نوشته‌ها

جزیره آشوراده

در غرب بندر ترکمن بزرگترین جزیره ایرانی در دریای مازندران، در شبه جزیره میانکاله واقع شده است. در گذشته آشوراده از سه جزیره تقریبا به هم پیوسته تشکیل می شده که دو جزیره کوچک و انتهایی در طول قرن ها به زیر آب رفته اند و حالا آشوراده نیز به همان دلیل متروک و نیمه مغروق مانده است

آشوراده جزيره‌اي قديمي است که تاريخ پرفراز و نشيبي دارد. زماني شکارگاه شاهان صفوي بوده و زماني در تصرف روس‌ها. اين جزيره در حال حاضر ساکنان کمي دارد که بيشترشان صيادان ماهي‌هاي خاوياري و کارکنان سازمان شيلات هستند. حدود ۴۰ درصد ماهي‌هاي خاوياري کشور را صيادان اين جزيره و بندرترکمن صيد مي‌‌كنند. از اسکله بندرترکمن تا جزيره آشوراده ۱۰ کيلومتر فاصله است. اگر با وسیله نقلیه شخصی  به این منطقه سفر کردید مي‌توانيد وسيله نقليه خود را در اسکله پارک کنيد و براي تماشاي اين تنها جزيره مسکوني درياي خزر و خوردن ناهار با کمک قايق‌هاي تندرو به آشوراده برويد و چند ساعتي را در جزيره باشيد. بعد از برگشت دوباره به اسکله پيشنهاد مي‌کنيم از بازارچه محلي منطقه در اسکله هم بازديد کنيد و به منطقه تاريخي گميشان با معماري ويژه خانه‌هايش در ۱۵ کيلومتري بندرترکمن سري بزنيد و از تالاب اين منطقه ديدن کنيد.
آب‌وهوای خاص، بنادر و ساختمان‌های خالی، تعداد زیاد پرنده‌های ساکن در جزیره، زمین و دریای بکر، میوه‌های وحشی و تپه‌های ماسه‌یی زیبای این ناحیه را از دست ندهید.

بهشت اکوتوریست‌ها؛ تنها جزیره‌ی ایرانی در دریای خزر که در قلب شبه‌جزیره‌ی میانکاله است. نام آن در اصل «آشورآدا» به معنی جزیره‌ی آشور بوده که در قدیم به دلیل تنوع حیوانات وحشی در آن، به عنوان شکارگاه استفاده می‌شده است.

این سرزمین با بالا آمدن آب از شبه جزیره‌ی میانکاله جدا افتاده و از ۲۰ سال پیش تا کنون به دلیل طغیان آب و سیل‌های پی‌درپی خالی از سکنه است.

حیوانات مختلفی چون شغال، روباه، قرقاول، گراز و یک نوع اسب وحشی در آن زیست می‌کنند و البته انبوه پرندگان وحشی در تمام فصول سال در آن، خالق صحنه‌های شگفت و بی‌بدیل هستند. هر از گاهی در این ناحیه یک فک خزری نیز با آن نگاه معصوم که البته در خطر انقراض نیز هست در تور صیادان آشوراده گرفتار می‌شود و دوباره به دریا باز‌ می‌گردد.

آشوراده که از واژه ترکی “آشیر آداسی” گرفته شده، از آنجا که بعنوان چراگاه هم مورد استفاده قرار می‏گرفته در بین مردم محلی مال آشیر هم خوانده می شده است.

جزیره آشوراده که در قسمت شمال خلیج گرگان واقع شده ابتدا ۳جزیره کوچک بوده که به نام جزایر آشوراده مشهور بود.به علت پایین رفتن آب دریای خزر جزایر آشوراده بزرگ و کوچک به هم متصل وبا هم یکی شدند و بعد هم میانکاله نیز به آنها متصل شده و جزیره میانکاله بوجود آمد….این جزیره از نظر زیست محیطی تحت تأثیر دریای خزر و رودهای مجاور و شبه جزیره میانکاله قراردارد و در رشد و تکثیر آبزیان ، ماهیان غضروفی و جذب پرندگان مهاجر زمستانی نقش مهمی ایفا می کند.
انواع ماهی آزاد،سفید،کپور،کلمه،ماش،فیل ماهی، تاس ماهی،ازون برون دراین محدوده قابل صید است. پرندگانی مانند غاز سفید و سیاه ، فلامینگو، پلیکان، چنگیر و پرستوی دریایی در این جزیره به صورت مهاجر و بومی زندگی می نمایند. اکنون آشوراده بهشت موعود پرندگان مهاجر و علاقمندان به گشت های پرنده نگری یا Bird Watching است.

جزیره آشوراده

حیوانات وحشی جزیره عبارتند از: روباه،شغال،گربه وحشی، گراز،خوک ، اسب وحشی، جوجه تیغی،لاک پشت،مار،خرگوش،گورکن و موش و…
پوشش گیاهی جالبی در سرتاسر جزیره به چشم می خورد، درختان انار ترش و بوته های تمشک از گیاهان بومی جزیره هستند. بوته های خشک، خار، قزل اوت، ازگیل وحشی و انواع نی از دیگر گیاهان این جزیره هستند.
جزیره تا اوایل قرن هنوز هم یکی از اصلی ترین زیستگاه های ببر مازندران یعنی قوی ترین گوشتخوار جهان بوده، حیوانی که حدود ۴۰ سال پیش آخرین نمونه زنده آن توسط یک شکارچی از پا درآمد.
اسب‌های وحشی فراوانی در آشوراده زندگی می‌کنند که به دلیل نوشیدن آب شور از عمر کمی برخوردار هستند.

سواحل قابل شنای جزیره برای آقایان و طرح سالم‏سازی برای خانم‏ها آشوراده را به مقصدی ایده‏آل برای علاقمندان به ساحل و شنا تبدیل می‏کند. اما اکنون این جزیره زیبا و پر از آرامش ساکنی جز صیادان و کارمندان شیلات ندارد. بی‏جهت نیست که ۴۰% خاویار کشور در این جزیره تولید می‎شود، خاویار آشورا ده از معروفترین و مرغوبترین خاویارهای دنیا به شمار می‏آید.

آشوراده تا سال‌های پیش با امکاناتی همچون پاسگاه ژاندارمری، شرکت تعاونی روستایی، مدرسه راهنمایی، مغازه، مسجد و حسینیه بیش از ۱۰۰۰ نفر سکنه داشته‌است که به مشاغل دامداری، کارگری، پیشه‌وری و ماهی‌گیری مشغول بوده‌اند اما از سال ۱۳۷۲ به علت بالا آمدن سطح آب دریای خزر و رخ دادن سیل، مردم جزیره آنجا را ترک کردند. هم‌اکنون تنها کارمندان شیلات در آن ساکن هستند.

جزیره آشوراده
جاذبه های تاریخی جزیره

بجز زیبایی های طبیعی، آشوراده از نظر تاریخی هم پیشینه ای قابل توجه دارد که درزیر به برخی از بناهای تاریخی آن اشاره میشود:

دژهای صفوی آشوراده: امروز فقط آثاری از ویرانه های آنها به جا مانده نشان می دهد که زمانی این جزیره خوش آب و هوا مورد توجه شاهان ایرانی بوده و یکی از شکارگاه های مورد علاقه پادشاهان صفوی بوده است.

قلعه روس ها- آشورا ده: در زمان اشغال جزیره توسط روس ها بنایی قلعه مانند و بعنوان مقر نظامی توسط آنها ساخته شد، پس از خروج روس ها از کشور، در زمان رضا خان این قلعه تعمیر شد و بعنوان پاسگاه مورد استفاده قرار گرفت، اما اکنون این بنا بطور کامل مخروبه و متروکه شده است.

خانه وزیر مختار روس هم که یادگاری از روزهای اشغال است امروز سرنوشتی مشابه قلعه روس ها دارد.

کلیسای چوبی نیز در جزیره وجود داشته که از آن هم امروز چیزی باقی نمانده است.

جزیره آشوراده

نحوه دسترسی و امکانات اقامتی
مسافران می توانند از بندر ترکمن با قایق موتوری ظرف ۱۰ دقیقه به آشوراده برسند و از زیبایی های بینظیر و آرامش مثال زدنی آن لذت ببرند.
اکنون اردوگاه دانش آموزی جزیره آشوراده با امکانات رفاهی و خدماتی آماده پذیرایی از میهمانان عزیز فرهنگی خصوصاً فرهنگیان و دانش آموزان گرانقدر استان گلستان می باشد.
مسافران براي ماندن و اقامت در بندر ترکمن بايد از خانه‌هاي محلي و ويلاهايي که در اطراف منطقه اسکله به مسافران اجاره داده مي‌شود، استفاده کنيد. بندرترکمن هتل و اقامتگاه خاصي براي مسافران ندارد. قيمت خانه‌هاي محلي و ويلاها در اين شهر با توجه به اندازه و زمان سفر بين ۵۰ تا ۱۰۰ هزار تومان است.

مرتبط:

راهنمای سفر از بندر ترکمن تا گنبد کاووس

درازنو _منطقه ی ییلاقی گلستان

روستای جهان نما _قطب گردشگری گرگان

گمیشان _شهری که یادگار اشکانیان دریانورد است

کمیش دپه یا گمیشان یکی از شهرهای استان گلستان می‌باشد. این شهر در شمالی‌ترین قسمت حاشیه شرقی دریای خزر قرار دارد و از طرف شمال به کشور ترکمنستان، از جنوب به بندرترکمن، از شرق به آق قلا و از طرف غرب به دریای خزر ختم می‌شود. این شهر با بندر ترکمن حدود ۱۹٫۵ کیلومتر فاصله دارد.

سندهای تاریخی بی شماری هست که نشان می دهد «گمیشان» یکی از هسته های یک جانشینی اشکانیان بوده، آن هم درست زمانی که «گرگان رود» از وسط این شهر می گذشت و به دریای خزر می ریخت.

به همین خاطر است که برخی از تاریخ دانان می گویند که کالاهایی که استان گلستان می آمده، بعد از عبور از بندر ترکمن و بندرگز، در ساحل گمیشان روزی زمین گذاشته می شده تا فردا صبح، با کشتی به سوی شمال و غرب دریای خزر برود و این یعنی، گمیشان درست ایستگاه پایانی مسیر خاکی جاده ابریشم و آغاز جاده ابریشم آبی است. پس کجا هستیم؟ جایی در حاشیه استان گلستان، آن جا که شهر کوچک و کم جمعیت گمیشان، با خانه هایی باقی مانده ار روزگاری دور، سبک معماری متفاوتی را در شهر به نمایش گذاشته اند.

خانه هایی که سوغات دریا هستند

اگر در گمیش تپه قدم بزنید، محال است که این شهر را با شهر دیگری در ایران اشتباه بگیرید. این شهر به خاطر ساختمان های چوبی دو، سه طبقه اش در هیچ کجای دنیا مثل و مانندی ندارد. اما چرا در یک شهر ساحلی و در جغرافیایی کم درخت، اصیل ترین خانه ها. خانه های چوبی گران قیمتی هستند که برای ساخت هر کدام شان به چندین الوار بزرگ چوب نیاز بوده؟ نعمت الله آرمیده را در گمیشان پیدا می کنم تا به سوالاتم جواب بدهد. او کارشناس تاریخ این خانه هاست و می داند که روح بلندپرواز چه هنرمندانی در ساختن این خانه ها نقش داشته است.

روایت آرمیده این است که این بناها در فرم کلی خود، بیشتر تحت تاثیر عوامل جغرافیایی منطقه شکل گرفته اند. نزدیکی به دریا و بالا بودن سطح آب های زیرزمینی با افزایش میزان نزولات جوی و نزدیکی به مناطق جنگلی از جمله عوامل محیطی هستند که به نوعی معماری بافت قدیم گمیشان را تحت تاثیر قرار داده است. عامل دیگری که در فرم کلی این ساختمان ها نقش داشته، تاثیرپذیری ذوق عمومی و معماری آن روزگار از سبک معماری روسی است.

گمیشان

زندگی قاجاری یک بندر

و با گفتن این جمله، کمی در خیابان های شهر می چرخیم و آرمیده ادامه می دهد: «به نظر می رسد در دوران پادشاهی مظفرالدین شاه و محمدعلیشاه قاجار برخی از تجار تراکمه از طریق تجارت دریایی و رفت و آمد به روسیه ثروتمند شدند. آنها با الهام از سبک معماری شهرهای روسیه به بنای ساختمان های چوبی در این شهر پرداختند.» و بعد از چند بازرگان گمیش تپه ای نام می برد؛ بزرگانی چون «آنه محمد ساری»، «عطا حاجی خوزین»، «آشور خزین» در گمیش تپه و «شوخبای» در روستای خواجه نفس که اگر خانه آن ها هنوز در شهر باشد، به نام خود آن ها شناخته می شود.

آرمیده معتقد است که ساخت این عمارت های مرتفع دو، سه طبقه ای، برای دور ماندن از رطوبت زمین و از سوی دیگر در بهره گیری بیشتر از باد، ریشه دارد که در واقع این بناها را می توان برون گرا دانست. اغلب این ساختمان ها تماما از چوب و الوارهایی که از روسیه تزاری وارد می شده، بنا شده اند و در ساخت آن ها معماری خاصی به کار گرفته شده است.»

 

حکایت دریانوردان

دوباره نقش دریا در زندگی مردم گمیشان پررنگ می شود؛ تصور کشتی هایی که از آن سوی آب ها، سبک زندگی را با خود برای این منطقه به ارمغان می آورده اند، توجهم را بیشتر به حرف هایش جلب می کند: «بخش عظیم این چوب ها و تخته ها (به خصوص از نوع نراد) از راه دریا و به وسیله تجار و دریانوردان ترکمن از روسیه و شهرهای هشترخان، بادکوبه و چند شهر دیگر به این جا حمل می شده اند.

در این مورد محمدعلی قورقانچی، مامور قشون دولت قاجار که به سال ۱۳۲۱ ه.ق از گمیش تپه دیدن کرده بود، در کتاب خود می نویسد: «… امروز از روسیه ۱۵۰ باب مغازه چوبی به گمیش تپه آورده اند که خیلی قشنگ است و بازارشان رواجی دارد…» این البته تمام مصالح مورد نیاز این ساختمان ها نبود و مجبور بودند مقداری الوار هم از جنگل های جنوب لیوان و کردکوی تهیه کنند.

اگر داخل یکی از این خانه ها بروید، اتاق های تودرتو، دالان های طویل و شومینه های شان، منحصر به فرد است و حکایت از کار مهندسی و کارشناسی این بناها دارد. راه پله ها، نرده ها، ستون ها، در و پنجره، کف جلو ایوان اطاق ها و چوب کاری زیر سقف از مختصات کلی معماری و ساخت بناها در گمیشان بوده است.

blank

میراث فردا

برای دیدن بخش های دیگر گمیشان باید آرمیده را ترک کنم. اما پیش از آن که خداخافظی بگوییم، چند خانه قدیمی را در گمیشان نشانم می دهد که به نام شناخته می شوند و می گوید: «باید حواس مان به این میراث تاریخی باشد. شهر گمیشان با داشتن همین خانه های منحصر به فرد می تواند حیات خود را تا سال ها از طریق گردشگری تامین کند،اما چه فایده که مسئولان به این مهم توجه ندارند و در عوض، بافت قدیمی شهر که چنین مروارید هایی در خود دارد، به محله ای برای افراد کم درآمد بدل شده.»

اسم چند محله از محله های قدیمی گمیشان را گوشه کاغذهایم یادداشت می کنم تا اگر شد در مسیرم سری به آن ها بزنم: «خوزینی ها»، «مظفری ها»، «شیرمحمدی ها»، «شیروانی ها» و «مصطفایی ها».

راهنمای سفر از بندر ترکمن تا گنبد کاووس

در این مطلب مسیری را در شرق خط سبز خزری و دریای خزر به شما پیشنهاد می کنیم که علاوه بر خلوتی و زیبایی، مسیری برای آشنایی بیشتر با ترکمن های ایران است. این مسیر اگرچه از جاده های اصلی نمی گذرد و باید در آن ها بااحتیاط برانید، اما پر است از زیبایی های طبیعی و زیبایی های فرهنگ ترکمن. این مسیر از بندر ترکمن و جاده ای معروف به «خط آلمان» شروع می شود و بعد از عبور از شهرهای «سیمین شهر» و «آق قلا» به گنبد کاووس می رسد.

کجا بگردیم؟ بندر سبز شرقی

برای آغاز این سفر باید به بندرترکمن برسید.

بندرترکمن: بندرترکمن شهری است نسبتا جوان که کمتر از ۷۰ سال از احداثش می گذرد. در اسکله شهر می توانید قایق سواری کنید و از بقایای اسکله آلمانی ها در جنگ جهانی دوم دیدن کنید.

گورستان تاریخی: وارد جاده آق قلا شوید و به خروجی سمت راست جاده بپیچید تا بعد از حدود ۱۲ کیلومتر رانندگی در سمت چپ، یک قبرستان بزرگ و شگفت انگیز را ببینید. اشکال روی سنگ قبرها بسیار دیدنی است.

سیمین شهر: چند کیلومتر بعد از قبرستان به چهارراه سیمین شهر می رسید. در این شهر چندین بنای تاریخی و کارگاه های چاقوسازی، نمدمالی و قالی بافی زنان ترکمن را می توانید ببینید.

آق قلا: از چهارراه سیمین شهر تا آق قلا تقریبا ۲۰ کیلومتر راه دارید. در همان ابتدای شهر آق قلا یک پل تاریخی بزرگ خواهید دید و بعد هم به تعداد زیادی مغازه فروش گلیم، پلاس و فرش ترکمنی می رسید. در اطراف پل تاریخی هم مغازه فروش زیورآلات ترکمنی وجود دارد. برای رسیدن به گنبد، در شرقی ترین میدان آق قلا جاده را به سمت روستای «طعنه» و سپس سمت راست بپیچید. این مسیر حدود ۸۲ کیلومتر است، اما جاده آن دوبانده است و باید مراقب موتورسواران باشید.

میل گنبد: «میل گنبد» مشهورترین اثر تاریخی در این منطقه است که در فهرست میراث یونسکو هم ثبت شده است. برج آرامگاهی «گنبد قابوس» در گنبد، یک برج آجری است که طبق آخرین ارزیابی، ۶۲٫۶۶ متر ارتفاع دارد و در اطرافش، بوستانی باصفا وجود دارد. ساختمان این میل آرامگاه «شمس المعالی قابوس بن وشمگیر زیاری» است. اگر دل تان خواست یک بلندگوی تاریخی را امتحان کنید، دقیقا در زیر گنبد بایستید و بلند حرف بزنید، قدرت صدای تان چند برابر می شود. میل را در خیابان امام خمینی (ره) شمالی، نبش خیابان ملت می توانید ببینید.

بندر ترکمن: در تقاطع راه آهن گرگان به بندرترکمن تعداد زیادی مغازه فروش فرش و قالیچه و صنایع دستی ترکمنی وجود دارد که می توانید از آن جا هم خرید کنید.

گنبد: اگر دنبال زیورآلات هستید، به نبش سه راهی سعدی شمالی و سراغ «خان تکه» بروید. اگر هم زیورآلات ارزان تر می خواهید، می توانید به مغازه «آتابای» در خیابان امام خمینی (ره) بروید. برای خرید روسری ترکمنی ارزان، غیر از بازار اصلی گنبد به خیابان امامزاده و دکان «کبیر» بروید

روز بازار: برای خرید از روزبازارهای مناطق ترکمن نشین در این مسیر می توانید، شنبه به سیمین شهر، دوشنبه به بندرترکمن، پنج شنبه ها به آق قلا و جمعه ها به گنبد بروید.

مرتبط:برج گنبد قابوس _بلندترین برج تمام آجری جهان