عملیات اجرایی فرودگاه بین‌المللی چابهار با حضور وزیر راه و شهرسازی، استاندار سیستان و بلوچستان و جمعی از مدیران محلی و قشرهای مختلف مردم آغاز شد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی استانداری سیستان و بلوچستان، وزیر راه و شهرسازی در آیین آغاز عملیات اجرایی فرودگاه بین‌المللی چابهار اظهار داشت: در سند توسعه سواحل مکران همه موارد توسعه در نظر گرفته شده و سند جامعی تنظیم شده است.

محمد اسلامی افزود: چابهار موقعیت مناسبی برای توسعه دارد و از کانون‌های مورد توجه سرمایه‌گذاری و گردشگری است و در آینده تمام زیرساخت‌های آن مورد توجه ویژه قرار خواهد گرفت.

وی بیان کرد: ساخت فرودگاه در چابهار می تواند بسیاری از مشکلات را مرتفع کند و موجب تسریع در توسعه سواحل مکران شود.

وزیر راه و شهرسازی ادامه داد: قرارگاه خاتم‌الانبیاء در تکمیل و به سرانجام رساندن پروژه ها به دولت کمک زیادی کرده و امیدواریم پروژه فرودگاه چابهار، بیمارستان ۵۴۰ تختخوابی و بندر شهید بهشتی را هرچه سریعتر تکمیل و راه اندازی کند.

منبع:خبرگزاری مهر

سیستان سرزمین پهلوانان و اسطوره‌هاست. سرزمینی که زمستان آن گرمای خاصی دارد و می‌توانید طعم‌ها و عطرهای خاص را در آن تجربه کنید.

هرگاه نام سیستان به گوش می‌رسد، دلیری و آزادگی در ذهن تداعی می‌شود. داستان‌های پهلوانی مربوط به خاندان گرشاسب و دیگر اساتیر پایدار ملی روح هر ایرانی را با خود به اعماق تاریخ می‌برد. همانجاست که یعقوب سیستانی و آنچه برای استقلال و غلبه بر بیگانگان انجام داد، خودنمایی می‌کند. او گفته است: ما به اعتقاد نیکو برخواستیم که سیستان نیز فراکس ندهیم واگر خدای تعالی نصرت کند به ولایت سیستان اندر افزاییم، آن چه توانیم.

درعین حال علاقه او به تثبیت و پاسداشت زبان فارسی ستودنی است. با توجه به نقش و اهمیت یعقوب لیث و حکومت صفاریان در احیای زبان و ادب فارسی و نیز استقلال و هویت ایران هر سال سیستان به مرکزیت زابل میزبان برگزاری همایش یعقوب لیث می‌شود. همایشی که نه تنها با محوریت یعقوب لیث و تاریخی که رقم زده بلکه با تاکید بر معرفی فرهنگ سیستان و آداب و رسوم مردمانی مهمان‌نواز در شرقی‌ترین منطقه ایران برگزار می‌شود.

چگونه برسید؟

در استان سیستان و بلوچستان ۶ مسیر گردشگری تعریف شده است که یکی از این مسیرها در منطقه سیستان قرار دارد. ساده‌ترین و سریع‌ترین راه ورود به این منطقه گردشگری پرواز تهران-زابل است که هفته‌ای یک مرتبه انجام می‌شود، البته با توجه به آنکه پرواز به مقصد زاهدان هر روز است،‌ می‌توانید از زاهدان سفر خود را به سمت سیستان در پیش بگیرید. می‌توانید با قطار هم به مقصد زاهدان بروید و از آنجا به سمت زابل حرکت کنید.

با انتخاب وسیله شخصی برای سفر به زابل، چندین مسیر از استان‌های مختلف کشور پیش روی شما خواهد بود. اگر تهران را به عنوان پایتخت، مبدا سفر قرار دهید، می‌توانید مسیر اسلامشهر یا ورامین را انتخاب کنید. اگر مسیر اسلامشهر را انتخاب کنید، از قم، کاشان، اردستان و بادرود عبور خواهید کرد. با رسیدن به یزد مسیر را در بزرگراه ۷۰ آسیا ادامه دهید و خرانق و طبس را پشت سر بگذارید و به سمت اصفهک برانید. در ادامه مسیر از خوسف و زیدر عبور خواهید کرد و در ادامه مسیر به سمت جاده زاهدان- نبادان- بیرجند برانید و مسیر را تا زابل ادامه دهید.

اگر مسیر ورامین را انتخاب کرده باشید دو مسیر پیش رو خواهید داشت که تا سمنان برانید و بعد از سمنان یا به سمت دامغان و شاهرود بروید و بعد از عبور از سبزوار و گناباد و بیرجند به سربیشه برسید و به سمت جده زاهدان-نبادان-بیرجند برانید و بعد از عبور از شوسف و اسدآباد از نهبندان بگذرید و به سمت زابل برانید.

اگر بعد از سمنان وارد جاده  سمنان-سرکویر شوید بعد از عبور از حسینیان و خور به طبس خواهید رسید و بعد از آن مسیر به سمت اصفهک، زنوغان، نهبندان خواهد بود و در نهایت زابل پیش رویتان قرار خواهد داشت.

از بادهای ۱۲۰ روزه تا تمدنی باستانی

زابل شهری است به رنگ خاکی با خانه‌هایی که تعداد طبقات آنها به ندرت به دو یا سه می‌رسد. افق دید شما در این شهر وسیع خواهد بود و می‌توانید به چشمانتان وعده دیدن آسمانی آبی و افقی پر فروغ را بدهید.

هرچند زابل آب و هوای گرم و خشکی دارد اما قطعا اواخر پاییز و فصل زمستان بهترین فرصت برای سفر به این نگین جنوب شرق کشور خواهد بود. در سفر به سیستان مهمان مردمانی مهربان می‌شوید که تمام آنچه دارند در اختیار مهمان خود می‌گذارند. مردمانی دریا دل و سفره‌دار هستند. در سفر به سیستان هرچند ممکن است با فرهنگی متفاوت از آنچه در مرکز کشور وجود دارد، روبه‌رو شوید اما مهربانی آنها چنان جذبتان می‌کند که احساس غربت نخواهید کرد.

گشت زدن در شهر و دیدن مردمانی با گویش و لباس‌های سیستانی جذاب است. بازار سر پوشیده زابل قطعا بهترین مکان برای آشنایی با آداب و رسوم مردم سیستان خواهد بود. بازاری که راسته‌های مختلف دارد و انواع سوغاتی‌های زابلی را می‌توانید از آنجا تهیه کنید.

اگر کمی از زابل فاصله بگیرید با آثار تاریخی روبه رو خواهید شد که قدمت آنها به دوران پیش از تاریخ می‌رسد. شهر سوخته یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های باستانی زابل است. شهری که وسعت زیادی دارد و تاکنون فقط ۵ درصد آن کاوش شده است. نخستین تمدن‌های بشر و زیست محیطی در شهر سوخته کشف شده که از آن جمله می‌توانیم به عمل جراحی چشم و جمجه انسان اشاره کنیم. با گام نهادن در شهر سوخته و دیدن بخش‌های مختلف کاوش از کاخ سوخته گرفته تا گورستان و بخش مسکونی گویی در ساحلی پوشیده از خرده‌های سفال گام برمی‌دارید. سفال‌هایی که خاطراتی از هزاران سال پیش در خود نهفته دارند.

بیشتر کشفیات شهر سوخته در موزه‌ای که در نزدیکی این محوطه ساخته شده نگهداری می‌شود و می‌توانید سری هم به این موزه بزنید. در طول مسیر خود سازه‌های عجیبی را خواهید دید که هرچند همرنگ محیط هستند اما ساز و کاری خاص دارند. این سازه‌ها آسبادهایی هستند که صنعت و نبوغ گذشتگان را در استفاده بهینه از انرژی‌های پاک فریاد می‌زنند. شاید وجود بادهای ۱۲۰ روزه سیستان سبب شده تا مردم سیستان به فکر ساختن چنین سازه‌هایی بیافتند.

در ادامه مسیر می‌توانید قلعه رستم را ببینید که بیش از ۵ هزار سال قدمت دارد. ساختمان سه طبقه خشتی که در عصر خود بی‌نظیر بود اما اکنون جز چند طاق‌ و آب‌انبار و برج و بارو چیزی از این بنای عظیم باقی نمانده است.

از دیدن دهانه غلامان، و کوه خواجه و دریاچه هامون غفلت نکنید. کوه خواجه افسانه‌های بسیار از مدفن رستم گرفته تا آتشکده‌ای که از دوران زرتشتیان باقی مانده را در دل خود دارد. دریاچه هامون در کنار کوه خواجه قرار دارد و از لحاظ سنت‌های زرتشتیان دارای اهمیت بسیاری است. بنابر اعتقادات زرتشتیان سیستان، نطفه زرتشت در دریاچه هامون نگاهداری می‌شود. قلعه چهل دختر، زیارتگاه بی بی دوست و قلعه سام از دیگر بناهای تاریخی این منطقه هستند.

در مسیر می‌توانید سری هم به روستای قلعه نو بزنید. روستایی با معماری قدیمی و خشت و گلی که گنبدهای خانه‌ها زیبایی خاصی به معماری منطقه داده است. سبک پله کانی برخی از خانه‌ها و البته قبرستان قلعه نو سبب شده تا نام ماسوله سیستان را به آن بدهند. در اطراف قلعه نو، مزارع و باغ‌های فراوانی قرار دارد که هوای مطبوع آن می‌تواند عصرگاه زیبایی برای شما بسازد. تمام این آثار معرف تاریخ کهن سرزمین سیستان است.

سوغات از جنس خامه‌دوزی و خوراکی‌های خوشمزه

در زابل بازارهای تجاری راه‌اندازی شده‌اند که برخی از آنها بازار تجاری مشترک ایران و افغانستان است. در این بازارها می‌توانید برخی از کالاهایی که از مرز افغانستان وارد می‌شود را تهیه کنید. درعین حال در بازارهای سنتی انواع خامه‌دوزی و صنایع دستی مانند آهنگری و… در دسترس است.

از آنجایی که زابل منطقه‌ای افسانه‌ای‌ست،‌ می‌توانید میوه‌های خاصی را در این منطقه پیدا کنید. خربزه زابلی با پوستی به رنگ سبز روشن و گوشتی نارنجی رنگ بسیار خاص و منحصر به فرد است. میوه‌ای به نام پشمک در سیستان وجود دارد که به اندازه لیموترش است و طعمی شبیه به خیار دارد. انگور روچه سیستانی، انگور فخری، انار و سبزی‌های خاص سیستان نیز در بیشتر مواقع توسط دستفروشان در بازرهای محلی به فروش می‌رسند.  شیرینی‌هایی مانند قتلمه، قلفی نیز در کنار کلوچه سیستانی از جمله خوشمزه‌های این سفر خواهند بود.

از کشک زرد تا آبگوشت

در سفر به زابل می‌توانید طعم غذاهای پرادویه را بچشید. در واقع می‌توان گفت انواع پلوها با ادویه‌های خوش عطر و طعم در این منطقه درست می‌شود. آبگوشت، کشک، نان، ‌آبدوغٰ، نان لواش،‌ بورک، کشک زرد زابلی، قروت زابلی، آچار که ادویه‌ای مخصوص غذاهای سیستان است، شیر ماست، ماست دوغ زابلی، آبگوشت شرقه زابلی و… از جمله غذاهای خاص این منطقه هستند.

کجا اقامت داشته باشید؟

در سیستان مراکز اقامتی متنوع از هتل گرفته تا مهمانسرا و هتل آپارتمان اقامت مسافران را فراهم می‌کنند. وجود چند هتل ۳ ستاره، واحدهای بومگردی، هتل‌ آپارتمان‌های دولتی و خصوصی و… سبب شده تا مسافران گزینه‌های متعددی برای اقامت پیش رو داشته باشند.

منبع:ایلنا

کارشناسان، باستان‌شناسان و کاوشگران شهر سوخته طی مقالاتی جداگانه آخرین یافته‌های خود از مردمان ایران باستان را منتشر کردند.

شهر سوخته یک شهر دوران پیش از تاریخی با استمرار هزار و دویست سال زندگی است که تصویری مستند از یک شهر اواخر هزاره سوم قبل از میلاد را در شرق فلات مرکزی ایران به نمایش می‌گذارد. بر اساس نتایج دوازده سال تحقیق در یافته‌های انسانی و شواهد باستان‌شناسی شهر سوخته، چهار دوره زمانی زیست در رشد، توسعه و افول این شهر دیده شده است.

فرزاد فروزانفر (کارشناس ارشد انسان‌شناسی) در مطالعان خود آورده است: ما با تعداد حداقل داده‌های انسانی حاصل از دوازده فصل کاوش توانسته‌ایم براساس کرانیومتری، شصت و یک مورد تیپ مورفولوژیکی مردم این شهر را شناسایی، ثبت و معرفی کنیم. این داده‌های ارزشمند که برای اولین بار در تاریخ مطالعات انسان‌شناسی صورت می‌گیرد، تداخل اقوام و طوایف کهن در هزاره سوم قبل از میلاد را به نمایش می‌گذارد.

برای پی بردن به رازهای نهان شهر سوخته، آنچه در درجه اول اهمیت قرار می‌گیرد، چگونگی شکل‌گیری و گسترش جمعیتی این شهر از یک آبادی کوچک و شناسایی بافت اولیه انسانی و ترکیب نژادی آن در دوره اول زیست است.

در این راستا بر اساس یافته‌های فروزانفر، دوره اول زیست در شهر سوخته را می‌توان، دوره آغازین، دوره دوم را دوره رشد و گسترش، دوره سوم را دوره اوج روابط فرهنگی- تجاری و دوره چهارم آن را دوره افول آن با توجه به تغییرات اقلیمی، عقب‌نشینی هامون، خشک‌سالی، فقر غذایی و بیماری‌های متعدد دانست که به مهاجرت‌های اجباری و تخلیه این شهر دامن زده است،‌ نامید.

بهداشت عمومی و بیماری‌های انگلی در شهر سوخته  

اگر بخواهیم چشم‌اندازی بر بهداشت عمومی و بیماری‌های انگلی در شهر سوخته  داشته باشیم، بر اساس یافته‌های باستان انگل‌شناسی می‌توان گفت؛ در مقایسه با نتایج مطالعات پائوپارازیتولوژی در تعدادی از محوطه‌های باستانی ایران شیوع ظاهری بیماری‌های انگلی در شهر سوخته بسیار پایین دیده می‌شود. توجه به یک مورد آلودگی انسانی در میان تنها ۳ مورد به دست آمده در یک محوطه دیگر باستانی در مقایسه با ۳۲۰ نمونه انسانی شهر سوخته که فقط یک آلودگی انگلی را نشان می‌دهد، موضوعی بسیار قابل بحث است.

غلامرضا مولوی (دانشیار دانشکده علوم پزشکی) و مهسا سادات مکی (دکترای بهداشت دانشگاه تهران) در مقاله‌ای که با محوریت این موضوع نوشته‌اند، عنوان کردند: این اختلاف یافته‌ها را در محوطه‌های گوناگون می‌توان تفسیر کرد و نتایج حاصل را در بیان تفاوت در سطوح بهداشتی آن مناطق مورد بررسی قرار داد. هرچند شیوع بالای بیماری‌های انگلی در هر جامعه می‌تواند نشان از سطح بهداشت پایین باشد، لیکن در نظر داشتن عوامل دیگر اپیدمیولوژیک نیز در این ارزیابی حائز اهمیت می‌باشند. آلودگی spiruridiasis به دلیل انگل کرمی physaloptera در انسان از موارد بسیار نادر در جوامع کنونی دنیا می‌باشد. همچنین شایان ذکر است گزارش این عفونت انگلی در مدارک باستان انگل‌شناسی نیز انگشت شمار است. این مهم که انگل‌های دیگری در نمونه‌های متعدد انسانی مطالعه شده در شهر سوخته دیده نشده است خود گویای نوعی شرایط مطلوب بهداشتی در این شهر باستانی است. لیکن گزارش همین یک مورد در میان ۳۲۰ خاک تدفین انسانی را نیز نمی‌توان به ضعیف بودن وضعیت بهداشت و سلامت اجداد ما در شهر سوخته نسبت داد.

تدفین پشته سنگی

حسین سرحدی دادیان و حسین‌مرادی (باستان شناس) نیز با اشاره به تنوع تدفین در شهر سوخته عنوان کرده‌اند:‌ یکی از ویژگی‌های تدفین در دوره اشکانی، گونه‌گونی و تنوع آنها است که در نقاط مختلف سرزمین‌های تحت فرمانروایی اشکانی با توجه به بافت فکری و مذهبی آن مناطق، روش و ویژگی‌ خاص خود را یافته است. تدفین موسوم به پشته سنگی یکی از شیوه‌های رایج تدفین در مناطق وسیعی از جنوب و جنوب شرق ایران و همچنین سواحل جنوبی دریای عمان و خلیج فارس است که توسط بسیاری از پژوهشگران به دوره پارتی در این مناطق نسبت داده شده است. این نوع تدفین در منطقه بلوچستان ایران از دامنه تفتان تا کرانه‌های دریای عمان به چشم می‌خورد و سنت خاک‌سپاری مردگان در دوره اشکانی در منطقه است. قبرهای پشته سنگی به شکل خرپشته بوده که در ساخت آنها از سنگ‌های سیاه‌رنگ بازالتی که درسرتاسر کوه‌های استان وجود دارند بهره برده شده و از هیچ ملاتی برای چیدن سنگ‌ها روی هم استفاده نشده است. این قبرها بیشتر به صورت دایره‌ای شکل دیده شده‌اند؛ اما قبرهایی با پلان راست گوشه و ساخته شده از سنگ‌های مستطیلی به صورت خشکه چین در میان آنها دیده شده‌اند. سفال، رایج‌ترین ماده فرهنگی پراکنده در اطراف این قبرها است که شامل سفال قرمز ظریف ساده و منقوش بوده که با نقوش هندسی موسوم به سبک لوندو تزیین شده‌اند.

گیاه باستان‌شناختی دشت جنوبی سیستان

زهره شیرازی (دکترای گیاه‌ باستان‌شناسی) با اشاره به شواهد گیاه باستان‌شناختی دشت جنوبی سیستان در هزاره سوم پیش از میلاد گفته است: در دوران پیش از تاریخ، بخش جنوبی دشت سیستان، سرزمینی بایر و خشک بود که مناطق قابل سکونت آن به اراضی دلتای رود بیابان (شاخه‌ای از هرمند) منحصر می‌شد. شاخصه مهم و اصلی آن زمان، فراوانی باران و برف در کوهستان‌های افغانستان میانه و آ‌ب‌های هلمند بود که از مجرای رود بیابان وارد این اراضی می‌شد. از این‌رو حیات، شکل‌گیری و پویایی استقرارهای واقع در این بخش از دشت، به رغم گرمای شدید و بارندگی کم دلتای هیرمند همواره ناشی از رود هیرمند بود و اراضی آنها از موقعیت توپوگرافی مناسبی برای تامین آب و آبیاری برخوردار بوده‌اند. شواهد گیاهان باستان‌شناسی یافت شده (گندم اینکورن، گندم ایمر، گندم نان، گندم اسفراککم، جو دو ردیفه، جو نودووم، عدس، نخود سبز، ماشک، خیار، خربزه و هندوانه، خرما، انگور و کتان) از شهر سوخته، یکی از تمدن‌های اصلی پیش از تاریخ سیستان و دیگر محوطه‌های پیش از تاریخ واقع در بخش جنوبی دشت سیستان از جمله تپه صادق، تپه طالبخان، تپه یلدا و تپه گراتزیانی نشان می‌دهد که قبل از زوال و نابودی رود بیابان، بخش جنوبی دشت سیستان جلگه‌ای حاصلخیز بوده و این امر باعث شده که ساکنان منطقه بتوانند زودتر به کشاورزی و زراعت بپردازند و در مرحله شهرنشینی به پیشرفت‌هایی در این زمینه دست یابند.

او ادامه داده است: علاوه بر این، وجود شواهد زغال چوب درختانی مانند گز، اسفناجیان، صنوبر و زبان گنجشک در بسترهای باستان‌شناسی متعلق به هزاره سوم پیش از میلاد که به عنوان سوخت توسط ساکنان منطقه مورد استفاده قرار می‌گرفت، شواهد دال بر پوشش گیاهی کاملا متفاوت با چهره گیاهی امروزی بخش جنوبی دشت سیستان است. همچنین شواهد چوب درختانی غیربومی مانند نارون، افرا، داغدغان، پسته کوهی، آبنوس، حبال مرجان و آدنیا به دست آمده از دوره دوم، سوم و چهارم در شهر سوخته بیانگر روابط تجاری و فرهنگی گسترده با مناطق همجوار چون ترکمنستان در شمال، بین النهرین در غرب و تمدن سند در شرق است.

کشفیات ایتالیایی‌ها

درعین حال طی دو سال گذشته، منطقه شهر سوخته موضوع فعالیت‌های باستان شناختی جدیدی شد که با همکاری باستان‌شناسان ایرانی و ایتالیایی انجام پذیرفت. مطالعات انسان‌شناختی در شهر سوخته نیز توسط پیرفرانچسکوفابری، سرنا سیینا و جورجیاوینچنتی انجام شد. در مطالعاتی که تیم انسان‌شناختی جنسیت، سن، قد را بررسی کردند، ساییدگی دندان را مشخص و آنها را برآورد نموده‌اند و شاخص‌های استرس استئولوژیکی و دندانی را در یک نمونه اسکلت ثبت کرده‌‌اند. این موارد در زنان بیشتر از مردان یافت شد و مشاهده شد که شیوع بیماری آرتروز به طور معناداری در زنان بیشتر از مردان است. این یافته می‌تواند به تقسیمات جنسی نیروی کار و احتمالا استفاده زیاد از سنگ آسیاب مرتبط باشد.

در مقاله‌ای که ارائه شد درخصوص پروژه‌ای چند رشته‌ای شهر سوخته به منظور توسعه مطالعه درباره مجموعه حیواناتی است که در کاوش‌های باستان شناختی جدید به واسطه باستان‌شناسان ایرانی در شهر سوخته یافت شد صحبت به میان آمد و عنوان شد: به دلیل تعداد زیاد حیواناتی که در طول دوره دوم و سوم وجود داشت بیش از ۱۲۰۰ حیوان به جا مانده در مرحله اولیه ثبت شده است. در عین حال کشفیاتی درخصوص جزییات اسکلتی از میمون رزوس در گورستان هستیم که هنگام مرگ حدود ۵ سال داشت و مطابق همان رسوم تشییع نوزادان انسان در گورستان دفن شده است.

از نکات جالب توجه این است که بررسی پاتولوژیک استخوان ران نشان می‌دهد این میمون در قفس نگهداری می‌شد و شاید به دلیل فشار فیزیکی فوت کرده باشد این گونه میمون از گون‌های بدوی غیرانسانی بومی ایران نیست. میمون‌های رزوس در بخش‌هایی از مناطق جنوبی و جنوب شرقی آسیای مرکزی ساکن بودند و زادگاه احتمالی این میمون را می‌توان دره سند فرض کرد. این کشف یکی از اولین نمونه‌های میمون‌هایی را نشان می‌دهد که به عنوان حیوانات خانگی نگهداری می‌شدند.

منبع:ایلنا