نوشته‌ها

تنگ مخدان

تنگ مُخدان که شگفتی بوشهر لقب گرفته، در جنوب روستای مخدان (یا موخدان) قرار دارد. این تنگ در واقع بین کوه های خورموج واقع شده و در این منطقه کوه بیرمی تنگ های مختلفی تشکیل داده است که به جز تنگ مخدان، شش تنگ مهم دیگر به نام های تنگ تلخ آب بید، تنگ بنیون، تنگ روانی، تنگ گشی، تنگ یخ و تنگ آشی را شامل می گردد. همه این تنگ ها، زیبا و دیدنی هستند و در سفر به روستای مخدان بوشهر می توانید از آنها دیدن کنید.

تنگ مخدان در موقعیت جغرافیایی N284432 E512951 در استان بوشهر واقع شده است. این تنگ در جنوب روستایی به همین نام و در ارتفاع چهارصد متری از سطح دریا قرار دارد. طول تنگه در حدود سه کیلومتر است و در کف آن رود کوچکی جریان دارد که از ارتفاعات و چشمه های اطراف سرچشمه می گیرد. آب تنگ مخدان در عمیق ترین قسمت حدود سه متر است و بقدری زلال است که تمام سنگ های کف آب به وضوح دیده می شوند.

تنگ مخدان

خنکی و زلالی این آب خیلی از اهالی جنوب را به تنگ مخدان می کشاند تا تنی به آب  بزنند. البته برای شنا کردن در تنگ مخدان باید هم شناگر خوبی بود و هم تجهیزات کوهنوردی و شنا به همراه داشت.

تنگ مخدان مملو از نخلستانهای خرما بوده و مناظر بدیعی را خلق کرده است. همچنین وجود آبشارهای کوچک و حوضچه طبیعی آب در انتهای این تنگ که با صخره ای بزرگ راه آن مسدود شده است بر جذابیتهای آن افزوده است.

این تنگ در میان کوه های خورموج قرار دارد. آب و هوای منطقه گرم و خشک است و اوایل بهار بهترین فصل بازدید از این تنگ است. هوای معتدل پاییز نیز در بوشهر می تواند شما را حسابی سر ذوق بیاورد.

تنگ مخدان

مخدان کجاست؟
مخدان روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان دیر استان بوشهر در جنوب ایران است. این روستا در دهستان حومه دیر قرار دارد و خود شهرستان دیر از شمال به شهرستان ‌های دشتی و تنگستان، از شرق به شهرستان ‌های گنگان و جم و از جنوب و غرب به آب ‌های خلیج فارس می رسد.

بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت آن (۹ خانوار) ۳۷ نفر است. محصولات این روستا غلات و خرما است. شغل اکثر ساکنان این روستا دامداری است.

مسیر دسترسی
دسترسی به منطقه مخدان از طریق جاده ارتباطی شهرستان اهرم به روستای بنیون، روستای گشی، روستای یخ  و سپس روستای مخدان امکانپذیر است.

مرتبط:

آبشار تلخ آب بوشهر

جزیره شیف بوشهر

عمارت كوتی _قدیمی ترین کنسولگری بوشهر

آبشار تلخ آب بوشهر

سعد آباد استان بوشهر یکی از سرسبزترین و زیباترین مجموعه گردشگری طبیعی را در این استان به خود اختصاص داده است. همچنین این منطقه دارای آثار تاریخی بسیار  است که قدمت چند هزار ساله دارند. در حال حاضر بزرگترین منطقه توریستی استان بوشهر، از پل تاریخی حاج محمد رحیم تا کاخ بردک سیاه از میان سعد آباد می گذرد. کاخ بردک ‌سیاه، آبشار و چشمه زیرراه و آبشار تلخ آب از مهمترین نقاط گردشگری این منطقه بشمار می روند.
هر سال در ایام نوروز که این منطقه از آب‌ و هوای مناسب برخوردار است، میزبان خیل عظیم مسافران است.

آبشار تلخ‌ آب از نقاط دیدنی و گردشگری بخش سعدآباد دشتستان در استان بوشهر است. این آبشار در شمال روستای تل سرکوه و در جنوب روستای شول واقع شده و از آبشارهای منحصر به فرد و زیبای این استان بشمار می رود.

آب خروجی این آبشار که در یک حوضچه وسیع فرو می ریزد، این منطقه را به استخری طبیعی برای شنا در فصول گرم سال بدل کرده است. جوانانی از اهالی روستاهای مجاو در ایام تعطیلات در اطراف این آبشار حضور دارند که با انجام حرکاتی زیبا و کمی خطرناک از ارتفاع حدود ده متری این آبشار به حوضچه شیرجه می زنند تا هم مسافران را به وجد آورند و هم پولی برای خود دست و پا کنند.

سعدآباد استان بوشهر با وسعت یک‌ هزار کیلومتر مربع میان دو رودخانه دائمی استان، رودخانه دالکی و شاپور در شمال شرقی شهرستان دشتستان واقع شده است و از ناحیه شمال و شرق به استان فارس، از غرب به رودخانه شاهپور و بخش شبانکاره و از جنوب به رودخانه دالکی و بخش مرکزی متصل می گردد.

آبشار تلخ آب از قدیمی ‌ترین و سرسبزترین بخش ‌های استان بوشهر دارای دو شهر سعد آباد و وحدتیه، با بیش از شصت پارچه آبادی است. قسمتهایی از این منطقه بر بقایای شهر باستانی توز و سبا بنا شده اند.

نخلستان‌ های سرسبز و جاری بودن رودخانه شاپور در این منطقه سبب شده است تا این منطقه از دیرباز باعث رونق زندگی مردم باشد. مکانهای تاریخی این منطقه نیز بر محبوبیت آن افزوده است.

آبشار تلخ آب

مکانهای توریستی سعد آباد بوشهر

شهر باستانی توز
مردم توز با مدد از اساطیر باستانی خود معتقد هستند که یکی از پسران جمشید پادشاه کیانی، شهر توز را بساخت و نام خود بر آن بنهاد. قدمت تاریخی منطقه سعدآباد به دوران ایلامی بر می ‌گردد. بقایای این شهر باستانی اکنون در شمال شرقی شهر سعدآباد کنار جاده سعدآباد به وحدتیه نزدیک روستای زیراه واقع شده است.

غار چهل خانه
مجموعه غارهای چهل‌ خانه درشمال شهر سعد آباد، در نزدیکی ویرانه های شهر باستانی توز قرار گرفته است. چهل خانه دردیواره سنگی رودخانه شاهپور ساخته شده است.

کاخ بردک‌ سیاه
کاخ بردک‌ سیاه از آثار تاریخی و از دیدنی ترین مکانهای استان بوشهر است. این کاخ که مربوط به عصر هخامنشی است، در ۱۲ کیلومتری شهر برازجان و در حاشیه رودخانه دالکی واقع شده‌ است که بعد از کاخ کوروش بنا شده و فاقد ظرافت ‌ها و ترکیب خاص رنگ‌ های سیاه و سفید کاخ ‌های برازجان و پاسارگاد است. اشیای مختلفی تا کنون از این کاخ بدست آمده که می ‌توان به نقش برجسته داریوش اول، دسته خنجر زنان هخامنشی، یک کتیبه خط میخی و چندین قطعه ظروف طلا اشاره نمود.

آبشار تلخ آب

چشمه و آبشار زیراه
در شمال روستای زیراه در مرکز شهر باستانی توز واقع شده و چشم‌اندازی بسیار زیبا و مناظر طبیعی باصفا دارد. این چشمه در گذشته نه چندان دور حمام عمومی روستاهای مجاور خود بوده است.
آب خروجی این چشمه از مسیری پر گل و درخت عبور می‌ کند و سرسبزی بسیار زیبای این منطقه، محلی برای حضور گردشگران در ایام تعطیلات است.
از گذر این آب، آبشاری بسیار زیبا نیز در منطقه بوجود آمده که علاوه بر زیبایی خود آبشار، طبیعت دل انگیزی نیز خلق شده است.

مسجد و بقعه آقا میرهداف
این بقعه و مسجد تاریخی نگین شهر باستانی توز و از قدیمی ‌ترین مساجد و بقعه ‌های ایران است که از یادگاران قرون اولیه اسلام است که بر روی مزار یکی از سرداران سپاه اسلام که در سال ۱۹ هجری قمری به قتل رسیده بنا شده است.
از دیگر بقعه‌ ها و امام زادگان می ‌توان به بقعه شاه قطب الدین حیدر در غرب روستای درودگاه و بقعه امام ‌زاده چهارده معصوم در جنوب روستای نظر آقا و آقا نور در نزدیکی روستای سیاه منصور اشاره کرد.

آبشار تلخ آب
مسیر دسترسی آبشار آب تلخ:
این ابشار در جاده آبپخش به دالکی، کنار روستای تل سرکوه واقع شده است.

مرتبط:

جزیره شیف بوشهر

سوغاتی های بوشهر

راهنمای سفر به بوشهر/ اماکن دیدنی

قلعه نصوری سیراف کجاست؟

قلعه نصوری در شهر بندر طاهری از توابع بخش مرکزی شهرستان کنگان قرار دارد و یکی از اثرهای تاریخی و از نقاط دیدنی استان بوشهر در جنوب ایران است. شهر کنگان در ۲۲۰ کیلومتری جنوب‌شرقی بوشهر در منطقه کوهستانی نار و کنگان قرار دارد. قلعه نصوری که به قلعه شیخ نیز مشهور است، متعلق به اوایل دوره قاجاریه است. این قلعه به دستور شیخ جبار نصوری در سال ۱۲۲۴ قمری ساخته شده است. مصالح به کار رفته در این قلعه نیز سنگهای بزرگ و ملاط آن گل و گچ میباشد.

قلعه داری گچبری‌های زیبایی بوده که ۱۸ تابلو بسیار زیبا از مجالس شاهنامه فردوسی در ایوان باختری آن نقش بسته است. قلعه دارای درب بزرگ چوبی با گل‌ میخ و کنده‌کاری است. بعد از ورودی اصلی هشتی بزرگی وجود دارد که دارای ۸ طاقچه ساده ‌است.

قلعه نصوری

زمانی که از هشتی وارد حیاط بیرونی می‌ شوید، در جبهه شمالی آن یک ردیف پلکان به طبقه دوم منتهی می‌ شود و یک درب چوبی ساده، آن را به اندرونی وصل می‌ کند.در قسمت شرق نیز یک پلکان به طبقه دوم می‌ رود.

در این طبقه یک ایوان با ستون‌ های سنگی و گچبری‌ های جالب وجود دارد. این ایوان از طرف پنج در چوبی، به اتاقی راه می‌ یابد که در غرب آن قرار دارد. در این اتاق گچبری با تزیینات گل و بوته وجود دارد که فاقد هرگونه تزیین است.

 

قلعه نصوری

 

 

این بنا دارای بادگیری همانند بادگیرهای ساختمان‌ های ساحلی خلیج فارس است و ویژگی معماری ساختمان‌ های قاجاریه را دارد. این قلعه دارای ایوان ستون‌ داری در طبقه دوم می‌ باشد که تزیینات گچبری مربوط به همین قسمت است، همچنین سبک کار و تراش آنها شبیه ستون‌ های بازار وکیل شیراز است.

گچبری‌ ها شامل شاخ و برگ گل و بوته، فرشتگان و پرندگانی است که بر رونق و زیبایی قلعه افزوده ‌است. سنگ‌ ها و گچ‌ های موجود در حیاط قلعه نیز، نشان از مرمت و بازسازی دوباره قلعه را می‌ دهد.

مرتبط:

جزیره شیف بوشهر

سوغاتی های بوشهر

عمارت كوتی _قدیمی ترین کنسولگری بوشهر

گنبد نمکی جاشک دشتی

گنبد نمکی جاشک  که در ۱۴۴ کیلومتری جنوب شرقی مرکز استان بوشهر قرار دارد، یکی از بزرگترین و زیباترین گنبد نمکی ایران و خاورمیانه به شمار می آید.در محدوده ظهور این گنبد می‌توان انواع پدیده‌های فرسایشی و انحلالی مربوط به نمک و اشکال مورفولوژیک زیبا را مشاهده کرد.
کوه نمکی و غارهای موجود در این کوهستان همگی از بلورهای فوق‌العاده عجیب و غریب نمک و بی‌نظیر در ایران و حتی کویر است.
این کوه ناشناخته و کاملا بکر است از این رو باید ضمن مراقبت و مواظبت از بلورها و غارها، تبلیغ برای بازدید و گسترش توریسم اقدام لازم انجام شده و از آلوده شدن منطقه توسط بازدید‌کنندگان جلوگیری شود که همانند دیگر مناطق گردشگری کشور به یک زباله دان تبدیل نشود.

گنبد نمکی جاشک دشتی

جلوه های ویژه گنبد نمکی

گنبدهای نمکی در سطح وسیعی از ارتفاعات زاگرس و ایران مرکزی تشکیل شده است بطوریکه قریب به ۱۱۴ گنبد نمکی در نواحی جنوب ایران بویژه در استان‌های هرمزگان و بوشهر دیده می‌شود.

پدیده‌های زیبای گنبد نمکی جاشک (دشتی) عبارتند از:
۱-رنگ سفید نمکهای طعام گنبد به منطقه جلوه‌ای زیبا بخشیده‌است به نحوی که از جاده کنگان – بوشهر به صورت یک کوه برفی زیبائی در بخش شرقی دشت برهنه ظاهر شده‌است.
۲-یخچالهای نمکی از جمله پدیده‌های زیبای این گنبد نمکی جاشک یا دشتی به شمار می‌رود و در ناحیه شمال غربی گنبد به وضوح دیده می‌شود این یخچالها که حاصل حرکت ثقلی توده‌های نمکی در جهت شیب زمین است در حاشیه کناره گنبد تشکیل می‌گردد و به دلیل مشابهت آن با یخچالهای یخی بدین نام شهرت یافته‌است.
۳- آبشارهای زیبای نمکی یکی دیگر از ویژگیهای گردشگری این گنبد نمکی است. این آبشارها که مسیر طبیعی جریان آب گنبد بوده‌است در فصول کم آبی به واسطه تبخیر کامل آب بلورهای زیبای نمکی ضخیمی در جهت جریان و بویژه در مسیر آبشارها ایجاد شده‌است و منظره تماشائی آبشار نمکی را ایجاد نموده‌است. این پدیده در اواسط بهار تا تابستان و پائیز دیده می‌شود.
۴- غارهای نمکی یکی دیگر از جلوه‌های تماشائی این گنبد نمکی است. این غارها که بر اثر انحلال رسوبات نمکی ایجاد می‌شوند در جای‌جای گنبد دیده می‌شود. در بخش‌های داخلی این غارها بلورهای نمک به صورت استالاگمیت و استالاکتیت جلوه‌ای دیدنی به غارها بخشیده‌است.
۵- فرسایش آبی ایجاد شده بر نمکهای گنبد آثار زیبا و تماشائی را بر پهنه گنبد ایجاد نموده‌است. این آثار به صورت فرسایش پنجه‌ای یکی از آثار زیبای ژئو مورفولوژیکی را ایجاد نموده‌است.
۶-تخت دیو یکی از زیباترین پدیده‌های زیبای فرسایشی این گنبد نمکی است که به دلیل اختلاف در میزان فرسایش پذیری سنگها به صورت ستونهایی در میان نمکهای گنبد ظاهر شده‌اند.
۷- بلورهای نمک و بسیاری کانیهای غیرسیلیکاته نظیر پیریت و فلورین با تنوع رنگ و جلای فلزی و غیرفلزی آنان خیره کننده است. گنبد نمکی میزبان کانیها و بلورهای فراوانی است که در پهنه گنبد گسترده‌اند.
۸- تنوع رنگ نمکهای صنعتی گنبد شگفت‌انگیز است. رنگهای متنوع قرمز، قهوه‌ای، سفید، زرد، سیاه و نارنجی نمکها یکی از ویژگی گنبد نمکی جاشک (دشتی) است.

نمک‌های سازنده این گنبد مربوط به سری هرمز بوده که به دلیل چگالی کم نمک نسبت به سنگ‌های پیرامونی و وجود گسل کازرون-قطر و لرزش‌های مکرر ناشی از آن، در اواخر دوره پرکامبرین و اوایل پالئوزوئیک تشکیل شده است. در حالی که این گنبد نمکی در حال بالا آمدن است، عوامل فرسایشی به‌تدریج از ارتفاع آن می‌کاهند.

گنبد نمکی جاشک دشتی

ویژگیها:

این گنبد یا کوه نمکی در دل کوه جاشک با ۱۲ کیلومتر درازا و ۴٫۵ کیلومتر پهنا دارد. وسعت گنبد در حدود ۳۶۶۶ هکتار بوده و ارتفاع قلهٔ آن ۱۳۵۰ متر از سطح دریا می‌باشد.

موقعیت خاص گنبد نمکی جاشک (دشتی) که باعث شوری آب رودخانه مند گشته‌است شاید تنها عامل زیان‌رسان به منطقه باشد زیرا رودخانه تا قبل از روستای باغان شیرین و قابل شرب و استفاده کشاورزی می‌باشد. اما پس از عبور از کنار گنبد و دور زدن آن آب رودخانه با درصد زیادی شوری همراه می‌شود که نشان از فعالیت زیاد گنبد و روان بودن آب آن تا بستر رودخانه مند می‌باشد و در فصل پر بارش آب رودخانه سطح دشت‌های چغاپور و دشتی را فراگرفته و به‌علت تبخیر زیاد نمک بر روی سطح خاک باقی‌مانده و باعث شوری زمین‌های منطقه می‌گردد.

گنبد نمکی جاشک دشتی

پوشش گیاهی و جانوری منطقه

اين منطقه کوهستاني بوده و به علت شرايط خاص توپوگرافي و اقليمي فاقد هرگونه چشمه‌هاي آب شيرين، آبشخور و چاه است و تنها غارهاي نمکي و چشمه‌هاي نمکي به تعداد فراوان وجود دارد. کوه نمک جاشک در محدوده درويشي ‌رودخانه‌مند قرار گرفته است. بخش‌هايي از گنبد نمکي کاکي که داراي نمک است فاقد هر گونه پوشش گياهي است اما بيشتر لايه‌هاي سازنده آن آهکي است که از ميان کوه نمک سربرآورده و از پوشش گياهي بسيار خوبي برخوردار است و در دامنه هاي کوه نيز گياهان مقاوم به شوري مشاهده مي‌شود. در کل پوشش گياهي منطقه شامل گون، گيشدار و قيچ است که در فصل زمستان و بهار انواع گياهان يک‌ساله سطح زمين را مي‌پوشاند و زيبايي خاصي به آن مي‌بخشد. همچنين در دره‌هايي که از نمک‌زارهاي نمکي در امان مانده‌اند، درختچه‌هاي کنار و اشک به وفور ديده مي‌شود.
از نظر حیات وحش جانوری منطقه در حد متوسط می باشد. در گذشته شامل کل وبز، قوچ و میش و آهو بوده که امروزه تنها کل و بز، روباه، شغال وکفتارو پرندگانی نظیر باقرقره، کبک، تیهو، زنبورخورها، پرستوها، بادخورک، گنجشک ها و سهره ها می باشد، همچنین تنوع خزندگان در این کوه بالا است .

اثر طبیعی ملی (سازمان حفاظت محیط زیست)

کوه نمک جاشک یا گنبد نمکی جاشک (دشتی) یکی از بزرگ‌ترین و فعالترین و زیباترین گنبدهای نمکی ایران و خاورمیانه و از جاذبه‌های طبیعی استان بوشهر به عنوان اثر طبیعی ملی فسیلی از مناطق چهارگانه تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست در بهمن سال ۱۳۸۶[۲] به ثبت رسید که اکنون در اختیار محیط زیست قرار گرفته که محیط بانی نیمه‌ساخته شده آن در نزدیکی روستای جاشک از توابع دهستان آبدان شهرستان دیر در آینده نزدیک تکمیل و فعال می‌شود. مهمترین خصوصیات بارز و متفاوت کوه نمکی جاشک به نوع نمکهای این کوه نمکی، گنبدها و غارهای منحصربه‌فرد، آبشارها، بلورها و… می‌توان اشاره داشت.
اثر طبیعی (سازمان میراث فرهنگی)

گنبد نمکی جاشک همچنین هشتاد و هشتمین اثر طبیعی است که توسط سازمان میراث فرهنگی در ۲۰ بهمن ۱۳۸۹ در فهرست میراث طبیعی ایران قرار گرفت.

گنبد نمکی جاشک دشتی

موقعیت جغرافیایی و مسیر دسترسی

گنبد نمکی جاشک (دشتی) در بخش بردخون و بخش کاکی و حدفاصل دو شهرستان متبوعشان دیر و دشتی در استان بوشهر (در فاصله ۱۴۴ کیلومتری جنوب شرق بندر بوشهر) قرار دارد. این گنبد شمال روستای جاشک در شهرستان دیر (در فاصله ۶۰ کیلومتری شهر دیّر و ۲۴ کیلومتری شهر بردخون) و شرق روستای گنخک در شهرستان دشتی (در فاصله ۵۵ کیلومتری شهر خورموج و ۱۵ کیلومتری شهر کاکی) قرار دارد.

این گنبد نمکی در دل کوه جاشک چیزی مانده به انتهای شمالی آن جا خوش کرده و مرتفع‌ترین قسمت کوه را تشکیل می‌دهد. طول آن شمال شرقی به جنوب غربی می‌باشد. جنوب آن روستای جاشک (شهرستان دیر)، غرب آن روستای گنخک، شرق آن روستای کردلان و شمال‌شرقی آن روستای درویشی (شهرستان دشتی) قرار دارد.

دسترسی به سمت غرب گنبد نمکی با اتصال به جاده بوشهر – بندرعباس حدفاصل روستای جاشک (دیر) – گنخک (دشتی) که بوسیله جاده خاکی معدن قدیمی سنگ نمک که در منطقه فعالیت می‌کرده‌است حاصل می‌شود و در ابتدای این جاده محیط بانی آن احداث گردیده است. راه دسترسی به سمت شرق گنبد بعد از پل روستای کردلان (دشتی) از طریق جادهٔ خاکی است که به کوهپایه‌های گنبد نمکی منتهی می‌شود.

مرتبط:

عمارت كوتی _قدیمی ترین کنسولگری بوشهر

جزیره شیف بوشهر

سوغاتی های بوشهر

جزیره شیف بوشهر

جزیره ای در استان بوشهر

بوشهر، در ناحیه جنوبی ایران و در حاشیه خلیج فارس قرار دارد. این استان از جهات مختلفی دارای اهمیت بسزایی است. از مهمترین اتفاقی که در بوشهر می افتد صادرات و واردات دریایی، صنعت صیادی، وجود ذخایر نفت و گاز، کشاورزی و نخل‌داری است و همچنین محل قرار گرفتن نیروگاه هسته‌ای در این استان می باشد. با توجه به موارد گفته شده می توان دریافت که بوشهر استان مهمی برای کشور ایران محسوب می شود. علاوه بر این موارد بوشهر دارای جاذبه های دیدنی زیادی هم هست.

جزیره ای ماسه ای که در شمال بندر بوشهر قرار گرفته است. این جزیره شیف نام دارد و در انتهای تالاب حله از بهم پیوستن آب رودخانه های شاپور و دالکی به وجود آمده است. محل قرار گیری این جزیره در ۱۲ کیلومتری شمال غربی شهرستان بوشهر و ۶ کیلومتری بندر بوشهر می باشد. جمعیت روستای شیف حدود ۳۷۰۰ نفر طبق آمار سال ۱۳۹۰ برآورد شده است. حدود ۸۰۰ خانواده در این جزیره زندگی می کنند. زبان غالب دراین روستا عربی است، و اهالی آنجا لهجه ی عربی مخصوص به خودشان را دارند. شغل اکثر مردم این جزیره صیادی بوده و زمین های جزیره شیف در بوشهر دارای ارتفاع کمی می باشد.

جزیره شیف بوشهر

تاریخچه ای از جزیره شیف

نام این جزیره در گذشته شیخ سعد خوانده می شد، دلیلش هم قرار داشتن مزار شیخ سعد در این جزیره بوده است. به نقل از اهالی این روستا شیخ سعد یک جنگجوی ایرانی بوده که مدتی بر جزیره شیف تسلط داشته و به عبارتی فرمانروانی این جزیره بوده است. تا سال ۱۳۲۷ خورشیدی این جزیره زیر سلطه احمدخان انگالی بوده و به فرمان او نام این جزیره از شیخ سعد به شیف تغییر کرده است. اما در سال ۱۳۲۷ مردم علیه احمدخان انگالی برخاستند و بر ضد او قیام کردند. احمدخان مجبور شد با تمام اعضای خانواده خود به بوشهر هجرت کند و به مدت دو سال در محله های مختلف استان بوشهر سکونت بگزیند. هم اکنون از محل زندگی احمدخان در جزیره شیف خرابه ای بیش باقی مانده است. شیف در گذشته بندر حمل ونقل کالاهای صادراتی و وارداتی از ایران به کشورهای خلیج فارس و برعکس بود و احمدخان از صاحبان کالا مالیات می گرفته است، به این معنی که تمام کالاها از تهران و اصفهان و شیراز توسط چارپایان به جزیره شیف در بوشهر آورده می شد و بعد با لنج به کشورهای خلیج فارس حمل می گردید. محل دیگر جزیره بندرگاه است که در جنوب جزیره واقع شده و اکنون مختصر آثاری از آن درجزیره دیده می شود.در جزیره شیف تعدادی مسجد که در حیطه مدیریت اعتقادی شیعیان قرار دارد موجود است. از این مساجد سه مورد مربوط به اهل سنت هستند و یک مسجد با نام امام جعفر صادق که در سال ۱۳۷۵ در این جزیره بنا شده است.

جزیره شیف بوشهر

اگر قصد سفر به جزیره شیف در بوشهر را نمودید حتما سری به اسکله های ماهیگیری و ناخداها این شهر بزنید، بازار ماهی فروش ها را هم فراموش نکنید. جالب است بدانید که در این هیچ گونه مکانی به نام بازار ماهی فروش به آن شکل ما تصورش را می کنیم وجود ندارد. ماهی فروشان این منطقه بر روی اسکله معروف جزیره که در قسمت شمالی آن قرار دارد پس از صید، ماهی های خود را بر روی این اسکله به فروش می رسانند.

به غیر از سوژه ماهی در جزیره شیف در بوشهر اگر اهل عکاسی هستید، می توانید به انتهای شرقی جزیره حرکت کنید و شاهد لنج هایی که در ماسه های ساحل به دلیل جزر دریا فرو رفته اند بروید و عکس های زیبایی تهیه کنید. به طور معمول در این منطقه بچه ها در حال بازی هستند و به طور کلی فضای تلفیقی جالبی را شاهد خواهید بود. تلفیقی از لنج های از کار افتاده که در خاک فرو رفته اند و بچه ها و ماهی گیرانی که در این ساحل در حال فعالیت و جنب و جوش هستند. سکوت قابل ملاحظه ای در این جزیره حکم فرماست، گاهی با صدای موتور سیکلت یا خند و بازی بچه ها شکسته می شود. پوشش زنان این منطقه چادرهای رنگی است و برخی از مردان دژداشه(نوعی لباس محلی) بر تن دارند.

شیف شامل دو محله یکی در شرق به نام «حیار» و دیگری در غرب به نام «عواسی» که محله شرقی بزرگتر است. مزار شیخ سعد که زمانی زمامدار شیف بود در این منطقه واقع شده به همین دلیل هم هست که عده ای از مردم این جزیره را به جزیره شیخ سعد می شناسند.

در گذشته صادرات و واردات رونق داشته و کالاها از طریق این بندربه کشورهای حاشیه خلیج فارس صادر و یا وارد می شد. همچنین صنعت صیادی، کشاورزی و نخل داری و ذخایر نفت و نیروگاه های هسته ای، اقتصاد منطقه را در دست گرفته است.

رفته به اسکله جزیره و دیدن لنج ها و ناخداها همچنین سر زدن به بازار ماهی فروشان که در اسکله معروف واقع شده، خالی از لطف نیست.

جزیره شیف بوشهر

مرتبط:سوغاتی های بوشهر

آشنايي با كاروانسراي مشيرالملك

كاروانسراي مشيرالملك در ضلع شرقي ميدان مركزي شهر برازجان قراردارد.اين كاروانسرا در سال ۱۲۵۰ شمسي به فرمان حاج ميرزا ابوالحسن خان مشيرالملك با هزينه‌اي معادل ۴۰ هزارتومان ساخته شد.

معمار اين ساختمان حاج محمد رحيم شيرازي سازنده پل مشير و كاروانسراي دالكي است كه به طرز ماهرانه‌اي اقدام به ساخت اين بنا به سبك معماري زنديه كرده است.

عمده مصالح تشكيل دهنده اين كاروانسرا سنگ، گچ و ساروج است و در كف آن از تخته سنگ‌هاي بزرگ تراشيده شده، استفاده شده است.بام كاروانسراي مشيرالملك نيز با سنگ پهن تراشيده شده مفروش شده بود كه به هنگام بارندگي آب باران بوسيله ناودان‌هاي سنگي كه به طرز جالبي تعبيه شده بودند به بيرون از كاروانسرا هدايت مي‌شد.

در ديوار ضلع غربي كاروانسرا درب ورودي بسيار بزرگي از جنس چوب قرار دارد كه راه ورودي اصلي به حياط كاروانسرا بوده است.در همين ضلع طبقه دوم كاروانسرا وجود دارد كه به شاه‌نشين معروف است. در جلوي شاه‌نشين يك تراس نسبتاً وسيع رو به خارج وجود دارد.

در دو طرف اين شاه‌نشين راه پله هايي وجود دارد كه پشت بام كاروانسرا را به محوطه ديگري كه اندرون كاروانسرا و مخصوص زنان و كودكان بوده است وصل مي‌شود.

اين بنا مثل ساير كاروانسرا‌هاي ديگر داراي ۴ برج مرتفع است. مساحت كل بنا ۷۰۰۰ متر مربع با زير بنايي در حدود ۴۲۰۰ متر مربع مي‌باشد.كاروانسراي مشيرالملك مجموعاً داراي ۶۸ باب اتاق و حجره بوده كه به دليل تغيير كاربري آن در دوره‌هاي بعدي تعداد اتاق‌ها كم يا زياد شده‌اند.

از اين بنا تا سال ۱۳۰۰ شمسي به عنوان كاروانسرا استفاده مي‌شد كه به دليل واقع شدن شهر برازجان بر سر راه تجارتي شيراز به بوشهر مكاني مناسب جهت استراحت كاروانيان بوده است.

از سال ۱۳۰۰ شمسي كه قشون نظامي به برازجان وارد شد اين كاروانسرا محل مناسبي براي استقرار نظاميان شناخته شد.از سال ۱۳۳۵ با تغييرات و تعميراتي، اين بنا در اختيار شهرباني قرار گرفت كه از آن به عنوان زندان استفاده مي‌شد. به همين دليل به دژ برازجان معروف شد.

اين بنا سال ۱۳۷۷ با پيگيري‌هاي مكرر مديريت ميراث فرهنگي بوشهر به دليل اهميت و ارزش آن تخليه شد و در جهت كاربري فرهنگي و هنري اين اثر تاريخي مرمت‌هاي لازم روي آن صورت گرفت.

كاروانسراي مشيرالملك در سال ۱۳۶۲ به شماره ۱۶۳۸ در فهرست آثار ملي كشور به ثبت رسيد.

مرتبط:

سوغاتی های بوشهر

پلمب ۱۸۸ خانه مسافر در استان بوشهر

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان بوشهر از پلمب و تعطیلی ۱۸۸ خانه مسافر و سوئیت مبله خبر داد.

محمدحسین ارسطو زاده با اعلام این خبر عنوان کرد: برای حفظ سلامت مردم، در مورد اسکان غیر قانونی مسافر توسط مالکان خانه های مسافر برابر ضوابط با آنها برخورد می شود.

وی افزود: فعالیت چنین مراکز اقامتی در شرایط کنونی به صورت مستقیم سلامت مردم را تهدید می کند و ما برای حفظ سلامت و بهداشت مردم، با اسکان غیر قانونی مسافر توسط مالکان خانه های مسافر و سوئیت های مبله برابر ضوابط برخورد می کنیم.

این مسئول با اشاره به تشکیل تیم های نظارتی در اداره کل میراث فرهنگی استان بوشهر اظهار کرد: از ۱۷ اسفند سال گذشته تیم های نظارت و بازرسی ما از اماکن اقامتی شکل گرفت و تیم های مذکور تا سوم فروردین ماه سال جاری بیش از ۴۳۴ ماموریت نظارتی را از تاسیسات و اماکن گردشگری داشته اند که ۳۹۵ مورد از این ماموریت ها به دنبال گزارشات مردمی بوده است.

مدیرکل میراث فرهنگی بوشهر اضافه کرد: در این مدت ۱۰۰ مورد از اماکن گردشگری و اقامتی با بررسی تیم های نظارتی تعطیل و تخلیه شده و بیش از ۸۸ مورد خانه مسافر متخلف به دلیل عدم رعایت دستورالعمل ها و پروتکل های بهداشتی توسط تیم های گشتی این اداره کل پلمب شده اند.

ارسطو زاده تصریح کرد: ستاد تسهیلات سفر امسال در قالب ستاد پیشگیری و مقابله با بیماری کرونا در این اداره کل تشکیل شده و به صورت شبانه روزی با شماره تلفن ثابت ۳۳۳۲۳۱۷۷ به شکایات و گزارشات مردمی در خصوص فعالیت مراکز غیر مجاز اقامتی رسیدگی می کند.

منبع:ایسنا

مرتبط:

مشاهده پارادوکس سفر در نوروز کرونایی

معرفی پارک جنگلی چاهکوتاه

پارک جنگلی چاهکوتاه در روستای چاهکوتاه (چاه کوتاه) از توابع بخش مرکزی شهرستان بوشهر در ۵۰ کیلومتری شمال شرقی بوشهر واقع شده است. روستای چاهکوتاه در منطقه ‌ای دشتی استقرار یافته و بافت مسکونی متمرکزی دارد. چاهکوتاه از سطح دریا ۳۰ متر ارتفاع دارد و آب و هوای آن در فصول پاییز، زمستان و بهار معتدل و در تابستان گرم و خشک است. روستای چاهکوتاه از جنوب غربی به روستای کنار آبادی و از شمال شرقی به روستاهای تل اشکی و دویره محدود می شود.

توفان شن و تش باد (آتش باد) دو عامل اساسی مؤثر در اقلیم و معماری این روستاست. به دلیل بالا بودن سطح آب های زیرزمینی و عمق کم چاه های آب در گذشته، نام روستا چاه کوتاه نامیده شده است. قدمت این روستا به اواخر دوره صفوی مربوط است. مردم روستای چاهکوتاه، در حوادث جنگ های جنوب (ایران – انگلیس) نقش فعالی داشته اند و آرامگاه هایی از آنها به جا مانده است. مردم روستای چاهکوتاه به زبان فارسی با لهجه محلی سخن می گویند، مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند.

در دهه ۱۳۵۰ در اجرای طرح کنترل و مهار شن های روان، پارک جنگلی چاکوتاه احداث گردید و کشت درختان کویری به منظور مهار پیشروی بیابان در این منطقه رواج یافت. پارک جنگلی چاکوتاه، به یکی از نشانه های اصلی این روستا تبدیل شده است.

اقتصاد روستای چاهکوتاه بر پایه فعالیت‌های کشاورزی، دامداری، امور خدماتی و تولید صنایع دستی استوار شده است. گندم و جو مهم‌ترین محصول زراعی این روستاست. دامداری سنتی و تولید انواع لبنیات مانند شیر، ماست، پنیر، کره و روغن حیوانی در روستا رواج دارد. گروهی از زنان و دختران روستای چاهکوتاه به تولید انواع صنایع دستی اشتغال دارند. برخی از طرح‌های بافته‌های قالی ، گلیم و گبه‌های تولیدی روستا کاملاً رنگ و طرح بومی دارند و حاصل تصویرسازی و هنرمندی زنان و دختران روستاست.

پارک جنگلی چاهکوتاه

از مراسم ویژه مردم روستای چاهکوتاه می‌توان به مراسم دعای باران، دعای آرامش دریا، آیین‌های عزاداری روز عاشورا و مراسم سنتی عروسی اشاره کرد. در مراسم دعای باران و دعای آرامش دریا، از سازهای بادی و زهی استفاده می‌شود که جذابیت خاصی به برگزاری مراسم می‌بخشد. مردم روستا در این نوع مراسم عمومی حضوری فعال دارند.

سوغات روستای چاهکوتاه شامل صمغ، کندر، داروهای گیاهی و لبنیات می‌باشد و طبخ للک، رشته و انواع غذاهای جنوبی در روستای چاهکوتاه رواج دارد.

پارک جنگلی چاهکوتاه با قدمتی ۴۰ ساله، پارک بسیار زیبایی است که به زیستگاه گونه های گیاهی – درختی مناطق کویری و حاره ای و گونه های پرندگان ساحلی تبدیل شده است. مسیرهای بسیار زیبایی در دل این پارک جنگلی احداث شده است که از میان درختان کویری عبور می کند. آواز پرندگان و سکوت و پاکیزگی عمومی فضا، جذابیت پارک را دو چندان کرده است. نخلستان های انبوه خرما و مزارع طلایی گندم از دیگر چشم اندازهای زیبای روستای چاهکوتاه هستند.

آرامگاه شیخ حسینی چاهکوتاهی و فرزندانش که در جنگ معروف جنوب (ایران و انگلیس) به شهادت رسیده اند، از آثار تاریخی روستای چاهکوتاه است. در ضلع شمال غربی آرامگاه شیخ، آرامگاه شاعر معاصر ایران، زنده یاد منوچهر آتشی قرار دارد. مختصات جغرافیایی روستای چاهکوتاه ۵۱ درجه و ۸ دقیقه طول شرقی و ۲۹ درجه و ۳ دقیقه عرض شمالی است و این روستا از طریق شهر بوشهر با جاده‌ای مناسب قابل دسترسی است.

مرتبط:

عمارت كوتی _قدیمی ترین کنسولگری بوشهر

عمارت كوتی _قدیمی ترین کنسولگری بوشهر

جنوب ایران که به تصرف انگلیسی ها درآمد، فقط یک اتفاق سیاسی یا نظامی نیفتاد. زبان و معماری منطقه هم از این تسلط بیگانگان تاثیر گرفت و حالا اگر گذارتان به این منطقه بیفتد، می توانید ده ها اثر تاریخی از تسلط انگلیسی ها، پرتقالی ها و آمد و شد هندی ها ببینید.یکی از این بازمانده های خارجی در جنوب ایران، كنسولگری انگلیس معروف به «عمارت كوتی» است. بنایی كه در ضلع جنوب غربی بافت قدیم بوشهر و در محله كوتی قرار دارد و محله هم به دلیل وجود همین بنا، به این نام خوانده می شود. محله کوتی از محله های بزرگ و قدیمی بوشهر به حساب می آید و قسمت زیادی از آن در امتداد ساحل دریا قرار دارد.

معماری این محله دفاعی است تا دزدان دریایی نتوانند به منطقه نفوذ کنند. بنابراین، گشت و گذار در محله کوتی شما را یاد سرزمین قلعه ها خواهد انداخت. اهمیت کوتی در بوشهر قدیم به حدی بود که بیشتر مراکز تجاری، فرهنگی و نمادهای زندگی مدرن آن دوران، در این محله ساخته شده بود.

سه حیاط و یک عمارت

عمارت كوتی از سه حیاط غربی، شرقی و شمال شرقی تشكیل شده و در هر كدام از حیاط ها اتاق هایی در یك و دو طبقه با كاربری های مشخص، ساخته شده است.

پلان معماری اتاق های حیاط غربی كه در دو طبقه (همكف و اول) ساخته شد، «U» شكل است و در سه جهت شمال، جنوب و شرق اتاق ها، طارمه قرار داشته و بین ستون های طارمه ها، آفتابگردان چوبی تخت به كار رفته بود. از اتاق های حیاط غربی به عنوان دفتركار پرسنل كنسولگری انگلیس استفاده می شد.

در حیاط غربی، كف اتاق های طبقه همكف با اندود ساروچ و كف اتاق های طبقه اول با اندود گچ فرش شده و سقف آنها با تیرهای چندل پوشانده شده است.در برخی اتاق ها به علت بلندی طول اتاق از تیرهای چوبی قطور كه به تیرهای باربر (حمال) معروف هستند، برای اتصال تیرهای چوبی بین دو سقف به یكدیگر استفاده شده است.

از تزئینات هنری به كار رفته در اتاق های حیاط غربی به این موارد می توان اشاره كرد: استفاده از شیشه های رنگی در بازشوها ( درها، پنجره ها، گنجه ها)، هنر گچبری در حاشیه اتاق های ضلع شمالی به شكل نقوش گل و بوته و ساقه های گردان، به كاربردن كاشی های نقش دار رنگی در ابعاد ۱۰*۱۰ سانتیمتر در اطراف بخاری های اتاق های طبقه اول، و همچنین از تزئینات گچبری به سبك اروپایی به دور ستون ها طارمه ضلع جنوبی همراه با پخ در جهات مختلف آنها.

در حیاط شرقی كه پشت (سمت شرق) حیاط غربی قرار دارد و از نظر وسعت و مساحت بزرگ تر از حیاط غربی است، اتاق ها در یك طبقه (همكف) طراحی شده و از حیاط برای پاركینگ وسایل نقلیه (كالسكه و ماشین) استفاده می شده است.

کلیسایی در دل خانه

در ضلع جنوب حیاط شرقی، كلیسای مستطیل شكل كوچكی با سقف بلند قرار داشته كه به كلیسای (عیسی، ظهور مسیح) شهرت داشته و توسط رالف نارمن شارب در سال ۱۹۱۱ میلادی ساخته شده است.

در این كلیسای كوچك یك طبقه كه به كارمندان و افسران انگلیسی اختصاص داشته و از معماری زیبایی برخوردار بوده، از بازشوهای ( پنجره ها) ظریف، با شیشه های رنگی، قوس تزئینی شاخ بزی بین دیوارها و بالای پنجره ها و چراغ های چوبی زیبایی در گوشه های دیوارها به عنوان تزئینات داخلی استفاده شده است. بر سر در ورودی ضلع جنوبی كتیبه ای نصب بوده كه نام كلیسا به زبان فارسی و انگلیسی بر روی آن نوشته شده بود.

حیاط شمال شرقی نسبت به دو حیاط دیگر كوچكتر است. اتاق ها در سه جهت حیاط و یك طبقه ساخته شده و از آنها به عنوان انباری، اتاق نگهبانان و رانندگان استفاده می شده است. در ضلع شمال غربی بنا سرویس های بهداشتی (خزینه، چاه و حوضخانه، دستشویی ) قرار داشته و دو اتاق یك طبقه، برای كار پزشكان در نظر گرفته شده بود.

كف هر سه حیاط با اندود سیمان پوشانده شده و ارتباط طبقات به یكدیگر توسط سه نوع راه پله، یك دوم در گردش، یك طرفه و دو طرفه انجام می گرفت. زمین بازی تنیسی در خارج محوطه عمارت و در سمت غرب قرار داشته و آب انبار بزرگی در خارج حیاط كنسولگری بریتانیا و در سمت شرق برای استفاده ساكنین ساخته شده بود.

مسیر مقامات و رجال

ورود و خروج افراد به عمارت كوتی از طریق چهار در كه در چهار جهت شمال، غرب، شرق و جنوب قرار داشته، انجام می گرفت. از در شمالی، كه نسبتاً بزرگ است و امروز نیز وجود دارد، برای رفت و آمد وسایل نقلیه، و از در غربی كه دو ستون دایره شكل سنگی در دو سمت آن قرار دارد برای آمد و شد مقامات عالی رتبه انگلیسی استفاده می شده و در دو طرف در غربی از داخل، دو اتاق یك طبقه برای كنترل ورود و خروج افراد ساخته شده بود. در جنوبی كه كلیسا را به خارج متصل می ساخت، این امكان را به وجود می آورد كه افراد بدون عبور از سایر قسمت های ساختمان، به كلیسا رفت و آمد كنند و در شرق حیاط نیز یك در تخته ای كوچك قرار داشت.

سرنوشت کنسولگری پیر

با ملی شدن صنعت نفت ایران و رفتن انگلیسی ها از بوشهر، ساختمان این عمارت برای مدتی به عنوان اداره امور دارایی و اقتصاد و سپس اداره كشاورزی از آن استفاده شد. در هنگام جنگ تحمیلی، مهاجران جنگی در این ساختمان اسكان داده شدند. با تمام این ها، عمارت کوتی در ۵ تیرماه ۱۳۸۰ ه ش به شماره ۳۹۹۵ در فهرست آثار ملی كشور به ثبت رسید. زمانی که خیلی دیر بود و به همین دلیل بنا تا امروز آسیب های زیادی را متحمل شده است.

مرتبط:

عمارت امیریه _ دیدنی تاریخی بوشهر

بوشهر در زمستان

سواحل جنوب ایران یکی از بهترین مقاصد برای گشت و گذار زمستانی است؛ هوای گرم و شرجی استان های جنوبی، در این فصل تبدیل به آب و هوایی معتدل و مطلوب برای گردشگران می شود. بوشهر، یکی از این استان هاست که شهرها و جزایرش، بیش از ۹۰۰ کیلومتر نوار ساحلی خلیج فارس را به خود اختصاص داده تا همنشینی با این دریای زیبا و قدم زنی در ساحل تمیزش از جذابیت های سفر به آن جا باشد. البته استان بوشهر فقط ساحل زیبا ندارد، کوهستان هم دارد؛

کوه های نه چندان مرتفعی که باعث ایجاد چشمه ها، آبشارها و سرسبزی هایی در این استان شده است و نخلستان ها و باغ های منطقه که از آن ها سیراب می شوند طبیعت باصفایی پیشِ روی مسافران بوشهر می گذارد. وجود آثار باستانی و تاریخی در بوشهر نیز می تواند انگیزه ای مضاعف برای مسافران و گردشگرانش باشد. پس تا بهار از راه نرسیده و هوا گرم نشده، دست به کار شوید و لذت سفر به این خطه از کشورمان را از دست ندهید.

چطور برسیم؟

فاصله استان بوشهر تا تهران زیاد است و اگر حوصله رانندگی ندارید، امکان سفر هوایی هم برایتان فراهم است.

جاده ای: پرترددترین راه ورود به استان بوشهر، جاده برازجان است و از مسیر یاسوج- نورآباد یا شیراز- کازرون می توانید به آن وارد شوید تا پس از پشت سر گذاشتن برازجان، به شهر بوشهر برسید. استان فارس دو جاده دیگر هم به این استان دارد، فیروزآباد به جم و فیروزآباد به اَهرَم. اگر در استان خوزستان هستید می توانید از بهبهان یا هندیجان به بندر دیلم در غرب استان بوشهر برسید. برای ورود به شرق استان هم باید از هرمزگان وارد جاده گاوبندی (پارسیان) به عسلویه شوید.

هوایی: علاوه بر مرکز استان، شهرهای جم، عسلویه، بَهرِگان (بندر امام حسین (ع)) و جزیره خارک دارای فرودگاه هستند و از فرودگاه اغلب استان های کشور می توانید خود را به این استان دریایی برسانید.

دریایی: برای تهیه بلیت کشتی از بوشهر و گناوه به جزیره خارک، به سایت daryasafar.pmo.ir مراجعه کنید.

موزه گردی؛ موزه ای از جنس دریا

در استان‌گردی‌تان حتما سری هم به موزه های بوشهر بزنید. مثل موزه «دریا و دریانوردی خلیج فارس» که در عمارت قاجاری و زیبای کلاه فرهنگی در ساختمان کنسولگری وقت انگلستان بندر بوشهر قرار دارد. این موزه که زیرنظر نیروی دریایی ارتش اداره می شود، ابزار هدایت کشتی، ادوات سطحی و غیرسطحی جنگی دریایی و البته بقایای کشتی ۱۱۰ ساله «پرسپولیس» را که نخستین ناو جنگی ایران بوده، برای بازدید عموم در محوطه بزرگ خود جای داده است.

بازدید از عمارت های کهن

بازار سنتی بوشهر: شهر بوشهر فقط یک ورودی دارد و از هر مسیری که وارد شهر شوید ابتدا به میدان مطهری می رسید. آنجا باید وارد بلوار طالقانی شوید و در آن برانید تا ساختمان اداره بنادر و دریانوردی را در سمت راست تان و خیابان شهدا را در سمت چپ تان ببینید.

وارد خیابان شهدا شوید تا به بازار نزدیک تر شوید. بازار سنتی بوشهر در دوران قاجار ساخته شده است و آثار معماری آن دوران در راسته ها و مغازه ها به چشم میخورد. نورگیرها و تهویه های سقف به گونه ای طراحی شده اند که باران وارد صحن بازار نمی شود و در روزهای گرم بهار و تابستان هم نور خورشید مستقیما به بزار نمی تابد. دو راسته اصلی بازار شامل «معین التجار» و «رییس التجار» هستند و اگر از خیابان لیان وارد بازار شوید، به ترتیب با صنوف قنادی، مسگری، لحیم کاری، طلا و ساعت، بزازی، عطاری، ماهی فروشی و رطب فروشی رو به رو می شوید.

عمارت ها و موزه ها: در شهر بوشهر می توانید از عمارت های تاریخی زیادی دیدن کنید. عمارت کلاه فرنگی در محله «سبزآباد» که محل موزه دریانوردی است و عمارت قاجاری «طاهری» در خیابان ساحلی که موزه مردم شناسی بوشهر در آن مستقر است، آماده بازدید گردشگران است. کلیسای ارامنه یا گریگوری یکی از ساختمان هایی است که حتما باید به تماشای آن رفت. این کلیسا در نزدیکی تقاطع خیابان انقلاب- آیت الله بلادی بهبهانی در محله «شنبدی» قرار دارد و متعلق به دوره حضور انگلیسی ها در بوشهر یعنی حدود ۱۵۰ سال پیش است.

 درخت بزرگ وسط حیاط این کلیسا و گورستان ارامنه پشت آن، بسیار قدیمی و دیدنی است. عمارت تاریخی دیگر بوشهر، عمارت «حاج رییس» است که مجموعه ای از پنج ساختمان تودرتو است و در اواسط دوره قاجاریه توسط تاجری سرشناس به نام «حاج عبدالرسول طالبی» معروف به «حاج رییس» ساخته شده است. این بنا هم در محله شنبدی قرار دارد و تقریبا شش متر تا دریا فاصله دارد. «عمارت گلشن» هم تقریبا ۱۷۰ سال قبل توسط تاجر بزرگی به نام «گلشن» در فاصله ای نزدیک به دریا ساخته شده. این بنا در خیابان خلیج فارس واقع شده است و هم اکنون یگان حفاظت و مرمت سازمان میراث فرهنگی در آن استقرار دارد.

ساحل بوشهر: شهر بوشهر حدود ۱۸ کیلومتر ساحل صخره ای و ماسه ای دارد که البته تمام این ساحل قابل استفاده برای مسافران نیست. اگر خیابان خلیج فارس را در حاشیه دریا ادامه بدهید، به پارک ساحلی می رسید که آلاچیق، قهوه خانه و کافه های زیادی دارد و می توانید کمی آن جا استراحت کنید.

غذاهای محلی: بعد از گشت و گذار در بوشهر و بازارش می توانید به انتهای غربی خیابان لیان (سمت ساحل) بروید و از غذاهای دریایی «رستوران سنتی قوام» (که یک آب انبار ۱۵۰ ساله بوده) لذت ببرید. رستوران های «خاتم» (در کمربندی خلیج فارس)، «اسطوره» (در میدان مطهری) و «میداف» (در مسیر ساحلی جفره) هم فضایی سنتی دارند. همچنین فلافل فروشی های این شهر را فراموش نکنید! «شهرک بهمنی»، «خیابان ساحلی»، «پارک شغاب» و «پارک آب شیرین کن» پر از فلافل فروشی اند.

blank

مسیر بوشهر- برازجان- تنگ‌ارم؛ از ساحل تا کوهستان

نخلستان های آب پخش: از تنها دروازه خروجی بوشهر که بیرون بیایید وارد جاده برازجان خواهید شد. نام دیگر «بزارجان»، «دشتستان» است و در همین جاده می توانید نخلستان های معروفش را ببینید. تقریبا ۱۰ کیلومتر مانده به برازجان، از بزرگراه خارج شده، خروجی سمت چپ را انتخاب کنید که به طرف شهر کوچک «آب پخش» می رود. نخلستان های آب پخش اکثرا در شرق و جنوب این شهر قرار دارند و از آب رودخانه «شاهپور» (یا همان دالَکی) تغذیه می شوند که البته این آب از طریق کانال های متعدد و پرتعداد، بین نخلستان ها پخش می شود و علت نامگذاری شهر هم همین بوده است.
خرماهای آب پخش شامل انواع «کبکاب»، «شیخالی»، «بریمی»، «محبوبی»، «برهی»، «قندی» و… بوده که نوع «کبکاب» آن بسیار گوشتی و آبدار است. می توانید از آب پخش به برازجان برگردید یا مسیرتان را به طرف شهر سعدآباد ادامه دهید تا بتوانید پنج کیلومتر بعد از سعدآباد، روستای «زیرراه» و آبشار معروفش را بدون هیچ پیاده روی ای ببینید. شهر بعدی، «وحدتیه» است و بعد از وحدتیه به جاده اصلی خواهید رسید که آن جا باید به چپ بپیچید.

گور دختر و کوشک اردشیر: حدود هشت کیلومتر برانید تا خروجی «تنگ ارم» را در سمت راست تان ببینید. در این جاده کوهستانی حدود ۳۰ کیلومتر که جلو رفتید، بعد از روستای «رود فاریاب» تابلوهای «آبشار رودفاریاب» را در حاشیه جاده می بینید. برای دیدن این آبشار باید از پله های احداث شده استفاده کنید. در ادامه راه، به شهر سردسیر «تنگ‌ارم» خواهید رسید. معروف بودن «تنگ‌ارم» به خاطر دو بنای تاریخی اش است، «گور دختر» که بنایی سنگی از دوران هخامنشی است و «کوشک اردشیر» که کاخ و عمارتی ساخته شده از سنگ و ساروج است و قدمت ساسانی دارد.

برای دیدن این آثار تاریخی باید یک کیلومتر بعد از شهر تنگ‌ارم، در جاده فرعی که سمت چپ تان می بینید حدود ۳۰ کیلومتر برانید و گردنه را رد کنید و وقتی به دشت رسیدید، سه راهی را به سمت چپ بپیچید و ۱۰ کیلومتر دیگر هم جلو بروید تا «گوردختر» و «کوشک اردشیر» را در سمت چپ خود و به فاصله نسبتا نزدیک از جاده ببینید.

blank

مسیر بوشهر تا بندر سیراف؛ راه آبی ابریشم

دلوار: «رئیسعلی دلواری» نماد مبارزه با استعمار در بوشهر است که خانه اش در شهر دلوار تبدیل به موزه شده است. برای رسیدن به دلوار که در ۴۵ کیلومتری شرق بوشهر قرار دارد، باید از بوشهر خارج شوید و قبل از رسیدن به «چغادک» به جاده سمت راست تان بروید. دلوار علاوه بر خانه رئیسعلی دلواری، ساحل زیبایی هم برای قدم زنی دارد.

خورموج: از دلوار به «جائینک» بروید و جاده فرعی «انبارک» را انتخاب کنید. تا بتوانید قبل از رسیدن به شهر «اَهرَم» وارد جاده «خورموج» شوید. در شهر خورموج، «قلعه محمدخان دشتی» را ببینید و سپس از شهر خارج شوید و «بُحِیری» را هم رد کنید و وارد جاده زائر عباسی در سمت راست تان شوید و تا انتهایش بروید، سپس به سمت راست و یک کیلومتر جلوتر به چپ بپیچید تا بتوانید نیایشگاه باستانی و صخره ای «مُند» را در انتهای مسیر ببینید که نمایی شگفت انگیز دارد و حتی می توانید وارد حفره های دست کند آن هم بشوید.

گنبدهای نمکی جاشَک: جاده خورموج- کنگان را ادامه دهید تا ابتدا به شهر کوچک «کاکی» برسید. تقریبا ۱۶ کیلومتر بعد از کاکی، یک جاده فرعی خاکی در سمت چپ تان است که برای ورود به آن باید از دوربرگردان بعدی، وارد باند مقابل شوید. در انتهای این جاده خاکی و شش کیلومتری (موسوم به جاده معدن نمک جاشک) می توانید خودروتان را پارک کنید و با کفش مناسب، شروع به دامنه نوردی در میان گنبدهای نمکی کنید. این احجام سنگی نمکی، از همان جا شروع شده است و هرچه جلوتر بروید بزرگ تر و خوش رنگ تر می شوند، شورابه های کوچکی را هم می توانید در مسیرتان ببینید.

بندر سیراف یا طاهری: بعد از جاشَک، به «آبدان» و «کنگان» و سپس «سیراف» خواهید رسید. در بندر سیراف ابتدا به دیدن منطقه باستانی «سیراف» بروید که پر از گودال های چهارگوش است که عده ای آن ها را گورهای کهن می دانند و عده ای هم بر این باورند که این گودال ها برای مهار سیلاب حفر شده اند. بعد از دیدن این محوطه، به دیدن «عمارت نصوری» در انتهای شهر بروید که قدمت قاجاری دارد. در اینجا تماشای ساحل زیبای «بندر سیراف» را هم از دست ندهید.

بندری که در زمان تجارت جاده ابریشم، نقش به سزایی در تجارت بین المللی داشته است و دریانوردان آن از یک طرف تا سواحل جنوبی عربستان و سواحل شرقی آفریقا و از طرف دیگر تا سواحل هندوستان و چین در اقیانوس آرام به تجارت می پرداخته اند.

بندر سیراف بوشهر
کوه پردیس: از سیراف که به سمت شمال حرکت کنید و وارد جاده ۲۰ کیلومتر و کوهستانی سیراف- جم شوید، کمی مانده به شهر جم، نمای زیبایی از «کوه پردیس» (یا پَدری) را خواهید دید که البته روایاتی غیرواقعی هم درباره اش وجود دارد، مثل خواص درمانی، جاذبه قوی اش و کشاندن خودروها در سربالایی و… اما تماشای منظره زیبایش خالی از لطف نیست.

کوه پردیس بوشهر

چه بخریم؟

سفری با طعم خرید
در استان بوشهر می توانید در دو بندر «گناوه» و «دیلم» از بازارهای ساحلی خرید کنید. از بوشهر به برازجان بروید و در کمربندی برازجان، جاده گناوه را انتخاب کنید وقتی به گناوه برسید ابتدا وارد بلوار جمهوری خواهیدشد. این بلوار را که مستقیم ادامه دهید، از تقاطع پاسداران به بعد، دیگر بلوار نیست و نامش هم خیابان بسیج می شود. از همین جا پاساژها را خواهیددید و اگر در خیابان بسیج، اولین چهارراه را به چپ بپیچید، به میدان امام یا همان بازار اصلی می رسید. از ضلع جنوبی میدان که به طرف پایین حرکت کنید، به بلوار ملوان می رسید و رو به روی تان (سمت اسکله)، بازار ماهی فروش ها را می بینید.

 در کنار بازار ماهی فروش ها می توانید به اسکله بروید و به ویژه هنگام طلوع یا غروب خورشید، عکس های زیبایی از محل پهلوگیری کشتی ها بگیرید. بلوار ساحلی خلیج فارس هم محل مناسبی است برای قدم زدن در ساحل زیبای خلیج فارس. اگر همچنان میل به بازارگردی دارید، می توانید سری هم به بازارهای ساحلی بندر دیلم در ۶۵ کیلومتری گناوه (در مسیر خوزستان) بزنید. اگر هم می خواهید ماجراجویی کنید، می توانید از اسکله «گناوه»، سوار شناورهای مسافربر شوید و به جزیره خارک بروید، شبی را در جزیره سر  کنید و صبح فردا به گناوه برگردید.

منبع: ماهنامه همشهری سرزمین من / برترین ها

مرتبط:

عمارت امیریه _ دیدنی تاریخی بوشهر

ساحل ریشهر بوشهر ساحل پیر جنوب!