نوشته‌ها

تیمچه‌ مظفریه تبریز

بازار بزرگ تبریز بزرگترین بازار سرپوشیده‌ آجری جهان است و یکی از شاهکارهای معماری ایرانی محسوب میشود. این بازار از بازارچه ‌ها، دالان‌ ها، تیمچه‌ ها، سراها و کاروانسراهای متعددی تشکیل شده و تیمچه‌ مظفریه یکی از مهم ‌ترین قسمت ‌های این بازار است. تیمچه‌ مظفریه محل خرید و فروش فرش‌ تبریز است و با ورود به آن، به دنیای فرش ‌های ابریشمی اصیل و ارزشمند قدم می‌ گذارید. در یک کلام، بازار مظفریه بهشت فرش ایران است.

تیمچه‌ مظفریه زیباترین تیمچه‌ بازار تاریخی تبریز است که مزین به فرش ‌های دستبافت ابریشمی است. این تیمچه را یک تاجر سرشناس به نام «حاج شیخ جعفر قزوینی» در سال ۱۳۰۵ قمری بنا کرده بود و به مناسبت حضور ولیعهد وقت، مظفرالدین میرزا در این تیمچه، نام آن را مظفریه نهاد. گفته می ‌شود بعد از به پایان رسیدن ساخت تیمچه، مظفرالدین میرزا برای تماشای آن به بازار رفته و به تحسین و تمجید از آن پرداخت. قدیم رسم بر این بود که زمانی که ولیعهد از چیزی بسیار خوشش می آمد و آن را تحسین میکرد، آن را به وی پیشکش میکردند.

از ویژگی ‌های معماری آن می ‌توان به سقف بلند، پنجره‌ های کوچک و بزرگ سفید و رنگی در حاشیه ‌ها و وسط سقف و همچنین ردیف ‌های منظم حجره ‌ها در کنار هم، اشاره کرد. این تیمچه در ۲ طبقه ساخته شده است که در هر یک از آنها ۲۶ حجره دارند. در هر سوی راهروی عریض تیمچه ۱۳ حجره قرار گرفته ‌اند. راه ورودی طبقه‌ همکف به طبقه‌ بالا از طریق «گوشواره ‌های» تیمچه است که کمی جلوتر از درب‌ های اصلی قرار دارد. در طبقه‌ همکف اغلب فرش فروشان حجره دارند و حجره‌ های طبقه‌ بالا بیشتر به کارهای جانبی مانند طراحی قالی و رفوگری اختصاص داده شده است. در این طبقه می ‌توانید ماهرترین رفوگران قالی و تابلو فرش، رنگ شناسان، رنگرزان و طراحان قالی را بیابید.

تیمچه‌ مظفریه

شکل و ساختار تیمچه تقریبا از دوران بنای آن تغییری نکرده است و دو در چوبی بزرگ در دو طرف آن به روی تالاری با سقفی بلند و چند گنبد پنجره‌ دار باز می ‌شود. این تیمچه به «قیز بسدی بازار» و «تلیسچی بازار» راه دارد.  امروزه تیمچه‌ مظفریه به بازار فرش تبریز تبدیل شده و محل خرید، فروش و خدمات مرمت انواع قالی و تابلو فرشهای نفیسی است که با هنرمندی قالیبافان تبریز به تصویر کشیده شده‌ اند و خانه ‌های مردم را با گل ‌های رنگارنگ و نقش‌ های اصیل ایرانی می ‌آرایند.

بازار تبریز محلی است که اگر برای خرید به آن وارد شوید، می ‌توانید تمام اقلام مورد نیاز خود را در آن پیدا کنید؛ اما تنها چیزی که به این بازار راه ندارد، فرش ماشینی است! با وجود فرش‌های نفیس و اصیل تبریزی، هیچ فرش ماشینی نمی‌تواند وارد این تیمچه و بازار شود. این یک ممنوعیت توافقی است و کسی حق ندارد در بازار تبریز یا تیمچه‌ مظفریه فرش ماشینی بفروشد.

اگر می ‌خواهید خانه‌ های خود را با فرش اصیل و زیبای ایرانی تبریز، زینت دهید، در این تیمچه می‌ توانید طبق سلیقه خود بهترین فرش را انتخاب کنید. قیمت قالی و تابلو فرش‌ های این تیمچه به ویژگیهای فرش بستگی دارد؛ یکی از مهم ‌ترین این ویژگیها ابعاد و اندازه‌ قالی است که تعیین کننده‌ اصلی قیمت فرش است. از دیگر معیارها می ‌توان به «رج شمار» اشاره کرد که در اصطلاح بازاری به آن «ریز قالی» می ‌گویند.؛ هرچه ریز قالی بیشتر باشد، قیمت فرش هم بالاتر است. معمولا برای قالی ‌های معمولی که در خانه ‌ها استفاده می ‌شود، ریز ۵۰ یا ۶۰ یا کمتر از آن خریداری میشود. منظور از ریز این است که بافنده در هر ۷ سانتیمتر ۵۰ یا ۶۰ گره (در قالی ‌هایی با ریز ۵۰ یا ۶۰) با الیاف پشمی یا ابریشمی بر چله‌ ها زده است.

تیمچه‌ مظفریه

الیاف استفاده شده در بافت فرش نیز بر قیمت آن تاثیر دارد و فرش ‌های ابریشمی گران‌ تر از فرش ‌های پشمی است. طرح ‌ها و رنگ قالی نیز می ‌تواند یکی از عوامل تاثیرگذار بر قیمت فرش باشد. قالی‌ های تبریز طرح منحصر به‌ فردی دارند و رنگرزی الیاف با مواد گیاهی باعث شده است که رنگ و کیفیت بسیار خوبی داشته باشد. قالی‌ های پشمی هریس نیز با رنگ سرخ لاکی، با طرح ‌های زیبا و رازآلود علاقمندان خاص خود را دارد.

با فرا رسیدن ماه محرم، بازار تبریز، به ‌خصوص تیمچه‌ مظفریه رنگ و بوی دیگری دارد. از گذشته تاکنون بازار تبریز محل برگزاری مراسم عزاداری امام حسین (ع) است و از هشتم تا دوازدهم ماه محرم این عزاداری به تیمچه‌ مظفریه منتقل می ‌شود. در این ایام تمامی حجره‌ های این تیمچه بسته هستند و آنهایی هم که در حجره‌ خود را باز میگذارند، فقط به میزبانی از عزاداران سیدالشهدا و دادن نذری می ‌پردازند و هیچ خرید و فروشی در تیمچه انجام نمی ‌گیرد و همه جا حال و هوای ماتم و عاشورا دارد. تمام دسته‌ های عزاداری شهر، از تمامی محله ‌های تبریز در این مراسم شرکت می ‌کنند. دسته‌ ها از ساعت ۱۲ ظهر وارد تیمچه می‌ شوند و هر کدام ازآنها با عبور از تیمچه و نوحه ‌خوانی، سینه زن و زنجیر زن، جای خود را به دسته‌ بعدی می ‌دهند. پس در ایام محرم نیز با سفر به تبریز، هم از آثار تاریخی این شهر، مانند بازار و تیمچه‌ مظفریه دیدن کنید و هم با آداب و آیین ‌های عزاداری آن آشنا شوید.

مرتبط:

سفری به روستای لیقوان ، دره بهشت تبریز

همه چیز درباره ی ارگ علیشاه تبریز

آشنایی با خانه حیدرزاده تبریز

برج خلعت‌پوشان یادگاری از آیین کهن خلعت‌پوشی

به گفته تاورنیه در این دوره چاپار خان یا حاکم، به محض آگاهی از ارسال خلعت، تا یکی دو فرسخ آن‌سوتر از خلعت‌پوشان (محل پوشیدن خلعت) می‌رفتند و وضع و محل حاملان خلعت را لحظه به لحظه گزارش می‌کردند تا حاکم و همراهان در لحظه ورود حاملان خلعت، در محل حاضر باشند. همراهان حاکم با ساز و نقاره از حاملان خلعت شاه استقبال می‌کردند و حاکم به محض دیدن خلعت از اسب پایین می‌آمد و کرنش می‌کرد و پس از دعا برای سلامت شاه، خلعت می‌پوشید. آنگاه در میان استقبال جماعت وارد شهر می‌شد، به عمارت سلطنتی می‌رفت و در آستان درِ عمارت نیز شاه را دعا می‌کرد. سپس به خانه‌اش بازمی‌گشت و مردم دسته دسته به او تبریک می‌گفتند، همین آداب و تشریفات، با شاخ و برگ بیشتر، در دوره قاجار هم تداوم یافت.

سرجان مالكُلم نیز در كتاب خود به نام تاریخ ایران درباره مراسم خلعت پوشان می‌نویسد: «چون وضع حكومت چیره بر ایران چنان است كه می‌بایست در هر امری ملاحظه شئونات سلطنت بشود بسیاری از آیین‌ها در ایران از این سبب رواج یافته است.

برج خلعت‌پوشان

هر چیز كه نام پادشاهی بر آنست یا از آن شاه است باید با احترام و آزرم با آن عمل نمایند و به گونه ویژه‌ای ادای لوازم آداب كنند، برای نمونه اگر خلعتی از سوی پادشاه به حكام بلد یا كسی دیگر حتی شاهزادگان خانواده پادشاهی فرستاده شود، باید به مسافت چند میل به پیشواز آن رفته با سپاسگزاری بسیار خلعت را بپوشد آن گونه كه هر استان حاكم نشینی جای ویژه‌ای در بیرون شهر دارد كه آن را خلعت پوشان گویند. خلعت پوشان حدوداً ۴ مایل بیرون شهر قرار دارد.»

دارالسلطنه تبریز در دوره قاجاریه در میان شهرهای ایران موقعیتی ممتاز داشت. این موقعیت تابع رابطه سیاسی-اقتصادی ایران با جهان پیرامون بود که به تبریز موقعیت سیاسی و اقتصادی ویژه ای می بخشید.

یکی از معروف ترین باغ های دارالسلطنه تبریز در دوره قاجاریان باغ خلعت پوشان است. این باغ در آن دوره که تبریز شهر ولیعهد نشین بود، اهمیت بسیار داشت.

عمارت آجری زیبای برج خلعت‌پوشان واقع در این باغ به عنوان یكی از جاذبه‌های گردشگری تبریز در جنوب منطقه كركج در ۵ كیلومتری مركز این شهر و در جوار رودخانه میدان چایی واقع شده است.

برج خلعت‌پوشان

علت نام‌گذاری این برج به برج خلعت‌پوشان برگزاری مراسم اهدای خلعت توسط ولیعهدان مقیم در تبریز به مردم و یا حکام و سایر شاهزادگان بود. این مراسم اغلب در طبقه آخر برج برگزار می شد و ولیعهدی که در تبریز اقامت داشت در این مراسم خلعت یا انعام شاهی و یا حتی برخی نشان ها و مقامات دولتی را به افراد اهدا می کرد. البته این مراسم با تشریفات بسیاری برگزار می شد و افراد دریافت کننده انعام و یا خلعت و یا حتی نشان های دولتی در روبروی درب برج به انتظار می ایستادند. این افراد با هدایای گران قیمتی همچون عبایی ترمه به تن و شمشیرهایی جواهر نشان به کمر که از دست ولیعهد دریافت می کردند در حرکتی نمادین و به پاس قدردانی از الطاف ملوکانه به سمت عالی قاپو حرکت کرده و بر درگاه آن بوسه می زدند.

آخرین مراسم اهدای خلعت در سال ۱۳۳۰ ه.ق در این برج صورت گرفته است. در این دوران صمدخان مراغه ای حکمران تبریز بوده است. این برج در سه طبقه و شبیه یک منشور ساخته شده که قاعده کثیر الاضلاع این برج دارای ۱۶ ضلع است.

برج در نمای بیرونی خود با طاق نماهایی آجری در هر یک از اضلاع آراسته شده است و در طبقه دوم دو پنجره وسیع با شیشه های رنگی زیبا به چشم می خورد. برج با قطر ۹,۵ متری در میان محوطه سرسبز و درختکاری شده قرار داشته و آنطور که به نظر می رسد در دوران آبادانی خود یکی از زیباترین چشم اندازهای اطراف تبریز را داشته است.

برج خلعت‌پوشان

بر اساس سفر نامه هایی که در دوره حکومت قاجاریه نوشته شده، پیرامون برج خلعت پوشان استخری قرار داشته که با گذر از پل، ورود به داخل ساختمان میسر می‌شد. در طبقه سوم برج کنگره ای به شکل دندانه بنا شده است که در قدیم محل برگزاری مراسم خعلت پوشی بود.

حفظ بنای عمارت خلعت پوشان تبریز به عنوان شاهدی از یک سنت قدیمی و منحصر به فرد به عنوان باز مانده ای از نسل کهن آیین های ایرانی به حق ضروری است. بنای خلعت پوشان در تاریخ ۱۲/۰۲/۷۷ و به شماره ۲۰۱۰ توسط وزارت میراث فرهنگی به عنوان اثر تاریخی در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی آذربایجان شرقی به عنوان متولی اصلی صیانت و حفاظت از مواریث تاریخی، مرمت و سامان‌دهی برج تاریخی خلعت پوشان تبریز را که از جمله مهم‌ترین پروژه‌های مرمتی این اداره‌کل محسوب می‌شود در سال‌های اخیر به‌صورت مداوم در کاری خود قرار داده است.

طی سال‌های مذکور اقداماتی نظیر استحکام‌بخشی بنا، دوخت و دوز ترک‌های ایجادشده در طاق‌های طبقه همکف، مرمت مقرنس‌های گچی و تزئینات گچی وابسته به معماری، بازسازی درب‌های ورودی و ارسی‌های طبقه همکف، احیا و بازسازی طاقچه‌های دارای قطاربندی و مقرنس‌کاری و نیز شومینه‌های آجری، بازسازی و اجرای کف اصلی بنا در داخل طبقه همکف، کاوش در راستای به دست آوردن خطوط معماری استخر دور تا دور بنا، ارائه طرح مرمت و بازسازی گنبد طبقه اول و استخر محوطه و همچنین اجرای مکان صحیح پل دسترسی برج تاریخی انجام شده است.

طی سال جاری اقدامات پایانی حفاظت و مرمت برج تاریخی برج خلعت‌پوشان تبریز در حال اجرا است که در این راستا بازسازی استخر محوطه، مرمت و بازسازی طبقه اول، مرمت و نصب در ب و پنجره‌های طبقات انجام خواهد شد.

منبع:میراث آریا

مرتبط:

قاری کورپوسو _پل چراغ تبریز

باغ گلستان _باغ گل تبریز

همه چیز درباره ی ارگ علیشاه تبریز

پارک جنگلی عباس میرزا

بزرگترین پارک جنگلی درون شهری شمال غرب کشور در اراضی ضلع جنوبی اتوبان کسایی تبریز احداث شده است. فاز اول  پارک جنگلی عباس میرزا در اسفند ماه سال ۱۳۸۹ بعنوان بزرگترین تفرجگاه شمالغرب به بهره برداری رسید. این تفرجگاه  ۱۸۰۰ هکتاری یکی از بزرگترین طرح های جنگل کاری کشور محسوب میگردد که با تکمیل این پارک جنگلی سرانه فضای سبز شهری تبریز پنج متر مربع افزایش خواهد یافت و به سرانه استاندارد جهانی فضای سبز خواهد رسید.

در کنار این حجم انبوه درختکاری فاز های تکمیلی و مجتمع های تفریحی همچون اکو موزه عشایر و بازیکده خانواده و مجموعه باغ پرندگان و کمپینگ خانواده و موزه حیات وحش و … نیز راه اندازی شده است که  با توجه به بدیع بودن خود در منطقه شمال‌ غرب این پارک می ‌تواند ‌بیشترین بازدید کننده از پارک ‌های گردشگری منطقه را داشته باشد.

پارک جنگلی عباس میرزا

انواع درخت و درختچه مثل اقاقيا، عرعر، زبان گنجشك، كاج سياه، سنجد، زالزالك، سرو خمره اي، سرو نقره اي، داغداغان، زرشك، رز، پيراكانتا، برگ نو و نيز انواع گلهاي زينتي در این منطقه کاشته شده اند.

امکانات  پارک جنگلی عباس میرزا شامل نمازخانه، وسایل بازی کودکان، سرویس بهداشتی، بازیکده سرپوشیده خانواده ها و آلاچیق است.

پروژه پارک جنگلی عباس میرزا در کنار اتوبان شهید کسایی به عنوان یکی از اصلی ترین ریه های شهری تبریز به شمار می رود و می تواند تاثیر بسزایی در کاهش آلودگی هوای این شهر داشته باشد.

پارک جنگلی عباس میرزا

لازم به یادآوری است که عباس میرزا فرزند فتحعلی شاه قاجار، ولیعهد شایسته ایران و والی آذربایجان بود. یکی از اقدامات او این بود که دستور داد شهرهای مهم آذربایجان مثل اردبیل، خوی، تبریز و … را از لحاظ ظاهری تغییر دهند و همچنین عمارت های دولتی و خیابان ها را اصلاح کنند و تفرجگاه هایی برای تفریح مردم بسازند.

مرتبط:

پارک جنگلی خشکه داران

آشنایی با پارک جنگلی قرق

پارک جنگلی نور _ درخششی در نور

قاری کورپوسو _پل چراغ تبریز

تبریز به واسطه داشتن رودخانه ای که از مرکز شهر می گذرد به دو نیمه شمالی و جنوبی تقسیم می شود و شاید یکی از مهمترین و اولین اتصال دهنده شمال و جنوب شهر تبریز همین پل قاری یا قاری کورپوسو باشد.

پل قاری یا به زبان ترکی «قاری کورپوسی» یکی از پل ‌های تاریخی شهر تبریز است که در خیابان ثقة الاسلام و روی رودخانه‌ی «مهرانه رود» (که اهالی تبریز به آن قوری چای نیز می‌ گویند) ساخته شده است. این پل بازار بزرگ تبریز و شمس العماره (استانداری فعلی) را به بخش شمالی این شهر یعنی محله‌ های ششگلان و شتربان (دوه چی) متصل می ‌کند و از پرترددترین پل‌ های شهر است.

قاری کورپوسو

پل قاری کورپوسو شامل ۸ دهنه و قوس ‌های مدور است و سرستون ‌های کله قوچی و چراغ‌ های قدیمی آن در اواخر دوره‌ قاجار ساخته شده است. طول این پل ۱۰۰ متر و عرض آن ۵ متر است. گفته می‌ شود بانی احداث این پل پیرزنی بود که پول حج خود را صرف ساخت پل کرد و به همین دلیل نام آن را پل قاری (که در زبان ترکی به معنی پیر یا پیر زن است) گذاشتند. این پل در ۲۰ آذر سال ۱۳۷۹ با شماره‌ی ۲۹۲۱ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.

مهرانه رود یکی از طولانی ترین بستر رودخانه ای درون شهری ایران به شمار می آید که بر روی آن پل های متعددی احداث شده است. شاید اعتبار و شهرت این پل ها در حد پل سی و سه پل و پل خواجوی اصفهان نباشد اما از نظر مردم تبریز این پل ها برای آنها سرشار از خاطره اند.

قاری کورپوسو
به ادعای برخی از منابع تاریخی پل قاری کورپوسو از زیباترین پلهای سنگی ایران است و نیز اولین پلی است که در ایران تیرکهای برق بر روی آن نصب شده و به همین دلیل به پل چراغ نیز معروف است.

در دوره پهلوی پل کم عرض دیگری (پل عابر پیاده قاری) در غرب این پل برای عبور عابرین پیاده ساخته شد.

مرتبط:

باغ گلستان _باغ گل تبریز

آشنایی با مسجد جامع تبریز

همه چیز درباره ی ارگ علیشاه تبریز

باغ گلستان _باغ گل تبریز

باغ گلستان در سال ۱۳۰۸ شمسی در اراضی گورستان گجیل ساخته شده و به عنوان گردشگاه عمومی و باغ ملی شهر محسوب می شد و از قدیم مورد توجه مردم بوده‌ است بطوریکه مردم پس از خرید از بازار، در این باغ استراحت می ‌نمودند. این باغ را خیابان‌ های منجم،  ملل متحد، نادری و خیابان قونقاباشی در بر گرفته اند.

در نخستين ساليان سده سيصد خورشيدی به فرمان استاندار آن هنگام ( مهام ) و با پيگيری رييس بلديه تبريز ( محمدعلی تربيت ) مقرر گرديد ويرانه های گورستان سالمند گجيل زدوده و برای تفريح و شادزيستی شهروندان تبريزی نخستين پارک شهر تبريز در زمين های گورستان گجيل ساخته شود، اما از سويی اين اقدام نيکوی مقامات ارشد استان آذربايجان با بازدارندگی اوباش محلی روبرو گشت و می رفت اين آبادسازی دچار ايستايی شود، تا اين که يکی از کهنه افسران قزاق که خويشی نزديکی با استاندار آن هنگام داشت با همکاری نيروهای شهربانی به ياری دست اندرکاران بلديه (شهرداری) شتافته و با دستگيری و سرکوب اوباش زمينه های زدودن ويرانه های بجا مانده از گورستان قديمی گجيل و بنا نمودن نخستين پارک عمومی شهر تبريز را فراهم ساخت و سرانجام اين باغ و پارک زيبا که در آن روزها نمونه بود به نام باغ گلستان و در بهار سال ۱۳۰۸ خورشيدی در مکان زمين های ويرانه گورستان سالمند گجیل ساخته شد و اکنون به عنوان نخستين گردشگاه عمومی و باغ ملی شهر تبريز شناخته می شود.

باغ گلستان تبریز

این باغ پر سر و صدای سابق که صدای هیاهو و خنده و جیغ بچه ها از آن کم نمیشد اکنون سالیان سال است که بسیار آرام است. از سال ۱۳۸۷ که تمامی دستگاه های بازی کودکان در نخستين و واپسين پارک مرکز شهر تبريز ( باغ گلستان ) بدون هیچ دلیلی جمع آوری شد و به خاطره ها پیوست، بخش بزرگی از اين پارک نابود شد، همچنین با راه اندازی ايستگاه مترو که قطع صدها درخت تنومند و قدیمی و برچيده شدن پوشش گياهی و نابودی چمن زارها و گل کاری ها را در پی داشت، و با از بین بردن آبنماهای طراوت زا و قديمی باغ گلستان از جمله استخر بزرگ ميانی پارک، شکل خاطره انگیز و زیبا و قدیمی باغ گلستان دگرگون شد. به همین دلیل امروزه ديگر خانواده و گردشگر و مسافر به نسبت گذشته بسيار کمتر از اين مکان تفريحی استفاده میکنند.

باغ گلستان تبریز

لازم به ذکر است که مجسمه کالسکه ای که اکنون در خیابان قونقاباشی تبریز، مقابل باغ گلستان واقع شده است توسط مجسمه ساز مشهور آذری جناب آقای “احد حسینی”  ساخته شده است. (ایشان سازنده “مجسمه های بزرگ زندگی و مسائل آن واقع در طبقه زیرزمین موزه آذربایجان تبریز”، “مجسمه های سردار و سالار ملی در موزه مشروطه تبریز”، “مجسمه خاقانی واقع در پارک خاقانی در مجاورت گنبد کبود تبریز ” و … نیز می باشند.)

یادمان شمس تبریزی نیز که در این بوستان در معرض دید مسافران است، کار جدیدی است که در سال ۱۳۹۵ انجام گرفته است.

مرتبط:

همه چیز درباره ی ارگ علیشاه تبریز

سفری به روستای لیقوان ، دره بهشت تبریز

خانه مشروطه تبریز چه جذابیتی دارد؟

تجربه ای هیجان انگیز در پیست اسکی سهند

پیست اسکی سهند در جنوب شرقی تبریز، از پلیس راه تبریز – تهران حدودا” ۲۷ کیلومتر فاصله دارد. این پیست از امکاناتی همچون تله اسکی،مدرسه اسکی برای خانوم ها و آقایان، آشیانه برف کوب،۱۲دستگاه بالابر، هتل ویلایی،سرویس های بهداشتی و اماکن ورزشی بين راهي برخوردار است که حدود ۶ ماه از سال گردشگران و ورزشکارن زیادی را جهت تفریح، ورزش و اسکی به خود جذب می کند.

تا کنون علاوه بر اینکه پیست اسکی سهند تبریز منطقه ای برای ورزش و تمرین ورزشکاران رشته اسکی بود، بسیاری از مسابقات داخلی، قهرمان کشوری و بین اللملی  در رده های نوجوانان و جوانان  نیزسالهاست که در این منطقه برگزار می شود.

با توجه به اینکه به عنوان بزرگترین پیست اسکی شمالغرب کشور است این منطقه به مرکزی برای استعدادیابی نوجوان و جوانان با استعداد اسکی در کشور و منطقه تبدیل شده است.

پیست اسکی سهند

عمق برف های پودری این پیست گاهی تا چهار متر می رسد، اما با این حال، این پیست بهمن گیر نیست و برای انجام هر گونه ورزش زمستانی فضای مناسبی دارد.

این منطقه در زمستان علاقه مندان به ورزش مفرح اسکی  را بخود جذب میکند، کسانی هم که اسکی را آموزش ندیده اند با تیوب های بزرگ برای خودشان شادی می آفرینند و منظره بسیار لذت بخشی را در این جا شاهد خواهید بود.
حدود ۵ کیلو متر مانده به پیست اسکی سهند یک مجتمع اقامتی و تفریحی وجود دارد نام این مجتمع  ، شانلی می باشد روزهای جمعه در زمستان معمولا” برای صرف نهار و نوشیدنی های گرم و چای سماور ذغالی در کرسی خانه این مجتمع لذت فراوانی دارد این مجتمع چند ویلای کوهستانی دارد در ضمن تابستانهای بسیار خنک و روستاهایی با روخانه های پر آب و خروشان این منطقه مثل روستای ثمر خزان با هوای لطیف و پاکیزه را میتوانید با اقامت در مجتمع شانلی تجربه کنید در زمستان بعلت کوهستانی بودن منطقه حتما” زنجیر چرخ و تجهیزات لازم  را بهمرا ه داشته باشید.

پیست اسکی سهند
پیست اسکی سهند تبریز در جنوب شرقی تبریز و در دامنه های زیبا و خوش آب و هوای سهند واقع شده است، این مکان در زمستان به دلیل پتانسیل های زیاد علاقه مندان به ورزش مفرح اسکی  را بخود جذب میکند و در بهار و تابستان نیز به دلیل آب و هوای بسیار خنک و چشم انداز بسیار زیبای منطقه و روستاهایی که با روخانه های پر آب و خروشان وزیبا در اطراف منطقه وجود دارد، گردشگران زیادی را  به خود جذب می کنند.

امکانات رفاهی
حدود ۵ کیلو متر مانده به پیست اسکی سهند یک مجتمع اقامتی و تفریحی وجود دارد نام این مجتمع  ، شانلی می باشد روزهای جمعه در زمستان معمولا” برای صرف نهار و نوشیدنی های گرم و چای سماور ذغالی در کرسی خانه این مجتمع لذت فراوانی دارد این مجتمع چند ویلای کوهستانی نیز دارد.

پیست اسکی سهند

آدرس دفتر هیئت اسکی استان آذربایجان شرقی

تبریز – خیابان باغشمال – اداره ورزش , جوانان شهرستان تبریز- دفتر هیئت اسکی استان آذربایجان شرقی
تلفن دفتر هیئت :  ۳۵۵۳۰۰۲۳- ۰۴۱

برای اطلاع از باز بودن پیست به سایت زیر مراجعه فرمائید.
www.tabrizski.com

مرتبط:

آشنایی با خانه حیدرزاده تبریز

آشنایی با مسجد جامع تبریز

پیست اسکی تاریک‌دره همدان

آشنایی با خانه حیدرزاده تبریز

خانه حیدرزاده در ۳۰۰۰ متر مربع با دو حیاط اندرونی و بیرونی در دو دوره اوائل و اواخر دوره قاجار ساخته شده است. بخش اصلی و وسیع آن متعلق به اواخر دوره قاجار بوده و طنبی واتاقهای جانبی جنوبشرقی این بنا متعلق به اوائل دوره قاجار است.

طاق و کاربندی و آجر کاری زیر زمین و حوضخانه این بنا از زیباترین کاربندیهای خانه های قدیمی استان میباشد. پنجره های طنبی ها دارای اروسی و شیشه های رنگی است.

این بنا در نقشه دارالسلطنه تبریز (۱۲۹۷ ه۰ق) به نام خانه حاج قلی خان سرتیپ آورده شده است. دقیق ترین اطلاعات موجود، غیر از عکس های هوایی سال ۱۳۳۵ و ۱۳۴۵، نقشه های تهیه شده در سال ۱۳۷۳ می باشد.

خانه حیدرزاده تبریز

خانه حیدرزاده به دلیل ارزشهای تاریخی و معماری آن در سال ۱۳۷۸ تحت شماره ۲۵۲۴ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. این بنا در سال ۱۳۸۰ از سوی طرح پردیسان سازمان میراث فرهنگی کشور تملک و از آن تاریخ به عنوان مرکز اطلاع رسانی گردشگری شهر تبریز و استان آذربایجان شرقی تحت عملیات مرمت و احیاء قرار گرفت. خانه حیدرزاده  در دو طبقه بنا گردیده است.

این خانه دارای دو حیاط مستقل بیرونی و اندرونی است که توسط یک تالار با شکوه با پنجره های چوبی پرکار از هم جدا گردیده اند. در بخش زیرین حوض خانه ای زیبا قرار دارد که با طاق های چهار بخشی کم نظیر بندکشی برجسته و آجرهای رنگ شده تلألو خاصی دارد. فضاهای مختلف این بنا از طریق یک سرسرای مرکزی با ستون های گچ بری، پلکان عریض و با شکوه و نورگیر سقفی به یکدیگر ارتباط می یابد.

خانه حیدرزاده تبریز

اتاق شاه نشین، اصلی ترین و زیباترین فضای خانه حیدرزاده است. در طرح مرمت و احیای مجموعه، کاربری اختصاص یافته به اتاق بصورت یک فضای چند منظوره مورد استفاده قرار گرفته است. با توجه به اینکه طیف وسیعی از فعالیتهای اطلاع رسانی می تواند از طریق نمایش نمونه های عینی آنها صورت پذیرد.

لذا اختصاص بخش هایی از بنا به فضاهای نمایشگاهی نیز امکان پذیر است. در این بنا تزیینات متنوعی وجود دارد که شامل در و پنجره های پرکار چوبی، نرده های فلزی، گچ بری، نقاشی، بخش زیرزمین مجموعه با طاق آهنگ منظم اجرا شده و روشنایی آن از طریق پنجره های روبه حیاط تأمین می گردد.

مرتبط:

آشنایی با مسجد جامع تبریز

همه چیز درباره ی ارگ علیشاه تبریز

سفری به روستای لیقوان ، دره بهشت تبریز

خانه حریری موزه مطبوعات

شهر تبريز به دليل پيشينه کهن خود داراي بناهاي تاريخي و اماکن قديمي بسياري است که هر کدام در نوع خود کم نظير و ديدني هستند.

شايد اين سئوال مطرح باشد که چرا عمر بناهاي موجود تبريز به غير از چند بناي محدود، کمتر از ۲۰۰ سال است. پاسخ اين پرسش را بايد در نظام طبيعت جستجو کرد چرا که اين شهر در طول هزار سال گذشته بيش از یازده زلزله مخرب و ويرانگر به خود ديده که به قول ناصرخسرو «ديواري به ارتفاع يک وجب هم در اين شهر باقي نماند.» هم از اين روست که بناهاي افسونگري چون کاخ غازان خان، مجموعه ربع رشيدي، ميدان حسن پادشاه و … هم اکنون زير خروارها خاک مدفون شده اند.

قدمت اکثر خانه‌ های تاریخی تبریز به دوران پس از قاجار می‌ رسد. تبریز دومین شهر پررونق کشور از لحاظ خانه‌ های تاریخی است. تمام بناهای تاریخی و دیدنی موجود در شهر تبریز در آخرین شب سال ۱۱۹۳ هجری و در آغاز دورهٔ قاجاریه، براثر وقوع زمین‌لرزه‌ ای هولناک تخریب شدند و شهر تبریز به‌ ویرانه‌ ای از خرابه‌ ها تبدیل گشت. البته برخی از بناهای محکم و استوار، همچون ارک علیشاه، بازار تبریز، مسجد استاد شاگرد، مسجد جامع و مسجد کبود باوجود آسیب‌ های فراوانی که دیدند، باقی ماندند.

خانه حریری موزه مطبوعات

پس از وقوع زمین‌ لرزهٔ سال ۱۱۹۳ هجری و در آغازین سال‌ های دورهٔ قاجار، ساخت‌ و ساز در شهر تبریز رونق گرفت و مردم برروی خرابه‌ های تبریز ویران‌ شده، شهری نو با خانه‌ هایی زیبا و جالب بنا کردند. امروزه نیز این خانه‌ های قدیمی که قدمتشان به‌دورهٔ قاجار می‌ رسد، در نقاط مرکزی شهر تبریز به‌ چشم می‌خورند و به موزه شده اند.  برای نمونه، خانهٔ مشروطه به‌ موزهٔ مشروطه، خانهٔ شربت‌ اوغلی به‌ فرهنگسرای تبریز و خانهٔ قدکی به‌دانشکدهٔ معماری تبدیل شده‌ است. درحال حاضر نیز، بسیاری از این خانه‌ ها درحال احیا و ترمیم هستند و پس از ترمیم به‌ موزه یا سایر مراکز فرهنگی تبدیل خواهند شد. امروزه در سطح شهر تبریز، بیش از ۶۰۰ باب خانه تاریخی شناسایی شده‌ است و تخمین زده‌ می‌شود که این تعداد در سال‌ های آینده با کاوش‌ هایی که درحال انجام است، به بیش از ۸۰۰ باب نیز برسد.

خانه‌ هاي تاريخي تبريز به دليل موقعيت ممتاز اين شهر به ويژه در دوران حکومت قاجار از نظر شمار در کشور بي‌ نظير است. تبديل شدن تبريز به دارالسلطنه در دوران وليعهدي عباس ميرزا دليل اصلي تعدد و کثرت خانه‌ هاي تاريخي در اين شهر به شمار مي آيد.

خانه حریری موزه مطبوعات

مشخصات خانه حریری:

خانه حریری شامل دو بخش است: بخش بيروني و اندروني.

ساختمان بيروني شامل دو طبقه مي باشد.

تاريخچه خانه حریری به اوايل دوران قاجار برمي گردد كه دو حياط بيروني و اندروني و دو بلوك خانه دارد كه هر دو رو به قبله مي باشد كه طنبي ساختمان بيروني جلوه گاه هنر اصيل ايراني و داراي نقاشي هاي بسيار زيبا و اصيل است كه الهام گرفته از موضوعات اساطيري قديم از جمله داستان يوسف و زليخا از قرآن مجيد و ديگر تواريخ و داستان هاست و سقفي سراپا نمونه قدرتمند و شگفت انگيزي از مينياتور ايراني است.

بخش اندروني ضمن ارتباط به ساختمان بيروني از طريق كوچه مدرسه پرورش نيز به خيابان تربيت راه دارد. ساختمان آن دو طبقه و نماي ساختمان آجري است. ساختمان بيروني نسبتا سالم و تزئينات آن نياز به تثبيت دارد. متاسفانه در گذشته به علت متروكه گذاشتن و عدم مراقبت، بخش هاي مهمي از مجموعه از بين رفته و امكان شناخت و پژوهش هاي ديگر وجود ندارد.

خانه حریری موزه مطبوعات

ویژگی منحصر بفرد:

تعداد زیاد نقاشی‌ های دیواری، تنوع طرح، نقش و رنگ و موضوعات جالب توجه عصر قاجار و وجود سبک نگارگری دوره قاجار تبریز خانه حریری را در میان خانه‌ های تاریخی آذربایجان‌شرقی و حتی کشور دارای جایگاه ویژه کرده است.

مرتبط:

همه چیز دربارهی ارگ علیشاه تبریز

سفری به روستای لیقوان ، دره بهشت تبریز

موزه مطبوعات تبریز باید محتوای جامع داشته باشد

آبگرم بستان آباد

تاريخچه آب درماني يا ‘هيدروتراپي’ كه قديمي ترين شيوه درمان طبي نيز به حساب مي آيد به تمدنهاي مصر – يونان و روم باستان بر مي گردد به طوري كه درباريان مصر حوضچه هايي داشتند كه به آب آنها گل و گياه و روغن هاي خاص اضافه مي كردند و تصور مي كردند كه چشمه هاي آبگرم با بهبود روند گردش خون ،مي تواند براي سلامت انسان مفيد باشد.

درسال ۱۸۸۹ ميلادي نيز سباستين نيت فرانسوي با تحرير كتاب (درمان با آب) روش درمان با آب را احياء و پدر آب درماني نوين نام گرفت. در سالهای اخیر نیز دکتر باتمانقیلیج، پزشک ایرانی مقیم آمریکا، کتاب آبدرمانی خود را منتشر کرد و نتایج آزمایشات خودرا درآن به اطلاع عموم رساند.
آبگرم بستان آباد
آبگرم بستان آباد
چشمه های آب معدنی بستان آباد در دهستان اسک کندی در ۶۰ کیلومتری جنوب شرقی تبریز قرار دارد. مظهر اصلی آبگرم بستان آباد در داخل دره که خود از نوع گسلی است وجود دارد. آب آن کمی شورمزه و دبی آن ۸ لیتر بر ثانیه است. آب آن از نوع کلروسولفاته ، گازدار و گرم می‌باشد. در اطراف چشمه رسوب سیاه رنگ دیده می‌شود. به نظر می‌رسد که فعالیت چشمه با گسل هایی ارتباط دارد که بخشی از گسل تبریز محسوب می‌شوند و در عین حال به فعالیت آتشفشانی سهند وابسته‌اند.
به دلیل نقش و تاثیر این چشمه در بهبود بسیاری از بیماری ها و ناتوانی ها از جمله آکند، آرتریت، سوختگی، بیماری های عضلانی، افسردگی، سردرد، اختلال خواب، درمان ناتوانی بیماران مبتلا به فلج، سکته مغزی و ناراحتی های گوارشی، پوستی و کلیوی، در ایام تعطیلات نوروزی گردشگران جذب شهرستان بستان آباد می شوند.
آبگرم بستان آباد
آب بستان آباد را می توان در ردیف آبهای کانی و سولفاته مختلط قرار داد که در آن مقدار کمی بی کربنات ها وجود دارد از لحاظ ترکیب این چشمه مشابه چشمه های کانی سن ژروه (stgeivais) واقع در ایالت ساو واعلیا کشور فرانسه می باشد.
آب های نامبرده کانی دارای مقادیر بسیار ناچیز بر مور و املاح لی تی یوم است و احتمالاً آبگرم معدنی بستان آباد نیز دارای این املاح باشد و خاصیت رادیواکتیویت دارد در کشورهای اروپائی از این نوع آب ها برای آرام کردن و دفع یبوست و درمان بیماریهای از قبیل گوارش استفاده می شود.
آب گرم معدنی بستان آباد نیز برای درمان بسیاری از بیماریهای یاد شده و نیز درد های مفصلی و استخوانی از قبیل پادرد،کمر درد،سر درد خیلی مفید و موثر می باشد.

مرتبط:

آشنایی با مسجد جامع تبریز

آشنایی با جنگل و آبگرم لاویج

سرعین-سرزمین چشمه های آبگرم

آشنایی با مسجد جامع تبریز

مسجد جامع تبریز یکی از بناهای تاریخی شهر تبریز است. این مسجد که در کتاب‌های تاریخی از آن به‌ عنوان جامع کبیری نیز نام برده شده است، از ابتدای تاسیس مسجد جامع شهر تبریز بوده و بازار تبریز، گرداگرد آن شکل گرفته‌ است.

اولین پایه های این مسجد در دوره حکومت سلجوقی شکل گرفت و آنچه را که ما به عنوان مسجد جامع فعلی می‌شناسیم متشکل از۴ مسجد به هم چسبیده حجت‌الاسلام بزرگ-حجت‌الاسلام کوچک-اسماعیل خان قلی و آلچاق مسجد  میباشد که  در مجموع مسجد جامع را تشکیل داده اند.

تاریخ بنا و نام بانی اولیه آن معلوم نیست، عده ای آن را از مساجد صدر اسلام می دانند. پاره ای دیگر بنای قدیمی را به دوره سلجوقیان نسبت می دهند.

درکتاب “مرزبان نامه”، به جامع تبريز اشاراتي شده که مؤيد آباداني و شکوه آن دربين سالهاي ۶۲۲-۶۰۷ ه-.ق عصر اتابک ازبک بن محمد بن ايلديگز- است . حاج طالب خان تبريزي- باني مدرسه طالبيه تبريز در سال ۱۰۸۷ه-.ق دروقف نامه مدرسه خود از اين مسجد به نام جامع کبير تبريز نام مي برد. با توجه به مطالب فوق به نظر مي رسد که بناي اوليه مسجد حداقل مربوط به دوره سلجوقي بوده و در دوره هاي مختلف، از شکوه و اعتبار خاصي برخوردار بوده است .

سعد الدین ورواینی، کاتب مرزبان نامه در قرن هفتم هجری قمری، آورده است که خواجه ابوالقاسم ربیب الدین هارون بن علی، وزیر اتابک ازبک، کتابخانه باشکوهی در مسجد جامع تبریز بنا نهاد.

نام این مسجد جامع در کتاب های دوره مغولان به دفعات آمده و در کتاب روضات الجنان و جنات الجنان از آن با نام “جامع کبیر” یاد شده است. در کتاب تاریخ عالم آرای امینی، به عمارت و تعمیر این مسجد به همت سلجوق شاه بیگن، همسر اوزون حسن آق قویونلو، اشاره شده است.

مسجد جامع تبریز

بنای این مسجد جامع، از بناهای قرون اولیه هجری قمری به شمار می رود که در محدوده بازار تبریز واقع می باشد و مشهور به مسجد کبیر و یا مسجد جمعه است. محراب رفیع گچ بری شده مسجد، از دوره ایلخان به جای مانده است.

در دوره معاصر، حاج محمد باقر کلکته چي- از تجار تبريز- تعميرات مفصلي در اين مسجد به عمل آورد و يک کتابخانه جديد و تالار مناسبي براي مطالعه طلاب علوم ديني احداث کرد . تعميرات صورت گرفته هر چند شکل جديدي به بنا داده، اما پايه هاي قطور و طاق هاي رفيع و آجرهاي فوق العاده بزرگ آن، نشانه قدمت زياد بناي اوليه مسجد است . بناي کنوني مسجد، مستطيل شکل است و کلأ با آجر و گچ بنا شده و داراي دو ورودي است که يکي درجانب شمال قرار دارد و ازطريق صحن، و ديگري از طرف جنوب به کوچه مجاور باز مي شود . ازدر دومي ابتدا وارد الچاق مسجد و ازآنجا وارد مسجد جامع مي شوند . کف مسجد، ازسطح زمين هاي اطراف پايين تر است که گواهي بر قدمت بنا محسوب مي گردد . طول مسجد که ازجنوب به شمال امتداد دارد، حدود ۶۲متر است و قسمت وسط آن که داراي طاق بلند و بزرگي است، ۱۵ مترعرض دارد. طول مسجد به دو قسمت تقسيم مي شود: قسمت اول که قدري کم عرض است، به طول ۲۸ متر، ازبخش جنوبي که به طول ۳۲ متر است، به وسيله دو جرزعريض مجزا مي شود. درانتهاي اين قسمت، محرابي ازسنگ مرمر سفيد ساده با طرح هاي مارپيچ تزييني به شيوه صفوي به چشم مي خورد . در ديوارهاي شرقي وغربي قسمت جنوبي، پنج طاق دوطبقه به عرض ۶۰/۳ و طول ۶۰/۴ متر درتعميرات اوايل دوره قاجار ساخته شده است. پايه هاي اين مسجد، بسيار قطور و آجرهاي آن فوق العاده بزرگ است . مجموعه مسجد بسيار ساده و بي آلايش و عاري ازهرگونه کاشيکاري يا حجاري است. فقط در بالاي طاق محراب، کتيبه اي گچبري به خط کوفي ازدوره ايلخانان مغول باقي مانده است . پشت ديوار شرقي اين بنا، مسجد بزرگ و تاريکي با ده ستون و طاق هاي ضربي آجري وجود دارد که به مسجد زمستاني معروف است و احتمالا قدمت زيادي نيز دارد. اين قسمت، درسال هاي اخير، تحت نظارت سازمان ميراث فرهنگي به شکل اوليه بازسازي شده است . مسجد جامع داراي دو سنگ نوشته تاريخي است . سنگ نوشته اول که بر ديوار پايه غربي طاق مياني نصب شده، از جنس مرمر به ابعاد ۱۲/۱×۷۰/۱ متر مشتمل است بررؤياي شاه تهماسب صفوي که حضرت ولي عصر”عج” را ديده و آن حضرت، وي را به لغو تمغاات( بخشي از ماليات ها) و احسان و گذشت درباره مردم امر فرموده اند. اين کتيبه در سال ۹۷۲ هجري قمري به خط ثلث شيوا به قلم علاءالدين محمد تبريزي- خوشنويس معروف دربار صفوي- به رشته تحرير درآمده است. کتيبه دوم نيز در بالاي در شمالي مسجد جامع نصب شده و مشتمل بر فرماني از شاه سلطان حسين صفوي و به خط محمد مؤمن تپريزي است. اين کتيبه، مورخ به سال ۱۱۰۶ه-.ق و به خط ثلث عالي است که در آن، فرمان شاه صفوي به رستم خان سالار سپه و بيگلر بيگي آذربايجان صادر شده که قمارخانه ها و روسپي خانه ها و چرس فروش ها را ببندند و حد شرعي درحق مرتکبين جاري گردد. همچنين اهالي و اوباش را ازکبوتر پراني، گرگ دواني، قوچ بازي و گاوبازي که باعث خصومت و فساد است، منع کرده، مرتکب را مجازات کنند .

مسجد جامع تبریز

قدیمی‌ترین بخش آن شبستان وسیعی است از تاق و گنبدهایی بر فراز ستون‌ های هشت‌ گوش آجری که زینت‌ بخش آن گچ‌ بری‌ های ظریف و هنرمندانه دوره روادیان (مقارن سلجوقیان) است. مسجد جامع در دوره ایلخانان مغول مورد توجه و تعمیر بوده و بخش‌ هایی به آن افزوده شده‌ است.

در دوره حکومت آق‌قویونلویان در آذربایجان گنبدی رفیع مزین به انواع کاشی کاری‌ های معرق به وسیله سلجوق‌ شاه بیگم زن اوزون حسن در بخش شمالی آن احداث شده که هنوز هم پایه‌ ها و گوشه‌ هایی از کاشی‌ کاری‌ های آن باقی مانده است.

در زمین‌ لرزه سال ۱۱۹۳ هجری که بسیاری از بنا های تبریز آسیب دید، این مسجد نیز از خرابی در مصون نماند. مسجد فعلی با پایه‌ های متین و پوشش تاق و چشمه بعد از زلزله در اوایل حکومت قاجار و توسط حسینقلی‌ خان دنبلی حاکم وقت بنا شده‌ است و از آثار مهم دوره قاجاریه می‌باشد.

هسته اصلی این مجموعه نمازخانه ای به نام “جامع تبریز” است که تاریخ ساخت آن مشخص نیست و در طی تاریخ، تعمیرات و تغییرات بسیاری به خود دیده است. بناهای دیگر به تدریج به این هسته اصلی افزوده شده است. نمازخانه قدیمی محراب گچ بری شده ای از دوره ایلخانان دارد که در تعمیرات بعد از زلزله سال ۱۱۹۳، روی آن را پوشانده بودند. این محراب در کاوش های اخیر نمایان شده و خطوط کلی قسمت های از بین رفته آن را کارشناسان سازمان میراث فرهنگی بازسازی کرده اند. همچنین محراب دیگری از آثار دوره سلجوقیان در این مسجد وجود داشته که در احداث طبقه زیرین بنا، در سال ۱۳۶۱ شمسی، از بین رفته است.

مسجد جامع تبریز

بخش دیگر مجموعه مسجد جامع شبستانی موسوم به ” آلچاق مسجد” در جنوب شرقی آن بوده است. در تعمیرات سالهای اخیر، بقایای طاق های دوره صفویان این شبستان را برداشته و به جای این مکان، نمازخانه ای با دهانه وسیع احداث کرده اند. امروزه دیوارهای حایل بین آلچاق مسجد و مسجد جامع را برداشته و پنجره های یکپارچه ای به جای آن قرار داده اند. شبستان واقع در شمال آلچاق مسجد به “مسجد خاله اوغلی” مشهور است که امروزه دیوار بین این شبستان و آلچاق مسجد نیز برچیده شده و این دو فضا به یکدیگر پیوسته است. همچنین دیوار حایل بین شبستان خاله اوغلی و مسجد جامع را برداشته و به جای آن، در و پنجره آلومینیومی نصب کرده اند.

شبستان معروف به “مسجد حجت الاسلام”، در غرب مجموعه، بنایی قدیمی است که بارها تعمیر شده و تغییر کرده است. شبستانی در شمال شرق بنا، به نام “مسجد شیخ صادق”، قسمتی دیگر از این مجموعه است.
علاوه بر این بناها، مجموعه مسجد جامع تبریز شامل دو مدرسه بوده: یکی مدرسه طالبیه، در شمال؛ و دیگری مدرسه جعفریه، در شرق، که در سالهای اخیر کاملا خراب شده اند.براساس منابع بررسی شده، جبهه شمالی مدرسه طالبیه را در نیمه دوم قرن یازدهم هجری قمری و مدرس و کتابخانه جبهه شرقی صحن را در سال ۱۳۲۷ شمسی ساخته اند.
مسجد جامع تبریز قبلا یک ایوانه بود، ولی بعدا به دو ایوانه تبدیل شد و از جمله مساجدی است که روش ساخت کاخ اختصاصی فیروز‌ آباد را اساس کار قرار داده‌ است.
در سال های اخیر، جبهه های شمالی و غربی مدرسه طالبیه را به صورت سه طبقه نوسازی و در نمای غربی، سردر مرتفعی با دو مناره احداث کرده اند. این اقدامات باعث افزایش اهمیت مدرسه طالبیه در مجموعه مسجد جامع و در نتیجه کاهش جلوه هسته اصلی مجموعه شده است.

مرتبط:

همه چیز دربارهی ارگ علیشاه تبریز

سفری به روستای لیقوان ، دره بهشت تبریز

خانه مشروطه تبریز چه جذابیتی دارد؟