نوشته‌ها

راهنمای رفتن به پاسارگاد شیراز

«هرگوشه از استان فارس برگی از تاریخ است.» گریک، جهانگرد مشهور استرالیایی، در سفر ۵ روزه‌اش به شیراز این جمله را گفته  و حتما منظورش پاسارگاد هم بوده است. پاسارگاد شیراز، جایی‌ که مقبره کوروش را در خودش جای داده، از قدیمی‌ترین جاهای ایران است که هر آدمی می‌تواند در آن پای بگذارد. هرچند که خیلی از قسمت‌هایش دیگر خراب شده و وجود ندارد. 

پاسارگاد شیراز کجاست؟

از شیراز تا پاسارگاد حدود ۱۲۰ کیلومتر فاصله داریم. این شهر کوچک که در شمال استان فارس قرار گرفته، با خرم بید و ارسنجان و اقلید همسایه است.

برای آنکه از شیراز به پاسارگاد برویم، مسیرمان به سمت اصفهان است و در راه به سعادت شهر می‌رسیم. سعادت شهر مرکز شهرستان پاسارگاد است و اسمش روی لوح‌های تخت‌جمشید نقش بسته.

۲۰ کیلومتر که از سعادت‌شهر بگذریم، از جاده فرعی روستای مادر سلیمان و کول شور به پاسارگاد می‌رسیم. اگر وقت داریم بهتر است در روستای مادر سلیمان توقف کنیم و علاوه بر هواخوری و دیدن طبیعت، چای ذغالی هم بخوریم. این منطقه تنها دو کیلومتر تا دشت مرغاب فاصله دارد. دشتی زیبا که به دلیل داشتن مراتع و چشمه‌ها و دریاچه مصنوعی‌اش به آن نگین فارس می‌گویند. البته کلمه نگین فقط مختص این منطقه نیست و خیلی از مناطق به نگین معروفند. خیلی‌ها بعد از دیدن پاسارگاد، شب را در دشت مرغاب می‌گذرانند تا هم از هوای خوش این منطقه لذت ببرند و هم شب را در جوار رودخانه باشند.

با آنکه پاسارگاد در جنوب ایران قرار گرفته، اما آب و هوایش کوهستانی و معتدل است و پوشش گیاهی سرسبزی دارد، پس لباس گرم هم بد نیست همراه‌مان باشد.

 

دیدنی‌های پاسارگاد

برای خیلی‌ها شاید پاسارگاد شیراز یعنی آرامگاه کوروش. اما آرامگاه کمبوجیه، کاخ بارعام، دوکوشک، کاخ اختصاصی، کاروانسرای مضفری، پل سنگی، تل تخت، بخش‌های دیگری از بناهای دیدنی‌ست که در پاسارگاد جای گرفته. هرچند این جاهای تاریخی کنار هم نیستند، اما از آنجایی که منطقه، منطقه‌ای توریستی‌ست، راه‌های دسترسی آسفالتی وجود دارد که می‌توانیم به آسانی به اینجاها برسیم.

مقبره کوروش

هدف اصلی سفر خیلی‌ها، دیدن آرامگاه کوروش است. آرامگاهی که در سال ۱۳۹۷ توسط مرمت‌کننده‌های ایتالیایی مورد بازسازی قرار گرفته، آرامگاه کوروش است. در سال‌های دور، مقبره کوروش به مشهد مادر سلیمان معروف بوده.

علاوه بر هفتم آبان که خیلی از علاقه‌مندان این پادشاه دوره ساسانی، آن را به عنوان روز کوروش می‌شناسند، در بهار هم اینجا بازدید‌کننده‌های زیادی را به خودش می‌بیند. مطابق روایت‌های تاریخی، کورورش در نبرد با سکاها کشته می‌شود و بعد از مومیایی شدن در این آرامگاه دفن می‌شود. محوطه اصلی آرامگاه روی هفت پله سنگی ساخته شده و مساحتش حدود ۱۶۵ متر مربع است. روایت‌ها و افسانه‌های متعددی از این آرامگاه وجود دارد.

به عنوان مثال در شیب داخلی سقف آرامگاه دو حفره وجود دارد که عده‌ای آن را محل دفن کوروش و همسرش می‌دانند. این بنای ساده، اما منحصر به فرد، ۱۱ متر ارتفاع دارد و تماما از سنگ سفید مرمر ساخته شده. در دوران گذشته تاجگذاری پادشاهان هخامنشی در اینجا انجام میشده.

پاسارگاد شیراز

مجموعه کاخ‌های پاسارگاد

این مجموعه کاخ‌ها، بخش دیگری از میراث جهانی پاسارگاد محسوب می‌شوند. کاخ اختصاصی، باغ شاهی، کوشک، کاخ بارعام، پل و کاخ، کل مجموعه کاخ را تشکیل می‌دهد.

کاخ نشیمن

هرچند بخش زیادی از این کاخ‌ها و بناهای تاریخی به دلیل حوادث طبیعی تخریب شده‌اند، اما بخش‌هایی از آن هنوز پابرجاست و جزو جاذبه‌های گردشگری پاسارگاد محسوب می‌شود.

کاخ اختصاصی، در شمال بوستان پاسارگاد است و بقایای به جا مانده از آن نشان می‌دهد که این کاخ بخش مسکونی کاخ هخامنشیان بوده است. ستون‌های بزرگ و پهنی که بی‌شباهت به ستون‌های تخت جمشید نیست، سرتاسر کاخ نشیمن یا اختصاصی قرار دارد و به دلیل سنگ‌های بزگی که این بنا با آن ساخته شده به آن جزرسنگی هم می‌گویند.

کاخ بار عام

کاخ بارعام هم بخش دیگری از مجموعه کاخی پاسارگاد است که زمانی پذیرایی‌های کوروش و مهمانی‌های بزرگ پادشاهان هخامنشی در آن برگزار می‌شده. این بنا ۷۹۵ متر مربع وسعت دارد و ستون چهار ایوان و دو اتاق کوچکترش باقی مانده است.

به صورت کلی از هشت ستون این کاخ تنها یک ستون باقی مانده و سرستون‌هایش از سنگ سیاه ساخته شده است. روی سنگ‌های به جا مانده از کاخ بار عام در شمال غربی تالار، درگاهی وجود دارد که نقش پای عقاب و انسان روی آن حک شده و تقریبا سالم مانده است.

blank

 

کاخ دروازه

کاخ دروازه که وروردی مجموعه پاسارگاد است، شباهت زیادی با کاخ دروازه ملت در تخت جمشید دارد. این کاخ ۷۲۶ متر مربع وسعت دارد و در شرق مجموعه میراث جهانی پاسارگاد قرار گرفته. مطابق نظریه باستان شناسان سقف این کاخ را هشت ستون سنگی با ارتفاع ۱۶ متر نگه می‌داشته‌اند.

تنها سنگ نگاره سالم در پاسارگاد،‌ جرز بزرگی‌ست که نقش انسانی در حال نیایش روی آن حکاکی شده و در این کاخ قرار دارد.

«هرگوشه از استان فارس برگی از تاریخ است.» گریک، جهانگرد مشهور استرالیایی، در سفر ۵ روزه‌اش به شیراز این جمله را گفته و حتما منظورش پاسارگاد هم بوده است. پاسارگاد شیراز، جایی‌ که مقبره کوروش را در خودش جای داده، از قدیمی‌ترین جاهای ایران است که هر آدمی می‌تواند در آن پای بگذارد. هرچند که خیلی از قسمت‌هایش دیگر خراب شده و وجود ندارد. پاسارگاد شیراز کجاست؟ پاسارگاد فارسپاسارگاد فارس از شیراز تا پاسارگاد حدود ۱۲۰ کیلومتر فاصله داریم. این شهر کوچک که در شمال استان فارس قرار گرفته، با خرم بید و ارسنجان و اقلید همسایه است. برای آنکه از شیراز به پاسارگاد برویم، مسیرمان به سمت اصفهان است و در راه به سعادت شهر می‌رسیم. سعادت شهر مرکز شهرستان پاسارگاد است و اسمش روی لوح‌های تخت‌جمشید نقش بسته. ۲۰ کیلومتر که از سعادت‌شهر بگذریم، از جاده فرعی روستای مادر سلیمان و کول شور به پاسارگاد می‌رسیم. اگر وقت داریم بهتر است در روستای مادر سلیمان توقف کنیم و علاوه بر هواخوری و دیدن طبیعت، چای ذغالی هم بخوریم. این منطقه تنها دو کیلومتر تا دشت مرغاب فاصله دارد. دشتی زیبا که به دلیل داشتن مراتع و چشمه‌ها و دریاچه مصنوعی‌اش به آن نگین فارس می‌گویند. البته کلمه نگین فقط مختص این منطقه نیست و خیلی از مناطق به نگین معروفند. خیلی‌ها بعد از دیدن پاسارگاد، شب را در دشت مرغاب می‌گذرانند تا هم از هوای خوش این منطقه لذت ببرند و هم شب را در جوار رودخانه باشند. با آنکه پاسارگاد در جنوب ایران قرار گرفته، اما آب و هوایش کوهستانی و معتدل است و پوشش گیاهی سرسبزی دارد، پس لباس گرم هم بد نیست همراه‌مان باشد. بیشتر بخوانید: همه چیز درباره فرودگاه شیراز دیدنی‌های پاسارگاد برای خیلی‌ها شاید پاسارگاد شیراز یعنی آرامگاه کوروش. اما آرامگاه کمبوجیه، کاخ بارعام، دوکوشک، کاخ اختصاصی، کاروانسرای مضفری، پل سنگی، تل تخت، بخش‌های دیگری از بناهای دیدنی‌ست که در پاسارگاد جای گرفته. هرچند این جاهای تاریخی کنار هم نیستند، اما از آنجایی که منطقه، منطقه‌ای توریستی‌ست، راه‌های دسترسی آسفالتی وجود دارد که می‌توانیم به آسانی به اینجاها برسیم. مقبره کوروش آرامگاه کوروشآرامگاه کوروش هدف اصلی سفر خیلی‌ها، دیدن آرامگاه کوروش است. آرامگاهی که در سال ۱۳۹۷ توسط مرمت‌کننده‌های ایتالیایی مورد بازسازی قرار گرفته، آرامگاه کوروش است. در سال‌های دور، مقبره کوروش به مشهد مادر سلیمان معروف بوده. علاوه بر هفتم آبان که خیلی از علاقه‌مندان این پادشاه دوره ساسانی، آن را به عنوان روز کوروش می‌شناسند، در بهار هم اینجا بازدید‌کننده‌های زیادی را به خودش می‌بیند. مطابق روایت‌های تاریخی، کورورش در نبرد با سکاها کشته می‌شود و بعد از مومیایی شدن در این آرامگاه دفن می‌شود. محوطه اصلی آرامگاه روی هفت پله سنگی ساخته شده و مساحتش حدود ۱۶۵ متر مربع است. روایت‌ها و افسانه‌های متعددی از این آرامگاه وجود دارد. به عنوان مثال در شیب داخلی سقف آرامگاه دو حفره وجود دارد که عده‌ای آن را محل دفن کوروش و همسرش می‌دانند. این بنای ساده، اما منحصر به فرد، ۱۱ متر ارتفاع دارد و تماما از سنگ سفید مرمر ساخته شده. در دوران گذشته تاجگذاری پادشاهان هخامنشی در اینجا انجام میشده. مجموعه کاخ‌های پاسارگاد این مجموعه کاخ‌ها، بخش دیگری از میراث جهانی پاسارگاد محسوب می‌شوند. کاخ اختصاصی، باغ شاهی، کوشک، کاخ بارعام، پل و کاخ، کل مجموعه کاخ را تشکیل می‌دهد. کاخ نشیمن کاخ نشیمنکاخ نشیمن هرچند بخش زیادی از این کاخ‌ها و بناهای تاریخی به دلیل حوادث طبیعی تخریب شده‌اند، اما بخش‌هایی از آن هنوز پابرجاست و جزو جاذبه‌های گردشگری پاسارگاد محسوب می‌شود. کاخ اختصاصی، در شمال بوستان پاسارگاد است و بقایای به جا مانده از آن نشان می‌دهد که این کاخ بخش مسکونی کاخ هخامنشیان بوده است. ستون‌های بزرگ و پهنی که بی‌شباهت به ستون‌های تخت جمشید نیست، سرتاسر کاخ نشیمن یا اختصاصی قرار دارد و به دلیل سنگ‌های بزگی که این بنا با آن ساخته شده به آن جزرسنگی هم می‌گویند. بیشتر بخوانید: راهنمای رفتن به تخت جمشید کاخ بار عام کاخ بارعامکاخ بارعام کاخ بارعام هم بخش دیگری از مجموعه کاخی پاسارگاد است که زمانی پذیرایی‌های کوروش و مهمانی‌های بزرگ پادشاهان هخامنشی در آن برگزار می‌شده. این بنا ۷۹۵ متر مربع وسعت دارد و ستون چهار ایوان و دو اتاق کوچکترش باقی مانده است. به صورت کلی از هشت ستون این کاخ تنها یک ستون باقی مانده و سرستون‌هایش از سنگ سیاه ساخته شده است. روی سنگ‌های به جا مانده از کاخ بار عام در شمال غربی تالار، درگاهی وجود دارد که نقش پای عقاب و انسان روی آن حک شده و تقریبا سالم مانده است. کاخ دروازه کاخ دروازهکاخ دروازه کاخ دروازه که وروردی مجموعه پاسارگاد است، شباهت زیادی با کاخ دروازه ملت در تخت جمشید دارد. این کاخ ۷۲۶ متر مربع وسعت دارد و در شرق مجموعه میراث جهانی پاسارگاد قرار گرفته. مطابق نظریه باستان شناسان سقف این کاخ را هشت ستون سنگی با ارتفاع ۱۶ متر نگه می‌داشته‌اند. تنها سنگ نگاره سالم در پاسارگاد،‌ جرز بزرگی‌ست که نقش انسانی در حال نیایش روی آن حکاکی شده و در این کاخ قرار دارد. آبنماهای باغ شاهی باغ شاهیباغ شاهی هرچند از این باغ خرابه‌ای بیشتر باقی نمانده، اما زمانی در این باغ، کوروش، گل‌ها و گیاهان و پرندگان مورد علاقه‌اش را جمع کرده و باغ بی‌نظیری ساخته بود. به دلیل سیستم آبیاری درختان در زمان کوروش کبیر به این باغ، آبنما می‌گویند. سنگ به کار رفته در این باغ هم مرمر سفید است. بیشتر بخوانید: راهنمای رفتن به قلات شیراز انسان بالدار درباره تندیس بزرگ انسان بالدار که در مجموعه تاریخ پاسارگاد قرار گرفته، بین کارشناسان اختلاف زیادی وجود دارد. این سنگ‌نگاره از سالم‌ترین سنگ‌نگاره‌های باقی مانده از زمان کوروش است. اینطور معروف است که کوروش با ساختن این تندیس که مردی با ریش کوتاه و پرپشت را نشان می‌دهد که ردایی بلند تنش است، می‌خواسته حس اتحاد و همدلی را القا کند. تا سال‌های پیش سخن معروف کوروش با مضمون من کوروش شاه هخامنشی‌ام، به ۳ زبان ایلامی، پارسی و آکادی بالای سر این تندیس قرار داشته که حالا از بالای سر این تندیس برداشته شده. برج سنگی این برج را یکی از زیباترین بناهای تاریخی پاسارگاد می‌دانند که در دوران اسلامی به آن زندان سلیمان می‌گفتند. عده‌ای این برج را مقبره کمبوجیه، پسر کوروش و عده دیگری آتشکده دوره هخامنشیان می‌دانند. دیواره‌های بنا از سنگ سفید است و شکاف‌های مستطیلی منظم و ۱۰ پنجره گود به زیبایی‌اش اضافه کرده. کاروانسرای مظفری گفته می‌شود که کاروانسرای مظفری را از سنگ‌های ربوده شده از مقبره کوروش کبیر ساخته‌اند. این بنا، حیاطی به وسعت ۲۰۸ متر مربع دارد و به صورت نامنظم ساخته شده.

آبنماهای باغ شاهی

هرچند از این باغ خرابه‌ای بیشتر باقی نمانده، اما زمانی در این باغ، کوروش، گل‌ها و گیاهان و پرندگان مورد علاقه‌اش را جمع کرده و باغ بی‌نظیری ساخته بود. به دلیل سیستم آبیاری درختان در زمان کوروش کبیر به این باغ، آبنما می‌گویند. سنگ به کار رفته در این باغ هم مرمر سفید است.

blank

انسان بالدار

درباره تندیس بزرگ انسان بالدار که در مجموعه تاریخ پاسارگاد قرار گرفته، بین کارشناسان اختلاف زیادی وجود دارد. این سنگ‌نگاره از سالم‌ترین سنگ‌نگاره‌های باقی مانده از زمان کوروش است. اینطور معروف است که کوروش با ساختن این تندیس که مردی با ریش کوتاه و پرپشت را نشان می‌دهد که ردایی بلند تنش است، می‌خواسته حس اتحاد و همدلی را القا کند.

تا سال‌های پیش سخن معروف کوروش با مضمون من کوروش شاه هخامنشی‌ام، به ۳ زبان ایلامی، پارسی و آکادی بالای سر این تندیس قرار داشته که حالا از بالای سر این تندیس برداشته شده.

برج سنگی

این برج را یکی از زیباترین بناهای تاریخی پاسارگاد می‌دانند که در دوران اسلامی به آن زندان سلیمان می‌گفتند. عده‌ای این برج را مقبره کمبوجیه، پسر کوروش و عده دیگری آتشکده دوره هخامنشیان می‌دانند. دیواره‌های بنا از سنگ سفید است و شکاف‌های مستطیلی منظم و ۱۰ پنجره گود به زیبایی‌اش اضافه کرده.

کاروانسرای مظفری

گفته می‌شود که کاروانسرای مظفری را از سنگ‌های ربوده شده از مقبره کوروش کبیر ساخته‌اند. این بنا، حیاطی به وسعت ۲۰۸ متر مربع دارد و به صورت نامنظم ساخته شده.

مرتبط:

مقبره کمبوجیه یکی از بناهای زیبای مجموعه پاسارگاد

مقبره کوروش بزرگ در پاسارگاد

مقبره کوروش تنها بنایی در پاسارگاد است که توصیف آن در منابع یونانی آمده‌است. مقبره کوروش در عین سادگی بسیار زیبا و چشم گیر است و در زمان حیات کوروش بزرگ به دستور وی ساخته شده است. بنای مقبره کوروش با تکنیک و مهندسی دقیق اجرا شده به گونه ای که پس از گذشت ۲۵ قرن هنوز استوار و پابرجاست.

کوروش کبیر

کوروش دوم، کوروش بزرگ یا کوروش کبیر، بنیان‌گذار و نخستین شاه شاهنشاهی هخامنشی بود که به مدت سی سال، در بین سال‌های ۵۵۹ تا ۵۲۹ پیش از میلاد، بر نواحی گسترده‌ای از آسیا حکومت می‌کرد.

مقبره کوروش کبیر کجاست؟

مقبره کوروش بزرگ، که آرامگاه کوروش دوم هخامنشی ملقب به کوروش بزرگ یا کوروش کبیر است، بنایی بی‌پیرایه ولی با معماری منحصربه‌فرد، در فاصله حدود یک کیلومتری جنوب غربی کاخ‌های پاسارگاد است. مقبره کوروش از همه سوی دشت مرغاب پیداست، به‌ویژه اگر از سمت جنوب غربی از راه باستانی گذر کنیم و از تنگه بلاغی وارد دشت شویم، نخستین چیزی که جلب توجه می‌کند مقبره کوروش  است. آرامگاه کوروش در سال ۲۰۰۴ میلادی به عنوان زیر مجموعه پاسارگاد تحت شماره ۱۱۰۶ در میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌است.

مقبره کوروش، سالم‌ترین بنای پاسارگاد

مقبره کوروش، فرازنده‌ترین و در عین‌حال سالم‌ترین بنای پاسارگاد است. مقبره کوروش، این سازه باشکوه طرحی بسیار باوقار، گیرا، متوازن و متناسب را عرضه می‌دارد. طرح این گونه آرامگاه برخلاف نظر برخی محققان، در ایران ناشناخته نبوده است.

این که گفته می‌شود چنین بام‌های شیب‌دار در ایران رایج نبوده و از نواحی شمال باختری به ایران رسیده است، ناشی از نبود آگاهی‌های پیشین در زمینه نمونه‌های دیگر چنین بام‌هایی در سراسر ایران است که حتی در گورخانه‌های پیش از تاریخی نیز بدست آمده است.

مشخصات مقبره کوروش

اولين بنايی كه در بدو ورود به محوطه تاريخی حفاظت شده پاسارگاد با آن مواجه می شويم بنايی موسوم به مقبره کوروش بزرگ می باشد، آرامگاه کوروش ساخته شده از قطعات سنگ های بزرگ سفيد آهكی است كه روی هم قرار داده شده اند و صفه مقبره را كه متشكل از شش رديف پلكان مرتفع است و همچون هرم خودنمايی می كند را ايجاد می كنند.

از شش طبقه صفه مقبره کوروش، ارتفاع طبقه زيرين ۶۵/۱متر، طبقه دوم و سوم هركدام ۰۵/۱ متر و ارتفاع سه طبقه ديگر هركدام ۵/۵۷ سانتی متر می باشد. مساحت اولين طبقه صفه مقبره کوروش، ۳۵/۱۳ در ۳۰/۱۲ متر می باشد، در حالی كه مساحت طبقه ششم كه اتاق آرامگاه کوروش بر روی آن قرار دارد ۴۰/۶ در ۳۵/۵ متر است.

در مقبره قطعات سنگ ها را با بست های آهنی دم چلچله ای (خاص هنر هخامنشی) وصل كرده اند و از هيچ گونه ملاتی جهت اتصال سنگ ها به هم استفاده نكرده اند. سنگ‌های مقبره کوروش که از معدنی در شمال خاوری سیوند بدست آمده، در قطعات بسیار بزرگ که گاه وزن هر کدام آنها به ده‌ها تن می‌رسد، به شیوه خشکه‌چین بر روی هم چیده و بنا گردیده است. این قطعات آهنی در طول زمان از چشم سارقان پنهان نمانده است.

با این همه و علیرغم گذشت بیش از ۲۵۰۰ سال از عمر بنای مقبره کوروش و پشت سر گذاردن زمین‌لرزه‌ها و حادثه‌های دیگر طبیعی و انسانی، بنای مقبره کوروش بزرگ همچنان سالم و پایدار و استوار بر جای مانده و نشانه‌ای است از توانمندی‌ها و شایستگی‌های معماران، دانشمندان و صنعتگران ایرانی در ایران باستان.

نمای داخلی مقبره

در حال حاضر ارتفاع مقبره از سطح زمين ۱۰/۱۱ متر می باشد. اندازه اتاق آرامگاه کوروش ۱۱/۳ در ۱۷/۲ متر و بلندای آن ۵/۳۲۷ سانتی متر می باشد. اين اتاق در گذشته درسنگی داشته است. ضخامت ديوارهای اتاق مقبره ۵۰/۱ متر می باشد. دیوارهای اتاق آرامگاه کوروش بسیار ضخیم ساخته شده‌اند. بطوری که پس از ورود به اتاق در می‌یابیم که اندازه‌های داخلی آن کمی بیشتر از ۲ متر در ۳ متر است.

هرتسفلد برای نخستين مرتبه متوجه می شود كه اتاق مقبره کوروش دارای دو در بوده و سوراخ های پاشنه درها مشخص است. احتمالا دارای دو در سنگی بزرگ که بر روی همدیگر قرار می‌گرفته‌اند، بسته می‌شده است. چنین درهایی که به سختی باز و بسته می شوند، معمولاّ برای بناهایی بکار می‌رفته است که قرار نبوده رفت ‌و آمدهای زیادی به درون آن انجام پذیرد. این درها نزدیک به ۱۳۰ سانتیمتر بلندی داشته و ورود به اتاق با خم شدن امکان پذیر می‌شده است.

داخل مقبره کوروش بسیار ساده و کف و سقف آن هر کدام از دو قطعه سنگ بزرگ و ضخیم پوشیده شده است. قسمت شيب دار بالای مقبره کوروش كه دو قسمت می شود دارای ۷۵/۴ متر طول و ۸۵ سانتی متر ارتفاع است. در نتیجه وجود این سقف مسطح بر بالای اتاق و در زیر شیروانی، در می‌یابیم که می‌بایست اتاق دیگری در میان این دو سقف وجود داشته باشد.

هر چند که به نظر می‌رسد کنده‌کاری‌های تابوت‌مانندی که در درون تخته‌سنگ‌های بام زیرین و داخلی بنای مقبره کوروش انجام شده است، شیوه‌ای برای سبک کردن آن بوده باشد؛ اما بعید نیست که با توجه به اندازه‌های آنان که برابر با قد و هیکل آدمی است، آنگونه که استاد سامی بیان داشته‌اند، تابوت‌های کوروش بزرگ و «کاساندان» بانوی او بوده باشند.

کتیبه‌هایی های موجود در مقبره

در اطراف و درون مقبره  هیچ گونه آذین و نگاره‌ای وجود ندارد و تنها در نمای سردر سه‌گوش زیر شیروانی و بالای در ورودی، نقش بسیار کم رنگی از نگاره یک گل دوازده‌ گلبرگی متداول هخامنشیان نگاشته شده است. علاوه بر این هیچ گونه کتیبه و نبشته‌ای نیز در مقبره کوروش یافت نشده است.

اما آریان مورخ یونانی گزارش کرده که در مقبره کوروش کتیبه‌ای «به خط ایرانی» به این مضمون دیده شده است: «ای مرد! من کورش هستم، پسر کمبوجیه، من شاهنشاهی پارسیان را بنیاد گذاشتم. من بر آسیا فرمان راندم، اینک بر من رشک مبر». آریان و همچنین استرابو، مورخ دیگر یونانی به نقل از آریستوبولوس وضعیت داخل مقبره کوروش را نیز به اختصار توصیف کرده‌اند. بر پایه گفتار آنان در اتاق مقبره کوروش یک تخت زرین با تابوتی زرین و میز و ساغرهایی وجود داشته است.

البته در درون مقبره و بر سنگ‌هایی در پیرامون آن، کتیبه‌هایی مذهبی و نیز طرحی از یک محراب تراشیده شده که به دوره حکومت اتابکان فارس مربوط می‌شود. در آن زمان از این مکان بعنوان مسجد استفاده می‌شده است! در دوره‌ای نیز که تا همین اواخر ادامه داشته است، این مقبره را به عنوان «قبر مادر سلیمان» می‌شناخته‌اند.

به هر حال همين معروفيت و اشتهار سبب گرديد كه پايتخت و مقبره کوروش بزرگ شاهنشاه عظيم الشأن پارسی از انهدام به دست عرب ها مصون بماند و ايرانیان امروز بتواند در دل این اثر و سایر آثار هویت گمشده خویش را جستجو کرده و آن را به یاد آورند.
امروزه در پاسارگاد تنها یک کتیبه کامل که در چند جای مختلف بر دیوار کاخ‌ها نوشته شده است، دیده می‌شود. این کتیبه‌ها در دو سطر به زبان و خط فارسی باستان، یک سطر ترجمه عیلامی و یک سطر ترجمه اکدی (بابلی نو) نگاشته شده‌اند: «اَدَم کوروشَـ(ـه)، خشایَـثی‌یَـه، هخامنیشی‌یَـه – من کورش، شاه، هخامنشی».

از این کتیبه نسخه دیگری بر بالای سنگ‌نگاره مرد بالدار بوده است که در فاصله سال‌های ۱۲۴۰ تا ۱۲۵۳ خورشیدی ناپدید شده است.

مرتبط:

آیا مقبره کوروش؛ قدیمی‌ترین ساختمان ضد زلزله جهان است؟

آیا مقبره کوروش؛ قدیمی‌ترین ساختمان ضد زلزله جهان است؟

بدیهی است که مقبره کوروش از ۲۵۰۰ سال پیش تا کنون زلزله‌های بی‌شماری را پشت سر گذاشته است. هرچند مطمئن نیستیم که بزرگی این زمین لرزه‌ها چقدر بوده است و اینکه آیا آنقدر قوی بوده اند که جداسازی پایه را تحریک کنند

آیا پاسارگاد ضدزلزله است؟

بلایای طبیعی مثل سیل، طوفان زلزله همیشه وجود داشته اند و اجداد ما همیشه سعی کرده اند به نوعی از آن‌ها اجتناب کنند. آن‌ها از سد‌ها و آب بند‌ها برای حفاظت از خانه‌های خود در برابر سیل استفاده می‌کردند و خود خانه‌ها هم برای حفاظت دربرابر عناصر طبیعی بودند. تحقیقات تاریخی و باستانی نشان می‌دهند که تمدن‌های باستان هم دانش ساخت‌ ساختمان‌های مقاوم در برابر زلزله را داشته اند.

مثلا در جزیره یونانی کرت، بسیاری از ساختمان‌ها از بلوک‌های سنگی ساخته می‌شدند که با عناصر چوبی به هم متصل شده بودند تا ساختمان‌های سفت و خشک را انعطاف پذیر کنند که هنگام زمین‌لرزه ترک نخورند. همچنین ساختمان‌ها روی ماسه یا شن سُست ساخته می‌شدند تا لرزه‌ها را هنگام زلزله جذب کنند. معبد آتن در تروی (۱۵۰۰ سال قبل از میلاد) روی پایه‌ای ضخیم از ماسه قرار دارد، همچنین معابد دوریک در یونان قدیم (۲۷۳ سال قبل از میلاد)

در یونان و ایران باستان تکنیک جدیدی به وجود آمد که در آن یک ماده متفاوت، مثل سرامیک و گِل بین زمین و پی ساختمان تزریق می‌شد، بنابراین هنگام زمین‌لرزه یک لایه روی دیگر می‌لغزید و آسیب ناشی از زمین لرزه را به حداقل می‌رساند. این یکی از قوی‌ترین روش‌های امروزی حفاظت از ساختمان در برابر زلزله است. در ساختمان‌های مدرن، مهندسان سازه از یاتاقان‌های لاستیکی، یاتاقان‌های توپی و سیستم‌های فنری استفاده می‌کنند تا ساختمان را از زمین‌ِ لرزان جدا کنند.

یکی از اولین نمونه‌های جداسازی پی در مقبره کوروش در پاسارگاد، پایتخت امپراتوری هخامنشی (۵۵۹-۵۳۰ قبل از میلاد) وجود داشته است. با وجود امپراتوری بزرگی که از دریای مدیترانه تا رود ایندوس گسترده بوده، آرامگاه کوروش کبیر بسیار ساده و متواضع است. این مقبره تقریبا مکعب شکل است و ابعاد آن حدود ۶ در ۵ متر است. یک درِ کوچک به اتاق درونی منتهی می‌شود. سقف مثلثی است. اتاقک بالای یک پایه هرمی با شش پله بزرگ قرار دارد و همه چیز از بلوک‌های سنگی بزرگ ساخته شده است.

پی ساختمان از چند لایه سنگ آهک ساخته شده است. لایه اول یا پایه، از سنگ‌هایی تشکیل شده که با ملات مخلوط گچ آهک و خاکستر یا ماسه به هم متصل شده و سپس صاف شده اند. لایه بالایی از بلوک‌های سنگی ساخته شده که با میله‌های فلزی به هم بسته شده اند، اما به پایه متصل نیستند. این به لایه‌های بالایی اجازه می‌دهد هنگام زلزله روی لایه اول بلغزند.

مقبره کوروش

 

بدیهی است که مقبره کوروش از ۲۵۰۰ سال پیش تا کنون زلزله‌های بی‌شماری را پشت سر گذاشته است. هرچند مطمئن نیستیم که بزرگی این زمین لرزه‌ها چقدر بوده است و اینکه آیا آنقدر قوی بوده اند که جداسازی پایه را تحریک کنند. هیچ نشانه‌ای از جابجایی بلوک‌ها و لایه‌ها هم وجود ندارد که ما بفهمیم این سیستم کار کرده یا اینکه آیا سازندگان مقبره می‌دانستند که چه کار می‌کنند و یا شکل هرمی پایه از ساختمان محافظت کرده است. جالبتر از همه اینجاست که ما حتی مطمئن نیستیم که محل دفن نهایی کوروش کبیر اینجا باشد.

به گفته مورخ یونانی آریان، که فرمانده نظامی اسکندر کبیر هم بوده، پادشاه مقدونیه بعد از نابودی و غارت پرسپولیس از مقبره بازدید کرده است. اسکندر به یکی از جنگجویانش، اریستوبولوس، دستور داد وارد این بنای تاریخی شود. او داخل مقبره یک تخت طلا، یک میز با ظرف‌های نوشیدنی، یک تابوت طلا، مقدار زیورآلات با سنگ‌های قیمی و کتیبه‌ای پیدا کرد که روی آن نوشته شده بود: «ای رهگذر، من کوروش هستم، کسی که به ایرانیان پادشاهی بخشید و پادشاه آسیا بود.»

هیچ مدرک باستان شناسی وجود ندارد که این کتیبه وجود داشته است. حتی در میان مورخانی که به این کتیبه اشاره می‌کنند، اختلاف نظر زیادی درباره متن دقیق کتیبه وجود دارد. ظاهرا این مقبره مدت کوتاهی بعد از حمله اسکندر غارت شده است. وقتی اسکندر دوباره از مقبره بازدید کرد، از وضعیت آن ناراحت شد و دستور بازسازی آن را دارد. اگر کتیبه نابود شده بود، حتما دستور بازسازی آن را هم می‌داد.

فقدان کتیبه‌ای که در متون یونانی به آن اشاره شده یک راز است و اعتبار حرف یونانیان را زیر سوال می‌برد. بنابراین مقبره‌ای داریم که ممکن است حتی کوروش کبیر هم در آن نباشد، با تکنولوژی پیشرفته مقاوم در برابر زلزله‌ای که هیچ نشانی از عملکرد آن نداریم.

فقط یک بررسی دقیق درباره سیستم جداسازی پایه در مقبره کوروش توسط دانشگاه آزاد اسلامی انجام شده است. نویسنده این مقاله ادعا می‌کند که این مقبره در نرم‌افزار شبیه‌سازی شده و در برابر زلزله بسیار نیرومند است. متاسفانه این مقاله قابل دسترسی نیست.

منبع:تاریخ ما