حمام نوبر نمونه‌ای از معماری هنرمندانه دوره قاجاریه است که خوشبختانه از گزند حوادث طبیعی و تاریخی در امان مانده و اکنون به یکی از دیدنی‌های محبوب گردشگران و حتی دانشجویان رشته معماری تبدیل شده است. این حمام تاریخی یکی از جاذبه‌های گردشگری شهر تبریز به حساب می‌آید که از دوران قاجاریه به یادگار مانده است. پیش از این با نام حمام وزیر شناخته می‌شد، پس از مرمت به‌عنوان اولین سفرخانه سنتی تبریز آغاز به کار کرد.

معماری عام‌المنفعه

در دوره ایلخانی همانند سایر فعالیت‌های معماری عام‌المنفعه حمام‌های بسیاری در تبریز و سایر شهرهای اطراف آن ساخته شد، اما ساختمان بسیاری از این حمام‌ها به‌دلیل رطوبت و گرمای زیاد، زلزله‌ و حوادث تاریخی این شهر در دوره‌های مختلف ویران شدند. پیش‌تر و در دوره ایلخانی حمام‌ها بیشتر در کنار کاروانسراها و در اطراف دروازه‌ شهر قرار داشتند. پس از وقوع زلزله ویرانگر سال ۱۱۹۴ هجری قمری و تخریب اغلب بناهای اصلی، باروی جدیدی در اطراف تبریز ساخته شده که بنا به اسناد تاریخی بین ۸ تا ۱۲ دروازه داشته و به احتمال بسیار زیاد حمام‌ها نیز به روش قبلی در نزدیکی دروازه‌های تبریز ساخته شدند.

حمامی با قدمت ۱۴۰ ساله

از این‌رو، قدمت حمام‌های قدیمی در تبریز به دوران قاجار و پس از آن می‌رسد که حمام نوبر نیز یکی از این نمونه‌های تاریخی بر جای مانده است. طبق اطلاعات به دست آمده از نقشه‌ها و اسناد قدیمی این حمام قدمتی ۱۴۰ ساله دارد. در نقشه شهر تبریز که پیش از سال ۱۲۴۳ هجری قمری تهیه شده، محل این حمام در نزدیکی دروازه نوبر مشخص شده و در نقشه دارالسلطنه تبریز، از معتبرترین نقشه‌های این شهر و متعلق به ۱۲۹۷ هجری قمری، این بنا با نام حمام وزیر ثبت شده است. بعدها به تدریج با توسعه تبریز و تخریب دروازه قدیمی، بنای حمام نوبر در مرکز شهر قرار گرفته و سازنده این حمام معماری به نام بالاکاظم از اهالی قره‌آغاج است.

بی‌نظیرترین نمونه‌های معماری ایرانی

حمام نوبر که به‌عنوان یکی از بی‌نظیرترین نمونه‌های معماری ایرانی با ۶۹۶ مترمربع زیربنا در ناحیه مرکزی شهر تبریز و در تقاطع خیابان‌های امام خمینی و تربیت، روبروی کاخ شهرداری تبریز، واقع شده و این بنا در آذر ماه ۱۳۷۸ در فهرست آثار ملی ایران نیز به ثبت رسیده است. این حمام دارای دو بخش اصلی سربینه و گرم‌خانه بوده که سربینه یا رختکن حمام فضایی بزرگ با قاعده هشت ضلعی می‌باشد که بخش میانی آن طاق‌بندی شده و گنبد روی هشت ستون سنگی استوار گردیده است. علاوه بر این، حوضی هشت گوشه نیز در وسط این بخش قرار دارد که گرداگرد آن با سکوهایی احاطه شده است.

سرستون‌های سنگی مقرنس‌کاری شده

بخش گرم‌خانه نیز دارای طاق و گنبد بزرگی است که به‌همراه ستون‌ها و سرستون‌های سنگی مقرنس‌کاری شده سربینه و اجرای کاربندی و ترکیب آجر و کاشی و پوشش معقلی مناسب حمام و همچنین کتیبه‌های مصور زیبای ورودی جلوه خاصی به این بنای تاریخی بخشیده‌اند. سالن اصلی حمام دارای چهار پایه سنگی در مرکز سالن است و ستونی بزرگ بخش مرکزی را می‌پوشاند. میان‌در این حمام، با قاعده‌ای مستطیل شکل، با تغییر زاویه حرکت از سربینه به گرم خانه وصل می‌شود. گرم‌خانه نیز در میانه فضایی با قاعده مربع با چهارستون هشت وجهی دارد. بر گرداگرد این بخش دیگر فضاهای گرم‌خانه قرار دارد که به سبب بازسازی‌های دوره اخیر، صورت اصیل آ‌نها به درستی مشخص نیست. به احتمال زیاد ضلع شمالی گرم‌خانه محل خزینه‌ها بوده است.

دو ورودی از خیابان‌های مجاور

امروزه تون حمام در پشت این قسمت باقی است. بنای حمام دارای دو ورودی از خیابان‌های مجاور است. ورودی اصلی به دالانی طویل گشوده می‌شود. این دالان به یک مغازه و در انتها به سربینه حمام منتهی و ورودی دوم مسیری پلکانی دارد و مانند ورودی اصلی، تنها به حمام اختصاص ندارد و به مغازه و قهوه‌خانه‌ای راه پیدا می‌کند. دو راه ورودی حمام در دو سوی سربینه واقع است. این ورودی‌ها و درگاه ورودی به میان‌در، چنان در سه گوشه سربینه قرار گرفته‌اند که مسیرهای ورود و خروج صورتی منظم و مشخص داشته باشند. از جمله مصالح به کار رفته در بنای حمام می‌توان به آجر، ملات و گچ در جرزها و سقف‌ها و سنگ تراش خورده در ستون‌ها، کف‌ها و آزاره‌ها اشاره کرد.

 اولین و بزرگ‌ترین سفره‌خانه سنتی

این بنای زیبا و قدیمی گرچه پیش‌تر با کاربری حمام مورد استفاده قرار می‌گرفت، اما در سال‌های گذشته به‌دلیل موقعیت مکانی و رطوبت موجود دچار آسیب‌های فراوانی شده و چندین بار از سوی میراث فرهنگی مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است. این اثر تاریخی برجسته در قالب طرح پردیسان ضمن حفظ قالب و بدون هیچ دخل و تصرفی تغییر کاربری داده و به سفره‌خانه سنتی تبدیل شده است. در واقع، حمام نوبر، اولین و بزرگ‌ترین سفره‌خانه سنتی شهر تبریز محسوب می‌شود که در رده آثار ملی ایران نیز ثبت شده است. علاه بر این، به منظور استفاده بهینه از تمام فضای این بنا، فضای پشت‌بام نیز به چایخانه و اجرای مراسم پرده‌خوانی و نقالی اختصاص یافته است.

منبع:توریسم پرس

کشف سیبری هدف برنامه Follow Up, Siberia است که شرکت روسی «نورنیکل» در آستانه برگزاری مسابقات زمستانی دانشجویان ۲۰۱۹ آن را تهیه کرده است.

در این برنامه گردشگران از ملیت‌های مختلف می‌توانند با سفر به سیبری جاذبه‌های گردشگری ناشناخته این سرزمین گسترده در بخش آسیایی روسیه را کشف کنند.

دوربین این برنامه در این قسمت به شهر چیتا میرود پایتخت منطقه ترانسبیکال در شرق روسیه. این شهر یکی از بزرگ ترین شهرهای شرق سیبری محسوب می شود. خط راه آهن معروف ترانس-سیبری که دو قاره اروپا و آسیا را به هم متصل می کند از این شهر می گذرد. چیتا به خاطر موقعیت جغرافیایی اش، همیشه محل به هم رسیدن فرهنگها بوده است.

ناحیه ترانسبیکال در آن واحد دارای مرز مشترک با دو کشور چین و مغولستان است. این مطلب تنوع فرهنگی در این منطقه را به طور عمده ای توضیح میدهد. در شهر چیتا شما می توانید قدیمی ترین کلیسای چوبی در شرق دور روسیه را بیابید: کلیسای مشهور دسمبریست.

همینطور می توانید یکی از بزرگترین معابد بودایی را در روسیه به نام آگینسکی داستان پیدا کنید. بودیسم در ترانسبیکال توسط مغولها و کشیشان بودایی تبتی در قرن ۱۶ و ۱۷ به این منطقه آورده شد. از آن زمان تا کنون، این مذهب قویا در بین مردمان محلی و به خصوص بوریاتی ها ریشه دوانده است.

سیدیپ لاما یک کشیش بودایی ساکن منطقه در این باره می گوید: «معبد آگینسکی داستان تمام آداب و سنن مردم بوریات را جذب کرده است. این ادامه فرهنگ ماست و ما به آن افتخار می کنیم.»

در گذشته برای اینکه می توانستید از آب و هوای سخت جان به در ببرید نیاز داشتید که شکارچی خوبی باشید. امروز این نیاز از بین رفته است اما تیراندازی هنوز درجه منزلت بالای خود را در میان مردمان ترانسبیکال حفظ کرده است. بوریات ها با احترام از ماهرترین و دقیق ترین تیراندازها یاد می کنند. در میان این تیراندازها، الکساندر دامبائف، کماندار قهرمان روسیه و قهرمان اروپا قرار دارد.

چنان که او میگوید: «تیراندازی در خون بوریات هاست. وقتی پشت یک کمان یک صف می‌شویم روح اجدادمان ما را کمک می‌کند.»

فن آوری های نوین در سیبری

سیبری سرزمین سنت هاست. اما در قرن ۲۱ این منطقه دورافتاده با چالش های جدیدی روبرو شده است و نیاز به توسعه فن آوری های نو دارد. اوژن مزنینا، پایه گذار یک مدرسه آموزشی زبلاب ویژه کودکان در شهر چیتا است. در مدرسه او کودکان از سن ۶ سال به بالا می توانند مهارت های ابتدایی درباره مهندسی و روباتیک را بیاموزند.

او در این باره می گوید: «امروزه موقعیت جعفرافیایی سیبری دیگر مانعی برای پیشرفت تفکر فنی و فن آوری های مدرن نیست.»

منطقه ترانسبیکال منطقه ای غنی به لحاظ منابع طبیعی است. جایی که ناحیه باشکوه تایگای سیبری به جلگه های بی انتها میرسد. اما این همه داستان نیست.

در چیتا یکی از نقاطی قرار دارد که اصطلاحا به آن سرچشمههای جهان می گویند. چرا که دقیقا در این ناحیه ترانسبیکال است که حوضه سه رود بزرگ آمور، لنا و ینیسی از آن منشا می گیرند. آب های این رودخانه ها از اینجا جاری می شوند و هزاران کیلومتر آن طرف تر به اقیانوس آرام و اقیانوس منجمد شمالی می ریزند.

آنیک کولیچ، یک بلاگر اهل کرواسی می گوید: «فکر می کنم مردم سیبری مهربان هستند. آنها به فرهنگ های مختلف علاقه دارند.»

درست کردن غذای محلی بوز یکی دیگر از جاذبه ها برای گردشگران است. غذایی مورد علاقه کوچ نشینان جلگه که طبق یک دستور غذایی خاص حاضر می شود.

در پایان دوربین برنامه به سالن تئاتری در شهر چیتا می رود. جایی که داستانی آنتوان چخوف به نمایش درمی آید. او زمانی در یادداشتهایش به هنگام عبور از سیبری نوشته بود:

«زمانی که هنوز به دریاچه بایکال نرسیده اید احساس نثر می کنید. تنها وقتی که دریاچه بایکال را پشت سر می گذارید شاعرانگی آغاز می شود.»

منبع:یورو نیوز

جزیره‌ «ایشی‌گاکی» یا ایشی‌گاکیجیما در ژاپن به ساحل درخشان و آب بسیار شفاف و تمیزش شناخته شده است. در این مکان مثل هر ساحل دیگر می‌توان غواصی در عمق کم، شنا و شیرجه انجام داد؛ اما مهمترین خاصیت این جزیره و آب‌های اطراف آن آب‌سنگ‌های مرجانی است.

«آب‌سنگ‌های مرجانی کبود» یکی از خصوصیات ویژه این جزیره است. شاخصه‌ای که حالتی جادویی به این مکان می‌دهد و گردشگران بسیاری را از سراسر جهان به خود جذب می‌کند. زیر سطح آب نیز، انبوهی از ماهی‌های اعجاب انگیز و زیبا وجود دارد که غواصی در عمق کم را برای گردشگران جالب و هیجان‌انگیز می‌کند.

به غیر از گردشگران، مردم محلی نیز به این آب سنگ‌های کبود علاقه‌ای ویژه دارند. ماسوآ شینزاتو، راهنمای غواصی سطحی جزیره ایشی‌گاکی در اینباره می‌گوید: «اینجا پر از آب‌سنگ‌های کبودی است که از افسونگری‌شان هرگز کاسته نشده است. از محیط دریا حفاظت می‌کنند و مردم جزیره به آنها افتخار می‌کنند. از طرفی برای گردشگران نیز خاصیت آرامش بخشی و درمانگری معنوی دارد.»

ماه‌های ژوئن، ژوئیه و اوت، بهترین ماه‌ها برای استفاده از زیبایی جزیره «ایشی‌گاکی» است اما به واسطه اقلیم اقیانوسی گرمسیر، فصل گردشکری در این مکان تا اواسط اکتبر ادامه دارد و دمای هوا در طول سال در متوسط ۲۳ تا ۲۵ درجه سانتیگراد قرار دارد.

منبع:یورو نیوز

جزیره ایریوموت در استان اوکیناوا در ژاپن با مساحت ۳۰۰ متر مربع کمتر از ۲۰۰۰ نفر جمعیت دارد.

۹۰ درصد این جزیره با جنگلهای قدیمی پوشیده شده است. جنگلهای انبوه این جزیره را می‌توان با کایاک سواری یا پیاده روی کشف کرد.

سفر روی رودخانه و عبور از جنگلهای مانگرو در این جزیره تجربه‌ای لذت‌بخش و منحصر به فرد است.

در جزیره ایریوموت رودهای زیادی با آب شور یا شیرین جریان دارد. آب شور اکوسیستمی مناسب برای درختان مانگروست.

راهنمای گردشگری برایمان توضیح می‌دهد که جنگل‌های قدیم ایریوموت مانند دیزنی لند طبیعی است.

تاکافوسا موریموتو، راهنمای گردشگری جزیره ایریوموت می‌گوید:‌ «تنوع زیستی در اینجا بسیار غنی است. می تواند از انجام فعالیتهای مختلف لذت ببرید. نرجان‌های زیر آب بسیار زیباست. علاوه بر کایاک سواری می‌توانید درمسیر ناهموار پیاده روی کنید و از طبیعت لذت ببرید.

پیاده روی بهترین راه برای سفر به دل جنگل‌های قدیمی اینجاست. جزایر اوکیناوا به خاطر تنوع زیستی‌اش معروف است.

جزیره ایریوموت و ایشیگاکی زیستگاه گونه‌های جانوری کمیاب مثل گربه وحشی است.

منبع:یورو نیوز

بر اساس آمار جدید وزارت گردشگری ترکیه، گردشگران ایرانی پس از گردشگران آلمانی بیشترین میزان گردشگران شهر استانبول در سال جاری میلادی بوده‌اند.

به گزارش ایلنا، بر اساس آمار وزارت گردشگری ترکیه در ۹ ماهه نخست سال ۲۰۱۹ (ژانویه تا پایان سپتامبر) گردشگران آلمانی با ۸۵۸ هزار نفر بیشترین گردشگران خارجی استانبول بوده‌اند و پس از آنها گردشگران ایرانی با ۶۸۷ هزار نفر در جایگاه دوم و عراقی‌ها با ۵۴۵ هزار نفر در جایگاه سوم قرار گرفتند.

گردشگران روس با ۵۱۲ هزار نفر چهارمین گردشگران خارجی استانبول در ۹ ماهه سال ۲۰۱۹ هستند.

همچنین آمار وزارت گردشگری ترکیه نشان می‌دهد به دلیل رونق نسبی گردشگری در شهر استانبول، به طور متوسط ۷۵ درصد از اتاق هتل‌های این شهر طی این مدت پُر بوده است.

در ۹ ماهه نخست سال جاری میلادی در مقایسه با مدت مشابه در سال گذشته آمار ورود گردشگران خارجی به استانبول ۱۲ درصد افزایش داشته و این شهر در طی این مدت میزبان ۱۱ میلیون و ۳۴۲ هزار و ۸۲۲ گردشگر خارجی بوده است.

همچنین در ۹ ماهه نخست سال ۲۰۱۹ ورود گردشگران چینی به استانبول نیز افزایش قابل ملاحظه‌ای داشته و بیش از ۳۰۰ هزار گردشگر چینی در طی این مدت وارد استانبول شده‌اند که حاکی از افزایش ۱۱ درصدی نسبت به مدت مشابه پارسال است.

بر اساس آمار وزارت گردشگری ترکیه، در ۹ ماهه نخست سال جاری میلادی در مجموع بیش از ۴۱ میلیون گردشگر خارجی وارد ترکیه شده‌اند و این کشور بیش از ۲۴ میلیارد دلار درآمد ارزی از گردشگران خارجی کسب کرده است.

منبع:ایلنا