چابهار، یکی از شهرهای جنوبی استان سیستان و بلوچستان و تنها بندر اقیانوسی ایران است که در کرانه دریای مکران و آب‌های گرم اقیانوس هند قرار دارد. این ناحیه دارای بهترین کرانه اقیانوسی کشور و معتدل‌ترین هوای جنوب کشور است و شاید به همین دلیل است که چابهار (چهاربهار) نام گرفته است. در چابهار با پیمودن ۱۰۰ کیلومتر می‌توان جاذبه‌هایی منحصر به فرد دید که در جهان کمیاب است از کوه‌های مریخی که نمونه‌اش در آمریکای جنوبی است، تا تلاقی کویر و دریا که در آفریقا دیده می‌شود. مردم چابهار بلوچ هستند، و به گویش بلوچی سخن می‌گویند. اکثرشان اهل سنت و بسیار خونگرم و مهمان نوازند. همجواری منطقه آزاد چابهار با دریا، نزدیکی به مدار رأس‌السرطان و قرار گرفتن در مسیر بادهای موسمی شبه قاره هند و جبهه‌های استوایی موجب شده است که دارای آب هوایی گرمسیری معتدل با رطوبت نسبی باشد. این منطقه گرم‌ترین نقطه کشور در زمستان و خنک‌ترین بندر جنوبی ایران در تابستان است. بندر چابهار با مساحت یازده کیلومتر مربع هم عرض جغرافیایی بندر میامی در شبه جزیره فلوریدای آمریکا بوده و شرایط آب و هوایی آن نیز دقیقاً مشابه بندر میامی است. بندر چابهار گرچه شاید در نخستین نگاه، ناحیه‌ای محروم و فاقد جاذبه‌های گردشگری و پیشینه تاریخی به نظر آید؛ اما واقعیت آن است که چابهار بهشت گمشده ایران بخاطر جاذبه‌های فراوان طبیعی و تاریخی اش زیبایی بهشت گونه دارد و بخاطر عدم برخورداری‌اش از زیرساخت‌های گردشگری و راه‌های نامناسب دسترسی، گویی گمشده و از نگاه گردشگران پنهان مانده است.

منبع:ایسنا

توسعه گردشگری پیرامون سدها و دریاچه‌ها یکی از مواردی است که رئیس‌جمهوری بر آن تاکید داشته و وزارت نیرو و سازمان میراث فرهنگی را مأمور اجرای این طرح کرده است؛ طرحی که روز به روز ابعاد اجرایی آن گسترده‌تر می‌شود و از بخش خصوصی برای مشارکت نیز دعوت به عمل آمده است.

بدون شک حضور در طبیعت و جدایی از زندگی ماشینی و روزمره یکی از لذت بخش ترین نوع سفر می باشد. همه روزه افراد بسیاری برای دوری از همهمه و دغدغه‌های زندگی خود، مسیر جاده‌ها و مقصدهای سر سبز و طبیعی را در پیش گرفته و راهی سفر می‌شوند.

شهرهای شمال کشور و بویژه استان گیلان، چون نگینی سبز بر انگشتر گران بهای ایران همواره درخشیده و با طبیعت بکر و منظره‌های چشم‌نواز خود، میزبان شایسته‌ای برای مسافران، گردشگران و علاقه‌مندان به طبیعت بوده است. وقتی که برای رها شدن از خستگی‌های روزمره بار سفر می‌بندیم و پا به طبیعت زیبای شمال می‌گذاریم و در هوای پاک و مطلوب آنجا قرار می‌گیریم گویی دوباره متولد شده‌ایم و به آرامشی می‌رسیم که توصیف ناپذیر است.

ماسال: نگین سبز گیلان با هوایی خنک

در ۵۰ کیلومتری رشت، وسط کوه‌های تالش، منطقه‌ای وجود دارد که به خاطر ییلاقات سرسبز و تشکیل اقیانوس ابر، به یکی از جاذبه‌های بی‌نظیر تبدیل شده است. این منطقه بی‌نظیر ماسال و ییلاقات اولسلبنگاه است. جایی را تصور کنید که از مسیری رؤیایی عبور می‌کنید و به درون ییلاقات سرسبز و بکر می‌رسید، جایی درست بر فراز ابرها که راه رفتن روی آن، رؤیای بچگی‌تان بوده و الان به واقعیت تبدیل شده است.

ماسال در کنار رودخانه خالکایی قرار دارد که این رودخانه نقش مهمی را در زیبایی ماسال به خود اختصاص داده است.
منطقه همیشه سبز ماسال به تبعیت از استان گیلان آب و هوای معتدل و مرطوب دارد. به دلیل واقع شدن در ارتفاعات، به آب و هوای سرد و کوهستانی گرایش دارد. ماسال جاذبه‌های طبیعی و زیبای بسیاری مانند آبشارهای متعدد، غارها و مناطق کوهستانی فراوانی داشته. در واقع ماسال بهشتی است سبز رنگ که در دل خود انبوهی از کلبه‌ها چوبی و آبشارهای پر خروش را جای داده است.

ییلاقات ماسال و مشهورترین آن یعنی ییلاق اولسلبنگاه مکانی بسیار زیبا و حتی فراتر از تصور ماست. از شهر ماسال که به طرف ییلاقات خارج می‌شوید، از یک مسیر رویایی با انبوهی از درختان می‌گذرید و رودخانه‌ای که صدای زیبایش گوش‌نواز شما خواهد بود. بعد از گذشتن از این مسیر و با شیب بسیار زیاد، کم کم جنگل‌های متراکم گیلان را زیر پای خود می‌بینید. و بعد طی مسیری حدود ۱۵ کیلومتر به تپه‌های چمنی و کلبه‌های چوبی ساخته شده در بالای این تپه‌ها می‌رسید. شاید نکته قابل توجه نوع زندگی بومیان آن منطقه و حتی وجود حیوانات اهلی بر روی تپه‌ها مثل گاو و اسب باشد که در همه جای ییلاقات مشاهده می‌شوند. اجاره کلبه چوبی در ییلاقات و اقامت شبانه در این کلبه‌های جنگلی یک تجربه ناب و عالی می‌باشد که کمتر کسی آن را تجربه کرده است. تصور کنید شبی را در این کلبه‌ها اقامت دارید که در پایین پای شما دریایی از ابرها و در بالای سرتان ستارگان نقره‌ای در آسمان می‌درخشند. البته سکوت و آرامش را هم در فصل‌هایی که مسافران کمتری به این کلبه‌ها سفر می‌کنند، می‌توانید تجربه کنید.

منبع:ایسنا