نوشته‌ها

برای عکاسی به کدام کشورها سفر کنیم؟

پیش از ورود گوشی‌های همراه هوشمند به عرصه تکنولوژی، باید به عکاسی علاقه و اشتیاق ویژه ای می داشتید تا حاضر می‌شدید پولتان را صرف تجهیزات عکاسی و یادگیری آن کنید. برای عکاسی کلاس‌های آموزشی می رفتید و درباره تکنیک ها، ترکیب‌بندی و کار در اتاق تاریک می‌آموختید. البته امروزه هم برای عکاسی حرفه ای همین مسیر را باید طی کنید اما مسیر پیش رو با تلفن های همراه و ابزارهایی که بعضی از شبکه های اجتماعی چون اینستاگرام در اختیارتان می گذارند، این مسیر هموارتر از قبل شده است.

امروزه هر کس با هدف گردشگری به سفر می‌رود، خود به تنهایی یک عکاس می تواند باشد. در سفر، همه در حال ثبت تصاویر از مکان‌های دیدنی، بناهای تاریخی، چشم‌اندازهای کوهستانی، غروب‌های خورشید و غذاهای آن منطقه هستند.

با این حال برخی از کشورها به مراتب فضای بهتری برای عکاسی دارند. در این گزارش برخی از کشورهایی را که همیشه موفق به ثبت عکس‌های خوب در آنجا خواهید شد، به انتخاب سایت تراولر (Traveller) معرفی می‌کنیم.

مراکش

 

مراکش

عکاسی در مراکش رابطه مستقیمی با رنگ‌ها دارد؛ از برج‌های ادویه در بازارهای باستانی گرفته تا آجرهای رس قرمز شهرهای صحرایی و آبی پررنگ روسری‌های بادیه نشین‌ها. مدینه در شهر فاس (نخستین پایتخت سیاسی کشور مراکش بوده است) یک شورش رنگی است. در این شهر چیزهای عجیب و غریب در مغازه‌ها به فروش می‌رسد و سفال‌های نقاشی شده روی دیوارهای ماسه‌ای رنگی دیده می‌شود. بنابراین هرگز در ثبت تصاویر خوب در استان صویره شکست نمی‌خورید؛ محلی که برخی از سکانس‌های «بازی تاج و تخت» در آنجا به ثبت رسیده است.

اصفهان

ایران

غروب خورشید در اصفهان در حالی که طاق‌های سی‌وسه پل شروع به درخشش به رنگ نارنجی می‌کنند و یک امتداد بی‌پایان نور که روی آب زیر پل منعکس می‌شود، منظره‌هایی دیدنی است. در ایران نمی توانید تلاش کنید که یک عکس بد به ثبت برسانید وقتی همه چیز زیباست. مسجدهایی مانند مسجد جامع اصفهان یا مسجد نصیرالملک با نورهای صورتی در قاب تصویر شما درخشان خواهند بود.

شیلی

شیلی

همه چیز در عکاسی در شیلی به زیبایی‌هایی طبیعی برمی‌گردد، از یخچال‌های طبیعی و کوه‌های پاتاگونیا در جنوب گرفته تا صحرای مرتفع آتاکاما در شمال دور. در این منطقه، عکاسان طبیعت از دریاچه‌ها در حوالی پوکن، آتشفشان‌ها و کوه‌های آند بهره‌مند هستند.

میانمار

میانمار

عکس‌های زیادی را می‌توان در میانمار به قاب تصویر کشید. مثلا تعدادی فریم از دریاچه اینله، جایی که ماهیگیران با تکنیکی عجیب در پارو زدن، قایق‌هایشان را ردیف می‌کنند. همچنین تصاویری از باگار؛ جایی که معابد تا افق امتداد یافته‌اند و ماندالای، محلی که رودخانه ایراوادی به آرامی در کنار یک شهر شلوغ در جریان است.

کاخ کرملین در روسیه

روسیه

تصاویری که در روسیه به ثبت می‌رسند بلافاصله قابل تشخیص هستند؛ حال عکس‌هایی از مردم با کلاه‌های خزدار باشد یا گنبدهای پیازی شکل رنگارنگ کلیساهای محلی.

مجسمه‌های تیره رنگ، کلیساهای طلایی با مناره‌های مخروطی در خیابان پترزبورگ یا ردیف‌های عروسک‌های بابوشکا در مغازه‌ها همه و همه از روسیه نشان دارد. این کشور بزرگ، فرصت‌های فراوانی را برای ثبت عکس‌های زیبا و جالب فراهم می‌کند، به خصوص زمان‌هایی که برف می‌بارد.

چین

چین

همانند روسیه، ابعاد وسیع کشوری مانند چین، بدان معنا است که حداقل چند فرصت مناسب برای عکاسی وجود دارد. اگر به دنبال مناظر طبیعی هستید، سری به مزارع گل‌های زرد کانولا واقع در شهر لوپینگ بزنید و یا اگر به دنبال مناظر عجیب می‌گردید، اسنک‌های شبانه خیابان وانگ‌فوجینگ پکن را امتحان کنید. همچنین اگر قصد ثبت پرتره دارید به حومه شهر سفر کرده و همه چهره‌های شگفت انگیزی را که تا به حال ندیده اید، بررسی کنید.

blank

هند

همانند مراکش، در هند هم رنگ‌ها حرف اول را می‌زنند؛ رنگ‌هایی از جنس غروب‌های خورشید با شکوه روی مرداب‌های شهر کرالا، ساری‌های (لباس زنان هندو) درخشان در خیابان‌های راجستان، شهرهای آبی، نارنجی یا صورتی و یا فستیوال هولی یا دیوالی. هندوستان می‌تواند زیبا یا زشت باشد که در هر صورت فرصت‌های زیادی را برای عکاسان جوان فراهم می‌کند.

پرو-عکاسی

پرو

نمی‌توانید از کوه‌های اطراف کوسکو بالا بروید و تصاویری دیدنی به ثبت نرسانید. تصاویر ماچو پیچو (شهری با دیوارهای سنگیِ جلا داده‌شده که مطابق با معماری کلاسیک اینکاها ساخته شده‌است) تقریبا کلیشه‌ای هستند اما با این حال هنوز هم زیبا به نظر می‌رسند. خارج از کوسکو، ماکائوهایی (نوعی طوطی) وجود دارد که می‌توانند در رنگ آمازون، آتشفشان‌های اطراف آرکیپا و کلیه شلوغی‌ها و رنگ‌های شهر بزرگ لیما ترکیب شوند.

سوئیس-عکاسی

سوییس

سوییس جادویی است؛ چراکه گویی به یک کارت پستال یا یک سری بی‌نهایت از کارت‌پستال ها نگاه می‌کنی. شهری افسانه‌ای که بین کوه‌های برفی قرار دارد. کلیساهای مخروطی این کشور، گاوهای سیاه و سفید، دریاچه‌های پر زرق و برق و چمن‌های سبز؛ همه آنقدر شسته و رفته، تمیز، عالی و زیبا است که تمام کاری که باید انجام دهید این است که دوربین خود را یک جا تنظیم و سپس کلیک کنید.

منبع:ایسنا

مرتبط:

قدیمی‌ترین شهرهای جهان

هیچهایک _روشی ساده برای کم کردن هزینه سفر

۶ نکته ساده درباره عکاسی در سفر

گردشگران به «ماچوپیچو» بازمی‌گردند

«ماچوپیچو»، مقصد گردشگری مشهور کشور «پرو» پس از ماه‌ها تعطیلی ناشی از شیوع ویروس کرونا به روی بازدیدکنندگان باز شد.

به نقل از فرانس۲۴، «ماچوپیچو» ارگ باستانی «اینکاها» که هشت ماه به دلیل محدودیت‌های ناشی از گسترش ویروس کرونا به روی علاقه‌مندان بسته شده بود، با برگزاری یک مراسم بازگشایی شد.

با بازگشایی این مقصد گردشگری پرطرفدار، به دلیل لزوم رعایت پروتکل‌های بهداشتی روزانه فقط ۶۷۵ نفر اجازه ورود به این مکان را خواهند داشت که این رقم ۳۰ درصد شمار بازدیدکنندگان روزانه این مکان در دوران پیش از کرونا محسوب می‌شود.

در شرایط عادی روزانه پنج‌هزار نفر از این مکان تاریخی که نقش مهمی را در گردشگری «پرو» برعهده دارد بازدید می‌کردند.

قرنطینه ناشی از ویروس کرونا در کشور «پرو» خسارت‌های بسیاری را به کسب و کارهای وابسته به گردشگری وارد کرده است. در دوره ۱۰۰ روزه قرنطینه در کشور «پرو» شمار بسیاری از هتل‌ها، رستوران‌ها و کسب و کارهای وابسته به گردشگری واقع در منطقه «کوسکو» ورشکسته شدند.

«ماچوپیچو» که در قرن پانزدهم ساخته شده است در بیست‌وچهارم ژوئیه ۱۹۱۱ میلادی، به وسیله «هیرام بینگام»، تاریخ‌شناس آمریکایی در یک سخنرانی در دانشگاه ییل به دنیای غرب معرفی شد. او به‌وسیله راهنمایی محلی‌هایی که گه‌گاه به این سایت مراجعه می‌کردند به آن‌جا هدایت شد.

«ماچوپیچو» به عنوان میراث جهانی یونسکو در سال ۱۹۸۳ میلادی به ثبت رسیده و به عنوان یک شاهکار خالص معماری و نشانه‌ای منحصربه‌فرد از تمدن اینکاها شناخته می‌شود.

منبع:ایسنا

مرتبط:

سالگرد کشف «ماچو پیچو» بدون گردشگر

کوه رنگین کمانی _از ایران تا کانادا

۱۰ مکانی که به وسیله گردشگری در حال نابودی هستند

سالگرد کشف «ماچو پیچو» بدون گردشگر

روز جمعه ۱۰۹ سال از کشف «ماچو پیچو»، دژ باستانی «اینکاها» در «پرو» گذشت، اما این مکان توریستی در این روز هم به دلیل بحران ویروس کرونا خالی ماند.

به نقل از خبرگزاری فرانسه، قرار بود  در صد و نهمین سالگرد کشف «ماچو پیچو» توسط کاوش‌گر آمریکایی، این بنای تاریخی پس از مدت‌ها به روی مردم باز شود اما با افزایش شمار مبتلایان و لغو شدن برنامه بازگشایی، حتی در سالگرد کشف این محوطه تاریخی ارزشمند از بازدیدکننده و گردشگر خبری نبود.

جواهر صنعت گردشگری «پرو» از اواسط ماه مارس و با آغاز قوانین قرنطینه در «پرو» به منظور مقابله با شیوع ویروس کرونا به روی بازدیدکنندگان بسته شد.

«داروین باکا» یکی از مسوولان نگهداری از این میراث جهانی یونسکو در گفت و گو با خبرگزاری فرانسه بیان کرد: «سال گذشته افراد بسیاری به مناسبت سالگرد کشف «ماچو پیچو» از این مکان بازدید کردند، اما متاسفانه امسال هیچ بازدیدکننده‌ای وجود نداشت چراکه هنوز هیچ برنامه مشخصی برای بازگشایی «ماچو پیچو» تعیین نشده است. با این حال ممکن است با وجود افزایش تعداد مبتلایان به کرونا در «کوسکو»، در ماه آگوست شاهد بازگشایی این مکان باشیم.»

«کوسکو» پایتخت سابق امپراطوری اینکاها، نزدیکترین شهر بزرگ به «ماچو پیچو» است.

فرماندار «کوسکو» اوایل ماه جولای اعلام کرده بود در صورت بهتر شدن شرایط، بازدیدکنندگان می‌توانند از بیست و چهارم جولای به «ماچو پیچو» بازگردند، اما پنج روز بعد اعلام کرد شمار مبتلایان به ویروس کرونا در این منطقه با افزایش رو به رو شده است.

به گفته مسوولان، حتی با بازگشایی «ماچو پیچو»، شمار بازدیدکنندگان روزانه این مکان به ۶۷۵ نفر محدود خواهد شد؛ این درحالی است که پیش‌تر شمار بازدیدکننگان روزانه این مکان به بیش از پنج هزار نفر می‌رسید.

با شناسایی ۳۷۰ هزار مورد ابتلا و بیش از ۱۷ هزار مرگ در اثر کرونا، «پرو» یکی از کشورها با بیشترین تعداد مبتلایان به ویروس کرونا در آمریکای جنوبی به شمار می‌رود.

قرنطینه ناشی از این بحران نیز خسارت ۳.۳ میلیارد دلاری را برای گردشگری این کشور در سال جاری به دنبال داشته است.

«ماچو پیچو» که از آن به عنوان شهر گمشده «اینکا»ها نام برده می‌شود، حدود سال ۱۴۵۰ میلادی در ارتفاعات امپراتوری اینکاها ساخته شد. این دژ در ۵۰ مایلی «کوسکو» پایتخت اینکاها قرار دارد و به همین دلیل هرگز مانند سایر شهرهای اینکاها پیدا و ویران نشده است.

در بیست‌وچهارم ژوئیه ۱۹۱۱ میلادی، «ماچو پیچو» به وسیله «هیرام بینگام»، تاریخ‌شناس آمریکایی در یک سخنرانی در دانشگاه ییل به دنیای غرب معرفی شد. او به‌وسیله راهنمایی محلی‌هایی که گه‌گاه به سایت مراجعه می‌کردند به آن‌جا هدایت شد.

ماچو پیچو، به عنوان میراث جهانی یونسکو در سال ۱۹۸۳ میلادی به ثبت رسید و به عنوان یک شاهکار خالص معماری و نشانه‌ای منحصربه‌فرد از تمدن اینکاها شناخته شد.

منبع:ایسنا

مرتبط:

زباله‌های گردشگران، تهدیدی برای آینده «‌ماچو پیچو»

قطار هایی با عبور از زیباترین مسیرها

امروزه سفر با هواپیما به اولین انتخاب مردم برای مسافرت تبدیل شده است. امنیت پرواز، زمان کوتاه سفر و راحتی و آسایش بیشتر باعث شده تا خیلی از مسافران، هواپیما را ترجیح بدهند. با این حال، سایر وسایل حمل و نقل مثل قطار هم لطف و صفای خاص خود را دارند و شاید مسافران ماجراجو که دوست دارند از مسیر سفر هم لذت ببرند آن را انتخاب کنند.

اگر تا به حال با قطار سفر کرده باشید می دانید که تماشای مناظر و مسیر از پنجره قطار یکی از به یادماندنی ترین و لذت بخش ترین تجربیات سفر خواهد بود. برخی مسیرهای قطار به دلیل موقعیت جغرافیایی شان به نسبت سایر مسیرهای قطار زیبایی و هیجان بیشتری دارند و مسافران می توانند از مناظری بدیع و چشم نواز لذت ببرند. در این مطلب برخی از هیجان انگیزترین و زیباترین مسیرهای قطار در دنیا را به شما معرفی می کنیم. این مسیرها در کشورهای مختلف دنیا وجود دارند و بهترین تجربیات قطارسواری را برای شما رقم می زنند.

ویتنام، قطار اکسپرس ریونیفیکیشن | The Reunification Express

مبدا: شهر هوچی، مینه مقصد: هانوی
طول مسیر: ۱۷۲۶ کیلومتر، مدت زمان سفر: دو روز

برخی مسیرهای قطار از بین شهرهای تاریخی گذر می کنند. برخی دیگر از دل طبیعت بکر رد می شوند و مسیرهایی هم به خاطر رنگ های بی نظیر و جلوه های تماشایی طبیعت و شهر شهرت پیدا کرده اند. قطار اکسپرس ریونیفیکیشن که به نام خط راه آهن شمال-جنوب هم شهرت دارد تمام این مولفه ها و ویژگی ها را دارد و یکی از زیباترین مسیرهای قطار در دنیا به شمار می رود. این خط یکی از محبوب ترین و پرطرفدارترین مسیرهای قطار در جنوب شرق آسیاست و بین هانوی در شمال و شهر هوچی مینه در جنوب، دو کلانشهر ویتنام حرکت می کند. مسافران کوله گرد که برای ماجراجویی به ویتنام سفر می کنند حتما قطارسواری در این مسیر را هم جزء برنامه هایشان قرار می دهند.

قطار اکسپرس ریونیفیکیشن

روسیه، قطار بایکال – آمور | Baikal–Amur Mainline

مبدا: تایشت، مقصد: سوتسکایا گاوان
طول مسیر: ۴۳۲۴ کیلومتر، مدت زمان سفر: بیش از چهار روز

روسیه کشوری پهناور است و بخش زیادی از خاک این کشور را منطقه سردسیر سیبری دربرگرفته است. خب، در همین کشور روسیه خط راه آهنی وجود دارد که یکی از بی نظیرترین و خاص ترین مسیرهای دنیا را می پیماید. قطار بایکال-آمور از سرزمین های وحشی و غیرقابل سکونت سیبری عبور می کند و سکونتگاه های دوردست که در فصل زمستان دمای هوایش به ۶۰ درجه زیر صفر می رسد را به سایر مناطق متصل می کند. در حقیقت، این خط ریلی یکی از بزرگ ترین پروژه های اتحاد جماهیر شوروی به حساب می آمد. با سوار شدن به این قطار می توانید به مدت بیش از ۴ روز به سرزمین هایی بکر، سردسیر و برهوت سفر کنید که شاید کمتر توریستی پایش را به آن جا می گذارد. البته اگر در فصول گرم سال سوار این قطار شوید در اکثر مسیر با مناظری سرسبز و دل نواز روبرو خواهید شد و این طور نیست که همیشه انتظار برف و یخبندان داشته باشید.

قطار بایکال – آمور
پرو، مسیر ریلی دریاچه تیتیکاکا | Perurail’s Lake Titicaca Railway

مبدا: پونو، مقصد کوزکو
طول مسیر: ۳۸۸ کیلومتر، مدت زمان سفر: ۱۰ ساعت

یکی دیگر از زیباترین مسیرهای قطار در دنیا در کشور پرو قرار دارد. این قطار مسافران را از پونو سوار می کند و به سمت کوزکو حرکت می کند و در طول مسیر، از کنار دریاچه زیبا و بی نظیر تیتیکاکا و دره های شگفت انگیز آند عبور می کند. یکی از جالب ترین و هیجان انگیزترین تجربیاتی که در این قطار می توانید داشته باشید رفتن به انتهای قطار و لذت بردن از فضای بازی است که مثل قطارهای قدیمی است و امکان تماشای مناظر و ریل راه آهن پشت سر را به مسافران می دهد. اگر شما هم در فیلم های وسترن و قدیمی این منظره را زیاد دیده اید و همیشه دوست داشته اید آن را تجربه کنید در سفر به پرو و سوار شدن به قطار پونو-کوزکو می توانید این تجربه بی نظیر را داشته باشید. پرو به طور کلی کشوری شگفت انگیز و منحصربفرد است و طبیعت بسیار خاص و بکری دارد. بنابراین قطارسواری در طول این کشور مطمئنا تجربه ای خارق العاده و به یادماندنی برای شما خواهد بود.

مسیر ریلی دریاچه تیتیکاکا
ایران، مسیر اندیمشک به درود

مبدا: اندیمشک، مقصد: درود
طول مسیر: ۲۰۹ کیلومتر، مدت زمان سفر: ۵-۷ ساعت

در معرفی هیجان انگیزترین و زیباترین مسیرهای قطار در دنیا جا دارد از یکی از مسیرهای ریلی کشور عزیزمان هم نام ببریم. مسیر ریلی اندیمشک به درود آن طور که باید و شاید شناخته شده نیست، با این حال یکی از بهترین مناظر را می توانید در این قطار تماشا کنید. قطار اندیمشک به درود مثل کاروان های قدیمی که در جاده ابریشم سفر می کردند از لابلای کوه ها و دشت می گذرد و در طول مسیر از برخی از جذاب ترین مناطق ایران عبور می کند.

این قطار از از لابلای رشته کوه زاگرس عبور می کند، از کنار دره ها و رودخانه های بزرگ و کوچک می گذرد، وارد تونل های هیجان انگیز می شود و در طول مسیر چشم اندازهایی بکر و نفس گیر را به مسافران ارزانی می دارد. قطار اندیمشک به درود از اندیمشک که به سمت درود حرمت می کند اوج می گیرد و تفاوت ارتفاع مبدا و مقصدش بیش از ۱۰۰۰ متر خواهد بود. از دشت های هموار و فلات خوزستان به کوهستان ها و مناطق پرارتفاع لرستان و درود، مسیری شگفت انگیز در انتظار شما خواهد بود. برای لذت بردن از زیباترین مسیرهای قطار در دنیا حتما لازم نیست به کشورهای دوردست سفر کنیم، در همین ایران خودمان هم می توانیم تجربیاتی فوق العاده داشته باشیم که در کمتر جایی مانند آن را تجربه خواهید کرد.

چین، قطار اکسپرس پکن به لهاسا | The Bĕijīng to Lhasa Express

مبدا: پکن، مقصد: لهاسا
طول مسیر: ۳۷۵۰ کیلومتر، مدت زمان سفر: ۴۰ ساعت

مسیر پکن-لهاسا به جرات یکی از نفس گیرترین و زیباترین مسیرهای قطار در دنیا است. این قطار شگفتی ها و معماری های فوق مدرن پکن را به یکباره به قصرها و نیایشگاه های رویایی و غیرواقعی تبت و لهاسا متصل می کند. با سوار شدن به این قطار، مسافران از کلانشهر شلوع، پرازدحام و چراغانی چین به آرامش و خلوت بی نظیر راهبان پناه می برند و از نور چراغ ها و تابلوهای نئون تبلیغاتی به نور دلپذیر و آرامش بخش شمع های راهبان و صومعه ها می رسند. چین و منطقه تبت یکی از ایده آل ترین مقاصد برای گردشگران ماجراجو و دوست دار هیجان است و در طول مسیر از پکن حدود ۵۰۰۰ متر اوج می گیرد تا به منطقه فلات تبت و بام دنیا برسد. کوهستان های سر به فلک کشید و پوشیده از برف، آبی ترین آسمان دنیا و آب و هوایی کوهستانی و دلپذیر انتظار شما را در این سفر می کشند.

قطار اکسپرس پکن به لهاسا
نروژ، قطار برگنسبانن | The Bergensbanen

مبدا: اوسلو، مقصد برگن
طول مسیر: ۴۹۶ کیلومتر، مدت زمان سفر: ۶ ساعت
برای معرفی یکی دیگر از زیباترین مسیرهای قطار در دنیا به اروپا و کشور زیبای نروژ می رویم. مسیر قطار اوسلو-برگن یکی از بی نظیرترین مسیرهای ریلی و یکی از شاهکارهای قرن نوزدهم است. با این حال، مسافران و گردشگران کمی از وجود آن باخبرند. اما اگر به دنبال ماجراجویی و لذت بردن از طبیعت نفس گیر و خارق العاده نروژ هستید پیشنهاد می کنیم در سفر به این کشور حتما سوار این قطار بشوید و خود را به یکی از رویایی ترین مسیرهای دنیا بسپرید. مسافرانی که سوار این قطار می شوند در مدت زمانی بیش از ۶ ساعت و مسیری تقریبا ۴۹۰ کیلومتری از تمام شگفتی ها و زیبایی های طبیعی نروژ دیدن می کنند: از دره ها و کانیون های خارق العاده بالا می روند، از رودخانه های بکر و زلال عبور می کنند، از تونل های کوهستانی گذر می کنند و از چشم اندازی برفی و یخی نروژی لذت می برند. قطار اوسلو به برگن فرصتی بی نظیر و منحصربفرد برای تماشا و لمس طبیعت نروژ از نزدیک است و مطمئنا مانند آن را در هیچ کجا پیدا نخواهید کرد.

 

نیوزلند، قطار ترانز آلپاین | The TranzAlpine

مبدا: کرایست چرچ، مقصد: گری ماوث
طول مسیر: ۲۲۳ کیلومتر، مدت زمان سفر: ۴ ساعت و ۳۰ دقیقه

آخرین مورد از زیباترین مسیرهای قطار در دنیا را به کشور شگفت انگیز و بی مانند نیوزلند اختصاص می دهیم. قطار ترانز آلپاین در مدت زمانی کمتراز ۵ ساعت مسافران را به سفری باورنکردنی و رویایی در دل طبیعت نیوزلند می برد. این قطار سفرش را از شهر کرایست چرچ شروع می کند و بعد به سمت دشت های کانتربری می رود و بعد از کوهستان های آلپ جنوب بالا می رود و اوج می گیرد. بعد از گذر از مسیرهای کوهستانی و تماشای کوهستان های پوشیده از برف، از طریق تونلی هیجان انگیز با سرعت پایین می آید تا به دشت ها و دریاچه های زیبا و رویایی ساحل غربی جزیره جنوبی نیوزلند برسد. این مسیر یکی از رویایی ترین و زیباترین مسیرهای قطار در دنیا است و بهشتی برای مسافران کوله گرد و طبیعت دوست به شمار می رود.

 

مرتبط:

قطار معلق؛ جاذبه گردشگری آلمان!

«پرو» چند گردشگر خاطی را دیپورت می‌کند

مقامات «پرو» اعلام کردند پنج گردشگر را که عامدانه به بناهای تاریخی «ماچو پیچو»‌ – قلعه باستانی «اینکاها»‌  و یکی از شناخته‌شده‌ترین جاذبه‌های گردشگری  آمریکای جنوبی – آسیب‌وارد کردند، دیپورت خواهد کرد.

به گزارش ایسنا و به نقل از گاردین، مقامات کشور «پرو» روز سه‌شنبه اعلام کردند گردشگرهایی از کشورهای شیلی، برزیل، فرانسه به طور پنهانی وارد ویرانه‌های «ماچو پیچو» شدند، باعث سقوط تخته سنگی از معبد خورشید این مجموعه تاریخی شدند و به آن آسیب رساندند.

قرار است یکی از گردشگران آرژانتینی که به عنوان یکی از عاملان اصلی این تخریب شناخته شده است همچنان در «پرو» بماند تا در برابر جرائم آسیب رساندن به میراث فرهنگی «پرو» پاسخ‌گو باشد.

این بنای سنگی رازآلود چند صد ساله، مدت‌هاست که حیرت گردشگران را برانگیخته است، اما اخیرا با بحران آسیب‌های جدی توسط گردشگران مواجه شده است.

چندی‌پیش  نیز طرح ساخت و ساز چندین میلیارد دلاری یک فرودگاه که به منظور کوتاه کردن زمان مسافرت گردشگران عازم به این منطقه ارائه شده است،انتقادات بسیاری را به دنبال داشت.  منتقدین این پروژه معتقدند برنامه ساخت فرودگاه در این منطقه بسیار کوته‌بینانه است و در بلندمدت آینده این مکان تاریخی را به خطر می‌اندازد.

مجله تخصصی «انشنت اوریجینز» نیز  در قالب گزارشی به خطرات جدی که آینده «ماچو پیچو» را در پی  بحران انباشته شدن زباله تهدید می‌کند، پرداخته بود.

«ماچو پیچو» که از آن به عنوان شهر گمشده «اینکا» ها نام برده می‌شود، حدود سال ۱۴۵۰ میلادی در ارتفاعات امپراتوری اینکاها ساخته شد. این دژ در ۵۰ مایلی «کوسکو» پایتخت «اینکاها» قرار دارد و به همین دلیل هرگز مانند سایر شهرهای «اینکاها» پیدا و ویران نشده است.

در طول قرن‌ها، جنگل‌های اطراف این مجموعه رشد کرده و آن را پوشانده است و به همین دلیل از نظرها پنهان مانده و تنها عده معدودی از وجود آن اطلاع داشته‌اند.

در بیست‌وچهارم ژوئیه ۱۹۱۱ میلادی، «ماچو پیچو» به وسیله «هیرام بینگام»، تاریخ‌شناس آمریکایی در یک سخنرانی در دانشگاه ییل به دنیای غرب معرفی شد. او به‌وسیله راهنمایی محلی‌هایی که گه‌گاه به سایت مراجعه می‌کردند به آن‌جا هدایت شد.

«‌ماچو پیچو»‌ به عنوان میراث جهانی یونسکو در سال ۱۹۸۳ میلادی به ثبت رسید و به عنوان یک شاهکار خالص معماری و نشانه‌ای منحصربه‌فرد از تمدن «اینکاها» اکنون به عنوان یکی از عجایب هفت‌گانه جدید شناخته می‌شود.

منبع:ایسنا