نوشته‌ها

برای عکاسی به کدام کشورها سفر کنیم؟

پیش از ورود گوشی‌های همراه هوشمند به عرصه تکنولوژی، باید به عکاسی علاقه و اشتیاق ویژه ای می داشتید تا حاضر می‌شدید پولتان را صرف تجهیزات عکاسی و یادگیری آن کنید. برای عکاسی کلاس‌های آموزشی می رفتید و درباره تکنیک ها، ترکیب‌بندی و کار در اتاق تاریک می‌آموختید. البته امروزه هم برای عکاسی حرفه ای همین مسیر را باید طی کنید اما مسیر پیش رو با تلفن های همراه و ابزارهایی که بعضی از شبکه های اجتماعی چون اینستاگرام در اختیارتان می گذارند، این مسیر هموارتر از قبل شده است.

امروزه هر کس با هدف گردشگری به سفر می‌رود، خود به تنهایی یک عکاس می تواند باشد. در سفر، همه در حال ثبت تصاویر از مکان‌های دیدنی، بناهای تاریخی، چشم‌اندازهای کوهستانی، غروب‌های خورشید و غذاهای آن منطقه هستند.

با این حال برخی از کشورها به مراتب فضای بهتری برای عکاسی دارند. در این گزارش برخی از کشورهایی را که همیشه موفق به ثبت عکس‌های خوب در آنجا خواهید شد، به انتخاب سایت تراولر (Traveller) معرفی می‌کنیم.

مراکش

 

مراکش

عکاسی در مراکش رابطه مستقیمی با رنگ‌ها دارد؛ از برج‌های ادویه در بازارهای باستانی گرفته تا آجرهای رس قرمز شهرهای صحرایی و آبی پررنگ روسری‌های بادیه نشین‌ها. مدینه در شهر فاس (نخستین پایتخت سیاسی کشور مراکش بوده است) یک شورش رنگی است. در این شهر چیزهای عجیب و غریب در مغازه‌ها به فروش می‌رسد و سفال‌های نقاشی شده روی دیوارهای ماسه‌ای رنگی دیده می‌شود. بنابراین هرگز در ثبت تصاویر خوب در استان صویره شکست نمی‌خورید؛ محلی که برخی از سکانس‌های «بازی تاج و تخت» در آنجا به ثبت رسیده است.

اصفهان

ایران

غروب خورشید در اصفهان در حالی که طاق‌های سی‌وسه پل شروع به درخشش به رنگ نارنجی می‌کنند و یک امتداد بی‌پایان نور که روی آب زیر پل منعکس می‌شود، منظره‌هایی دیدنی است. در ایران نمی توانید تلاش کنید که یک عکس بد به ثبت برسانید وقتی همه چیز زیباست. مسجدهایی مانند مسجد جامع اصفهان یا مسجد نصیرالملک با نورهای صورتی در قاب تصویر شما درخشان خواهند بود.

شیلی

شیلی

همه چیز در عکاسی در شیلی به زیبایی‌هایی طبیعی برمی‌گردد، از یخچال‌های طبیعی و کوه‌های پاتاگونیا در جنوب گرفته تا صحرای مرتفع آتاکاما در شمال دور. در این منطقه، عکاسان طبیعت از دریاچه‌ها در حوالی پوکن، آتشفشان‌ها و کوه‌های آند بهره‌مند هستند.

میانمار

میانمار

عکس‌های زیادی را می‌توان در میانمار به قاب تصویر کشید. مثلا تعدادی فریم از دریاچه اینله، جایی که ماهیگیران با تکنیکی عجیب در پارو زدن، قایق‌هایشان را ردیف می‌کنند. همچنین تصاویری از باگار؛ جایی که معابد تا افق امتداد یافته‌اند و ماندالای، محلی که رودخانه ایراوادی به آرامی در کنار یک شهر شلوغ در جریان است.

کاخ کرملین در روسیه

روسیه

تصاویری که در روسیه به ثبت می‌رسند بلافاصله قابل تشخیص هستند؛ حال عکس‌هایی از مردم با کلاه‌های خزدار باشد یا گنبدهای پیازی شکل رنگارنگ کلیساهای محلی.

مجسمه‌های تیره رنگ، کلیساهای طلایی با مناره‌های مخروطی در خیابان پترزبورگ یا ردیف‌های عروسک‌های بابوشکا در مغازه‌ها همه و همه از روسیه نشان دارد. این کشور بزرگ، فرصت‌های فراوانی را برای ثبت عکس‌های زیبا و جالب فراهم می‌کند، به خصوص زمان‌هایی که برف می‌بارد.

چین

چین

همانند روسیه، ابعاد وسیع کشوری مانند چین، بدان معنا است که حداقل چند فرصت مناسب برای عکاسی وجود دارد. اگر به دنبال مناظر طبیعی هستید، سری به مزارع گل‌های زرد کانولا واقع در شهر لوپینگ بزنید و یا اگر به دنبال مناظر عجیب می‌گردید، اسنک‌های شبانه خیابان وانگ‌فوجینگ پکن را امتحان کنید. همچنین اگر قصد ثبت پرتره دارید به حومه شهر سفر کرده و همه چهره‌های شگفت انگیزی را که تا به حال ندیده اید، بررسی کنید.

blank

هند

همانند مراکش، در هند هم رنگ‌ها حرف اول را می‌زنند؛ رنگ‌هایی از جنس غروب‌های خورشید با شکوه روی مرداب‌های شهر کرالا، ساری‌های (لباس زنان هندو) درخشان در خیابان‌های راجستان، شهرهای آبی، نارنجی یا صورتی و یا فستیوال هولی یا دیوالی. هندوستان می‌تواند زیبا یا زشت باشد که در هر صورت فرصت‌های زیادی را برای عکاسان جوان فراهم می‌کند.

پرو-عکاسی

پرو

نمی‌توانید از کوه‌های اطراف کوسکو بالا بروید و تصاویری دیدنی به ثبت نرسانید. تصاویر ماچو پیچو (شهری با دیوارهای سنگیِ جلا داده‌شده که مطابق با معماری کلاسیک اینکاها ساخته شده‌است) تقریبا کلیشه‌ای هستند اما با این حال هنوز هم زیبا به نظر می‌رسند. خارج از کوسکو، ماکائوهایی (نوعی طوطی) وجود دارد که می‌توانند در رنگ آمازون، آتشفشان‌های اطراف آرکیپا و کلیه شلوغی‌ها و رنگ‌های شهر بزرگ لیما ترکیب شوند.

سوئیس-عکاسی

سوییس

سوییس جادویی است؛ چراکه گویی به یک کارت پستال یا یک سری بی‌نهایت از کارت‌پستال ها نگاه می‌کنی. شهری افسانه‌ای که بین کوه‌های برفی قرار دارد. کلیساهای مخروطی این کشور، گاوهای سیاه و سفید، دریاچه‌های پر زرق و برق و چمن‌های سبز؛ همه آنقدر شسته و رفته، تمیز، عالی و زیبا است که تمام کاری که باید انجام دهید این است که دوربین خود را یک جا تنظیم و سپس کلیک کنید.

منبع:ایسنا

مرتبط:

قدیمی‌ترین شهرهای جهان

هیچهایک _روشی ساده برای کم کردن هزینه سفر

۶ نکته ساده درباره عکاسی در سفر

هر آنچه لازم است درباره ویزای شنگن بدانید

اروپا از نظر ویزا گرفتن برای ایرانی ها به سه منطقه بریتانیا، منطقه شنگن (آلمان، اتریش، اسپانیا، ایسلند، ایتالیا ، بلژیک ، پرتغال ، دانمارک ، سوئد،فرانسه ، فنلاند ، لوکزامبورگ ، نروژ ، هلند ، یونان) و کشور های اتحادیه و اروپا شرقی تقسیم می شود. گرفتن ویزای بریتانیا با پاسپورت ایرانی نسبتا ساده است فقط کافی است بتوانید ثابت کنید قدرت پرداخت هزینه های سفر و قصد برگشت به ایران را دارید. در صورتی که دعوت نامه از کسی در انگلیس داشته باشید خود به خود فرد دعوت کننده تعهد برگشت شما به ایران را به عهده می گیرد .

در این نوشتار از جمله درباره ویزای شنگن ، مدارک لازم برای ویزای شنگن ،شرایط گرفتن ویزای شنگن ، کشورهای عضو ویزای شنگن ، فرم درخواست ویزای شنگن ، هزینه ویزایشنگن ، و هر آن چه لازم دارید درباره ویزای شنگن بدانید بحث می شود.

ویزای شنگن چیست ؟
ویزای شنگن سندی است که برای سفر به/دیدار از کشورهای منطقه شنگن از جانب مقامات مربوطه برای شخص متقاضی صادر می شود. در زیر یک نمونه از تصویر ویزای شنگن را می بینید. منطقه ی شنگن شامل ۲۶ کشور است که با یکدیگر توافق کرده اند شهروندان شان آزادانه و مانند یک کشور واحد در سراسر آن مسافرت کنند. از میان ۲۶ کشور متعهد به توافق نامه یا پیمان شنگن، ۲۲ کشور عضو اتحادیه ی اروپا و ۴ کشور عضو انجمن تجارت آزاد اروپا (EFTA) هستند.

منطقه ی شنگن اکثریت کشور های اروپایی را به جز بریتانیا و کشورهایی نظیر رومانی، بلغارستان، کرواسی، قبرس و ایرلند در بر می گیرد، که به زودی این کشورها نیز عضو شنگن خواهند شد. با این حال، کشورهایی نظیر نروژ، ایسلند، سوییس، و لیختن اشتاین عضو اتحادیه ی اروپا نیستند، ولی جزء کشور های منطقه شنگن هستند و از مزیت مسافرت آزاد در این منطقه بهره مندند.

کشورهای عضو شنگن:
در ادامه فهرست کشورهای عضو ویزای شنگن یا به عبارتی لیست کشورهای شنگن را ملاحظه می فرمایید.

  • اتریش
  • بلژیک
  • جمهوری چک
  • دانمارک
  • استونی
  • فنلاند
  • فرانسه
  • آلمان
  • یونان
  • مجارستان
  • ایسلند
  • ایتالیا
  • لتونی
  • لیتوانی
  • لوکزامبورگ
  • مالت
  • هلند
  • نروژ
  • لهستان
  • پرتغال
  • اسلواکی
  • اسلوونی
  • اسپانیا
  • سوئد
  • سوییس
  • لیختن اشتاین

چه کسانی به ویزای شنگن نیاز دارند؟
شهروندان کشور های غیر عضو شینگن برای ورود به قلمروی شنگن الزاما به ویزای شنگن نیاز دارند. هرچند، موارد استثنائی نیز برای این قانون وجود دارد:زیرا برخی از کشور هایی که عضو پیمان شنگن نیستند، هم چنان می توانند بدون ویزا به قلمروی شنگن وارد شوند.

مدارک لازم برای ویزای شنگن:
به منظور سفر به یک یا چند کشور حوزه ی شنگن، طبق آن چه پیش تر گفته شد، باید با مراجعه به سفارت/کنسولگری های معین درخواست ویزای شنگن نمود.
هرچند، مانند نحوه ی درخواست ویزا از هر کشور دیگر، داشتن برخی شرایط خاص برای پیگیری درخواست الزامی است. نسخه ی واحد از اسناد مورد نیاز به همراه
برخی اطلاعات اضافه به شکل مبسوط در بخش مدارک لازم برای ویزای شنگن توضیح داده و فهرست شده اند.

انواع ویزای شینگن
بر اساس ماهیت/اهداف سفر، انواع ویزای شنگن وجود دارد که از جانب سفارت/ کنسولگری های معین صادر می شوند.

۱٫ ویزای عادی شنگن (USV)

ویزای عادی شنگن به مثابه ی روادید یکی از کشورهای عضو منطقه ی شنگن برای حمل ونقل یا اقامت در منطقه ی مورد نظر است که برای مدت زمانی خاص و حداکثر تا ۹۰ روز در هر دوره ی شش ماهه اعتبار دارد که از تاریخ ورود شخص به منطقه ی شنگن آغاز می شود. با توجه به اهداف سفر، ویزای عادی شنگن به سه دسته ی “ A ” ، “ B ” ، و “ C ” تقسیم می شود.

۲٫ ویزای معتبر در منطقه ی محدود (LTV)

این نوع از ویزا به شما اجازه می دهد فقط به کشور صادرکننده ی ویزای شنگن یا در برخی موارد، به کشورهای دیگری از منطقه ی شینگن سفر کنید که نام ها آنها به صورت خاص هنگام درخواست ویزا ذکر شده باشند. به غیر از کشورهایی که نام شان هنگام درخواست ویزا ذکر شده اند، این گونه ی خاص ویزا برای سفر به کشورهای دیگر عضو شنگن که نامی از آنها برده نشده اند، معتبر نیست.

۳٫ ویزای ملی

ویزای ملی دسته ی “D ” به افرادی اعطا می شود که برای تحصیل، کار یا اقامت دائم وارد یکی از کشورهای شنگن شوند. البته ویزای ملی به افرادی اعطا می شود
که قصد دارند در دوره ی زمانی خاص یا با هدفی مشخص در یکی از کشور های شنگن اقامت کنند که پس از پایان دوره ی مشخص باید به کشورشان بازگردند.

هزینه ویزای شنگن:
هنگام درخواست ویزا، هر یک از درخواست کنندگان ملزم به پرداخت هزینه ی غیرقابل استرداد برای ویزا هستند. هزینه ویزای شنگن بسته به نوع ویزا، سن درخواست کننده و برخی موارد دیگر متفاوت است.

هزینه ویزای شنگن به طور معمول (به یورو)
ویزای ترانزیت فرودگاهی ۶۰٫۰۰ یورو
ویزا برای اقامت کوتاه، کم تر از ۹۰ روز ۶۰٫۰۰ یورو
ویزا برای اقامت طولانی، بیش از ۹۰ روز ۹۹٫۰۰ یورو

بیمه مسافرتی ویزای شنگن
شهروندان کشورهایی که برای ورود به منطقه ی شنگن ملزم به دریافت ویزا هستند، چه به صورت فردی یا گروهی یا توریستی، و چه با هدف کسب و کار ملزم به خرید بیمه مسافرتی هستند که تمام روزهای اقامت شان را در منطقه ی شنگن پوشش دهد. این بیمه باید در سراسر قلمروی کشورهای عضو شنگن معتبر باشد و تمام دوره ی زمانی را که شخص قصد اقامت یا عبور از این منطقه را دارد، پوشش دهد. حداقل پوشش باید ۳۰،۰۰۰ یورو باشد!

بعد از صدور ویزا، چه مدت می توانم در منطقه ی شنگن اقامت داشته باشم؟
با توجه به نوع ویزایی که از جانب سفارت/ کنسولگری مشخص در هر یک از کشورهای عضو شنگن صادر می شود، بر اساس ماهیت سفر و دیگر مقتضیات مربوطه محدودیت های مختلفی برای هر ویزای خاص اعمال می شود. با این حال، متداول ترین نوع ویزایی که به مسافران اعطا می شود در هر دوره ی شش ماهه تا حداکثر ۹۰ روز بعد از تاریخ ورود اعتبار دارد.

در چه صورت اجازه دارم برای ویزای شنگن درخواست بدهم؟
گرفتن ویزای شنگن مثل هر ویزای دیگری شرایط خاصی را می طلبد. هر آدمی اجازه دارد برای ویزای شنگن درخواست بدهد، به شرطی که بتواند تمام مدارک مورد نیاز را به ترتیب ارائه کند و برای نگهداری از خود در طول اقامت اش در منطقه ی شنگن استطاعت مالی داشته باشد.

ویزای عادی شنگن چیست؟
با توجه به اهداف سفر، ویزای عادی شنگن به سه دسته ی “ A ” ، “ B ” ، و “ C ” تقسیم می شود. دسته ی “ A ” به ویزای ترانزیت فرودگاهی گفته می شود که به دارنده ی آن اجازه می دهد بدون وارد شدن به کشورهای منطقه ی شنگن، تنها در محدوده ی بین المللی فرودگاه های این کشورها تردد کند. ویزای ترانزیت فرودگاهی برای افرادی الزامی است که از یک کشور غیر شنگن به کشور غیر شنگن دیگر مسافرت می کنند و باید در یکی از فرودگاه های کشورهای عضو شنگن هواپیمای شان را عوض کنند.

دسته ی “B” به ویزای ترانزیتی گفته می شود که به دارنده ی آن اجازه می دهد ظرف حداکثر پنج روز با وسیله ی نقلیه ی شخصی، اتوبوس، یا هواپیمای شخصی به مقصد یک کشور غیر شنگن از منطقه ی شنگن عبور کند.

دسته ی “C” به ویزای کوتاه مدتی گفته می شود که به دارنده ی آن اجازه می دهد بسته به مدت اعتبار ویزای اش، دوره ی زمانی معینی را در کشورهای عضو شنگن اقامت کند.

منبع:توریسم پرس

وحشتناک‌ترین و مرگبارترین جاذبه‌های گردشگری دنیا

در سراسر دنیا جاذبه های گردشگری بسیار خطرناکی وجود دارد که هر ساله گردشگران زیادی را به دلیل همین ویژگی و هیجانی که می بخشند به خود جذب می کنند.

شاید بعضی از ما ترجیح بدهیم تعطیلات خود را با سفر به مکانی آرامش بخش سپری کنیم. اما کسانی هم وجود دارند که به دنبال تجربه ی هیجان و حتی ترس در تعطیلات خود هستند. در سراسر دنیا جاذبه های گردشگری بسیار خطرناک وجود دارد که هر ساله گردشگران زیادی را به دلیل همین ویژگی و هیجانی که می بخشند به خود جذب می کنند.

در ادامه به ۱۳مورد از خطرناک ترین و مرگبارترین جاذبه های گردشگری سراسر دنیا می پردازیم.

۱- قله ی هف دام- ایالت کالیفرنیا، پارک ملی یوسمایت

وحشتناک‌ترین و مرگبارترین جاذبه‌های گردشگری دنیا+ تصاویر

قله ی ۱۵۲۴ متری «هَف دام» دشوارترین مسیر پیاده روی را در دره ی یوسمایت دارد و ۱۲۲ متر انتهایی مسیر صعود به آن پرخطر ترین بخش آن است. این قله تقریبا شکلی عمودی دارد و اگرچه کابل های فلزی نردبان مانندی در آن جا تعبیه شده تا به کوهنوردان کمک کند بدون تجهیزات مخصوص صخره نوردی به قله صعود کنند، اما سقوط از آن مرگبار خواهد بود. این قله ی مرگبار در زمان وقوع رعد و برق مانند یک میله ی صاعقه گیر عظیم عمل می کند، به طوری که در سال ۱۹۸۵، پنج دوست که به این قله رفته بود دچار صاعقه شدند؛ ۲ نفر از آن ها فوت شدند و ۳ نفر دیگر آسیب دیدند.

۲- صخره های موهر- ایرلند

خطرناک ترین و مرگبارترین جاذبه های گردشگری دنیا+ تصاویر

صخره های موهر که چشم اندازی نفس گیر رو به جزایر آرن و خلیج گالوی دارد، یکی از محبوب ترین جاذبه های گردشگری ایرلند است. با این حال، این صخره ها یکی از خطرناک ترین مناطق گردشگری دنیا به شمار می رود و یک قدم اشتباه در لبه ی این پرتگاه می تواند منجر به سقوط از ارتفاع ۲۱۳ متری آن به درون اقیانوس اطلس شود. امن ترین راه برای تماشای زیبایی های این پرتگاه از طریق مسیر رسمی یا یکی از سه سکویی است که برای تماشای گردشگران در نظر گرفته شده است.

۳- مسابقه ی گاو بازی- اسپانیا، پامپلونا

خطرناک ترین و مرگبارترین جاذبه های گردشگری دنیا+ تصاویر

هر ساله هزاران گردشگر به شهر پامپولانا سفر می کنند تا با حضور در نمایش گاو بازی هیجان زیادی را تجربه کنند. جالب آنکه، از سال ۱۹۲۴ تاکنون تنها ۱۵ نفر در این فستیوال بر اثر حمله ی گاوها جان خود را از دست داده اند. اگرچه تعداد کسانی که در اثر حمله ی گاوها یا لگدمال شدن در زیر جمعیت مجروح شده اند بیشتر است اما خوشبختانه همچنان آمار پایینی دارد. برای آنکه تصور دقیق تری از این موضوع پیدا کنید، باید بدانید که احتمال آنکه یک فیلمنامه ی ساخته نشده تبدیل به یک فیلم شود با احتمال جراحت در اثر دویدن با گاوهای این نمایش برابر است.

۴- قله ی اورست، نپال

خطرناک ترین و مرگبارترین جاذبه های گردشگری دنیا+ تصاویر

بلندترین قله ی جهان هر ساله نزدیک به ۱۲۰۰ کوهنورد را به خود جذب می کند. با این حال، تنها نزدیک به نیمی از آن ها موفق به فتح این قله می شوند و تعداد کمی نیز در مسیر صعود به آن جان خود را از دست می دهند. در سال ۲۰۱۷، شش نفر در این کوهستان جان خود را از دست دادند و به این ترتیب مجموع آمار رسمی کشته شدگان اورست به حدود ۳۰۰ نفر رسید. سرمای شدید، سقوط از ارتفاع و دیگر مشکلات جسمانی، عوامل وقوع مرگ در اورست هستند.

۵- استخر شیطان- زامبیا

خطرناک ترین و مرگبارترین جاذبه های گردشگری دنیا+ تصاویر

در ماه های خشک تر سال، آب رودخانه ی زامبزی به میزان چشمگیری کاهش می یابد و عمق بسیار زیاد استخر شیطان را از لبه ی آبشار ویکتوریا (بلندترین آبشار دنیا) نشان می دهد. با این حال، تنها در ماه های گرم سال می توان وارد آب های آن استخر شیطان شد و خارج از این ماه ها، ورود به آب منجر به مرگ خواهد شد.

۶- پل تریفت- سوییس

blank

پل تریفت سوییس امن تر از آن چیزی است که به نظر می رسد. این پل مدرن، به تقلید از پل های ریسمانی نپال، در سال ۲۰۰۹ با استفاده از فولاد و چوب مقاوم ساخته شد. این پل که در ارتفاع ۹۱ متری واقع شده و بیشتر از ۱۷۰ متر طول دارد، یکی از بلندترین و مرتفع ترین پل های معلق پیاده روی در کوهستان است و بعد از طی کردن مسیری طولانی از طریق سه تله کابین می توان به محل این پل رسید.

۷- ساحل نیو اسمیرنا- ایالت فلوریدا

blank

ساحل نیو اسمیرنا در ناحیه ی ولوشا، روزانه صدها نفر را به خود جذب می کند و هر چه تعداد کسانی که به داخل آب می روند بیشتر باشد، احتمال حمله ی کوسه ها بیشتر می شود. به همین دلیل است که ناحیه ی ولوشا را پایتخت حملات کوسه ها در دنیا می دانند، به طوری که در سال ۲۰۱۷، نه مورد حمله ی کوسه در آب های این منطقه گزارش شد. با وجود این، بد نیست بدانید که احتمال مرگ در اثر برخورد صاعقه ۳۰ برابر بیشتر از احتمال مرگ بر اثر حمله ی کوسه ها است.

۸- آتشفشان ویلاریکا- شیلی

خطرناک ترین و مرگبارترین جاذبه های گردشگری دنیا+ تصاویر

سفر به یک آتشفشان فعال همیشه با کمی خطر همراه است. در سال ۲۰۱۷، زمانی که گردشگران تازه به قله ی ویلاریکا رسیده بودند، آتشفشان شروع به فوران کرد. خوشبختانه فوران آتشفشان مختصر بود و کسی آسیب ندید. با این حال، یک شرکت توریستی برای کسانی که مایلند این آتشفشان را از نزدیک ببیند، امکان تجربه ی بانجی جامپینگ از داخل یک هلیکوپتر به درون دهانه ی آتشفشان را فراهم کرده است.

۹- پارک ملی یلوستون- امریکا

خطرناک ترین و مرگبارترین جاذبه های گردشگری دنیا+ تصاویر

مسئولان پارک ملی یلوستون به گردشگران هشدار داده اند که در حین پیاده روی، اردو زدن یا گردش در نقاط دیگر پارک، آمادگی مواجهه با خرس ها را داشته باشند (در هر صورت این گردشگران هستند که وارد محل زندگی آن ها شده اند!). با این حال، احتمال آنکه مواجهه با خرس های گریزلی منجر به درگیری با این حیوانات شود بسیار کم است. با توجه به آنکه از سال ۱۹۸۰ تاکنون بیش از ۱۰۰ میلیون نفر از پارک یلوستون دیدن کرده اند، احتمال صدمه دیدن توسط یک خرس در این پارک، ۱ در ۲/۷ بیلیون است.

۱۰- دره ی مرگ- ایالت کالیفرنیا

blank

از دست رفتن آب بدن خطری همیشگی برای گردشگران دره ی مرگ است. این دره گرم ترین، خشک ترین و کم ارتفاع ترین پارک ملی دنیا است. انجام اقدامات احتیاطی مثل نوشیدن روزانه یک گالون آب، پرهیز از پیاده روی در گرما و دور نشدن از جاده های ساخته شده، در همه ی مواقع سال توصیه می شود و محتص به روزهای تابستان که دمای هوا به بیش از ۴۹ درجه ی سانتیگراد می رسد نیست. علیرغم بالا بودن دمای هوا در این منطقه، آمار مرگ و میر بر اثر تصادف خودروها بیشتر از مرگ و میر ناشی از گرمای هوا است.

۱۱- چرنوبیل- اوکراین

blank

احتمالا تصور نمی کنید که محل یک فاجعه ی هسته ای بتواند جاذبه ی گردشگری باشد، اما منطقه ی ممنوعه ی چرنوبیل همواره گردشگرانی را به خود جذب می کند. یک اتوبوس گردشگری از شهر کی یف با طی مسافتی ۲ ساعته گردشگران را به شهر پریپیات می رساند. در آنجا می توانید حال و هوای اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۸۶ را ببینید و البته این تنها کاری است که می توانید در آنجا انجام دهید. به دلیل تشعشعات ناشی از انفجار هسته ای، به گردشگران هشدار می دهند که از لمس وسایل و پوشش گیاهی این منطقه و حتی نشستن بر روی زمین خودداری کنند.

۱۲- ترن هوایی فرمیولا روسا- امارات متحده ی عربی، ابوظبی

blank

ترن هوایی فرمیولا روسا در ابوظبی با سرعت ۲۴۰ کیلومتر در ساعت حرکت می کند و سریع ترین ترن هوایی دنیا به شمار می رود. این ترن هوایی که به یک سیستم پرتاب هیدرولیک مجهز است، در ۹۲ ثانیه، ۲ کیلومتر را طی می کند و تجربه ای شبیه به حرکت با یک ماشین فرمول یک را ایجاد می کند. این ترن هوایی علیرغم سرعت بسیار بالایش خطر زیادی ندارد، مگر آنکه مستعد دچار شدن به حالت ماشین زدگی باشید.

۱۳- سد ورزاسکا

blank

سد ورزاسکا در سوییس، علاوه بر آنکه یکی از بلندترین جایگاه های پرش در دنیا است، دلیل دیگری هم برای شهرت دارد چرا که کاراکتر سینمایی مشهور جیمز باند در فیلم «چشم طلایی» مربوط به سال ۲۰۰۲، درون این سد شیرجه زد. کسانی که شیفته ی هیجان هستند می توانند از بالای این سد بانجی جامپینگ را تجربه کنند یا حتی برخی پا را فراتر می گذارند و پرش از سد را در شب ها تجربه می کنند. اگرچه پرش از ارتفاع ۲۱۹ متری این سد می تواند خطرناک باشد، اما باید بدانید که احتمال مرگ بر اثر دوچرخه سواری بیشتر از احتمال مرگ بر اثر بانجی جامپینگ است.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

تله‌کابین‌های منحصربه‌فرد جهان

اگر ترس از ارتفاع نداشته باشید، قطعا از سوار شدن به تله‌کابین و تماشای مناظر زیبای پیش رو و زیر پایتان لذت می‌برید. در نقاط مختلف جهان تله‌کابین‌هایی وجود دارند که سوار شدن بر آنها تجربه‌ای متفاوت را رقم خواهد زد.

استرالیا

مسافران تله‌کابین ” Scenic Skyway” منظره‌ای بدیع از کوه‌های سه خواهر در نزدیکی شهر کاتومبا در استرالیا را پیش چشم خود می‌بینند. بالا رفتن از این صخره‌ها که به خاطر فرسایش زمین تشکیل شده‌اند، ممنوع است. این ممنوعیت به دلیل احترام به فرهنگ بومیان استرالیا وضع شده است. طبق افسانه‌های بومی این کوه‌ها سه خواهر بوده‌اند که با جادوی پدرشان برای دور ماندن از خطر به سنگ تبدیل شدند.

مالزی

این تله‌کابین از روستای اورینتال در جزیره لنکاوی در شمال غرب مالزی و از فراز جنگل‌ گذشته و به قله کوه گانونگ مت سین کانگ می‌رسد. چنان‌چه هوا صاف باشد، گردشگران از روی بامی در ارتفاع ۷۵۰ متری، می‌توانند ارتفاعات جنوب تایلند را ببینند.

هنگ‌کنگ

فرودگاه بین‌‌المللی هنگ‌کنگ که در زبان بومی به نام چک لپ کک خوانده می‌شود، در شمال جزیره لانتائو قرار دارد؛ جزیره‌ای که شماری از مقاصد گردشگری مثل معبد “پو لین” و مجسمه بودای بزرگ را در خود جای داده است. تله‌کابین Ngong Ping 360 که ایستگاه آن در نزدیکی فرودگاه واقع شده گردشگران را در عرض نیم ساعت از فراز خلیج تونگ چونگ رد کرده و به لانتائو می‌رساند.

چین

این تله‌کابین از فراز کوهستان تیانزی که بومی‌ها به آن “پسر آسمان” می‌گویند رد شده و به مسیر خودش در دل پارک ملی ژانگ جیاجی ادامه می‌دهد. این پارک زیبا در استان هونان چین واقع شده است. بهترین زمان سفر به این نقطه ماه آوریل (فروردین/اردیبهشت) یا اکتبر (مهر/آبان) است، زیرا در این موقع از سال از شدت مه کاسته شده و طبیعت زیبای اطراف قابل مشاهده است.

اسپانیا

در سال ۱۹۲۹ همزمان با شروع نمایشگاه جهانی (اکسپو) در بارسلون این تله‌کابین بندری به راه افتاد. از آن زمان تا به حال این تله‌کابین به کار خود ادامه داده و گردشگران می‌توانند از فراز آن از چشم‌انداز زیبای شهر بارسلون لذت ببرند. البته این لذت هزینه هم دارد که چندان ارزان نیست. بلیت این تله‌کابین یازده یورو قیمت دارد و طی مسیر هم تنها ۵ دقیقه طول می‌کشد.

فرانسه

تله‌کابین “گرونوبل باستیل” به عنوان نخستین تله‌کابین شهری جهان شناخته می‌شود. این تله‌کابین در سال ۱۹۳۴ شروع به کار کرد و تا به حال دو بار کابین‌های آن تعویض شده‌اند. کابین‌های فعلی که از جنس آلومینیوم و شیشه‌های پلکسی هستند، در سال ۱۹۷۶ نصب شدند. این تله‌کابین مسافران را به قلعه تاریخی باستیل می‌رساند که در گذشته زندانی مخوف به شمار می‌رفت و در سال ۱۷۸۹ به دست انقلابیون فرانسه فتح شد.

ایتالیا

یکی از تله‌کابین‌های استثنایی جهان بدون شک تله‌کابینی است که کوهنوردان را از کوه مارمولادا واقع در شمال شرق ایتالیا به دریاچه فدایا می‌‌رساند. کابین‌های این تله‌کابین یادآور ارابه‌های جنگی سربازان رم باستان است. برای اینکه مسافران بتوانند تعادل خود را روی کابین‌ها حفظ کنند، قانون اینگونه است که مسافر سبک‌وزن جلو بایستد و مسافری که وزن بیشتری دارد پشت سر.

سوییس

ساخت نخستین تله‌کابین گردشی جهان را باید به پای سوییسی‌ها نوشت. کابین‌های این تله‌کابین در حین حرکت ۳۶۰ درجه به دور خود می‌گردند، به این ترتیب مسافران می‌توانند منظره بدیع اطراف‌شان را بی‌کم‌وکاست و بدون نگرانی از محدودیت دید تماشا کنند. در ارتفاع ۳۰۲۰ متری این تله‌کابین به ایستگاه نهایی می‌رسد.

آلمان

درست در نقطه‌ای که رود راین به رود موزل می‌رسد، تله‌کابینی احداث شده که چشم‌اندازی زیبا بر فراز شهر کوبلنتس دارد. اگر در موقع غروب آفتاب سوار تله‌کابین شده باشید و هوا نیز یاری کند، می‌توانید پایین رفتن خورشید بر فراز رودخانه را تماشا کنید.

کانادا/ آمریکا

تله‌کابین رودخانه نیاگارا مسیری چهار کیلومتری را در ارتفاع ۴۷ متری بر فراز این رودخانه خروشان طی می‌کند. این تله‌کابین توسط لئوناردو تورس کبدو، مهندس اسپانیایی در سال ۱۹۱۳ ساخته شد.

بولیوی

لاپاز صاحب طولانی‌ترین تله‌کابین شهری جهان و البته مرتفع‌ترین آن است. این شهر که پایتخت بولیوی محسوب می‌شود در ارتفاع ۳۶۰۰ متری از سطح دریا واقع شده است. ایستگاه تله‌کابین “ال آلتو” حتی بالاتر و در ارتفاع ۴ هزار متری قرار دارد. قرار است تا سال ۲۰۱۹ در اینجا بزرگترین شبکه حمل و نقل تله‌کابینی جهان به راه بیافتد. تا به اینجا خطوط تله‌کابین قرمز، زرد، سبز و آبی در حال تردد هستند.

آفریقای جنوبی

تله‌کابین کوه تیبل در آفریقای جنوبی می‌تواند در هر ساعت ۸۰۰ مسافر را به قله این کوه هزار متری برساند. کوه تیبل به دلیل داشتن قله‌ای مسطح و منظره‌ای چشم‌نواز مشرف بر شهر کیپ‌تاون یکی از جاذبه‌های محبوب گردشگری به شمار می‌رود. این تله‌کابین در سال ۱۹۲۹ ساخته شد.