نوشته‌ها

«چلبی اوغلی»؛ بنایی که مرمت می‌شود

چلبی اوغلی آرامگاهی است که در نزدیکی گنبد تاریخی و عظیم سلطانیه قرار گرفته و توسط مرید نامدار جلال‌الدین رومی؛ ملقب به مولوی یکی از بزرگ‌ترین حکیمان و عارفان ایران ساخته شده است.

سلطانیه یکی از شهرستان‌های تاریخی زنجان و قطب اصلی گردشگری این استان محسوب می‌شود، شهری که تاریخی کهن را در دل خود جای داده، تاریخی برآمده از قرن‌ها اقتدار، عظمت، هنر و فرهنگ ایرانی و اسلامی است.

شهر سلطانیه تنها محدود به گنبد تاریخی نمی‌شود، بلکه در گوشه گوشه این شهر آثار متعدد و باشکوه تاریخی وجود دارد که هر یک بخشی از تاریخ کهن ایران‌زمین را روایت می‌کنند و گذشته غنی و باشکوه، فرهنگ و تمدن منطقه را به نمایش می‌گذارند که پس از گنبد سلطانیه، از مهم‌ترین آثار تاریخی آن می‌توان به چمن سلطانیه، دژ شاهی، تپه نور، تربت‌خانه، حمام سالار و چلبی‌اوغلی اشاره کرد.

بنای چلبی‌اوغلی توسط مرید نامدار جلال‌الدین رومی؛ ملقب به مولوی یکی از بزرگ‌ترین حکیمان و عارفان ایران در قرن هشتم هجری‌قمری ساخته شده است که با گذشت قرن‌ها از زمان احداث آن یکی از باارزش‌ترین بناهای شهر تاریخی سلطانیه محسوب می‌شود. مجموعه تاریخی شیخ براق یا چلپی‌اوغلی در پانصد متری جنوب‌غربی سلطانیه، بنای آرامگاهی وجود دارد که در گویش محلی کچه‌بورک (کلاه‌نمدی) گفته می‌شود.

کتیبه‌های بر جای مانده بنا، همچنین سبک معماری و شیوه‌های تزئینی به‌ کار رفته نشان می‌دهد که این بنای تاریخی متعلق به عارف بنام این زمان، شیخ براق بابا از بزرگان مسلک مولویه و از خاصان دربار سلطان محمد خدابنده در دوره ایلخانی است.

مقبره چلبی‌اوغلی بنای زیبا و ارزشمندی است که در مسیر جاده سلطانیه – قیدار واقع شده و فضای مناسب برای اسکان برای گردشگران و مسافران دارد و وجود اتاق‌ها و سوئیت‌های مجهز و در حد یک هتل مجهز و لوکس در این بنا به عنوان یک عامل مهم می‌تواند برای جذب و توقف گردشگر در شهر سلطانیه موثر باشد.

بنای زیبای چلبی‌اوغلی بنایی است که از دو قسمت خانقاه و مقبره ساخته شده است. جدا بودن خانقاه از مقبره نشان‌دهنده این است که این دو بنا هم‌زمان با هم ساخته نشده است. با کمی دقت بر کتیبه ورودی مقبره و نوشته‌های باستان‌شناسان دنیا همچون «دونالد ویلبر» می‌توان پی برد که قدمت بنای مقبره  بیشتر از خانقاه است. تاریخ مقبره را به احتمال می‌توان سال ۱۳۳۰ میلادی قرار داد.

مقبره‌ای که چلبی‌اوغلی و چند تن از مریدان مرامش را در دل خود جای داده، در عین سادگی بسیار زیبا و مستحکم است. دیواره‌هایی با عرض ۴/۵ متر و ارتفاع ۱۶ متری که در کنار هم هشت ضلعی زیبایی را تشکیل داده و گنبد گرد و متقارن به ارتفاع ۶ متر در سقف مقبره به گونه‌ای است که اگر یک‌بار در فضای داخل مقبره نام خدا را بر زبان جاری کنیم، بنا چند بار آن را به شما انعکاس می‌دهد.

گذشت زمان و وقوع حوادث طبیعی مانند باران، برف و باد ممکن است به بناهای طبیعی که تاریخ کهنی را با خود به دوش می‌کشند، آسیب‌هایی وارد کند که با توجه به اهمیت این گونه بناها در پیشینه تاریخی یک شهر، مرمت آن بدون آسیب به بافت تاریخی همواره مورد توجه است که بنای چلبی‌اوغلی نیز از این قائده مستثنی نیست.

در همین رابطه مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان زنجان در گفت‌وگو با ایسنا، می‌گوید: بخشی از سقف آرامگاه چلبی‌اوغلی بر اثر نشت یکی از ناودان‌ها و حجم زیاد باران دچار نم‌زدگی و تخریب ‌شده است که کار بازسازی و مرمت آن آغاز می‌شود.

امیر ارجمند با اشاره به اینکه در این مرحله از مرمت، کار تراش گچ‌های فرسوده و تبله شده سقف، انجام گچ‌کاری مجدد، اصلاح ناودان‌ها صورت می‌گیرد تا از تخریب جلوگیری شود، ادامه می‌دهد: این بنا از نظر معماری دارای شاخصه‌های مربوط به دوره ایلخانی بوده است و برنامه مرمت اضطراری این آثار تاریخی یک ماه است و برای اجرای این طرح‌ از محل اعتبارات مرمت­‌های اضطراری استانی هزینه می‌شود.

وی با تاکید بر این ‌مطلب که در راستای حفاظت و حراست از آثار و بناهای تاریخی و باارزش و نیز مرمت و احیای بناهای به ثبت رسیده در فهرست آثار ملی کشور، ساماندهی و مرمت و احیای ساختمان مذکور در برنامه قرار دارد، اضافه می‌کند: این بنای تاریخی متعلق به عارف بنام این زمان، شیخ براق بابا از بزرگان مسلک مولوی و از خاصان دربار سلطان محمد خدابنده در دوره ایلخانی است.

منبع: ایسنا

مرتبط:

مرمت خانه تاریخی مقدم شوشتر

میراث فرهنگی در مرمت پل‌های خداآفرین تسریع کند

آغاز مرمت اثر تاریخی آب‌انبار و برج‌قلعه کاخک

مجموعه تاریخی شيخ براق یا چلبی اوغلی در زنجان

در پانصد متري جنوب غرب سلطانيه، بناي آرامگاهي وجود دارد كه در گويش محلي كچه بورك ( كلاه نمدی ) گفته مي شود. كتيبه هاي برجاي مانده بنا، همچنين سبك معماري و شيوه هاي تزئيني بكار رفته نشان مي دهد كه اين بناي تاريخي متعلّق به عارف بنام اين زمان، شيخ براق بابا از بزرگان مسلك مولويه و از خاصان در بار سلطان محمد خدابنده در دوره ايلخاني است، همچنین  باستان شناسان و محقّقان، مقبره شيخ براق را به سلطان چلپي منسوب نموده و تاريخ احداث بنا را سال ۷۲۸ هجري قمري بيان نموده اند.

مقبره شيخ براق یا چلبی اوغلو كه در كنار آن خانقاهي مربوط به همين دوره وجود دارد از نوع مقابر برجي شكل قرون مياني اسلامي است و قابل مقايسه با مقبره امام زاده جعفر اصفهان مي باشد. از جمله ويژگي هاي تزئيني اين بنا طاق نماهاي هشتگانه با عملكرد هاي چند جانبه اي (استاتيكي و زيبايي شناسي) است، كه طرح هاي آجر چيني سطوح هر يك از طاق نماها زيبا و متفاوت با يكديگر بوده همچنين محرابي هايي با تزئينات مقرنسي از نوع روي هم افتاده در نماي خارجي اين خانقاه از ديگر جلوه هاي هنری آن مي باشد.

مقبره ی شیخ براق یا چلبی اوغلو ،با نقشه هشت گوش ،در بخش جنوبی خانقاه و احتمالا”درون فضای محصوری قرار داشته است هر چند به نظر می رسد این دو بنا در یک زمان ساخته نشده است، امّا فاصله زمانی زیادی هم نداشته اند. ارتفاع این بنا ۱۷ متر است.

مجموعه تاریخی شیخ براق

برای ساخت بنا ابتدا سه ردیف سنگ سبز تراشیده شده، چیده شده است و سپس آجرچینی دیوارها با سبک زیبای آلت و لغت و کاربندی تا سطح ۲/۵ متری اجرا شده است. از این ارتفاع به بعد ،فرم آجرچینی ساده شده و تفاوتی اساسی با بخش تحتانی به وجود آورده است.

هر ضلع خارجی مقبره شيخ براق با طاق نماهای زیبایی با قوس ها ی پنج و هفت کند نماسازی شده اند.

بر بالای این طاق ها ،گنبدی آجری با ساقه ای نسبتا” بلند استوار شده است. این گنبد، از دیوارها ی خارجی کمی عقب تر است و روی پایه ای شانزده ضلعی قرار گرفته است.

درگاه ها، از قطعات سنگ تراشیده ساخته شده و کف بنا نیز از قطعات سنگ فرونشانده در آهک سنگفرش شده است. در این کف، سوراخی جهت دسترسی به سرداب زیرین تعبیه شده است. در این سرداب، قبر سلطان در وسط قرار دارد و اجساد مریدان با توجه  به درجه و مراتب آنها در گرداگرد آن قرار داده شده است. محوطه داخلی مقبره شامل اتاق هشت گوش ساده ای است. دیوار ها کاملا”ساده و در میان هر ضلع  آن ،طاق نما و طاقچه بلندی به ارتفاع ۳ متر به چشم می خورد. دیوارهای داخلی اضلاع مقبره، از یک قشر گچ پوشیده شده است. در ورودی، رو به طرف شمال است. در سمت جنوب نمای داخلی، محراب بسیار جالبی با مقرنس های گچبری دیده می شود. طاق نماهای اضلاع داخلی در زیر گنبد، به ۱۶ ضلع تبدیل شده و سپس دایره گنبد بر روی آن قرار گرفته است که نور گیرهای بالای ترنبه ها ،بر گریو گنبد تعبیه شده است و نور داخل را فراهم می سازد. این بنا در بخش فوقانی (خاصه گنبد) فاقد تزیینات لازم از جمله پوشش کاشی است و چنین به نظر می رسد که بعد از اینکه مقبره را تا ارتفاع ۲/۵ متری ساخته اند، تحوّلاتی که شاید مرگ سلطان یا دیگر تحولات سیاسی بوده ،سبب شده است که ساختمان مقبره را با سرعت بیشتر و تزیین کمتری بسازند.

مقبره شيخ براق دارای حیاطی با دو در بوده؛ یکی در قسمت جنوبی و دیگری در منتهی الیه دیوار شرقی که هر دو در دوره های بعد به وسیله سنگ های نامنظم و بدون ملاط مسدود شده است. در قسمت جنوب غربی حیاط نیز آثار دو زیرزمین کشف گردیده که به نظر می رسد محل مقابر بوده است.

پلان معماري اين مجموعه با الهام از عقايد و مراتب صوفيه طراحي و هر يك از فضاها با عملكردي خاص ، اجرا شده است.

واحد نخستين در قسمت ورودي به مرتبه فقرا اختصاص داشته، طالبان جنت، مرتبه بعدي اين فرقه، در زواياي قسمت ورودي جاي گرفته اند.

مجموعه تاریخی شیخ براق

حجرات انفرادي صحن مركزي با دارا بودن درهاي كوتاه، محل رياضت مريدان را با توجه به مراتب آنها تشكيل ميداده است. صحن خانقاه، محل سماع جمعي بوده كه سلطان در وسط و مريدان در گرداگرد آن حلقه مي زده اند و بدين ترتيب حلقه ذكر بر پا مي گرديده است. احتمالاً واحدهاي جنوبي خانقاه به عنوان كلاس هاي آموزشي و فضاي واقع در طرفين ايوان جنوبي، محل حلقه ذكر زمستاني بوده است.

طبقه دوم بنا در طرفين ايوان به شدت آسيب ديده و فروريخته و گرداگرد آن عنصري شبيه به جان پناه ديده مي شود. حاصل اينكه قرينه سازي در كل مجموعه كاملاً رعايت شده است و مصالح اصلي بنا را لاشه سنگ ها و ساروج تشكيل داده و سقف حجرات و زوايا گنبدي شكل مي باشد.

عدّه اي از محققان و باستان شناسان بناي خانقاه را مقدّم بر مقبره سلطان چلبي مي دانند و بعضي از آنان، تاريخ احداث مقبره را مقدّم بر خانقاه اعلام نموده اند.

آندره گدار، سال احداث بناي خانقاه را ۷۳۳ هجری قمري قید کرده است. بعضي از محققين نظريات و پيشنهادات ارائه شده را تأييد كرده و آنها را تكرار نموده اند، ولي اینطور بنظر میرسد که تاريخ ۷۳۳ هجري قمري سال نوشتن كتيبه در اين بناي تاريخي است و متن آن نيز صراحتاً اين مورد را تأييد نموده است.

به هر تقدير، مطالعات عمومي و سطحي، تاريخ بناي خانقاه را پيش تر از سالي كه پيشنهاد گرديده ارائه مي دهد. زيرا سال تعيين شده احداث اين بنا، مربوط به اواخر دوران ابوسعيد است كه حيات سياسي و اقتصادي سلطانيه و حكومت، رو به افول بوده و احداث چنين بناهايي در آن محل بعيد به نظر مي رسد.

مجموعه تاریخی شیخ براق

مطالعه کتیبه:

يكي از مدارك بسيار ارزنده اي كه در حل مسئله تاريخ گذاري واقعي بناي خانقاه از اهميت بسزايي برخوردار است، مطالعه كتیبه حك شده جرز جنوبي ايوان جنوبي است. اين كتيبه در سه قطعه كه يكي در بالا و دو قطعه در طرفين ايوان نوشته شده، از اسناد بسيار معتبر در شناسايي شهر سلطانيه و نكات و دقايق آن است. قسمتي از اين كتيبه ازميان رفته، ولي آثار باقي مانده و قابل بررسي، به اين پرسش پاسخ مناسب داده است. اينك متن كتيبه عيناً از نظر خوانندگان مي گذرد.

(در ايام دولت پادشاه اسلام فرمانرواي ربع جا… خالد ملكه … شيخ شيوخ آفاق، شيخ براق اعادالله علينا…

صاحب معظم افتخار ايراني باني الخيرات خواجه شمس الدوله والدين محمد قزويني… بيرون آورده است و وقف خانقاه شميسه كرده كه در قزوين انشا گرانيد و … شرط كرده كه … عموم خلايق … هيچكس را …)

blank

در طرف چپ ايوان، كتيبه با متن زير نوشته شده:

سخط باري تعالي و ملائكه و من بدله من بعد ما ممعهوا نال اسمه علي الذين ببدلوهو عند الله سميع عليم وما جري الا علي الله ان الله لا يضيع اجر المحسنين … ثلاث و ثلاثين و سبعمائه الهلاليه كتب في ليله عيد…

بررسي كتيبه در اين بناي تاريخي از حساسيت خاصي برخوردار است.

نخست اسم حقيقي دو تن، به نامهاي شيخ براق در كتيبه اول و خواجه شمس الدوله والدين محمد در كتيبه مياني آمده است، در منابع و مآخذ موجود تا به حال شخصيت سياسي و مذهبي شيخ براق كه در كتيبه، اسم وي با جمله اعدالله علينا آمده، روشن نشده است. ليكن ذكر اسم خواجه شمس الدوله والدين والمحمد دركتيبه مياني از نظر تاريخ گذاري اهميت بسزايي دارد.

متن كتيبه با جملاتي نظير صاحب معظم، افتخار ايران باني الخيرات خواجه شمس الدوله والدين محمد…. شروع گرديده و هر يك از اين كلمات به مناسبتي ذكر شده و در معرفي شخصيت اسم موردنظر نقش اساسي دارند.

اولاد صاحب معظم وافتخار ايران لقب محمد بن محمد جويني ملقب به شمس الدين از رجال دوره اباقاآن مغول است، وي پسر بهاء الدين محمد، صاحب ديوان است كه در سال ۶۵۷ به حكومت بغداد منسوب شد و پس از جلوس سلطان احمد تكودار، حكومت خراسان و مازندران، آذربايجان و عراق عجم به وي واگذار گرديد و پس از شكست سلطان احمد و به قدرت رسيدن ارغنون، خواجه شمس الدين محمد به اصفهان گريخته و پس از به قتل رسيدن احمد به طرف اردوي ارغنون حركت نموده و از وي عذرخواهي كرد عاقبت در نزديك اهر به سال ۶۸۳ ه.ق مقتول گرديد. اين شخصيت يكي از رجال بزرگ و پر افتخار ايران در عهد ايلخانان و از نظر فضايل زبانزد خاص و عام بوده است.

با ذكر آنچه گذشت، اين بنا در حد فاصل سال های ۶۵۷ (سال به قدرت رسيدن وی) و ۶۸۳ (سال قتل وی) احداث گرديده و وقف خانقاه شميسه شده است. به استناد عين متن كتيبه كه قبلاً به نظر رسيد، سال ۷۳۳ تاريخ احداث بنا نبوده بلكه سال نوشتن كتيبه است.

مرتبط:

ماه نشان و ردپای جن و پری در زنجان

زرین غار یکی از زیباترین کشف های زنجان

بازار زنجان _طولانی‌ترین بازار ایران