهد هستیم دولت آن کشور صنعت گردشگری را در اولویت حمایت‌های خود قرار می‌دهد، چون از اهمیت این صنعت در اقتصاد آگاه است. فعالان گردشگری در آذربایجان از حمایت دولت در جریان شیوع کرونا رضایت کامل دارند. حالا این کشورها را با کشور بزرگی مانند ایران مقایسه کنیم. به چه نتیجه‌ای می‌رسیم؟

او اضافه کرد: در یک سال گذشته نه تنها از ما حمایت نشد، بلکه بسیاری از نیروهای انسانی کارآمدمان را هم از دست دادیم؛ نیروهایی که سرمایه‌های صنعت گردشگری بوده و هستند و جدا شدن آن‌ها از این صنعت، خسارت بزرگی به آینده گردشگری است. به نظرم باید واکنش راهگشایی به این همه اشتباه در قبال صنعت گردشگری نشان بدهیم و اگر این واکنش را نشان ندهیم، سال دیگر به مراتب وضعیت بدتری خواهیم داشت.

۸۰ درصد مجوزهای بوم‌گردی غیراستاندارد است

اکبر رضوانیان ـ نایب رییس جامعه بومگردی کشور ـ نیز در ادامه این نشست از صدور مجوزهای بی‌رویه به نام واحد بوم‌گردی شدیداً انتقاد کرد و گفت: متاسفانه ۷۰ تا ۸۰ درصد از کسانی که مجوز واحد بوم‌گردی می‌گیرند، نه آموزش دیده‌اند، نه تجربه‌ای دارند و نه استانداردها را می‌شناسند.

او ادامه داد: متاسفم که چاره‌ای ندارم جز این‌که از مصداق‌های اختلاف‌افکنی  بگویم. در حالی که باید حامی صنعت گردشگری باشند و ایجاد هماهنگی هرچه بیشتر بین تشکل‌های گردشگری را وظیفه خود بدانند، دنبال این هستند که در ذهن تشکل‌ها نسبت به یکدیگر بدگمانی ایجاد کنند و این‌طور بنمایانند که مثلاً جامعه هتلداران قصد تضعیف بوم‌گردی را دارد. در حالی که ما به خوبی می‌دانیم که چنین چیزی صحت ندارد. ما خودمان دستمان در کار است، مسائل را آسیب‌شناسی می‌کنیم و می‌دانیم چه کسی به دنبال کارشکنی است و چه کسی می‌خواهد تعامل کند.

او همچنین بر لزوم هماهنگی و همفکری بین تشکل‌های گردشگری تاکید کرد و متذکر شد: بخش خصوصی گردشگری باید آن‌قدر قوی شود که در دولت آینده حتی روی انتخاب وزیر و طبعاً معاونت گردشگری تاثیر مستقیم داشته باشد.

دعوت تاسیسات گردشگری به دلالی!

نیما آذری ـ رییس هیأت مدیره انجمن موسسات آموزشی گردشگری کشور ـ با بیان این‌که ایجاد همدلی و همفکری بین تشکل‌های گردشگری ضرورتی است که امروز بیش از هر وقت دیگری احساس می‌شود، یادآور شد: اگر هر کدام از این تشکل‌ها دچار مشکل شوند، طبیعی است که سایر حوزه‌ها هم دچار مشکل خواهند شد. مثلا اگر فعالیت آژانس‌ها به موانعی برخورد کند، حتماً هتل‌ها و موسسات آموزشی و بومگردی‌ها و راهنمایان و بقیه هم دچار مشکل خواهند شد.

او در ارتباط با مشکلات موسسه‌های آموزشی گردشگری گفت: در سال ۹۹ کلاس‌هایی را با هفت، هشت نفر برگزار کردیم که در گذشته گاهی با بیش از ۵۰ نفر برگزار می‌شد. این گویای کم‌رونق شدن کسب و کار موسسات آموزشی گردشگری است.

وی در ادامه اظهار کرد: دل که نمی‌سوزانند هیچ، گاهی پیشنهادهایی به ما می‌دهند که باعث تاسف است. مثل همان پیشنهاد مسؤولان بانکی، این‌که اگر وام ۱۲ درصدی مشکلی از شما حل نمی‌کند، دست‌کم می‌توانید این پول را در بانک بگذارید و سودش را بگیرید! معنای این حرف چیست؟ آیا معنایش این نیست که تاسیسات گردشگری را به جای کار در زمینه تخصصی خود به واسطه‌گری و دلالی دعوت می‌کنند؟ یکی از مسائلی که مسؤولان روی آن تاکید می‌کنند این است که آموزش‌ها مجازی شده و هزینه‌ها کاهش پیدا کرده است. در حالی که اصلاً این‌طور نیست. مجازی شدن آموزش گردشگری هزینه‌ها را کم نکرده، بلکه تقاضاها را کم کرده و از طرفی هزینه آموزش آنلاین را هم به کار اضافه کرده است.

رییس هیأت مدیره انجمن موسسات آموزشی گردشگری کشور، برخوردار نبودن موسسات آموزش گردشگری از معافیت ۱۰۰ درصدی مالیات را مشکل دیگری دانست و افزود: در شرایطی که هزینه‌ها به شکل سرسام‌آوری بالا رفته، اجاره دفاتر به شکل بی‌سابقه‌ای افزایش پیدا کرده و فراگیری در کار آموزش پایین آمده، بدیهی است که موسسات آموزش گردشگری هم باید از معافیت ۱۰۰ درصدی مالیات برخوردار باشند.

او از نرخ‌گذاری برای موسسات آموزش گردشگری هم انتقاد کرد و گفت: می‌گویند اگر جامعه حرفه‌ای نشود، نرخ را ما تعیین می‌کنیم و ۱۵ درصد افزایش قیمت سالیانه در نظر خواهیم گرفت. با شرایط تورم و افزایش افسارگسیخته هزینه‌ها آیا تعرفه موسسات آموزش گردشگری باید ۱۵ درصد اضافه شود؟ آیا تناسبی بین این افزایش نرخ با افزایش هزینه‌ها وجود دارد؟

گردشگری با یک سوت زدن به خط نمی‌شود

علی صدرنیا ـ رییس هیأت مدیره جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی ـ نیز از بدون استفاده ماندن ظرفیت‌های کارشناسی و تخصصی بخش خصوصی در تصمیم‌گیری‌های حوزه گردشگری در کشور انتقاد کرد و افزود: در تمام سال‌های فعالیتم، هیچ وقت ندیدم از نظرات بخش خصوصی در تصمیم‌گیری‌های اساسی صنعت گردشگری استفاده شود. هر چه بود در حد برگزاری جلسات صوری با نمایندگان بخش خصوصی بود. من سال گذشته در جلسه‌ای گفتم که گردشگری ما تا دو سال آینده هم راه نمی‌افتد و این حرف را طبق محاسبات دقیق زدم. وزیر گفت ما طی سه ماه گردشگری را به وضعیت عادی برمی‌گردانیم‌. در حالی‌که چنین چیزی ممکن نیست و من این را به ایشان گفتم. گفتم بازار این‌طور نیست که تا دولت بگوید باید به حالت عادی برگردید، برگردد. هر عرصه‌ای مناسبات و اصول خودش را دارد و این‌طور نیست که ما سوت بزنیم و انتظار داشته باشیم در کوتاه‌ترین زمان همه به خط شوند.

او اظهار کرد: بارها گفته‌ایم که بهترین راه سفر، تور است. به خصوص در شرایط کنونی که رعایت پروتکل‌های بهداشتی بیش از هر وقت دیگری اهمیت دارد. سفر باید با تور انجام شود و برنامه‌ریزی‌ها و کارشناسی‌های لازم در آن لحاظ شود و طبیعی است که راهنمای گردشگری هم در این میان یک عنصر لازم است. چون نقش مهم نظارت را برعهده دارد. هم نظارت بر حمل‌ونقل، هم نظارت بر اقامت و هم سایر بخش‌ها.

صدرنیا همچنین گفت: یکی از موضوعات مهمی که باید از سوی مجمع تشکل‌های گردشگری مورد تاکید قرار بگیرد، وارد کردن واکسن است. واکسن هر چه زودتر باید وارد شود و ما باید با تاکیدهای‌مان به تسریع این امر کمک کنیم، چون وقتی واکسن وارد شود می‌توانیم روی جذب توریست خارجی هم حساب کنیم.

مشکلات معیشتی مانع پیگیری مسائل صنفی 

محمدحسین یزدانی ـ رییس انجمن صنفی راهنمایان گردشگری استان تهران هم در این جلسه از مشکلات این صنف گفت و بیمه راهنمایان گردشگری را همچنان مشکل اساسی دانست و با بیان این‌که کمکی در این زمینه نشده است، افزود: جای تاسف دارد که یک بسته را در دو مرحله در اختیار فعالان صنعت گردشگری قرار می‌دهند تا وانمود کنند که برای این صنعت دو بسته حمایتی در نظر گرفته شده است! ما که در متن این صنعت مشغول به کار هستیم، وقتی می‌بینیم به جای حمایت مورد چنین رفتارهایی قرار می‌گیریم، دلسرد می‌شویم.

او ادامه داد: راهنمایان گردشگری قبل از کرونا هم با مشکلات زیادی روبه‌رو بودند، در طول یک سال گذشته نیز سختی‌های مضاعفی را تحمل کردند. در سه سال اخیر بارها تصمیم گرفتیم تجمع کنیم که هر بار به دلیلی این اتفاق نیفتاد. متاسفانه راهنمایان گردشگری آن‌قدر دچار مشکلات معیشتی هستند که نمی‌توانند وقت‌شان را به اندازه کافی صرف پیگیری مسائل صنفی کنند.

یزدانی در ادامه تاکید کرد: تشکل‌های گردشگری امروز بیش از هر وقت دیگری به همفکری و هماهنگی نیاز دارند و باید بیش از پیش روی انسجام مجمع تشکل‌های گردشگری کار کرد.

نباید منتظر وزارتخانه باشیم

عباس بیدگلی، مدیر اجرایی جامه هتلداران ایران نیز به نقد بخش خصوصی گردشگری از درون پرداخت و گفت: به نظر می‌رسد خود ما هم در این سال‌ها قدری به اصطلاح نگرش منفعلانه داشته‌ایم، یعنی همیشه صبر کردیم تا آن اتفاق ناگوار رخ بدهد و بعد واکنش نشان بدهیم و معمولاً هم واکنش‌های‌مان منفعلانه بوده است. به هر حال در مقطعی باید تصمیم بگیریم که خود را از این وضعیت جدا کنیم و به وضعیت مطلوبی برسانیم. به عنوان مثال در بودجه سال ۱۴۰۰ گردشگری چه جایگاهی دارد؟ آیا برای احیای گردشگری در بودجه سال آینده پیگیری و رایزنی کردیم؟ آیا به عنوان یک صنعت که از تشکل‌های مختلفی هم برخوردار است، فشار لازم را آوردیم؟ می‌دانیم که نه!

او برنامه هفتم توسعه را موضوع مهم سال آینده کشور برشمرد و افزود: باید به فکر بخشیدن جایگاه واقعی به گردشگری در برنامه هفتم توسعه باشیم. به شخصه هیچ وقت از وزارتخانه توقعی نداشته‌ام، نه در این دولت و نه دولت‌های قبلی. هر دولتی هم که سر کار می‌آید، بخش اعظم مشکلات همان‌هاست که در دولت قبلی هم بوده. به نظر من در بسیاری از زمینه‌ها ما باید راساً اقدام کنیم و منتظر وزارتخانه و معاونت گردشگری نباشیم. این همان کاری است که ما در جامعه هتلداران ایران انجام می‌دهیم. مثلاً با اماکن، قوه قضاییه، مجلس و دستگاه‌های مختلف وارد مذاکره می‌شویم و جلسه برگزار می‌کنیم.

بیدگلی همچنین تاکید کرد که مجمع تشکل‌های گردشگری در سال ۱۴۰۰ حتما جلسات منظمی داشته باشد.

منبع:ایسنا

مرتبط:

بازیابی گردشگری به کمک فرهنگ و خلاقیت

آیا گردشگری مجازی می‌تواند به مشاغل محلی کمک کند؟

دیباج باغ‌شهر گردشگری شود

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان سمنان بر لزوم معرفی دیباج دامغان به‌عنوان باغ‌شهر گردشگری تاکید کرد.

مهدی جمال ۱۱ بهمن‌ماه در بازدید از بافت تاریخی، مناطق گردشگری و جاذبه‌های دیباج، با حضور رئیس مجمع جهانی تبیین و ترویج تمدن نوین اسلامی ،رئیس اداره دامغان و مسئولان شهر دیباج، اظهار کرد: دیباج، از زیرساخت‌های لازم برای تبدیل به باغ شهر گردشگری برخوردار است.

وی با اشاره به جاذبه‌های دیباج برای گردشگران، خاطرنشان کرد: محورهای تاریخی و بافت با ارزش این شهر و جاذبه‌های طبیعی گردشگری منطقه در جذب گردشگر به دیباج موثر است.

جمال با تأکید بر ضرورت اصلاح فرهنگ پذیرش گردشگر و تقویت جوامع محلی،  اضافه کرد: استان سمنان نیاز به ایجاد جریان گردشگری دارد.

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی دامغان نیز گفت: باغ شهر دیباج و جاذبه‌های گردشگری این شهر در صورت جذب سرمایه‌گذاران بخش خصوصی، فرصتی برای توسعه اقتصادی و اشتغال منطقه است.

مهدی قاسمی افزود: شهر دیباج با توجه به موقعیت آب و هوایی، مکان‌های گردشگری فراوان و قرار گرفتن بین کویر و جنگل، دارای ظرفیت‌های قابل توجه در حوزه گردشگری است.

حجت‌الاسلام حسین قریب بلوک، امام جمعه دیباج نیز گفت: راه نجات و توسعه اقتصادی دیباج، توسعه گردشگری است و از مهم‌ترین مسائل و اولویت‌ها، ایجاد شرایط ماندگاری و اسکان در دیباج است.

سعید دربانیان شهردار دیباج نیز از اعلام آمادگی شهرداری برای توسعه گردشگری، احیا بافت تاریخی، برگزاری جشنواره‌ها و …،گفت: دیباج، دارای بیش از ۱۵ منطقه گردشگری  است و تعدادی از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی و ناملموس این شهر ثبت ملی شده است.

دیباج، شهری زیبا و کوهستانی در ۵۵ کیلومتری شمال شهر دامغان است که در بهار و تابستان سرسبز، خنک و مطبوع و در پاییز و زمستان سرد و عمدتا پوشیده از برف است.

منبع:ایسنا

مرتبط:

مرمت دالان رحمت‌الهی کدیور سمنان

جوانمرد قصاب در حمام پهنه سمنان

میراث هزاره‌ها در شهر سمنان

توسعه متوازن گردشگری _ضرورت برنامه‌ریزی امروز و نیاز دنیای پساکرونا

معاون گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی در یادداشتی تحت عنوان «توسعه متوازن گردشگری، ضرورت برنامهریزی امروز و نیاز دنیای پساکرونا» به ضرورت برنامه‌ریزی در حوزه گردشگری پرداخته است.

یوسف بیدخوری در یادداشت خود که در پایگاه اطلاع‌رسانی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی منتشر شده، آورده است:

تا قبل از شیوع کرونا، گردشگری و اقتصاد مبتنی بر آن‌ یکی از مهم‌ترین، بزرگ‌ترین و سریع‌ترین بخش‌های اقتصادی رو به رشد جهان به‌شمار می‌آمد و با توجه به ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن، تنها صنعتی بود که می‌توانست برای همه طیف‌های اجتماعی و تخصصی و اقشار مختلف جامعه شغل و درآمد ایجاد کند.

تمام کشورهای پیشرفته در سال‌های اخیر به صنعت گردشگری ورود جدی داشته و صرف‌نظر از قابلیت‌های بالقوه خود در سایر بخش‌ها همچنان با جدیت به آن به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین ارکان اقتصادی توجه خاص داشته‌اند چراکه گردشگری به‌ عنوان یکی از منابع درآمد و ایجاد اشتغال به خصوص در زمانی که سود فعالیت‌های دیگر بخش‌های اقتصادی در حال کاهش باشد می‌تواند جایگزین مناسبی برای آن‌ها به‌ عنوان رهیافتی برای توسعه اقتصادی باشد.

اگرچه سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) در گزارش خود پیش‌بینی کرده از اوایل ماه می تا پایان سال جاری شمار گردشگران در سراسر جهان ۶۰ تا ۸۰ درصد کاهش یابد و صنعت گردشگری جهانی با خسارت ۹۰ تا ۱۲۰۰ میلیارد دلاری مواجه شود و همچنین پیش‌بینی بیش از  ۱۵ هزار میلیارد تومان خسارت کرونا به صنعت گردشگری ایران، ضربه مهلکی بر صنعت گردشگری به‌حساب می‌آید ولی بدون تردید گردشگری در دوران پساکرونا به‌ سرعت خود را  احیا خواهد کرد و با توجه به خصیصه پیشرو بودن و چرخه عظیم مالی که به ‌طور غیرمستقیم حول محور صنعت گردشگری می‌چرخد، می‌تواند نقش به ‌مراتب مهم‌تری برای احیای سایر بخش‌های اقتصاد جهانی ایفا کند.

در حالی که ایران با داشتن آثار تاریخی، هنری، مذهبی و معماری فراوان و همچنین جاذبه‌های متعدد طبیعی، فرهنگی و اقلیم چهار فصل جایگاه بسیار بالایی در جذب گردشگر دارد و به دلیل موقعیت مناسب و دسترسی به دریا و داشتن طبیعتی متنوع شامل جنگل، دره، غار، رود، دریاچه، کویر، کوهستان و… شرایط بسیار خوبی برای ایجاد و بهره‌برداری از انواع گردشگری به‌ خصوص گردشگری تاریخی و فرهنگی، روستایی و عشایری، کشاورزی، اکوتوریسم و گردشگری ماجراجویانه و… دارد و با وجود اینکه در ماده ۴۸ قانون اساسی صراحتا اشاره‌ شده که «در بهره‌برداری از منابع طبیعی و استفاده از درآمدهای ملی در سطح استان‌ها و توزیع فعالیت‌های اقتصادی میان استان‌ها و مناطق مختلف کشور، باید تبعیض در کار نباشد به ‌طوری که هر منطقه به فراخور نیازها و استعداد رشد خود، سرمایه و امکانات لازم را در دسترس داشته باشد» و در همه‌ برنامه‌های توسعه‌ کشور در دوران بعد از انقلاب به ‌طور جدی به موضوع تعادل و توازن توسعه در سطح کشور پرداخته‌شده است اما با گذشت بیش از چهار دهه از انقلاب اسلامی هنوز یکی از مسائل جدی در سطح کلان کشوری که باید راهکاری اساسی برای آن پیدا کرد، موضوع  عدم تعادل و عدم توازن توسعه منطقه‌ای است.

توسعه صنعت گردشگری و رونق بخشی به آن و افزایش سودآوری از طریق جذب هر چه بیشتر مسافران داخلی و خارجی به مناطق مختلف کشور هم از این قاعده مستثنی نبوده و نیازمند تمرکززدایی و توزیع متوازن خدمات و امکانات است، در حالی‌ که گسترش این خدمات در شهرستان‌ها، بخش‌ها، روستاها و نواحی کم‌برخوردار می‌تواند زمینه توسعه منافع و عواید گردشگری را برای این حوزه‌ها فراهم آورد ولی آنچه امروزه شاهد آن هستیم تمرکز شدید فعالیت‌های گردشگری در قطب‌های گردشگری کشور و عمدتا مراکز استان‌ها بوده و بسیاری از شهرها، روستاها، بخش‌ها و مناطق مستعد گردشگری، فاقد زیرساخت‌ها و امکانات لازم برای پذیرش گردشگران داخلی و خارجی هستند.

این مناطق هیچ‌گونه منفعت اقتصادی در حوزه گردشگری عایدشان نمی‌شود و ظرفیت‌ها و قابلیت‌های بالای گردشگری در آن‌ها یا  مورد غفلت واقع ‌شده و یا آن‌گونه که باید مورد توجه قرار نگرفته است و این توسعه ناهمگون و نامتعادل که ما از آن به‌عنوان توسعه نامتوازن گردشگری یاد می‌کنیم مناطق  مختلف کشور را با مشکلاتی از نظر تامین  زیرساخت‌های لازم مواجه ساخته است. این امر اثرات منفی بر روی پیشرفت و آبادانی آن‌ها داشته و موجب افزایش نرخ مهاجرت از این مناطق به شهرهای بزرگ‌ شده است.

کپنهاگ

بر اساس نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۵ از کل جمعیت ۷۹ میلیون و ۹۲۶ هزار و ۲۷۰ نفری کشور ۵۹ میلیون و ۱۴۶ هزار و ۸۴۷ نفر معادل ۱.۷۴ درصد ساکن شهرها و ۲۰ میلیون و ۷۳۰ نفر معادل (۵.۹ درصد) در روستاها ساکن بوده که این جمعیت در ۶۲ هزار و ۲۸۴ آبادی پراکنده هستند. این ترکیب از پراکندگی جمعیتی در کشور نشان از هجوم بی‌رویه روستاییان به شهرها دارد که نیازمند برنامه‌ریزی بلندمدت، تامین و مهیاکردن زیرساخت‌ها و سرمایه‌گذاری‌های ویژه در روستاها و مناطق کمتر برخوردار است.

در حال حاضر سه روستا در کشور به ‌عنوان روستای صنایع‌دستی، به ثبت جهانی رسیده و هفت روستا نیز در کشور  ثبت ملی صنایع‌دستی شده است. حدود ۵۰۰  روستا در کشور به‌ عنوان روستای هدف گردشگری انتخاب‌ شده‌اند که با سرمایه‌گذاری زیرساختی و روبنایی در این روستاها می‌توان به توسعه حوزه روستایی دست یافت.

اگرچه در ابتدای دولت دوازدهم در سال ۱۳۹۲ حدود ۴۰۰ واحد اقامت‌گاه بوم‌گردی در کشور وجود داشت ولی بر اساس جدیدترین آمار، تعداد اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی کشور به بیش از ۲۲۵۰ واحد رسیده است که در چند سال اخیر رشد فوق‌العاده‌ای را داشته و به نظر می‌رسد این آمار تا پایان دولت دوازدهم به ۲۵۰۰ واحد برسد، این رشد بی‌سابقه نشانگر استعداد زیاد مناطق مختلف کشور در زمینه جذب سرمایه‌گذاری‌ها و توسعه گردشگری خصوصا در حوزه روستایی است.

شناخت نابرابری‌ها و بی‌تعادلی‌ها در چارچوب محدوده‌های جغرافیایی مختلف شامل کشور، استان، شهرستان و بخش برای پی بردن به اختلافات و تفاوت‌های موجود و توجه به آن‌ها برای رفع  و کاهش نابرابری‌ها از وظایف اساسی متولیان توسعه مناطق به‌شمار می‌آید، در این مسیر، گردشگری با توجه به ظرفیت‌های هر منطقه و به ‌عنوان صنعت نوپا و اثرگذار می‌تواند در اولویت قرار گیرد. نابرابری منطقه‌ای و توسعه نامتوازن آثار متفاوتی را در کشور به دنبال داشته است که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به ایجاد نابرابری‌های درآمدی و رفاه اجتماعی بین مناطق گوناگون، گسترش رشد و توسعه در برخی مناطق و بالعکس، مهاجرت بی‌رویه از روستاها به شهرها و رواج پدیده حاشیه‌نشینی و فقدان امکانات زیربنایی، رفاهی و تولیدی در مناطق اطراف اشاره کرد.

قلعه آمبر

به نظر می‌رسد توسعه متعادل در سطح ملی یکی از پیش‌شرط‌های نیل به اهداف توسعه پایدار است و در این راستا توجه به انواع گردشگری برای توسعه مناطق کم‌برخوردار و مقاصد نوظهور گردشگری اهمیت زیادی دارد و گردشگری فرهنگی و تاریخی، طبیعی، روستایی، طبیعت‌گردی، کشاورزی، مزرعه، جشنواره‌ها، نمایشگاه‌ها و بازارچه‌های هنری و صنایع‌دستی، مراسم و بازی‌های بومی و محلی و… از اهم موضوعات گردشگری‌ و فعالیت‌هایی است که قابلیت اجرایی شدن را دارد اما در مورد رفع مسائل و مشکلاتی همچون بازاریابی محدود، نبود اطلاعات و آموزش‌های موثر روستاییان برای تامین خواسته‌های گردشگران، فصول محدود گردشگری روستایی، نبود زیرساخت‌ها، فقدان مهارت‌های مدیریتی و… باید برنامه‌ریزی شود تا گردشگر برای دریافت خدمات باکیفیت، دغدغه‌ای نداشته باشد و چنانچه در تدوین برنامه جامع، قابلیت‌های گردشگری مناطق مختلف برای توسعه این صنعت غفلت شود، به نتیجه قابل‌ اتکا و درخور تحسینی دست نخواهیم یافت.

از طرفی مناطق روستایی ایران و بخش کشاورزی به علت چالش‌های مختلفی همچون تغییرات آب و هوایی و خشک‌سالی بحران آب، مهاجرت روستایی و کاهش جمعیت روستایی، بازده پایین کشاورزی متداول با بحران و عدم پایداری مواجه هستند. بنابراین توجه به گردشگری کشاورزی به‌عنوان رهیافت مشوق توسعه پایدار در مناطق روستایی به‌ منزله یک پارادایم نوین توسعه کشاورزی و روستایی به جهانیان معرفی‌شده است. با توجه به چالش‌های مختلف در مناطق روستایی ایران، رویکرد چند کارکردی، به‌خصوص استفاده از ظرفیت گردشگری در مقابل رویکرد متداول استفاده صرف از منافع کشاورزی، برای تأمین معیشت مردم، می‌تواند فضای کارآفرینی توسعه اقتصادی را ترویج و توسعه دهد.

گردشگری روستایی می‌تواند به ‌عنوان منبع جدید درآمدی برای روستاییان باشد و تا اندازه‌ای مشکلات آن‌ها را حل و یا کمکی به تامین معیشت آن‌ها باشد. از آنجایی ‌که گردشگران معمولا افرادی هستند که بر اساس علایق و خواسته‌های خود به روستاها سفر می‌کنند و نسبت به خرید محصولات روستا از قبیل محصولات دامی، باغی، صنایع‌دستی، غذاهای سنتی و… اقدام می‌کنند؛ بنابراین موجب افزایش درآمد روستاییانی می‌شوند که به‌ طور مستقیم یا غیرمستقیم در این صنعت دخیل هستند و احداث و راه‌اندازی اقامتگاه‌ها، سفره‌خانه‌ها، رستوران‌ها و به ‌طورکلی اماکن تفریحی و ورزشی نیز با ایجاد اشتغال از طرفی باعث افزایش درآمدها و کاهش بیکاری و فقر می‌شود.

استان خراسان رضوی  با ۶ میلیون و ۴۳۴ هزار و ۵۰۱ نفر جمعیت ۸.۵ درصد از جمعیت کل کشور را در خود جای داده و دومین استان ایران از نظر میزان جمعیت محسوب می‌شود.

محدودیت‌های مسافرتی-گردشگری

با توجه به تعداد چهار میلیون و ۷۰۰ هزار و ۹۲۷ نفر جمعیت شهرنشین در استان ، ضریب شهرنشینی در خراسان رضوی برابر با ۷۳.۱ درصد است و جمعیت روستایی استان هم با یک‌ میلیون و ۷۳۰ هزار و ۴۶۷ نفر معادل ۲۶.۹ درصد جمعیت کل استان را شامل می‌شود که این تعداد در۳۲۸۱ روستا سکونت دارند.

پرجمعیت‌ترین شهرستان استان، شهرستان مشهد با جمعیتی بیش از سه میلیون و ۳۷۲ هزار نفر است که ۵۲.۴ درصد جمعیت استان در این شهرستان سکونت دارند و کم‌جمعیت‌ترین شهرستان استان، داورزن با جمعیت ۲۱ هزار و ۹۱۱ نفر است.

از تعداد ۳۲۸۱ روستا در این استان ۵۴ روستا به‌ عنوان روستای هدف گردشگری مصوب شده‌اند ولی سایر روستاها و مناطق استان نیز از ظرفیت‌های ویژه‌ای در حوزه گردشگری برخوردار هستند.

در چند سال اخیر گردشگری از بخش‌های مهم در فعالیت‌های اقتصادی به شمار آمده و همواره از دیدگاه‌های گوناگون مورد توجه قرارگرفته است، به رغم فعالیت‌های خوبی که در حوزه توسعه گردشگری، عمدتا مبتنی بر توسعه روستایی انجام ‌شده است و بخش گردشگری در استان دارای رشد اشتغال‌زایی مثبت بوده است، همچنان نواحی مختلف استان به دلیل بخشی‌نگری در برنامه‌های گذشته، نبود ارتباط بین سرمایه‌گذاری و شاخص‌های توسعه با نوعی عدم تعادل مواجه است و گرایش‌های سرمایه‌گذاری دولت در برنامه‌های گذشته و نبود توجه کافی به زیرساخت‌های مورد نیاز در مناطق مختلف استان، نتوانسته است نابرابری منطقه‌ای در استان را کاهش دهد، با توجه به اینکه مکان‌یابی سرمایه‌گذاری، تولید و اشتغال بخش خصوصی، به‌جای تبعیت از برنامه‌های توسعه پنج ‌ساله کشور یا استان و همچنین به دلیل نبود طرح جامع گردشگری استان، تابع انتخاب‌های مکان‌یابی کارآفرینان و سرمایه‌گذاران بخش خصوصی بوده است، گردشگری عمدتا به مشهد و به ‌طور محدود به چند شهرستان در این استان پهناور محدود می‌شده و توزیع آن در شهرستان‌های استان در راستای توسعه متوازن منطقه‌ای نبوده و عمده اعتبارات و سرمایه‌گذاری‌ها  به مشهد اختصاص می‌یافته است.

اگرچه به دلیل توجه ویژه گردشگری روستایی به توسعه اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی با احیای خانه‌ها و عمارت‌های قدیمی، گردشگری کشاورزی و طبیعت‌گردی شاهد اقدامات خوبی برای حرکت به‌ سوی توسعه متوازن گردشگری در برخی نقاط استان خراسان رضوی بوده‌ایم اما این اقدامات کافی نبوده و وارد شدن صنعت گردشگری به‌ عنوان بخش اقتصادی تاثیرگذار بر زندگی مردم سایر شهرستان‌ها و روستاهای استان، نیازمند اقدامات و برنامه‌ریزی‌های جامع و بلندمدت مبتنی بر توسعه پایدار است، این برنامه‌ریزی‌ها باید به‌گونه‌ای باشد که با وجود ایجاد اثرات مثبت اقتصادی، کمترین تاثیر مخرب را بر جوامع میزبان و محیط‌ زیست داشته باشد.

امروز تعداد زیادی از پروژه‌های مربوط به اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی در شهرها و روستاهای مستعد گردشگری استان به بهره‌برداری رسیده است و ادامه این روند می‌تواند گامی موثر و تحولی مثبت در راستای ترویج سیاست گردشگری متوازن در استان باشد.

امارات-گردشگری

در حال حاضر ۱۰۹ اقامت‌گاه بوم‌گردی دارای پروانه بهره‌برداری و فعال در استان خراسان رضوی وجود دارد که بررسی وضعیت پراکنش آن‌ها در سطح شهرستان‌های استان نویدبخش آینده خوبی برای توسعه گردشگری استان است، نحوه پراکندگی و استقرار این واحدها در سطح شهرستان‌های استان به ترتیب از بیشتر به کمتر به شرح ذیل است، گناباد ۱۲ واحد، نیشابور ۱۰ واحد، بینالود ۱۰ واحد، کلات ۱۰ واحد، تربت‌حیدریه ۱۰ واحد، خواف ۷ واحد، چناران ۶ واحد، بردسکن ۶ واحد، کوهسرخ ۶ واحد، بجستان ۴ واحد، داورزن ۴ واحد، خلیل‌آباد ۳ واحد، رشتخوار ۳ واحد، مشهد ۳ واحد، زبرخان ۳ واحد، سبزوار ۲ واحد، کاشمر۲ واحد، باخرز یک واحد، تایباد یک واحد، تربت‌جام یک واحد، جوین یک واحد، درگز یک واحد، فیروزه یک واحد، قوچان یک واحد، گلبهار یک واحد و شهرستان‌های جغتای، خوشاب، سرخس، ششتمد، زاوه، صالح‌آباد، فریمان و مه ولات در حال حاضر اقامت‌گاه بوم‌گردی راه‌اندازی نشده است.

تعداد ۱۵۵ واحد اقامت‌گاه بوم‌گردی دیگر دارای موافقت اولیه بوده که عمدتا تبدیلی و در حال تکمیل هستند و ۲۷ متقاضی جدید نیز برای اخذ مجوز موافقت اولیه در انتظار برگزاری کمیته برنامه‌ریزی اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی هستند. پیش‌بینی می‌شود مجموع واحدهای دارای پروانه بهره‌برداری تا پایان دولت دوازدهم در استان خراسان رضوی به بیش از ۱۵۰ اقامت‌گاه برسد و تمام شهرستان‌هایی که در حال حاضر فاقد اقامت‌گاه است تا آن زمان دارای حداقل یک اقامت‌گاه در حال بهره‌برداری خواهند بود. عمده شهرستان‌های استان خراسان رضوی نیز به لحاظ برخورداری از سایر تاسیسات و موسسات گردشگری وضعیت متعادلی ندارد و به دلیل حضور نداشتن دست‌اندرکاران بخش خصوصی در شهرستان‌ها و مناطق کم برخوردارتر استان، نقش‌آفرینی صنعت گردشگری در زمینهٔ توسعه اقتصادی، با توجه به توانمندی‌های موجود چشمگیر و قابل‌اعتنا نیست.

عدم تعادلی که در بازار گردشگری در فصول مختلف سال وجود دارد ازیک‌ طرف و عدم توازن گسترش تأسیسات و مؤسسات گردشگری در نقاط مختلف استان از سوی دیگر مستلزم برنامه‌ریزی و تدوین طرح جامعی است که متناسب با استعدادها و پتانسیل‌های موجود زیرساخت‌های لازم ایجاد و با پیش‌بینی تمهیدات لازم زمینه ترغیب و جذب سرمایه‌گذاری‌های بخش خصوصی فراهم شود.

در شرایط موجود توجه به رویکرد مشارکتی از نظام تصمیم‌سازی تا اجرا و پس ‌از آن، با دخیل کردن کنش‌گران سطح استانی و بخش خصوصی و افزایش سهم بودجه جاری استان‌های ضعیف و کمتر برخوردار در قالب برنامه‌ریزی منطقه‌ای، از سازوکارهای مورد نیاز برای افزایش توان دولت در داشتن ظرفیت‌های توسعه موفق در حوزه گردشگری است، سیاست دولت باید بر اساس توجه به سرمایه‌گذاری در بخش‌های زیربنایی و تمرکززدایی و بهره‌گیری از توان‌های محلی و منطقه‌ای و سیاست‌های تشویقی، حمایتی و توانمندسازی اجتماع محلی بنا نهاده شود تا از این طریق توسعه صنعت گردشگری بتواند موجب توزیع عادلانه ثروت نیز بشود، در این صورت با توجه به وجود جاذبه‌های متعدد تاریخی و سیاحتی در جای‌جای استان، کم‌کم توسعه متوازن گردشگری در سراسر نقاط استان شکل خواهد گرفت و این امر می‌تواند اقتصاد مناطق مختلف استان را دگرگون کند و موجب رشد اقتصادی شهرهای کوچک را فراهم کند.

منبع:ایسنا

مرتبط:

زاغ‌های یزد به کمک صنعت گردشگری می‌آیند

خدمت و خسارت کرونا به گردشگری ایران

معرفی پیشگامان گردشگری MICE در بحران کرونا

عقبگرد ۳۰ساله گردشگری در ۲۰۲۰

صنعت گردشگری بین‌المللی به سبب بحران بی‌سابقه کرونا در سال ۲۰۲۰ با کاهش بیش از ۷۰درصدی ورود گردشگران بین‌المللی به سطح آمار سال ۱۹۹۰ میلادی تنزل پیدا کرده است.

 سازمان جهانی گردشگری (WTO) در گزارش جدید خود از کاهش بیش از ۷۰درصدی ورود گردشگران بین‌المللی در ۱۰ ماه نخست سال ۲۰۲۰ به سبب محدویت‌های سفر، کاهش اعتماد مسافران و چالش جهانی ویروس کرونا خبر داده تا در مجموع بدترین سال ممکن در تاریخ گردشگری بین‌الملل به ثبت برسد.

بر اساس آمار و ارقام منتشرشده از سوی سازمان جهانی گردشگری، مقاصد بین‌المللی در فاصله زمانی ژانویه تا اکتبر امسال، پذیرای ۹۰۰ میلیون توریست کمتر در مقایسه با آمار مشابه سال ۲۰۱۹ بودند که این به معنای از دست دادن ۹۳۵ میلیارد دلار درآمدهای صادراتی حاصل از گردشگری بین‌الملل است.

این رقم بیش از ۱۰ برابر بیشتر از زیانی است که صنعت گردشگری در سال ۲۰۰۹ به سبب بحران جهانی اقتصاد متحمل شده بود.

«زوراب پولولیکاشویلی» دبیرکل سازمان جهانی گردشگری در این‌باره توضیح داد: «از زمان آغاز  این بحران، سازمان جهانی گردشگری اطلاعات قابل اعتمادی را درباره تاثیرات بی‌سابقه همه‌گیری ویروس کرونا بر گردشگری جهانی در اختیار دولت‌ها و کسب و کارها قرار داده است. گرچه خبرهای کشف واکسن کرونا موجب تقویت اعتماد گردشگران شده اما تا بهبود این شرایط راهی طولانی در پیش داریم. بنابراین باید تلاش‌های‌مان را برای بازکردن ایمن مرزها و حمایت از مشاغل و کسب و کارهای وابسته به گردشگری مضاعف کنیم. بیش از پیش روشن است که صنعت گردشگری یکی از بخش‌هایی است که بیشترین آسیب‌ها را بر اثر این بحران بی‌سابقه متحمل شده است».

بر اساس شواهد موجود، سازمان جهانی گردشگری پیش‌بینی می‌کند، میزان ورود گردشگران بین‌المللی در کل سال ۲۰۲۰ با کاهش ۷۰ تا ۷۵ درصدی همراه باشد که در این صورت گردشگری جهانی عقبگردی ۳۰ ساله به آمارهای سال ۱۹۹۰ خواهد داشت و در مقایسه با سال گذشته یک میلیارد نفر گردشگر کمتر و ۱.۱ تریلیون دلار کاهش در سود خود را تجربه خواهد کرد.

این تنزل چشمگیر در گرشگری بین‌المللی می‌تواند با ضرر اقتصادی دو تریلیون دلاری برای تولید ناخالص جهان همراه باشد.

آسیا-پاسیفیک به عنوان اولین منطقه‌ای که تحت تاثیرات منفی شیوع ویروس کرونا قرار داشت و بیشترین محدویت‌های سفری را تا به امروز تجربه کرده، طی ۱۰ ماه نخست سال ۲۰۲۰ با ۸۲ درصد شاهد بالاترین نرخ کاهش ورود گردشگران بین‌المللی بوده و پس از آن منطقه خاورمیانه نزول ۷۳ درصدی را به ثبت رسانده است. آفریقا نیز از ژانویه تا اکتبر سال جاری میلادی ۶۹ درصد در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته کمتر پذیرای گردشگران بین‌المللی بوده و این میزان کاهش برای مناطق اروپا و آمریکا هر کدام ۶۸ درصد بوده است.

blank

 

همچنین محدویت‌های سفری در سطح جهان طی ۱۰ ماه نخست سال ۲۰۲۰ از ژانویه سیر صعودی خود را آغاز کرده و در ماه‌های آوریل، می و ژوئن به ترتیب با منفی ۹۷، ۹۶ و ۹۱ درصد به بالاترین سطخ خود رسیده و در انتهای ماه اکتبر همچنان ۸۳ درصد از محدویت‌های سفری در سراسر جهان برقرار بوده است، گرچه این محدویت‌ها پس از ماه اکتبر کاهش یافته و چندی پیش سازمان جهانی گردشگری به طور رسمی اعلام کرد ۷۰درصد از مقاصد گردشگری جهان محدودیت‌های ناشی از شیوع ویروس کرونا را کاهش داده‌اند و از هر چهار مقصد فقط یک مقصد همچنان به طور کامل به روی گردشگران خارجی بسته است.

منبع:ایسنا

مرتبط:

گردشگری در انتظار واکسیناسیون نمی‌نشیند

ترور، ویزا، کرونا؛ چالش گردشگری ایران کدام است؟

مقابله با تهدیدات فرهنگی کشور با موشک گردشگری

در حالی ناامیدی بر صنعت گردشگری کشورمان حاکم شده که فعالان گردشگری یزد با چنته‌ای از پیشنهادات به استقبال پسا کرونا رفته‌ و تعامل و حمایت مسئولان برای تحقق آنها خواستار هستند.

گردشگری پسا کرونا که برای همه دنیا در حال برنامه‌ریزی است، در ایران هنوز در هاله‌ای از ابهام قرار دارد و نه تنها برای آینده آن به معنای واقعی اقدامی نشده بلکه اغلب مسئولان نگاهی ناامیدانه به این صنعت دارند و به نظر آینده آن را تمام‌شده می‌دانند.

این نگاه ناامیدانه که شاید بیشتر از نوع حمایت‌ مسئولان در دوران کرونا قابل مشاهده باشد، موضوعی است که هزاران شغل و اقتصاد وابسته به این صنعت را در کشورمان به مخاطره می‌اندازد؛ هر چند که در همین دوران کرونا نیز بخش قابل توجهی از نیروهای متخصص در این صنعت ریزش داشته و زیرساخت‌های مربوطه دچار آسیب شده است.

«اصغرآقا نبیل» رئیس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی استان یزد با تایید آسیب جدی کرونا به صنعت گردشگری کشور،تاکید می‌کند: باید کرونا را فرصتی مغتنم برای رونق و احیای این صنعت در نظر بگیریم و از این فرصت پیش‌آمده به نحو مطلوبی بهره بگیریم.

وی با بیان این که تسهیلات حمایتی دولت از صنعت گردشگری به هیچ وجه پاسخگوی چنین سیسات و تصمیمی نیست، می‌گوید: البته این تسهیلات که با ناهماهنگی‌های دستگاه‌ها نیز همراه بوده نیز با استقبال زیادی همراه نشده چرا که اصلاً متناسب با نیاز متقاضیان نبوده است.

در نومیدی بسی امید است اگر…

در کنار تمام مشکلاتی که بر این صنعت چیره شده، هنوز هم فعالان گردشگری چنته‌های خود را پر از پیشنهادات و طرح و راهکارهایی کرده‌اند که با استفاده از آن‌ها می‌توان گردشگری رو به افول کشور را نجات داد که یکی از مهمترین این راهکارها اصلاح قوانین موجود یا تدوین قوانین جدید در راستای ثبیت و ارتقای جایگاه این صنعت در پساکروناست.

نبیل در این خصوص از ضرورت توجه به مسئله آموزش در صنعت گردشگری می‌گوید و ابراز می‌کند: متاسفانه با توجه به خسارات‌ کرونا و ریزش نیروهای متخصص، اهتمام به مسئله آموزش نیرو یکی از مقوله‌های اساسی برای احیای گردشگری پساکروناست.

وی از لزوم مشارکت ذی‌نفعان در توسعه اشتغالزایی صنعت گردشگری یاد می‌کند و می‌گوید: حضور همه کارآفرینان و فعالان گردشگری برای اصلاح قوانین و قانون‌گذاری در این صنعت ضروری است.

رئیس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی استان به هم‌افزایی دستگاه‌ها در برندسازی یزد تاکید می‌کند و می‌گوید: شهرداری، اداره کل میراث فرهنگی و دانشگاه‌ها باید در این خصوص به اجماع برسند و برای برندسازی یزد همت کنند تا در دوران پسا کرونا، بستری برای جلب گردشگران بیشتر فراهم شده باشد.

ضعف در معرفی واقعیت‌های ایران

«سیدرضا بهادری» کارگزار اشتغال استان یزد در طرح ملی تکاپو هم در خصوص راهکارهای احیای صنعت گردشگری به خبرنگار ایسنا، می‌گوید: اثر تکاثری گردشگری به معنای پویایی اقتصاد است و می‌تواند منجر به اشتغالزایی تضمین شده برای تمام فارغ التحصیلان بیکار شود.

وی با اشاره به وضعیت نامطلوب این صنعت به ویژه در حوزه راهنمایان گردشگری، اظهار می‌کند: امروز ۲۲ هزار بیکار در کشور وجود دارد که ۱۳ هزار نفر از این جمعیت را صرفاً راهنمایان گردشگری تشکیل می‌دهند.

بهادری در ادامه مهمترین موضوع را اقدام برای مقابله با ایران هراسی و اسلام هراسی می‌داند و می‌گوید: هنوز در دنیا کشور ایران با کشور عراق اشتباه گرفته می‌شود و اسلام هراسی و ایران هراسی جزو دو معضل اساسی در گردشگری کشورماست.

وی به بسترهای مهیای فضای مجازی مانند یوتیوب و اینستاگرام اشاره و خاطرنشان می‌کند: دنیا از همین ظرفیت‌ها برای تولید محتوا علیه ایران استفاده کرده اما ما در تولید محتوا برای معرفی واقعیت‌هایمان ضعیف کرده‌ایم.

بودجه‌ای برای تبلیغات گردشگری

بهادری خواستار تخصیص بودجه و افزایش بودجه حوزه تبلیغات و تولید محتوای گردشگری، از سوی مسئولان می‌شود و تصریح می‌کند: یزد می‌تواند به عنوان پایلوت حوزه تبلیغات کشور و به عنوان شهر میراث جهانی آغازگر این اقدام باشد.

وی با گلایه از نبود اهتمام لازم به گردشگری ایمن و سفر مسئولانه در کشورمان، می‌گوید: از روستا گرفته تا کویر، ایرانی سراسر جاذبه تاریخی و ارزشمند مغفول مانده و تبلیغ علیه سفر از سوی صدا و سیما و وزارت بهداشت، همچنان ادامه دارد.

وی با تاکید بر این که نابودی گردشگری، دامن‌گیر تمام صنایع و مشاغل وابسته به آن خواهد شد، تصریح می‌کند: تعطیلی سفر به معنای تعطیلی همه صنایع وابسته به صنعت گردشگری و نابودی این بخش اقتصادی در کشورمان است.

این مسئول خواستار تهیه بن‌ سفر از اعتبار مربوط به سفرهای داخلی و اهتمام به آن در بودجه ۱۴۰۰ می‌شود و می‌گوید: گردشگری برای رونق گرفتن در دوران پسا کرونا به تبلیغات و پژوهش و تقویت فضای مجازی نیاز دارد و باید این مسئله مورد اهتمام وزارت میراث و مجلس شورای اسلامی قرار گیرد.

گردشگری، مسئلیه‌ای امنیتی برای کشور

بهادری مسئله گردشگری، را مسئله‌ای امنیتی در کشور می‌داند و می‌گوید: تهدیدهای فرهنگی و مشکلات ایران هراسی و اسلام هراسی باید بر شانه گردشگری برطرف شود.

البته نبیل هم در این خصوص می‌گوید: سال‌های گذشته یک گردشگر امریگایی در یزد مسلمان شد و به کشورش برگشت و اتفاقات متعدد و زیادی به واسطه صنعت گردشگری، برای کشورمان افتاده است.

وی با بیان این که ایران در صنعت موشکی با قدرت زیادی در حال پیشرفت است، می‌گوید: صنعت نظامی برای افزایش امنیت کشورمان در اولویت است اما آیا راهکاری برای تهدیدات فرهنگی داریم؟

این مسئول صنعت گردشگری را تنها ابزار جدی مقابله با معضلات فرهنگی و تهدیدات بیرونی می‌داند و بر توجه بیش از پیش مسئولان و افزایش بودجه‌ این بخش تاکید می‌کند.

منبع:ایسنا

مرتبط:

با جوانان هیجانی گردشگری باید چه کرد؟

یزد مقصد ایمن گردشگری می‌شود

تعالی گردشگری نیازمند حمایت دستگاه‌های ذی‌ربط است

موفقیت صنعت هتل‌داری و گردشگری در گرو توجه به بخش خصوصی

یک کارشناس گردشگری گفت: توجه به بخش خصوصی و واگذاری بخشی از تصدی‌ها به این بخش، سبب ارتقای و بهبود شرایط گردشگری می‌شود.

سید مسعود منتجبی در خصوص سیاست‌های دولت در زمینه گردشگری اظهار کرد: یکی از اصول موجود در زمینه گردشگری بیان می‌کند که در صورتی در حوزه صنعت هتل‌داری و گردشگری موفق عمل خواهیم کرد که تمرکز بیشتری روی فعالیت‌های بخش‌ خصوصی داشته‌ باشیم. به اعتقاد من چنانچه دولت، سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی را انجام دهد و از طرفی دیگر با اعتماد به تشکل‌ها و توانمندی‌های بخش خصوصی، اجرای این سیاست‌گذاری‌ها را به این بخش واگذار کند، می‌توانیم مسیر بهتری را در جهت ارتقای این صنعت در پیش بگیریم.

وی ادامه داد: طی یک سال اخیر، وزارت گردشگری تلاش کرده‌است که بخشی از تصدی‌های خود در حوزه گردشگری را به بخش خصوصی واگذار کند اما شیوع ویروس کرونا بخش‌های مختلف صنایع و به ویژه صنعت گردشگری را تحت تاثیر خود قرار داده و مانع طی شدن روند طبیعی این امر شده‌است. ما در یک سال گذشته شاهد تلاش‌های معاونت گردشگری مبنی بر واگذاری بخش‌هایی از فعالیت‌های گردشگری به بخش خصوصی و تقویت تشکل‌ها بوده‌ایم.

این کارشناس گردشگری خاطرنشان کرد: همانطور که می‌دانید از ابتدای برنامه ششم قرار بر این شد که تشکل‌ها به صورت مستقل و توسط وزارت‌خانه شکل گرفته و فعالیت کنند. این فرایند حدود دو سال به طول انجامید؛ به طوری که انجمن‌های حرفه‌ای تخصصی در زمینه‌های مختلف هتل‌داری و واحدهای اقامتی تحت عنوان جامعه حرفه‌ای و در حوزه دفاتر خدمات مسافرتی تحت عنوان انجمن حرفه‌ای شکل گرفته‌ و سازمان به آن‌ها هویت بخشید. این انجمن‌ها در چارچوب سیاست‌ها و برنامه‌های سازمان ایجاد شده و فعالیت می‌کند.

منتجبی اضافه کرد: به عنوان مثال در استان خراسان رضوی حدود یک سال و نیم یا دو سال است که جامعه هتل‌داران تشکیل شده‌ و عمر تشکیل جوامع دیگر بین ۶ ماه تا یک سال است؛ به گونه‌ای که فعالیت‌های حوزه‌ تصدی‌گری به صورت تدریجی از اداره کل میراث فرهنگی به این تشکل‌ها واگذار می‌شود.

وی افزود: به نظر من با تحقق کامل این برنامه، بر خواسته قلبی سال‌های متمادی بخش خصوصی مبنی بر امکان تصمیم‌گیری و اجرای برنامه‌ها توسط این بخش، جامه عمل پوشانده‌می‌شود. در حالی که در ابتدای اجرای هر برنامه‌ریزی به این شکل ممکن است کاستی‌ها و نقاط ضعفی وجود داشته ‌باشد اما من معتقد هستم که قطعا مسیر خود را پیدا خواهد کرد و سبب تعالی صنعت خواهد شد و کمک می‌کند که دولت بیشتر بخش‌های برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری را انجام دهد.

این کارشناس گردشگری تصریح کرد: گردشگری ثابت کرده هر زمان شرایط و امکان رشد برای این صنعت مهیا بوده، بسیار بر شئون مختلف جامعه تاثیرگذار بوده‌است. به عنوان مثال می‌توان به تاثیر شگرف گردشگری و ورود مسافران بر وضعیت و تفاوت بخش‌های مختلف اقتصادی مشهد قبل از شیوع ویروس کرونا و زمانی که مسافران وارد مشهد می‌شدند و شرایط کنونی که ورود مسافر به مشهد صورت نمی‌گیرد، اشاره کرد. بنابراین گردشگری قطعا می‌تواند در سبد اقتصادی کشور نقش پررنگی ایفا کند؛ همانطور که آمار و ارقام نیز نشانگر این موضوع است.

منتجبی تشریح کرد: با توجه به روند ورود زائرین و گردشگران سلامت از کشورهای حاشیه خلیج فارس به مشهد در دو سال اخیر شاهد افزایش بی‌نظیر این نوع گردشگری هستیم؛ به طوری که باعث تحول حوزه گردشگری بوده‌است. به عنوان نمونه ترکیه درآمدی دو میلیارد دلاری از ورود گردشگر و برنامه‌های گردشگری شهر قونیه طی سال گذشته به دست آورده که می‌توان این درآمد را با فرصت‌ها، جاذبه‌ها و تنوع گردشگری کشور ما که پتانسیل بهره‌برداری و تبدیل شدن به جاذبه‌های گردشگری و اقتصادی دارد، مقایسه کرد. در نتیجه به اعتقاد من گردشگری با برنامه‌ریزی وسیاست‌گذاری اصولی  نقشی عمده در سبد اقتصاد هر جامعه‌ای ایفا خواهد کرد.

وی در خصوص برنامه‌ریزی‌ها در جهت فعالیت‌های گردشگری در شرایط کرونایی عنوان کرد: به نظر من در مساله شیوع ویروس کرونا، حوزه گردشگری مظلوم واقع شده‌است؛ به این معنی که محوریت عمده تبلیغاتی که برای کنترل و مبارزه با این ویروس صورت گرفت، سفر نکردن همه شئون جامعه بوده‌ است؛ در حالی که به اعتقاد من سفر برنامه‌ریزی ‌شده و در چارچوب پروتکل‌ها ممکن است هیچ آسیبی و لطمه‌ای برای کسی ایجاد نکند.

این کارشناس گردشگری اظهار کرد: به عنوان نمونه سفر به کیش در ۶ ماه اول سال که پیک کرونا نیز بود، با رعایت پروتکل‌های بهداشتی اتفاق افتاد. به این ترتیب معرفی مناسب و تاکید بر چارچوب پروتکل‌های بهداشتی می‌توانست تاثیر بسیاری بر لطمه وارد شده به بخش گردشگری، ایجاد کند و به تعبیری از این آسیب جلوگیری کند.

منتجبی بیان کرد: اما شیوع ویروس کرونا، تحول و رشد حوزه‌های مبتنی بر IT و شبکه‌های اینترنتی و مجازی را در پی داشته که این تغییر در شئون مختلف مشاهده می‌شود. در حوزه گردشگری نیز اتفاقاتی رخ داده‌ و یا در شرف اجراست؛ به طوری که شبکه‌های توسعه و یا شبکه‌های آنلاین مربوط به خدمات حوزه گردشگری، تقویت می‌شود اما به اعتقاد من شوک وارد شده از این لطمه تأثیر منفی بر نگاه باز و کلی نسبت به توسعه  فعالیت‌های IT داشته ‌است.

وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر در همه جای دنیا این نگرش وجود دارد که با سیاست‌ها و تمهیدات حوزه‌های بهداشتی و تصمیم‌گیرنده در این زمینه، سال آینده و به اعتقاد من تا تابستان سال آینده موج سنگین و ویرانگر کرونا را مهار خواهیم‌کرد و امیدوارم که از تابستان سال آینده شاهد روند رو به رشد و خوب گردشگری باشیم.

منبع:ایسنا

مرتبط:

تاریخچه هتل عباسی اصفهان

هتل سیار _فناوری جدید در صنعت مهمان‌نوازی

نقاهتگاه جدید کرونا در ایران؛ از هتل‌های ۵ ستاره تا مهمانسراهای ۵۰ ساله

سیلِ گردشگران در پساکرونا به کدام سو می‌رود؟

یک فعال گردشگری در کرمانشاه معتقد است، در دوران پساکرونا سیل گردشگران بجای مناطق پرتردد و شلوغ گردشگرپذیر، بیشتر به سمت مناطق کمتر شناخته شده و روستاها روانه می‌شود، بنابراین باید ازهم اکنون با تبلیغات ظرفیت هایمان را در این بخش معرفی کنیم.

یاور عبیری در گفت وگو با ایسنا، بابیان اینکه کرونا حدود یکسالی است فعالیت های گردشگری را تاحدودی فلج کرده، اظهار کرد: بسیاری از حوزه های گردشگری استان از جمله اقامتگاه‌های بوم گردی از زمستان سال گذشته خود را برای روزهای پردرآمد نوروز آماده می کردند، اما متاسفانه شیوع کرونا باعث توقف اکثر فعالیت های گردشگری شد.

وی افزود: در شرایط کنونی که فعالیت های گردشگری چندان رونق ندارد، می توانیم روی بخشی از  خلاء هایی که درحوزه گردشگری استان داریم کار کنیم تا برای دوران پساکرونا سهم خوبی را از حجم بالای گردشگری آن دوران داشته باشیم.

بازرس جامعه حرفه ای اقامتگاه های بوم گردی کشور “آموزش” را از جمله این خلاء ها اعلام کرد و گفت: این آموزش و بروزرسانی دانش گردشگری در دو بخش فعالین حوزه گردشگری همچون راهنمایان، دفاتر گردشگری، مراکز اقامتی و پذیرایی و نیز در بخش تقویت فرهنگ گردشگرپذیری مردم باید انجام گیرد.

وی با تاکید براینکه این آموزش ها می تواند به شکل آنلاین توسط اداره کل میراث فرهنگی استان انجام گیرد، گفت: باید بستری فراهم شود که این آموزش ها از سطح مرکز استان تا سطح جوامع محلی کوچک که می توانند گردشگرپذیر باشند را در برگیرد.

این فعال گردشگری در ادامه با پُراهمیت خواندن لزوم آموزش های گردشگری به جوامع محلی عنوان کرد: معتقدم در دوران پساکرونا سیل گردشگران به جای اماکن معروف و پرتردد به سمت مناطق کمتر شناخته شده و روستاهای گردشگری روانه خواهد شد.

وی در این باره توضیح داد: زمانی که بیماری کرونا فروکش کند، ترس از ابتلاء به بیماری کرونا همچنان در جان مردم و گردشگران  وجود دارد، برای همین ترجیح  می دهند به جای اینکه به اماکن گردشگری شلوغ و پرتردد مسافرت کنند، به جاهایی سفر کنند که کمتر شناخته شده و به دور از شلوغی باشد.

عبیری اضافه کرد: براین اساس، پیش بینی می کنم در آینده تا حداقل چندماهی تورهای بزرگ گردشگری را به مانند سابق نخواهیم داشت و بیشتر سفرها به شکل خانوادگی و به سمت روستاها انجام می گیرد، لذا از آمار بازدید از اماکن معروف گردشگری کاسته می شود و در مقابل آمار گردشگری مناطق بکر و طبیعی افزایش پیدا می کند.

وی تاکید کرد: در این راستا، باید از هم اکنون در بحث آموزش جوامع محلی و بویژه راهنمایان محلی تلاش کنیم، موضوعی که تاکنون کمتر به آن توجه شده است.

این فعال گردشگری در ادامه با بیان اینکه در شرایط کرونایی کنونی فعالیت مراکز گردشگری تعطیل شده، اما تبلیغات نباید تعطیل شود، اعلام کرد: متاسفانه در حال حاضر چندان روی بُعد تبلیغاتی و معرفی جاذبه های گردشگری استان کار نمی شود، هرچند که ابتدای سال چند برنامه خوب مانند برگزاری فم تورها و پخش سریال “نون.خ” را داشتیم، اما هرچه پیش رفتیم برنامه ها کمرنگ و کمرنگ‌تر شد و اکنون دیگر هیچ برنامه تبلیغی نداریم.

وی خاطرنشان کرد: قطعا هرچه بتوانیم در دوره کرونا روی تبلیغاتمان کار کنیم، نتیجه آن را برای دوران پساکرونا خواهیم دید و می توانیم سهم خوبی از بازار پررونق گردشگری آن زمان را داشته باشیم.

مدیراقامتگاه بوم گردی آرتین دینور در ادامه این گفت و گو به خسارت های بالایی که کرونا به اقامتگاه های بوم گردی استان کرمانشاه وارد کرده اشاره کرد و افزود: اقامتگاه های بوم گردی مراکز اقامتی نوپایی هستند که طی چندسال اخیر در استان شکل گرفته اند و صاحبانشان نیز سرمایه گذاری زیادی را برای راه اندازی آنها داشته اند که شیوع کرونا این فعالین گردشگری را با مشکلات زیادی مواجه کرد.

وی اضافه کرد: بسیاری از این اقامتگاه ها طی ۱۰ماه گذشته حتی یک میلیون تومان هم درآمد نداشته اند و دچار خسارت مالی زیاده شده اند، برای همین برخی از آنها واحدهایشان را برای فروش گذاشته اند.

عبیری تصریح کرد: هرچند دولت در ابتدا برای حمایت از تاسیسات گردشگری و از جمله اقامتگاه های بوم گردی حمایت هایی همچون امهال وام ها تا پایان سال و پرداخت تسهیلات در نظر گرفت، اما واقعیت این است که بسیاری از بانک ها هنوز زیربار این دستورالعمل ها نرفته اند و اقساط خود را طلب می‌کنند.

این فعال گردشگری در ادامه با تاکید براینکه اقامتگاه‌های بوم گردی کرمانشاه با رعایت کامل پروتکل های بهداشتی پذیرای گردشگران هستند، اعلام کرد: در دوران کرونا و پس از آن گردشگران بیش از هرچیزی نیازمند آرامش و امنیت خاطر داشتن از سالم و بهداشتی بودن مراکز اقامتی هستند، بنابراین با رعایت کامل پروتکل های بهداشتی تا دوره پساکرونا این اطمینان را به آنها می‌دهیم که با خیالت راحت مسافرت کنند.

منبع:ایسنا

مرتبط:

کوبا _ مصون از کرونا و پذیرای گردشگران

گردشگران به «ماچوپیچو» بازمی‌گردند

صدور ویزای ایران برای گردشگران تجاری و درمانی