نوشته‌ها

دستکند زیرزمینی روستای موغان فریدن

دستکند زیرزمینی ۴ طبقه روستای موغان در تاریخ ۱۹ دی ماه سال ۹۵ در زیر تپه مشرف به این روستا کشف شد. دستکنده به گونه‌ای از معماری اطلاق می‌شود که در آن به‌منظور خلق فضای معماری، از فرآیند کاهش فضا استفاده می‌شود. به عبارت دیگر برخلاف آنچه در معماری معمول از روی هم قرار دادن مصالح می‌توان به فضای مورد نیاز دست پیدا کرد، در معماری دستکند این فضاها نتیجه کندن بخش‌های از یک توده و حجم‌پر است به‌همین دلیل خلق این اثر، معماری کاست نام گرفته و در متون علم معماری به زبان لاتین Troglodytic Architecture خوانده می‌شود.

در شهر فریدن و به خصوص روستاهای آن به خاطر شرایط فراهم شده به وسیله بستر خاک و زمین موجود، دستکنده‌ها به وفور یافت می‌شوند و معمولا هر طایفه دارای یک دستکَند بوده است. اسناد معتبر مبنی بر قدمت این آثار وجود ندارد اما براساس کاوش‌ها و نظر باستان شناسان قدمت این آثار تا دوره صفویه هم می‌رسد.

تاکنون در سطح شهرستان فریدن حدود ۵۰۰ دستکند شناسایی شده است. از این تعداد چهار دستکند منحصربه‌فرد هستند که عبارت‌اند از دستکند شهر دامنه، دستکند روستای موغان، دستکند روستای قوهک و دستکند روستای سواران.

دستکند روستای موغان در نزدیکی رودخانه پلاسجان و در داخل روستای موغان واقع شده است. روستای موغان در بیست کیلومتری مرکز فریدن و  ۱۴۰ کیلومتری غرب اصفهان واقع شده است.

 معماری طبقاتی دستکند

از جمله مهم‌ترین دلایل شاخص بودن این مکان، معماری طبقاتی آن است. به نحوی که این دستکند در ۴ طبقه بنا شده و ۹ ورودی دارد که تاکنون ۴ ورودی آن مورد شناسایی دقیق قرار گرفته است. تهویه هوای این چهار طبقه، به وسیله یک چاه تهویه انجام می‌شود که از هر چهار طبقه عبور می‌کند.

این شهر زیرزمینی دارای ۹ ورودی است، ورودی که برای مسافران و بازدیدکنندگان در نظر گرفته شده است از طبقه دوم شروع می‌شود، از پله‌های ورودی که پایین برویم، راهرویی با دهانه باریک سمت چپ نیز دیده می‌شود و راه کمی مار پیچ می‌شود تا به راهرو طبقه دوم که فضا روشن‌تر است می‌رسد.

داخل راهرو طبقه دوم آخوره‌ها  نمایان می‌شود، در مرکز این راهرو چاهی عمیق وجود دارد که برای تامین آب شرب ساکنان و احشامشان بکار می‌رفته است.

همچنین در همین بخش از راهرو طبقه دوم، پلکانی وجود دارد که بینندگان را به طبقه سوم هدایت می‌کند، در میان این راهرو، چاه تهویه هوا قرار گرفته که نشان از توانمندی معماران سنتی و چیره دست آن زمان دارد.

در سمت راست انتهای سالن طبقه دوم اتاقکی قرار دارد که وقتی وارد آن می‌شویم، در انتهای اتاق حفره‌ای را مشاهده می‌کنیم که بر اساس گفته‌ها، با دست کنده‌های مجاور در ارتباط است.

با گذر از این یک راهروی باریک، طبقه سوم را مشاهده می‌کنیم که سقفش نسبت به دیگر طبقات تفاوت دارد، به گونه‌ای که سقف این طبقه، محکم‌تر از سقف دیگر طبقات است، انتهای این طبقه نیز یک چاه آب وجود دارد، همچنین  در دیوارهای این طبقه غرفه کوچکی برای نگهداری سلاح و عدوات تعبیه شده است.

انتهای راهروی طبقه دوم که نسبت به دیگر طبقات بزرگ‌تر است، پله‌های کوچکی وجود دارد که بیننده را به طبقه اول راهنمایی می‌کند، در این طبقه شاهد یکی دیگر از ورودی‌های ۹ گانه این دستکند زیر زمینی هستیم و سپس با گذر از ورودی، جایگاهی برای استراحت ساکنان مشاهده می‌شود.

معماری این طبقه نیز شبیه دیگر طبقات است، اما نسبت به دیگر طبقه‌ها اتاقک‌های محورهای چپ و راست آن کمی بیشتر است. میان این طبقه راهرویی وجود دارد که  به طبقه چهارم راه دارد.

این دستکند زیر زمینی که مساحت بیش از ۳۰۰۰ متر را به خود اختصاص داده است، در گذشته برای مقابله با بلایای طبیعی و همچنین هجوم دشمنان و حمله حیوانات درنده ساخته شده است. با توجه به شرایط اقلیمی شهرستان فریدن که زمستان‌های بسیار سرد دارد، وجود این دستکندها برای حفظ جان سازنده‌های دستکندها و احشام آ‌نها ضروری بوده است.

از دیگر ویژگی‌های این دستکند زیرزمینی، وجود تابستان خنک و زمستان گرم در محیط آن است. با توجه به احداث این دستکند در عمق زمین، دمای هوای آن همواره در حدود ۱۸درجه است، لذا در ادوار مختلف به ویژه در زمستان نیاز به سوخت برای گرما نداشته است.

* گزارش از زهرا گرامی، مدیر  روابط‌عمومی اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان فریدن

مرتبط:

دستکند زیرزمینی سامن؛ گمشده در پیچ و خم اعتبار

روستای صخره‌ای «میمند»

گوور قلعه ، گوردخمه صخره‌ای در ماه‌نشان زنجان

دست کنده های روستای موغان

روستای موغان یکی از روستاهای گردشگری شهرستان فریدن است. این روستا که قدمتی کهن دارد دارای روستایی دست کند و تاریخی است که در چهار طبقه ساخته شده و مورد توجه گردشگران قرار گرفته است. شهر زیرزمینی موغان در عمق ۲۰ متری زمین در زیر تپه باستانی روستا، در وسط آبادی قرار گرفته است. روستای دست کند دو دوره تاریخی دارد، دوره اول که مربوط به قبل از اسلام است با سفالهای نخودی و قرمز رنگ شناخته می شود و دیگری مربوط به دوره اسلامی است. برخی قدمت طبقات یک و دو را به دوره های هخامنشی نسبت داده اند.

این شهر زیرزمینی دارای ۹ ورودی است که از این تعداد تنها پنج ورودی باز شده است. ورودی که برای مسافران و بازدیدکنندگان در نظر گرفته شده است از طبقه دوم شروع می شود، از پله های ورودی که پایین برویم در تاریکی که پیش می رویم، راهروی دهانه باریک سمت چپ را نیز می بینیم، اینجا راه، کمی مار پیچ می شود اما با ورود به راهرو طبقه دوم فضا روشن تر است.

داخل راهرو طبقه دوم که می شویم آخوره ها، چپی و راستی ها را مشاهده خواهیم کرد  که هنوز بر پیکر آنها جای تیشه آدمی باقی است، وسط راهرو چاهی عمیق وجود دارد که از تامین آب شرب ساکنان این طبقه برای خود و احشامشان خبر می دهد.

روستای موغان

وسط راهرو طبقه دوم پلکانی است که ما را به طبقه سوم هدایت می کند، در میان این راهرو تهویه هوا قرار گرفته که نشان از معماران چیره دست آن زمان دارد، طبق گفته راهنمای گردشگری از این نوع تهویه ها، ۱۲ تای دیگر در این شهر زیر زمینی وجود دارد.

اتاقک تاریکی در سمت راست انتهای سالن طبقه دوم قرار گرفته که وقتی وارد آن می شویم، در انتهای اتاق سوراخی را مشاهده می کنیم که بر اساس گفته ها، با دست کنده های مجاور در ارتباط است.

کمی خم می شویم تا پلکانی که ما را به طبقه سوم می رساند را رد کنیم، با گذر از این پلکان شاهد، آثار تیشه هایی هستیم که بر پیکر این راهروی تنگ و باریک ضربه زده است. با گذر از این راهرو طبقه سوم را مشاهده می کنیم که سقفش نسبت به دیگر طبقات فرق می کند و محکم تر از سقف دیگر طبقات است، انتهای این طبقه ۲۰ متری، یک چاه آب وجود دارد، همچنین جایی که برای نگهداری سلاح و عدوات جنگی در دیوار این طبقه تعبیه شده است، دیده می شود.

پلکان را برای رسیدن به طبقه اول باز می گردیم، انتهای راهروی طبقه دوم که نسبت به دیگر طبقات بسیار بزرگتر است، پله های کوچکی است که ما را به طبقه اول راهنمایی می کند، در این طبقه شاهد یکی دیگر از ورودی های ۹ گانه این شهر زیر زمینی هستیم و سپس با گذر از ورودی، جایگاهی برای استراحت مشاهده می شود که نمایان گر استراحتگاه ساکنان این شهر است.

روستای موغان

معماری این طبقه نیز شبیه دیگر طبقات است، اما نسبت به دیگر طبقات اتاقک های چپ و راست آن کمی بیشتر است. میان این طبقه راهرویی وجود دارد که ما را به طبقه چهارم راهنمایی می کند. طبقه پنجم این مجموعه بی بدیل در حال بازگشایی است.

این شهر زیر زمینی که مساحت بیش از ۳۰۰۰ متر را به خود اختصاص داده است، در گذشته برای مقابله با بلایای طبیعی و همچنین هجوم دشمنان و حمله حیوانات درنده ساخته شده است. با توجه به شرایط اقلیمی شهرستان فریدن که زمستانهای بسیار سرد دارد، وجود این دست کندها برای حفظ جان سازنده های دست کندها و احشام آ‌نها ضروری بوده است. از ویژگی های این شهر زیرزمینی، تابستان خنک و زمستان گرم آن است. با توجه به احداث این شهر در عمق زمین، دمای هوای آن بالاتر از هجده درجه بوده و نیاز به سوخت برای گرما نداشته است.

مسافران موغان باید بدانند که در این روستا فقط نظاره گر شهر زیر زمینی نخواهند بود بلکه مناظر طبیعی و دلربای این منطقه روز خوشی را برای آنها رقم خواهد زد. مجاورت موغان با رودخانه پلاسجان مناظر زیبایی را با این رودخانه خروشان به مهمانان خود هدیه می کند، این رودخانه یکی از شاهرگ های زاینده رود است و نوای شر شر آب این رودخانه نوازنده زندگی برای تمام مردم استان اصفهان است.

روستای موغان

مسافران روستای موغان می توانند با اقامت در خانه بوم گردی این روستا، شبی پرستاره را در بهار و تابستان این روستا تجربه کنند و صدای حیات وحش را زنده از دیار اقوام بشنوند. (فریدن به دیار شش قوم خود معروف است.)

موقعیت مکانی
روستای موغان در بیست کیلومتری مرکز فریدن و  ۱۴۰ کیلومتری غرب اصفهان واقع شده است.

مرتبط:

کلیسای غرغن ،شهرستان فریدن

روستای دره بید _مامن لاله های واژگون

دامنه‌های زاگرس

آب و هوای بکر، رودهای جاری ،دشت‌های سرسبز و طبیعت سحر انگیز دارد، باید دل به طبیعت داد و راهی سفری فراموش نشدنی بر دامنه‌های زاگرس شد.

کشور ایران که به سبب فراوانی آثار بدیع و شگرف به سرزمین چهارفصل مشهور است، در هزارتوی خود، مناطقی دارد بکر و دیدنی که اگر همت همراه و شور در سر باشد، باید رفت و دید. بهاران موسم آن است که چون فراغتی حاصل شود، گشت و گذار به سرزمین‌های نادیده عالم وجود را آغاز کنیم.

فریدن را که گویا نام از فریدون، پادشاه ایران باستان به عاریت گرفته و به عقیده برخی، کاوه آهنگر از آن برخاسته، مقصدی است مبارک، برای سفر نوروزی مسافرانی که علاقه‌مند مناظر زیبا هستند.

فریدن که منطقه‌ای کوهستانی و مرتفع است و بخشی از کوه‌های اصلی سلسله جبال زاگرس در آن قرار دارد، از شهرستان‌های غرب استان اصفهان است که از شمال به خوانسار و از جنوب به استان چهار محال و بختیاری و از شرق به تیران و کرون و از غرب به شهرستان الیگودرز و فریدون‌شهر محدود می‌شود.

تاریخچه

فریدن یا پرتیکان که در زمان هخامنشیان یکی از ایالات مهم ایران بوده است، محل عبور تنها جاده‌ای بوده که آپادانا را به پایتخت زمستانی هخامنشیان در شوش متصل می‌کرده است. مورخان اینگونه نگاشته‌اند که اسکندر مقدونی در تعقیب داریوش سوم، آخرین شاه هخامنشی، به فریدن یا پرتیکان آمد و پس از تسخیر این ولایت، “اوگزانر” را والی آن گماشت.

به فرمان اسکندر در ایران ۱۲ شهر ساخته شده که آن‌ها را اسکندری نامید، یکی از این شهرها با همین نام نیز در فریدن واقع است. مقارن با دوران شکوه ساسانیان، در این دیار شهرها و روستاهای زیادی بوده که از آن میان، “شاپورآباد” مهمتر بوده است.

دامنه‌های-زاگرس

شاه عباس صفوی، ارامنه را از ارمنستان کوچانید و در برخی از مناطق ایران همچون فریدن سکنی داد. شباهت جغرافیایی این منطقه به قفقاز، سبب شد که گروهی از گرجیان گرجستان نیز بدین منطقه کوچ داده شوند. در دوره شاه سلیمان صفوی بخشی از طوایف ترک قزلباش چون اینان‌لو، بیات و شاملو در آن سکنی گزیدند. در زمان نادرشاه نیز مجددا سه هزار خانوار چهارلنگ بختیاری به خراسان تبعید شده و بخشی از طوایف عرب خراسان به نواحی فریدن کوچانده شدند که بخش اعظم این مردمان در روستاهای دره بید، دامنه و آشجرد اسکان یافتند.

ارمنیان فریدن بیشتر در روستاهای زرنه، هزار جریب، سنگ‌باران و خویگان‌علیا و غرغن‌نماگرد، غریقن و سواران سکونت گزیدند، اما پس از چند قرن و در ۵۰ سال گذشته به اصفهان و ارمنستان مهاجرت کردند و هم‌اکنون تنها روستای ارمنی‌نشین، زرنه است.

دامنه‌های-زاگرس

کلیساهای ارامنه: این کلیسا واقع در روستاهای، غرغن، نماگرد، سینگرد، سواران، اردوگاه ارامنه واقع در روستای نماگرد از جمله ابنیه بجای مانده قدیمی است.

دامنه‌های-زاگرس

طبیعت بکر و زیبا شهرستان فریدن:  شهرستان فریدن به لحاظ موقعیت خاص جغرافیایی و اقلیمی و همجواری با دامنه های زاگرس از طبیعتی بکر و زیبا به ویژه در فصل‌های معتدل سال برای بهره برداری توریستی برخوردار می‌باشد که با سرمایه گذاری‌های لازم در این منطقه می‌توان زمینه فعالیت‌های موثر گردشگری و جذب توریست را فراهم کرد.
از جاذبه های طبیعی فصل‌های بهار و تابستان در این شهرستان می‌توان به طبیعت سرسبز، گل و گیاهان متنوع و در فصل زمستان ورزش‌های زمستانی و پیست اسکی اشاره کرد که به همراه مقبره امامزادگان و دیگر بقاع متبرکه از جمله مراکز مهم گردشگری شهرستان محسوب می شود.

دامنه‌های-زاگرس

منطقه گردشگری دشت لاله‌زار دره بید بالا: دامنه رشته کوه‌های مرتفع روستای دره بید بالا، از مهمترین مناطق نمونه گردشگری جنوب غرب شهرستان در دامنه رشته کوه‌های مرتفع زاگرس، می باشد که در ۲۰ کیلومتری شمال غربی شهرستان واقع است.

دامنه‌های-زاگرس

منطقه کهسوار: کهسوار داران واقع در کیلومتر پنج جاده داران به سمت چادگان واقع در جوار روستای طرار و مشرف به شهر داران، دارای ظرفیت بسیار خوبی برای احداث مجموعه فرهنگی ورزشی است.

نهرخلج (یالانچی): منطقه نمونه گردشگری نهرخلج (یالانچی) در کیلومتر پنج جاده داران – الیگودرز و در حاشیه جاده اصلی، واقع است و دارای چشم انداز بسیار زیبایی می باشد.

امامزادگان عبدالله و ابراهیم(ع) شهر دامنه: وجود امامزادگان عبدالله و ابراهیم(ع) شهر دامنه در دشت دامنه و در میان اراضی کشاورزی و در کیلومتر پنج حاشیه جاده ارتباطی دامنه به سمت اصفهان یکی از نقاط مهم زیارتی منطقه است که از اهمیت زیادی برخوردار می‌باشد به ویژه در منظر ساکنان شهر دامنه و دیگر شهرها و روستاهای همجوار و در مناسبت‌های مذهبی و ایام سوگواری پذیرای جمعیت کثیری از عاشقان امامت و ولایت است.

دامنه‌های-زاگرس

دشت و مراتع قهیز دامنه و آبشار سیاه دره دامنه: دشت و مراتع قهیز دامنه، آبشار سیاه دره دامنه، سراب درختک، بیشه زارهای واقع در حاشیه رودخانه پلاسجان و رودخانه موغان اسکندری نیز از دیگر محل‌های بسیار زیبای این منطقه است.

منطقه قهیز: شهر دامنه به لحاظ نحوه قرارگیری بر بستر کوه با چشم اندازی زیبا که می توان تمام بافت شهر را یکجا از نظر گذراند، مزارع سرسبز و پر رونق اطراف شهر به ویژه منطقه قهیز که بعضا با آبیاری بارانی مناظر زیبا و کم نظیری بوجود آورده اند، ارتفاعاتی که در شمال و جنوب و به ویژه از جنوب این شهر را احاطه کرده اند، شاهراه ارتباطی بین استان اصفهان، خوزستان که از مرز شمالی شهر می گذرد، وجود بقعه متبرکه امامزادگان شهر در چهار کیلومتری شرق شهر و در بین مزارع کشاورزی، طبیعت سرد و خشن اما جذاب و متنوع و بخصوص وجود مناطق برف‌گیر در ارتفاعات منطقه از جمله پیست اسکی دامنه در ۱۲کیلومتری شرق شهر، همه و همه بستری زیبا را برای گردشگران فراهم می کند.

کوه مرتفع دالانکوه: ابتدای ورود به شهرستان از سمت مرکز استان خصوصا در فصل بهار و تابستان با وجود دشت قهیز دامنه در کنار کوه مرتفع دالان‌کوه با ارتفاع سه هزار و ۹۱۵ متر از سطح دریا با اراضی و کشتزارهای وسیع و پهناور و سیستم آبیاری آن که از نوع بارانی است و طراورت و جلوه ای خاص به منطقه را که چشم هر مسافر ورودی به شهرستان را به خود جذب می‌نماید از دیگر جلوه های مناطق بکر شهرستان است.

دامنه‌های-زاگرس

پارک پرتیکان: یکی دیگر از آثار و جاذبه های گردشگری شهر دامنه، پارک پرتیکان در ورودی شهر است که با ایجاد آبشار مصنوعی و احداث پارک جنگلی در تپه، در مدخل ورودی شهر واقع شده که با چشم انداز بسیار زیبا و آب و هوای مطبوع پذیرای جمعیت کثیری از طبیعت دوستان است.

آبشار سیاه دره دامنه: دیگر جاذبه گردشگری شهر دامنه آبشار سیاه دره دامنه واقع در دل کوه دالان با چشمه سارهای جوشان در فصل بهار و طبیعت زیبا و هوای مطبوع است. دشت لاله زار دره بید بالا واقع در دره میان ارتفاعات روستای دره بید و در فاصله حدود پنج کیلومتری از روستا با وجود چشمه سارها و مراتع بسیار زیبا و همان گونه که از نامش مشخص است منطقه ای است مملو از لاله های واژگون که در اوایل فصل بهار جلوه ای خاص به منطقه داده و علیرغم وجود جاده خاکی با مسیری طولانی، پذیرای خیل عظیم گردشگران و دوستداران طبیعت در فصل بهار است.

آتشکده: در نزدیکی قله دالان کوه واقع در جبهه شمالی بقایایی از یک بنا وجود دارد که روایات تاریخی آن را آتشکده یا قلعه معرفی کرده اند که گفته می‌شود با آتشکده کوه آتشگاه اصفهان در ارتباط بوده  و در مباحث نظامی و جنگی برای اطلاع رسانی استفاده می‌شده است.

رودخانه پلاسجان: از دیگر مناطق مستعد گردشگری رودخانه پلاسجان است که از سمت شهرستان فریدونشهر از غرب به شرق و به سوی سد زاینده رود در جریان بوده و با توجه به انتقال آب چشمه لنگان و همچنین در آینده انتقال آب خدنگستان از این مسیر در تمامی فصول، آب بسیار خوبی در آن جریان خواهد داشت.

این رودخانه به لحاظ عبور از بین روستاهای مختلف با پیچ و خم‌های زیاد و بیشه زارها و چمن زارهای فراوان طبیعی زمینه مستعدی برای پذیرایی از گردشگران و دوستداران طبیعت را دارا بوده که با سرمایه گذاری در حاشیه آن موجبات توسعه و رونق گردشگری در حاشیه رودخانه خواهد شد.

با توجه به شرایط آب و هوایی و پتانسیل‌های طبیعی منطقه چه در فصول سرد و چه در فصول گرم سال امکان حضور گردشگران مختلف در جای جای نقاط شهرستان فراهم است، چنانچه در فصل زمستان با بارش‌های سنگین برف و در بهار و تابستان به لحاظ طبیعت سرسبز، هوای مطبوع، مناظر و چشم اندازهای زیبا در شهرستان زمینه جذب گردشگر فراوان است.

لذا وجود پارک‌های مختلف واقع در سطح شهرها نظیر پارک دریاچه داران، پارک شقایق داران، گلزار شهدای گمنام شهر داران و سایر موارد دیگر به لحاظ موقعیت مکانی و وضعیت هوایی و … محیطی مفرح برای طبیعت دوستان فراهم کرده است.

دامنه‌های-زاگرس

حمام دامنه: مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان فریدن، بخش مرکزی، دهستان دالانکوه، روستای دامنه واقع شده است.

شکارگاه: شهرستان فریدن به خاطر موقعیت جغرافیایی دارای مراتع و شکارگاه هایی است که حیوانات وحشی نیز در کوه های آن یافت می شود. به خصوص در کوه دالانکوه و در سمت شمالی روستای دامنه (دم بین) بز، آهو، کور و کبک فراوان بوده و به همین جهت این کوه به عنوان شکارگاه مورد استفاده قرار می گرفته است.

دامنه‌های-زاگرس

زبان وگویش محلی

هر یک از اقوام ساکن در منطقه به گویش و زبان خاص خود تکلم می‌کنند، اما بیشتر مردم به همه زبان‌هایی که در منطقه رایج است تسلط دارند و با یکدیگر سخن می‌گویند.

غذای محلی

در کنار دیدن این همه زیبایی از غذای سنتی “پارنج” این منطقه نیز لذت ببرید تا این سفر فراموش نشدنی برای همیشه در ذهنتان ثبت شود.

منبع:ایمنا