نوشته‌ها

پل دختر میانه تاریخی ترین پل ایران

پل‌ دختر در بین راه میانه به زنجان و بر سر رودخانه قزل اوزن در شرق کوه قافلانکوه واقع شده است. این پل دارای سه چشمه بزرگی است که چشمه وسطی هم بلند تر و هم عریض‌ تر است و به این علت از وسط پل بطرفین دارای شیب است. آب برهای طرفین چشمه بزرگ از سنگ و بصورت مثلثی است. دهلیزها و کنودهایی در اطراف چشمه بزرگ به چشم می‌خورد که بوسیله دو نیم ستون چند ضلعی به استقامت پل می‌ افزاید.

از تاریخ ساختمان پل اطلاعات درستی در دسترس نیست. عده‌ ای از باستان‌ شناسان تاریخ پایه‌ های آن را به عهد ساسانی نسبت می‌ دهند ولی با توجه به شیوه معماری تاریخ ساخت آن را قرن هشتم هجری تخمین میزنند.

با توجه به نوشته های باستان شناسان و سیاحان و سیاستمداران و بویژه دکتر فوریه و ((جملی کارری))  که جملی  با صراحت در حین عبور از پل در زمان سلطنت شاه سلیمان صفوی می نویسد، این پل به تازگی بنا گردیده و دکتر فوریه با یقین ضمن اشاره به کتیبه آن، تاریخ پل را زمان شاه صفوی به سال ۱۴۰۲ هجری می نویسد و باعث شده عده ای نیز تاریخ بنای پل را عهد صفویان بدانند.

پل دختر میانه

نظر برخی کارشناسان و سیاحان در مورد پل دختر میانه در زیر آورده شده است:

((جملی کارری)) که در زمان سلطنت شاه سلیمان صفویبه ایران مسافرت کرده، ضمن عبور از قافلانکوه در سفرنامه ای چنین می نویسد: دامنه قافلانکوه بسیار طولانی و به تدریج به رودخانه قیزیل اوزن منتهی می شود که روی آن پل سه چشمه و زیبایی بنا گردیده است.

دکتر فوریه طبیب مخصوص ناصرالدین شاه ضمن توضیح مطالبی درباره میانه در کتاب ((سه سال در دربار ایران)) درباره پل دختر چنین آورده است: پلی که از روی آن گذشتیم عجیب است که بسیار خوب مانده است. این پل خرپشته مانند، از آجرهای محکم ساخته شده و سه دهانه مختلف العرض دارد. دهانه وسطی بلندتر است و کتیبه آن این است ((در عهد شاه صفی به سال ۱۰۴۲ هجری در دو سال تمام شد)).

مادام دیولافوا، سیاح و باستانشناس فرانسوی که از سال ۱۸۸۱ میلادی نقاط مختلف ایران را مورد بازدید قرار داده در سفرنامه خود در مورد پلدختر میانه چنین می‌نویسد: «این پل دارای طاق بزرگ هلالی شکل است به طول ۲۴ متر و در طرفین آن دو طاق مسطح دیگر دیده می‌شود که هر یک ۱۷ متر طول دارد و آب از زیر آنها با عمق زیادی می‌گذرد. عبور از خود رودخانه در مدت شش ماه از سال امکان‌پذیر نیست. طاق بزرگ مرکزی دارای کتیبه‌ای است با حروف طلایی که روی زمینه آبی‌رنگ نوشته شده است. این کتیبه قشنگ با رنگ آجرهای کهنه پل هماهنگی دارد و به مجموع بنا که میان دو کوه واقع شده عظمت مخصوص می‌دهد. نقشه این بنا بسیار منظم و با کمال مهارت ترسیم شده است. خلاصه آن‌که در تمام اوضاع آن هوش خردمندانه و فکر استادانه‌ای دخالت داشته است. مهارت استاد و مهندس آن از اینجا معلوم می‌شود که پایه‌ها را طوری ساخته‌اند که بتواند سنگینی طاق را تحمل کند. این پایه‌ها به ریشه‌ای تکیه دارند که بالای آن قوس مضاعفی است و می‌تواند در تمام نقاط در برابر سنگینی سقف مقاومت نماید و فشار مصالح همه‌جا متناسب باشد. کتیبه‌ای که آن را زینت داده ممکن است تاریخ بنای پل را معین کند.»

پل دختر میانه

پروفسور پوپ در مورد پل میانه گفته : «شاید زیبا ترین پل دختر میانه موجود در ایران همان باشد که بر روی رودخانه قزل اوزن در جنوب میانه بسته اند . نسبت پل به بستر رودخانه چنان با شکوه است که از نظر زیبایی منظره بدیع آن با معماری سنتی ایران برابری می کند .

فضای طاقها از سطح معمول آب کمی بالاتر قرار دارد و اگر چه رفته رفته جمع و جورتر می شوند ولی روزنه های جبرانی برای موارد ضروری پیش بینی شده است. این ها با مساحت آجری در سطح پائین تری از سطح قوس قرار دارند. پایه های پل را با روکاری های زیبائی که شباهت به سبک گوتیک دارد استحکام بخشیده اند گل بندیل ها بارها مرمت شده و شکافهای کهنه حاکی از این است که پل بارها از زلزله صدمه دیده است.»

قارونیه مشاهدات خود را از پل دختر بدینگونه شرح می دهد: «این پل تمام از آجر و سنگ ساخته شده و طاقهای آنرا از داخل کنده اند این پل درنزدیکی کوه بلندی واقع شده است».

این پل بارها توسط افراد و شاهزاده‌های مختلف مورد مرمت قرار گرفته است. سنگ بنایی تاریخ مرمت پل را به وسیله شاه بیلم (باسو) به سال ۱۵۱۷ (۹۹۳ ) نشان می دهد. گویا نوشته دیگری تاریخ مرمت دوباره آن را به سال ۱۶۷۳ قید کرده اند. در اواخر قرن هیجدهم پل مذکور به وسیله آقامحمدخان قاجار تعمیر شده است. آخرین آن به سال ۱۳۱۳ توسط اداره کل باستان‌شناسی و اداره فرهنگ میانه واداره مرمت یافته است.

آخرین و اصلی ترین تخریب و شکست این پل در روز ۲۰ آذر ماه ۱۳۲۵ اتفاق افتاد. زمانی که قوای دمکرات به سرکردگی “سید جعفر پیشه وری ” بر آذربایجان مسلط شده بود، هنگام عقب‌نشینی، چون بدست نیروی دولت مرکزی گرفتار نشوند، اعضای فرقه بتوسط مین قسمت وسطی پل و چشمه بزرگ آن را فرو ریختندکه تا حال مرمت نشده باقی است. بهمین خاطر این پل در اصطلاح محلی “سنیق کورپی” یعنی پل شکسته نیز نامیده می شود.

این یادگار دیرین سرزمین ایران در کنار سایر بناهای تاریخی موجود در این شهرستان مانند قلعه دختر، قلعه نجفقلی‌خان، کاروانسرای جمال آباد و پل شهر چای، روزگاری طولانی شاهد آمد و شد کاروانیان، تجار و مسافران ایرانی و خارجی بسیاری بوده که قرن‌ها مشغول نقل و انتقال فرهنگ و هنر در سایه‌سار داد و ستد به فلات ایران و سایر نواحی جهان بودند. به این طریق پل مزبور در امر بازبینی اعصار گذشته و احیای شاهراه ابریشم نقش شایان توجهی به عهده دارد و از این منظر دارای ارزش فراوانی است و باید با سیاست‌ ها و راهکارهای ویژه‌ای برای حفظ و صیانت از آن کوشید.

نزدیکترین مکان تاریخی به پل دختر میانه:

قلعه دختر میانه نیز در چند کیلومتری پل و بر بالای کوه مشرف به پل دختر و پل راه آهن قرار دارد.

مرتبط:

ماه نشان و ردپای جن و پری در زنجان

زرین غار یکی از زیباترین کشف های زنجان

طارم _ جاذبه ای ناشناخته در زنجان

کتله خور _غاری به قدمت تاریخ

گفته می‌شود که بزرگ‌ترین و شگفت‌انگیزترین غارها در سراسر دنیا از سنگ‌های آهکی ایجاد شده‌اند، کتله خور در استان زنجان یکی از همین غارهای آهکی زیبا و اعجاب‌انگیز در دنیا است.

در ۱۵۵ کیلومتری جنوب استان زنجان، جایی در نزدیکی گرماب از توابع شهر خدابنده، غاری با شهرت جهانی وجود دارد. کتله خور برای غارنوردان و طبیعت‌گردان حرفه‌ای‌نامی آشناست. بسیاری از غارنوردان از سراسر ایران و البته جهان برای درنوردیدن کتله خور، راهی زنجان می‌شوند.

کتله خور صدها میلیون‌ سال قدمت دارد

غاری که بعد از گذشت سال‌ها از اکتشاف آن، هنوز مسیرهای کشف نشده بسیاری دارد و انتهایی برای آن یافت نشده است. کتله خور، در سال ۱۳۰۰ کشف و ۳۰ سال بعد به ثبت ملی رسید اما مهم‌ترین و وسیع‌ترین بازدید از این غار به سال ۱۳۶۵ بازمی‌گردد که تیمی متشکل از غارنوردان زبده، غار را کنکاش کردند و نادیده‌های بسیاری را کشف کردند. کتله خور را هم دوره غار علیصدر در همدان می‌دانند. زمان شکل‌گیری غار کتله خور را به دوران ژوراسیک نسبت می‌دهند. حدود ۱۲۰ میلیون سال قبل، زمانی که آب‌های زیرزمینی در سنگ‌های آهکی کوه ساقیزلو نفوذ کردند و به آرامی آهک‌های درون سنگ‌ها و صخره‌ها را شستند و حفره‌هایی ایجاد کردند تا غار کتله خور با شکل امروزی آن پدید آید. اگرچه غار در حال حاضر بیشتر شکلی خاکی دارد اما هنوز در بخش‌هایی از غار، رودی جریان دارد که حاصل جریان آب‌های فرورو شکل‌دهنده غار است.

غار کتله خور

آسمان این غار پر ستاره است

‌کتله خور،  شگفتی و زی تالارهای متعدد و باشکوه از جمله تالار ستون‌ها و تالار بلورین تشکیل شده است. بر اثر چکیدن آب بر کف و دیواره‌های غار، سنگ‌هایی شکل گرفته‌اند که در دانش غارشناسی به چکنده و چکیده معروفند. غار دارای تونل‌ها فرعی بسیار، ستون‌های متعدد و قندیل‌های مخروطی شکلی است که بسته به میزان ناخالصی‌ها، رنگ‌های مختلفی به خود گرفته‌اند. قسمت‌هایی از سقف غار را قندیل‌هایی شفافی شکل داده‌اند که چون ستاره می‌درخشند. این قندیل‌های شفاف از خلوص بیشتری نسبت به باقی قندیل‌ها برخوردارند و چون بلورهای شیشه‌ای، نور را به راحتی از خود عبور می‌دهند.

غار کتله خور

چرا آن را کتله خور می‌نامند؟

نام کتله خور، همراه خود دو معنی و تفسیر جداگانه دارد. در مناطق غربی ایران، به بلندی کتله گفته می‌شود و از آنجا که غار، در کوهی قرار دارد که خورشید از پشت آن طلوع می‌کند، نام غار را  کتله خور گذاشته‌اند. اما روایت دیگری نیز وجود دارد. آذری زبان‌ها به مکان ناهموار  کتله می‌گویند. راحتی و آسایش نیز به گویش آنها، خور معنی می‌شود، از این رو، غار کتله خور به ناهمواری‌های دنج تعریف شده است.

blank

راه رسیدن به غار آهکی

طبیعت‌دوستان و گردشگران برای بازدید از غار کتله خور، باید راهی شهر گرماب در استان زنجان شوند. اگر از سمت تهران حرکت کنند، در بزرگراه تهران قزوین، بعد از شهر ابهر باید مسیر قیدار را در پیش بگیرند و از آنجا به سوی گرماب حرکت کنند. از سوی زنجان نیز باید مسیر زرین آباد و پس از آن گرماب را انتخاب کنند. اگر قصد بازدید از کتله خور را دارید، لباس گرم همراه خود داشته باشید چرا که هوای غار خنک است. فراموش نکنید که حتما کفشی مناسب برای پیمودن غار بپوشید.

منبع:ایرنا

مرتبط:

سفرنامه ی غار تادوان

سفر به غار کریستالی و اعجاب انگیز چما

سفری رمزآلود به غار خربس

ماه نشان و ردپای جن و پری در زنجان

استان زنجان محل گذر مسافران زیادی است؛ اما کمتر کسی در آن به‌مدت طولانی توقف می‌کند و از رد پای جن و پری در این استان باخبر است.

شهرستان ماه نشان، جایی که افسانه های جن و پری بر دل کوه و دریاچه نشسته اند، در ۱۱۳ کیلومتری شهر زنجان قرار دارد و شاید نامش کمتر به گوش مسافران این استان خورده باشد. می گویند ماه نشان قدمتی چهارهزار ساله دارد و دلیل این ادعا، دژی قدیمی است که در پای «دودکش جن» بنا شده است.

«دودکش جن» دقیقا همان جایی است که ماه نشان را شهری افسانه یی می کند و خیلی ها با وجود آن که از زنجان گذر کرده اند، ولی تا به حال نه آن را دیده و نه درباره اش شنیده اند. معلوم هم نیست پایه ی نام گذاری آن چیست، شاید به اعتقادات کهن مردم این خطه برگردد؛ اما در اصل، «دودکش جن» نوعی سنگ قارچی شکل است که براثر فرسایش پدید آمده و به مناره ای بلند و نازک می ماند که سنگ دیگری روی آن قرار گرفته است و در اصطلاح زمین شناسی «Hoodoo» نامیده می شود.

ماه نشان

«هودو»ها بیشتر در آمریکا دیده می شوند، در «برایس کنیون» که تصاویر آن نیز بسیار مشهور است. در غرب رودخانه ی می سی سی پی و شرق کوه های راکی آمریکا و کانادا هم دیده شده اند. در کپه داغ های ترکیه هم هستند و مردم داخل آن ها زندگی می کنند. در بخش فرانسوی کوه های آلپ نیز آن ها را به نام «خانم هایی با موهای درست شده» می شناسند. «هودو»ها در صربستان و تایوان هم وجود دارند. صرب ها حتا این پدیده ها را از سال ۱۹۵۹ میلادی تحت حفاظت قرار داده اند و برای ثبت در فهرست عجایب هفت گانه ی جهان جدید، آن ها را نامزد کرده اند.

ماه نشان دریاچه ای هم دارد که محلی ها آن را «پری» می نامند، شاید در گذشته اهالی این منطقه، در دریاچه ی «خندقلو» پری دیده اند که این نام را برای آن برگزیده اند.

در روستای «وردیج» (نزدیک منطقه ی وردآورد) در استان تهران هم نمونه هایی وجود دارد که به خاطر شکل و نوع فرسایش شان آن ها را «هودو» می نامند؛ اما فقط در زنجان آن ها را «دودکش جن» نام گذاشته اند.

هودوها همیشه پدیده ای جذاب برای ژئوتوریست ها و زمین شناسان بوده اند؛ اما گویا وجود نام جذابی مانند «دودکش جن» هم تا کنون نتوانسته علاقه مندان به این حوزه را به زنجان بکشاند و این پدیده، دور از اقدامات حفاظتی، در معرض تخریب قرار گرفته است، بویژه دژ کهن پای آن با نام قلعه ی «بهستان» که ۶۴ اتاق و دو راه پله دارد و ثبت ملی هم شده، اما آنجا نیز به دلیل نبود حفاظت کافی در حال تخریب شدن است. «دودکش جن» را در ۲۰ کیلومتری شهر ماه نشان و ۱۲۰ کیلومتری زنجان می توان پیدا کرد.

ماه نشان دریاچه ای هم دارد که محلی ها آن را «پری» می نامند، شاید در گذشته اهالی این منطقه، در دریاچه ی «خندقلو» پری دیده اند که این نام را برای آن برگزیده اند.

دریاچه پری ماه نشان

دریاچه ی «پری» در دهستان «اوریاد» در بخش مرکزی شهرستان ماه نشان و در ۱۵۲ کیلومتری مرکز استان قرار دارد و تنها دریاچه ی زنجان به شمار می آید و میان یک دشت وسیع قرار گرفته است و دقیقا حکم سراب را برای این منطقه دارد. دسترسی به دریاچه ی «پری» از جاده ی ماه نشان به روستای سهند سفلی و علیا، قاضی کندی، حسن آباد و پری امکان پذیر است.

دریاچه ی «پری» درست مانند «دودکش جن» تا به حال چندان مورد توجه قرار نگرفته، هرچند گفته شده است اداره ی میراث فرهنگی و گردشگری زنجان طرحی برای ساخت سایتی تفریحی در کنار آن دارد؛ ولی تا آن زمان، حفظ این دریاچه برعهده ی مسافران و بازدیدکنندگانش است تا مانند نامش به افسانه تبدیل نشود.

مرتبط:زرین غار یکی از زیباترین کشف های زنجان

سفر به دودکش جن ماهنشان

هرچه مکانی عجیب‌وغریب‌تر باشد، میل ماهم به دیدنش بیشتر است. دل‌مان می‌خواهد مثل یک کاشف، عجایب را کشف کنیم و به جاهای ناشناخته پا بگذاریم. دودکش جن ماهنشان در زنجان هم یکی از همین جاهاست.

دودکش جن ماهنشان کجاست؟

دودکش جن ماهنشان، ۱۲۰ کیلومتر با زنجان فاصله دارد، اما کمتر کسی‌ست که زنجان برود و سری به این دودکش‌ها بزند؛ مقصد یا خود زنجان است یا جاهایی مثل گنبد سلطانیه.

این منطقه را در ماهنشان پیدا می‌کنیم، جایی که همانطور که از اسمش پیداست، از دوره مادها به جای مانده است. این منطقه این روزها قطب پرورش قزل‌آلای زنجان به حساب می‌آید و گیاهان دارویی‌اش هم معروف است.

برای رسیدن به دودکش جن زنجان باید وارد آزادراه زنجان-تبریز شویم. ۳۵ کیلومتر که از زنجان دور شدیم، خروجی ماهنشان را در منطقه‌ای به اسم نیک‌پی می‌بینیم . این جاده در ضلع جنوبی آزادراه است و بعد از۶۰ کیلومتر رانندگی در آن، قبل از ماه‌نشان به بهستان می‌رسیم.

بعد از رسیدن به سه راهی ایلی‌بلاغ، باید مسیر را به سمت ماهنشان ادامه بدهیم و از روستای میرآخورهم بگذریم. بعد از گذشتن از روی پل قزل اوزن، بلافاصله  باید جاده فرعی سمت چپ را انتخاب کنیم. این جاده از روستاهای سریک و تک‌آغاج و بهستان رد می‌شود و به دودکش جن و در همانجا به قلعه بهستان می‌رسد.

دودکش جن ماهنشان

دوکش جن چیست؟

در زمین‌شناسی به دودکش جن، هودو می‌گویند. هودو، سنگی‌ست که مثل قارچ کلاهک دارد. این سنگ به دنبال فرسایش شکلی شبیه مناره بلند و نازک پیدا کرده و نوکش سنگ دیگری قرار دارد؛ درست مثل یک دودکش قارچ‌مانند.

چرا به آن دودکش جن می‌گفتند؟ چون قدیم‌ها ساخت آن را به دیو و جن نسبت می‌دادند و در بین مردم محلی اینطور معروف بوده که جن‌ها بر بالایش می‌نشینند.

وقتی چشم‌مان به این منطقه می‌افتد سخت می‌توانیم قبول کنیم که در جایی در ایران هستیم. خاک رسوبی و تقریبا قرمزرنگ اینجا ما را حتما به یاد فیلم‌های وسترن یا فیلم‌های جاده‌ای می‌اندازد.

پله‌ها ما را به بالای دودکش‌ها می‌رسانند، ولی تا دم دودکش‌ها با ماشین هم می‌توانیم برویم. از آن بالا چشم‌اندازی به بهستان و قزل‌اوزن خواهیم داشت.

در پای دودکش جن، باقی‌مانده‌های قلعه‌ای را می‌بینیم که به آن بهستان یا قلعه دیو می‌گویند. این قلعه ۶۴ اتاق و دو راه‌پله دارد و بیرونش را دیواره‌ای از همان دودکش‌های به‌هم چسبیده و تعدادی دودکش جدا پوشانده.

قدمت بنای اولیه این قلعه به دوره ساسانی برمی‌گردد، اما از آن در قرن ۵ و ۷ هجری و همزمان با دوره مغولان استفاده می‌شده. چنین معروف است که برای  ساختن اتاق‌های این قلعه، کوه‌ها را حفر کرده‌اند.

دودکش جن ماهنشان

جاذبه‌های نزدیک

حالا که تا ماهنشان آمده‌ایم بد نیست سری به جاهای دیدنی دیگر این شهرستان بزنیم:

کوه‌های آلاداغلار: حتما عکس کوه‌های رنگارنگ را دیده‌اید، کوه‌هایی که زرد و نارنجی و قهوه‌ای و قرمزرنگ‌اند. برای دیدن این کوه‌ها لازم نیست به جای خیلی دوری برویم.

در همین ماهنشان زنجان به این کوه‌های رنگی می‌رسیم. علت رنگارنگ بودن اینجا به فعالیت‌های معدنی و رسوبات آهن و مس برمی‌گردد. این تپه‌ها در ۲۵ کیلومتری شمال شرقی تبریز و در مسیر شهرستان خواجه و اتوبان میانه – زنجان قرار دارند.

دریاچه پری: سوت‌وکور و مرموز؛ این تعریفی‌ست که می‌شود درباره دریاچه پری داشت. این دریاچه، تنها دریاچه طبیعی زنجان است. علاوه بر پری، اسم‌های دیگری هم دارد، مثل خندقلو و شورگلی.

محلی‌ها می‌گویند در گذشته در اینجا پری دیده شده و برای همین هم اسمش را پری گذاشته‌اند. این دریاچه از مراکز پرورش قزل‌آلاست. دریاچه پری در ۴۵ کیلومتری ماهنشان قرار گرفته و برای رسیدن به آن باید از ماهنشان به سمت روستای پری برویم و روستاهای سهند سفلی و علیا را پشت سر بگذاریم.

مرتبط:زرین غار یکی از زیباترین کشف های زنجان

زرین غار یکی از زیباترین کشف های زنجان

غار زرین غار که به نام‌هایی همچون غار زرین رود، غار زرین‌آباد و غار دودزا نیز نامیده می‌شود، یکی از زیباترین غارهای کشف شده استان زنجان است که در ضلع غربی جاده ترانزیتی زنجان- همدان و در ۳۵ کیلومتری شهرستان خدابنده مشرف به روستای زرین رود از توابع بخش بزینه رود و میان روستاهای داش بلاغ و آق بلاق و در طول محور غارهای علیصدر و کتله‌خور قرار دارد. غار زرین در اسفند ماه سال ۱۳۸۴ خورشیدی بعد از وقوع یک زلزله که در منطقه روی داد توسط مردم روستا شناسایی و به کارشناسان گزارش گردید.

زرین غار

ورودی غار زرین  در ارتفاع ۱۸۵۰ متری از سطح دریا قرار دارد ولی ارتفاع درونی غار در نقاط مختلف، متفاوت است و در برخی قسمت‌ها باید به حالت سینه‌خیز عبور کرد. در قسمت‌های پایین‌تر  غار زرین چشمه‌هایی وجود دارد که این چشمه‌ها رابط بین طبقه فوقانی و تحتانی غار می‌باشند.

آبی بسیار سرد و قابل شرب با عمق‌های متفاوت ۱ تا ۴۰ متر در غار وجود دارد. غار زرین دارای چندین طبقه است که دو طبقه آن شناسایی شده و دارای تونل‌های فرعی و استالاکتیت‌ها و استالاگمیت‌ها و ستون‌های بسیار در گذرگاه‌های اصلی می‌باشد که بر اثر داشتن ناخالصی، رنگ‌های متنوعی به خود گرفته و آن‌هایی که خالص هستند، به صورت بلورهای شیشه‌ای بسیار شفاف خوشه‌ای و درختی دیده می‌شوند. قندیل‌های غار زرین زنده و در حال رشد می‌باشند و این خود عاملی است در جهت زیباتر شدن غار.

زرین غار
غار زرین یکی از غارهای خشکی و آبی است که در آن دریاچه‌های متعدد وجود دارد. غار زرین بسیار حرفه‌ای و در عین حال خطرناک است و دارای معابر بسیار سخت و صعب‌العبور می‌باشد و پیمایش آن نیاز به در اختیار داشتن تجهیزات کامل و آشنایی به فنون غارنوردی است.

مرتبط:غار کتله خور _اولین غار آهکی جهان

بازار زنجان _طولانی‌ترین بازار ایران

مجموعه تاریخی و مسقف بازار زنجان با بیش از دوکیلومتر طول در قلب بافت قدیمی ‌این شهر که روزگاری مشرف به دروازه قلتوق، دروازه جنوبی شهر بود، طویل‌ترین بازار ایران است.

براساس اسناد و متون تاریخی، ساخت این بازار درسال ۱۲۰۵ه. ق در دوران حکومت آغامحمدخان قاجار آغاز و در سال ۱۲۱۳ه. ق مقارن حکومت فتحعلی شاه قاجار پایان پذیرفته و در دوره‌های بعد نیز بناهایی از جمله چندین سرا، مسجد و گرمابه در این مجموعه ساخته شده است.

این بازار از غرب و شرق گسترده و بدین لحاظ به بازار پائین و بازار بالا تقسیم و نامگذاری شده است که مجموعه بازار بالا مشتمل بر بازار قیصریه، بزازها، امامزاده و عبدالعلی بیک است. این مجموعه از نظر تولید و عرضه کالا و خدمات جنبی وابسته، بسیار غنی و مهم‌ترین مرکز اقتصادی و تجاری شهر محسوب می‌شده است.

بازار زنجان از نظر تولید و نوع فعالیت به هشت راسته از جمله راسته زرگرها، کفاش‌ها، بزازها، سراج‌ها، مسگرها، جگرپزان،کلاه دوزان، قماش فروشان و غیره که در گذر زمان با تغییراتی نیز روبه‌رو شده است، تقسیم می‌شود.

از کاروانسراهای جالب این مجموعه که نقش مؤثری در عرضه کالاها ایفا کرده، سرا یا کاروانسرای حاج علی قلی و سرای حاج کربلایی علی را می‌توان نام برد. گستردگی جغرافیایی بازار از یکسو و تنوع راسته‌ها، تعدد سراها و کاروانسراهای درون شهری در راسته‌های فرعی که هر یک به نامی‌ و به فعالیتی خاص اختصاص یافته از سوی دیگر، همچنین وجود مساجد زیاد گویای پویایی این مجموعه فرهنگی، اقتصادی، تاریخی و هنری درطول زمان و به فراخور اوضاع و شرایط حاکم است. تکنیک‌های معماری و سبک‌ها و شیوه‌های تزئینی دوران قاجار در راسته‌ها، حجره‌ها، چهار سوق‌ها، مساجد، سراها و کاروانسراهای درون شهری و گرمابه‌های این بازار به زیباترین شکل و شیوه اجرا شده است.

بازار زنجان

از جمله کاربرد انواع طاق و قوس‌های هلالی،جناغی و ضربی، گهواره‌ای خاصه در راسته‌های اصلی و فرعی مزین به آجرچینی‌هایی با طرح‌های مختلف هندسی و به کارگیری تکنیک آجر و کاشی و کاشیکاری به رنگ‌ها و طرح‌های قاجاری درسطوح خارجی و داخلی بناها، طاق‌نماها، طاق و قوس‌ها همچنین ستون نماهای گلدانی در مساجد و سراها قابل توجه است که اوج این سبک‌های معماری و شیوه‌ها و نوآوری‌های تزئینی در اجزا و ارکان مساجد بخصوص مسجد جامع به ظهور رسیده است و این مجموعه را در طول تاریخ، تبدیل به یکی از یادمان‌های ارزشمند و زیبای هنری و معماری دوران قاجار ساخته است.

اگر چه تشخیص نحوه تشکیل بازار زنجان به درستی و با دقت زیاد میسر نیست اما بیان مورخان و همچنین چگونگی قرارگیری اجزای گوناگون آن در کنار یکدیگر تا حدود زیادی روشنگر شکل‌گیری و رشد و توسعه این بازار است.

مرتبط:

عمارت دارايي در بافت تاريخي زنجان

 

غار کتله خور _اولین غار آهکی جهان

غار کتله خور غاری است آبی-خشکی که در دل کوه ساقیزلو در آهکهای الیگومیوسن مربوط به دوران سوم زمین شناسی بوجود آمده و تقریبا حدود ۳۰ میلیون سال می تواند قدمت داشته باشد ولی بنظر برخی بیش از ۱۲۰ میلیون سال عمر دارد.

دانستنی های غار کتله خور:

غار کتله خور غاری است خشکی- آبی که در استان زنجان، شهرستان خدابنده و در ۸۰ کیلومتری جنوب قیدار و ۱۷۳ کیلومتری شمال همدان و ۴۱۰ کیلومتری تهران و ۵ کیلومتری شهر گرماب واقع است. در برخی مناطق غربی ایران به کوه کم ارتفاع” کَتَله” ميگويند و چه بسا وجه تسمیه این غار هم همین است که در یکی از این کوه ها قرار گرفته است و خورشید از پشت آن طلوع ميکند و به جای کتله خورشید به آن کتله خور ميگويند.

غار کتله خور پیش از سال ۱۳۰۰ خورشیدی کشف شده و در سال ۱۳۳۰ به وسیله شخصی به اسم جمالی زنجانی به ثبت رسیده است.

حدود سال ۱۳۴۳ خورشیدی، به دلیل طولانی بودن دهلیز ورودی، کوتاه بودن سقف آن، مشکلات عبور و مرور و نبود جاذبه ها، غارسنگی بی ارزش جلوه شد، ولی در سال ۱۳۶۵ گروهی از غارنوردان زبده همدان بازديد مفصلی از غار انجام دادند و توانستند شکل گیری این غار را به زمان ژوراسیک ( یعنی بیش از ۱۲۰ ميليون سال پیش) مربوط دارند.

غار کتله خور از نظر قدمت تقریبا همسن غار علیصدر همدان است، اما از دو جهت با هم اختلاف دارند. یکی این که غار علیصدر همدان غاری است کاملاً آبی، ولی غار کتله خور زنجان غاری است تقریبا خشک. دوم این که آهک های غار کتله خور نسبت به آهک های غار علیصدر بسیار خالص تر است که عاملی براي زیباتر شدن غار است، چراکه خالص بودن آهک ها باعث شفافیت آنها و در نتيجه عبور نور از قندیل ها ميشود .

غار کتله‌ خور

این غار از سه طبقه متشکل و دارای تونل های فرعی و استلاکتیت ها و استلاکمیت ها و ستون های بسیار در گذرگاه های اصلی است وقندیل های مخروطی آویزان از سقف ها در اثر داشتن ناخالصی ها، رنگ های گوناگون بخود گرفته اند و آن ها که ترکیبات بهمراه نداشته و یا کم تر دارند بصورت بلورهای شيشه‌اي بسیار شفاف مشاهده میشوند .

غار کتله خور، غاری است آهکی که در بعضی نقاط آن گل رس و خاک های دارای اکسید آهن قابل رویت است.

دهانه غار در ارتفاع ۱۷۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد و تفاوت ارتفاع آن با ارتفاع چشمه ای که آبهای فرورو حاصل از ریزش جوی غار را بیرون ميکند و به رود شور می ریزد، ۵۰ متر است.

ورودی غار یک دهلیز ۴۰۰۰ متری بوده با سقفی کوتاه و فاقد غار سنگ و چند دهلیز فرعی، بعد از دهلیز فرعی یک دالان بزرگ ۹۵۰ متری با بلندی هایی به ارتفاع ۲ متر و گودالهای خشک قرار دارد که با دوشاخه ۵۰ متری ادامه پیدا ميکند و بعد از عبور از یک سربالایی به تالار وسیعی پوشیده از چکنده و چکیده و ستون میرسد . در داخل تالار کوچک بلورین، که به تالار ستونها چسبیده چاهی به عمق ۸ متر قرار دارد که چه بسا محل خارج شدن آبهای فرورو سازنده غار است.

در حال حاضر این غار به سه بخش فرهنگی، تفریحی و ورزشی تقسيم شده است بخش ورزشی آن تنها مورد استفاده غارنوردان و صخره نوردان قرار می گیرد، حدود ۴ کیلومتر است که اما هنوز انتهای آن کشف نشده است. بخش تفریحی غار هم که جهت بازديد عموم مورد استفاده قرار می گیرد حدود ۲ کیلومتر مسیر مستقیم است که گفته ميشود این مسیر تنها یک سوم کل غار است.

بخش فرهنگی غار هم در بخش جنوبی آن قرار دارد قسمت اصلی آن دالانی است طبيعي که جهت برگزاری مراسم گوناگون مورد استفاده قرار می گیرد، اما این دالان هیچگونه راه خروجی به بیرون نداشته و راه خروجی آن بصورت مصنوعي کنده شده ولی خود دالان کاملا طبيعي بوده است.

غارکتله خور از حیث کیفیت بلورها و قندیلها، زيبايي و بسیاری طبقات نخستین غار آهکی دنیا شناخته شده است که به وسیله سرمایه گذاری بخش خصوصی و هزینه شخصی به نام مهندس عالی که مهندس عمران فرمانداری زنجان بودند در زمان پنج سال آماده بهره‌برداري گشت.

غار کتله‌ خور

زمان سفر به غار کتله خور:

بهترین زمان سفر به این منطقه بهار و فصل تابستان است. در این فصل ها، درصورتی که مجهز سفر کنید، میتوانید سفری راحت داشته باشید و از تنفس هوای تازه و تماشای منظره های بکر لذت ببرید.

وسایل الزامی در موقع سفر به غار کتله خور:

براي سفر یک روزه کوله سبکی بردارید و وسایل شخصی و ضروری تان را در آن بگذارید. کفش راحتی از ملزومات هر سفر است. عینک آفتابی، کرم ضد افتاب و لباس گرم از وسیله ها پیشنهادی ما براي سفر به غار کتله خور است.

آدرس غار کتله خور:

در صورت آغاز سفر از مرکز استان زنجان و با پیمودن مسیر ١٦٥ کیلومتری زنجان – سلطانیه – خدابنده – گرماب، علاوه بر بازديد از غار کتله خور، میتوانید از ديگر جاذبه های گردشگری مسیر هم دیدن بفرمایید.

اما غار کتله خور از مسیر زیبای زنجان – بیجار – گرماب هم قابل دسترسی است. ولی درصورتی که تصمیم آغاز سفر از تهران را دارید، کوتاهترین راه دسترسی، آزادراه قزوین-زنجان میباشد که با رسيدن به خروجی شهرستان ابهر وارد شهرستان شده، بعد به طرف خدابنده ادامه مسیر داده تا به شهرگرماب برسید. فاصله این مسیر ٣٨٥ کیلومتر میباشد .

مرتبط:

غار سلمان _غارنوردی برای مسافران خوزستان

عمارت دارايي در بافت تاريخي زنجان

عمارت دارايي در بافت تاريخي شهر زنجان قرار گرفته ، ظاهراً اين بخش از شهر در اواخر دوره فاجار و اوائل حكومت رضا خاني تقريباً مقارن با اواخر جنگ جهاني دوم از سوي دولت وقت بصورت مجموعه اي به اماكن و ساختمانهاي دولتي اختصاص مي يابد كه عبارت بودند از عمارت دارايي در باغي معروف به همين نام ، بناي دخانيات ، اداره غله ، انبار قند و شكر. به هر حال بناي دارايي طبق كتيبه اي كه بر فراز سردرهاي ورودي جبهه شمالي و جنوبي بنا نقش شده تاريخ ساخت آن به سال ۱۳۱۶ هجري شمسي اوائل حكومت رضا خاني باز ميگردد كه از همان ابتدا به امور ماليه اختصاص مي يابد .

عمارت دارايي حاصل فعاليت و نوآوري معماراني چون وارطان هوان سيان ، پل آبكار و گابريل گوركيان است كه در دهه هاي نخست سده قرن بيستم تأثير بسيار مثبت و مهمي را بر روي معماري نوين ايران داشتند ، دوران فعاليت آنها مصادف با تحولات عميق هنري و معماري در اوائل قرن بيستم در اروپا بود در واقع همزمان با اوج فعاليت معماران بزرگ اروپايي كه همگي از  پيشگامان مكتب هنر نو و جنبش معماري مدرن بوده اند . بدين ترتيب اين معماران كه از  ارامنه كشور بودند متأثر از اين جريان و روند با فعاليت در رشته معماري به اشاعه اصول و مباني مكتب هنر نو و جنبش معماري مدرن پرداختند و نهضت جديدي را در گستره معماري ايران بوجود آوردند و آثار زيبايي راخلق نمودند .

بر اساس اسناد و مدارك موجود عمارت زيباي دارايي يكي ار آثار ارزنده اي است كه در اين رهگذر توسط پل آبكار بوجود آمده و ميرزا محمد علي مستوفي پيشكار خمسه نخستين رئيس ماليه آن بود. اين اثر به شماره ۲۳۳۵ در فهرست آثار ملی به ثبت رسيده است . بنای دارایی در مرکز شهر زنجان و در داخل بافت قدیمی شهر ، موسوم به سرچشمه واقع گردیده که با توجه به بافت فعلی حدوداً در ضلع شمالی شهر که با شیب ملایمی منتهی به ارتفاعات می شود قرار گرفته است . بنای دارایی در ضلع شمالی مجموعه تاریخی سبزه میدان و در قسمت غربی خیابان طالقانی قرار گرفته این بنا در ضلع شمالی به کوچه دارایی و در قسمت غربی به کوچه کریم انصاری و دادگستری منتهی می شود . این بنا با پلانی مستطیل شکل به ابعاد ۱۵ × ۲۲ متر در جهت شرقی به غربی در وسط باغی به مساحت ۱۸ هزار متر مربع واقع گردیده بود .

با عنایت به نوشته یادبود در قسمت بالای پنجره طبقه دوم که بیشتر آن از بین رفته در سال ۱۳۱۶ شمسی بعنوان ساختمان اداری ساخته شده و بانی ان  نیز حکومت وقت بوده که بمناسبت دوازدهمین سال جلوس رضا خان تاسیس گردیده ، این بنا با نظارت آقای مستوفی که مسئول حسابرس مالیاتی وقت بوده ساخته شده و سپس تحویل اداره دارایی گردیده است . این بنا در سه طبقه و با خصوصیات معماری دوره پهلوی (رضا خان) از قبیل پنجره های متعدد ، تراس ، قرینه سازی در طبقات ، ساخته شده . با عنایت به نوع معماری و خصوصیات بارز آن به راحتی می توان نفوذ شیوه های معماری اروپا را در معماری این بنا تشخیص داد . از جمله مصالح بکار رفته در بنا می توان سنگ ، آجر ، آهک ، سیمان ، آهن را نام برد .

با توجه به عنوان نام بنا ( موسوم به دارایی ) این بنا در حال حاضر بصورت ساختمان اداری دارایی مورد استفاده می باشد و از خصوصیات بارز بنا می توان به محل قرار گرفتن بنا در وسط باغی مشجر اشاره نمود . که جهت رسیدن به ورودی اصلی می بایست مسیری را در حدود ۲۵۰ متر طی نمود تا به حوض سنگی مدخل که به شکل مدور است برسیم . از عوامل تزئینی نمای بنامی توان به ازاره های سنگی به ارتفاع ۲۵/۱ سانتی متر که دور تا دور بنا رادر برگرفته و سپس با آجر چینی انجام گرفته اشاره نمود نمای پنجره ها از بیرون با اجرای قوس هلالی ، زیبایی خاصی را به بنا بخشیده در جلوی ورودی شمالی و جنوبی بنا دو حوض زیبا قرار گرفته که حوض شمالی به قطر ۱۲ متر ولی حوض جنوبی در حال حاضر موجود نمی باشد این دو حوض بصورت قرینه و از طریق آبراهی که از زیر بنا می گذشته به هم ارتباط داشته اند و آبیاری باغ مربوطه نیز از طریق قناتی که از محل می گذشته انجام می شده . بنای مزبور در حال حاضر در اختیار اداره کل امور اقتصادی دارایی استان زنجان می باشد که مالکیت نیز با اداره مستقر در بنا می باشد .

اين اثر به شماره ۲۳۳۵ در فهرست آثار ملی به ثبت رسيده است .با توجه به اینکه بنای مزبور تحت اختیار اداره کل امور اقتصاد و دارایی استان می باشد اقداماتی نیز در زمینه مرمت اندام بنا در زمینه حفظ ظاهری و نمای بنا انجام داده است . و همین دور تا دور بیرونی بنا ناکش جهت جلوگیری از ورود رطوبت به بنا حفر گردیده است . با عنایت به اینکه بنای دارایی در مرکز شهر زنجان جزیی از مجموعه تاریخی سبزه میدان و بازار تاریخی و همجوار با بنای تاریخی دیگر از جمله خانه ذوالفقاریها ، مسجد جامع ، مسجد خانم ، خانه وزیری و غیره می باشد و با توجه به سر پا بودن و استحکام اندام بنا خفظ و حراست آن و جلوگیری از تخریب های احتمالی ضروری می نماید .همچنین از انجائیکه اداره دارایی در صدد است بزودی بنا مزبور را بمنظور ساختمان جدید الاحداث تخلیه نماید ثبت اثر فوق و پیشنهاد در مورد واگذاری آن به مدیریت میراث فرهنگی با در نظر گرفتن تصمیمات سالهای ۷۴ بمنظور ایجاد ساختمان اداری متبوع قابل توجه بوده و همخوانی دارد  .

توسعه و یا تعمیرات و دخل و تصرف انجام شده تا کنون در زمینه توسعه بنا اقدامی تا بحال نپذیرفته اما در رابطه با تعمیرات می توان به دوخت و دوزهای اندام و یا بند کشی های انجام شده و تعمیر حوض شمالی و تخریب حوض جنوبی اشاره ای داشت.همچنین بناهای نه چندان موزون در حیاط آن احداث گردیده است .

مرتبط:

قلعه بهستان زنجان

معبد داش کسن بنای صخره‌ای بی نظیر

معبد داش کسن بنایی صخره‌ای است که در حاشیه روستای ویر در حدود ۱۵ کیلومتری جنوب شرقی شهر تاریخی سلطانیه (زنجان) واقع شده است.

معبد سنگی داش کسن در ایران بی نظیر است. معبدی است با طرح اژدها که وقتی گردشگران آن را می بینند تصور می کنند با معبدی چینی روبرو هستند (چین ایران)؛ اما این اثر تاریخی یادگاری از دوره ایلخانیان است.

بنای داش کسن به دو نقش برجسته اژدها و چند محراب اسلامی در دو سمت آن و به قرینه یکدیگر مزین است. نمونه‌های مشابه نقش‌های اژدهای آن در جای دیگری از ایران دیده نمی‌شود. طبق نظر برخی باستان شناسان، قدمت این معبد به قبل از اسلام می‌رسد که در زمان ایلخانان نقوشی از جمله اژدها بر آن افزوده شده‌است.

شکل گیری معبد داش کسن  پس از مرگ ارغونشاه، با پشتکار الجای خاتون، خواهر سلطان محمد خدابنده آغاز شد، ولی به پایان نرسید.

داش کسن از نظر نقشه و نقوش تزیینی یکی از باارزش ترین نمونه‌های معماری صخره‌ای در تاریخ معماری ایران به شمار می‌رود. در این معبد نقوشی از هنر چینی به کار رفته‌است. نقش های اژدها به طول ۵ متر و عرض ۱٫۵ متر بزرگ ترین نقوش تزیینی این معبد است. دیگر نقوش تزینی معبد داش کسن، طاقچه‌های فاخری است که در ضلع شرقی و غربی معبد در کنار نقوش اژدها کنده شده‌اند. این طاقچه‌ها مُقَرنَس های زیبایی دارد. همچنین نقوش اسلیمی که ماهرانه تراشیده شده‌اند با طرح‌های متنوع در آن دیده می‌شود. در ساخت این معبد تقارن طولی در نظر بوده و این تقارن در کلیه بخش های معبد به چشم می‌خورد.

معبد تاریخی داش کسن از سمت شمال به دشت سلطانیه و بنای تاریخی آرامگاه سلطان محمد خدابنده اشراف دارد. این معبد در کنار شهر قدیم سلطانیه با گنبد رفیع آن، آرامگاه چلبی اوغلو و آرامگاه ملاحسن کاشی، در مجموع محور فرهنگی تاریخی سلطانیه را تشکیل می‌دهد.

راه رسیدن به معبد داش کسن در سال ۱۳۸۹ زیرسازی شده و تا خود معبد راهی خاکی اما صاف و ماشین رو است. در طی مسیر تابلوها نشان دهنده راه هستند و نیز امکانات رفاهی برای گذراندن شب نیز کم و بیش فراهم شده است. در کنار معبد یک کانکس کوچک و نمازخانه نیز وجود دارد که نگهبان معبد در آن زندگی می‌کند.

معبد داش کسن، در میان گردشگران به «معبد اژدها» هم مشهور است.

در حال حاضر آثار زیادی از شکل نخست معبد داش کسن باقی نمانده و تنها سنگ‌های بزرگ و پراکنده در گوشه کنار معبد دیده می‌شود. محدوده معبد اژدها مستطیلی و به ابعاد تقریبی ۱۰۰ متر در ۵۰ متر است که یک قسمت از آن به واسطه حفاری در تپه ایجاد شده‌است. معبد در دامنه تپه‌ای قرار داشته و مشرف به دشت های وسیع و زیبایی است.

مجموعه تاریخی داش کسن مرکب از ایوان‌ها، نقوش برجسته و محوطه‌های باستانی است که در جهات مختلف به ویژه نقش حجاری شده اژدها، منحصر به فرد و قابل توجه‌ است. آثار به جای مانده در محل این احتمال را قوت می‌بخشد که ایلخان مغول “ارغون” پیش از گرایش به دین اسلام، اقدام به ساخت این معبد نموده‌است. تاثیر متقابل ایران و چین در این مکان مشهود است و تلفیق طرح‌های اسلیمی و نقش اژدها این موضوع را متذکر می‌شود.

مرتبط:

قلعه بهستان زنجان

 

زنجان ،عبور از معبر به مقصد گردشگری

استاندار زنجان گفت: استان زنجان، معبر گردشگران بوده و برای مقصد کردن این استان، نیازمند توجه مدیران است.

فتح‌الله حقیقی ظهر امروز در جلسه شورای گفت‌وگوی دولت و بخش‌خصوصی استان زنجان، با تاکید بر برنامه‌ریزی برای رونق گردشگری استان و نزدیکی تعطیلات عید، اظهار کرد: برای رونق گردشگری در استان باید به ساماندهی گردشگری از نظر مکانی و زمانی در فصول مختلف سال توجه کرد؛ چراکه سفرها به تعطیلات عید نوروز و فصل تابستان، منحصر شده و مسافرت‌های چندانی در سایر فصول سال انجام نمی‌شود.

این مسئول ادامه داد: رونق گردشگری و ماندگاری مسافر باید با پیگیری مدیران مربوطه استان و از طریق وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی ساماندهی شود که در صورت برنامه‌ریزی عملیاتی در وزارتخانه، استان زنجان نیز ساماندهی لازم را انجام و با برنامه ملی هماهنگ می‌شود.

وی افزود: نکته دوم این است که نباید بیش از حد در پی مطالعه و تدوین اسناد بی‌شمار باشیم، بلکه باید برنامه‌های راهبردی و اسناد موجود که با صرف وقت و انرژی و هم‌فکری متولیان، تدوین شده را عملیاتی کنیم که ایجاد پارک لجستیک، یکی از این نمونه‌ها است که از ۱۲ سال گذشته آغاز شده اما در حالی که ۳۲ شاخص دارد، تنها یک شاخص آن عملیاتی شده و بقیه باقی‌مانده و مشکلات بعدی را نیز ایجاد کرده است.

حقیقی با بیان اینکه در برنامه‌ریزی بر روی برگه، خیلی خوب هستیم، تصریح کرد: باید برنامه‌ها را اولویت‌بندی کرده و به صورت عملیاتی پیگیری کنیم تا برنامه به نتیجه کامل برسد. برای مثال، پس از گذشت یک سال از تاکید بر ساخت المان شهر زنجان، این موضوع هنوز عملیاتی نشده است و اگر به دنبال رونق گردشگری هستیم باید به صورت ویژه به مسئله گردشگری نگاه کنیم، زیرا با نگاه و برخورد عادی با مسئله مشکلی حل نمی‌شود.

استاندار زنجان یادآور شد: ایران از نظر جاذبه‌های گردشگری، فرهنگی و زیارتی، رتبه ۱۵ دنیا را دارد ولی به اندازه رتبه خود هیچ‌گونه درآمد و اشتغالزایی نتوانسته ایجاد کند. از هر هفت شغل موثر دنیا، یک مورد مربوط به گردشگری است، در حالی که در ایران این‌گونه نیست.

نماینده عالی دولت در استان زنجان با بیان اینکه به گردشگری به عنوان عامل توسعه و زمینه ایجاد زیرساخت توجه نشده است، گفت: در ایران نیز استان زنجان، معبر گردشگران بوده و برای مقصد کردن این استان نیاز به عملیاتی کردن برنامه‌ها با استفاده از همه ظرفیت‌ها و نقشه‌های راهبردی است.

وی از برقراری مجدد پروازهای فرودگاه زنجان از ۲۴ بهمن‌ماه امسال خبر داد و خاطرنشان کرد: مردم استان زنجان باید از این پروازها استقبال کنند تا هم انجام پرواز برای شرکت هواپیمایی بصرفد و هم بتوانیم پروازهای دیگر را برقرار کنیم.

در ادامه این جلسه، رئیس اتاق بازرگانی استان زنجان نیز اظهار کرد: تقویت و رونق صنعت گردشگری نیازمند توجه ویژه بخش خصوصی و بخش دولتی است تا بتواند آن‌گونه که باید جایگاه خود را پیدا کند.

علی یگانه‌فرد ادامه داد: باید زیرساخت‌های لازم برای بخش گردشگری فراهم شود تا اشتغال این بخش ارتقا پیدا کند و از آنجایی که بخش خدمات  اشتغال پایین‌تری نسبت به  سایر بخش‌ها دارد، گردشگری می‌تواند به ارتقای اشتغال در بخش خدمات کمک شایانی کند.

وی با اشاره به صادرات کالای تولیدی در استان زنجان، خاطرنشان کرد: صادرات استان زنجان به اوراسیا خوب بوده است و امیدواریم تقویت شود.

منبع:ایسنا