با سفر به استان مرکزی از شیرینی کارخانه قند شازند تا ترشی و شوری کارخانجات محلات و ساوه را بچشید، تجربه حضور در معادن، بازدید از پالایشگاه و صنایع پتروشیمی، نیروگاه‌های تولید برق و همینطور سدها و کارخانه‌های تولید محصولات غذایی از نمونه‌های مثال‌زدنی در مقاصد گردشگری صنعتی در استان مرکزی هستند.

گردشگری در انواع گوناکون  قابل تعریف است و از تنوع بالایی برخوردار است، گردشگری صنعتی یکی از شاخه‌های جدید در حوزه گردشگری است که حدود دو دهه اخیر رشد فزاینده‌ای داشته است، این شاخه از گردشگری در قالب بازدید از سایت‌های صنعتی جای می‌گیرد، رویکردی که توسعه آن سال‌ها است از سوی کشورهای صنعتی جهان و در راستای افزایش سرانه درآمدها مورد توجه قرار گرفته است. ژاپن، کره جنوبی، آلمان، هلند و انگلستان از نمونه کشورهای پیشرو در عرصه گردشگری صنعتی هستند.

گردشگری صنعتی (Industrial Tourism) گونه‌ای از گردشگری است که در آن مقصد مورد نظر شامل مکان‌های صنعتی است. این حوزه متقاضیان بسیاری برای بازدید از سایت‌های صنعتی و صنایع مدرن را داراست.

متقاضیان اصلی این شاخه از گردشگری، دانشجویان و صنعتگرانی هستند که با هدف بازدید از فرایند تولید یک محصول یا آشنایی با کارکرد دستگاه‌ها و ماشین آلات صنعتی قدم در راه سفر می‌گذارند.

علاوه بر جنبه‌های آموزشی و مطالعات شغلی و حرفه‌ای، تجربه حضور در معادن، بازدید از میدان‌های نفتی، پالایشگاه‌ها و صنایع پتروشیمی، کارخانه‌های خودروسازی، فولادسازی، نیروگاه‌های تولید برق و همینطور سدها و کارخانه‌های تولید محصولات غذایی از نمونه‌های مثال زدنی در عرصه گردشگری صنعتی هستند.

استان مرکزی با وسعت ۲۹۱۲۸ کیلومترمربع حدود ۷۹/ ۱ درصد از مساحت کشور است که به عنوان پایتخت صنعتی  در مرکز ایران قرار گرفته است.

نخستین کارخانه صنعتی استان مرکزی، کارخانه قند شازند است که در سال ۱۳۱۷ تأسیس شد و بیش از نیم قرن سابقه دارد. این استان به دلیل دارا بودن صنایع مادر، وجود بزرگ‌ترین کارخانه تولید کننده آلومینیوم ایران، بزرگ‌ترین ماشین‌سازی کشور، بزرگ‌ترین صنایع معدنی کشور، بزرگ‌ترین تولیدکننده بنزین کشور، بزرگ‌ترین تولیدکننده بالابرهای هیدورلیکی و تولیدکننده جرثقیل در خاورمیانه، بزرگ‌ترین کمباین‌سازی در خاورمیانه، بزرگ‌ترین واگن‌سازی و لوکوموتیوسازی خاورمیانه، بزرگ‌ترین و اولین تولیدکننده ماشین‌آلات ساخت‌ و ساز در خاورمیانه، به عنوان پایتخت صنعتی ایران محسوب می‌شود.

 این استان با داشتن ۳۸ شهرک و ناحیه صنعتی یکی از قطب‌های اصلی صنعت کشور ایران محسوب می‌شود. این استان در دوران حکومت قاجار برای نخستین بار پا به عرصه صنعت ایران گذاشت، در آن زمان فرش‌های دستبافت اراک به کشورهای اروپایی مرکزی و غربی و بخش‌های شمالی قاره آمریکا صادر شد. از دیگر موارد موثر در صنعت این منطقه می‌توان به گذر راه‌آهن سراسری از اراک، ایجاد صنایع بزرگ ماشین‌سازی و آلومینیوم‌سازی همچنین احداث شرکت‌هایی چون نورد آلومینیوم، هپکو، آونگان، کمباین‌سازی، واگن‌پارس و ماشین‌سازی که در رده صنایع سنگین قرار داشتند، اشاره کرد. در سال ۱۳۶۰ صنایع مادر وارد این منطقه شد و تمرکز بر ایجاد بخش‌های صنعتی، صنایع متوسط و کوچک  نیز قرار گرفت.

استان مرکزی در اکثر زمینه‌های صنعتی از ظرفیت بالایی برخوردار است. شهرک‌های صنعتی متعدد، وجود سدها، پالایشگاه، نیروگاه حرارتی، تنوع کارخانه‌ها و کارگاه‌های تولید محصولات خوراکی را می‌توان نام برد.  با دارا بودن چنین شرایطی است که موضوع رونق گردشگری صنعتی در کنار صنایع موجود، می‌تواند کانون توجه فعالان این حوزه باشد.

اراک، یکی از چهار قطب صنعتی کشور
اراک از جمله شهرهای صنعتی کشور است که از لحاظ گوناگونی محصولات صنعتی، نخستین، از لحاظ وجود صنایع مادر، دومین و به طور کلی یکی از چهار قطب صنعتی کشور محسوب می‌شود.

در استان مرکزی بیش از ۶۰۰ معدن دارای پروانه بهره‌برداری وجود دارد. از مهمترین معادن استان مرکزی می‌توان از معدن سنگ‌آهن در شمس‌آباد اراک، معادن سرب، روی، منگنز، بارتیتین، سنگ تراورتن، گچ و سنگ نمک نام برد. همچنین  اطراف شهر نیمور محلات معادن تراورتن بسیار زیاد وجود دارد.

معادن سنگ استان مرکزی به خصوص شهرستان محلات به عنوان قطب سنگ تراورتن، شهرت جهانی دارد. استان مرکزی رتبه نخست را در تولید سنگ تراورتن با استخراج ۶۰ درصد و سولفات سدیم با استخراج ۷۰ درصد در کشور را داراست.

در حال حاضر کارخانه‌ها، معادن و واحدهای صنعتی که با گذر زمان  متروکه شده و از رونق افتاده‌اند و دارای مشکل اقتصادی هستند، می‌توانند با بخشی از این فضاها، وسایل و تجهیزات قدیمی به واحد خلاق با رویکرد گردشگری صنعتی و هدفمند با تدوین برنامه و طرح‌های ابتکاری بدل شوند. چرا که ساختمان‌ها و بناهای قدیمی کارخانجات، سایت‌های صنعتی، تجهیزات و ماشین‌آلات صنعتی قدیمی به عنوان  موزه‌های صنعتی از جاذبه‌های دیدنی  برای گردشگر صنعتی محسوب می‌شود.

آثار و بقایای کارخانه‌ها و مؤسسات صنعتی یکی از موضوعاتی است که می‌توان به آن به چشم فرصت نگاه کرد و سبب تداوم انتقال سرمایه‌های فرهنگی – صنعتی کشور خواهد شد.

استان مرکزی منبعی از مواریث صنعتی

میراث صنعتی شامل آثار بر جای مانده از یک فرهنگ صنعتی است که نشانگر ارزش تاریخ فن‌آوری از لحاظ اجتماعی، علمی و معماری است. این آثار شامل تمام ابنیه فیزیکی برجامانده از انواع تکنولوژی‌ها، معادن، صنایع و زیرساخت‌های حمل و نقل و انرژی یا فضاهای مسکونی، مذهبی و آموزشی مرتبط با تاسیسات صنعتی می‌شود.

میراث صنعتی نشانگر فرهنگ مادی انسان صنعتی است که خود بخشی از میراث‌فرهنگی است. مطابق دسته‌بندی‌ها، میراث‌فرهنگی به دو بخش میراث ملموس و غیرملموس تفکیک می‌شود که بخش ملموس آن به رده‌های منقول یعنی ابزار و وسایل قابل جابجایی و غیرمنقول که ساختمان‌ها و محوطه را شامل می‌شود، تقسیم شده است و بخش ناملموس آن، مهارت‌های فنی، تجربه و مانند آنها را در برمی‌گیرد.

میراث صنعتی نه تنها آسیاب‌ها و کارخانه را شامل می‌شود، بلکه پیروزی‌های اجتماعی و مهندسی حاصل از فن‌آوری‌های جدید شامل معادن سنگ چخماق نوسنگی، قنات‌ها، شرکت‌ها، کانال‌ها، راه‌آهن، پل‌ها و سایر اشکال حمل و نقل و مهندسی و… را نیز شامل می‌شود.  توجه به  این نکته مهم است که میراث ‌صنعتی در تمام مراحل توسعه انسانی وجود دارد.

از میراث صنعتی استان مرکزی می‌توان به  کوره آجرپزی سوسن‌آباد (در روستای سوسن‌آباد شهرستان اراک)، منبع آب ایستگاه راه‌آهن مشک‌آباد (روستای ابراهیم‌آباد شهرستان اراک)، پل راه‌آهن انانجرد شهرستان آشتیان و آب انبار ایستگاه راه‌آهن شازند اشاره کرد، این آثار از آثار تاریخی – صنعتی هستند که در فهرست میراث ملی به ثبت رسیده‌اند.

همچنین ایستگاه راه آهن اراک و پل هفت چشمه ضامنجان نیز در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

شکوفایی اقتصادی، رهاورد گردشگری صنعتی

با رونق گردشگری صنعتی در مناطق صنعتی بزرگ می‌توان به شکوفایی اقتصادی آن منطقه و جوامع محلی نیز کمک کرد، چراکه گردشگران صنعتی ضمن بازدید از سایت‌های صنعتی موجود، با حضور در جوامع محلی نیز می‌توانند به درآمدزایی آنان منجر شود. جدا از واحدهای صنعتی بزرگ و شناخته شده، واحدهای صنعتی کوچک در زمینه  صنایع غذایی، هنری و سایر محصولات نیز می‌توانند با برگزاری تورهای گردشگری محصولات تولیدی را به بازار معرفی کرده و برای بازاریابی گام بردارند، از نمونه این واحدها می‌توان به تهیه شیرینی‌های سنتی جوز غند نراق  در شهرستان دلیجان، کارگاه‌های پخت فتیر و کسمه اراک، گیوه‌دوزی در سنجان، پخت حلوای تبق روستای ابراهیم آباد، پخت کاجی سنتی و باسلق سنتی نیمور، پخت سمنوی آشتیان، تهیه و تولید کارگاه‌های پخت شیره در روستای هدف گردشگری هزاوه، کارگاه‌های تولید فرش دستباف ساروق وجیریا، قالی‌ بند ریحان، کارگاه تهیه سفال برجک، تهیه و تولید صابون آشتیان، هنر درویش‌دوزی یا تفرشی‌دوزی اشاره کرد که جملگی در فهرست ناملموس آثار ملی ثبت شده‌اند. همچنین کارگاه‌های منبت‌کاری روستای سمقاور در شهرستان کمیجان به عنوان روستای ملی  منبت‌کاری صنایع‌دستی را  می‌توان نام برد.

جاذبه‌های گردشگری طبیعی و صنعتی در کنار یکدیگر از پتانسیل‌های دیگر این استان است. به عنوان مثال  تالاب یا کویرمیقان دارای بزرگ‌ترین منبع سولفات سدیم در کشور است و شرکت املاح معدنی ایران حق برداشت از معادن این تالاب را دارد. گردشگر صنعتی با بازدید از کارخانه سولفات سدیم که در دل یکی از جاذبه‌های طبیعی استان مرکزی است، در فصل پرباران منظره‌ای شبیه دریاچه، در فصل‌های خشک و کم‌باران منظره‌ای از نمک‌زار و کویر را بازدید می‌کند و در پاییز  و زمستان تماشاگر پرندگان مهاجر که میهمان این تالاب هستند خواهد بود.

توسعه گردشگری صنعتی منجر به سرمایه‌گذاری اقتصادی می‌شود

در یک نگاه کلی گردشگری صنعتی را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد، گردشگری میراث‌صنعتی، بازدید از شرکت‌هایی که درهای خود را به روی بازدیدکنندگان باز می‌کنند تا روش‌های تولید خود را برجسته کنند.

گردشگر صنعتی می‌تواند زمینه ورود گردشگران از کشورهای همسایه و مناطقی که علاقمند به سرمایه‌گذاری یا توسعه روابط ‌اقتصادی با کشورمان هستد را فراهم آورد. دفاتر خدمات مسافرتی با تهیه و تعریف مسیرها و بسته‌های سفرهای صنعتی هدفمند برای جذب گردشگران داخلی و یا بین‌الملی مشتاق به بازدید از این سایت‌ها و واحدهای صنعتی هستند که با هدف‌گذاری، برنامه‌ریزی، توسعه زیرساخت‌های گردشگری در مناطق صنعتی و با تبلیغات و اطلاع‌رسانی مناسب میسر می‌شود.

با سفر به استان مرکزی از شیرینی کارخانه قند شازند تا ترشی و شوری کارخانجات محلات و ساوه را بچشید، تجربه حضور در معادن، بازدید از پالایشگاه و صنایع پتروشیمی، نیروگاههای تولید برق و همینطور سدها و کارخانه‌های تولید محصولات غذایی از نمونه‌های مثال‌زدنی در مقاصد گردشگری صنعتی در استان مرکزی هستند.

* گزارش از الهه سوفالی، کارشناس ارشد جامعه‌شناسی و رئیس گروه توسعه گردشگری و بازاریابی اداره‌کل میراث‌فرهنگی گردشگری و صنایع‌دستی استان مرکزی

مرتبط:

گیر گردشگری استان مرکزی کجاست؟

موزه ها و بناهای تاریخی استان مرکزی

روستای وفس _ماسوله استان مرکزی

رییس جامعه هتلداران استان مرکزی گفت: در صورت ادامه شرایط موجود گردشگری ۸۰ درصد هتل ‌های استان تعطیل خواهند شد.

تعریف و تاریخچه موزه در ایران

پیشینه موزه در ایران با سفر های ناصر الدین شاه قاجار به اروپا آغاز شد. او پس از مشاهده آثار نقاشی موجود در موزه های اروپا ، اقدام به ایجاد محلی مشابه در کاخ گلستان جهت جمع آوری اموال و اشیای دربار نمود .

اولین موزه رسمی ایران با نام موزه ملی ایران در سال ۱۲۹۵ به دستور مرتضی قلی خان ممتاز الملک وزیر معارف وقت با ۷۲ قلم شی که اکثرا قالیچه بود در یکی از مدارس دارالفنون تشکیل شد . اما پس از ۹ سال به دلیل کوچک بودن محل آن به دستور رضاخان عمارت مسعودیه متعلق به شاهزاده مسعود میرزا که یکی از بناهای زیبای دوران قاجار برای موزه در نظر گرفته شد.

اکتشافات گسترده اشیا از گوشه و کنار کشور ، و تصویب حفظ آثار ملی در ۱۲ آبان ۱۳۰۹ که حفظ آثار ملی و نظارت بر آنها را به دولت واگذار می نمود ، رضا خان پهلوی را بر آن داشت که دستور ساخت موزه ای با نام موزه ایران باستان را صادر نماید .

افزوده شدن تدریجی اشیای موزه ، باعث ایجاد موزه های عمومی و تخصصی در تهران وشهرستان ها گردید.

یافته های باستانی و تاریخی در استان مرکزی حکایت از ثبت تاریخ از هزاره های دوم وسوم تاکنون در این استان دارد.

آثار باستانی ، تاریخی ، عمارت ها، بناها و اشیای بجا مانده از نیکانمان همه نشان دهنده هویت غنی ایرانی و ذوق و سلیقه آنان است که به وفور در ۱۴ موزه استان مرکزی می توان دید.

استان مرکزی جزو استان های دارای آثار تاریخی و بناهای قدیمی همچنین اشیای عتیقه و آداب ورسوم مختص منطقه خود است گخ هر ساله در ایام نوروز مورد توجه و بازدید گردشگران بسیاری از سراسر کشور و حتی دنیا قرار میگیردکه برخی موزه های آن بیش از سایر موزه ها دارای بازدید کننده است .

در اینجا به معرفی موزه های استان مرکزی می پردازیم:

 موزه چهار سوق ساوه

ساوه از شهر هایی است که هنوز سیمای تاریخی آن قابل رویت است . بنای تاریخی گنبد چهار سوق که قدمت آن دست کم به پنج قرن پیش از این می رسد در درون بافت قدیمی شهر قرار دارد.

ویژگی های معماری بنا

این بنا که به نام گنبد چهار سوق یا تکیه چهار سوق معروف است که یک بنای گنبد دار است . این بنا از سمت بیرن دارای دوازده ضلع و از سمت داخل دارای پلان مدور می باشد.و در چها رضلع شمال ،جنوب ،شرق و غرب آن دالان داشته که در قدیم به چهار طرف بازار راه می یافته است .

درضلع شمال بنا ، بازار بزرگ ساوه و در ضلع غرب آن یک بازار چه کوچک با چند مغازه باقی مانده است.

هشت ضلع این بنا در داخل به صورت حجره هایی بوده که در ایام دهه عاشورا از آن به عنوان تکیه استفاه میشده است.

در این موزه اشیایی همچون کتب خطی و دست نویس ، انواع قفل های قدیمی ، ظروف مسی و سفالی ، سکه های تاریخی ، سنگ قبرهایی مربوط به دوره قاجار وجود دارد.

موزه حمام چهار فصل

بنای حمام چهار فصل اراک یکی از زیبا ترین آثار معماری و کاشی کاری ایران در قرون اخیر است و به واسطه ی تزئینات ویژه آن ، در معماری اسلامی اثری منحصر به فرد به شمار می رود .

این اثر ارزشمند تاریخی در تاریخ ۱۰/۸/۱۳۵۶ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است و در سال ۱۳۷۳ پس از اتمام مرمت و بازسازی به عنوان موزه باستان شناسی و مردم شناسی اراک بازگشایی گردید و هم اکنون پذیرای بسیاری از هنر دوستان و گردشگران است.

وجه تسمیه:

نام چهار فصل برگرفته از تابلوهای کاشی کاری شده در چهار جهت حمام در بخش سربینه مردانه است که بنابرشرایط مختلف فصول سال به تصویر کشیده است .

ویژگی های معماری بنا

این حمام حدود ۱۶۰۰ مترمربع مساحت داشته و از بخش مجزای مردانه ، زنانه ، حمام ویژه اقلیت های دینی و حمام خصوصی تشکیل شده است. آب مورد نیاز حمام از آب جاری قنات تامین می شده است و به لحاظ تامین آب و همچنین حفظ گرما و حرارت ، کف حمام حدود ۳ سه و نیم متر از کف خیابان پایین تر ساخته شده است که اختلاف سطح به جهت جلوگیری از تغییر دمای متعارف و متناسب در درون حمام و نیز ایجاد تعادل بین هوای برودتی و حرارتی به گونه ای که افراد هنگام ورود و خروج در معرض تغییر ناگهانی هوا قرار نگیرند ، ایجاد شده است.

حمام از بخش های دالان ورودی ، سربینه مردانه و زنانه ،گرمخانه های خصوصی و عمومی ، هشتی های ارتباطی ،خزینه ، آب انبار ، و سایر بخش های مرتبط تشکیل شده است .

بخش عمده تزئینات در این حمام را کاشی های هفت رنگ معرق و کاشی معلقی تشکیل می دهد که بسیار زیبا و هنرمندانه با نقوش زیبا انسانی و حیوانی و گیاهی اجرا شده است.

موزه صنایع دستی حسن پور

خانه حسن پور همچون بناهای اولیه مسکونی شهر سلطان آباد (اراک فعلی ) بنایی است درون گرا با یک حیاط مرکزی و در سه جهت شرق و غرب و شمال دارای اتاق هایی است که به سمت حیاط گشوده می شود.

این بنا در زمینی به مساحت ۶۰۰ متر مربع در دوطبقه احداث شده است . طبقه همکف اتاق های زمستان نشین و طبقه اول اتاق های شاه نشین و تابستان نشین را شامل می شود.

این اثر ارزشمند در سال ۱۳۷۷ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

بخش های مختلف موزه شامل گالری خط و خطاطی ، گالری سفال ، شیشه وسرامیک ، گالری فرش و گلیم ، گالزی فلز و آثار حجمی ، گالری آثار چوبی و گالری منسوجات می باشد.

موزه مسجد جامع ساوه

این مسجد دارای بخش های مختلفی از جمله ایوان جنوبی ، گنبد خانه جنوبی ، مناره ، شبستان شرقی و جنوب شرقی ، شبستان شمالی ، ایوان غربی ، می باشد .

موزه مردم شناسی انجدان

این موزه در بنای حمام تاریخی روستای انجدان بنا شده است. از جمله ویژگی های این حمام می توان به سیستم های پیشرفته گرمایش از کف و استفاده از مردم و بازدم هوا در سیستم تیون برای استفاده بهینه از انرژی در گرم نگه داشتن این بنا اشاره کرد. درگذشته از خزینه ایرانی در حمام به عنوان نوعی جکوزی به شکل ابتدایی آن استفاده می شده است.

از دیرباز حمام های ایرانی یی از مهمترین محل های اجتماع و به عنوان گونه ای مخل اخبار موزد توجه بوده اند. از دیگر کاربرد حمام های ایرانی انتخاب آنها به عنوان محلی برای انجام برخی رسوم چون نشان کردن دختران برای عروسی ، مراسم حنابندان ،آشتی کنان ، قهر کنان ، کری خوانی و… یاد کرد.

در موزه های مردم شناسی که عمدتا در امکنه تاریخی که از اهمیت فرهنگی در جوامع برخوردار هستند ایجاد شده است . از این روست که حمام تاریخی انجدان با همکاری بخش خصوصی به عنوان محلی برای ایجاد موزه مردم شناسی آماده شده تا بتواند تجربه حضور در یک اجتماع محلی با قدمت چند قرن رابرای بازدیدکنندگان فراهم آورد.

قلعه سالار محتشم

قلعه سالار محتشم (میرزا میرزا علی خان کمره ای )د رمحله سرسبز  و خرم میان باغهای خمین واقع بوده است .

قلعه سالار محتشم از دوطبقه ساخته شده و از نوع ساختمان های ایوان دار است. عنصر قابل توجهی که در حیاط قلعه به چشم میخورد حوضی است که به صورت دو لنگه با طرحی کاملا اروپایی در راستای شرقی غربی ساخته شده است. طرح این حوض هندسی نامنظم می باشد. شکل و ساختار این حوض طوری طراحی شده است که بتوان گلدان هایی را دور تادور آن قرار داد و با تلفیق ودو عنصر یعنی آب و گل یک فضای بصری و عرفانی زیبایی را به وجود آورد. وجود باغچه های زیبا از دیگر شاخصه ها در طراحی س این بنا است.

موزه وزیر دفتری آشتیان

در بافت قدیمی شهر آشتیان خانه ای تاریخی وجود دارد که مردم آشتیان صاحب اولیه آن را شخصی به نام میرزا هدایت الله وزیر دفتر می دانند .آرایه های معماری و تزئینات بنا که شامل گچبری های زیبا با موضوعات گل و گیاه در سقف ، دیوار اتاق ها می باشد. این عمارت مشتمل بر راهروی ورودی ، میانسرا ، آب انبار و فضای مسکونی و خدماتی در دوجبهه شمالی و غربی حیاط می باشد.

موزه مفاخر ومشاهیر

احداث این بنا در اواخر دوره قاجاریه انجام شده است . نوع بنا کوشکی ، با تزئینات آجری خاص دوره قاجاریه استو دارای دوایوان شرقی و غربی است.  در این ساختمان ۱۱ اتاق ، حمام خزینه ای است که در گوشه حیاط ساخته شده . دوقنات در محوطه وجود دارد .  این بنا در سال ۸۸ به عنوان موزه مفاخر استان مرکزی شناخته شد.

موزه مردم شناسی تفرش

این خانه تاریخی در قالب معماری دارای دوطبقه و یک حیاط مرکزی و یک حیاط پشتی است . بخش ورودی آن یک طبقه می باشد و ارتباط بنا توسط فضاهای اندرونی و بیرونی میسر می شود .همچنین ارتباط بین اندرونی وبیرونی را دالانی باریک فراهم می کند . مطبخ منزل به جهت جلوگیری از نور شدید خورشید در تابستان و تهویه آن در فصول سال در سمت شمال قرار گرفته است.

تکیه فرمهین

کهن دیار فراهان که پهنه وسیعی را از خاک استان مرکزی را در برمیگیرد امروزه به منطقه ای اطلاق می شود با مرکزیت فرمهین در راه اراک به تفرش و آشتیان واقع شده است.احداث این بنا به دوره قاجار باز میگردد  این بنا محل برگزاری مراسم عزاداری امام حسین (ع) و سوگواری بوده است.

ذلف آباد

محوطه تاریخی ذلف آباد به واسطه وسعت و غنای فرهنگی به عنوان مهمرتین سایت تاریخی فراهان و یکی از بزرگترین محوطه های تاریخی استان شناخته میشود.

این منطقه به عنوان شهر زیرزمینی ذلف آباد شناخته شده است که به صورت محوطه ای وسیع  بالغ بر ۱۱۰ هکتار در سه کیلومتری شمال شرق شهر فرمهین قرار گرفته است.

محوطه تاریخی ذلف آباد به عنوان شهری آباد به عنوان شهری آباد و با مردمی شیعه مذهب که زندگی آنان مبتنی بربهره وری از کشاورزی ، دامداری و تولید بوده شکل گرفته است.