نوشته‌ها

فسیل های زنده جنگلهای هیرکانی را دریابید

پژوهشگر برجسته استان گلستان با اشاره به ثبت جهانی یکی از متنوع ترین آثار زیستی دنیا به عنوان جنگلهای هیرکانی در ایران، گفت: همه جهانیان باید برای حراست و مراقبت از این سرمایه بزرگ زیستی پای کار بیایند.

در روز ۵ جولای ۲۰۱۹ برابر ۱۴ تیر ۱۳۹۸ و در چهل و سومین اجلاس کارگروه میراث جهانی سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) که در باکو، پایتخت جمهوری آذربایجان برگزار شد، مناطقی از جنگلهای هیرکانی یا جنگلهای شمال، تحت نام میراث طبیعی ایران، با تأیید اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) ثبت جهانی شده و در فهرست میراث جهانی قرار گرفت.

این مناطق شامل پارک ملی گلستان، جنگل ابر، افراتخته، جهان نما، بوالی دودانگه و چهاردانگه، جنگل الیمستان هراز در آمل، جنگل واز حوزه کجور نوشهر، چهارباغ چالوس، جنگل خشکه داران، جنگل رودخان، سیاه رودبار گیلان و منطقه حفاظت شده لیسار، در مجموع به مساحت ۳۰۷ هزار هکتار است که در پنج استان گلستان، مازندران، گیلان، سمنان و خراسان شمالی قرار دارد.

این جنگل پهناور که زمانی تمامی اروپا را نیز در بر گرفته بود اکنون به نام ایران ثبت جهانی شده است. برای ثبت جهانی میراث طبیعی معیارهایی مثل تنوع زیستی بالا، مشخصه‌ای از یک دوره زمین شناسی و وجود چشم اندازهای ویژه از سوی یونسکو تعیین شده که خوشبختانه جنگل‌های هیرکانی ایران دارای تعدادی از این معیارها از جمله تنوع زیستی بالاست، بنابراین ایرانیان توانستند به یونسکو ثابت کنند که جنگلهای هیرکانی شخصیت و جایگاه ثبت به عنوان میراث طبیعی جهانی را دارد.

قدمت طولانی، تنوع بالای زیستی، نقش چشمگیر در حیات زمین باعث شد برای نخستین بار جمهوری آذربایجان به فکر ثبت جهانی جنگلهای هیرکانی بیفتد زیرا جنگل‌های هیرکانی با معیارهای یونسکو برای ثبت جهانی به عنوان یک میراث طبیعی همخوانی داشتند. لذا در سال ۲۰۰۵ جمهوری آذربایجان نسبت به ثبت جهانی جنگلهای هیرکانی موجود در کشور خود اقدام کرد اما یونسکو به دلیل استقرار بخش عمده این جنگل‌ها در ایران، این درخواست را نپذیرفت و پیشنهاد کرد که دو کشور ایران و جمهوری آذربایجان به طور مشترک نسبت به ثبت جنگل‌های هیرکانی در یونسکو اقدام کنند. بعد از گذشت چند سال هیچ توفیقی در زمینه ثبت مشترک جنگلهای هیرکانی حاصل نشد تا اینکه در سال ۲۰۱۹ برابر با سال شمسی ۱۳۹۸ ایران به دلیل ارزش بالای جنگلهای هیرکانی، تصمیم گرفت که ثبت جهانی آن را دنبال کند.

جنگل های هیرکانی تنها بازمانده عصر یخبندان

جنگلهای هیرکانی تنها بازمانده دوران عصر یخبندان و دوره سوم زمین شناسی هستند و به لحاظ پایداری و قدمت از اهمیت به‌سزایی برخوردارند؛ این جنگلها با مساحت دو میلیون و ۱۰۰ هزار هکتار به صورت نواری در دامنه‌های شمالی رشته‌کوه البرز و ساحل جنوبی دریای خزر از آستارا در استان گیلان تا گلیداغ در استان گلستان به طول تقریبی ۸۵۰ کیلومتر و عرض ۲۰ تا ۷۰ کیلومتر گسترش دارد.

پوشش گیاهی جنگلهای هیرکانی از ارتفاع همسطح دریا شروع میشود و تا ارتفاع حداکثر ۲۸۰۰ متر امتداد دارد که سهم استان مازندران از این مواهب الهی ۵۳ درصد و گیلان ۲۶ درصد و گلستان ۲۱ درصد است. دانشمندان این جنگلها را نمادی از فسیل‌های زنده دنیا محسوب می‌کنند و وجود جنگل‌های پهن برگ خزان کننده باستانی در این ناحیه رویشی، با وجود از بین رفتن مشابه آن در سایر نقاط دنیا از جمله علل ثبت جهانی آن به شمار می‌رود. با ثبت جهانی یک اثر در واقع هویتی بین المللی به آن بخشیده می شود و با ساز و کارهای جهانی و دقیق، همه اعضای کنوانسیون متعهد هستند با مشارکت جهانی از آن مراقبت کنند.

نام این جنگل ها از نام قدیم گرگان که در گذشته هیرکان خوانده می شد، گرفته شده است؛ منطقه ای جنگلی در کرانه جنوبی دریای خزر و شمال رشته کوه های البرز که غنا و تنوع زیستی، گونه های بومی، نادر و منحصر به فرد گیاهی و جانوری و زیبایی حیرت انگیز طبیعی اش چشم هر بیننده‌ای را خیره می کند. از جنگل‌های هیرکانی با نام فسیل زنده یا موزه طبیعی نیز یاد می شود زیرا بسیاری از گونه های گیاهی موجود در این جنگل ها امروزه به صورت فسیل در اروپا یافت می شوند. شواهد علمی نشان می دهند که سابقه تاریخی این جنگل ها به دوران سوم زمین شناسی (ژوراسیک) یا همان عصر دایناسورها بازمی گردد.

اهمیت این سابقه طولانی زمانی آشکار می شود که بدانیم همزمان با عصر یخبندان به غیر از جنگل های هیرکانی که به دلیل قرار گرفتن بین رشته کوه البرز و دریای خزر از اقلیم معتدل تری برخوردار بودند، تمامی جنگل های پهن برگ به جز تعداد معدودی نابود شدند؛ از همین روست که جنگل های هیرکانی را مادر جنگل های جوان اروپا و شمال آمریکا می دانند.

۳۴ پرنده و جانور در جنگل های هیرکانی ساکن هستند

از مهم ترین گونه های گیاهی در جنگل های هیرکانی بین درختان می توان به راش، ممرز، بلوط، توسکا، انجیلی، افرا، نمدار، بارانک، نارون، زبان گنجشک، انجیر، لرگ و سرخدار و بین گونه های درختچه ای به آلوچه وحشی، انار، شمشاد، ولیک، ازگیل، جل، خاس، گالش انگور، سیاه تنگرس طبی و خردمندی، در میان گونه های جانوری می توان به پلنگ، گراز، خرس، گرگ، مارال، روباه، شغال، سمور، سیاه گوش، خرگوش، موش جنگلی، راسو، قوچ، سنجاب، شوکا، کل، بز و در میان ساکنان آسمانی زیباترین جنگل های زمینی بهشت هیرکان یعنی پرندگان می توان به توکا، دارکوب، سار، سینه سرخ، سسک، چرخ ریسک، قرقاول، سهره، بلدرچین، قوش، کرکس، کبک، اردک نوک پهن و اردک اره، کبوتر جنگلی، عقاب و جغد اشاره کرد.

ثبت یک اثر در فهرست میراث جهانی سبب می شود علاوه بر محافظت و نگهداری و معرفی ارزش‌های آن به جهانیان به عنوان هدف اصلی، نوعی تبلیغات برای مقصد انجام شود که به واسطه آن فعالیتهای گردشگری در محوطه نیز افزایش می یابد. ثبت جهانی امروزه یک برند بسیار معتبر در جذب گردشگر و رونق صنعت گردشگری در جهان محسوب می شود. به طور حتم یکی از اصلی ترین دلایل انتخاب مقصد گردشگری توسط گردشگران، شاخص میراث ثبت شده در سازمان جهانی یونسکو و به دنبال این انتخاب، سرازیر شدن میلیون‌ها گردشگر، اشتغالزایی، کسب درآمد و در نتیجه به وجود آمدن مسیری هموار برای ایجاد رفاه اجتماعی بیشتر است. با سرازیر شدن گردشگران برای بازدید از یک اثر که ثبت میراث جهانی شده، زیرساخت‌های مقصد نیز در ابعاد اقامتی، پذیرایی، بهداشتی، ارتباطی، جادهای و حمل و نقل زمینی یا هوایی بهبود می یابد و کسب و کارهای کوچک و بزرگ محلی مرتبط با خدمات گردشگری به این واسطه شکل گیرد که افزایش اشتغال را به همراه خواهد داشت.

ثبت جنگلهای هیرکانی در فهرست جهانی یونسکو که پس از دشت لوت، دومین میراث طبیعی کشور محسوب می‌شود، نشانه منحصر به فرد بودن آن است. این رویداد، سندی است که ثابت می‌کند در کمتر جای جهان نظیر این جنگل‌ها را می‌توانیم ببینیم و به همین دلیل، برای ما بسیار ارزنده و مبارک باشد. قبل از همه اینکه وقتی متولیان داخلی این امر توانستند بعد از سالها دست قاچاقچیان چوب و حامیان بهره برداری از جنگلهای هیرکانی را قطع کنند خود جای خوشحالی و تشکر ویژه دارد. البته کشورمان باید از این پس در چگونگی مدیریت و حفاظت از این میراث طبیعی جهانی پاسخگو باشد و با هر نوع تخلف در محدوده‌های معرفی شده برخورد جدی کند.

در واقع افزایش اقدامات حفاظتی و مدیریتی از الزامات و پیامدهای ثبت جهانی است. با اضافه شدن دومین اثر طبیعی ایران به فهرست یونسکو مثل همه عناوین دیگر، کشورهای عضو متعهد به حفظ آن با مشارکت جهانی هستند و ایران میتواند از کمکهای مالی، مشاوره‌های علمی، تحقیقاتی و پژوهشی بین‌المللی برخوردار گردد و حتی از ردیف بودجه‌ای جداگانه از کمک دولت هم استفاده نماید. همچنین حفاظت از این عرصه‌ها در زمان جنگ به صورت مکان امن مورد حمایت یونسکو است و می‌توان از این اتفاق برای تبلیغی مؤثر در صنعت گردشگری کشور و اعتبار جهانی برای کشورمان استفاده کنیم.

سه دسته مزایای مهم ثبت جهانی جنگل های هیرکانی

با توجه به تمام نکات مثبت گفته شده، باید آن روی سکه را نیز ببینیم که همانا همدلی جدی همه مشارکت کنندگان به همراه تخصیص منابع کافی داخلی و بین المللی برای به روزرسانی زیرساخت ها و روشن کردن دید جوامع محلی، آموزش، ارتقای معیشت جوامع و بالا بردن فرهنگ زیست محیطی آنان برای تحقق هدف اول یونسکو که همانا بالا بردن ضریب حفاظتی و احیای این عرصه‌ها است بارزترین امتیاز پذیرش پیمان میراث جهانی، پیوستن و تعلق یافتن به گروهی از آثار است که جهانیان آن را می‌ستایند و برایش اهمیت قائل هستند که این آثار، نمونه‌هایی خارق‌العاده از تنوع فرهنگی و غنای طبیعی به شمار می‌روند.

به‌طور خلاصه مزایای مهم پذیرش پیمان و ثبت آثار در یونسکو را می‌توان در سه دسته کلی خلاصه کرد که نخست، دسترسی به منابع مالی است. یکی از مزایای مهم پیمان، خاصه برای کشورهای درحال توسعه، دستیابی به صندوق میراث جهانی است که به منظور شناسایی و حفاظت و معرفی محوطه های میراث جهانی، سالانه اعتباری در اختیار کشورهای عضو قرار می‌دهد و علاوه بر این، محوطه‌های این‌چنینی می‌توانند از کمک‌های بین‌المللی گوناگون برای‌حفاظت از میراث جهانی استفاده کنند. بهبود معیشت جوامع محلی دستاورد دیگر آن است. ثبت جنگل‌های هیرکانی در فهرست میراث جهانی یونسکو می‌تواند سهم بسیار زیادی در معرفی شایسته طبیعت و فرهنگ و تمدن ایرانی در جهان داشته و موجب جذب گردشگر و رونق اقتصادی جوامع محلی و منطقه‌ای شود. تبادل علمی و فنی از دیگر نتایج ثبت جهانی جنگلهای هیرکانی است.

اما با این توضیحات پیشنهاداتی را مطرح می‌کنم:

۱ – همه ساله روز ۱۴ تیر به مناسبت روز ثبت جهانی این جنگل‌ها به عنوان میراث جهانی در سازمان یونسکو جشن و مراسمی همگون و مطابق با رعایت پاکیزگی طبیعت در این جنگل در استان گلستان برگزار گردد تا هر چه بیشتر بر حفظ و صیانت از این جنگل‌ها تاکید گردد.

۲ – تعدادی تابلو درباب معرفی پارک جنگلی النگدره در ورودی پارک و در مناطق مختلف پارک به زبان‌های فارسی و انگلیسی نصب گردد تا گردشگران از قدمت و اهمیت این پارک و تنوع گونه‌های آن آگاه گردند و در حفظ و نگهداری آن کوشا باشند. خلاصه آنکه زمینه‌ای برای دوستی عامه مردم با جنگلها و همت بیشتر مسئولان و مدیران محلی برای صیانت از جنگل‌ها پدید می‌آید.همچنین تعدادی بروشور معرفی جنگل تحت عنوان فسیل زنده طبیعی چاپ شده و در صورت نیاز در اختیار گردشگران قرار داده شود. مضمون تابلوی ورودی پارک چنین باشد: به فسیل زنده دنیا موزه طبیعی جنگلهای ۵۰ میلیون ساله هیرکانی خوش آمدید.

۳ – ورود وسایط نقلیه موتوری اعم از خودروهای شخصی و دولتی و موتورسیکلت تحت هر عنوانی به پارک جنگلی النگدره ممنوع شود و مقامهای مسئول و دست اندرکاران نگهداری پارک نیز یا با دوچرخه و یا به صورت پیاده از جنگل بازدید کنند.

۴ – ثبت جهانی قسمتی از جنگل‌های هیرکانی به مساحت ۳۰۷ هزار هکتار به صورت میراث طبیعی در یونسکو می‌تواند فرصت مناسبی برای حفظ و احیای جنگل، معرفی بیشتر این جنگل‌ها به جهانیان، کشف پتانسیل‌ها و عینیت بخشیدن به استعدادهای مناطق جنگلی و در نهایت توسعه گردشگری باشد. همچنین ثبت جهانی موجب ایجاد اشتغال برای مردم بومی و افزایش درآمد در بخش‌های محلی و ملی، ایجاد منافع مستقیم اقتصادی و نیز درآمدهای مکمل برای جوامع محلی، تقویت مشارکت جوامع محلی در فرآیند تصمیم گیری مربوط به تعیین نوع و میزان فعالیت‌ها، معرفی و شناخت توانمندی‌های استان‌های شمالی به گردشگران می‌شود.

روشن کردن آتش و بیرون بردن خاک جنگل را ممنوع کنید

۵ – پارک جنگلی النگدره یک اکوسیستم طبیعی بوده و بالطبع مدیریت نگهداری آن نیز باید متناسب با قوانین طبیعت بوده و با مدیریت پارکهای شهری متفاوت است. این نکته ای است که باید شهرداری‌ها و مدیریت شهری به آن توجه ویژه داشته باشند.

۶ – ایجاد و برافروختن هرگونه آتش در پارک جنگلی النگدره و همچنین سایر قسمتهای جنگلهای هیرکانی به کلی ممنوع گردد و با متخلفان برخورد قانونی صورت گیرد. زیرا وقتی در زمین جنگلی آتش روشن گردد دمای خاک جنگل به ۴۰۰ درجه سانتیگراد رسیده که در آن دما تمامی اندامک‌های زنده و ریز جانداران خاک از بین می روند و در آن زمین تا سالیان سال هیچ گیاه و درختی رشد نخواهد کرد.

۷ – اگر درختی در جنگل بین برود می‌توانیم دوباره بکاریم، ولی اگر خاک عرصه از بین رود برای همیشه آن منطقه از دسترس خارج میشود. نخستین وظیفه ما حفظ خاک است و اجازه نداریم از خاک جنگل برداشت کنیم. برداشت خاک و بیرون بردن آن در هر شرایطی ممنوع است و باید سازمان جنگل‌ها و اداره کل منابع طبیعی استان گلستان برخورد با این مهم را در دستور کار قرار دهد.

محقق: دکتر محمد اسماعیل اسدی پژوهشگر و دوستدار محیط زیست

ایسنا

جنگل های هیرکانی ، جاذبه طبیعی بی نظیر ایران

یکی از ویژگی های منحصر به فرد کشورمان تنوع آب و هوایی و اقلیمی است. به طوری که در این کشور شاهد مناطق کویری، کوهستانی، جنگلی و … می باشیم. مهم ترین بخش جنگلی این کشور مربوط به مناطق شمالی ایران و در حاشیه دریای خزر می باشد. این جنگل ها در زبان بومیان شمال کشور به جنگل های هیرکانی معروف می باشند.

جنگل های هیرکانی

جنگل های هیرکانی، واژه ای است که در زبان عامیانه توسط مردم شمال کشور استفاده می شود. جنگل های هیرکانی شامل جنگل های انبوه و متراکم شمال ایران است که در جنوب دریای خزر واقع شده و وسعت آنها از کشور آذربایجان تا بخش هایی از شمال شرق ایران امتداد دارد.

قدمت این جنگل ها به سال های بسیار دور بر می گردد و حتی برخی بر این باورند که این جنگل ها در زمان دایناسور ها یعنی دوره سوم زمین شناسی وجود  داشته اند.

از آنجایی که این جنگل ها از مناطق مهم زیست کره در ایران  و آذربایجان به شمار می رود، توسط یونسکو در فهرست میراث طبیعی ثبت شده است.

این جنگل ها از دیر باز تاکنون زیست گاه انواع گونه های گیاهی و جانوری بوده است که امروزه برخی از آنها منقرض شده اند.

عمده ترین قسمت این جنگل ها در کشور ایران قرار دارد. اما به دلیل قرار گرفتن بخشی از این جنگل ها در کشور آذربایجان، امکان بهره برداری از منابع آن در اختیار هر دو کشور قرار گرفته شده است.

اگر چه این جنگل ها در این دو کشور قرار گرفته است اما میراث و ثروتی برای تمام جهان محسوب می شود و حفاظت و نگهداری از آنها مسئولیت بزرگی است که باید این دو کشور آن را در نظر بگیرند.

در ادامه این مقاله به معرفی بیشتر این جنگل ها و انواع پوشش های گیاهی و جانوری آنها می پردازیم.

پارک جنگلی آلچاق

جنگل های هیرکانی کجا واقع شده اند؟

جنگل های هیرکانی بخش وسیعی از نوار جنوبی دریای خزر را پوشش می دهد و در ۶ استان شمالی کشور پراکنده شده است. بخشی از این جنگل ها در جمهوری آذربایجان قرار دارد و از گیلداغ آذربایجان تا خراسان شمالی امتداد دارد.

مساحت جنگل های هیرکانی به ۲ میلیون و ۱۲۵هزار هکتار می رسد. از این میزان، حدود ۲ میلیون هکتار آن در ایران و ۲۰ هزار هکتار آن در  جمهوری آذربایجان قرار گرفته است.

تا کنون در حدود ۵۰ درصد این جنگل ها از بین رفته است و امروزه از بخش محدودی که به جا مانده به عنوان منطقه حفاظت شده نگهداری می شود.

عمر این جنگل ها به حدود ۴۰ میلیون سال قبل می رسد و این جنگل شاهد زندگی موجودات نخستین بوده است.

بزرگترین قسمت این جنگل ها در استان مازندران قرار دارد که ۵۳ درصد مساحت آن را شامل می شود و بالغ بر یک میلیون هکتار می باشد. استان گیلان از این سهم دارای ۲۶ درصد و استان گلستان ۲۱ درصد کل وسعت جنگل های هیرکانی می باشد. بخش محدودی از این جنگل ها نیز واقع در استان های آذربایجان غربی و شرقی، اردبیل، سمنان و خراسان شمالی است.

پوشش گیاهی جنگل های هیرکانی

در جنگل های هیرکانی ۸۰ نوع درخت و ۵۰ نوع درختچه وجود دارد

جنگل های هیرکانی از میلیون ها سال پیش محل زیست انواع گونه های گیاهی بوده است. وجود تنوع گیاهی در این جنگل نشان دهنده ویژگی خاص آب و هوایی و اقلیمی این جنگل ها می باشد.

آب و هوای خاص شمال کشور و حاشیه دریای خزر، موقعیت مناسبی را برای رشد گونه های متنوع گیاهی در این جنگل ها فراهم می کند.

در این جنگل ها بیش از ۸۰ نوع درخت، ۵۰ نوع درختچه که بسیاری از آنها بومی بوده و در سایر نقاط جهان یافت نمی شود، وجود دارد. بسیاری از این گونه های گیاهی اگر در سایر نقاط دنیا برویند، منقرض می شوند.

درختانی که در این جنگل ها می رویند شامل انواع درختان پهن برگ و سوزنی برگ می باشد. درختان بسیاری در این جنگل ها همیشه سبز هستند و یا دوران خزان کوتاهی دارند.

تنوع گیاهی در این جنگل ها تا میزان زیادی بستگی به ارتفاع مناطق مختلف دارد. نوع درختان و گیاهانی که در مناطق کم ارتفاع می رویند نسبت به گیاهانی که در مناطق مرتفع رشد می کنند متفاوت است.

گیاهانی که در نزدیکی دریای خزر هستند به علت میزان بالای رطوبت و هوای معتدل، سالیان بیشتری نسبت به گیاهان دیگر باقی مانده اند.

آب و هوا و اقلیم این جنگل ها را می توان به سه دسته آب و هوای خشک و تابستانی، مرطوب و پاییزی و معتدل زمستانی تقسیم کرد.

جنگل بلوط حسین‌آباد

انواع درختان در جنگل هیرکان

مهم ترین درختان این جنگل ها شامل راش، افرا، نارون، توسکا، زبان گنجشک، ممرز، بارانک، سرخدار، نمدار، انجیلی، لرگ، لیلکی، خرمندی، انجیر و انواع شمشادها می باشند.

درختانی که در مناطق مرتفع این جنگل ها می رویند شامل درختان لور، سرو سابینا، کامونیس و اوری می باشند.

در ارتفاعات پایین تر شاهد رویش درختانی مانند ممرزستان و راش هستیم.

وجود درختان راش در مناطق مختلف این جنگل ها، نشان دهنده ویژگی خاص و منحصر به فرد این جنگل ها است. زیرا درختان راش برای رشد نیاز به موقعیت جغرافیایی خاصی دارند.

درختانی که در دامنه های میانی و کم ارتفاع رشد می کنند شامل درختان انجیلی و بلوط ممرزستان نیز می باشند.

در مناطق پست جلگه ای درختانی مانند انواع درختان انجیلی، توسکا، بلوط و درختچه های کوتاه شمشاد نیز رشد می کنند.

انواع درختچه ها در جنگل هیرکان

در این جنگل ها انواع درختچه ها و بوته ها مانند زغال اخته، آلوچه وحشی، انار، سیب وحشی، خاس، ازگیل، زالزالک و انواع تمشک رشد می کنند.

گونه های گیاهی کم یاب در جنگل هیرکان

برخی از نمونه های درختچه ها و گیاهان موجود  در این جنگل ها برای زیست شناسان به عنوان گونه های بی نظیر و کمیاب در جهان شناخته می شوند که از جمله آنها می توان درختان سرخدار، زربین و سرونوش را نام برد.

جنگل توسکستان

حیات وحش جنگل های هیرکانی

در این جنگل ها گونه های مختلف جانوری شامل پرندگان و پستانداران از دیرباز تا کنون زندگی می کرده اند که امروزه برخی از آنها منقرض شده اند.

تعداد گونه های پرندگان در این جنگل ها حدود ۳۰۰ هزار گونه و تعداد گونه های پستانداران حدود ۱۰۰ هزار گونه بوده است. اما امروزه بخش زیادی از آنها از بین رفته اند.

علاوه بر پرندگان و پستانداران، انواع خزندگان نیز در این جنگل ها زندگی می کنند.

در جنگل های هیرکانی همچنین شاهد گونه های جالب توجه ۷۰ نوع ماهی می باشیم که در آب های اطراف جنگل های ارسباران وجود دارند.

انواع پرندگان جنگل های هیرکانی

انواع مختلف پرندگانی که در این جنگل ها زندگی می کنند شامل عقاب، جغد، اردک خاکستری، شاهین، کبک، بلدرچین، کرکس، قرقی، دارکوب، قرقاول، سار و اردک نوک پهن می باشد.

از مهم ترین گونه های پرندگان در حال انقراض این جنگل ها قرقاول خزری می باشد.

انواع پستانداران جنگل های هیرکانی

از معروف ترین گونه های پستانداران این جنگل ها می توان به خرس قهوه ای، پلنگ، گرگ، شغال، سمور، خارپشت، خرگوش، گورکن، موش جنگلی و گربه وحشی اشاره کرد.

از جمله پستاندارانی که در گذشته در این جنگل ها زندگی می کردند و امروزه بسیاری از آنان از بین رفته اند می توان مرال، بز، شوکا و کل را نام برد. امروزه برخی از این جانوران تنها در اطراف آمل و پارک ملی گلستان قابل مشاهده هستند.

از جمله کم یاب ترین گونه های پستانداران در این جنگل ها روباه دم سیاه و اسبچه خزری است. اسبچه خزری در جنگل های اطراف آمل زندگی می کند و این حیوان برای اولین بار در جنگل های هیرکانی کشف شده است.

جنگل ابر شاهرود

معروف ترین جنگل های هیرکانی

جنگل های هیرکانی از چند جنگل مهم تشکیل شده است که هر کدام دارای ویژگی ها و جلوه زیبایی شناسی خاصی است. از جمله مهم ترین آنها می توان جنگل الیسمتان، جنگل ابر شاهرود، جنگل بولاساری، جنگل واز، جنگل کجور نوشهر، جنگل لیسار، جنگل چهار باغ چالوس و جنگل خشکه داران تنکابن را نام برد.

یکی از بی نظیر ترین و جذاب ترین مناظر کشور مربوط به مناظر جنگل ابر می باشد. این جنگل به دلیل قرار گرفتن در مکانی خاص و به علت اختلاف فشار هوا دارای منظره پوشیده از مه می باشد. ابر ها بر فراز این جنگل در حال گردش هستند و جلوه بسیار رویایی را پدید می آورند.

عوامل نابودی جنگل های هیرکانی

ایران از نظر وسعت جنگل ها چندان غنی نیست به طوری که جنگل های هیرکانی تنها یک درصد وسعت کل کشور را تشکیل می دهد و از این یک درصد تنها ۱۰ درصد آن حفاظت شده است. اما با این حال همیشه شاهد نابودی و کاهش بخشی از این جنگل ها هستیم.

از مهم ترین عوامل نابودی این جنگل ها استفاده بی رویه از صنایع چوب و کاغذ و همچنین نابودی به علت تغییر کاربری می باشد.

از دیگر علت های این نابودی، پروژه های عمرانی سد سازی است که بدون انجام تحقیقات کافی است که برای نمونه می توان سد گلورد استان مازندران را مثال زد. برای ساخت این سد بیش از ۳۰ هزار درخت قطع شد.

از عوامل دیگری که در نابودی این جنگل ها نقش مهمی دارد  چرای بی رویه دام ها می باشد. همچنین در گذشته ها برای تولید ذغال چوب چند میلیون متر مربع از این جنگل ها نابود شد.

منبع: بیتوته

مرتبط:

چگونه جنگل‌های کشور را حفظ کنیم؟

جنگل‌های هیرکانی گلستان، فسیل زنده منحصربه‌فرد جهان

صنوبرهایی که به پای جنگل های شمال می افتند!

جنگل های شمال کشور با قدمت و ذی قیمت هستند، اما چه کنیم که اره قاچاقچیان شاهرگ هیرکانی را نشانه گرفته است؟!

اهمیت جنگل‌ها در چرخه حیات بر کسی پوشیده نیست، اما نیاز صنایع به چوب نیز موضوعی انکارناپذیر است. توقف برداشت از جنگل‌های شمال و نیاز به منابع تولیدکننده چوب برای رفع نیاز صنایع چوبی موجب شده اره قاچاقچیان شاهرگ هیرکانی را نشانه بگیرد و لذا ضرورت زراعت چوب بیش از گذشته نمایان شده است.

امروزه یکی از مهمترین راهکارها برای حفاظت از جنگل های شمال و برون رفت از بحران تخریب و نابودی گونه های پهن برگ هیرکانی، زراعت چوب و توسعه آن به ویژه در خارج از جنگل های طبیعی است.

در توسعه زراعت چوب، درختان صنوبر بیشترین کاربرد و اهمیت را دارا هستند و نه تنها در ایران، بلکه در دنیا نیز بیشترین سهم را گونه های صنوبر در زراعت چوب به خود اختصاص می دهند. در واقع این صنوبرها هستند که به پای جنگل ها می افتند و می میرند تا میراث هیرکانی زنده بماند.

میرحامد اختری، مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری گیلان در گفت وگو با ایسنا، با اشاره به جایگاه و اهمیت منابع طبیعی به ویژه در استان های شمالی، اظهار کرد: جنگل های شمال کشور گنجینه ای ارزشمند هستند که از دوران سوم زمین شناسی باقی مانده اند و دنیا ارزش ویژه ای برای این جنگل ها قائل است.

وی جنگل های بی نظیر هیرکانی را یک موهبت الهی دانست که در اختیار ماست و افزود: به واسطه این اهمیت بالا می طلبد که در حفاظت و نگهداری و اعتلای جنگل های هیرکانی کوشا باشیم لذا اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری گیلان به دنبال تصویب طرح عدم بهره برداری از جنگل های طبیعی، حفاظت را در راس برنامه ها و اولویت های کاری خود قرار داده و اقدامات حفاظتی متعددی را در دست اجرا دارد.

 

مدیرکل منابع طبیعی گیلان، یکی از مبانی حفاظت از جنگل های هیرکانی را مهار آتش سوزی دانست و تصریح کرد: آتش سوزی در داخل جنگل ها به دو صورت عمدی و سهوی(گاها طبیعی) رخ می دهد. از آنجایی که جنگل های شمال یک منطقه گردشگری محسوب می شود، شاهد علاقمندی مردم به حضور در عرصه های جنگلی به ویژه در ایام تعطیلات و تفریح و تفرج در داخل جنگل هستیم.

اختری، با بیان اینکه حضور گردشگران در جنگل ها عموما با روشن کردن آتش همراه است، گفت: حضور بی پروا و بدون توجه مردم در داخل جنگل باعث ایجاد حریق شده و جنگل های شمال را تهدید می کند لذا از گردشگران می خواهیم به کمپ ها و پارک های جنگلی تعبیه شده بروند و یا قبل از اطمینان حاصل کردن از خاموش شدن کامل آتش منطقه را ترک نکنند، زیرا یک باد کوچک می تواند آتش را دوباره شعله ور سازد و مساحت زیادی از جنگل را طعمه حریق کند.

وی آتش سوزی های عمدی جنگل ها را بیشتر با هدف سودجویی دانست و عنوان کرد: افرادی که عمدا جنگل را به آتش می کشند، متخلف هستند و با انگیزه ایجاد حق مالکیت بیشتر مبادرت به آتش زدن جنگل و مرتع می کنند لذا ضمن برخورد با این افراد، آنان را به مراجعه قضایی معرفی می کنیم.

 

مدیرکل منابع طبیعی گیلان، حفاظت از جنگل های شمال را به مثابه فداکاری و جهاد دانست و گفت: نیروهای یگان حفاظت منابع طبیعی جان بر کف هستند و به صورت شبانه روزی در سطح جنگل ها و عرصه های ملی حضور دارند و با افراد سودجو درگیر می شوند. نیروهای حفاظتی با قاچاقچیان مسلح در حین قطع درختان یا حمل چوب آلات جنگلی برخورد می کنند که شهدای سرافراز و جانبازان عزیزی نیز در این خصوص تقدیم نظام مقدس جمهوری اسلامی کرده ایم.

وی از دیگر اقدامات حفاظتی در جنگل های هیرکانی را توسعه زراعت چوب دانست و یادآور شد: همه ساله در اسفندماه اقدام به توزیع نهال رایگان بین مردم می کنیم، اما امسال می خواهیم نهالکاری ها قانونمندتر و با برنامه ریزی بیشتر انجام شود.

اختری، به طرح های جایگزین قطع درختان جنگلی اشاره کرد و گفت: به دنبال حفاظت از جنگل های هیرکانی و اجرای طرح تنفس، زراعت چوب را گسترس دادیم و سال ۱۴۰۰ دو منطقه در شهرستان های ماسال و رضوانشهر پایلوت زراعت چوب خواهند بود تا به مساحت ۱۳۷ هزار هکتار زراعت چوب برسیم.

مدیرکل منابع طبیعی گیلان، با بیان اینکه براساس برنامه ششم توسعه مکلف به زراعت چوب در ۶۶۰۰ هکتار از اراضی ملی استان هستیم، خاطرنشان کرد: تاکنون زراعت چوب در ۲۳۰۰ هکتار انجام شده و تا پایان برنامه به تکلیف قانونی خود عمل خواهیم کرد؛ البته در گذشته ۱۱ هزار هکتار زراعت چوب در جنگل های شفارود داشتیم که با افزوده شدن این ۶۶۰۰ هکتار، به ۱۸ هزار هکتار زراعت چوب در گیلان می رسیم که در کشور مقام اول را داریم.

 

وی از تخصیص چهار نهالستان گیلان به تولید نهال صنوبر جهت توسعه زراعت چوب خبر داد و اظهار کرد: نهال های تولید شده به صورت رایگان در اختیار مردم قرار می گیرد تا در اراضی غیر ملی خودشان زراعت چوب داشته باشند و پیش بینی می شود تا ۳۵ هزار هکتار زراعت چوب در مستثنیات داشته باشیم.

اختری، از رصد روند موفقیت نهالکاری های انجام شده در عرصه ها خبر داد و تصریح کرد: زراعت چوب یکی از راهکارهای حفاظت از جنگل های هیرکانی است و باید کمبودهای ناشی از تنفس را جبران کند تا دیگر قاچاقچیان به قطع درختان جنگلی روی نیاورند.

وی صنوبر را از گونه های سریع الرشد با قابلیت بهره برداری پنج تا هفت سال در صنایع چوب دانست و تاکید کرد: صنوبرکاری علاوه بر حفاظت از جنگل ها، موجب اشتغالزایی و توسعه درآمد مردم می شود.

مدیرکل منابع طبیعی گیلان، با بیان اینکه براساس تبصره ذیل ماده ۵۵ قانون حفاظت و بهره برداری از جنگل ها و مراتع کشور و با هماهنگی مقام قضایی با هرگونه ساخت و ساز غیر مجاز در داخل اراضی ملی برخورد می کنیم، یادآور شد: بسیاری از ویلاسازی ها مربوط به تغییر غیر مجاز کاربری اراضی باغی و زراعی بوده و در اراضی اشخاص اقدام به ساخت و ساز غیر مجاز شده است.

منبع: ایسنا

مرتبط:

سفری به جنگل دلند در میان رامیان

آشنایی با پارک جنگلی قرق

پارک جنگلی نور _ درخششی در نور

الیمستان جنگلی از طایفه هیرکانی؛ قدم در بهشت مازندران

پیاده‌روی در الیمستان قدم نهادن در دل جنگل‌های هیرکانیِ با شکوه با ۵۰ میلیون سال قدمت است.

الیمستان با تمام مناظر بکر و نابش که چشم هر بیننده‌ای را به خود خیره می‌کند، برای طبیعت دوست‌ها و کوهنوردان، یک مقصد جذاب و بی‌نظیر است. جنگل الیمستان در استان مازندران، در شهر آمل، جایی نه چندان دور از تهران قرار دارد. برخی از بومیان منطقه معتقدند که نام صحیح این جنگل، علیمستان است.

در دل جنگل الیمستان با درختانی از طایفه هیرکانی چشمه‌سارهای بسیار و آبشارهای کوچک و بزرگ با آب زلال روان است. در میان جنگلی با درختان انبوه، دشت‌هایی گسترده شده‌اند که با ابرهای پرتلاطم و اسب‌های وحشی، تصویری رویایی در مقابل چشم‌ها ایجاد می‌کند.

الیمستان

گذر فصل‌ها در الیمستان

طبیعت منطقه جنگلی الیمستان در تمام فصل‌ها زیبایی و شکوه مختص خود را دارد. بهار و تابستان بهترین فصل‌های این جنگل هستند چرا که بسیاری از درختان و گیاهان بومی منطقه در این فصول جوانه می‌زنند و رنگی از تازگی و طراوت بی‌مانند به منطقه می‌دهند. این دو فصل به خصوص از اوایل اردیبهشت تا پایان تابستان، بهترین زمان برای غرق شدن در جنگلی مه‌آلود و لمس شبنم و نم باران بر صورت است. خنکی و سردی جنگل حتی در فصل گرم تابستان نیز حس می‌شود.

پاییز در الیمستان، دنیای رنگ و زیبایی است. درختان طیفی از زرد، نارنجی و قرمز به خود می‌گیرند و جنگل را یک سره غرق رنگ می‌کنند. در این فصل پیاده‌روی در جنگل اگرچه ممکن است به خاطر سرما کمی سخت باشد اما برای عاشقان پاییز، بهشت روی زمین است. زمستان اما سردتر از آن است که هر کسی بتواند قدم در راه بگذارد. باید کمی صبر کرد تا اردیبهشت زیبا دوباره از راه برسد.

الیمستان

قله‌ای در میان جنگل

زیبایی‌ها و دیدنی‌های این منطقه تمامی ندارد. جنگل‌نوردی تنها انتخاب برای قدم گذاشتن بر این پهنه بیکران نیست. دوستداران کوه و کوهنوردان حرفه‌ای می‌توانند مسیر قله الیمستان را برگزینند و با گام نهادن بر این کوه، مسیر حدود دو هزار و ۵۰۰ متری آن تا رسیدن به قله را طی کنند. در تمام مسیر دامنه شرقی، قله دماوند پیداست و هر لحظه با شما حرکت می‌کند.

الیمستان

برای رسیدن به بهشت مستان باید قدم در این راه گذاشت

راه رسیدن به جنگل الیمستان از جاده هزار می‌گذرد. برای حرکت از تهران، باید مسیر دماوند را طی کرد و بعد از گذر از پنجاب، بلده و در نهایت زردبند از جاده هزار بیرون رفت و وارد جاده الیمستان شد. بعد از حدود نیم ساعت رانندگی در جاده خاکی الیمستان، نخستین ایستگاه جنگل پیمایی در الیمستان دیده می‌شود. کوهنوردانی که علاقه به پیاده‌روی از ابتدای راه را دارند، در نخستین ایستگاه از خودروها پیاده می‌شوند و راه را آغاز می‌کنند. در طول مسیر دو دشت با مناظری عجیب و باورنکردنی انتظار گردشگران را می‌کشد. دشت اول الیمستان فاصله کمتری با ایستگاه نخست پیاده‌روی دارد.

پیش از رسیدن به دشت اول، بقعه متبرکی به نام امامزاده حسن واقع شده است که می‌توان در آنجا استراحتی کوتاه داشت و وسایل مورد نیاز را از مغازه‌های اطراف امامزاده تهیه کرد. بعد از نیم ساعت پیاده‌روی در دل جنگل، دشت اول از میان انبوه درختان جنگل بیرون می‌آید. دشت دوم جایی دورتر در دل جنگل بکر پوشیده از درختان و گیاهان سرسبز و باطراوت قرار دارد. رسیدن به دومین دشت این جنگل نیاز به ۴۵ دقیقه پیاده‌روی دیگر دارد. جنگل ابر و مه‌آلود این دشت دیدنی‌ترین و رویایی‌ترین جنگل در مازندران است.

منبع:ایرنا

مرتبط:

جاذبه های گردشگری بکر مازندران برای سفری کم هزینه

آب بندان _جاذبه جدید روستاهای هدف گردشگری مازندران

آبشار گزو _بلندترین آبشار ایران

ایران دارای آبشارهای فراوانی است. اما تعداد محدودی از آن در دل جنگل قرار دارد. آبشار گزو از جمله آبشارهای مرتفع ایران است که در دل ‌جنگل‌های هیرکانی واقع شده است. پایین این آبشار حوضچه‌ای قرار دارد که در فصول گرم بازدیدکننده‌ها در آن آب‌تنی می‌کنند. این محل به علت دسترسی مشکل، یکی از مناطق کمتر دیده شده ایران محسوب می‌شود. مسیر رسیدن به این آبشار با این‌که طولانی‌ست، آنقدر باصفاست که احساس خستگی به سرعت رخت برمی‌بندد. هوای خوب و درخت‌های بلند و خود آبشار، هر آدم ناامیدی را می‌تواند به زندگی برگرداند.

آبشار گزو کجاست؟

آبشار گزو در استان مازندران واقع است. این آبشار با ارتفاع مجموع ۴۸ متر در منطقه‌ی جنگلی و سر سبز و زیبای لفور مازندران در کنار امامزاده‌ای معروف به سه بزرگوار گزو در فاصله‌ی ۱۵ کیلومتری زیرآب سوادکوه قرار دارد. این جاذبه متشکل از دو آبشار است که ارتفاع اولین آبشار در حدود ۵ متر و آبشار دوم در حدود ۴۳ متر است. قرار گرفتن این آبشار در میان جنگل انبوه همچون ماری بر گردن جنگل است.

مسیر رسیدن به آبشار طولانی‌ست و باید خیلی پیاده روی کنید، حدود ۴۰ کیلومتر جاده خاکی را می‌توانید با ماشین بروید(ماشین مناسب) و به امامزاده گزو که رسیدید ماشین را در پارکینگش پارک کنید و بقیه مسیر را که نیم ساعت است پیاده بروید.  ممکن است همه‌ مسیر رسیدن به آبشار را روی نقشه نبینید؛ بنابراین بهتر است آدمی که مسیر را بشناسد همراهتان باشد.

مهمترین ویژگی این آبشار دیدنی و حیرت انگیز، بلندای آن است که از ارتفاع ۵۳ متری درون دره‌ای می ریزد که به واسطه آن حوضی از آب زلال شکل گرفته است. وقتی نزدیک آن می ایستید و شبنم ها و اندکی خیس می شوید، ناگهان و بی اراده چشمان خود را می بندید و خود را در بهشت تصویر می کنید به گونه ای که لذت این لحظات قابل وصف نیست، بویژه وقتی در فصل گرما به این مقصد دوست داشتنی سفر می کنید می توانید لذت این سفر را با یک آب تنی در این آب زلال تجربه کنید

قبل از حرکت از وضعیت ماشین مطمئن شوید. نکته‌ی مهم بعدی این است که وضعیت هوا را به‌طور دقیق چک کنید. بارانی بودن هوا و خیس شدن زمین، حرکت شما را به ویژه در راه برگشت، با دشواری روبرو می‌کند.

آبشار گزو
بهترین زمان سفر

نیمه‌ بهار تا نیمه‌ پاییز زمان مناسبی برای سفر به این منطقه است. البته در تابستان هوا خیلی گرم است و شرجی هوا هم مزید بر علت می‌شود که نتوانید آنقدرها هم که باید لذت ببرید، به خصوص که باید خیلی هم پیاده‌روی کنید.

 

چه وسایلی همراه ببریم؟

کفش مناسب مهمترین چیزی است که برای دیدن آبشار گزو باید همراه داشته باشید، چون قرار است حسابی پیاده‌روی کنید. پیشنهاد می‌کنیم آب کافی، غذای سبک، ضد آفتاب، کلاه، عینک آفتابی، لباس اضافه، جعبه‌ کمک‌های اولیه، حوله و باتوم برای پیاده روی همراهتان باشد.

قبل از حرکت از وضعیت ماشین مطمئن شوید، از آنجایی که مسیر خاکی‌ست باید ماشینتان آفرود باشد. در پل سفید می‌توانید بنزین بزنید.

نکته‌ مهم بعدی این است که وضعیت هوا را حتما چک کنید. بارانی بودن هوا و خیس شدن زمین، برگشتتان را سخت می‌کند.

blank

جاذبه‌های نزدیک

سد و دریاچه‌ لفور، امامزاده گزو و پل ورسک همه سر راحتان است.

از این منطقه تا آبشار هفت تیرکن در روستای تیرکن، مراتع کالبکوشت بخش بابلکنار شهرستان بابل راه زیادی نیست. آبشاری به ارتفاع ۹ متر که از هفت آبشار کوچک تشکیل شده. منطقه دیدنی آلاشت هم کمی بالاتر قرار گرفته.

کجا اقامت کنیم؟

خوب است بدانید در مسیر آبشار و نزدیک امامزاده گزو کلبه‌ اجاره‌ای وجود دارد. بعضی‌ها هم چادر زدن در دل طبیعت و به خصوص کنار سد لفور را ترجیح می‌دهند.

می‌توانید در هتل‌ های قائم‌شهر هم اقامت کنید و تازه نفس به مسیر ادامه دهید. در این‌صورت باید جاده‌ فیروزکوه را تا قائم‌شهر ادامه دهید و روز بعد بخشی از مسیر را برگردید تا به جاده‌ فرعی شیرگاه برسید.

قیمت رزرو هتل های قائم شهر از ۷۷ هزار تومان شروع می‌شود. .

مسیر دسترسی

از تهران وارد جاده‌ فیروزکوه بشوید؛ بعد از فیروزکوه، پل سفید و زیرآب و پیش از رسیدن به قائم‌شهر، وارد جاده‌ فرعی شهر شیرگاه بشوید. از دو مسیر می‌توانید به آبشار گزو برسید.

از شیرگاه تابلوی جمشیدآباد را دنبال کنید تا چند صد متر جلوتر به جنگل برسید. کمی در جنگل پیاده روی کنید تا به تابلوهای امامزاده گزو برسید. به امامزاده گزو که رسیدید، با پیاده‌روی از یک سراشیبی طولانی، آبشار جلویتان است.

مسیر دوم رسیدن به آبشار اینطوریست که بعد از شیرگاه، مسیر را به‌سمت جاده‌ لفور ادامه بدهید. با پشت سر گذاشتن ۱۱ کیلومتر، به سه‌راهی شیردار کلا می‌رسید.  مسیر را تا منطقه‌ سد البرز و جاده‌ کارسنگ ادامه بدهید. از آن‌جا تابلوهای امامزاده گزو را دنبال کنید. از امامزاده تا آبشار حدود ۴۵ دقیقه پیاده‌روی در سطح شیب‌دار دارید.

blank

چند توصیه و نکته مهم در سفر

در نظر داشته باشید که در این سفر حتما با خود حوله و لباس اضافه به همراه داشته باشید، همچنین به دلیل اینکه بخشی از مسیر نیاز به پیاده روی دارد، پس حتما کفش خوب و مناسب پیاده روی را فراموش نکنید، مناظر دیدنی اطراف لنزهای دوربین ها را به خود معطوف می کند، به گونه ای که حتی عکاس های آماتور را نیز مجذوب خود می کند و در نهایت مسیر رسیدن به آبشار فقط از عهده افراد دارای توانایی کامل ساخته است پس از همراه بردن اطفال و افراد ناتوان با خود بپرهیزید.

احداث تله کابین، چه خطراتی برای جنگل های هیرکانی دارد؟

احداث تله‌کابین در اطراف میراث تاریخی و طبیعی کشور نیازمند کار کارشناسی جدی است.

سید محمد بهشتی یکی از بنیانگذاران وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی با تأکید بر اینکه احداث تله‌کابین روی میراث‌های جهانی مانند جنگل‌های هیرکانی و طاق بستان ممکن است ثبت این آثار را به عنوان میراث جهانی به خطر بیندازد،گفت:جنگل‌های هیرکانی و طاق بستان در فهرست میراث ملی و جهانی ثبت شده‌اند. در این ثبت برای این آثار، ضوابط عرصه و حریم مشخص شده است. اگر در جریان احداث تله‌کابین ضوابط عرصه و حریم آن‌ها رعایت شود، این کار مشکلی ندارد، اما در اکثر اوقات شاهد این بودیم که ضوابط عرصه و حریم اثر مراعات نشده و نادیده گرفته شده است.

اوبا بیان اینکه تشخیص رعایت ضوابط عرصه و حریم احداث تله‌کابین در اطراف جنگل‌های هیرکانی و طاق بستان،وظیفه شورای فنی حوزه میراث فرهنگی است، بیان کرد:به نظر من در خصوص احداث تله‌کابین در حریم این آثار طبیعی و تاریخی باید کار کارشناسی جدی شود، چون مسلما برای ما محافظت از این آثار مهم‌تر از احداث تله‌کابین است. البته نمی‌گوییم نباید تله‌کابین زده شود، ولی می‌گوییم در احداث آن اگر ضوابط حفاظتی رعایت شود مشکلی نیست، اما اگر اینچنین نشود با مشکل مواجه خواهیم شد.

گفتنی است در روز‌های اخیر بحث احداث تله‌کابین در اطراف جنگل‌های هیرکانی و طاق بستان حساسیت‌های زیادی را در فضای مجازی و رسانه‌ای به دنبال داشته است. برخی از دوستداران میراث فرهنگی نگران این هستند که احداث تله‌کابین در اطراف این میراث‌های جهانی آن‌ها را از ثبت جهانی خارج کند البته برخی از کارشناسان معتقدند جدای از بحث ثبت جهانی آثار همه ما موظف به نگهداری و حفاظت از میراث طبیعی و تاریخی کشورمان هستیم.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

جنگل های هیرکانی

جنگل های هیرکانی با قدمت ۵۰ میلیون ساله، زیستگاه حیات‌وحش و گونه‌های نادری است که آن را در فهرست جهانی یونسکو برتر از جنگل‌های دیگر جهان کرده است.

حیات‌وحش جنگل‌های هیرکانی با تنوع زیاد و بی‌نظیرش، این لکه باقیمانده از جنگل‌های خزری جهان را از دیگر عرصه‌های طبیعی متمایز کرده است. هنوز می‌توان غرش پلنگ هیرکانی را شنید.

اگرچه جنگل‌های هیرکانی روزگاری با شیر و ببرش شهره بود و امروز دیگر غرش و نعره آن را نمی‌توان شنید اما هنوز گونه‌های زیبا و جذابی دارد که این جنگل‌ها را برای یونسکو و طبیعت دوستان جهان، ویژه کرده است. به جرأت شاید بتوان گفت یکی از دلایلی که سبب شده ارزیابان یونسکو جنگل‌های هیرکانی را برابر رقیبش جنگل کلچیت گرجستان برتر قلمداد کنند، تنوع زیستی و حیات‌وحش آن بوده است.

در زمان حاضر جنگل‌های هیرکانی، زیست‌بوم ۲۹۶ گونه پرنده و ۹۸ گونه پستاندار است. همچنین ۱۵۰ گیاه بومی درختی و بوته‌ای نیز در آن یافت می‌شود. جنگل‌های هیرکانی علاوه بر بیش از سه هزار گونه گیاهی متفاوت و صدها جانور و جاندار محل اصلی زیست‌بوم یوزپلنگ ایرانی است که شهرتی جهانی دارد، همچنین محل زندگی بیش از هشت میلیون نفر نیز به شمار می‌رود که از این حیث نقش بسیاری در امنیت اقتصادی و اجتماعی منطقه بر عهده دارد.

جنگل‌های هیرکانی علاوه بر بیش از سه هزار گونه گیاهی متفاوت و صدها جانور و جاندار محل اصلی زیست‌بوم یوزپلنگ ایرانی است

مرال، خرس قهوه‌ای، پلنگ، گراز، گربه جنگلی، گرگ، کل و بز، روباه معمولی، شغال، و انواع پرندگان نظیر کبوتر جنگلی، جی جاغ، انواع سنگ چشم، انواع سارگپه و عقاب جنگلی از گونه‌های منحصربه‌فردی هستند که جنگل‌های هیرکانی زیستگاهشان به شمار می‌رود.

پروژه ثبت جنگل‌ های هیرکانی با همکاری سه‌جانبه سازمان جنگل‌ها، محیط‌زیست و سازمان میراث فرهنگی در حال انجام است. سایت‌های پیشنهادی جمعاً ۱۲ سایت شامل سیاهرود رودبار، گشت رودخان فومن و جنگل لیسار تالش در استان گیلان، چهارباغ و خشکه‌داران نشتارود و جنگل کجور در غرب مازندران، الیمستان آمل، واز چمستان. جنگل بولا دودانگه شرق مازندران، پارک جنگلی گلستان و جنگل جهان‌نما در استان گلستان و جنگل ابر در استان سمنان است.

جنگل هیرکانی ۱۴ تیرماه امسال در چهل و سومین اجلاس کمیته میراث جهانی در باکو در فهرست میراث جهانی ثبت شد و بر اساس نقشه منتشرشده از سوی کمیته ملی میراث جهانی، ۶ لکه از ۱۲ لکه ثبت‌شده جنگل‌های هیرکانی در مازندران واقع است. این لکه‌ها شامل جنگل بولا در شهرستان ساری، جنگل واز در شهرستان نور، جنگل الیمستان در شهرستان آمل، حوزه ۴۵ و ۴۶ جنگل بخش کجور شهرستان نوشهر، جنگل خشکه‌داران شهرستان تنکابن و جنگل چهارباغ شهرستان چالوس است.

بعد از باغ عباس‌آباد بهشهر، جنگل‌های هیرکانی دومین میراث جهانی استان مازندران است که ثبت جهانی شده است.

سنقر سفید در لیست قرمز

محمد حسنی استاد دانشگاه منابع طبیعی در گفتگو با خبرنگار مهر بابیان اینکه بی‌شک تنوع زیستی و جانوری یکی از شاخصه‌های ثبت جهانی جنگل‌های هیرکانی به شمار می‌رود می‌گوید: به‌عنوان نمونه در سایت خشکه‌داران تنکابن، در مجموع حدود ۱۸ گونه پستاندار، ۸۹ گونه پرنده، ۵ گونه خزنده و ۳ گونه دوزیست در این منطقه شناسایی‌شده است.

وی افزود: از این میان سنقر سفید در لیست قرمز IUCN قرار دارد. باوجود وسعت کم منطقه، حدود ۱۸ گونه گیاهی اندمیک در این منطقه وجود دارد که نشان‌دهنده ارزش بالای آن در حفظ تنوع زیستی جنگل‌های هیرکانی است.

وی ادامه می‌دهد: همچنین درختان قطور و کهن‌سال، منابع آبی فراوان و توپوگرافی متنوع سیمای اصلی سایت کجور را تشکیل می‌دهد و این منطقه پوشش گیاهی و جنگلی انبوه و دارا بودن دشت‌های مرتفع و علفزارها، دارای جانوران متنوعی مثل پلنگ، گوزن، خرس، بز کوهی، شوکا، مرال، و… همچنین پرندگانی همچون عقاب، شاهین، قرقاول، کبک، بلدرچین، دارکوب است.

اما محمد حسینی مدیر پروژه ثبت جهانی جنگل‌های هیرکانی و استاد دانشگاه مدرس به خبرنگار مهر می‌گوید: برخی درختان موجود در جنگل هیرکانی فسیل هستند و حیات‌وحش بسیار باارزشی نیز در جنگل‌ها زیست می‌کنند که بی‌نظیر هستند و باید حفظ شوند.

در ازدست دادن حیات‌وحش درگذشته بدعمل کردیم و شیر و ببر ایرانی به‌عنوان گونه‌های مهم از بین رفته است

وی بابیان اینکه در ازدست دادن حیات‌وحش درگذشته بدعمل کردیم و شیر و ببر ایرانی به‌عنوان گونه‌های مهم از بین رفته است گفت: تنوع شرایط بسیار متنوع در جنگل‌ها سبب شد تنوع در بارندگی، خاک و غیره داشته باشیم.

وی افزود: جنگل‌های هیرکانی نقطه کانون داغ و تنوع زیستی دنیا به شمار می‌روند و منطقه هیرکانی کانون داغ پرندگان است و مهم‌ترین کریدور و مسیر مهاجر پرندگان به شمار می‌رود.

حسینی تصریح کرد: جنگل‌های خزر ازنظر شرایط اقلیمی و بارندگی مجموعه متنوعی از گونه‌ها رادارند و از ۱۱ گونه پلنگ دنیا بزرگ‌ترین گونه آن پلنگ هیرکانی به شمار می‌رود.

مدیر پروژه ثبت جهانی جنگل‌های هیرکانی یادآور شد: یکی از گونه‌های منحصربه‌فرد قورباغه جنگل‌های هیرکانی وجود دارد و درباره این‌گونه اطلاعات بسیار کمی وجود دارد.

حسینی افزود: جنگل‌های هیرکانی در جنوب دریای مازندران واقع‌شده است و اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت این جنگل را با جنگل‌های کلچیت گرجستان برابر می‌دانست هرکدام زودتر ثبت می‌شد دیگری برای ثبت با مشکل مواجه می‌شد و در اجلاس آلمان، سعی کردم اثبات کنیم که این دو جنگل متفاوت هستند و اتحادیه به این باور رسید جنگل‌های هیرکانی برتر است

احمد حسین زادگان استاندار مازندران نیز در مراسم جشن ثبت جهانی جنگل‌های هیرکانی در بابلسر تأکید کرد: اکنون‌که هیرکانی به‌عنوان میراث جهانی ثبت‌شده است، نگاه به مازندران به‌عنوان استانی که بیشترین سهم را در لکه‌های ثبت‌شده دارد باید عوض شود و نباید همچنان مازندران را به‌عنوان یک مرکز بهره‌برداری از درخت و چوب ببینیم بلکه باید تلاش کنیم از سایر ظرفیت‌های جنگل به‌ویژه ظرفیت گردشگری آن استفاده کنیم.

حسین زادگان گفت: روستائیانی که در حاشیه جنگل هیرکانی سکونت دارند در خط مقدم حفاظت از این میراث جهانی هستند و گذشته از همکاری‌هایی که می‌توانند در مقابله با قاچاقچیان و متخلفان داشته باشند، دانش بومی آن‌ها می‌تواند کمک‌کار کارشناسان و محققان برای حفاظت بهتر از جنگل باشد.

وی یکی از ویژگی‌های فرهنگی و اجتماعی ساکنان روستاهای حاشیه جنگل‌های هیرکانی در مازندران را سبک ویژه زندگی آن‌ها دانست که در طول تاریخ منطبق با بهره‌گیری از جنگل در حین حفاظت از آن بوده است و افزود: سبک زندگی این روستاییان حتی می‌تواند موضوع تحقیق و پژوهش شده و برای ثبت ملی و جهانی پیشنهاد و پیگیری شود.

جنگل های هیرکانی با ۱.۹ میلیون هکتار وسعت، از آستارا در شمال استان گیلان تا گُلی‌داغ در شرق استان گلستان، در گستره‌ای به طول تقریبی ۸۰۰ کیلومتر و عرض ۲۰ تا ۷۰ کیلومتر پراکنش دارد. بخش کوچکی از جنگل های هیرکانی هم در کشور آذربایجان واقع است.

این جنگل‌ها اما در دهه‌های اخیر با قطع بی‌رویه درختان، بهره‌گیری از رانت و زمین‌خواری، چرای بی‌رویه و بدون نظارت دام‌ها، تصرفات غیرقانونی جنگل، توسعه ناموزون و بدون برنامه‌ریزی گردشگری، بهره‌گیری از روش‌های نامناسب کشاورزی، آتش‌سوزی جنگل‌ها و ده‌ها مورد دیگر این اکوسیستم ارزشمند انسانی را با چالش و مشکلات جدی مواجه کرده است.

منبع:خبرگزاری مهر