کارت پستال از نخجوان آذربایجان؛ آرامگاه مؤمنه خاتون
مقبرۀ مؤمنه خاتون، یکی از بناهای مشهور شهر نخجوان است. جمهوری خودمختار نخجوان بخشی از جمهوری آذربایجان است.
این بنا در سال ۱۱۸۶ به یاد مؤمنه خاتون ساخته شد که نقش مهمی در زندگی سیاسی و اداره این ناحیه داشت. آرامگاه او در زیرزمین این بنا قرار دارد.
این بنای زیبا اکنون یکی از شاهکارهای معماری نخجوان به حساب می‌آید. ارتفاع این بنا اکنون ۲۶ متر است اما در آغازِ کار، ارتفاع بنا ۹ متر بود و در بالای مقبره، برجی گنبدی به شکل چادر قرار داشت.
روی مقبره مومنه خاتون نوشته شده: «می‌رویم و باد می‌ماند»
مؤمنه خاتون همسر شمس‌الدین ایلدگز، حکمران قدرتمند این منطقه بود. پس از مرگ مؤمنه خاتون، شوهرش دستور ساخت این مقبره را داد اما خودش کمی بعد درگذشت و ادامۀ کار ساخت آرامگاه بر دوش پسرشان افتاد. در مجموع ساخت این بنا ۱۱ سال طول کشید.
مؤمنه خاتون مشاورِ شوهرش نیز بود. فخرالدین سفرلی، تاریخ‌دان اهل نخجوان می‌گوید: «مؤمنه خاتون زن بسیار خردمندی بود که برای اداره کشور جویای نظرات او بودند و در بین کارگزاران دولتی حرف او اعتبار داشت.»
روی آرامگاه او نوشته شده است: «می‌رویم و باد می‌ماند، می‌میریم و کارمان برجا می‌ماند.»
منبع:یورو نیوز