نوشته‌ها

سالگرد کشف «ماچو پیچو» بدون گردشگر

روز جمعه ۱۰۹ سال از کشف «ماچو پیچو»، دژ باستانی «اینکاها» در «پرو» گذشت، اما این مکان توریستی در این روز هم به دلیل بحران ویروس کرونا خالی ماند.

به نقل از خبرگزاری فرانسه، قرار بود  در صد و نهمین سالگرد کشف «ماچو پیچو» توسط کاوش‌گر آمریکایی، این بنای تاریخی پس از مدت‌ها به روی مردم باز شود اما با افزایش شمار مبتلایان و لغو شدن برنامه بازگشایی، حتی در سالگرد کشف این محوطه تاریخی ارزشمند از بازدیدکننده و گردشگر خبری نبود.

جواهر صنعت گردشگری «پرو» از اواسط ماه مارس و با آغاز قوانین قرنطینه در «پرو» به منظور مقابله با شیوع ویروس کرونا به روی بازدیدکنندگان بسته شد.

«داروین باکا» یکی از مسوولان نگهداری از این میراث جهانی یونسکو در گفت و گو با خبرگزاری فرانسه بیان کرد: «سال گذشته افراد بسیاری به مناسبت سالگرد کشف «ماچو پیچو» از این مکان بازدید کردند، اما متاسفانه امسال هیچ بازدیدکننده‌ای وجود نداشت چراکه هنوز هیچ برنامه مشخصی برای بازگشایی «ماچو پیچو» تعیین نشده است. با این حال ممکن است با وجود افزایش تعداد مبتلایان به کرونا در «کوسکو»، در ماه آگوست شاهد بازگشایی این مکان باشیم.»

«کوسکو» پایتخت سابق امپراطوری اینکاها، نزدیکترین شهر بزرگ به «ماچو پیچو» است.

فرماندار «کوسکو» اوایل ماه جولای اعلام کرده بود در صورت بهتر شدن شرایط، بازدیدکنندگان می‌توانند از بیست و چهارم جولای به «ماچو پیچو» بازگردند، اما پنج روز بعد اعلام کرد شمار مبتلایان به ویروس کرونا در این منطقه با افزایش رو به رو شده است.

به گفته مسوولان، حتی با بازگشایی «ماچو پیچو»، شمار بازدیدکنندگان روزانه این مکان به ۶۷۵ نفر محدود خواهد شد؛ این درحالی است که پیش‌تر شمار بازدیدکننگان روزانه این مکان به بیش از پنج هزار نفر می‌رسید.

با شناسایی ۳۷۰ هزار مورد ابتلا و بیش از ۱۷ هزار مرگ در اثر کرونا، «پرو» یکی از کشورها با بیشترین تعداد مبتلایان به ویروس کرونا در آمریکای جنوبی به شمار می‌رود.

قرنطینه ناشی از این بحران نیز خسارت ۳.۳ میلیارد دلاری را برای گردشگری این کشور در سال جاری به دنبال داشته است.

«ماچو پیچو» که از آن به عنوان شهر گمشده «اینکا»ها نام برده می‌شود، حدود سال ۱۴۵۰ میلادی در ارتفاعات امپراتوری اینکاها ساخته شد. این دژ در ۵۰ مایلی «کوسکو» پایتخت اینکاها قرار دارد و به همین دلیل هرگز مانند سایر شهرهای اینکاها پیدا و ویران نشده است.

در بیست‌وچهارم ژوئیه ۱۹۱۱ میلادی، «ماچو پیچو» به وسیله «هیرام بینگام»، تاریخ‌شناس آمریکایی در یک سخنرانی در دانشگاه ییل به دنیای غرب معرفی شد. او به‌وسیله راهنمایی محلی‌هایی که گه‌گاه به سایت مراجعه می‌کردند به آن‌جا هدایت شد.

ماچو پیچو، به عنوان میراث جهانی یونسکو در سال ۱۹۸۳ میلادی به ثبت رسید و به عنوان یک شاهکار خالص معماری و نشانه‌ای منحصربه‌فرد از تمدن اینکاها شناخته شد.

منبع:ایسنا

مرتبط:

زباله‌های گردشگران، تهدیدی برای آینده «‌ماچو پیچو»

«پرو» چند گردشگر خاطی را دیپورت می‌کند

مقامات «پرو» اعلام کردند پنج گردشگر را که عامدانه به بناهای تاریخی «ماچو پیچو»‌ – قلعه باستانی «اینکاها»‌  و یکی از شناخته‌شده‌ترین جاذبه‌های گردشگری  آمریکای جنوبی – آسیب‌وارد کردند، دیپورت خواهد کرد.

به گزارش ایسنا و به نقل از گاردین، مقامات کشور «پرو» روز سه‌شنبه اعلام کردند گردشگرهایی از کشورهای شیلی، برزیل، فرانسه به طور پنهانی وارد ویرانه‌های «ماچو پیچو» شدند، باعث سقوط تخته سنگی از معبد خورشید این مجموعه تاریخی شدند و به آن آسیب رساندند.

قرار است یکی از گردشگران آرژانتینی که به عنوان یکی از عاملان اصلی این تخریب شناخته شده است همچنان در «پرو» بماند تا در برابر جرائم آسیب رساندن به میراث فرهنگی «پرو» پاسخ‌گو باشد.

این بنای سنگی رازآلود چند صد ساله، مدت‌هاست که حیرت گردشگران را برانگیخته است، اما اخیرا با بحران آسیب‌های جدی توسط گردشگران مواجه شده است.

چندی‌پیش  نیز طرح ساخت و ساز چندین میلیارد دلاری یک فرودگاه که به منظور کوتاه کردن زمان مسافرت گردشگران عازم به این منطقه ارائه شده است،انتقادات بسیاری را به دنبال داشت.  منتقدین این پروژه معتقدند برنامه ساخت فرودگاه در این منطقه بسیار کوته‌بینانه است و در بلندمدت آینده این مکان تاریخی را به خطر می‌اندازد.

مجله تخصصی «انشنت اوریجینز» نیز  در قالب گزارشی به خطرات جدی که آینده «ماچو پیچو» را در پی  بحران انباشته شدن زباله تهدید می‌کند، پرداخته بود.

«ماچو پیچو» که از آن به عنوان شهر گمشده «اینکا» ها نام برده می‌شود، حدود سال ۱۴۵۰ میلادی در ارتفاعات امپراتوری اینکاها ساخته شد. این دژ در ۵۰ مایلی «کوسکو» پایتخت «اینکاها» قرار دارد و به همین دلیل هرگز مانند سایر شهرهای «اینکاها» پیدا و ویران نشده است.

در طول قرن‌ها، جنگل‌های اطراف این مجموعه رشد کرده و آن را پوشانده است و به همین دلیل از نظرها پنهان مانده و تنها عده معدودی از وجود آن اطلاع داشته‌اند.

در بیست‌وچهارم ژوئیه ۱۹۱۱ میلادی، «ماچو پیچو» به وسیله «هیرام بینگام»، تاریخ‌شناس آمریکایی در یک سخنرانی در دانشگاه ییل به دنیای غرب معرفی شد. او به‌وسیله راهنمایی محلی‌هایی که گه‌گاه به سایت مراجعه می‌کردند به آن‌جا هدایت شد.

«‌ماچو پیچو»‌ به عنوان میراث جهانی یونسکو در سال ۱۹۸۳ میلادی به ثبت رسید و به عنوان یک شاهکار خالص معماری و نشانه‌ای منحصربه‌فرد از تمدن «اینکاها» اکنون به عنوان یکی از عجایب هفت‌گانه جدید شناخته می‌شود.

منبع:ایسنا

زباله‌های گردشگران، تهدیدی برای آینده «‌ماچو پیچو»

«ماچو پیچو» ‌که به عنوان یکی از مشهورترین مقصدهای گردشگری و مناطق تاریخی شناخته می‌شود، با بحران انباشته شدن زباله مواجه شده است.

به گزارش ایسنا و به نقل از انشنت اوریجینز، آینده «ماچو پیچو»‌ به‌دلیل زباله‌های به جا مانده از گردشگران با تهدید جدی رو به رو شده است. این منطقه تاریخی که نامش در فهرست میراث جهانی «یونسکو» نیز به ثبت رسیده،  در بخش جنوبی «پرو» واقع شده است.

«ماچو پیچو» هر ساله ۱.۶ میلیون گردشکر را از سراسر جهان به این منطقه می‌کشاند؛ این درحالی است که مقامات «پرو» در سال‌های اخیر بازدید از این سایت را محدودتر کرده‌اند.

با این حال محبوبیت این سایت تاریخی سبب شده تا «ماچو پیچو» با بحران جدی زباله مواجه شود. گردشگران اغلب زباله‌های خود را در این مکان رها می‌کنند و این دلیل اصلی به وجود آمدن بحران جدید «ماچو پیچو» ‌است.

طبق اطالاعات منتشرشده توسط وبسایت «آپ‌فرونت نیوز»،‌ گردشگران روزانه بیش از ۵ تن زباله در این منطقه رها می‌کنند که بخش اعظمی از آن‌ها شامل بطری‌های پلاستیکی آب می‌شود که در نهایت از رودخانه محلی سر در می‌آورند.

وخامت انباشتگی زباله‌ها در این مکان به ‌اندازه‌ای زیاد شده که «یونسکو» دو سال پیش تهدید کرد با ادامه این روند «‌ماچو پیچو» را از فهرست میراث جهانی خارج می‌کند. این یعنی، «ماچو پیچو» حالا با نگرانی جدی برای حذف شدن از فهرست میراث جهانی یونسکو مواجه شده است که در صورت وقوع، این موضوع مایه شرمساری مقامات «‌پرو» خواهد بود.

گیاهان نادر این منطقه نیز در پی انباشته شدن زباله‌های به جا مانده از گردشگران دچار صدمات جدی شده‌اند.

این مشکل سبب نگرانی جدی مقامات محلی شده است، چراکه این معضل می‌تواند بر شمار گردشگران این منطقه که برای رشد اقتصادی حیاتی هستند نیز تاثیر بگذارد. از طرفی مسوولان می‌خواهند از میراث و محیط زیست این منطقه حفاظت کنند. در همین راستا یک کمپین خصوصی، بازیافت بطری‌های پلاستیکی بی‌شماری که توسط گردشگران رها شده را آغاز کرده است.

روزانه حدود یک تن از این بطری‌های پلاستیکی بازیافت می‌شود. قوانین شهری ساخت مراکز بازیافت بزرگ را ممنوع می‌کند به همین دلیل در حال حاضر این مرکز بازیافت کوچک خصوصی با حجم وسیعی از زباله مواجه است.

با توجه به گزارش‌های منتشرشده توسط «الجزیره»‌، مقامات محلی «ماچو پیچو» سعی دارند این منطقه را به نخستین منطقه سازگار با محیط‌ زیست کشور تبدیل کنند. آن‌ها از گردشگران می‌خواهند حین بازدید از این مکان تاریخی بطری‌های آب قابل بازیافت خود را همراه داشته باشند و پس از ترک منطقه آن‌ها را با خود ببرند.

با این که تهدید خارج شدن «ماچو پیچو» از فهرست میراث جهان یونسکو فوری نیست،  اما همچنان خطر این رویداد وجود دارد.

پیشتر طرح ساخت و ساز چندین میلیارد دلاری این فرودگاه که به منظور کوتاه کردن زمان مسافرت گردشگران عازم به این منطقه ارائه شده است،انتقادات بسیاری را به دنبال داشت. معترضان معتقدند برنامه ساخت فرودگاه در این منطقه بسیار کوته‌بینانه است و در بلندمدت آینده این مکان تاریخی را به خطر می‌اندازد.

«ماچو پیچو» که از آن به عنوان شهر گمشده «اینکا» ها نام برده می‌شود، حدود سال ۱۴۵۰ میلادی در ارتفاعات امپراتوری اینکاها ساخته شد. این دژ در ۵۰ مایلی «کوسکو» پایتخت اینکاها قرار دارد و به همین دلیل هرگز مانند سایر شهرهای اینکاها پیدا و ویران نشده است.

در طول قرن‌ها، جنگل‌های اطراف این مجموعه رشد کرده و آن را پوشانده است و به همین دلیل از نظرها پنهان مانده و تنها عده معدودی از وجود آن اطلاع داشته‌اند.

در بیست‌وچهارم ژوئیه ۱۹۱۱ میلادی، «ماچو پیچو» به وسیله «هیرام بینگام»، تاریخ‌شناس آمریکایی در یک سخنرانی در دانشگاه ییل به دنیای غرب معرفی شد. او به‌وسیله راهنمایی محلی‌هایی که گه‌گاه به سایت مراجعه می‌کردند به آن‌جا هدایت شد.

«‌ماچو پیچو»‌ به عنوان میراث جهانی یونسکو در سال ۱۹۸۳ میلادی به ثبت رسید و به عنوان یک شاهکار خالص معماری و نشانه‌ای منحصربه‌فرد از تمدن اینکاها اکنون به عنوان یکی از عجایب هفت‌گانه جدید شناخته می‌شود.

منبع:ایسنا