نوشته‌ها

درهای بسته‌ی خانقاه در یزد

 بقعه تاریخی شیخ فهادان آثاری از دوران اتابکان و کمتر دست خورده در شهر یزد است؛ عالمی که مورد حمایت و تکریم شاهان اتابکی بوده و اینک تنها به بهانه کرونا به روی بازدیدکنندگان بسته است ولی به نظر بتواند با رونق گردشگری پساکرونا، بازگشایی شود.

«مجید علومی» جانشین پایگاه میراث جهانی شهر تاریخی یزد در پیرامون بقعه تاریخی فهادان اظهار می‌کند: شیخ احمد اسنفجردی در سال ۷۰۰ هجری وفات کرده و از آنجایی که در دوره اتابکان مورد احترام بوده این بقعه برای وی تا اوایل دوره مظفری ساخته شده است.

وی با بیان این که محله فهادان در آن زمان محله یوزداران بوده، تصریح می‌کند: «فه» به معنای یوزپلنگ در زبان عربی است و از آنجایی که در این محله برای شاهان اتابکی یوزپلنگ پرورش می‌دادند، به این نام شهره شده است.

وی اضافه می‌کند: زمانی که شیخ احمد اسفنجردی به یزد می‌آید و در این محله ساکن می‎شود و از آنجایی که اهل تصوف و عرفان بوده است و معجزاتی را حکام از وی دیده‌اند به او اعتقاد داشتند و او را تکریم می‌کردند لذا خانقاه وی نیز به شیخ محله‌ی فهادان معروف شده است.

این کارشناس میراث فرهنگی با بیان این که محل این خانقاه در دوره‌های بعد نیز به طور مداوم تعمیر شده است، عنوان می‌کند: به نظر می‌رسد که فضاهای احتمالی الحاقی است و تزئینات به سید رکن‌الدین و گنبد هشت شباهت بسیار زیادی دارد از طرفی بخشی از این بنا نیز در سنوات گذشته و در تعریض مسیر و خانه‎ها از بین رفته است.

وی با تاکید بر این که این فضا، از نظر معماری باید بازخوانی شود، می‌گوید: از نظر باستان شناسی نیز در خصوص این بنا، باید گمانه‌زنی شود.

علومی با بیان این که گنبدخانه و فضای اطراف آن، سالم و دست نخورده و مشابه مدارسی تاریخی است، بیان می‌کند: تزئینات قابل توجهی در بنا استفاده شده و کتیبه‌های رنگی به خط کوفی و ثلث نیز وجود دارد از طرفی گلبری‌های زیاد و استادکارانه‌ای نیز در آن وجود دارد.

وی با بیان این که در سال‌های اخیر نیز مرمت‌هایی شده است، می‌گوید: دوره‌های قبل حدود دهه‌های ۴۰ و ۵۰ هم مرمت‌هایی انجام شده و خوشبختانه جزو بناهایی است که کمترین دخل و تصرف را داشته است.

این فعال میراث فرهنگی با تاکید بر این که گنبد این بنا با سایر گنبدها کاملا شبیه به هم‎‌دیگر هستند، بیان می‌کند: گنبد سید رکن الدین و سیدشمس الدین و دیگر گنبدها جزو مواردی است که از آن الگوبرداری شده است.

سلامت کالبد بقعه تاریخی شیخ احمد فهادان

«سیدمصطفی فاطمی» مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری یزد نیز با بیان این که بقعه تاریخی شیخ احمد فهادان نیز در این باره می‌گوید: دو برادر اسفنجردی به عنوان دو برادر از عرفا مورد احترام بسیار مردم بوده‌اند به طوری که در کتب تاریخ یزد کراماتی به فخرالدین احمد نسبت داده شده‌است.

وی با بیان این که هر دو برادر در گنبد خانه‌ای دفن شدند که امروزه به نام بقعه شیخ احمد شهرت دارد، خاطرنشان می‌کند: این خانقاه بخشی از مجموعه‌ای شامل بخش‌های دیگر مانند مسجد بوده که ویران شده است.

مدیرکل میراث یزد از مرمت‌های اخیر این بقعه یاد می‌کند و می‌گوید: این بقعه که به حصار تاریخی شهر یزد چسبیده است، به دست میراث فرهنگی مرمت شده و از این بنا استفاده مذهبی می‌شود.

وی با بیان این که بقعه تاریخی شیخ احمد در شیوع کرونا تعطیل شده است، تصریح می‌کند: اکنون وضعیت داخل بنا به گونه‌ای است که نیاز به نظافت و تمیزی دارد اما بنا از منظر کالبدی مشکل خاصی ندارد و می‌تواند برای گردشگران آماده و بازگشایی شود.

این میراث تاریخی در محله فهادان به عنوان یکی از محلات بافت میراث جهانی شهر یزد قرار دارد که یکی از دسترسی‌های آن در خیابان اصلی سیدگل سرخ قرار گرفته است.

منبع: ایسنا

مرتبط:

خانقاه و مجموعه بقعه شیخ صفی‌الدین در اردبیل

خانقاه و مجموعه بقعه شیخ صفی‌الدین در اردبیل

خانقاه و مجموعه بقعه شیخ صفی الدین در اردبیل، اینمجموعه از اوایل قرن شانزدهم تا اواخر قرن هجدهم به طول انجامید و محلی برای سلوک معنوی به رسم صوفیان بود.

خانقاه و مجموعه بقعه شیخ صفی الدین در اردبیل

ساخت این  مجموعه از اوایل قرن شانزدهم تا اواخر قرن هجدهم به طول انجامید و محلی برای سلوک معنوی به رسم صوفیان بود. در ساخت مجموعه،  برای استفاده بهینه از فضای موجود و ایجاد کاربری‌های متنوع (از جمله کتابخانه، مسجد، مدرسه، بقعه، آب انبار، بیمارستان، آشپزخانه، نانوایی و تعدادی دفتر کار) از فرم‌های معماری سنتی ایران استفاده شده است. مسیر دسترسی به بقعه شیخ از هفت بخش، به نشانه هفت وادی عرفان تصوف تشکیل شده که با هشت دروازه، به نشانه هشت نگرش تصوف از هم جدا شده‌اند. نما و فضای داخلی بقعه و تزئینات فراوان آن به خوبی باقی مانده‌اند و مجموعه چشمگیری از دست سازهای قدیمی را می‌توان دید. بقعه شیخ صفی‌الدین مجموعه‌ای نادر از اجزای معماری اسلامی در قرون وسطی می‌باشد.

شرح تاریخی

صوفی‌گری ( تصوف از صوف به معنی “پشمینه”  به زبان عربی و یا صفا یه معنی “پاکدامنی” برگرفته شده است) عموماُ به عنوان جنبه عرفانی و درونی اسلام و نه یک فرقه جداگانه، در نظر گرفته می‌شود. تصوف در قرن‌های نهم و دهم میلادی به عنوان جنبشی معنوی گسترش پیدا کرد و به عقیده برخی، عاملی مهم در گسترش اسلام و ایجاد یک فرهنگ جامع اسلامی در آفریقا و آسیا بود. این آیین در طول قرن‌های سیزدهم تا شانزدهم در سراسر جهان اسلام به عنوان یک فرهنگ قدرتمند دینی و فکری با آموزه‌های به خصوص خود (که توسط اساتید تصوف بر مبنای طریقت و احکام مختلف بنیان نهاده شده‌اند) رونق یافت و جلوه‌های ملموس هنری زیادی را به ویژه در آسیای مرکزی بر جای گذاشت.

اردبیل و حمله مغول‌ها

در زمان فتح ایران به وسیله مسلمانان، اردبیل بزرگترین شهر در شمال غربی ایران بود. بعد از حمله مغول‌ها این شهر ویران شد و به مدت سه قرن، تا زمانی که شیخ صفی‌الدین (۱۲۵۲ تا ۱۳۳۴ میلادی)، صفویه را بنیان نهاد و نام خود را بر این سلسه گذاشت، به همین حال رها شده بود.

خانقاه و مجموعه بقعه شیخ صفی‌الدین در اردبیل

شیخ صفی‌الدین و صوفی‌گری

شیخ صفی‌الدین از آموزه‌های شیخ زاهد گیلانی بهره برد و پس از مرگ استاد، بر جای او نشست و طریقت خود را گسترش داد. این طریقت، تصوف (برگرفته از صوفی‌گری صفویان) نام گرفت. شیخ، خانقاهی در اردبیل احداث کرد که بعدها به بقعه او تبدیل گشت.

ویژگی‌های مجموعه

مجموعه شیخ صفی‌الدین در ابتدا شهری کوچک و خود گردان متشکل از بازارها، حمام‌ها و میدان‌های عمومی، مکان‌های مذهبی، خانه‌های مسکونی و دفاتر کاری بود.

نقش و کاربری مجموعه و سلطنت صفویان

در دوران سلطنت شاهان صفوی، نقش و کاربری این مجموعه تغییر کرد و به خاطر وجود بقعه با ارزش موسس سلسه صفویه، به یکی از مهمترین مکان‌های ملی و سیاسی مبدل گشت. شاه اسماعیل، وارث شیخ صفی‌الدین و رهبر صوفی مسلک خانقاه، اولین شاه سلسله صفویه شد و تشیع را به عنوان دین رسمی کشور اعلام کرد.

خانقاه و مجموعه بقعه شیخ صفی‌الدین در اردبیل

اهمیت بقعه شیخ صفی‌الدین از نظر صفویان

صفویان در توسعه و تزئین ساختمان آرامگاه جد خود از هیچ هزینه‌ای دریغ نکرده و آثار هنری بسیاری را بنا کردند. افراد بسیاری برای زیارت بقعه شیخ صفی‌الدین به این مجموعه می‌آمدند و از قرن چهاردهم تا شانزدهم این مکان، مجموعه‌ای مذهبی بود متشکل از آثار برجسته هنری، تزئیناتی و باستان شناختی.

مراحل ساخت مجموعه

محققان چهار مرحله اصلی برای ساخت این مجموع تعیین کرده‌اند که مهمترین ساختمان‌ها در این چهار مرحله بنا شده و یا به طور قابل توجهی تغییر داده شده‌اند :

مرحله اول از سال ۱۳۰۰ تا ۱۳۴۹ میلادی: در این دوره طرح اولیه بقعه تنظیم شد و بناهای “خانقاه شیخ صفی‌الدین اردبیلی، حرم‌خانه، گنبد الله الله، ساحت، عمارت دارالحفاظ، شاه نشین، حیاط میانی و چله خانه جدید” ساخته شدند.

مرحله دوم از سال ۱۳۴۹ تا ۱۵۴۴ میلادی: در این دوره مقبره شاه اسماعیل و همچنین مقبره مادرش، دار الحدیث، جنت سرا، شهیدگاه و حیاط آرامگاه در قسمت جنوبی بقعه شیخ صفی‌الدین ساخته شدند. بیشتر این ساخت و سازها به قرن شانزدهم میلادی مربوط می‌باشند.

مرحله سوم از سال ۱۵۴۴ تا ۱۷۵۲ میلادی: چینی خانه (به شکل کنونی آن، دروازه شاه عباسی و حیاط باغ در این دوره بنا شدند.

مرحله چهارم از سال ۱۷۵۲ تا قرن بیستم میلادی: مدرسه، سرویس های بهداشتی، موتور خانه و گلخانه در این دوره و بیشتر در قرن بیستم ساخته شدند.

این بنا همچنان نقش خود را حفظ کرده و محلی برای عبادت و زیارت است .

مرتبط:

دریاچه نئور _بزرگترین دریاچه طبیعی اردبیل