بازار تبریز به عنوان یکی از مراکز بزرگ و مهم تجاری کشور از نادرترین بناها در سطح دنیا است که با چنین وسعتی به صورت سرپوشیده طراحی و اجرا شده است. ویژگی‌های ارجح معماری، الگوهای برگرفته از معماری سنتی ایران و تغییر و نوآوری در آن بسیار کم نظیرند.

تعدد و تنوع کاربری‌ها، نحوه سازمان‌دهی فضاها، شبکه معابر داخل بازار و اتصال به شبکه‌های شهری و غیره از نکات بسیار مهم بازار تبریز به شمار می‌آیند که همیشه در دوره‌های مختلف تاریخی و حتی در زمان معاصر نیز با انعطاف‌پذیری بالا جوابگوی بسیاری از نیازهای ساختاری و فضایی یک مرکز تجاری بوده است. کل مجموعه با اقدامات میراث‌فرهنگی استان و حمایت کسبه و اصناف به مرور زمان مورد مرمت قرار گرفته و هم اکنون با ساخت‌وسازهایی که در اطراف بازار انجام شده با کارآیی نسبتا بالایی به زندگی ادامه می‌دهد.

بازار کنونی تبریز مربوط به اواخر زندیه (یعنی از زلزله‌ای که در سال ۱۱۹۳ ه.ق روی داد) و عصر قاجار است و در زمان عباس میرزا که تبریز ولیعهد نشین و دارالسلطنه کشور بود سراها، تیمچه‌ها و بازارهای عالی تازه‌ای در این مجموعه احداث شد.

اما بازار تبریز در دوره‌های مختلف تاریخی دستخوش تغییرات بسیاری بوده و مخاطرات بسیاری را از سر گذرانده است. در این مجال کوتاه سعی بر این است که بازار تبریز را از زبان مسافران و رهگذران تاریخ به تماشا بنشینیم و گذشته بازار را در دوره‌های مختلف بررسی کنیم.

تبریز به علت دروازه دنیای شرق و غرب بودن، مرکز مبادله کالاهای بازرگانی کشورهای اروپایی و آسیایی بوده و خود نیز بنا به مقتضیات جغرافیایی، محصولات کشاورزی و صنعتی فراوان داشته که به اقصی نقاط دنیا صادر می‌کرده است،  این معاملات موجب شد تا بازارها و مراکزی برای مبادله و فروش کالاهای گوناگون شرقی و غربی داشته باشد، به همین دلیل اکثر مورخان، جغرافی نویسان و جهانگردان اسلامی و خارجی مطالب جالبی درباره کالاها و وضع بازرگانی و بازارهای تبریز نوشته‌اند.

جهانگرد فرانسوی ژان شاردن (۱۷۱۳م – ۱۶۴۳م)

ژان شاردن جهانگرد فرانسوی درباره تبریز می‌نویسد: «…. تبریز شهر مستعد و بزرگی است. از نظر وسعت و استعداد دومین شهر ایران محسوب می‌شود. این شهر دارای ۱۵۰۰۰ خانه، ۱۵۰۰۰ دکان و مغازه، ۲۵۰ مسجد، ۳۰۰ کاروانسرا و ۵۵۰۰۰۰ نفر جمعیت دارد. در تبریز عمارات و قصرهای عالی ندیدیم، لکن بهترین و باشکوه‌ترین بازارهای آسیا را در این شهر یافتیم.

دکان‌ها و حجره‌ها از هم مجزا بوده و در کوچه‌های دالان مانند دراز و پهن و بلند و سرپوشیده به بلندی ۵ پا واقع شده‌اند که مجموعه آن‌ها بازار را تشکیل می‌دهند و فوق‌العاده زیبا، خوش‌منظر و تماشایی است.

این بازار قلب شهر را تشکیل می‌دهد، منازل و خانه‌ها در خارج بازار ساخته شده‌اند.

انبوه جمعیت و اجناس بازرگانی که در بازار انباشته شده‌اند  بسیار جالب و دیدنی بوده، به طور حیرت‌آوری ابهت و جلال بازار را نمودار می‌سازند.»

ابن‌بطوطه، نویسنده و جهانگرد مراکشی

ابن‌بطوطه در سفرنامه خود از وفور نعمت و عظمت بازارها به ویژه از بناهای تاریخی همچون عمارت شنب غازان و ارک علی شاه به عنوان آثار منحصر به فرد دوره خویش یاد کرده و اذعان دارد که از دیدن بازار تبریز غرق حیرت و تعجب شده است. او در بازدید از بازار طلا و جواهر که در آن زمان قیصریه نام داشت و در سال ۱۴۰۲ م (۸۰۵ هجری قمری) به فرمان شاه اوزون حسن بنا شده، چنین می‌نویسد:

«وقتی به بازار جواهریان رفتم، بسکه از انواع جواهرات دیدم، چشمم خیره گشت. غلامان خوشگل با جامه‌های فاخر، دستمال‌های ابریشمین به کمربسته پیش خواجگان ایستاده بودند و جواهرات را به زنان ترک نشان می‌دادند. زنان در خرید جواهر از یکدیگر سبقت می‌جستند.»

هم اکنون مرکز فروش طلا و جواهرات در بازار تبریز، بازار امیر نام دارد و از راسته طویلی از مغازه‌ها تشکیل شده است، در ضلع شرقی آن تیمچه امیر یکی از باشکوهترین تیمچه‌های مجموعه بازار تبریز قرار گرفته است. بنای تیمچه را به میرزا محمد خان نظام زنگنه نسبت می‌دهند که در زمان نائب السلطنه عباس میرزا ولیعهد فتحعلی شاه به مقام امیر نظامی رسید، بعد از گذشتن از تیمچه امیر وارد حیاط بزرگی با درختان کهن می‌شویم که بنایی دو طبقه در دورتادور حیاط شکل گرفته‌اند و شامل کارگاه‌های جواهرسازی‌ هستند.

راسته‌های معروف بازار تبریز عبارت‌اند از بازار امیر، بازار کفاشان، بازار حرم‌خانه، راسته‌بازار، یمن دوزان، بازار حلاجان، قیز بستی بازار، بازار کلاهدوزان، دلاله زن بازار، بازار صادقیه، بازار مسگران، بازار حاج محمد حسین، بازار مشیر، بازارچه دوه چی، بازار صفی، بازارچه خیابان و چند بازار دایر و مرتب دیگر. بزرگ‌ترین گنبد بازار، گنبد تیمچه مظفریه است که هم‌اکنون یکی از مراکز بزرگ فرش در ایران محسوب می‌شود.

مادام دروتی اسمیت Druti Esmit از مستشرقان معروف فرانسه

مادام دروتی در سفری که در سال ۱۳۴۰ به تبریز داشته، در کتاب خاطراتی از شرق بازار تبریز را چنین توصیف کرده است:

« …. سقف بازار با طاق‌های آجری مرتبی پوشیده شده بود و در فواصل معین دارای روزنه‌های شیشه‌ای بزرگی هستند که حتی در روزهای ابری نیز فضای تیره داخل بازار را روشن می‌سازند. همه جا تا چشم کار می‌کرد، مغازه بود. ما برای تماشا به راه افتادیم. قریب ۵۰ دکان فقط کت و شلوار مردانه و لباس‌های دیگر و پارچه می‌فروختند. ده‌ها مغازه کفاشی وجود داشت که روی هر سه دیوار آن ردیف‌های کفش به اندازه‌ها و شکل‌های مختلف آویخته شده بودند علاوه بر این اجناس و لوازم خانه نیز در بازار عرضه می‌شدند. پتوهای پشمی، زیلوهای زبر ترک، شیرینی، میوه و انواع ادویه در کیسه‌های دهان باز هوای بازار را معطر می‌ساختند…»

در بازار تبریز علاوه بر کاروانسراها، حجره‌ها، تیمچه‌ها، بازارچه‌ها، در داخل و یا در جنب آن چند مسجد و مدرسه طلاب بنا شده‌اند و مهم‌ترین آن‌ها مسجد جامع تبریز است که در دوران صفوی بر روی ویرانه‌های مسجد جامع زمان سلجوقیان بنا شده است درازای مسجد ۶۷ متر و پهنای آن به ۱۴٫۵ متر می‌رسد. تزیینات کاشی‌کاری در این مسجد دیده نمی‌شود، فقط کتیبه‌های برجسته به خط ثلث عالی در ۱۵ سطر مربوط به سال ۱۵۶۴ ه.ق نوشته استاد علاءالدین محمد تبریزی، خوشنویس دوران صفوی، به چشم می‌خورد.

منبع: میراث آریا

مرتبط:

تیمچه‌ مظفریه تبریز

فرش دستباف تبریز ، شکوه هنر ایرانی

خانه‌موزه شیخ محمد خیابانی و احیای هویت تاریخی محله خیابان تبریز

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی آذربایجان‌شرقی گفت: حفاظت همه جانبه از بازار جهانی تبریز با هم‌افزایی دستگاه‌های اجرایی استان محقق خواهد شد.

به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، احمد حمزه زاده در جلسه‌ هماهنگی بازار تبریز با محوریت تبیین اقدامات لازم جهت پیشگیری از وقوع هرگونه حوادث احتمالی با حضور مدیران و نمایندگان میراث فرهنگی، دادگستری، توزیع برق، سازمان صمت، سازمان آتش نشانی و شهرداری تبریز در محل دادگستری تبریز با اشاره به آسیب شناسی های انجام گرفته توسط این اداره کل، اظهار داشت: براساس آسیب‌شناسی ها و بررسی های تخصصی انجام شده، در این جلسه مقرر شد تا اداره توزیع برق استان در خصوص نحوه پست گذاری، انشعابات و جلوگیری از برداشت های غیرمجاز برق در اسرع وقت اقدام کند.

وی افزود: با پیشنهاد سازمان آتش نشانی شهرداری تبریز، مقرر گردید تا با همکاری مجموعه بازار تبریز، پست های ثابت آتش نشانی در بازار تاریخی مستقر شود تا در صورت وقوع هرگونه حادثه در اسرع وقت اقدام شود.

مدیر‌کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی آذربایجان شرقی در ادامه با اشاره به اینکه یکی از عوامل پر خطر در حاشیه بازار تبریز، استقرار انبارهای مواد اشتعال زا است، گفت: اقدامات لازم برای ساماندهی و جمع‌آوری انبارهای موجود در جوار بازار تبریز با همکاری سازمان صمت و شهرداری تبریز انجام خواهد شد.

گزارش فارس حاکی است، بازار تاریخی تبریز از بزرگ‌ترین بازارهای سرپوشیده جهان و یکی از شاهکارهای معماری ایرانی است.

بازار تبریز هم اکنون به طول یک کیلومتر بزرگ‌ترین مجموعه به هم پیوسته و مسقف دنیاست و در فهرست آثار ملی ثبت شده‌است. طاق‌ها و گنبدهای مقرنس بلند آن، سازه‌های آجری به هم پیوسته، آرایش مغازه‌ها، کثرت تیمچه‌ها، وجود انواع مشاغل و تعداد زیادی مدرسه و مسجد که در کنار سراهای بازرگانی قرار گرفته‌اند، این بازار را نمونه‌ای عالی از محیط تجارت و زندگی اسلامی و شرقی ساخته‌است. سبک معماری، کثرت سراها و تیمچه‌ها و وجود تعدادی مدرسه و مسجد نیز به این مجموعه اهمیت و امتیازی خاص داده‌اند. بازار « ایکی قاپیلار» بازار پوشاک و البسه و لوازم آرایش بخشی از بازار سرپوشیده بازار بزرگ تبریز محسوب می‌شود.

بازار قدیمی تبریز به عنوان بزرگ ترین بازار مسقف جهان با یک هکتار مترمربع وسعت در قلب بافت تاریخی این کهن شهر واقع شده و هر از چند گاهی شاهد وقوع آتش سوزی به دلیل تعدد مغازه ها و راسته های آن است.

وقوع آتش‌سوزی بازار تبریز در تاریخ ۱۳ آبان ۱۳۸۸ خورشیدی حوالی ساعت ۱۷ و ۳۰ دقیقه به وقوع پیوست که راسته «ایکی قاپیلی ( دو دری) که مرکز فروش انواع پوشاک و لوازم آرایشی را به تلی از خاکستر تبدیل کرد، موجب اتخاذ تدابیر جدی و ایجاد تاسیسات اطفای حریق در راسته ها و تیمچه های این بازار شد.

این گزارش حاکی است، بازار تبریز بزرگ‌ترین و مهم‌ترین بازار سرپوشیده در سطح جهان به‌شمار می‌رود که در شهر تبریز در ایران واقع شده‌است. این بازار با مساحتی حدود یک کیلومتر مربع، بزرگ‌ترین بازار سرپوشیدهٔ جهان است. بازار تبریز در مردادماه سال ۱۳۸۹ خورشیدی در فهرست میراث جهانی یونسکوبه ثبت رسیده‌است. این بازار از بازارچه‌ها دالان‌ها، تیمچه‌ها سراها و کاروانسراهای متعددی تشکیل یافته‌است. پیش‌تر به جهت قرارگرفتن شهر تبریز بر سر چهارراه جادهٔ ابریشم و گذر روزانهٔ هزاران کاروان از کشورهای مختلف آسیایی، آفریقایی و اروپایی از آن، این شهر و بازار آن از رونق بسیار خوبی برخوردار بوده‌است.

بازار جهانی تبریز حدود ۳ سدهٔ پیش و پس از وقوع زمین‌لرزهٔ تاریخی تبریز در سال ۱۱۹۳ قمری توسط نجفقلی خان دنبلی حاکم وقت تبریز بازسازی شده‌است. بازار تبریز در سال ۱۳۵۴ شمسی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. تاریخ بنای این مجموعه مشخص نیست؛ ولی بسیاری از جهان‌گردانی که از سدهٔ چهارم هجری تا دورهٔ قاجاریان از این بازار بازدید کرده‌اند، دربارهٔ آن اطلاعاتی ارائه داده‌اند.

بسیاری از گردشگران و جهانگردان نظیر ابن بطوطه، مارکو پولو، جاکسن، اولیای چلبی، یاقوت حموی، گاسپار دروویل، الکسیس سوکتیکف، ژان شاردن، اوژن فلاندن، جان کارت‌رایت، جملی کاردی، کلاویخو، رابرت گرنت واتسن، حمدالله مستوفی و مقدسی از رونق و شکوه بازار تبریز تمجید کرده‌اند.

بازار جهانی تبریز با داشتن حدود ۵٬۵۰۰ باب حجره، مغازه و فروشگاه، ۴۰ گونه شغل، ۳۵ باب سرا، ۲۵ باب تیمچه، ۳۰ باب مسجد، ۲۰ باب راسته و راسته‌بازار، ۱۱ باب دالان، ۵ باب حمام و ۱۲ باب مدرسه، به‌عنوان اصلی‌ترین مرکز داد و ستد مردم تبریز و ایران شناخته می‌شود.

این مجموعه با نام مجموعه بازار تبریز در تاریخ ۲۵ شهریور ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۱۰۹۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

در سال ۲۰۱۰ نیز این مجموعه با شماره ثبت ۱۳۴۶ به عنوان یکی از میراث جهانی ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.

خبرگزاری فارس

مرتبط:چرا بازار تبریز در ۲۱ مجموعه ملی قرار نگرفت؟

بازار تبریز یکی از بزرگ ‌ترین و مهم ‌ترین بازارهای سرپوشیده در سطح ایران و قارهٔ آسیا بشمار می ‌رود گفته می شود بازار تبریز، با مساحتی حدود یک کیلومتر مربع بزرگ‌ ترین بازار سرپوشیده سنتی جهان است. بازار تبریز، در مردادماه سال ۱۳۸۹ خورشیدی به عنوان نخستین بازار جهان در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.

عواملی مانند سبک معماری بازار، آرایش مغازه ها، کثرت تیمچه ها، کاروان سراها، دالان ها، راسته ها و همچنین انواع مشاغل و حرفه ها، وجود تعداد بسیاری مدرسه و مسجد که عمدتاً از سابقه تاریخی برخوردارند، این بازار را به نمونه عالی مجهز تجارت، کسب و زندگی اسلامی و شرقی تبدیل کرده است.

پیشتر به جهت قرارگرفتن شهر تبریز بر سر چهارراه جادهٔ ابریشم و گذر روزانهٔ هزاران کاروان از کشورهای مختلف آسیایی، آفریقایی و اروپایی از آن، این شهر و بازار آن از رونق بسیار خوبی برخوردار بوده است. این بازار حدود ۳ سدهٔ پیش و پس از وقوع زمین ‌لرزهٔ تاریخی تبریز در سال ۱۱۹۳ قمری توسط نجفقلی خان دنبلی حاکم وقت تبریز بازسازی شده است. بازار در سال ۱۳۵۴ خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. تاریخ بنای این مجموعه مشخص نیست؛ ولی بسیاری از جهانگردانی که از سدهٔ چهارم هجری تا دورهٔ قاجاریان از این بازار بازدید کرده‌اند، دربارهٔ آن اطلاعاتی ارائه داده‌اند.

هستهٔ مرکزی شهر تبریز در داخل یک چهارضلعی قرار گرفته و بازار در مرکز این چهارضلعی واقع شده ‌است. این بازار از سمت شرق به عالی‌ قاپو (مجموعهٔ کاخ‌های ولی‌عهدنشین) و از سمت غرب به مسجد جامع محدود شده و از سمت شمال، بخش‌هایی از شمال رودخانهٔ مهران‌رود را شامل می ‌شود و این دو بخش به وسیلهٔ پل‌های چوبی که در امتداد راسته ‌بازار قرار دارند، به هم متصل می ‌شوند.

پیش‌تر یکی از ارکان‌های اصلی و اساسی بازار ارامنه بودند؛ به طوری که یکی از گردشگران فرانسوی از جایگاه ویژه و ممتاز مغازه‌های آن‌ها در این بازار در تجارت با تاجران روس خبر داده ‌است. ارامنه داد و ستد بسیاری با اروپاییان داشتند؛ به گونه‌ای که ارامنهٔ گرجستان برای نخستین‌بار کالاهای انگلیسی را از استانبول خریداری کرده و وارد مناطق شمالی ایران کردند.

بازارچه‌ های بازار :

ـ بازار امیر تبریز :

بازار امیر یکی از مهم‌ترین و پررونق‌ترین بازارهای تبریز است. میرزا محمدخان امیرنظام، فرزند شیخ علی‌خان وزیر شاه سلیمان و نوهٔ میرآخور شیخ صفی‌الدین اردبیلی، این بازار را بنا نهاده‌ است. وی در زمان ولی‌عهدی عباس میرزای نایب‌السلطنه وارد تبریز شده و به‌جهت حمایت‌های او به سمت امیرنظامی رسیده‌ است.

ـ بازار بلورفروشان تبریز :

بازار بلورفروشان (قیزبستی) پیش‌تر مکان فروش بهترین وسایل شیشه‌ای از جمله بلور در سطح تبریز بوده ‌است. تیمچه‌ها و سراهای آن شامل “تیمچهٔ قندفروشان”، “تیمچهٔ مظفریه”، “دالان بادامچی‌لر”، “دالان حاج شیخ”، “دالان میرزا مهدی”، “سرای میرزا مهدی” و “سرای گرجیلر (جورجیلر)” می ‌شود.

ـ بازار حرمخانه تبریز :

از تیمچه‌ها و سراهای بازار حرمخانه می ‌توان به “تیمچهٔ سعدیه”، “تیمچهٔ هاشمیه”، “سرای آلمانی‌ها” و “سرای صاحب‌دیوان”و (ساختمان سنگی کلانتری ۸ سابق) اشاره کرد.

ـ بازار شیشه‌گرخانه تبریز :

بازار شیشه‌گرخانه در گذشته محل فروش انواع شیشه بوده و بیش‌تر دکان‌های آن به شیشه‌سازی مشغول بوده‌اند. این بازار پیش‌تر از دو سرا به نام‌های “حاج رسول” و “میرزا علی‌النقی” تشکیل یافته بود؛ ولی شهرداری تبریز این دو سرا را تخریب کرده و در محل آن‌ها، بازار و پارک شمس تبریزی را احداث نمود. امروزه بازار شیشه‌گرخانه محل عرضهٔ انواع لوازم آرایشی و لوازم‌التحریر است.

ـ بازار صادقیه تبریز :

بازار صادقیه از گذشته تا به امروز، محل فروش انواع قالی دست‌بافت تبریز بوده ‌است. از تیمچه‌ها و سراهای معروف این بازار می‌ توان “تیمچهٔ حاج رحیم”، “دالان خونی”، “سرای بزرگ شاهزاده”، “سرای دباغایی”، “سرای دودری”، “سرای قدیم سید حسین”، “سرای کوچک شاهزاده” و “سرای میانهٔ سید حسین” نام برد.

ـ بازار عباچی تبریز :

“تیمچهٔ اخلاقی”، “تیمچهٔ حسینی”، “تیمچهٔ شعرباغان” و “سرای میراسماعیل” از تیمچه‌ها و سراهای مهم بازار عباچی محسوب می‌گردند.

ـ بازار کفاشان تبریز :

بازار کفاشان یکی از عمده‌ترین مکان‌های تولید و عرضهٔ کفش در تبریز است. تیمچه‌ها و سراهای متعدد این بازار، محل دوخت و تولید انواع کفش است. از مهم‌ترین تیمچه‌ها و سراهای بازار کفاشان می‌توان به “تیمچهٔ امید”، “تیمچهٔ حاج ابوالقاسم”، “سرای امید” و “سرای حاج ابوالقاسم” اشاره کرد.

ـ بازار یمنی‌دوز تبریز :

بازار یمنی‌دوز در گذشته محل دوخت نوعی کفش محلی به نام یمنی بوده ‌است. تیمچهٔ شفیع و سراهای آقا، شاهزاده و شفیع، از مشهورترین تیمچه‌ها و سراهای این بازار به‌شمار می‌روند.

راسته ‌بازار :

راسته‌بازار جزء یکی از بزرگ‌ترین بازارچه‌های بازار تبریز است. تیمچه‌ها و سراهای متعددی در این بازار وجود دارد که محل عرضه بسیاری از اقلام مورد نیاز مردم است و از این حیث به بازار ملی نیز شهرت دارد.

“تیمچهٔ حاج تقی”، “تیمچهٔ حاج شیخ”، “تیمچهٔ حاج صفرعلی”، “تیمچهٔ حاج محمدقلی”، “تیمچه‌های دودری”، “دالان خان”، “سرای حاج محمدقلی”، “سرای درعباسی”، “سرای دودری”، “سرای شیخ کاظم”، “سرای کچه‌چی‌لی”، “سرای گرچیلر (جورچلر)”، “سرای میرزا مهدی”، “سرای میانهٔ حاج سید حسین”، “سرای میرزا جلیل” و “سرای نوی حاج سید حسین” از مهم‌ترین تیمچه‌ها و سراهای راسته‌بازار محسوب می‌شوند.

مرتبط:

مجموعه‌ی تاریخی بازار تبریز