برنامه ای برای گردشگری کوتاه مدت

در دنیای پرسرعت امروز، حتی سفرها هم جمع‌و‌جور و خلاصه شده‌اند و دیگر کمتر کسی برای سفر دوردنیا چمدان‌هایش را می‌بندد تا به مسافرت یک‌ماهه برود.

در دنیای پرسرعت امروز، حتی سفرها هم جمع‌و‌جور و خلاصه شده‌اند. دیگر کمتر کسی برای سفر دوردنیا چمدان‌هایش را می‌بندد تا به مسافرت یک‌ماهه برود.

این‌روزها بازار آژانس‌هایی كه به مسافرت‌های نیم روزه و یك‌روزه رونق می‌دهند، حسابی داغ است. گردشگری كوتاه‌مدت یعنی اینكه شما در یك روز یا یك نصفه روز بتوانید از جایی دیدن كنید و كلی تجربه جدید به‌دست بیاورید. جاهایی هم در همین شهر خودتان وجود دارد كه جان می‌دهد برای گردشگری كوتاه‌مدت.

روزهای گرم تابستان و اوقات‌فراغت پیش‌رو فرصت خوبی است برای ملاقات با این محل‌ها. یادتان باشد مزیت این نوع گردشگری فقط كوتاه بودن مدت آن نیست. اینها را بخوانید تا برای ریختن برنامه یك گردشگری كوتاه‌مدت حسابی وسوسه شوید.

مزیت اول: هزینه زیادی روی دستتان نمی‌گذارد
تمام حسن گردشگری‌كوتاه‌مدت در همین كم‌خرج بودن آن نهفته است. سفر طولانی‌مدت، حتی اگر هم آدم ولخرجی نباشید، كلی خرج روی دست‌تان می‌گذارد؛ هزینه‌ای كه احتمالا اصلا برایش برنامه‌ریزی نكرده‌اید و در سفر به شما تحمیل شده است. البته گردشگری كوتاه‌مدت هم هزینه دارد اما شما در این سفر با یك برنامه‌ریزی می‌توانید بسیاری از هزینه‌ها را كاهش دهید؛ مثلا یك ناهار ساده آماده كنید و با خود ببرید تا مهمان رستوران‌ها و غذاخوری‌های بیرون نشوید. روی وسایل حمل‌ونقل عمومی هم می‌توانید برای رفت‌وآمدتان حساب كنید.
مزیت دوم: استرس‌ شهری كمتر خواهد شد
گردشگری كوتاه‌مدت به شما این امكان را می‌دهد كه كمی استراحت كرده و فشارهای روحی را از خودتان دور كنید. این گردشگری خستگی شما را از بین می‌برد اما معمولا در برگشت از سفرهای طولانی، حسابی خسته خواهید بود. ممكن است گردشگری كوتاه‌مدت استرس هم داشته باشد، به‌خصوص اگر گردشگری شما از جاهای دیدنی خارج شهر باشد یا به جاهای شلوغ بروید اما استرس گردشگری یك استرس مثبت است و مثل اضطراب شما از كار زیاد یا زندگی روزمره نیست. كاهش فشار و استرس روحی همیشه به سلامتی شما كمك خواهد كرد.
مزیت سوم: تنوعی به زندگی‌تان خواهید داد
طبق جمله‌ای كه می‌گوید: «هر تغییر و تنوعی به اندازه استراحت خوب است»، گردشگری كوتاه‌مدت از هر نوعی كه باشد باعث می‌شود كه شما، هر چند به‌مدتی كوتاه، از زندگی عادی خود دور شده و همین مسئله به تنهایی انرژی زیادی به شما می‌دهد. اینكه بخواهید برنامه روزانه خود را كمی تغییر دهید، می‌تواند به‌عنوان نوعی درمان برای شما محسوب شود و این كار از كسل و خسته شدن فكر و جسم شما جلوگیری می‌كند. در حقیقت برنامه روتین زندگی شما در یك برنامه گردشگری به‌طور كامل تغییر می‌كند. باور كنید شما به این تنوع نیاز دارید.
مزیت چهارم: ارتباط بیشتر و نزدیك‌تر با خانواده
گردشگری كوتاه‌مدت به شما این امكان را هم می‌دهد كه بدون فكر كردن به وظایف و مسئولیت‌های‌كاری‌تان‌ زمان بیشتری را با خانواده‌تان بگذرانید و یك روز خوش را كنار آنها سپری كنید. درست است كه نتوانسته‌اید اعضای خانواده را به سفر ببرید ولی مطمئنا آنها بعد از برنامه گردشگری كوتاه‌مدت كه برایشان تدارك دیده‌اید قدردان شما خواهند بود.
مزیت پنجم: از هوای آزاد بهره خواهید برد
در گردشگری كوتاه‌مدت، شما بیشتر بیرون از ساختمان و در هوای آزاد خواهید بود تا اینكه طبق معمول داخل چهاردیواری اتاق‌تان در اداره حبس شوید. به این ترتیب می‌توانید بیشتر از هوای تازه و سالم لذت ببرید. اگر برای گردش به كوهستان یا برای استراحت به كنار روددره‌ها و بوستان‌ها بروید، نسبت به روزهای عادی عمیق‌تر تنفس خواهید كرد و اكسیژن بیشتری به بدن‌تان وارد خواهد شد. همچنین می‌توانید از آفتاب هم استفاده زیادی ببرید، به شرط اینكه احتیاط‌های لازم برای جلوگیری از آفتاب‌سوختگی را فراموش نكنید.
مزیت ششم: فعالیت بیشتری خواهید داشت
گردشگری كوتاه‌مدت با یكسری فعالیت بدنی اضافی همراه خواهد بود. ممكن است شما در برنامه گردشگری‌تان یك كوهنوردی ساده در كوه‌های اطراف شهر یا گردش و بازدید از مكان‌های دیدنی و یا والیبال و ورزش‌های معمول برای پیك‌نیك را گنجانده باشید ولی حتی اگر هم بخواهید تمام روز را به استراحت بپردازید باز هم از ماندن در خانه بهتر است و بیشتر پیاده‌روی خواهید كرد و در كل نسبت به برنامه عادی همیشگی‌تان فعالیت جسمی بسیار بیشتری خواهید داشت. این فعالیت جسمی منفعت‌های بسیار زیادی برای شما در برخواهد داشت.

در حاشیه‌های هر شهر می‌توان طبیعت بكری پیدا كرد كه جان می‌دهد برای یك تور گردشگری یك روزه. اگر دستتان به دامنه كوه و پای آبشار هم نرسید خیالی نیست، همین بوستان‌های شهری غنیمتی است برای شما. به آنها بی‌محلی نكنید كه بعد غبطه‌اش را می‌خورید. بار و بندیل اینجور گردش‌ها هم كه معرف حضورتان هستند؛ از چادرهای مسافرتی و زیرانداز و ظرف و ظروف و میوه و آجیل گرفته تا منقل و وسایل بازی و سرگرمی.
بهترین پیشنهاد برای گردشگری كوتاه‌مدت این است كه یك كوله سبك از وسایل مورد نیاز روزانه‌تان را جمع كنید و راهی ارتفاعات اطراف شهرتان شوید. كوه، انرژی آرامش‌بخش و فوق‌العاده‌ای دارد كه در هیچ‌یك از تفرجگاه‌های شهری و غیرشهری نمی‌توانید آن را پیدا كنید. بی‌خود بهانه پدر و مادرها و پا به سن گذاشته‌های فامیل را هم نیاورید كه نمی‌توانند از صخره و سنگ‌ها بالا بروند. اگر مسیرهای مناسبی برای كوهنوردی انتخاب كنید آنها هم می‌توانند همراهی‌تان كنند.

قدیمی‌ها وقتی می‌خواستند استخوان سبك كنند شال و كلاه می‌كردند و به زیارت قبور نزدیك‌ترین بزرگوارانی كه در نزدیكی‌شان بود، می‌رفتند. خیلی‌ها سعادت این را هم پیدا می‌كنند كه هر هفته ساعتی را در آستان متبرك ائمه اطهار(ع) یا امامزادگان(ع) باشند. آرامگاه این بزرگان معمولا در دنج‌ترین نقاط یك شهر قرار دارد و رفتن به یكی از آنها برای روزهای فراغت حسابی دلچسب خواهد بود.

استودان لانه طاووس؛ نماد آئین خاکسپاری مردگان ایران باستان

استودان لانه طاووس یکی از آثار به‌جای مانده از دوران فراهخامنشی در فارس است که بیانگر بخشی از اعتقادات ایرانیان باستان در زمینه به خاک سپردن مردگان است.

 آثار تاریخی ایران باستان مربوط به دوران هخامنشی و پس از آن در مناطق مختلف استان فارس اعم از پاسارگاد، تخت جمشید، شهر استخر، رستم و غیره فراوان وجود دارد.
این آثار تاریخی به حدی زیاد است که گاه مجالی برای بیان تمام نکات درباره آن‌ها و یا تعداد و تشریح هر کدام از آنان نیست به‌طوریکه هنگام بازدید از این اماکن گردشگری، ممکن است با بخش‌هایی مواجه شویم که تاکنون نامی از آن‌ها نشنیده‌‌ایم و یا اینکه کمتر درباره آن‌ها اطلاعات داریم. ضمن اینکه این آثار هر کدام به نوبه خود گویای اعتقادات ایرانیان باستان است.

blank
استودان لانه طاووس یکی از آثار به جای مانده از دوران فرا هخامنشی در فارس است. این اثر که  تلفیقی از گوردخمه و تابوت‌های سنگی است در نوع خود بی نظیر و قابل اهمیت است. در جلوی ۲ گور دخمه تابوت‌های سنگی دیده می‌شود و گور دخمه دیگر نیز در شمال شرقی محوطه قرار گرفته است.این گور دخمه‌ها و تابوت‌های سنگی در دوران باستان جهت تدفین مردگان مورد استفاده بوده‌اند و بنابر اعتقادات باستانی مردم به خصوص دوران هخامنشی و فرا هخامنشی و ساسانی اجساد را ابتدا در بلندی‌های کوه و صخره‌ها قرار می‌دادند و بعد از چند مدتی که از جسد فقط استخوان‌های آن باقی می‌ماند، آن استخوان‌ها را در داخل گوردخمه‌ها و تابوت‌های سنگی قرار می‌دادند و از این‌رو این قبور را استودان می‌نامیدند. کلمه استودان به معنی محل گذاردن استخوان است.
با نگاه اول این گوردخمه‌ها دارای دهانه ای کوچک و حدود ۸۰×۵۶ سانتی متر هستند اما با بررسی‌های بیشتر ما مشاهده می‌کنیم که درون این گوردخمه‌ها فضای بسیار بزرگی به ابعاد ۱۳۷×۲۳۰ سانتی متر تعبیه شده است در پایین این مجموعه بقایای معدن سنگی مربوط به دوران هخامنشی وجود دارد.
یادآور می‌شود،  این مجموعه هخامنشی و فراهخامنشی به شماره ۲۸۲۳۱ در روز ۱۳ بهمن‌‌ماه سال ۱۳۸۸ به فهرست آثار ملی ایران پیوسته است.

منبع:ایکنا

اصولی برای مسافران به خارج از کشور

برای مسافران خارج از کشور اصولی وجود دارد که برای بهتر و راحت تر سفر کردن الزامی است.

پیش از رفتن

* ناگهانی و بدون اطلاع سفر نکنید. بهتر است حداقل به یک نفر راجع به سفر و محل اقامت‌تان بگویید؛ شاید قبل از این که برگردید اتفاقی بیفتد که لازم باشد به شما اطلاع دهند یا در صورتی که خبری ازتان نبود، بتوانند دنبالتان بگردند.

اصولی برای مسافرت به خارج از کشور

* وقتی دارید به یک کشور دیگر سفر می‌کنید، با فرهنگ و اجتماعی متفاوت با محل زندگی‌تان مواجه هستید؛ خوب است که قبل از سفر با افرادی که پیش از شما به آن کشور سفر کرده‌اند صحبت کنید یا اطلاعاتی را در اینترنت جستجو کنید؛ علاوه بر این که باعث می‌شود بهتر برای سفرتان برنامه‌ریزی کنید، چشم‌انداز بهتری از چیزهایی که انتظارتان را می‌کشند، خواهید داشت.

* حتی اگر از سلامت خودتان مطمئن هستید، بد نیست که چهار تا شش هفته قبل از سفر، یک معاینه‌ی کامل پزشکی انجام دهید. خیال خودتان راحت‌تر خواهد بود. اگر هم بیماری خاصی دارید، حتماً قبل از سفر با پزشک‌تان مشورت کنید.

* اگر طولانی مدت سفر می‌کنید، حتماً چک کنید که پاسپورت‌تان تا وقتی که برگردید اعتبار دارد.

* هر فصلی که سفر می‌کنید، بهتر است از آب و هوای مقصد اطلاع داشته باشید.  اگر قرار است به شهری کوهستانی و در یک فصل سرد سفر کنید یا اگر مقصد سفرتان شهری گرم و ساحلی مانند آنتالیاست، تغییرات آب و هوایی را تا زمان برگشت‌تان چک کنید.

* اختلاف ساعت کشور خودتان را با کشور مقصد بدانید و سعی کنید یکی دو روز قبل از رفتن، خواب‌تان را توی شهر و خانه‌ی خودتان تنظیم کنید. معمولاً دو ساعتی دیر و زود خوابیدن یا بیدار شدن، تمرین خوبی است. ورزش‌کردن هم به شما کمک می‌کند آمادگی وفق دادن خودتان با زمان جدید را داشته باشید. یکی از ساعت‌هایتان را قبل از رفتن با ساعت کشور مقصد تنظیم کنید، هم راحت‌تر به این ساعت عادت می‌کنید و هم اگر قصد تماس با کشور خودتان را داشتید، بدموقع مزاحم کسی نمی‌شوید.

* بد نیست در حد چند کلمه از زبان رایج کشور مقصد را بلد باشید. شاید در مواقع اضطراری یا برای کمک‌خواستن به دردتان خورد؛ از طرفی مردم بیشتر کشورها بدشان نمی‌آید غریبه‌ها به زبان خودشان به آن‌ها سلام می‌کنند، شاید باعث صمیمیت شود و هوای شما را بیشتر داشته باشند.

* اگر قرار است برای مدت طولانی توی راه باشید، لباس راحت و قابل تعویض بپوشید؛ ممکن است آب و هوای مبدأ و مقصد خیلی با هم تفاوت داشته باشند.

* اگر داروی خاصی مصرف می‌کنید، فراموش نکنید که برای بردن آن‌ها به کشورهای دیگر، به ترجمه‌ی رسمی نسخه یا گواهی پزشک که به نام خودتان باشد، احتیاج دارید.

* بعد از این‌که وسایل سفرتان را آماده کردید، مطمئن شوید این بهترین کیفی است که می‌توانستید دست‌تان بگیرید؛ کیف دستی شما در سفر باید سبک و راحت باشد، زیپ یا دکمه‌ی سالمی داشته باشد و حتماً بسته شود، بد نیست چند تا جیب داخلی هم داشته باشد که بهتر بتوانید وسایل همراهتان را دسته‌بندی کنید؛ حواستان باشد اگر خیلی برنامه‌ی گشتن و رفت‌وآمد دارید، کوله‌پشتی انتخاب بدی نیست.

* اسم و آدرسی از خودتان روی چمدان بنویسید. معمولاً ساک‌ها و چمدان‌ها جایی برای نوشتن این مشخصات دارند ولی اگر هم نداشت، روی کاغذ کوچکی یادداشت کنید و بدنه‌ی چمدان‌تان بچسبانید.

* مدارک شناسایی، پاسپورت، ویزا و بلیط را جایی از کیف بگذارید که دسترسی راحت‌تری دارید. شاید تا وقتی که به مقصد برسید، مجبور باشید چند باری آن‌ها را خارج کنید و دوباره سر جایشان بگذارید.

* بد نیست یکی دو تا تنقلات یا شکلات داخل کیفتان داشته باشید. لازم نیست یک بسته خوردنی سنگین را با خودتان حمل کنید؛ همین که بدانید در مواقع ضروری چیزی توی کیف‌تان هست و خیال‌تان راحت باشد، کافی است.

* اگر معده‌ی حساسی دارید، سعی کنید قبل و یا در حین سفر خوراکی‌هایی را که ممکن است ناراحت‌تان کند، نخورید؛ چون ممکن است برای مدت طولانی دسترسی به سرویس بهداشتی مناسب و تمیز نداشته باشید.

* قبل از سفر خیلی غذا نخورید و در طول سفر نیز به اندازه و سبک میل کنید؛ این کار باعث می‌شود بدن شما راحت‌تر با شرایط آب‌وهوایی، اختلاف زمان و غذای متفاوت کشور مقصد منطبق شود.

پس از رسیدن به مقصد

* همیشه سعی کنید در روشنایی روز به شهری که نمی‌شناسید برسید؛ چون پیدا کردن مسیرها در شب سخت‌تر می‌شود ونمی‌توانید خوب خیابان‌ها را ببینید؛ از طرفی شب‌ها بیشتر فروشگاه‌ها تعطیل هستند و اگر چیزی بخواهید، تهیه کردنش سخت است یا حتی تاکسی هم شاید نتوانید به راحتی پیدا کنید.

* از سوار شدن بر ماشین‌های شخصی که آرم Taxi بر روی آنها درج نشده، خودداری کنید و سعی کنید حتماً سوار تاکسی‌های مخصوص فرودگاه شوید؛ شاید هزینه‌‌شان بیشتر باشد ولی مطمئن باشید به امنیت و خراب‌نکردن سفرتان می‌ارزد.

* سعی کنید شماره و یا کد تاکسی را همان موقع که سوار می‌شوید در جایی یادداشت کنید یا در حافظه‌ی موبایل‌تان ذخیره کنید؛

* یک نقشه از شهر تهیه کنید؛ نقشه‌های گوناگونی در فرودگاه یا بخش اطلاعات هتل می‌توانید بگیرید.

* اگر اطلاعی از وضعیت ترافیک و رفت و آمد در شهر ندارید، سعی کنید جایی هتل بگیرید که بیشتر از همه سر و کار دارید.

* یک نکته‌ی مهم برای هر مسافر خارجی این است که به فرهنگ و قوانین کشوری که در آن مهمان شده، احترام بگذارد. به ملیت و شخصیت‌هایی که برای مردم آن سرزمین مهم هستند، توهین نکند و با افراد بومی درگیر نشود.

* مواظب وسایل شخصی‌تان باشید؛ برای پول و مدارک‌شخصی از کیف‌های کوچکی استفاده کنید که مطمئن باشید آن‌ها را جا نمی‌گذارید یا امکان ربودنش نیست.

*هنوز از راه نرسیده، یک تور خارج شهر را برای تفریح انتخاب نکنید؛ بهتر است حداقل یک روز توی خود شهر باشید، با خیابان‌های اطراف محل اقامت‌تان آشنا شوید، مردم بومی را ببینید و بعد برای خارج از شهر برنامه بریزید.

* این درست است که یکی از لذت‌های سفر، آشناشدن با غذاها و خوراکی‌های جدید است، ولی گاهی غذای رسمی یک کشور ممکن است خیلی متفاوت با ذائقه‌ی شما باشد و خوردنش حال‌تان را بد کند. اگر مطمئن باشید چه مواد یا ادویه‌های خاصی در غذاهای محلی وجود دارد، شاید بهتر بتوانید تصمیم بگیرید. برای این‌که مطمئن شوید غذای رستورانی حلال است، معمولاً باید روی تابلوی آن نوشته شده باشد و یا داخل منو کنار اسم غذا مشخص کنند که کدام یکی غذای حلال است. اگر نه، می‌توانید سوال کنید.

* شاید توی تعطیلات هستید و قرار شده ذهن‌تان را راحت بگذارید ولی دلیل نمی‌شود بهداشت را رعایت نکنید؛ دور و برتان بگردید و جای سطل آشغال را پیدا کنید، چند قدم راه رفتن مشکلی ایجاد نمی‌کند؛

* در هر رستورانی غذا نخورید؛ حداقل از ظاهر مرتب و تمیز رستوران می‌توانید بفهمید که داخل آشپزخانه‌اش چه خبر است. سعی کنید جایی که بومی‌های بیشتری می‌روند غذا بخورید.

* به مقدار زیاد آب بنوشید؛ حواستان باشد شیرهای آب داخل پارک‌ها معمولاً آب مناسب آشامیدن نیست. کاری نکنید که با بیماری و پشیمانی به خانه برگردید.

* قبل از این‌که خیلی خرید کنید، در مورد مقدار بار مجازی که می‌توانید با خودتان خارج کنید و همین‌طور هزینه‌ی هر کیلو اضافه بار، اطلاعاتی داشته باشید؛

* همه‌ی پول‌هایتان را تمام نکنید و با جیب خالی به فرودگاه بیایید. همیشه یک مقداری برای هزینه‌های احتمالی مثل اضافه‌بار و امثال این‌ها نگه دارید.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

توصیه هایی برای مهار گرمازدگی در سفر

گرمازدگی یکی دیگر از مشکلاتی است که مسافران و طبیعت گردان با آن گریبانگیر می شوند.

گرمازدگی یکی دیگر از مشکلاتی است که مسافران و طبیعت گردان با آن گریبانگیر می شوند. البته در اکثر موارد این گرمازدگی ها اصولا گرمازدگی نیست و با استراحت کوتاهی برطرف می گردد. اما گاهی گرمازدگی های کاملا جدی روی می دهد که عدم برخورد صحیح با آنها به راحتی می تواند عوارض جبران ناپذیری را ایجاد نماید.

گرمازدگی به طور کلی می تواند باعث عوارض،کرامپهای عضلانی ناشی از گرما،خستگی مفرط هیپوترمی گردد.

کرامپهای عضلانی ناشی از گرما

این وضعیت شامل اسپاسم عضلات ارادی به دلیل تخلیه الکترولیتها بوده، معمولا زمانی رخ میدهد که فرد در اثر قرارگرفتن در معرض گرما، دچار تعریق شدید شده، مقداری زیادی آب و نمک از دست بدهد. سپس توسط نوشیدن آب، کمبود مایعات خود را بدون در نظر گرفتن کمبود نمک جبران نماید. در این موارد کمک های اولیه شامل خنک نگهداشتن بیمار و خوراندن نمک و در صورت نیاز تزریق سرم می باشد.

خستگی مفرط ناشی از گرما

این وضعیت معمولا زمانی رخ میدهد که فرد در اثر قرار گرفتن در معرض گرما، مقادیر زیادی آب و نمک را از طریق تعریق شدید از دست بدهد. شکایات بیمار معمولا شامل سردرد، تهوع، سرگیجه و اختلال در بینایی است. در این موارد کمک های اولیه شامل قرار دادن بیمار در جای خنک و خوراندن آب و نمک به او می باشد. در  صورت وجود حالت تهوع و استفراغ و یا بیهوش بودن بیمار، تزریق سرم ضروری است.

هیپوترمی در گرمازدگی

در موقعیت های بسیار گرم، به خصوص در هوای مرطوب و بدون باد (شرجی)، ممکن است هیپوترمی ظاهر گردد. در چنین وضعیتی درجه حرارت بدن به بالای ۴۰ درجه سانتیگراد رسیده، تنظیم حرارت مختل می شود. علائمی همچون اغما و تشنج نیز ممکن است ظاهر شود. در هیپوترمی، هیپوتالاموس دچار بدکاری می شود و چون بیمار عرق نمی کند (بدلیل شرایط محیطی)، پوست گرم و خشک است. معمولا در این شرایط کاهش آب و الکترولیتها شدید نیست. در این موارد اقدام به خنک کردن بیمار باید هر چه سریعتر صورت گیرد. مهمترین مسئله، کاهش سریع درجه حرارت بدن است. در صورت پایین نیامدن دما ممکن است پیامدهای خطرناک و حتی مرگ متوجه مصدوم باشد، به همین دلیل از هر راه ممکن باید دمای بدن را پایین آورد.
منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

مراسمی با رنگ و بوی چای در نقاط مختلف جهان

چای بخشی از فرهنگ مهمان نوازی کشورهای مختلف همچون ایران، چین و هند شده است.

 ۱۵ دسامبر مصادف با ۲۴ آذر با نام روز جهانی چای در تقویم جهان ثبت شده و شناخته می‌شود. هدف از نامگذاری روز جهانی چای توجه جهانی دولت‌ها و شهروندان به تأثیر تجارت جهانی چای بر کارگران و تولیدکنندگان است و به درخواست حمایت از قیمت و تجارت عادلانه پیوند خورده است.

کشور ما نیز یکی از تولیدکنندگان اصلی چای به حساب می‌آید و بالطبع مردم نیز چای را یکی از بهترین نوشیدنی‌ها می‌دانند. این نوشیدنی معطر که معمولاً با ریختن آب گرم یا جوش روی برگ‌های یک درختچه همیشه سبز بومی شرق آسیا تهیه می‌شود، امروز جای خود را در فرهنگ کشور‌های مختلف جهان همچون ایران، چین و انگلیس باز کرده است.

حتماً پیش آمده است که به دل جنگل بزنید و هوس چای زغالی بکنید. علاقه ما به چای فقط به دوست داشتن، درست کردن و نوشیدن چای زغالی محدود نمی‌شود. ما رسم‌های مختلفی برای نوشیدن چای داریم که شناخته شده‌ترین آن‌ها چای آوردن عروس در مراسم خواستگاری است.

این مراسم بخش مهمی از مراسم شناخت رو در روی دو خانواده است. در این مراسم دختر تلاش می‌کند برای نشان دادن توانایی‌اش در خانه‌داری چای خوش‌رنگی را برای خانواده عروس بریزد و به صورتی که قطره چای در سینی نریزد آن را جلوی مهمانانش بگیرد.

در برخی نقاط کشورمان مرسوم است که کسی که یک یا چند چایی خورده و دیگر تمایلی به صرف چای ندارد، استکان چای خود را بر روی نعلبکی می‌خواباند.

مراسم چای در نقاط مختلف جهان+تصاویر

در مراسم ازدواج سنتی چینی‌ها، عروس و داماد در مقابل والدین خود زانو می‌زنند و به آن‌ها چای می‌دهند و بعد از آن‌ها تشکر می‌کنند. این کار عروس و داماد بیانگر قدردانی و احترام آن‌هاست.

در روند برگزاری این رسم عروس در خدمت خانواده داماد و داماد در خدمت خانواده عروس است. این روند، نمادی از پیوستن دو خانواده است. بچه‌ها نیز در زمان عذرخواهی از والدینشان به آن‌ها چای می‌دهند. بنابراین چای در فرهنگ چینی می‌تواند بخشی از عذرخواهی رسمی باشد.

نحوه سرو چای نیز بخشی از مراسم چای چینی‌هاست. آن‌ها باور دارند چای سبز باید با آب خنک تهیه شود.

مراسم چای در نقاط مختلف جهان+تصاویر

یکی از روش‌های سرو چای در چین استفاده از یک کاسه لیوانی کوچک به نام گایوان است. چای کونگ‌فو یکی از معروف‌ترین مراسم‌های چای چینی است. در این مراسم یک بطری آب جوش آماده می‌کنند. برگ‌های چای را در فنجان آب گرم می‌گذارند تا در حدود ۳۰ ثانیه خیس بخورد، سپس آن‌ها را از داخل آب درمی‌آورند و در قیف چای می‌گذارند تا ناخالصی‌ها فیلتر شوند.

سپس برگ‌های چای را مجدداً در آب گرم گذاشته و از بشقاب چای یا نعلبکی برای شستشوی بیشتر برگ‌ها استفاده می‌کنند و در نهایت دوباره چای را از قیف چای عبور می‌دهند.

از مراسم‌های دیگر سرو چای در چین می‌توان به مراسم چای سیچوان و مراسم چای زین اشاره کرد. انگلیسی‌ها هم توجه ویژه‌ای به چای دارند.

چای بعد از ظهر به عنوان یک رسم اجتماعی در انگلیس شناخته می‌شود. مردم این کشور به عنوان آداب چای بعد از ظهر چای خوش عطر و رنگی را دم می‌کنند و ساندویچ‌های کوچک مانند ساندویچ خیار و پنیر روی میز قرار می‌دهند. آن‌ها چای و ساندویچ کلوچه یا بیسکوییت به همراه خامه و مربا سرو می‌کنند و کیک و نان نیز از اجزای چای عصرانه‌شان به حساب می‌آید.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

سفر به افسانه‌های کهن، جام جم و لیمو

با سفر به جم به اعماق افسانه‌های کهن ایران‌زمین بروید و با دیدن درختان خرما و لیمو طعم ترش و شیرین را در کنار هم تجربه کنید.

به گزارش خبرنگار ایلنا، اگر دوست دارید به سرزمین عجایت سفر کنید و به اعماق افسانه‌های کهن پا بگذارید،به جم بروید. مقصدی که شاید در مرحله نخست شما را به یاد جام جم جمشید بی‌اندازد. شاید از این جهت که با سفر به جم می‌توانید همچون آلیس سفر کنید.

هرچند جام جم یا همان جام جهان‌نما را دارای نیروی اسرارآمیز می‌دانستند که صورت‌های نجومی و هفت اقلیم را نشان می‌داد اما جم نیز از این نیروی سحرآمیز بی‌بهره نیست و می‌توانید در عین سفر به جنوب کشور، از آب و هوایی معتدل و فضایی کوهستانی بهره جویید. در میان رودها، تنگه‌ها و دره‌ها قرار گیرید و کمی آن‌طرف‌تر به نظاره نیلگون خلیج فارس بنشینید. درختان خرماهای شیرین را در کنار درختان لیموهای ترش مزه بیابید و در میان آنها به گشت و گذار بپردازید.

چطور برسید؟

اگر تهران را به عنوان پایتخت،‌ مبدا سفر قرار دهید، می‌توانید مستقیم به سمت جم بروید یا به بوشهر بروید و بعد از آنجا به سمت جم حرکت کنید. اگر بخواهید مستقیم به جم بروید، می‌توانید از مسیری که به سمت اصفهان و شیراز می‌رود از این شهرها عبور کنید و با رسیدن به شیراز در اتوبان شیراز-بندرعباس به سمت پل فسا بروید و مسیر را در اتوبان جهرم- شیراز در پیش بگیرد. در مسیر از محمودآباد، فتح آباد، کوار، زنجیران، عبور می‌کنید و با قرار گرفتن در جاده کاوار-فیروزآباد از آتشکده و گیلک می‌گذرید. سپس در مسیر فیروزآباد- جم برانید. در این مسیر از احمدآباد و سمنگان عبور می‌کنید و با رسیدن به بزرگراه جم- سیراف بعد از گذشتن از باغ گلشن وارد جاده‌ای شوید که تابلو، جم را نشان می‌دهد. بعد از چند کیلومتر به جم می‌رسید.

اگر تصمیم گرفتید که از بوشهر به جم بروید، سه مسیر پیش روی شما قرار دارد. نخست می‌توانید مسیر ساحلی را انتخاب کنید که البته کمی طولانی‌تر است اما از کنار نیلگون خلیج فارس می‌گذرد. در این مسیر به سمت دلوار بروید و در اتوبان سیراف برانید. در طول این مسیر از بندرهای عامری، رستمی، بوالخیر می‌گذرید و کلات، هدکان و کبگان را خواهید دید. سپس در مسیر جاده سیراف ادامه دهید و بعد از عبور از  سرسبزی‌های کردوان سفلی به شهنیاء می‌رسید. جاده خورموج-کنگان را در پیش بگیرید و بعد از عبور از آبدان و دوراهک به سمت بندر سیراف بروید. از سیراف نیز به سمت بزرگراه جم-سیراف مسیر را ادامه دهید تا به جم برسید.

مسیر دوم از سمت چغادک می‌گذرد. بعد در مسیر اهرم-خورموج برانید و بعد از گذشتن از خورموج و محمدآباد وارد اتوبان خورموج-کنگان شوید. مسیر را تا سیراف ادامه دهید و سپس به سمت جم بروید. مسیر سوم از سمت شمال استان به سمت جم می‌رود و نسبتا مسیر طولانی‌تری است. در این مسیر از اهرم، کلمه و بوشکان می‌گذرید. وارد جاده امامزاده شهید می‌شوید و از دهرم می‌گذرید و وارد جاده فرشبند-جم می‌شوید و به سمت جم برانید.

اگر دوست داشتید با اتوبوس سفر کنید، می‌توانید از ترمینال جنوب تهران (خزانه) به مقصد جم (عسلویه) بلیط بگیرید. از آنجا که اتوبوس‌های تهران-جم محدود هستند می‌توانید مقصد را ترمینال بوشهر انتخاب کنید و از بوشهر راهی جم شوید. هر روز در ساعات مختلف، از پایانه جنوب تهران به مقصد پایانه بوشهر اتوبوس حرکت می‌کند. باتوجه به مسافت طولانی تهران تا بوشهر، شاید بهترین گزینه، سفر هوایی باشد. هرچند جم فرودگاه دارد اما پرواز عادی به آن انجام نمی‌شود بنابراین باید فرودگاه بوشهر را به عنوان مقصد در نظر بگیرید و از آنجا راهی جم شوید.

سفر به کوهستان‌های بوشهر

هرچند جم یکی از شهرستان‌‌های استان بوشهر است اما خارج از محدوده ساحل قرار دارد. شهرستانی کوهستانی با آب و هوای معتدل است و اقلیم آن شباهت زیادی به جنوب استان فارس دارد. ارتفاع برخی از مناطق نسبت به دریا حدود ۱۰۰۰ متر است و می‌توان گفت یکی از مرتفع‌ترین نقاط استان بوشهر به حساب می‌آید که ساحل ندارد؛ اما فاصله آن با سواحل عسلویه و کنگان بسیار نزدیک است از این رو با سفر به جم می‌توان چند فصل را توام با هم تجربه کرد.

جم راه ارتباطی استان فارس است و افرادی که از فیروز آباد می‌آیند از جم رد می‌شوند به استان بوشهر و بندر سیراف می‌رسند. بندر سیراف نیز یکی از پایگاه‌های قدیمی و تاریخی ایران در سواحل خلیج فارس است که قدمت آن به اواخر دوره ساسانیان می‌رسد. فاصله بندر سیراف تا جم حدود ۳۵ کیلومتر است بنابراین وقتی به جم رفتید دیدن آثار تاریخی سیراف را فراموش نکنید.

از پردیس تا قلعه

به جرات می‌توان گفت یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های دیدنی جم، کوه پدری یا پردیس است. کوهی که داستان‌ها و افسانه‌های زیادی درباره آن وجود دارد و آن را منتسب به پادشاهی جمشید می‌دانند. در کتاب «از مروارید تا نفت» نوشته «رضا طاهری» در مورد وجه تسمیه نام «پدری» اینگونه آمده است که این کلمه از دو کلمه «پد» و «ری» تشکیل شده که با هم به معنی «محافظ شهر سلطنتی» است. درباره کوه پدری شایعات و داستان‌های فراوان نقل شده‌است این داستان‌ها از موضوعات کهن مانند نقطه آغاز تمدن بشری و پیدایش زمین و جام جهان نمای جمشید گرفته تا موضوعات روز دنیای مدرن مانند مغناطیسی بودن و حتا ضد HIV بودن را دربرمی‌گیرد.

در نزدیکی کوه پدری، غاری وجود دارد که برخی آن را اولین خانه دنیا می‌نامند. جم مملو از چشمه‌های آب شیرین است و شاید سرسبزی منطقه و کوه پدری نیز به واسطه همین چشمه‌ها باشد. درعین حال عسل طبیعی منطقه بسیار معروف است و برای آن نیز افسانه‌های زیادی ساخته‌اند.

در سفر به جم دیدن  قلعه سی سواران را فراموش نکنید. هرچند اکنون جز دیواری مخروبه از این قلعه چیز دیگری باقی نمانده اما دیدن سنگفرش‌ها و تاریخی که گذشته را فریاد می‌زند، خالی از لطف نخواهد بود. درعین حال این منطقه دارای تعداد زیادی سد و آسیاب‌آبی است که از سنگ و ساروج ساخته شده‌اند و گواهی بر تمدن کهن منطقه هستند.

حمام محمدعلی خان پریشان جمی، قلعه حرمیک، آثار تاریخی انارستان مانند آسیاب تاریخی حرمی اناری و تراشه‌های سنگی سورگو از دیگر جاذبه‌های جم هستند که می‌توانید برای بازدید آنها برنامه ریزی داشته باشید.

اقامت همراه با گردش

بیشترین جاذبه‌های گردشگری جم در حوزه طبیعتگردی قرار می‌گیرد شاید از این جهت است که اقامتگاه‌های بومگردی بیشتر در مناطق بکر طبیعی خدمات ارائه می‌دهند. در شهرستان جم اقامتگاه‌های بومگردی متعددی وجود دارد. می‌توانید در کنار اقامت از فضاهای بکر طبیعی بهره‌‌مند شوید.

برخی از این اقامتگاه‌‌ها به چشمه‌های آب شیرین مشرف هستند و امکان استفاده از آب‌های معدنی منطقه را فراهم می‌کنند. در کنار برخی اقامتگاه‌های بومگردی نیز می‌توانید از امکانات رستوران و کافه‌ و سایر خدمات پذیرایی بهره‌مند شوید ضمن آنکه بسیاری از واحدهای بومگردی بر اساس معماری بومی و با استفاده از مواد و متریال محلی ساخته شده‌اند و نمایی از قدمت کهن منطقه را به نمایش می‌گذارند.

با توجه به ناهمواری‌های موجود در منطقه، دره نوردی یکی از تفریحاتی است که می‌توانید در اطراف جم تجربه کنید. طبیعتی زیبا، بکر و سرسبز که در میان ناهمواری‌های منطقه، منظره‌ای زیبا و چشم نواز پدید آورده‌اند.  درختان نخل از یک سو و درختان لیمو از دیگر سو طبیعتی سرسبز پدید آورده‌اند. شاید به جهت تعدد درختان لیمو در جم است که جشنواره برداشت لیمو هر سال پاییز در این منطقه برگزار می‌شود.

جشنواره برداشت لیمو با برگزاری مراسم مختلف از ایجاد امکان چیدن لیمو‌ها از روی درخت برای بازدیدکنندگان که تجربه‌ای خاص و منحصر به فرد است گرفته تا نشان دادن آداب و رسوم محلی و همراه شدن بازدیدکنندگان با برگزار کنندگان در تولید محصولاتی که از لیمو تهیه می‌شود، همراه است. در این جشنواره می‌توانید آب لیمو بگیرید و انواع ترشیجات و مرباهایی که با لیمو درست می‌شوند را با قیمتی مناسب تهیه کنید.

یکی از ویژگی‌های لیموی شهرستان جم ماندگاری آن است چنانکه ماه‌ها می‌توان این لیمو را در جای خنک نگهداری و در نهایت فرآورده‌های لازم را تهیه  کرد.

حتا می‌توانید از تنگ‌ها در منطقه طاقو هم دیدن کنید. تنگه‌ای که آبی شیرین در آن جریان دارد و اقامتگاه بومگردی در آن نزدیکی است که معماری متفاوت از سایر نقاط جم دارد. معماری روستای طاقو شبه پله کانی و نزدیک به معماری مناطق کوهستانی است. هرچند برای رسیدن به این روستا باید مسیر خاکی نسبتا طولانی را طی کنید اما قطعا دیدن طبیعت بکر و زیبای منطقه، ارزش آن را دارد که دل به خاک بزنید و تا آنجا برانید.

در این منطقه دره‌هایی عمیق پیش روی شما ظاهر می‌شود که مناظری شبیه به کارت پستال‌های خارجی است. به سمت بالاکوه و سرچشمه که حرکت کنید دشت نرگس در انتظار شما خواهد بود. نرگس‌های زیبا که به صورت خودرو در منطقه رشد می‌کنند و عطر آنها هر بازدیدکننده‌ای را مست می‌کند.

در بخش ریز هم نزدیک به روستای انارستان می‌توانید طبیعتی بکر را شاهد باشید که قطعا برای طبیعتگردان بسیار جذاب خواهد بود. ضمن آنکه اگر به رصد ستارگان و آسمان شب علاقه‌مند باشید از آنجا که این منطقه عاری از آلودگی‌های نوری است، گزینه مناسبی در سبد سفر خود برای دیدن ستارگان دارید. می‌توانید شب کمپ یا در واحد بومگردی که در آن نزدیکی قرار دارد، اقامت کنید و از درخشش ستارگان لذت ببرید. بزرگ‌‌ترین جنگل جنوب استان بوشهر جنگل گلوبردکان است که در شهرستان جم قرار دارد.

در انارستان هم اقامتگاه بومگردی راه‌اندازی شده که در مکانی با آب و هوای بسیار مطبوع بخصوص در فصل پاییز و زمستان میزبان مسافران می‌شود. دیدن درختان لیمو و نخلستان‌ها در این منطقه بسیار جذاب است.

تشان نیز یک قنات تاریخی دارد و می‌توان در مسیر قنات تا سرمنشا آن پیاده‌روی و کوهپیمایی انجام داد و از دیدن معماری حدود ۳۰ حلقه قنات و علمی که در پس آن نهفته لذت برد. البته سعی داشته باشید برای دیدن مناطق بکر و طبیعت زیبای منطقه از کمک بلد محلی و راهنمایان محلی استفاده کنید.

ساحل را هم ببینید

سفر به جم اگر با دیدن مناطق ساحلی همراه نباشد، بی معنا خواهد بود. هرچند جم ساحل ندارد اما با ساحل هم فاصله زیادی ندارد. عسلویه، ‌کنگان و بندر سیراف در فاصله کوتاهی از جم قرار دارند بنابراین دیدن ساحل آن خالی از لطف نخواهد بود و با طی کردن مسافتی در حدود ۳۰ کیلومتر به سواحل نیلگون خلیج فارس می‌رسید. ساحلی که در میان سیراف و پرک قرار دارد یکی از زیباترین سواحل کشور است که با دیدن آن در افسانه‌های جادویی نیلگون فارس غرق خواهید شد. عمق دریا در این منطقه رنگی متفاوت از دریا را پیش چشمان شما به نمایش می‌گذارد. آبی نیلگونی که هیچ جای دنیا جز در این نقطه از کشور نمی‌توانید ببینید. در پس زمینه آن نیز کشتی‌های عظیم‌الجثه و نفتکش‌های بزرگ را شاهد خواهید بود.

اگر بخواهید به عسلویه هم سر بزنید، مسیر شبرو جذابیت‌های خاصی خواهد داشت؛ دیدن دکل‌های گاز  با فلرهای روشن منظره‌ای فراموش نشدنی برای شما رقم خواهد زد. از آنجا که عسلویه یکی از جاذبه‌های گردشگری صنعتی به حساب می‌آید می‌توانید از مناطق و پالایشگاه‌های گازی آن دیدن کنید. ضمن آنکه ساحل عسلویه نیز زیبایی خاصی دارد که در کنار روشنایی فلرها، شبهایی روشن را پیش روی شما می‌گذارد.

از میگو و ماهی تا خرما

در جم نیز مانند سایر شهرهای جنوب کشور، ماهی، میگو، خرما و ادویه از جمله مواد اولیه غذاهای محلی به حساب می‌آیند و در عین حال سوغات این شهر هستند. رنگینک، ته‌انداز ماهی، قلیه ماهی و قلیه میگو، دال عدس از جمله غذاهای مرسوم این منطقه هستند و قیمه شیرین هم یکی از خورشت‌های خاص منطقه است. از خوردن شاه میگوی آب شیرین نیز غفلت نکنید چراکه این منطقه شاه میگوهای خاصی دارد که در آب شیرین پرورش می‌یابند و محل‌هایی برای ارائه شاه میگوی کبابی یا سرخ شده هستند که می‌توانید طعم این غذای لذیذ را در آنجا بچشید. استانبولی در جم نیز پر از سبزی است و با لوبیا و عدس و گوشت درست می‌شود. بیشتر غذاهای این منطقه تند است و از ادویه فراوان در آن استفاده شده است که با ماست سرو می‌شود.

درعین حال شهرستان‌های جم غذاهای خاصی دارند که با نان محلی خاصی سرو می‌شوند که همیشه و در همه جا پخت می‌شود و می‌توانید با دنبال کردن عطر نان، به محل پخت آن برسید.

پایتخت استرالیا کجاست؟

پایتخت استرالیا دارای امکانات گردشگری متفاوتی است که در ادامه به معرفی آن‌ها می‌پردازیم.

شاید بهتر است بدانید که عده زیادی سیدنی را به عنوان پایتخت استرالیا می دانند در حالی که چنین نیست و کانبرا پایتخت این کشور است. دلیل این اشتباه هم سفرهای متعدد توریست ها به سیدنی و ناشناخته ماندن کانبرا برای گردشگران است . اما پایتخت استرالیا (کانبرا) هم دست کمی از سیدنی ندارد و می تواند مقصد خوبی برای سفر شما به استرالیا باشد. به ویژه اگر به دنبال فرهنگ و هنر و حیات وحش و هوای تمیز باشید کانبرا بعد از سیدنی می تواند انتخاب خوبی در سفر استرالیای شما باشد. در ادامه همراه ما باشید و با کانبرا پایتخت استرالیا بیشتر و بهتر آشنا شوید.ش

پایتخت استرالیا (کانبرا)

شهر کانبرای استرالیا دارای جمعیتی بیش از ۳۲۵ هزار نفر است و به عنوان بزرگ‌ترین شهر غیر بندری استرالیا شهرت دارد. پایتخت در ۳۰۰ کیلومتری جنوب غربی سیدنی و ۶۵۰ کیلومتری شمال شرقی ملبورن است. انتخاب کانبرا به عنوان پایخت استرالیا به سال ۱۹۰۸ برمی گردد که با نقشه از پیش تعیین شده طراحی و دارای تفاوت زیادی با سایر شهر‌های استرالیا دارد.  کانبرا مساحتی در حدود ۸۰۰ کیلومترمربع دارد. آب و هوای این شهر چهار فصل بوده و دارای تابستان‌های گرم و خشک و زمستان‌های سرد و مه آلود است. هم چنین جزو سه شهر کم بارش کشور استرالیا به حساب می‌آید. شهر کانبرا یک شهر دولتی تلقی می‌شود که دادگاه‌ها و پارلمان‌های این کشور و اداره‌های دولتی در آن قرار دارند.

طراحی متفاوت پایتخت استرالیا

بعد از انتخاب کانبرا به عنوان پایتخت پروژه، طراحی آن نیز شروع شد. بطوریکه در مسابقه بین المللی طراحی شهری طرح و اثر معمار شیکاگوئی والتر گریفون برای این شهر انتخاب و عملیات ساخت از سال ۱۹۱۳ شروع شد. از نکات جالب توجه این شهر اختصاص باغ‌ها و مساخت‌های زیاد به فضا‌های سبز بود که کانبرا را به پایتخت بوته معروف کرد.همین امر نیز باعث شد تا تمیز ترین هوا در بین سایر شهرهای استرالیا و پایتخت های جهان را دارا باشد.  جنگ های جهانی موجب کاهش رشد این شهر شد ولی باز هم بعد از اتمام جنگ جهانی دوم پایتخت استرالیا راه توسعه را در پیش گرفت.

معروف ترین جاذبه های گردشگری و توریستی استرالیا

  1. کتابخانه ملی پایتخت استرالیا

استفاده از این کتابخانه منحصر به فرد به سال ۱۹۶۸ بر می‌گردد و دارای ارزشمند‌ترین و قدیمی‌ترین کتاب‌های استرالیایی   است. به گونه‌ای که شما با سفر به کتابخانه ملی کانبرا روزنامه ها، عکس ها، موزیک‌های قدیمی را در داخل یک معماری بی نظیر خواهید دید. نورپردازی‌های شبانه و زیبای ساختمان این کتابخانه، همه ساله توریست‌های زیادی را به خود جذب می‌کند.

 

  1. موزه راه آهن کانبرا

این موزه در کانبرا بیانگر تاریخچه استفاده قطار در استرالیا است. شما با مراجعه به موزه راه آهن امکان دیدن اولین قطار استرالیایی یعنی لوکو ۱۲۱۰ ساخته شده در سال ۱۸۷۸ میلادی را خواهید داشت. علاوه بر این کلکسیونی از قطار‌های تاریخی کشور استرالیا در این  موزه دوست داشتنی به نمایش در آمده است.

  1. بالن سواری در یارالوما

هوای پاک کانبرا لذتی توصیف ناپذیر را در بالن سواری برای شما به ارمغان می‌آورد. با فاصله گرفتن ۹۰ متری از زمین لحظات نابی را در آسمان رقم خواهید زد.   دیدن طبیعت، ساختمان‌های تاریخی و دریاچه آبی از نمای بالا چشم انداز فوق العاده‌ای از کانبرا به شما می‌دهد.

 

  1. باغ های سبز کوکینگتون

پایتخت استرالیا با وجود باغ مینیاتوری کوکینگتون تجربه خوبی برای سفر شما خواهد بود. وجود باغ ها، خانه ها، بناهای معروف کوچک و قطارهای مینیاتوری در این شهر از نقاط جالب توجه آن به شمار می رود.

  1. باغ وحش و آکواریوم ملی کانبرا

بیشترین موردی که این باغ وحش را متنوع و بی نظیر می کند حیات وحش فوق العاده آن است. گونه های نادر و زیبایی مانند شیر، ببر،‌پاندای قرمز،گونه خاص خرس خورشیدی، چیتا و  زرافه را در این باغ وحش می توان دید. آکواریوم هم در برگیرنده انواع ماهی کوچک و بزرگ و کوسه های مختلف است.

هم چنین از معروف ترین مراکز خرید کانبرا پایتخت استرالیا می توان به بلکونن مال، کانبرا سنتر، ودن وست فیلد، فیش ویک و … اشاره داشت.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

از بایرن تا هامبورگ؛ گشتی در ۱۶ ایالت آلمان

آلمان دارای نظام سیاسی جمهوری فدرال و دموکراسی پارلمانی است که از ۱۶ ایالت تشکیل شده است. هر کدام از این ایالت‌ها از جذابیت خاصی برخوردارند. در این سفر تصویری با ایالت‌های آلمان بیشتر آشنا شوید.

بایرن

ایالت بایرن (باواریا) محبوب‌ترین مقصد برای گردشگران داخلی و خارجی است. هر ساله حدود هفت و نیم میلیون گردشگر خارجی از ایالت بایرن دیدن می‌کنند که به ویژه به خاطر سنت‌ها، غذا‌های پرمایه و هم‌چنین آبجوهایش زبانزد است. مناطق کوهستانی، جنگلی و همچنین دریاچه‌های کوچک و بزرگ به طبیعت بایرن جذابیت زیادی بخشیده‌اند. جمعیت ایالت بایرن بر ۱۲ و نیم میلیون نفر بالغ می‌شود و مرکز آن شهر دیدنی مونیخ است.

بادن – ورتمبرگ

ایالت بادن – ورتمبرگ، واقع در جنوب غرب آلمان، در همسایگی ایالت بایرن قرار دارد. شعار یا تکیه‌کلام شهروندان این ایالت این است: «ما همه چیز بلدیم، جز آلمانی فصیح”. براستی هم باید گفت که بادن – ورتمبرگ از تنوع درخور توجهی برخوردار است، خواه از لحاظ طبیعت و غذا و خواه از لحاظ اماکن و آثار تاریخی و دیدنی. حدود ۷ / ۱۰ میلیون نفر در این ایالت زندگی می‌کنند و مرکز آن نیز اشتوتگارت است.

برلین

سه ایالت از ۱۶ ایالت آلمان دولت‌شهر هستند، از جمله برلین که در عین حال پایتخت این کشور و به این ترتیب مقر دولت مرکزی نیز است. برلین بزرگ‌ترین شهر آلمان محسوب می‌شود و ۴ / ۳ میلیون نفر در این کلان‌شهر زندگی می‌کنند. برلین شهری است زنده و پویا که پیوسته در حال دگرگونی است. به همین خاطر هم گردشگران علاقه‌ی خاصی به برلین دارند. این شهر از آن گذشته موزه‌ها و آثار تاریخی معروف و زیادی دارد.

هامبورگ

هامبورگ نیز یکی دیگر از دولت‌شهرهای آلمان است. شهر هامبورگ در شمال آلمان با داشتن دریاچه آلستر و بندری بین‌المللی یکی از زیباترین شهرهای این کشور است. این شهر علاوه بر بندر و رودخانه، دیدنی‌های متنوع دیگری هم دارد، از جمله محله معروف Reeperbahn که پر از بار و کافه است و محله‌ محبوب خوشگذران‌ها محسوب می‌شود. هامبورگ را “دروازه آلمان به روی جهان” می‌دانند.

برمن

برمن کوچک‌ترین ایالت آلمان به شمار می‌رود. در این ایالت تنها ۶۶۴ هزار نفر زندگی می‌کنند. ایالت برمن از دو شهر تشکیل شده است، یکی شهر برمن که در کنار رود “وزر (Weser) واقع است و دیگری شهر برمرهافن که در کنار دریای شمال قرار دارد. برمرهافن پس از هامبورگ دومین بندر بزرگ آلمان محسوب می‌شود و شمار زیادی از شاغلان این شهر در بندر کار می‌کنند.

نیدرزاکسن

ایالت نیدرزاکسن از لحاظ وسعت دومین ایالت بزرگ آلمان محسوب می‌شود و پیش از وحدت دو آلمان نیز بیشترین سهم را از مرز میان دو آلمان شرقی و غربی داشت. نیدرزاکسن ۸ میلیون نفر جمعیت دارد و مرکز آن شهر هانوفر است. هانوفر هر ساله میزبان برگزاری مهم‌ترین نمایشگاه‌های صنعتی در جهان نیز است. این ایالت در عین حال با توجه به وجود رودهایی زیبا و همچنین رشته‌کوه‌های هارتس از طبیعتی جذاب نیز برخوردار است.

نوردراین − وستفالن

نوردراین وستفالن پرجمعیت‌ترین ایالت آلمان است و محل سکونت اهالی سواحل رود راین که به سرزنده بودن مشهورند و اهالی منطقه وستفالن که به پرکار بودن شهرت دارند. بیش از ۱۸ میلیون نفر در این ایالت زندگی می‌کنند. کلن بزرگ‌ترین شهر نوردراین – وستفالن و دوسلدورف نیز مرکز این ایالت است. نوردراین – وستفالن از اهمیت صنعتی زیادی برخوردار است و در عین حال با داشتن بیش از ۲۰۰ موزه گردشگران زیادی را جذب می‌کند.

راینلند – فالتس

راینلند – فالتس ایالت شراب است و جنگل‌گردی و پیاده‌گردی. این ایالت از رودهای تماشایی، طبیعتی جذاب و تاکستان‌های وسیع برخوردار است و همچنین با قدمتی تاریخی و ۲ هزار ساله مقصدی جذاب و محبوب برای کسانی است که به تاریخ و فرهنگ و هنر علاقمندند. راینلند‌− فالتس بیش از ۴ میلیون نفر جمعیت دارد و مرکز آن شهر ماینس است. این شهر یکی از مراکز مهم دوستداران و هواداران جشن کارناوال محسوب می‌شود.

هسن

این ایالت از نظر جغرافیایی در قلب آلمان قرار گرفته و از لحاظ اقتصادی نیز یکی از قدرتمند‌ترین ایالت‌های این کشور به شمار می‌رود. بیش از ۶ میلیون نفر در ایالت هسن زندگی می‌کنند. مرکز آن شهر ویسبادن است، اما مهم‌ترین شهر آن، فرانکفورت است که از لحاظ تجاری و بانکی نیز جایگاه ویژه‌‌ای در اقتصاد آلمان و جهان دارد. فرانکفورت همچنین محل برگزاری یکی از بزرگ‌ترین نمایشگاه‌های کتاب در جهان است.

زارلند

زارلند که ایالتی کوچک است، در جنوب غربی آلمان قرار دارد و با کشورهای فرانسه و لوکزامبورگ هم‌مرز است. حدود یک میلیون نفر در این ایالت زندگی می‌کنند و مرکز آن شهر زاربروکن است. این ایالت با توجه به هم‌مرز بودن با فرانسه از فرهنگ فرانسوی متاثر است و زبان فرانسوی نیز نقش مهمی در بین زبان‌های خارجی که در مدارس آموزش داده می‌شوند، بازی می‌کند. زارلند همچنین از طبیعتی بسیار جذاب برخوردار است.

شلزویگ – هولشتاین

ایالت شلزویگ – هولشتاین بین دریای شمال و دریای بالتیک قرار دارد. هوای پاک، سواحل زیبا و جزیر‌های دیدنی این ایالت از دلایلی است که گردشگردان زیادی دوران تعطیلات خود را در شلزویگ – هولشتاین می‌گذرانند. کیل مرکز این ایالت است و ۸ / ۲ میلیون نفر در شلزویگ – هولشتاین زندگی می‌کنند.

مکلنبورگ – فورپومرن

این ایالت که پیش از وحدت دو آلمان جزو آلمان شرقی سابق بود، با دریای بالتیک همجوار است. مرکز آن شورین است و ۷ / ۱ میلیون نفر در این ایالت زندگی می‌کنند. شهر روستوک که در این ایالت قرار دارد، یکی از بنادر مهم آلمان محسوب می‌شود. طبیعت زیبا و گاه وحشی مکلنبورگ – فورپورمن و همچنین سواحل پهن و طولانی از جمله جذابیت‌هایی است که گردشگردان را برای لذت بردن از آنها، راهی این ایالت می‌‌کند.

براندنبورگ

ایالت براندنبورگ نیز یکی از ایالت‌های جدید آلمان محسوب می‌شود و به کمربندی می‌ماند که دور برلین، پایتخت آلمان را احاطه کرده است. براندنبورگ ایالت کاخ‌های تاریخی، پارک‌های کم‌نظیر و دریاچه‌های تماشایی است. درخور توجه آنکه شمار ساکنان این ایالت بر ۲ و نیم میلیون نفر، یعنی کمتر از جمعیت شهر برلین بالغ می‌شود. شهر تاریخی پوتسدام مرکز ایالت براندنبورگ است.

زاکسن

ایالت زاکسن کاملا در شرق آلمان قرار دارد و مساحت آن بر ۱۸۴۰۰ کیلومتر مربع بالغ می‌شود. زاکسن به ویژه به خاطر شهر تاریخی درسدن مشهور است. بناهای تاریخی و قدیمی که به سبک باروک ساخته‌ شده‌اند، از جمله جذابیت‌های این ایالت هستند که انتظار گردشگردان را می‌کشند. زاکسن نیز مانند دیگر ایالت‌های آلمان از طبیعت زیبایی برخوردار است.

زاکسن‌− آنهالت

جمعیت ایالت زاکسن آنهالت بر ۴ / ۲ میلیون نفر بالغ می‌شود و مرکز آن نیز شهر ماگدبورگ است. طبیعت این ایالت زیبا و گاه دست‌نخورده است و وجود قصرها و ویلاهای باشکوه و باغ‌های وسیع و زیبا از جمله جذابیت‌های گردشگری آن محسوب می‌شود.

تورینگن

ایالت تورینگن را قلب سبز آلمان می‌دانند. مرکز این ایالت شهر ارفورت است و جمعیت تورینگن نیز بر دو میلیون و سیصد هزار نفر بالغ می‌شود. شمار زیادی از شهر‌های تاریخی آلمان از جمله وایمار در این ایالت قرار دارند. تورینگن همچنین زمانی محل سکونت چهره‌هایی برجسته و تاریخی چون لوتر، شیلر و گوته بوده که نقش مهمی در تاریخ و فرهنگ و ادب آلمان ایفا کرده‌اند.

منبع:دویچه وله

كوير در عين زيبايي محيطي خشن است

سفر به كوير مستلزم نكاتي است كه عدم رعايت آنها چه بسا موجب خسارات جاني ومالي مي شود.

كوير در عين زيبايي محيطي است خشن.سفر به كوير مستلزم نكاتي است كه عدم رعايت آنها چه بسا موجب خسارات جاني ومالي مي شود.در اين مقاله در پي آنيم كه بگوييم چگونه به كوير سفر كنيم تا از زيباييهاي آن لذت ببريم و سفري سالم و بيادماندني داشته باشيم

مشخصات يک راهنماي خوب

۱) راهنما بايد به موقعيت جغرافيايي منطقه – مسير جاده ها – محل چشمه هاي آب – عوارض طبيعي مانند تپه ها ، کوهها ، درياچه نمک ، بندريگ و فاصله بين آنها آگاه باشد.

۲) تسلط بر زمين شناسي و توپوگرافي منطقه – پستي و بلندي هايي که بر اثر سيل ايجاد مي شود (در کوير سيل هم مي آيد!) براي راهنما اهميت دارد. در نقاط پست ممکن ايت خاک به حدي گل شود که عبور ماشين غيرممکن شود و يا ماشين در گل بماند.

۳) تسلط به شيمي خاک و شيمي درياچه ويژگي ديگر راهنماست.اين تسلط باعث آسودگي خاطر در مواقع حرکت روي سطح درياچه ميشود(در عمق ۵۰-۵ سانتيمتري زير سطح درياچه آب موجود است) و در سطح درياچه لايه اي از سولفات کلسيم ايجاد شده که مي توان با اتکا به آن بر روي آن ماشين سواري کرد.همچنين نوع عناصر موجود در خاک در عبور از کوير مؤثر است. مثلا سولفات سديم که در خاک برخي مناطق کوير زياد يافت مي شود باعف پوکي خاک و گيرافتادن ماشين مي شودو يا خاک رس و يا کائولن در مواقع باراني سبب مي شود که ماشين بکسواد کند و درجا بزند.

۴) يک راهنما بايد با ستارگان و موقعيت آنها در فصول مختلف سال آشنا باشد تا تشخيص جهت و مسير حرکت در شب ممکن شود.

نكات ايمني سفر به كوير
۵) آشنايي با جانوران و خزندگان و حشرات کوير هم ويژگي مهم ديگر است. در اين مورد و موجودات ذيل الذکر نکاتي قابل توجه است:

الف- شتر: معمولا هنگام عصر بسوي آب حرکت مي کند و با تعقيب آنها مي توان به آب رسيد!

ب- عقرب: آشنايي با خصوصيات اين جانور مانند اينکه چه مواقعي از سال در خواب زمستاني است و يا اينکه در چه اوقاتي از روز و شب احتمال وجود عقرب کم است (يا اينکه با توجه به درجه حرارت، مثلا در آذر ماه ميتوان تشخيص داد که احتمال وجود آن هست يا نه؟)همچين نحوه عمل و کمکهاي اوليه در هنگام عقرب گزيدگي . و نيز آگاهي به اين نکته که در کوير بعضي نقاط هستند که اصلا عقرب در آن يافت نميشود(مانند محلي نزديک ارغواني آران ، که حتي در شب ميتوانيد با آسودگي خاطر روي ماسه هاي آنجا استراحت کنيد!

ج- سوسمارها: خطرناکترين آنها بزمجه است که در کوير مناطقي هست که احتمال يافت شدن آنها زياد است ( مثلا در کوير آران و بيرگل ناحيه اي به طول و عرض ۶ کيلومتر هست که در آن بزمجه زياد يافت ميشود.)

د- مار: آشنايي با انواع سمي و غير سمي مارهاي کوير و کمکهاي اوليه در هنگام مارگزيدگي

ه- ساير جانوران: آشنايي با زيستگاه انواع سوسک، مارمولک ، روباه ، خرگوش ، موش و همچنين حيواناتي نظير کل ، بز ، ميش ، آهو ، جيبر و …

۶) راهنماي خوب در کوير با نوع گياهان و مناطق رويش آنها آشناستو ميداند که:

الف- برخي از گياهان در مناطق خاصي مي رويندو از طريق نوع گياه ميتوان نوع آب (شور ، تلخ ، شيرين و… ) در آن منطقه را تشخيص داد.

ب- ريشه بعضي گياهان بسيار پرآب است که در هنگام نياز و با روشهاي خاص ميتوان از آن استفاده کرد.

ج- آتش چوب بعضي از گياهان بسيار پرحرارت و عالي است

د- از ساقه برخي گياهان در مواقع بحراني به عنوان غذا ميتوان استفاده کرد.

ه- بعضي گياهان برخلاف ظاهر زيبايشان سمي هستند!

۷) علاوه بر موارد فوق بعضي تجربيات راهنما بسيار باارزش است مثل طريقه بيرون آوردن ماشين مانده در باتلاق درياچه يا ماسه بادي ، يا پياده راه رفتن در شبهاي بدون ستاره از طريق هاله نور شهرهاي مجاور کوير با تهيه کرسي ساده در شبهاي سرد زمستاني براي خواب.

آب درکوير

هنگام حرکت به سوي کوير حداقل به اندازه دوبرابر نياز آب برداريد زيرا تشنگي سريع انسان را از پاي درمي آورد و بدون آب در روزهاي گرم نميتوان زياد دوام آورد.د رمرز شروع تپه هاي شني در کوير احتمال وجود آب هست. راههايي براي جمع آوري و استفاده آب موجود در خاک هست . مردمان کوير براي جلوگيري از عطش ، بجاي آب چاي مي نوشند! از ريشه پر آب بعضي گياهان ميتوان استفاده کرد و وجود گياهاني خاص نشانه وجود آب است. از مصرف غذاهايي که آب زيادي لازم دارندو باعث عطش مي شوند بپرهيزيد.

نکات مفيد ديگر :
*تجهيزات کافي به همراه داشته باشيد مانند:غذا ، چادر ، لوازم بهداشتي ، چراغ قوه ، کيسه خواب ، کفش مناسب ، سوخت ، طناب ، دوربين شکاري ، قطب نما ، نقشه و …

*از دو يا چند وسيله نقليه استفاده کنيد (بهتر است از نوع کمک دار دوديفرانسيل شاسي بلند باشد) بنزين و لاستيک زاپاس فراموش نشود. بهتر است از عيبهاي جزئي ماشين هم آگاه باشيد.

*آچار و ابزار و چسب به همراه داشته باشيد.(يکي از خرابيهاي رايج سوراخ شدن رادياتور است)

*به همراه داشتن بيل و تخته هاي چوب براي بيرون کشيدن ماشين از باتلاق ، مفيد است.

*به همراه داشتن شکر ، قند يا نبات و آبميوه و هندوانه ميتواند جان شما را نجات دهد! (در مواقع اضطراري ميتوان با مخلوط کردن شکر با آب تلخ آن را قابل استفاده نمود.

*استفاده از عينک آفتابي مخصوصا در درياچه نمک در توقف طولاني در کوير توصيه مي شود.

*در کوير مراقب وسايل الکترونيکي خود باشيد( با داخل شدن ذرات ماسه از کار مي افتند.

*براي نگهداري گوشت در گرماي کوير از قيمه کردن در چربي خودش و يا در مشک ريختن و يا نمک سودکردن استفاده کنيد. (گوشت را به تخته هايي با قطر ۳ سانتيمتر تبديل کرده و تکه هاي بريده شده را در داخل نمک قرار مي دهيم بطوريکه نمک تمام سطح آن را بپوشاند.)

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

هر آنچه لازم است درباره ویزای شنگن بدانید

اروپا از نظر ویزا گرفتن برای ایرانی ها به سه منطقه بریتانیا، منطقه شنگن (آلمان، اتریش، اسپانیا، ایسلند، ایتالیا ، بلژیک ، پرتغال ، دانمارک ، سوئد،فرانسه ، فنلاند ، لوکزامبورگ ، نروژ ، هلند ، یونان) و کشور های اتحادیه و اروپا شرقی تقسیم می شود. گرفتن ویزای بریتانیا با پاسپورت ایرانی نسبتا ساده است فقط کافی است بتوانید ثابت کنید قدرت پرداخت هزینه های سفر و قصد برگشت به ایران را دارید. در صورتی که دعوت نامه از کسی در انگلیس داشته باشید خود به خود فرد دعوت کننده تعهد برگشت شما به ایران را به عهده می گیرد .

در این نوشتار از جمله درباره ویزای شنگن ، مدارک لازم برای ویزای شنگن ،شرایط گرفتن ویزای شنگن ، کشورهای عضو ویزای شنگن ، فرم درخواست ویزای شنگن ، هزینه ویزایشنگن ، و هر آن چه لازم دارید درباره ویزای شنگن بدانید بحث می شود.

ویزای شنگن چیست ؟
ویزای شنگن سندی است که برای سفر به/دیدار از کشورهای منطقه شنگن از جانب مقامات مربوطه برای شخص متقاضی صادر می شود. در زیر یک نمونه از تصویر ویزای شنگن را می بینید. منطقه ی شنگن شامل ۲۶ کشور است که با یکدیگر توافق کرده اند شهروندان شان آزادانه و مانند یک کشور واحد در سراسر آن مسافرت کنند. از میان ۲۶ کشور متعهد به توافق نامه یا پیمان شنگن، ۲۲ کشور عضو اتحادیه ی اروپا و ۴ کشور عضو انجمن تجارت آزاد اروپا (EFTA) هستند.

منطقه ی شنگن اکثریت کشور های اروپایی را به جز بریتانیا و کشورهایی نظیر رومانی، بلغارستان، کرواسی، قبرس و ایرلند در بر می گیرد، که به زودی این کشورها نیز عضو شنگن خواهند شد. با این حال، کشورهایی نظیر نروژ، ایسلند، سوییس، و لیختن اشتاین عضو اتحادیه ی اروپا نیستند، ولی جزء کشور های منطقه شنگن هستند و از مزیت مسافرت آزاد در این منطقه بهره مندند.

کشورهای عضو شنگن:
در ادامه فهرست کشورهای عضو ویزای شنگن یا به عبارتی لیست کشورهای شنگن را ملاحظه می فرمایید.

  • اتریش
  • بلژیک
  • جمهوری چک
  • دانمارک
  • استونی
  • فنلاند
  • فرانسه
  • آلمان
  • یونان
  • مجارستان
  • ایسلند
  • ایتالیا
  • لتونی
  • لیتوانی
  • لوکزامبورگ
  • مالت
  • هلند
  • نروژ
  • لهستان
  • پرتغال
  • اسلواکی
  • اسلوونی
  • اسپانیا
  • سوئد
  • سوییس
  • لیختن اشتاین

چه کسانی به ویزای شنگن نیاز دارند؟
شهروندان کشور های غیر عضو شینگن برای ورود به قلمروی شنگن الزاما به ویزای شنگن نیاز دارند. هرچند، موارد استثنائی نیز برای این قانون وجود دارد:زیرا برخی از کشور هایی که عضو پیمان شنگن نیستند، هم چنان می توانند بدون ویزا به قلمروی شنگن وارد شوند.

مدارک لازم برای ویزای شنگن:
به منظور سفر به یک یا چند کشور حوزه ی شنگن، طبق آن چه پیش تر گفته شد، باید با مراجعه به سفارت/کنسولگری های معین درخواست ویزای شنگن نمود.
هرچند، مانند نحوه ی درخواست ویزا از هر کشور دیگر، داشتن برخی شرایط خاص برای پیگیری درخواست الزامی است. نسخه ی واحد از اسناد مورد نیاز به همراه
برخی اطلاعات اضافه به شکل مبسوط در بخش مدارک لازم برای ویزای شنگن توضیح داده و فهرست شده اند.

انواع ویزای شینگن
بر اساس ماهیت/اهداف سفر، انواع ویزای شنگن وجود دارد که از جانب سفارت/ کنسولگری های معین صادر می شوند.

۱٫ ویزای عادی شنگن (USV)

ویزای عادی شنگن به مثابه ی روادید یکی از کشورهای عضو منطقه ی شنگن برای حمل ونقل یا اقامت در منطقه ی مورد نظر است که برای مدت زمانی خاص و حداکثر تا ۹۰ روز در هر دوره ی شش ماهه اعتبار دارد که از تاریخ ورود شخص به منطقه ی شنگن آغاز می شود. با توجه به اهداف سفر، ویزای عادی شنگن به سه دسته ی “ A ” ، “ B ” ، و “ C ” تقسیم می شود.

۲٫ ویزای معتبر در منطقه ی محدود (LTV)

این نوع از ویزا به شما اجازه می دهد فقط به کشور صادرکننده ی ویزای شنگن یا در برخی موارد، به کشورهای دیگری از منطقه ی شینگن سفر کنید که نام ها آنها به صورت خاص هنگام درخواست ویزا ذکر شده باشند. به غیر از کشورهایی که نام شان هنگام درخواست ویزا ذکر شده اند، این گونه ی خاص ویزا برای سفر به کشورهای دیگر عضو شنگن که نامی از آنها برده نشده اند، معتبر نیست.

۳٫ ویزای ملی

ویزای ملی دسته ی “D ” به افرادی اعطا می شود که برای تحصیل، کار یا اقامت دائم وارد یکی از کشورهای شنگن شوند. البته ویزای ملی به افرادی اعطا می شود
که قصد دارند در دوره ی زمانی خاص یا با هدفی مشخص در یکی از کشور های شنگن اقامت کنند که پس از پایان دوره ی مشخص باید به کشورشان بازگردند.

هزینه ویزای شنگن:
هنگام درخواست ویزا، هر یک از درخواست کنندگان ملزم به پرداخت هزینه ی غیرقابل استرداد برای ویزا هستند. هزینه ویزای شنگن بسته به نوع ویزا، سن درخواست کننده و برخی موارد دیگر متفاوت است.

هزینه ویزای شنگن به طور معمول (به یورو)
ویزای ترانزیت فرودگاهی ۶۰٫۰۰ یورو
ویزا برای اقامت کوتاه، کم تر از ۹۰ روز ۶۰٫۰۰ یورو
ویزا برای اقامت طولانی، بیش از ۹۰ روز ۹۹٫۰۰ یورو

بیمه مسافرتی ویزای شنگن
شهروندان کشورهایی که برای ورود به منطقه ی شنگن ملزم به دریافت ویزا هستند، چه به صورت فردی یا گروهی یا توریستی، و چه با هدف کسب و کار ملزم به خرید بیمه مسافرتی هستند که تمام روزهای اقامت شان را در منطقه ی شنگن پوشش دهد. این بیمه باید در سراسر قلمروی کشورهای عضو شنگن معتبر باشد و تمام دوره ی زمانی را که شخص قصد اقامت یا عبور از این منطقه را دارد، پوشش دهد. حداقل پوشش باید ۳۰،۰۰۰ یورو باشد!

بعد از صدور ویزا، چه مدت می توانم در منطقه ی شنگن اقامت داشته باشم؟
با توجه به نوع ویزایی که از جانب سفارت/ کنسولگری مشخص در هر یک از کشورهای عضو شنگن صادر می شود، بر اساس ماهیت سفر و دیگر مقتضیات مربوطه محدودیت های مختلفی برای هر ویزای خاص اعمال می شود. با این حال، متداول ترین نوع ویزایی که به مسافران اعطا می شود در هر دوره ی شش ماهه تا حداکثر ۹۰ روز بعد از تاریخ ورود اعتبار دارد.

در چه صورت اجازه دارم برای ویزای شنگن درخواست بدهم؟
گرفتن ویزای شنگن مثل هر ویزای دیگری شرایط خاصی را می طلبد. هر آدمی اجازه دارد برای ویزای شنگن درخواست بدهد، به شرطی که بتواند تمام مدارک مورد نیاز را به ترتیب ارائه کند و برای نگهداری از خود در طول اقامت اش در منطقه ی شنگن استطاعت مالی داشته باشد.

ویزای عادی شنگن چیست؟
با توجه به اهداف سفر، ویزای عادی شنگن به سه دسته ی “ A ” ، “ B ” ، و “ C ” تقسیم می شود. دسته ی “ A ” به ویزای ترانزیت فرودگاهی گفته می شود که به دارنده ی آن اجازه می دهد بدون وارد شدن به کشورهای منطقه ی شنگن، تنها در محدوده ی بین المللی فرودگاه های این کشورها تردد کند. ویزای ترانزیت فرودگاهی برای افرادی الزامی است که از یک کشور غیر شنگن به کشور غیر شنگن دیگر مسافرت می کنند و باید در یکی از فرودگاه های کشورهای عضو شنگن هواپیمای شان را عوض کنند.

دسته ی “B” به ویزای ترانزیتی گفته می شود که به دارنده ی آن اجازه می دهد ظرف حداکثر پنج روز با وسیله ی نقلیه ی شخصی، اتوبوس، یا هواپیمای شخصی به مقصد یک کشور غیر شنگن از منطقه ی شنگن عبور کند.

دسته ی “C” به ویزای کوتاه مدتی گفته می شود که به دارنده ی آن اجازه می دهد بسته به مدت اعتبار ویزای اش، دوره ی زمانی معینی را در کشورهای عضو شنگن اقامت کند.

منبع:توریسم پرس