نوشته‌ها

۴ آسباد در خراسان جنوبی ثبت ملی است

مسئول ثبت آثار تاریخی اداره‌ کل میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی خراسان ‌جنوبی گفت: چهار آسباد (آسیاب بادی) تاریخی این استان در شهرهای بیرجند، درمیان و نهبندان ثبت ملی شده‌اند.

طاهره مال‌اندوز گفت: آسبادها از جمله آثار تاریخی واجد اهمیت معماری بومی و سنتی خراسان جنوبی به‌شمار می‌روند.

به گزارش ایسنا، به نقل از  روابط‌ عمومی اداره‌ کل میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی خراسان‌ جنوبی، وی افزود: این بناها که با هوشمندی، دانش و مهارت گذشتگان ما برای آرد کردن غلات با بهره‌گیری از نیروی باد ساخته ‌شده‌ در تعدادی از شهرستان‌های استان به‌طور پراکنده استقرار یافته‌اند.

مسوول ثبت آثار تاریخی اداره‌ کل میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی خراسان ‌جنوبی اظهار داشت: شهرستان‌های نهبندان و درمیان بیشترین آسبادها را دارا هستند و تعدادی دیگر از این بناها در شهرهای مختلف استان ساخته شده‌اند.

وی گفت: آسبادهای آرویچ و آقا سید حسین در شهرستان بیرجند، آسباد میان‌ده نهبندان و آسباد گز در شهرستان درمیان در فهرست میراث ملی قرار گرفته‌اند که قدمت آنها به دوره قاجاری تا دوره پهلوی اول باز می‌گردد.

مال‌اندوز بیان کرد: آسبادها در قالب یک پرونده مشترک با سه استان خراسان جنوبی، خراسان رضوی و سیستان و بلوچستان برای ثبت جهانی پیشنهاد شده‌اند.

آسبادها قدیمی‌ترین آسیاب بادی عمودمحور هستند که با توجه به اسناد تاریخی موثق، در گذشته رکن اصلی دوام و پایداری معیشت در شرق کشور بودند همچنین نمونه بارز معماری سنتی ایران با رویکرد استفاده از مصالح بومی و انرژی پاک باد به‌ شمار می‌روند.

منبع: ایسنا

مرتبط:

آسیاب آبی «درده» در شهر تاریخی تیران‌وکرون

«آسباد تاریخی پطرو» شهرستان زاوه ثبت ملی شد

رئیس میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی شهرستان های تربت حیدریه و زاوه از ثبت ملی نخستین آسباد شهرستان زاوه خبر داد.

علی محمدی با اعلام این خبر اظهار کرد: «آسباد پطرو» نماد هنر، خلاقیت و ابتکار مردمان گذشته منطقه زاوه بوده است و به دلیل شدت بادهای موسمی از اواخر فصل بهار تا اواخر تابستان، ساکنان این منطقه با مهار  نیروی باد و به کارگیری آن جهت خردکردن غلات ، این انرژی را به نفع خود به کار گماردند و مهم‌ترین نیاز خود را که تولید نان بوده با ساختن و به کارانداختن این تکنولوژی برآورده کردند.

وی خاطرنشان کرد: این آسباد که تشابه زیادی با آسبادهای سایر مناطق شرقی ایران به ویژه منطقه نشتیفان خواف دارد، بنایی است شکل گرفته از خشت و گل، متشکل  از محفظه چرخ و پره و آسخانه بوده که متاسفانه به مرور زمان  فضاهای داخلی و چرخ و پره‌های آن از بین رفته و درحال حاضر بقایای دیوارهای بیرونی آن و سنگ‌های آسیاب باقی مانده است.

رئیس میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی شهرستان های تربت حیدریه و زاوه بیان کرد: مهم‌ترین ویژگی معماری این بنا ، قسمت درگاه باد است که به گونه‌ای ساخته شده که از بادهای مختلفی که در منطقه می‌وزیده ، قابلیت استفاده داشته است.

بر اساس گزارش روابط عمومی اداره‌کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی، محمدی ادامه داد: در جنب این آسباد بقایای آسیابی نیز وجود دارد که نشان از مهار انرژی آب در سایر فصول سال است که باد سرعت کمتری داشته و جهت خرد کردن غلات مورد استفاده قرار می‌گرفته است، این شگرد صنعتی بیانگر توسعه فنی و دانش کاربردی ساکنان این منطقه بوده است.

وی تصریح کرد: این آسباد به شماره ۲۷۷ مورخ ۱۳۹۹/۱۲/۱۳ در فهرست آثار واجد ارزش تاریخی-فرهنگی به ثبت ملی رسیده است. گفتنی است که شهرستان زاوه دارای ۱۷۰ اثر تاریخی شناسایی شده که تاکنون تعداد  ۱۸ اثر در فهرست آثار ملی به  ثبت رسیده است.

منبع:ایسنا

مرتبط:

آسبادهای خواف نشانه ای از خلاقیت پیشینیان

آسبادهای نشتیفان _یکی از بزرگ‌ترین سازه‌های خشت و چوب ایران

آسباد ها و فرهنگ قابل تامل آن‌ها

یک پژوهشگر و باستان‌شناس خراسانی گفت: از آغاز خلقت بشر بر روی زمین بهترین و کارسازترین یاور انسان مواهب طبیعی اعم از جاذبه زمین، آب، باد، آتش، خاک، سنگ، گیاهان و جانوران بودند که به انحاء گوناگون انسان را در تداوم زندگی یاری می‌رساندند.

 رجبعلی لباف خانیکی اظهار کرد: باد یا هوای متحرک یکی از آن موهبات الهی بود که در تعدیل درجه حرارت و پراکندن بذر گیاهان و جابه‌جا کردن ابرها و لطافت فضای زندگی اولیه بشر  نقش بزرگی ایفا می‌کرد.

وی خاطرنشان کرد: پس از دوران یکجانشینی انسان نیز باد در زندگی او تاثیرگذار بود. شعله‌ور کردن آتش، برافروختن آتش در کوره‌های کوچک صنعتی و اجاق‌ها و تنورها با دمیدن باد صورت می‌گرفت، عامل حرکت قایق‌ها و کشتی‌ها در دریاها باد بود و… .

وی افزود: اما بیشترین و ملموس‌ترین استفاده از باد در صحنه زندگی روزمره، در امر جدا کردن گندم از کاه و آرد کردن گندم و دیگر غلات در «آسباد» بود که در بخش اول به فلسفه وجودی و پراکندگی جغرافیایی آن‌ها از جمله سیستان اشاره کردیم.

در این قسمت جایگاه و کارکرد آسبادهای منطقه خواف به ویژه «نشتیفان» را مرور می‌کنیم.

این پژوهشگر و باستان‌شناس خراسانی گفت: شهرستان خواف در جنوب شرقی خراسان رضوی و هم‌ مرز با کشور افغانستان است. این منطقه گذشته پرشکوهی داشته و چهار شهر زوزن، سلامه، خرگرد و سنگان هر یک جایگاه والایی در عرصه فرهنگ و تمدن داشتند و بزرگانی را در خود پرورش دادند که آثار و ابنیه پر شکوه آن دوران طلایی در میان ویرانه‌های آن شهرها برجای مانده است؛ مانند مسجد عظیم ملک‌زوزن، بقایای مدرسه نظامیه و مدرسه باشکوه غیاثیه در خرگرد، مسجد جامع و مسجد گنبد در سنگان و کوشک سلامه.

لباف خانیکی افزود: خواف در مسیر باریکه پستی به عرض متوسط حدود ۱۰۰ کیلومتر میان رشته‌کوه‌های چهل‌تن در شمال و سیاه‌کوه در جنوب قرار گرفته و بادهای ۱۲۰ روزه که به بادهای سیستان و هرات مشهورند و از اواخر اردیبهشت از کوه‌های «هیمالیا» و «بابا» در افغانستان بر می‌خیزند، تا پایان شهریور ماه آن باریکه گذرگاه را از شرق به غرب به سمت کویر نمک در می‌نوردند. همان‌ گونه که جریان دیگری از آن باد دشت سیستان را به سمت کویر لوت و سواحل عمان در می‌نوردند. آن بادها، اگرچه خساراتی به همراه داشته و دارند ولی در آن سرزمین‌های گرم و کم باران از سویی موجب اعتدال نسبی هوا  و جابه‌جایی ابرها می‌شوند و از سوی دیگر انرژی حاصل از باد این امکان را فراهم می‌آورده تا در منطقه، آسبادهایی ساخته شوند و در تهیه آرد و فراهم آوردن قوت مردم به کار آیند.

وی  ادامه داد: در منطقه خواف بیش از ۱۵۰ آسباد وجود داشته که بیشتر آن‌ها در آبادی‌های روی یا رود ( خواف فعلی)، خرگرد، سنگان، نشتیفان، لاج، برآباد و نیازآباد به صورت انفرادی یا مجموعه قرار داشتند. در حال حاضر فقط در نشتیفان واقع در ۲۳ کیلومتری جنوب شهر خواف دو مجموعه از آن‌ها نزدیک به یکدیگر برجای مانده و  به قدری جاذبه دارند که همه روزه خیل گردشگران را به خود جلب می‌کنند. آسبادهای نشتیفان به لحاظ ساختار و کارکرد مشابه آسبادهای سیستان و نهبندان هستند، با این تفاوت که بالاخانه آن‌ها بر خلاف آسبادهای سیستان که گردند، پلان مربع دارند.

این پژوهشگر و باستان‌شناس گفت: هر یک از مجموعه‌ها متشکل از چند آسباد مجاور یکدیگرند که معمولا بر بلندترین پشته و خالی از درخت و ابنیه معارض دیگر احداث می‌شدند و به همین دلیل آسبادهای نشتیفان همجوار با گورستان، خالی از درخت هستند.

لباف خانیکی عنوان کرد: فرهنگ آسبادها قابل تامل است، زیرا هر یک از اجزا و اندام‌های کوچک و بزرگ آسباد نام با مسمایی داشته که خود به تنهایی  قابلیت این را دارد که در قالب کتاب یا مقاله جامعی تنظیم شود.

وی تصریح کرد: هر آسباد در کلیت از دو جزء «سرٍ آسیا» یا به تعبیر دهخدا «آس‌خانه» و «بالاخانه» ساخته شده‌اند. آس‌خانه سالن یا اطاق هم کف است که دارای وسعت نسبتا زیاد است و بالاخانه اطاقی مربع شکل و ایوان مانند بر بام آس‌خانه قرار دارد و در هر کدام تاسیساتی را شامل می‌شوند که کارکرد آن‌ها با یکدیگر به آسباد واقعیت می‌بخشند.

این پژوهشگر و باستان‌شناس خراسانی افزود: مهندسانی که آسبادهای نشتیفان را ساخته‌اند به همه جوانب امر توجه داشته و کوشیده‌اند حداکثر استفاده از انرژی باد را کسب کنند  تا جایی‌که علاوه بر آرد کردن گندم، حتی در بیختن و پاکسازی گندم‌ها نیز از طریق کانالی، باد را به داخل آس‌خانه منتقل کرده و مورد استفاده قرار می‌دادند.

لباف خانیکی اظهار کرد: نوع خاص معماری و مرمت، تهیه و انتقال سنگ‌ها از دوردست، نوآوری‌هایی جهت باز و بسته کردن ابزارآلات، تعویض قطعات فرسوده، کم و زیاد کردن فاصله سنگ‌ها از یکدیگر، اقدام جهت ریز و درشت کردن آرد، کم و زیاد کردن سرعت سنگ، به حرکت در آوردن یا توقف سنگ از جمله ترفندها و نوآوری‌های مهمی بوده که بارها در آسبادهای نشتیفان تجربه شده است.

منبع:ایسنا

مرتبط:

پایان مرمت اضطراری مجموعه تاریخی کبودانی خواف

آسبادهای خواف نشانه ای از خلاقیت پیشینیان

آسبادهای نشتیفان خواف به خدمت گرفتن هنرمندانه باد

شناسایی ۱۳۱ آسباد در خراسان رضوی

مدیر پایگاه میراث فرهنگی آسبادهای ایران گفت: تاکنون ۱۳۱ دستگاه آسباد در شهرستان‌های خواف، تایباد، تربت‌حیدریه و کلات نادری در استان خراسان رضوی شناسایی شده است.

محمد رکنی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: پایگاه میراث فرهنگی آسبادهای ایران در سال ۱۳۹۶ با اهداف حفاظت و صیانت از میراث بومی مانند آسبادهای ایران در استان خراسان رضوی و در شهر نشتیفان خواف تاسیس شد.

وی با اشاره به اقدامات صورت گرفته در پایگاه میراث فرهنگی آسبادهای ایران افزود: بررسی و شناسایی آسبادهای واقع در مراکز شهری و روستایی استان‌های خراسان رضوی، خراسان جنوبی و سیستان و بلوچستان، انجام پروژه‌های مستندسازی از آسبادها و فضاهای وابسته به آن، انجام مطالعات تعیین عرصه و حریم آسبادها، ساماندهی مسیرهای دسترسی و گذرهای گردشگری به آسبادها، شناسایی افراد و مشاغل وابسته به آن در قالب پرونده میراث ناملموس، برگزاری همایش‌های داخلی و بین‌المللی به منظور شناخت و معرفی و حفاظت از این آثار از اهم برنامه‌های ادواری پایگاه میراث فرهنگی آسبادهای ایران است.

رکنی عنوان کرد: تاکنون ۳۳ دستگاه از آسبادهای این استان در شهر نشتیفان، ۲۹ دستگاه در خواف و ۶ دستگاه در روستای برآباد مرمت و استحکام‌بخشی شده است.

وی ادامه داد: با توجه به وضعیت موجود آسبادها به جهت عدم استفاده از آن‌ها، تخریب بر اثر فرسایش و یا عامل انسانی، تغییر در وضعیت کاربری و… میزان اعتبارات لازم برای مرمت و استحکام‌بخشی و تکمیل سازه چوبی آن‌ها متفاوت است.

رکنی با بیان اینکه آثار تاریخی در جذب گردشگر نقش موثری دارند، اظهار کرد: به دلیل ظرفیت‌های تاریخی و فرهنگی منطقه خواف سالانه حضور گردشگران داخلی و خارجی به صورت سفرهای شخصی و یا خانوادگی و تورهای مسافرتی از آثار میراث فرهنگی به‌ویژه آسبادهای شهر نشتیفان را شاهد هستیم که قابل توجه است.

مدیر پایگاه میراث فرهنگی آسبادهای ایران گفت: ارزش‌های فرهنگی و معماری ایرانی گنجینه‌ای گرانبها از آموزه‌هایی هستند که از نسل‌های گذشته به یادگار مانده و باید به نسل‌های آینده انتقال یابند. این گنجینه‌های مادی و معنوی دارای ارزش‌های معمارانه، زیباشناسانه، اسناد باستان شناختی فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و با هر نوع عملکرد و کاربرد، نمادی از هویت، فرهنگ، بقای نسل‌ها و به عنوان میراث فرهنگی تاریخی به شمار می‌آیند.

وی در ادامه افزود: بناها با ساختار و مصالح بومی نشات گرفته از اقلیم، نیازمندی‌های حیات اجتماعی و فرهنگی، وضعیت اقتصادی و سیاسی جوامع مستلزم شناخت همه جانبه و ویژه است. تمدن دیرینه سرزمین ایران همواره با نوآوری‌ها و پیشرفت‌های فنی و هنری که به صورت چند جانبه و میان رشته‌ای به ثمر رسیده، توانسته نامی بلندآوازه برای خود در میان سایر تمدن‌ها پدید آورد.

رکنی خاطرنشان کرد: فناوری به عنوان توانایی ساخت و استفاده از ابزار به مثابه عامل اساسی در تمایز انسان از دیگر موجودات مطرح است و به مجموعه فرایندهایی گفته می‌شود که جوامع انسانی از طریق آن‌ها بر محیط خود تاثیر می‌گذارند. یکی از نمونه‌های ارزشمند که جلوه‌ای از دانش بومی ایرانیان در راستای سازگاری با اقلیم و بهره‌برداری موثر از عوامل طبیعی با فناوری و عملکرد صنعتی پدید آمده، آسبادهای ایرانی یا پارسی هستند.

وی بیان کرد: شواهد موجود نشان می‌دهد قدیمی‌ترین آسیاب‌های بادی در شرق و جنوب شرق ایران ساخته شده‌اند. پیشینه شکل‌گیری آن بر اساس منابع مکتوب برخی مورخان مانند اصطخری( قرن ۴ ه.ق ) به ۲۰۰۰ سال پیش (قبل از اسلام) در سیستان وجود داشته است.

رکنی با بیان اینکه در بین بادهای محلی ایران، بادهای ۱۲۰ روزه سیستان در بخش شرقی سرزمین ایران برای مدتی از سال حاکمیت می‌یابند، گفت: محدوده وزش این بادها ناحیه شمال ایران و منطقه موسمی در شبه قاره هند است و از طریق افغانستان و به خصوص در بیابان تار قدرت یافته و با عبور از نواحی کم ارتفاع افغانستان وارد ایران می‌شود. جهت وزش آن‌ها در جنوب خراسان و زابل، شمال شرق و جنوب غرب است و آسبادهای ایران تحت تاثیر این بادها در سه استان خراسان رضوی، خراسان جنوبی و سیستان و بلوچستان گسترش یافته است.

وی مطرح کرد: آسبادهای ایران به شماره ۶۱۹۲ در فوریه ۲۰۱۷ در فهرست موقت میراث جهانی ثبت شده است؛ بر این اساس به منظور فراهم‌سازی ثبت زنجیره‌ای آسبادها در فهرست میراث جهانی تعیین اهداف و برنامه‌های پژوهشی، مطالعاتی، حفاظت، مرمت، ساماندهی، اقدامات مشارکتی، برنامه‌های معرفی و آموزش و کلیه اقدامات فنی و اجرایی بر طبق ساختار و اصول پرونده ثبت جهانی در اولویت اقدامات پایگاه است.

منبع:ایسنا