نوشته‌ها

تا اصلاح قوانین موجود، «خروج آثار ثبتی از فهرست میراث ملی» را متوقف کنید

۳۰ انجمن صنفی و سازمان مردم نهاد از سراسر کشور، با تنظیم نامه‌ای خطاب به رئیس قوه قضاییه، ضمن درخواست تجدیدنظر در رویه حقوقی دیوان عدالت اداری برای صدور احکام میراثی، خواستار آن شدند که تا بازنگری در قوانین موجود، از ادامه روند فعلی جلوگیری شود.

شاهین سپنتا، فعال میراث فرهنگی و عضو انجمن دوستداران اصفهان در این باره به ایسنا گفت: طی سال‌های گذشته، بر اساس رویه حقوقی و به استناد قوانین مربوط به سال‌های قبل، بسیاری از آثار تاریخی در شهرهای مختلف ایران از جمله اصفهان، توسط دیوان عدالت اداری از فهرست آثار تاریخی خارج شد و مالکان آن‌ها توانستند مجوز تخریب را دریافت کنند.

وی، با بیان اینکه همین امر موجب شد دوستداران میراث فرهنگی برای تغییر این روند تلاش کنند، تصریح کرد: با توجه اینکه رویه خارج کردن بناها از فهرست میراث ملی، بر اساس قوانین جاری مورد استناد دیوان عدالت اداری است، به نظر می‌رسد که باید در این قوانین بازنگری صورت بگیرد.

این فعال میراث فرهنگی یادآور شد: نظر به اینکه آیت‌الله رئیسی، رئیس قوه قضائیه، علاقه‌مند به جلوگیری از پایمال شدن حقوق عموم ملت در دستگاه قضایی هستند، جمعی از تشکل‌های میراث فرهنگی، نامه‌ای را با موضوع ضرورت توقف رویه جاری تنظیم و خطاب به ایشان منتشر کرده‌اند.

سپنتا توضیح داد: خواسته فعالان میراث فرهنگی این است که تا بازنگری در قوانین، از ادامه رویه جاری جلوگیری شود و هم‌چنین با کمک کارشناسان قوه قضاییه، نمایندگان مجلس، کارشناسان سازمان‌های مردم نهاد و حقوق‌دان‌ها، پیش‌نویس قانون مناسب‌تر و روزآمدتری تهیه شود تا شاهد تکرار مواردی از این دست نباشیم.

در متن این نامه که با موضوع «درخواست تجدیدنظر در رویه حقوقی دیوان عدالت اداری در صدور احکام درخصوص میراث فرهنگی وفق قانون ثبت آثار ملی و تبصره آن، مصوب سال ۱۳۵۲» در اختیار خبرگزاری ایسنا قرار داده‌شده، آمده است:

«حضرت آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی

رئیس محترم قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران

با سلام و احترام

درخصوص رویه حقوقی جاری در دیوان عدالت اداری نسبت به صدور حکم خروج از فهرست آثار ثبتی میراث فرهنگی و یا مجوز تخریب آثار تاریخی، به استحضار می‌رساند: طبق رویه حقوقی جاری که از سال ۱۳۸۸ و زمان تصدی آقای اسفندیار رحیم مشایی در سازمان میراث فرهنگی وقت تاکنون کم‌وبیش اعمال‌شده است، چنانچه مالک یا مالکان یک بنای ثبت‌شده در فهرست آثار تاریخی کشور و یا بنای تاریخی ستاره‌دار (واجد ارزش تاریخی در طرح تفصیلی شهر)، متقاضی تخریب بنا و دریافت مجوز ساخت از وزارت میراث فرهنگی و شهرداری باشند و یا به استناد حقوق مکتسبه ارتفاع بنای در دست‌ساخت در مجاورت بافت تاریخی در تعارض با ارتفاع بناهای تاریخی مجاور باشد، می‌توانند با ارائه شکایت خود به دیوان عدالت اداری، حکم خروج از فهرست آثار تاریخی و یا مجوز تخریب آن بنا و یا مجوز افزایش ارتفاع به استناد حقوق مکتسبه مالک و یا پروانه ساخت در حریم را دریافت کنند. لذا بنا به دلایل زیر خواستار توجه و ورود حضرت‌عالی جهت تغییر در رویه فعلی هستیم:

۱- آنچه که دیوان عدالت اداری در صدور چنین احکامی به آن استناد می‌کند، «قانون حفظ آثار ملی» مصوب سال ۱۳۰۹ است که بر اساس آن، تنها بناهایی دارای شئون ملی شناخته می‌شوند که تا پایان دوره زندیه احداث‌شده باشند. این رویه در حالی جاری است که «قانون ثبت آثار ملی» و تبصره آن مصوب سال ۱۳۵۲، شأن ملی را در حد قدمت بنا تنزل نمی‌دهد و چه بسیار آثار تاریخی ارزشمندی که پس از پایان دوره زندیه (۱۱۷۴ه‍.ش) یا از ۲۲۵ سال پیش تاکنون ساخته‌شده‌اند و با رعایت تشریفات اداری و ابلاغ به مالک، ثبت‌شده‌اند و یا بناهایی در شرف ثبت هستند و توسط کارشناسان میراث فرهنگی واجد ارزش تاریخی یا شأن ملی شناخته‌شده‌اند، ولی متأسفانه به استناد همان مصوبه سال ۱۳۰۹ از فهرست ثبتی میراث فرهنگی کشور خارج‌شده و مورد تخریب قرارگرفته‌اند. (برای جلوگیری از اطاله نامه، فهرست بلندبالای مصادیق مورد اشاره در اینجا ذکر نمی‌شود اما قطعاً در صورت استعلام، این فهرست از طریق دیوان عدالت اداری و یا وزارت میراث فرهنگی در اختیار حضرت‌عالی قرار خواهد گرفت.)

در صورت بی‌توجهی به ادامه رویه جاری، این روند متأسفانه باعث شکل‌گیری و نفوذ جریان فاسد و سودجو در حاشیه دستگاه‌های مرتبط، و زد و بندهای پشت پرده برای جلب نظر و تطمیع مالکان بناهای تاریخی و تشویق آن‌ها برای شکایت به دیوان عدالت اداری و دریافت مجوز تخریب یا افزایش ارتفاع  خواهد شد و شمار زیادی از بناهای تاریخی در شهرهای بزرگ همچون تهران، اصفهان و غیره، از این رهگذر قربانی خواهند شد تا این افراد با تخریب بنا و فروش زمین به سودهای نجومی دست یابند.

۲- اگرچه بناهای مذکور (ثبت‌شده در فهرست آثار تاریخی کشور و یا واجد ارزش تاریخی، شأن ملی و ستاره‌دار در طرح تفصیلی شهر)، از جنبه مادی در تملک شخصی افرادی حقیقی هستند، اما به نظر می‌رسد که از جنبه معنوی، مشاع و به‌عنوان سرمایه ملی، متعلق به عموم مردم و شناسنامه هویت ایرانی و اسلامی کشور هستند و تلقی فعلی از قانون که چنین آثاری را به دلیل تملک شخصی مصداق موضوع ماده‌واحده قانون ثبت آثار ملی مصوب سال ۱۳۵۲ نمی‌داند و لذا صدور حکم تخریب برای آن‌ها به استناد نظریه شماره ۶۰۷۶ مورخ ۳/۸/۱۳۶۱ شورای نگهبان صادر می‌شود، در مغایرت با موازین شرعی و خلاف روح قوانین جاری و مصالح عمومی است.

۳ – چنانکه مستحضر هستید، بر اساس قانون، شناسایی، ثبت و حفاظت از مواریث فرهنگی از وظایف حاکمیتی وزارت میراث فرهنگی است؛ ازجمله: قانون تشکیل سازمان میراث فرهنگی کشور مصوب ۱۳۶۴/۱۱/۱۰ مجلس شورای اسلامی که مطابق بند چ ماده‌واحده این قانون تکلیف بررسی، شناسایی، ثبت و حفاظت از آثار ارزشمند منقول و غیرمنقول فرهنگی – تاریخی کشور بر عهده این نهاد قرارگرفته است. همچنین طبق قانون اساسنامه سازمان میراث فرهنگی کشور مصوب ۱۳۶۷/۲/۱ مجلس شورای اسلامی، ثبت آثار ارزشمند منقول و غیرمنقول فرهنگی- تاریخی کشور در فهرست آثار ملی و فهرست‌های ذی‎ربط، ازجمله وظایف ذاتی و حاکمیتی این دستگاه برشمرده است.

لذا صدور احکام مذکور از سوی دیوان عدالت اداری بدون ارجاع به نظرات حقوقی کارشناسان رسمی میراث فرهنگی و تنها با استماع اظهارات شاکی و مشتکی‌عنه، و صرفاً به استناد تفاسیر فعلی از قوانین نا روزآمد ۱۳۰۹ و بی‌توجه به قوانین بعدی، عملاً دست باندهای تخریب آثار و بافت‌های تاریخی را برای دور زدن ضوابط قانونی وزارت میراث فرهنگی و شهرداری‌ها باز گذاشته است.

۴- به نظر می‌رسد شایسته است که با بازنگری در قوانین موجود، تمهیداتی اندیشیده شود که حفظ حقوق عمومی مقدم بر حق شخصی و حقوق مکتسبه مالک تشخیص داده شود ولی به‌منظور حفظ حقوق مالک شخصی، دستگاه متولی حفاظت از آثار تاریخی مکلف شود یا با ارائه تسهیلات، به جلب نظر مالک برای بهره‌برداری مبادرت ورزد، و یا با همکاری سایر نهادها همچون شهرداری‌ها نسبت به خرید و تملک ملک طبق ضوابط اقدام نماید و یا شرایط و تسهیلات لازم را برای انتقال ملک به شخص ثالث به‌شرط حفظ ارزش تاریخی ملک با کاربری فرهنگی و گردشگری فراهم نماید و مالک را در بلاتکلیفی حقوقی قرار ندهد.

۵- در خصوص صدور حکم ارتفاع نوسازی در حریم آثار و بافت تاریخی، ذکر این نکته ضروری است که در حال حاضر طبق قانون تأسیس شورای عالی شهرسازی و معماری ایران، خاصه ماده هفت قانون مذکور، در صورت تجدید یا تمدید پروانه ساختمانی، لزوماً تمامی آن‌ها مشمول رعایت آخرین ضوابط طرح‌های مصوب شهری شده و شرایط پیشین ملک، مصوبات شورای شهر، کمیته‌های فنی شهرداری، پروانه‌های صادرشده قبلی، کاربری و شرایط کالبدی سابق (مانند: ارتفاع، تراکم و…)، هیچ‌گونه حقوق مکتسبه و مثبته‌ای برای مالک ایجاد نمی‌کند که مقررات و ضوابط طرح تفضیلی را زیر پا بگذارد و موجبات تضییع حقوق عام را فراهم نماید، که متأسفانه موردعنایت دیوان عالی اداری در صدور رأی قرار نمی‌گیرد.

لذا از حضرت‌عالی که با آرمان مبارزه با فساد و اصلاحات در قوه قضائیه، تغییرات بنیادی در این نهاد حقوقی کشور را پیگیری می‌نمایید استدعا داریم که با ورود به این مسئله و اصلاح رویه جاری از تخریب آثار تاریخی و تهدید حریم مواریث فرهنگی کشور جلوگیری به عمل آورید.

امیدواریم به‌زودی و با همکاری دولت به‌ویژه وزارت میراث فرهنگی، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و مساعدت قوه قضاییه و شورای نگهبان نسبت به شفاف و ‌روزآمد کردن قوانین مربوط اقدام شود و همچنین قوه قضائیه نیز با ایجاد شعب تخصصی میراث فرهنگی در دیوان عدالت اداری، و بهره‌گیری از نظرات کارشناسی، حرفه‌ای و تخصصی، به مسئولیت خود در حفاظت از حقوق عموم ملت و پاسداری از تاریخ، هویت و فرهنگ همه ایرانیان، بیش‌ازپیش کوشا باشد.»

به گزارش ایسنا، رونوشتی از این نامه برای حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمدکاظم بهرامی، رئیس محترم دیوان عدالت اداری کشور و علی‌اصغر مونسان، وزیر محترم میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی کشور نیز ارسال‌شده و مشروح اسامی انجمن‌ها و سازمان‌های مردم نهادی که آن را امضا کرده‌اند به شرح زیر است:

انجمن‌های صنفی متخصصان و کارشناسان امضاکننده

سازمان نظام‌مهندسی ساختمان استان اصفهان

انجمن صنفی مهندسان معمار استان اصفهان

انجمن صنفی مهندسان مشاور استان اصفهان

انجمن مجموعه‌داران ایران

انجمن مفاخر معماری ایران

انجمن متخصصین مرمت بناها و بافت‌های تاریخی آذربایجان شرقی، تبریز

موسسه مطالعات منظر پایدار

موسسه میراث مشترک مطالعات پایه سرزمین

موسسه توسعه مطالعات سازه‌های آشوری

موسسه مطالعاتی جهانباغ ایرانیان

موسسه مطالعات تاریخ شفاهی معماری و شهرسازی اندیشه معاصر

موسسه توسعه مطالعات بین‌المللی فاطر

بنیاد معماری میرمیران

سازمان‌های مردم‌نهاد امضاکننده

شبکه سازمان‌های مردم‌نهاد میراث فرهنگی استان تهران

انجمن دوستداران اصفهان

موسسه تهران- مطالعات کلانشهر

دیده‌بان یادگارهای فرهنگی و طبیعی ایران

انجمن فرهنگی افراز، تهران

انجمن توسعه حقوق شهروندی، ملارد

انجمن جوانان سپید پارس، مازندران، بابل

کانون بارگاه مهر، اصفهان

انجمن زیگورات شوش، خوزستان

انجمن چارسوق کویر اردکان، یزد

انجمن مهرازان تمدن آتیه پارس، قم

انجمن خانه فرهنگ جاودان، شیراز

مرکز ترویج حقوق شهروندی استان اصفهان

گروه مردمی دیده‌بان استهبان، استان فارس

انجمن باربد جهرمی، استان فارس

انجمن ایل ماندگار ممسنی، استان فارس

پایگاه آگاهی‌رسانی معمار نت، تهران

منبع:ایسنا

مرتبط:

آخرین بازمانده مختاباد های قدیم در میراث ملی ماندگار شد

پخت “نان یوخا” در خراسان شمالی؛ مهارتی که میراث ملی شد

ثبت ملی ۱۸۱۰ اثر میراث فرهنگی خراسان

گردشگری ورزشی چیست؟(بخش سوم)

از طرفی مطبوعات و به دنبال آن رادیو و تلویزیون نیز تاثیر زیادی در گسترش تماشاگری ورزشی داشتند. اخیرا پیشرفت‌های فناوری در تولید تجهیزات ورزشی نیز سبب همه‌گیر شدن ورزش و به تبع آن افزایش محبوبیت گردشگری ورزشی شده است. ابداعات فناوری باعث شده‌اند که دسترسی به اخبار و اطلاعات، امکان رزرو بلیت‌های ورزشی و سهولت شرکت کردن در مسابقات ورزشی تقریباً برای همه فراهم شود.

اما، تغییر در نگرش‌ها و ارزش‌ها چیست؟ امروزه به‌خصوص در جوامع غربی، افراد بیشتر از گذشته به تفریحات و سرگرمی اهمیت می‌دهند. همین مسئله سبب می‌شود که تمایل برای انجام تفریحات ورزشی و به دنبال آن گردشگری ورزشی افزایش پیدا کند. یکی از مشخصه‌های این تغییر فکر این است که امروزه کلینیک‌های تناسب اندام با اهداف تجاری روزبه‌روز در حال گسترش هستند.

این کلینیک‌ها بیشتر بر جنبه‌های فردی و شاید لذت‌گرایی ورزش تاکید دارند. در عین حال که شرکت در مسابقات ورزشی و پیروزی در آنها برای دسته‌ زیادی از افراد و دوستداران ورزش دارای اهمیت است، اما عده‌ زیادی نیز بیشتر تمایل دارند تا فعالیت‌های ورزشی را برای تفریح و سرگرمی انجام دهند. گردشگری ورزشی و تاثیرات آن بر بخش‌های مختلف چیست؟

گردشگری ورزشی گرچه مرزهای محدودی دارد، اما بر بخش‌های مختلف نظیر اقتصاد، محیط زیست و فرهنگ تاثیرگذار است. بیشتر تحقیقات انجام شده در گردشگری رویدادهای ورزشی بر مسائل مالی و اقتصادی و تاثیرات این رویدادها بر کشور میزبان تمرکز داشته‌اند. سیاستمداران، برنامه‌ریزان و اقتصاددانان برای احیای اقتصاد محلی، بر گسترش گردشگری ورزشی تاکید دارند.

این بخش از گردشگری از آنجایی‌که شامل دو بخش پرطرفدار و پرسود است بدون شک به بهبود شرایط اقتصادی یک جامعه کمک خواهد کرد. آمار و ارقام زیادی درباره‌ تاثیر رویدادهای بزرگ ورزشی بر اقتصاد مناطق گوناگون منتشر شده است. بررسی آنها این مسئله را ثابت می‌کند که رشد این بخش از صنعت گردشگری تحول اقتصادی را برای میزبان این رویدادها به همراه داشته است.

 گرچه برگزاری رویدادهای ورزشی، منافع اقتصادی زیادی برای میزبانان به دنبال دارد، اما برنامه‌ریزی‌ کنندگان این رویدادها باید تأثیرات جنبی آن را نیز در نظر بگیرند. این تأثیرات ممکن است مثبت و حتی منفی باشند. این تأثیرات مثبت و منفی در رویدادهای ملی و بین‌المللی بسیار قابل توجه‌تر هستند.

یکی از مسائلی که باید به دقت مورد بررسی قرار بگیرد بحث هزینه‌های برگزاری رویداد و فراهم کردن امکانات و تجهیزات لازم برای ورزش‌های مختلف است. علاوه بر اینها، برگزاری یک رویداد بزرگ و جذب گردشگران زیاد از سراسر دنیا تأثیرات فرهنگی و زیست‌محیطی بی‌شماری بر کشور و منطقه‌ میزبان و زندگی اهالی آن دارد.

تبدیل امکانات ورزشی از امکانات محلی به امکانات ملی و بین‌المللی ممکن است تأثیر منفی در محیط زیست داشته باشد. البته در کنار این، نباید جنبه‌ اشتغال‌زایی و کسب درآمد برای اهالی را فراموش کرد. تأثیرات فرهنگی و اجتماعی گردشگری ورزشی چیست؟ گردشگری ورزشی تأثیراتی فراتر از مسائل اقتصادی دارد.

از میان تأثیرات مثبت این بخش از گردشگری بر فرهنگ، مواردی مانند، گردشگری ورزشی، روحیه‌ اجتماعی، میراث ملی و هویت جامعه را تقویت می‌کند، چرا که اهالی منطقه برای ارتقاء فرهنگشان با هم همکاری می‌کنند. گردشگری ورزشی وسیله‌ای فراهم می‌کند تا گردشگران از سیار نقاط دنیا به یک کشور سفر کرده و با فرهنگ آن منطقه بیشتر آشنا شوند.

گردشگری ورزشی اهالی یک منطقه را به احیا و حفظ سنت‌های فرهنگی، تشویق و ترغیب می‌کند. و اما، از میان تأثیرات منفی آن می‌توان مواردی مثل، فرصت‌های سودآور گردشگری ممکن است منجر به برهم خوردن تعادل اقتصادی منطقه‌ میزبان و از بین بردن جوامع سنتی شود. در صورت عدم برنامه‌ریزی صحیح، گردشگری ورزشی ممکن است به میراث فرهنگی و هویت یک جامعه آسیب بزند.

منبع:توریسم پرس

پخت “نان یوخا” در خراسان شمالی؛ مهارتی که میراث ملی شد

بیش از ده‌ها نوع نان سنتی در مناسبت‌های مختلف در شهر و روستاهای خراسان شمالی طبخ می‌شود، این نان‌ها به دلیل ماندگاری، عطروطعم ویژه، به‌عنوان سوغات به دیگر مناطق نیز فرستاده می‌شود. نان یوخا یکی از آن‌ها است که مهارت پخت آن به‌عنوان میراث ناملموس، به ثبت ملی نیز رسیده است.

با گذشت زمان و ماشینی شدن کارها، هنوز هستند زنان عشایر و روستایی که با دست پرمهر خودشان برای خانواده نان داغ درست می‌کنند، انواع نان‌های محلی و خوش‌طعمی که زنان با الهام از استعداد، ذوق و هنر خانگی خود، آن‌ها را برای مصرف خانواده و یا به مناسبت‌های مختلف ازجمله نوروز، عروسی و عزا پخت می‌کنند.

در فرهنگ بومی مردم خراسان شمالی پخت نان تا پیش از دست‌یابی به فناوری جدید از تنوع بسیاری برخوردار بوده است و تهیه و پخت نان‌های محلی، نشانگر ذوق، استعداد و توانمندی زنان است که به‌عنوان هنر خانگی از نسل‌های قبل به میراث برده‌اند.

قدمت نان‌های موجود در سطح استان به تاریخچه و قدمت قومیت‌های آن بستگی دارد و تهیه و پخت این نان‌ها در طول زمان کامل‌تر شده. فطیر، نان قتلمه، فتیر چریشی، نان چوزمه، قطاب، کماج، فطیر جزلاغ، نان بیشمه و نان یوخا ازجمله نان‌های سنتی و محلی خراسان شمالی است.

نان یوخا یکی از سنتی‌ترین نان‌های مردم غلامان در شهرستان راز و جرگلان که به‌عنوان میراث ناملموس به ثبت ملی رسیده است، به شیوه‌ای متفاوت و سنتی تهیه و در طول سال یک‌بار و آن‌هم در زمان عید فطر پخت می‌شود.

پس از تهیه خمیر آن را به مدت ۱۰ ساعت استراحت می‌دهند تا خوب ور‌آید و پس‌ازاین مدت از آن چونه گرفته و برای تهیه یوخا استفاده می‌کنند. با توجه به اینکه خمیر نان باید بسیار نازک باشد از یک وسیله چوبی به نام اخلو برای این کار استفاده می‌کنند و وقتی خمیر به حالت موردنظر رسید آن را روی ساج قرار می‌دهند تا پخته شود.

ساج یک قطعه فلزی همانند سپر جنگجویان است که روی اجاق قرار می‌دهند تا کاملاً داغ شود. حرارت آن به حدی است که به‌محض پهن شدن خمیر روی سطح محدب آن، ظرف چند دقیقه نان پخته می‌شود.

بعد از پخته شدن نان، آن را به‌صورت داغ در درون سینی گذاشته و روی نان را آغشته به مخلوط گرم شده روغن گوسفندی و زعفران می‌کنند و به‌صورت دوتایی بر روی‌هم قرار داده و سپس دو لبه هر نان را به هم می‌رسانند و بر روی‌هم قرار داده و در مرحله آخر بسته‌بندی می‌شود.

شکل ظاهری این نان به شکل دایره و قطر تقریبی ۳۰ سانتی‌متر و به ضخامت ۳ الی ۴ میلی‌متر است و فقط برای مراسم شادی طبخ می‌شود.

نان‌های سنتی و بومی از مظاهر فرهنگی هر منطقه‌ای است

علی حسین پناه کارشناس مردم‌شناسی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان شمالی دراین‌باره در گفت و گو با ایسنا گفت: ازآنجایی‌که نان‌های سنتی و بومی یکی از مظاهر فرهنگی با ارزش هر کشوری محسوب می‌شود، حفظ و شناساندن مهارت پخت نان مانند هر کار فرهنگی و تاریخی از اهمیت فوق‌العاده برخوردار است.

وی افزود: بیش از ده‌ها نوع نان سنتی در مناسبت‌های مختلف در شهر و روستاهای استان خراسان شمالی طبخ می‌شود. اهالی به کیفیت نان و استفاده از مواد افزودنی و زیباسازی ظاهر با ایجاد نقوش اهمیت خاص می‌دهند. نان‌های  پخت شده در این استان به دلیل ماندگاری، عطروطعم ویژه به‌عنوان سوغات به دیگر مناطق نیز فرستاده می‌شود.

حسین پناه از بین رفتن انگیزه برای انتخاب و یا حفظ تهیه نان‌های محلی در میان نسل جوان و همچنین فن‌آوری جدید تهیه نان و جایگزینی ماشین‌های مدرن نانوایی با تنور گِلی قدیمی و نیز تبدیل‌شدن قدح‌های سفالی قدیمی به ماشین‌های خمیرگیر را ازجمله آسیب‌ها در حفاظت از این میراث ناملموس برشمرد.

وی گفت: با توجه به توانایی‌ها و پتانسیل‌های موجود در صنعت نان محلی و سنتی استان خراسان شمالی، تقویت و سازمان‌دهی این صنعت، در تمامی ابعاد بهینه‌سازی سامانه‌های تولید، بسته‌بندی، بازاریابی و حمل‌ونقل، موضوعی ضروری به نظر می‌رسد.

حفظ و ارتقاء هویت تاریخی و فرهنگی استان با شناسایی و معرفی میراث معنوی

علی مستوفیان، معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان شمالی نیز با اشاره به اقدامات حفاظتی به‌منظور ترویج میراث معنوی استان، بر برنامه‌ریزی، شناسایی و معرفی ارزش‌های میراث معنوی و طبیعی در راستای حفظ و ارتقاء هویت تاریخی–فرهنگی آن‌ها تأکید کرد.

مستوفیان دراین‌باره گفت: پرونده ثبتی میراث ناملموس مهارت پخت “نان یوخا” توسط شورای ثبت استانی این اداره کل مطرح و پس از بررسی محتویات پرونده و بحث و تبادل‌نظر، درنهایت در تیرماه امسال با شماره ۱۹۱۵ در فهرست میراث ناملموس ملی به ثبت رسید.

وی عنوان کرد: برای معرفی و احیای این اثر معنوی، برگزاری جشنواره نان سنتی و محلی در شهرستان راز و جرگلان، استفاده از نان‌های محلی در مراسم‌ها به‌ویژه در سال قمری (عید فطر)، احداث کارگاه‌های تولید نان‌های محلی در سطح استان و شرکت تولیدکنندگان نان‌های محلی در نمایشگاه و همایش‌های داخلی و خارجی پیشنهاد می‌شود.

منبع:ایسنا

مهارت تهیه حلوا «سی ین» ارسنجان ثبت ملی شد

مراتب ثبت مهارت تهیه حلوای «سی ین» ارسنجان در فهرست ملی میراث فرهنگی ناملموس به استاندار فارس ابلاغ شد.

علی اصغر مونسان وزیر میراث ‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی مراتب ثبت مهارت تهیه حلوای سی ین ارسنجان در فهرست ملی میراث فرهنگی ناملموس را به عنایت اله رحیمی  استاندار فارس ابلاغ کرد.

در نامه‌ دکتر علی اصغر مونسان آمده است: « نظر به اجرای ماده ۱۲ کنوانسیون بین المللی حفظ میراث فرهنگی ناملموس؛ الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون مذکور مصوب سال ۱۳۸۴ مجلس شورای اسلامی و آیین نامه اجرایی آن و ماده ۳ قانون اساسنامه سازمان میراث فرهنگی کشور مصوب ۱۳۶۷ مجلس شورای اسلامی با موضوع میراث فرهنگی ناملموس، ( مهارت تهیه حلوای سی ین ) متعلق به استان فارس، شهر ارسنجان ، بخش مرکزی شهر ارسنجان به شماره ۲۰۰۸ در فهرست ملی میراث فرهنگی ناملموس به ثبت رسید.

منبع:خبرگزاری مهر

چشم‌انداز غرب ایران به طبیعت مرز کشور همسایه

شهرستان ایوان از شهرستان های جدید استان ایلام است که استعداد بالقوه کشاورزی و دامداری فراوان دارد، این شهرستان در حدفاصل ایلام به اسلام آباد و گیلان غرب قرار دارد.

ایوان دارای ییلاق های مصفایی بوده و غار طلسم و گردشگاه خوران از نقاط مهم و دیدنی آن هستند. از مهم ترین مراکز دیدنی و زیارتگاهی ایوان می توان به آتشکده سیاهکل، طاق شیرین و فرهاد، قلعه شمیران، پل شیر پناه، تپه های زرنه و نرگسی، بقعه حاجی حاضر، امامزاده عبدالله و… اشاره کرد.
چشم‌انداز غرب ایران به طبیعت مرز کشور همسایه + تصاویر
در این شهرستان معادن گچ، ‌شن و ماسه نیز بیش تر در اطراف رودخانه گنکیر وجود دارد. از مهم ترین صنایع دستی در شهرستان ایوان غرب می توان به بافت جاجیم، گلیم و گلیم نقش برجسته، فرش کرک و ابریشم، سیاه چادر، نمد مالی و… اشاره کرد. در این شهرستان موج بافی نیز رواج بسیاری دارد که از آن برای زیبایی منازل و رختخواب پیچ و… استفاده می کنند و بیش تر توسط مردان بافته می شود و مواد مصرفی آن از پشم یا کاموا است.
طاق شیرین و فرهاد ایوان در استان ایلام که هر سال مورد بازدید بسیاری از دوستداران تاریخ و تمدن ایران‌زمین قرار می‌گیرد، یادآور افسانه‌های تاریخی است، این بنای تاریخی که برای دوستداران تاریخ یادآور افسانه‌های ایران‌باستان است، به شماره ۷۹۶۹ در فهرست میراث ملی به ثبت رسیده است.
طاق شیرین و فرهاد بنایی سنگی است که در دوران ساسانی با استفاده از سنگ‌های حجیم تراش خورده و بدون ملات ساخته شده است.
چشم‌انداز غرب ایران به طبیعت مرز کشور همسایه + تصاویر
این بنا در پای دامنه شرقی ارتفاعات صخره ای از نوع سنگهای لاشه ای قرار گرفته که به علت قرارگیری در مسیر فرسایش صخره های متلاشی شده، مدام در معرض مدفون شدن قرار داشته است.
این اثر تاریخی در محدوده منابع طبیعی و در منطقه گرمسیری ایوان قرار داشته که هنوز هم عشایر کوچ رو از آن به عنوان منطقه قشلاقی استفاده می‌کنند.
نوع پوشش گیاهی منطقه مرتع و نوع بافت خاک مکان و زمین پیرامون آن، شنی سنگلاخی است.
منطقه ایوان به جهت شرایط بهینه زیست محیطی، کوهستانی بودن منطقه و مراتع بسیار و سهولت در دسترسی به دشت و کوهستان و وجود رودخانه های بسیار در جای جای آن بخصوص رودخانه عظیم و پر آب کنگیر جاری در دشت ایوان در طول دوران تاریخی استقرارهای موقت و دائم بسیاری را در خود جای داده است.
بنای طاق شیرین وفرهاد نیز یکی از این بناهای منحصر به فرد بوده که در منطقه کوهستانی ایوان به جهت موقعیت استراتژیک منطقه احداث شده است. این بنا در نوع خود بی نظیر بوده و تفاوت در نوع ساخت آن نسبت به دیگر بناهای مشابه قابل توجه است.
شهرستان ایوان غرب :کهن زمان قبل از اسلام آریوحان و پسین زمانی ماه سبدان خوانده شده است. از زمان قاجار تا دوران پهلوی اول جویزر و از پهلوی اول تا اواخر دهه پنجاه خورشیدی باغشاه نام داشت.( ظاهرا این نام به خاطر باغات زیادی بوده که در آن زمان وجود داشته)در شمال استان ایلام قرار دارد و مرکز آن شهر ایوان است, از شمال به استان کرمانشاه – از خاور به شهرستان چرداول و از باختر به کشور عراق محدود است .آب و هوای ایوان معتدل و نیمه مرطوب است.
مردم آن کرد کلهر بوده و شیعه هستند، این شهرستان از مراکز اصلی ایل کلهر می باشد. ایل کلهر از شمال به محدوده  ایلهای کرند، گوران و گوران بان زرده، از ناحیه جنوب به ناحیه حکومتی والی پشتکوه ( استان ایلام کنونی)، از طرف مغرب به خاک کردستان عراق(مندلی و خانقین) همچنین به قشلاق ایل سنجابی و ایل کرند، از جانب مشرق به قشلاق ایل زنگنه و قسمتی از قشلاق ایل سنجابی ماهیدشت (مایدشت) و در واقع جنوب شهر کرمانشاه محدود می‌شود.
افراد این ایل که بزرگترین ایل غرب کشور محسوب می گردد، در شهرستانهای ایوان غرب , گیلان غرب, اسلام آباد غرب و بخشهایی از کرند غرب و نفت شهر (نفت شاه سابق) سومار، گهواره، ماهیدشت (مایدشت) و در دهستان قلعه شاهین سرپل ذهاب و نصر آباد قصر شیرین و تمامی نواحی و حومه مکانهای یاد شده ساکن هستند.بنا بر اسناد تاریخی زیادی ایوان غرب مرکز اصلی کلهر بوده است .
همچنین در زمانهای گذشته طوایف بزرگی همچون چولک، منصوری (میسوری) که هم اکنون در اسلام آباد غرب ساکن هستند، کوله سوند( که در ایوان غرب و گیلان غرب و اسلام آباد پراکنده هستند) قلخانی که در کرند غرب ساکن هستند, کلیایی، قوچمی، مومه ای، سوماری، زینلخانی و باسکله ای و ….. که بیشترشان از (هفت ماله بان سیری کلهر ایوان غرب) هستند در مناطق یاد شده ساکن شده‌اند. ایوان آب و هوای کوهستانی داردو دارای رشته کوههایی از زاگرس به نام مانشت، بانکول و شیره زول است (هر کدام در امتداد خود نامهای دیگری را بر خود دارند) که پوشیده از جنگلهای انبوه  بلوط، بنه، زالزالک، گیلاس وحشی، کیکم، نارون وحشی(طائ – تایو)، طایولگ، ارژن ( بادام کوهی) (ارجن) انجیر وحشی و تنگس (چغاله کوهی) است و انواعی از گیاهان دارویی و گلها در طبیعت آن یافت می‌شود.
در نقشه شهرستان ايوان غرب با رنگ قرمز پررنگ در شمال استان ايلام قرار دارد.
دارای چشمه ها و رودخانه ای به نام گنگیر(در سالهای اخیر و به علت کمی بارش باران و برف در قسمت بالا دست و سراب دولت آباد تا موازی شهر, خشک و از موازات شهر تا سرتنگ  کم آب و از سیه گل و پلیه به آخر که به عراق می ریزد پر آب است.) است . بهاری دل انگیز دارد. دارای آثار باستانی مربوط به دوره ساسانی و اسلامی است، که امیدوارم بتوانم به مرور و دفعات بعد به معرفی مفصل تر آنها برای علاقه مندان بپردازم.
نمایی از شهر ایوان و کوه شیره زول که در جنوب شهر قرار دارد

محصولات کشاورزی

اقتصاد ايوان مبتنی بر كشاورزی و دامداری است. آب كشاورزی معمولا از رودها ومقداری هم از  چاه های عميق فراهم می شود و محصولات كشاورزی و باغی آن عبارتند از: گندم، جو، تره بار، ذرت، سيب زمينی، گلابی، انگور، هلو و زرد آلو. دام داری نيز هم چون كشاورزی از رونق خاصی برخوردار است و پرورش دام به روش سنتی وعموما از راه عشایر کوچ نشین تامین شده و محصولات آن (فراورده های دامی) به ساير شهرستان ها صادر می‌شود.

حیات وحش

کل و بز- قوچ و میش در کوه و ارتفاعات( به علت شکار بی رویه در بعضی نواحی منقرض و دیگر جاها خیلی کمیاب شده اند. شوربختانه این روند ادامه دارد.) گرگ، شغال، روباه و شاه روباه، تشی ( که در زبان محلی به چوله یا سیخور معروف است)، سنجاب، جوجه تیغی، بزمجه (بزن مژک) کفتار، پلنگ (خیلی کمیاب شده) خرس و گراز (وراز) نمايی از جنگل در شرق ايوان كه كوه بانکول در روبرو ديده می‌شود.
 چشم‌انداز غرب ایران به طبیعت مرز کشور همسایه

پرندگان بومی

عقاب، شاهین، دلیجه، کلاغ، زاغ، زغن (غاژ)، سهره، چکاوک (کوکلاوه) دارکوب، شانه به سر، جغد، کبوتر، کبک، تیهو، بلدرچین (خیلی کمیاب شده) و چنگر نوک قرمز (در میان نیزارها).

پرندگان مهاجر

اردک و غاز(هر دو به علت خشک و کم آبی رودخانه ها به ندرت می آیند)، پرستو، سهره (سیره) سار، حواصیل (هوقار)، لک لک، مرغ ماهیخوار، بلبل خرما (در کویش محلی بلبل خاکی موسوم است)، سبز قبا (در گویش محلی خومه رژک می گویند) و گونه هایی از کبوتر.
منبع:باشگاه خبرنگاران جوان