نوشته‌ها

ارگ دولت‌آباد اسفراین، بنایی تاریخی با الگوبرداری از شهر بلقیس

ارگ دولت‌آباد در غرب روستای دولت‌آباد و در فاصله حدود ۱۴ کیلومتری جنوب شرق شهرستان اسفراین قرار گرفته است، این اثر در ارتفاعات جنوب غربی شاه جهان در میان دشت به ارتفاع حدود ۱۲۵۰ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.

با توجه به مطالعات میدانی و کتابخانه‌ای انجام شده، این بنای باارزش مربوط به دوره قاجار بوده که در کنار مسیر اصلی جاده ارتباطی سبزوار و اسفراین واقع شده است، این اثر دارای یک ارگ حکومتی و یک بخش مسکونی است که اهالی روستا در آن زندگی می‌کردند، همچنین ارگ دولت آباد دارای برج و باروهای رفیع و گچ‌بری‌های نفیسی است.

ارگ دولت‌آباد از دو بخش تشکیل شده، ارگ که در جنوب واقع شده و با پلان تقریباً مربع شکل به ابعاد ۶۲*۶۳ متر و شارستان که در شمال ارگ واقع است به‌صورت مستطیل شکل به ابعاد ۲۳۱*۲۵۴ متر است.

ارگ حکومتی زمان‌آبادی داری چهار برج دفاعی و باروهای طویلی بوده که اطراف آن را محصور کرده و دارای یک دروازه در جبهه شمالی که به داخل شارستان باز می‌شده و  تزیینات گچی است، خوشبختانه هنوز شواهدی از این تزیینات باقی مانده است. قطر دیوارها تقریباً ۱۷۰ سانتیمتر و ارتفاع آن‌ها از کف موجود ارگ تقریباً ۶ متر است. بر روی باروهای ارگ داغه‌های مردگرد نظامی مشهود است که با مطالعات میدانی انجام شده نیز همخوانی دارد و در بالاترین قسمت جرزها، کنگره و مزغل‌ها باقی مانده است.

بخش اعظم و مهم که مردم در آن سکونت داشته‌اند در شمال ارگ واقع شده که در زمان‌ آبادی، مردم کل روستا و بناهای خدماتی و… را در خود جای داده بود.

این بخش با ۹ برج دفاعی، سه دروازه و باروهای طویل و قطور محصور شده است، دروازه‌های این بخش در جبهه‌های شمال، جنوب و شرق بوده که در حال حاضر، دروازه غربی این مجموعه خوشبختانه زیاد دچار آسیب نشده و از همه دروازه‌های ارگ و مجموعه سالم‌تر است. در کنار هر یک از دروازه‌های شارستان دو برج دیده‌بانی ساخته شده تا ورود و خروج را تحت کنترل داشته باشند که تقریباً سالم‌ترین نوع این استراتژی، در دروازه غربی کاملاً مشهود است.

بیشترین فضاهای مسکونی باقی مانده در آخرین دوره سکونت در بخش شارستان در جنوب شرقی آن بوده که تمام فضاها از خشت خام و با سقف منحنی پوشش داده شده‌ است که تنوع در نوع سقف‌ها و پوشش‌ها حائز اهمیت است چراکه استفاده از چوب کمتر به چشم می‌خورد.

طبق مطالعات میدانی و توضیحات اهالی روستا در داخل شارستان حمام و آب‌انبار و در خارج از باروی شارستان و در جبهه شمالی نیز یک آب‌انبار دیگر نیز وجود داشته که بر اثر سیل آبی که در سه دهه گذشته وارد بخش شارستان شد، این بناها و بسیاری از فضاهای مسکونی تخریب شده و مردم روستا به‌مرور زمان داخل شارستان را رها و به خارج از شارستان کوچ کرده‌اند و از آن پس روند تخریب و آسیب‌ها افزایش یافته است.

ویژگی‌های خاص اثر 

الگو برداری کامل از شهر تاریخی بلقیس اسفراین (قرار گیری ارگ در جنوب و خارج از برج و باروی شارستان) و ویژگی‌های باارزش دیگر آن، گچ‌بری و برج و باروهای سالم و اتاق‌هایی با انواع طاق‌های مختلف که با استفاده از خشت کار شده‌اند، است.

از دیگر ویژگی بارز این مجموعه خشتی طاق پوش، قوس‌ها و طاق گنبدی آن است.

یکی دیگر از ویژگی‌های بارز آن می‌توان به کنگره و مزغل‌های سالم و همچنین طرح‌هایی که با استفاده از خشت در نمای برج و باروها اجرا شده که به آن روح بخشیده و از سادگی و بی‌پیرایگی خارج کرده است.

از دیگر ویژگی‌های آن می‌توان به گچ‌بری‌ها و شمسه‌کاری‌ها که در متون به آن‌ها اشاره شده است، اشاره کرد، از همه مهم‌تر استفاده از طاق‌هایی به اشکال مختلف که همه با خشت اجرا شده و یک مجموعه‌ای با سقف‌های گنبدی و هلالی بوده که تمام اجرای طاق‌های خشتی در این مجموعه رعایت شده است.

ارگ دولت‌آباد اسفراین با شماره ۳۱۵۲۴ در سال ۱۳۹۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

شهرستان اسفراین در دامنۀ جنوبی کوه‌های آلاداغ و جنوب و غرب شاه جهان قرار گرفته و در جنوب آن نیز رشته‌کوه‌های کم ارتفاع‌تر از جمله کوه‌های جغتای وجود دارد. عمده‌ترین مراکز سکونتی، دشت اسفراین و صفی‌آباد هستند.

آثار به‌جای مانده از استقرارهای پیش‌ از تاریخی از جمله جیران تپه در شهرستان اسفراین نشان‌دهندۀ سابقه تاریخی کهن این منطقه است. اسفراین در دوره‌های اشکانی و ساسانی نیز همواره جزو ولایات مهم به شمار می‌رفته و بارها در متون تاریخی و جغرافیایی از آن نام برده شده است. در دوره اسلامی نیز اسفراین به دلیل قرار داشتن بر سر راه کاروانروی نیشابور به جرجان (گرگان) رونق خاصی یافت و بیش‌ از پیش شکوفا شد.

ارگ بلقیس در نزدیکی شهر اسفراین از جمله مهم‌ترین بقایای شهرهای دوره اسلامی است. در بیشتر منابع تاریخی متعلق به دوره اسلامی، به اتفاقات و تحولات این شهرستان تاریخی اشاره شده است.

مرتبط:

جاذبه‌های تاریخی و گردشگری اسفراین

شکوه تاریخ چندهزارساله اسفراین در ارگ بلقیس

جاذبه‌های تاریخی و گردشگری اسفراین

شهرستان اسفراين در جنوب شرقی استان خراسان شمالی قرار گرفته و از شمال به شهرستان‌های بجنورد و شیروان، از شمال شرقی به شهرستان فاروج، از غرب به شهرستان جاجرم و از جنوب و جنوب شرقی به استان خراسان رضوی محدود می‌شود.

آثار به‌جای مانده از استقرارهای پیش ‌از تاریخ از جمله جیران تپه در شهرستان اسفراین نشان‌دهندۀ سابقه تاریخی کهن این منطقه است. اسفراین در دوره‌های اشکانی و ساسانی نیز همواره جزو ولایت‌های مهم به شمار می‌رفته و بارها در متون تاریخی و جغرافیایی از آن نام برده شده است. در دوره اسلامی نیز اسفراین به دلیل قرار داشتن بر سر راه کاروان نیشابور به جرجان (گرگان) رونق خاصی یافت و بیش ‌از پیش شکوفا شد. ارگ بلقیس در نزدیکی شهر اسفراین از جمله مهم‌ترین بقایای شهرهای دوره اسلامی است. در بیشتر منابع تاریخی متعلق به دوره اسلامی، به اتفاقات و تحولات این شهرستان تاریخی اشاره شده است.

کاوش‌های باستان‌شناسی در محوطه باستانی ارگ بلقیس اسفراین گوشه‌هایی از فرهنگ و تمدن این کانون مدنی به‌ویژه در دوران اسلامی را معرفی کرده است. یافته‌های این کاوش‌ها نشان می‌دهند معماری و هنرهای تزیینی وابسته به آن نظیر گچ‌بری، آجرکاری، کاشی، هنر سفالگری، فلزکاری این منطقه در دوران اسلامی بسیار شکوفا  بوده است. همچنین وجود بقاع متبرکه فراوان در این شهرستان نظیر امامزاده احمدبن موسی کوران، شاهزاده محمد باغشجرد، امامزاده حمزه بن موسی دهنه شیرین و… با معماری‌های کم‌نظیر و آرایه‌های فراوانی چون گچ‌بری، نقاشی دیواری، کاشی‌کاری و کتیبه، خود بخشی از تاریخ این هنرها را نشان می‌دهد.

اقوام کرد، ترک و تات از ساکنان اصلی این شهرستان هستند که هر یک فرهنگ، آیین و هنرهای مختص به خود را دارند. قدمت سکونت کردهای این شهرستان به عصر صفویه باز می‌گردد، ترک‌ها که عمدتاً ساکن صفی‌آباد هستند ریشه‌ای ۳۰۰ ساله دارند و تات‌نشینان نیز که در روستاهایی همچون رویین با قدمتی هزار ساله سکونت دارند. وجود تنوع قومیتی جذابیتی کم‌نظیر به این منطقه بخشیده است.

شهر تاریخی بلقیس

شهر تاریخی بلقیس

ارگ بلقيس بقايای شهر کهن اسفراين  واقع در ۳ کیلومتری جنوب شهر اسفراین کنونی از سده‌های نخستين اسلام شکل ‌گرفته و تا پايان دوره صفوی و اوايل قاجار زندگی در آن جريان داشته و به عبارتی بیش از هزار سال تاریخ اسفراین را در دل خود جای داده است.

شهر بلقيس شرايط و ویژگی‌های كامل يك شهر اسلامی را داراست و از بخش‌های مختلف شامل ارگ، شارستان و تأسیسات مختلف شهری چون بازار و مسجد و… برخوردار بوده است. ارگ بلقیس، مهم‌ترین و شاخص‌ترین اثر اين مجموعه باستانی است که از آن می‌توان به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین سازه‌های خشتی در ایران نام برد. این سازه بزرگ خشتی و چینه‌ای وسعتی حدود ۵۱۰۰۰ مترمربع دارد که زمانی ۲۹ برج در اندازه‌های متفاوت، حفاظت از آن را به عهده داشته‌اند.

در گرداگرد ارگ يک خندق وسيع وجود دارد که نفوذپذیری قلعه را دشوار می‌ساخته است. در محدودۀ حصار شهر (شارستان) آثار دیگری نیز قابل‌ مشاهده است که عبارت‌اند از  بقعه شیخ آذری شاعر و عارف قرن نهم هجری که در قسمت شمالی شارستان شهر واقع شده است، راسته بازار در بخش میانی شهر، مشتمل بر بازار و بخش‌های اقتصادی شهر است كه مابين تپه منار در جنوب و شيخ آذری در شمال قرار گرفته است، محل معروف به تپه منار که با توجه به نوشته‌های مورخان، جغرافی نویسان و نیز کاوش‌های باستان‌شناختی احتمالاً محل مسجدی است که بخش‌هایی از آن را باستان‌شناسان کاوش کرده‌اند. همچنین، دو بنای مهم دیگر هم خارج از حصار شهر بلقيس ولی در نزديکی آن قرار دارند، يکی بنای کاروانسرای معروف به کهنه رباط در بخش شمال غربی شارستان شهر بلقيس و ديگری مجموعه‌ای معروف به یخدان‌ها که در بخش جنوب غربی شهر تاریخی اسفراین قرار دارند.

آرامگاه شیخ آذری

آرامگاه شیخ آذری

آرامگاه حمزه بن علی آذری معروف به شیخ آذری با شماره ثبت ۴۴۹۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده، از شاعران و عارفان قرن نهم هجری قمری در جنوب شهر اسفراین، در حدود یک کیلومتری شمال شرقی شهر تاریخی بلقیس و در میان اراضی کشاورزی واقع شده است.

قلعه صعلوک

قلعه صعلوک

قلعه صعلوک با شماره ثبت ملی ۲۹۴۳۴، دژی استوار در جبهۀ جنوبی ارتفاعات سالوک است که قدمت آن به قرون ۶ یا ۷ هجری می‌رسد و در متون تاريخی مختلف از آن ياد شده است. این قلعه بر فراز يک صخره منفرد با دیواره‌های پرتگاهی ساخته‌شده که دسترسی و تسخير آن را در زمان آبادانی و حیات قلعه بسيار دشوار می‌ساخته است. در داخل قلعه بقايای تأسیساتی مانند انبار آذوقه و غلات، حمام، آسياب، زندان و مقر فرمانده قلعه وجود دارد که مجموع مساحت قلعه را به بيش از يک هکتار می‌رساند. قلعه صعلوک از نظر وسعت و موقعیت بسیار صعب‌العبور و یکی از مهم‌ترین قلاع نظامی دورۀ اسلامی در شمال خراسان است.

مقبره باباقدرت اسفراین

مقبره باباقدرت

مقبره باباقدرت با شماره ثبت ملی  ۱۱۰۵۲ واقع در  غرب روستای دهنه اجاق  اسفراین، به شیوۀ دستکند شکل‌ گرفته است و تمام اجزای تشکیل‌دهنده آن در دل یک تپه طبیعی حفر شده است. پلان کلی بنا از سه بخش اصلی شامل یک ورودی در سمت شرق،  تالاری مستطیل شکل، یک‌رشته پلکان در انتهای دالان و گنبدخانۀ مربعی تشکیل شده است. در بخش‌های مختلف گنبدخانه آن تزییناتی به شکل نقوش هندسی یا آیات قرآن و احادیث با رنگ آبی نوشته شده است. برخی پژوهشگران صاحب این قبر را درویش حسین بن محمد، سازندۀ بقعه امامزاده کوران می‌دانند.

آرامگاه رشیدالدین محمد بيدوازی اسفراین

آرامگاه رشیدالدین محمد بيدوازی

شیخ رشید الدین محمد بیدوازی که آرامگاهش با شماره ثبت ملی ۲۱۹۲ در فهرست میراث ملی به ثبت رسیده است، از مشایخ صوفیه در سال ۸۷۷ هجری وفات یافته و در زادگاهش بیدواز به خاک سپرده شده است. بر مزار او یک بنای سادۀ هشت‌ضلعی گنبد دار با سنگ لاشه و ساروج ساخته‌شده است. نمای داخلی بنای آرامگاه با طاق‌نماهای ساده تزیین‌شده که در روی آن‌ها یک افریز گچ‌بری شده به خط ثلث در  ارتفاع ۲/۴ متری از کف بنا گرداگرد دیوارها چرخیده است. در کتیبه افریزها آیاتی از قرآن مجید و صلوات چهارده معصوم است و در بخشی از آن نیز صاحب قبر را محمد رشید الدین نوادۀ شیخ همام و نبیرۀ شیخ احمد غزالی معرفی کرده است.

درب و ضریح آرامگاه از جنس چوب گردو و چنار به ابعاد ۱۳۰ در ۱۹۳ و در ارتفاع ۱۸۰سانتی‌متر دارای نقوش و کتیبه‌هایی با منبت‌کاری بسیار زیبا است و اکنون به موزه باستان‌شناسی بجنورد منتقل شده است.

رباط راونیز

رباط راونيز با شماره ثبت ملی ۲۴۶۵۹، در یك کیلومتری شمال شهر صفی‌آباد و حدود ۶۰ کیلومتری جنوب شرق شهر اسفراین قرار گرفته است. این کاروانسرای تاریخی دو دروازه جنوبی و شرقی دارد که امروزه تنها یک لنگه از دروازه جنوبی به ارتفاع ۷ متر باقی مانده است اما در همین مختصر می‌توان تزیینات بسیار زیبای نمای آن را دید و به ارزش و اهمیت و زیبایی‌های معماری کل رباط پی برد. وجود قطعات سفالینه آبی و سفید دوره تیموری در عرصه و محوطه رباط، تعلق بنا به حدود قرن ۹ هجری را نشان می‌دهد.

آرامگاه رضی الدین علی لالا ادکانی

در روستای ادکان واقع در ۲۳ کیلومتری جنوب غربی شهر اسفراین در حاشیه سمت راست جاده‌ای که به جوین می‌رود بنایی قرار دارد که در بین اهالی ادکان به امامزاده معروف است ولی در اصل این بنا آرامگاه عارف بزرگ و عالی‌قدر قرن ۷ هجری قمری شیخ رضی الدین علی لالا ادکانی است. قدمت این اثر اواخر ایلخانی و تیموری بوده و با شماره ۵۹۴۸ در فهرست آثار ملی ثبت شده است.

آرامگاه شيخ احمد ذاكر گورپانی

شيخ جمال‌الدین ذاكر جورفانی (گورپانی) از عرفای نامدار شهرستان اسفراین (۵۹۷-۶۶۹ هـ.ق) و از شاگردان شيخ رضی‌الدين علی لالا بوده و طريق تصوف را از او اخذ كرده است. این بنا در دوره‌های مختلف بازسازی و با شماره ۵۹۰۶ ثبت ملی شده است.

منطقه نمونه گردشگری میلانلو اسفراین

منطقه نمونه گردشگری میلانلو

دهستان ميلانلو به مرکزيت روستای پرکانلو از توابع بخش مرکزی شهرستان اسفراين در ۹ کيلومتری شرق شهر اسفراين، قرار دارد. از مهم‌ترین جاذبه‌های این منطقه نمونه گردشگری با توجه به موقعيت کوهستانی آن کوهستان شاه جهان و کرکزو، دره‌ها، جويبارها و چشمه‌سارها و ازجمله چهل چشمه (روستای سرچشمه)، باغات و مناظر سرسبز و انواع محصولات باغی مانند سيب، هلو، زردالو،گردو و…، انواع صیفی‌جات، بافت معماری سنتی روستاهای منطقه، غار نوشيروان، غار سنجد سرچشمه، منطقه تفريحی چمن است که به خصوص در ايام نوروز و سیزده‌بدر پذيرای خیل دوستداران طبيعت است.

منطقه نمونه گردشگری و سد بيدواز

روستای بيدواز از توابع دهستان ميلانلو بخش مرکزی، در ۱۹ کيلومتری شمال شرق شهر اسفراين قرار گرفته است. برخی از جاذبه‌های گردشگری آن عبارت‌اند از چشمه‌علی بره در ابتدای ورودی روستا، چشمه مسجد، چشمه رشيدالدين بيدوازی، رودخانه پرآب بيدواز و سد بيدواز که بر روی این رودخانه احداث‌شده است. از جاذبه‌های فرهنگي- تاريخی منطقه نیز می‌توان به بافت قدیمی و زیبای روستا، قلعه بالا، حمام قديمی روستا، آرامگاه شيخ رشيدالدين بيدوازی و … اشاره کرد و از جمله صنایع‌دستی روستا گلیم‌بافی، پلاس، جاجيم و سفره کردی است.

رويين

منطقه نمونه و روستای هدف گردشگری رويين

روستای تاریخی، سرسبز و زیبای رویین در فاصله ۲۷ كيلومتری شمال شهر اسفراين واقع شده است. این روستا با تاریخی هزارساله، بافت تاریخی ثبتی و باغات و مناظر چشم‌نواز امروزه به یک مقصد گردشگری شناخته‌شده در شهرستان اسفراین و استان خراسان شمالی تبدیل شده است. خانه‌های سنتی به زيبايی چشم‌نوازی به‌صورت پلكانی ساخته‌ شده‌اند به طوريكه پشت‌بام منزل يكی حياط خانه ديگری است. رویین با ده‌ها کارگاه سنتی چادرشب‌بافی، چتائی‌بافی، دستمال و حوله‌بافی به‌عنوان نخستین دهکده نساجی سنتی ایران معرفی شده است. در این خصوص حمام تاریخی روستا نیز به موزه نساجی رویین تبدیل شده است.

سيب، گلابی، گردو، انگور، هلو و زردآلو، گردو، فرآورده‌های دامی چون عسل و برخی صنایع‌دستی از جمله چادرشب و حوله‌های سنتی از مهم‌ترین سوغات این روستا محسوب می‌شوند.

کشتی با چوخه

کشتی با چوخه

همه‌ساله در روز چهارده فروردین بزرگ‌ترین مراسم کشتی باستانی و سنتی چوخه ایران در فضایی باز و بر روی خاک و با حضور علاقه‌مندانی از اقصی نقاط کشور در محل گود چشمه زینل خان (واقع در شمال شهر اسفراین) برگزار می‌شود. در پایان مسابقه مقامات و مسئولان کشوری و استانی به‌رسم یادبود جوایزی به نفرات برتر اهدا می‌کنند.

این مسابقه علاوه بر روز چهارده فروردین در بسیاری از مراسم محلی به خصوص جشن‌های عروسی نیز به نمایش درمی‌آید. لباسی که کشتی‌گیران به تن دارند چوخه نام دارد. چوخه در اصل کلمه‌ای کردی است و عبارت است از شنل کوتاهی که کشتی گیران آن را با شال سفیدرنگی محکم می‌کنند. از آنجاکه این ورزش از قدیم‌الایام در بین عشایر کرد شمال خراسان مرسوم بوده به این نام (کشتی با چوخه) معروف شده است.

کشتی با چوخه سنتی را می‌توان به‌نوعی مادر تمام کشتی‌ها (آزاد، فرنگی، جودو، کوراش و…) دانست چراکه اکثر فنون خاص و بکری که در این کشتی اجرا می‌شود به کشتی‌های دیگر نیز راه یافته است. این کشتی به‌صورت قهرمانی کشور در تقویم ورزشی فدراسیون ورزش‌های روستایی و عشایری قرار گرفته است.

آیین کشتی با چوخه اسفراین در فهرست آثار فرهنگی ناملموس کشور با شماره ۳۰ به ثبت رسیده است.

مرتبط:

شکوه تاریخ چندهزارساله اسفراین در ارگ بلقیس

روستای کرینگان _زیبایی بی نظیر ورزقان

شهر تاریخی بلقیس

شکوه تاریخ چندهزارساله اسفراین در ارگ بلقیس

شهر بلقيس شرايط و ویژگی‌های كامل يك شهر اسلامی را داراست و از بخش‌های مختلف شامل ارگ، شارستان و تأسیسات مختلف شهری چون بازار و مسجد و… برخوردار بوده است. ارگ بلقیس مهم‌ترین و شاخص‌ترین اثر اين مجموعه باستانی است که از آن می‌توان به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین سازه‌های خشتی در ایران نام برد.

معرفی آثار شهر تاريخی بلقیس اسفراین

ارگ بلقیس  برجسته‌­ترین اثر این مجموعه است که مساحتی حدود ۵۱هزار و ۸۰۰  مترمربع را در بر گرفته و بیش از ۲۹ برج در اندازه­‌های مختلف در گرداگرد آن تعبیه شده و از هر سو با خندق احاطه شده است. مصالح اصلی به‌کاررفته در ساخت قلعه گل چینه است که در بخش‌های مختلف از خشت، آجر و چوب برای استحکام بیشتر استفاده شده است. دروازۀ ورودی اصلی آن در ضلع شمالی با يك پيشامدگی به داخل شارستان مشخص است که امروزه بیشتر بخش‌های آن تخریب و به‌صورت تلی از خاک در آمده است.

با توجه به شواهد موجود و مطالعات صورت گرفته، ارگ بلقيس برخلاف برخی از قلعه‌ها بر روی سطح هموار دشت ايجاد شده که در اطراف آن خندقی را احداث کرده‌اند. اولين دوره استقرار در ارگ طبق اشاره‌های متون تاریخی و یافته‌های باستان‌شناسی به دوره سلجوقیان برمی‌گردد و بعد از این زمان چند بار در ارگ بلقیس فعالیت‌های مرمتی (مرمت اضطراری، تکمیلی و…) در پيكره آن ديده می‌شود ولی ارگ آخرين بار به دست افغان‌ها به تصرف درآمد و به‌طور كامل تخريب شد اما با این ‌وجود خانواده‌هایی به‌طور مستقل تا اواخر دوره قاجار نيز در اين مكان زندگی می‌کرده‌اند.

با توجه به قرار گرفتن ارگ شهر تاریخی بلقیس اسفراین در خارج از شارستان با هدف دفاع از حملات دشمن  باید یک استراتژی مهم دفاعی وجود داشته باشد به همین منظور در اطراف قلعه یک خندق عظیم ایجاد شده که طبق عکس‌های موجود تا سال ۱۳۶۲ این خندق پر آب بوده اما امروزه بخش‌هایی از آن به دست کشاورزان مورد دخل و تصرف قرار گرفته است.

ارگ بلقیس

مجموعه آثار شارستان (محدوده عمومی شهر)

اين بخش شامل محلات مختلف شهر می‌شود كه با يك ديوار خشت و گلیچینه‌ای بزرگ احاطه شده است. در محدوده شارستان بخش‌های مختلفی قرار گرفته كه عبارتند از تپه منار، بازار، محدوده صنعتی و كارگاهی، قبرستان، مدرسه و…، با توجه به شواهد و کاوش‌های باستان‌شناختی صورت گرفته در بخش شارستان، قدیمی‌ترین سکونت طبق سکه مکشوفه که مستندترین داده باستان‌شناسی است به سال ۱۹۱ ه.ق تعلق دارد. اما اشاره متون تاریخی قدمت آن را به دوره ساسانی نسبت می‌دهد.

تپه منار

تپه منار مهم‌ترین قسمت شارستان شهر بلقيس به حساب می‌آید كه کتب جغرافيایی و سفرنامه‌ها به وجود مسجد و مناره در اين محل صحه گذارده‌اند. طی کاوش باستان‌شناسی در تپه منار بخش‌هایی از يك سازه ستون‌دار به‌دست‌آمده كه با توجه به شكل و نوع ساختار احتمالاً می‌توان گفت بقایایی از شبستان مسجد در قرون ۲-۴ ه.ق باشد.

علاوه بر این سازه‌های دیگری که از این بخش کشف شد، سازه‌های خشتی (ساسانی – صدر اسلام)، صحن حیاط دار با ورودی آجرفرش و سازه آبی (کاریز) بود.

برج و باروی شارستان

با توجه به نقشه‌ها و عکس‌های موجود حصار شارستان طولی بالغ‌بر ۵ کیلومتر و ضخامت دیوار آن در برخی نقاط به ۷ متر می‌رسد. و طبق کاوش‌های باستان‌شناختی صورت گرفته حصار موجود مربوط به دوره صفویه است که با توجه به عکس سال ۱۹۳۷ میلادی که به وسیله اشمیت گرفته شده تقریباً ۷۰ برج دفاعی اطراف شهر را احاطه می‌کرده است.

بازار

در بخش مركزی شهر بلقيس و شمال تپه منار خرابه‌هایی وجود دارد كه بنا به گفته مورخان و ریش‌سفیدان محل اين منطقه بازار شهر و محل دادوستد كالا بوده است. با توجه به کاوش‌های اندكی كه در اين محل صورت گرفته و توصيفاتی كه از اين بخش شهر شده می‌توان گفت در اين محل رديف دکان‌هایی در دو طرف يك راهروی مركزی وجود داشته كه طول اين مسير ۳۵۰ متر بوده  و امید است در آینده نزدیک با کاوش‌های باستان‌شناسی بتوان اطلاعات زیادی در مورد فضاهای دیگر این ساختار به دست آورد.

كوره سفالگری

یکی از مهم‌ترین نتایج سومین فصل کاوش در شارستان شهر بلقیس کشف یک کوره سفالگری متعلق به نیمه دوم قرن ششم هـ.ق است که دارای بخش‌های مختلفی چون، آتشدان در بخش تحتانی، طاقچه‌هایی به‌منظور گذاشتن سفال، سکوی پخت به‌منظور آماده‌سازی و چیدن سفال برای پخت و گنبد که بر روی تمام این سازه‌ها ایجاد شده است.

این کوره سفالگری اولین کوره سفالگری به‌دست‌آمده از شهر تاریخی بلقیس و محدوده خراسان شمالی است که از آن به‌منظور پخت سفال‌های لعاب‌دار یا لعاب فیروزه‌ای مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

گورستان شهر بلقيس در بخش شرقی شهر در خارج از محدوده حصار قرار گرفته است. بنا به نوشته مورخان، بزرگان زيادی از منطقه اسفراين در اين گورستان كه در كنار دروازه نيشابور شهر تاریخی بلقیس اسفراين واقع بوده دفن شده‌اند. از جمله اين بزرگان ابو عوّانه، عبدالملك بن حسن الازهری اسفراينی، ابی المنصور بغدادی امام الفقيه است. اين گورستان بنا به کاوش‌های باستان‌شناختی مساحتی بالغ‌بر ۱۰ هكتار را شامل می‌شود.

مقبره شيخ آذری

بقعه حمزه بن علی ملک آذری اسفراینی(شیخ آذری)، شاعر و عارف قرن نهم هجری، یکی از بناهايی است كه در محدوده شهر تاريخی بلقيس اسفراين قرار گرفته و به‌عنوان بخشی از مجموعه شهر تاریخی بلقیس اسفراین در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. پس از تهیه طرح مطالعات و مرمت، این بنا در سال ۱۳۹۰ به‌طور کامل مرمت و در آذرماه همان سال افتتاح شد. در ضلع شرقی این بنا طبق عکس‌های موجود بقایایی از یک ساختار مستطیل شکل وجود دارد که احتمالاً مدرسه شیخ آذری بوده است.

ارگ بلقیس

آب‌انبارها

طی کاوش‌های باستان‌شناسی فصل ۵ در مجموعه شهر بلقیس بقایای دو آب‌انبار کشف شد، آب‌انبار ضلع جنوبی شارستان طی کاوش‌های باستان‌شناسی به‌منظور پیگردی دیوار حصار جنوبی شهر برای مرمت و خوانا سازی بخش‌های فرو ریخته، بقایای آن کشف شد، آثار مکشوفه در این بخش عبارتند از سردر، که طی پیگردی در ساختار تخریب‌شده دیوار دوره صفویه، بقایایی از یک سردر آب‌انبار که تنها حدود ۵۰ سانتی‌متر از ارتفاع آن باقی مانده بود از دل دیوار شارستان بیرون آمد که ورودی این اثر رو به سمت داخلی شارستان بوده که کف سردر ورودی این بنا از سنگ‌فرش با مصالحی از سنگ لاشه و قلوه‌سنگ با ملاط ساروج ساخته شده است.

پس از سردر ورودی برای دسترسی به پاشیر آب‌انبار، راه‌پله قرار دارد که محل برداشتن آب را میسر می‌سازد. از این بخش در آب‌انبار شهر تاریخی بلقیس اسفراین تعداد ۱۲ پله کشف شد.

مخزن از دیگر بخش‌های کشف شده در این قسمت بود، این بخش به شکل یک دایره به قطر ۴/۲۵ و عمق ۴ متر در دل زمین با شفته آهک و آجر ایجاد شده است که برای تقویت دیواره‌ها پشت دیوار آجری در تمام بخش‌هایی که در زیر زمین است با مصالح سنگی و با ملاط شفته پر شده تا دیوارها را تقویت کنند.

از لحاظ قدمت طبق یافته‌های باستان‌شناسی از قبیل سكه و سفال مکشوفه از داخل آن، می‌توان گفت این بنا احتمالاً در دوره سلجوقی ساخته در دوران ايلخانان مغول، آباد و مورد استفاده قرار می‌گرفته و بالاخره در دوره صفویه به دلیل حمله ازبک‌ها و کوچک شدن شارستان شهر این سازه هم زیر دیوار قرار می‌گیرد.

آب‌انبار ضلع شمالی شارستان

این اثر در ضلع شمال غربی مقبره شیخ آذری و خارج از شارستان دوره صفویه قرار دارد. این بنا همانند آب‌انبار ضلع جنوبی شارستان از سه بخش شامل سردر ورودی، پلکان و مخزن تشکیل شده است که از جزئیات آن فعلاً اطلاعات دقیقی به دست نیامده است.

مجموعه یخدان‌های ارگ بلقیس

اين مجموعه در فاصله ۷۰۰ متری غرب ارگ بلقیس و در حاشیه جنوبی روستای جوشقان در ميانه اراضی کشاورزی اين روستا قرار دارد. اين بنا در اصل به نظر يك ساختار دفاعی يا بنايی چهارگوش است كه ورودی آن يك جلوآمدگی در بخش شمالی است و در دوره‌های متأخر یخدان‌ها به‌صورت دستكند در آن ايجاد شده است.

بنا دارای نقشه‌ای  تقریباً مربع شکل به مساحت ۳۵۰۰ مترمربع با چند برج دفاعی تقریباً مدور در اطراف و يك پيشامدگی به‌عنوان ورودی در بخش شمالی است. تاريخ ساخت اين بنا دقیقاً مشخص نيست ولی به نظر  می‌رسد در دوره‌های متأخر سكونت در شهر بلقيس اين سازه‌های دستكند در دل خرابه‌های يك بنای قدیمی‌تر كه قدمت آن را شاید بتوان هم‌زمان با تأسیس ارگ بلقیس دانست، ايجاد شده است. اين مجموعه يخدان دارای شش مخزن يخ دستكند است که از این تعداد سه تا در بخش غربی سازه دفاعی و دو مخزن در دو طرف پيشامدگی ورودی در قسمت شمالی و یک مخزن در جنوب غربی قرار گرفته است.

ارگ بلقیس

کاروانسرای شهر تاریخی بلقیس

اين بنا در فاصله ۵۰۰ متری شمال غرب شارستان در ارتفاع ۱۲۰۳ متری از سطح دريا قرار گرفته است. با توجه به نوع معماری، تزئينات و مصالح به كار رفته در آن و نوع نقشه، شبیه بناهای اواخر ايلخانی و اوايل دوره تيموری است.

با توجه به اينكه بنا در فاصله بسيار نزديكی از محدوده شهر تاريخی بلقیس اسفراين قرار گرفته به نظر می‌رسد اين بنا جزء وابسته‌ای از اين شهر بوده و کاملاً به آن مرتبط بوده است. اين كاروانسرا به‌عنوان مجموعه‌ای از كاروانسراهايی است كه در مسير جاده تاريخی گرگان به نيشابور قرار داشته‌اند، است.

این کاروانسرا بنايی به ابعاد ۵۰*۷۸ متر با نقشه مستطيل شكل و از نوع حياط دار است. در سطح زمين تنها بخش‌هایی از این بنا قابل‌رؤیت بوده ولی پلان كلی اين كاروانسرا را می‌توان يك نقشه و طرح چهار ایوان دانست كه با مصالح قلوه‌سنگ‌های رودخانه‌ای به همراه ملات گچ ساخته شده‌اند.

البته در برخی قسمت‌ها به تعداد كم از آجر هم استفاده شده است. به‌طورکلی كاروانسرا در جهت شمال شرقی-جنوب غربی ساخته شده و ورودی بنا از بخش جنوبی آن است.

خوشبختانه رباط‌های موجود در منطقه  از نظر شکل، نوع مصالح و قدمت و… شباهت دارند و به‌صورت زنجیره‌ای به هم متصل هستند که از جمله رباط‌های شبیه به آنها می‌توان به رباط قلی، عشق، قره‌بیل و… اشاره کرد که از استان گلستان تا نیشابور به‌وفور دیده می‌شوند.

مرتبط:

شهر تاریخی بلقیس

همه چیز درباره ی ارگ علیشاه تبریز

روستای کرینگان _زیبایی بی نظیر ورزقان

ممنوعیت ورود گردشگران به شهر تاریخی بلقیس

براساس خبرهای بدست رسیده، ممنوعیت ورود گردشگران به شهر تاریخی بلقیس بخاطر شیوع کرونا صورت گرفت.

با هدف پیشگیری از شیوع ویروس کرونا، بازدید از اماکن تاریخی و گردشگری ممنوع اعلام شده که در این راستا، راه های دسترسی به این شهر تاریخی خراسان شمالی بسته شدند. در تعطیلات نوروز پارسال حدود ۳۰ هزار گردشگر از این مجموعه تاریخی، به عنوان دومین بنای عظیم خشتی و گلی ایران دیدن کردند که سه تن از آنان گردشگران اروپایی بودند. شهر بلقیس واقع در سه کیلومتری جنوب شهر اسفراین با شماره ۴۴۹۷ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

این شهر بقایای شهر کهن اسفراین در خراسان شمالی است که از سده های نخستین اسلام شکل گرفته و تا پایان دوره صفوی و اوایل قاجار زندگی در آن جریان داشته و به عبارتی بیش از هزار سال تاریخ اسفراین را در دل خود جای داده است.

انجام مطالعات و کاوش های باستان شناختی منجر به معرفی شهر بلقیس و تبیین اهمیت های فرهنگی آن شده و باعث تأسیس پایگاه میراث فرهنگی شهر بلقیس در سال ۱۳۸۸ شد. از این زمان، پایگاه شهر بلقیس به موازات کاوش های باستان شناختی، به انجام فعالیت های مرمتی در بخش های مختلف شهر بویژه مرمت ارگ و نیز مقبره شیخ آذری پرداخته و برنامه های گسترده ای برای شناسایی و معرفی این میراث ارزشمند باستانی در دستور کار دارد. براساس اعلام دانشکده علوم پزشکی اسفراین تا روز پنج شنبه ۵۱ نفر در این شهرستان به ویروس کرونا مبتلا شده و ۱۱ نفر جان باخته اند که ۴ نفر از آنان مبتلایان قطعی به کرونا و هفت نفر بیماران مشکوک به کرونا بوده اند.

منبع: ایرنا

مرتبط:

شهر تاریخی بلقیس

از لی لی پوت ایرانی تا دهکده بدون زمان

امروز قصد داریم شما را با عجیب ترین روستاهای ایران آشنا کنیم.

امروز قصد کردیم تا شما را با چند روستای ایران که یا از نظر اسمی دارای نام هایی عجیب هستند و یا ساکنان آنها حالت خاصی را دارند آشنا کنیم.

لی‌لی‌پوت ایران

ماخونیک نام روستایی است از توابع بیرجند در استان خراسان‌جنوبی؛ این نقطه از ایران به‌ واسطه کوتاه قد بودن بیشتر ساکنانش به لی‌لی پوت ایران مشهور است. ماخونیک یکی از هفت روستای شگفت‌انگیز جهان است. روستای لی‌لی‌پوتی ایران شهرت و آوازه‌اش را از زنان و مردان کوتاه قامت خود دارد که شب‌ها، زیر سقفی کوتاه‌تر از سقف خانه‌های ما چشم می‌بندند و صبح‌ها، از چهارچوب‌هایی کوتاه‌تر از چهارچوب‌های خانه‌های ما پا بیرون می‌گذارند.
از لی لی پوت ایران تا روستای بدون زمان

روستای نابینایان

این روستا که از توابع اسفراین است، اکثریت افراد در این روستا مادرزادی نابینا به دنیا آمده‌اند.‌ اما نکته عجیب در این بین این‌ است که حیوانات اهلی نیز همانند گاو و گوسفند و حتی گربه‌ها در این روستا نابینا به دنیا می‌آیند.
از لی لی پوت ایران تا روستای بدون زمان
از لی لی پوت ایران تا روستای بدون زمان

روستای بی‌زمان

روستای ایستا از توابع طالقان یکی از روستاهای  ایران است؛ روستایی که در آن زمان ایستاده است. این روستا جایی است که هیچ‌گونه امکانات دنیای جدید را نمی‌پذیرند و بدون آب لوله‌کشی، گاز، برق، درمانگاه، ماشین آلات، وسایل ارتباطی و… زندگی می‌کنند.

ساعت مچی و دیواری در محل زندگی اهالی این روستا وجود ندارد و سیمان و آهن در معماری خانه‌های آنان به کار نرفته است. آنان به نحو اسرارآمیزی از مردم فاصله می‌گیرند و کمتر کسی را به خانه خود راه می‌دهند. حتی شایع است که می‌گویند اهالی این روستا شناسنامه ندارند و جزو جمعیت آماری ایران هم محسوب نمی‌شوند.
از لی لی پوت ایران تا روستای بدون زمان

روستایی که به لاتین می‌نویسند

اما بدون شک عجیب‌ترین روستای ایران روستای زرگر است. اهالی این روستا هم ‌ایرانی‌اند هم اروپایی، مردم روستای «زرگر» زبان مادری‌شان «رومانو» است؛ داستان زبان رومانو بیشتر شبیه افسانه است. زرگری‌ها خودشان هم دقیقا نمی‌دانند متعلق به کجای جهان هستند و چه شد که به ایران آمدند و شدند رومانوی کشاورز ایرانی که به زبان ترکی هم مسلط است، این مردم همه‌شان به زبان رومانو حرف می‌زنند و به لاتین می‌نویسند.
از لی لی پوت ایران تا روستای بدون زمان

روستای مرگ

اشتباه نکنید! نام این روستا “مَرگ” نیست. بلکه این روستا “مِرگ” نام دارد. که به اشتباه مَرگ نیز تلفظ می‌شود، از جمله اولین روستاهای بخش الموت قزوین است و در مسیر قزوین – معلم کلایه قرار دارد.

این روستا در نزدیکی گردنه قسطین لار که در اکثر ایام سال پوشیده از گیاهان و مه سنگین است، واقع شده است. ارتفاعات این روستا به دره الموت و رودخانه زیباى شاهرود مشرف است و با رفتن به بالاترین نقطه روستا تمام دره الموت در یک چشم انداز زیبا نمایان می‌شود.قلعه‌هاى باستانى متعدد در این منطقه از جمله جاذبه‌هاى گردشگرى روستای مرگ به شمار می‌آیند.

شرق این روستا «رودبار الموت» و غرب آن «رودبار شهرستان» نام دارد. قلعه الموت در شرق و قلعه «لمبه‌سر» در رودبار غربی قرار دارد. روستاى مرگ مملو از باغ‌هاى میوه و بیدهاى بلند است که وزش نسیم دایمى در میان مه، تجسم یک تصویر رویایى از روستاهاى نقاشى شده بر بوم نقاشان بزرگ را تداعى مى‌کند.عقاب، کرکس و انواع شاهین‌ها، پلنگ، سیاهگوش، خرس و انواع دیگر حیوانات وحشى که زیستگاه آنها قسمت‌هاى غربى البرز است در اطراف روستای مرگ وجود دارند.در فاصله ۵ کیلومتری روستا به طرف دره الموت چشمه‌ زلال و پرآبی وجود دارد که اطراف آن همیشه مملو از گردشگرانی است که به این منطقه سفر می‌کنند.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان
از لی لی پوت ایران تا روستای بدون زمان
از لی لی پوت ایران تا روستای بدون زمان