معبد شائولین مرکز آموزش راهبه های جنگجو
معبد شائولین یک معبد بودایی در استان هنان چین است. این معبد منشاء و مبدا هنر های رزمی چین مانند کونگ فو و ووشو می باشد. در این معبد علاوه بر انجام امور مذهبی آیین بودا به آموزش هنرهای رزمی نیز می پردازند. برخی از این هنرهای رزمی عبارتند از: تای چی چوان، ساندا، چی کونگ و … . این اثر تاریخی هم اکنون جزو میراث فرهنگی جهان محسوب می شود.
معبد شائولین
معبد شائولین در شهر دنگ فنگ استان هنان و در کوه شائوشی قرار دارد. این معبد در میان جنگل ها و تپه های متعدد واقع شده است. این معبد به همراه نواحی جنگلی اطراف آن جزو میراث فرهنگی جهان به حساب می آیند.
معبد شائولین زادگاه کونگ فو
بیشتر بازدیدکنندگان غربی این معبد را به عنوان زادگاه کونگ فو می شناسند. اما آسیایی ها آن را زادگاه آیین ذن به حساب می آورند. بنابراین هر بازدید کننده ای انگیزه و هدف خاص خود را دارد و با مقاصد یادگیری کونگ فو، مراقبه در محیطی دنج و آرام و یا بازدید از یک اثر تاریخی به این مکان سر می زنند. اما صرف نظر از اهداف مختلف بازدید از این مکان بسیار جذاب می باشد.
تاریخچه معبد شائولین
ساختن این معبد مربوط به ۱۵۰۰ سال پیش می شود. زمانی که یک راهب هندی برای ترویج آیین بودایی به چین سفر کرد و این معبد را بنا کرد. این راهب بودایی Buddhabhadra نام داشت. او در سال ۴۹۵ میلادی و در زمان سلطنت خاندان Northern Wei به چین سفر کرد. به علت علاقه ای که امپراطور چین به این راهبه داشت از او خواست تا در دربار به تعلیم آموزه های بودایی بپردازد اما راهب هندی این پیشنهاد را رد کرد. سپس زمینی در کوه سونگ به وی دادند تا در آن معبدی بسازد. بنا بر این معبد شائولین در آن جا ساخته شد.
پس از آن نیز یک راهب هندی دیگر به این منطقه سفر کرد و معبد شائولین را به مکتب ذن در چین مبدل کرد. او که بودی دارما نام داشت سی سال پس از ساخته شدن معبد شائولین به چین سفر کرد تا آیین ذن را آموزش دهد. او برای این هدف به سرتاسر چین سفر کرد تا اینکه در نهایت به معبد شائولین رسید.
بعد از چند سال به علت مخالفت هایی با این آیین درب این معبد بسته شد. در طول این ۱۵ قرن این معبد بارها توسط فرمانروایان مختلف یا مورد حمایت واقع شده و یا مورد مخالفت قرار گرفته است.
بخش های مختلف معبد شائولین
این معبد بر روی مساحت بسیار بزرگی بنا شده و جوابگوی تعداد بیشماری از بازدید کنندگان است. معبد شائولین از سه قسمت اصلی تشکیل شده که عبارتند از محل نمایش کونگ فو، معبد شائولین و جنگل پاگودا.
بازدید کننگان از قسمت دروازه اصلی وارد این بنا می شوند و در این قسمت اتوبوس های تور های گردشگری توقف کرده و بلیط ورودی تهیه می کنند. در این معبد میدان بسیار بزرگی وجود دارد که دور تا دور آن را مغازه ها و فروشندگان سوغاتی ها فرا گرفته اند.
• محل نمایش کونگ فو
هنگام ورود به این مجموعه بعد از چند دقیق پیاده روی به تالار نمایش کونگ فو می رسید. این تالار به چراغ های چشمک زن و گویا مجهز می باشند و با میکروفون ها برای بازدیدکنندگان توضیحاتی را بیان می کنند.
در ساعات اولیه صبح اطراف این تالار مملو از شاگردان با سنین مختلفی است که مشغول تمرین این ورزش هستند. آنچه که در این قسمت بسیار دیدنی است مهارت و تمرکز بی نظیر جوانان کونگ فو کار در اجرای حرکات است. تماشای این ورزش قسمت بسیار مهمی در بازدید شما از این معبد است که نباید آن را از دست بدهید.
معبد شائولین
پس از بازدید از تالار کونگ فو و طی کردن مسیری به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه می توانید به معبد شائولین برسید. این معبد در قسمت کوهستانی بنا شده است. بازدید کننگان از پایین کوه وارد معبد می شوند و با طی کردن چند تالار به بالای آن می رسند.
این معبد تعداد زیادی بازدید کننده و شاگردانی برای آموزش کونگ فو دارد و هزینه تعمیرات و بازسازی آن نیز از طریق همین بازدیدکنندگان تامین می شود بنا بر این ساختمان های آن در وضعیت خوبی هستند.
این معبد از چندین ساختمان و تالار تشکیل شده است. جالب ترین نمونه های آن تالار هزار بودا است که به تالار تعلیم نیز شهرت دارد و دیگری تالار سایه نام دارد.
جنگل پاگودا
با طی کردن یک مسیر چوبی به جنگل پاگودا می رسید. در این جنگل تعداد زیادی پاگودای سنگی و آجری متعلق به خاندان چینی وجود دارد. پاگوداها ساختمان هایی برج مانند با بام چند لایه هستند. قدم زدن در این مکان دیدنی بسیار جذاب و لذت بخش است.
ارتباط این معبد با هنرهای رزمی
هنگامی که بودی دارما به معبد شائولین رسید در ابتدا راهب بزرگ معبد یعنی فانگ چانگ از پذیرش او امتناع کرد. بودی دارما از کوه ها بالا رفت و به غاری رسید و در آن غار به مدت ۹ سال به مراقبه مشغول شد.
بنا بر روایت ها او در این مدت نه سال رو به روی دیواری در غار می نشست تا اینکه سایه او بر روی آن دیوار حک شد. این غار اکنون به عنوان یک مکان مقدس شناخته می شود. همچنین سنگی که سایه بودی دراما بر روی آن حک شده بود به معبد منتقل شد و بازدید کنندگان می توانند از این سنگ دیدن کنند.
بودی دارما در مدت این ۹ سال اقامت در غار برای حفظ سلامت جسمانی خود تمریناتی را انجام می داد. او وقتی که وارد معبد شائولین شد متوجه شد که راهبان معبد نیز به سلامت جسمانی خود اهمیت زیادی نمی دهند. در نتیجه بودی دارما تعدادی از حرکات ورزشی را ابداع و پایه گذاری کرد و به انجام آن ها مشغول شد و سپس این تمرینات و حرکات به پایه و اساس هنر های رزمی شائولین تبدیل شد.
البته هنرهای رزمی قبل از این نیز در چین وجود داشت و اجرا می شد. این هنر های رزمی توسط راهبان معبد که اغلب سربازان بازنشسته بودند اجرا می شد. این هنر های رزمی بومی چین با حرکات اداعی بودی دارما ادغام شد و بر اساس آن کونگ فوی شائولین به وجود آمد.
کابردهای کونگ فو
این ورزش رسمی علاوه بر اینکه به منظور حفظ سلامت جسمانی توسط راهبان انجام می شد بعد ها به عنوان وسیله ای برای دفاع در برابر مهاجمان به معبد مورد استفاده قرار گرفت. نکته جالب در مورد ورزش کونگ فو مقید بودن آن به ارزش های اخلاقی است مثل وفاداری و عدم خیانت به استاد و مبارزه نکردن برای اهداف بیهوده و پلید. یکی دیگر از مقررات جالب آن وجود قوانینی برای ضربه زدن به حریفان است به گونه ای که آن ها دچار آسیب های شدید نشوند.
فراز و نشیب های معبد شائولین
در زمان امپراطوری خاندان تانگ تعداد سیزده تن از راهبان مبارز معبد شائولین موفق شدند که در یک حمله ارتشی که به دنبال سرنگونی این امپراطوری بود پسر امپراطور را از مرگ نجات دهند. پس از این اتفاق امپراطور معبد شائولین را معبد برتر چین نامید و آموزش و مبادله بین دربار، ارتش و راهبان شائولین را تقویت کرد.سپس این معبد در طول چند سال به عنوان پناهگاهی برای وفاداران به خاندان مینگ استفاده می شد. در این زمان معبد شائولین در اوج شکوفایی خود بود.
اما چندی بعد طرفداران سلسله چینگ به این معبد حمله کرده و آن را تخریب کردند و آثار و گنجینه های مقدس آن را به آتش کشیدند. بنابر این ورزش کونگ فو نیز غیر قانونی اعلام شد و راهبان این معبد در جاهای مختلف پراکنده شدند و در معبد مختلف این هنر رزمی را ادامه دادند.
بعد از گذشت یک قرن مجددا این معبد بازسازی شد ولی فرمانروایان همچنان مخالف کونگ فو و قدرتی که به راهبان می داد بودند. در قرن های بعد نیز این معبد بارها سوزانده شد و مجددا بازسازی شد.
شائولین امروزه
شائولین امروزه یک معبد بودایی است که در آن هنر های رزمی مانند کونگ فو آموزش داده می شود. شائولین کونگ فوی اصلی از قدرت فوق العاده ای برخوردار بود و با هنر های رزمی غیر تهاجمی مانند ووشو جایگزین شده است.
امروزه در اطراف کوه سونگ بیش از ۸۰ مدرسه برای آموزش این هنر رزمی وجود دارد و هزاران کودک چینی از سن ۵ سالگی آموزش می بینند.
آموزش کونگ فو به علاقمندان
علاقمندن به فراگیری این هنر رزمی که ترجیح می دهند این هنر را در زادگاه اصلی آن یاد بگیرند می توانند به نزدیک ترین شهر به معبد شائولین بروند. البته قبل از آن توصیه می شود با جغرافیای این منطقه کمی آشنا شوید. نزدیک ترین شهر به معبد شائوین شهر دنگ فنگ است. در این شهر تعداد زیادی مدرسه برای آموزش این هنر رزمی وجود دارد که می توانید در آن ثبت نام کنید.
مدرسه کونگ فوی شائولین تنها مدرسه ای است که مجاز به آموزش این هنر به شاگردان در محوطه معبد می باشد.
مدت زمان لازم برای اقامت و فراگیری این هنر رزمی کاملا به خودتان بستگی دارد. آموزش ها انعطاف پذیر هستند و شما هر زمان که بخواهید می توانید دوره آموزشی را افزایش دهید. اگر در فراگیری آن جدی و پیگیر هستید می توانید ظرف مدت یک سال یا بیشتر آموزش ببینید.
برای گردشگران نیز یک دوره مخصوص آموزشی در نظر گرفته شده است که علاقمندان برای آشنایی با این ورزش می توانند از این دوره استفاده کنند.
برای آموزش تمرینات بسیار سختی برای شاگردانی که به طور جدی در پی یادگیری هستند در نظر گرفته شده است. در طول روز تمرینات متعددی ارائه می شود. انجام این تمرینات ممکن است برایتان بسیار خسته کننده باشد و ذهن شما را نیز درگیر کند اما تحمل این خستگی ها ارزش تجربه و آشنایی با فرهنگ چین و هنر های رزمی آن را دارد.
علاوه بر کلاس های آموزشی هنر های رزمی علاقمندان می توانند از دیگر کلاس های آموزشی مانند آموزش زبان ماندارین و طب سوزنی نیز که در این منطقه برگزار می شود استفاده کنند.
راه های دستیابی به معبد شائولین
گردشگران می توانند از شهر ژنگژو و از طریق اتوبوس به شهر دنگ فنگ و سپس به معبد شائولین بروند. البته تورهای یک روزه ای که از طریق هتل های اقامت و به همراه راهنما و وسیله نقلیه برای گردشگران ارائه می شود بسیار بهتر و راحتتر است.
اطلاعات مورد نیاز برای گردشگران
ساعات بازدید از مجموعه همه روزه از ۸ سبح تا ۷ بعدازظهر می باشد.
حداقل زمان مورد نیاز برای بازدید از مجموعه نصف روز می باشد. در صورتی که کل روز را به بازدید از این مجموعه اختصاص دهید امکان بالا رفتن از تپه ها و بازدید از غار Bodhidharma را نیز خواهید داشت.
برای جابجایی و طی کردن مسیر ها در این مجموعه می توانید از ماشین های برقی موجود در آن جا نیز استفاده کنید.
برای صرف ناهار رستوران های زیادی در روستاهای کوچک اطراف این مجموعه وجود دارند. همچنین این در مکان تعداد زیادی غرفه برای ارائه غذا های مختلف وجود دارند.
منبع: بیتوته