نوشته‌ها

پیشنهادهایی درباره «زکریای رازی» و «فیروزآباد ری»

تعدادی از پژوهشگران شهر ری و متولیان روستای فیروزآباد پیشنهاد کردند تا علاوه بر ایجاد دبیرخانه مستقل با موضوع رازی و ایجاد آرامگاهی در محدوده امامزاده شعیب در روستای فیروزآباد شهر ری، به نام روستای «فیروزآباد» پسوند «رازی» اضافه شود تا همه با این منطقه آشنا باشند.

به دنبال مطرح شدن دوباره‌ نظر حسین کریمان – تهران‌شناس – نسبت به دفن زکریای رازی در روستای فیروزآباد شهر ری بعد از حدود ۴۹ سال، این بار تعدادی از مسوولان پژوهشگران و متولیان شهر ری و روستای فیروزآباد در دهداری قلعه‌نو درباره‌ اقداماتی که می‌توان برای به نتیجه رساندن پژوهش‌های کریمان و  نشان دادن جایگاه زکریای رازی در کشور و به خصوص در شهرری انجام داد، صحبت کردند.

احمد ابوحمزه – ری‌شناس – در صحبت‌هایی با اشاره به مشخص نبودن مکان دقیق دفن شخصیت‌هایی مانند قوام‌السلطنه در قزوین یا خیام در نیشابور و فردوسی در توس، بیان کرد: فقط محوطه آرامگاهی آن‌ها مشخص است ولی به افتخار این بزرگان بنیادهایی تشکیل شده و مزارهایی مجلل شکل گرفته است، ما نیز نباید از این کاروان جدا بیفتیم، بلکه باید به رازی با نگاهی بین‌المللی و ملی نگاه کنیم، اقدامی که می‌تواند بسیار وسیع و در شان او باشد.

او با اشاره به این‌که از دل این مکان پژوهشکده‌ها، موزه‌ها و موسساتی می‌تواند شکل بگیرد، ادامه داد: اگر بخواهد کاری سطحی و کوچک انجام شود همان بهتر که کار نشود چون هم آبروی خود را برده‌ایم و هم شان رازی زیر سوال می‌رود.

او ابهام‌زدایی از اتهام الحاد به رازی را نیز یکی از کارهایی دانست که باید به صورت شایسته به آن پرداخته شود و جایگاه رازی را در ذهن قشر مذهبی و دینی جامعه با توجه به ارشادات دکتر مهدی محقق و استاد شهید مرتضی مطهری آن‌طور که بوده معرفی کرد؛ مانند توجه به ویژگی‌های اخلاقی رازی از این‌که سیستم نظام پزشکی را برای نخستین‌بار به وجود آورد و پزشک در خدمت مردم محروم بود نه در قالب پزشک درباری.

ابوحمزه پیشنهاد کرد تا در صورت امکان بنیاد رازی زیر نظر یکی از ارگان‌ها تشکیل شود و بودجه‌ درخوری به آن اختصاص یابد و به گونه‌ای آرامگاه رازی ساخته شود که مردم منطقه به طور مستقیم یا به صورت ضمنی از آن نفع ببرند.

او همچنین بر لزوم ایجاد یک دبیرخانه مستقل مرتبط با این موضوع در شهرری تاکید کرد.

برای شناساندن جایگاه رازی در شهر ری فرصت‌سوزی نکنید

مهدی دانشیار – مدیر پژوهش مرکز نجوم آستان حضرت عبدالعظیم – نیز به برگزاری کنگره رازی در سال ۱۱۲۱ در کنگره رازی اشاره کرد که به بهانه و گله از تغییر نام خیابان زکریای رازی در شهرری در آستان مقدس با موافقت تولیت آستان برگزار و قطع‌نامه‌ای در آن صادر شد که در آن به جای اسم خیابان تغییر یافته مکان دیگری را به  نام رازی نام‌گذاری کنند و اقدام به کشف قبر محمد بن زکریای رازی کنند.

او با استناد به مدارکی که در آن کنگره ارائه شد که در نهایت به نظر مرحوم حسین کریمان – تهران‌شناس – مُهر تاییدی زد که  در منطقه امامزاده شعیب فیروزآبادِ شهرری، زکریای رازی مدفون است، ادامه داد:‌ علاوه بر این‌که این مساله مورد تایید بزرگانی چون مهدی محقق و پرویز اذکایی رازی‌پژوهان کشور قرار گرفت، استناد به همین مدارک با توجه به تغییراتی که در قبرستان امامزاده شعیب ایجاد شده و در عملیات همسان‌سازی همه‌ سنگ قبرهای باستانی تخریب و منهدم‌شده امکان تفحص وجود ندارد، می‌تواند کافی و وافی باشد و در امر احیای آرامگاه رازی تسریع شده و از فرصت‌سوزی جلوگیری شود.

نوروز تقی‌پور – رئیس جدید میراث فرهنگی شهرری – نیز با بیان این‌که باید مطالعات میدانی برای تقویت این نظریه بیشتر انجام شود، اظهار کرد: با توجه به مستندات جمع‌بندی‌شده، یک متولی برای آن کار مشخص شود و از میراث فرهنگی استعلام شود.

همچنین غفاری – مدیر موسسه مطالعاتی راگا – با بیان این‌که باید زمان‌بندی مناسب انجام شود و اجازه داده نشود که بحث قبر رازی هم به حاشیه برود، گفت: در سایر کشورها مانند مالزی به دنبال بهانه برای جذب توریست هستند و تلاش می‌کنند تا به گذشته خود برگردند، اما متاسفانه ما در حال از بین بردن میراث خود تبر به ریشه فرهنگی خودمان می‌زنیم، مانند اقداماتی که برای همسان‌سازی بقاع متبرکه در جریان است از آستان حضرت عبدالعظیم تا امامزاده شعیب که با از بین بردن سنگ قبرهای کهن یا جایگزین کردن کاشی‌های دست‌ساز بدون توجه به پیامدهای فرهنگی آن بیشترین ضربه را به میراث تاریخی می‌زند.

از برگزاری مسابقه برای طرح آرامگاه رازی تا نام‌گذاری بوستانی به نام رازی در امامزاده شعیب

علی‌رضا صادقی – بخشدار قلعه نو – با اشاره به رقابتی که در کشورهای همجوار ایران برای ثبت و ضبط مفاخر کشورمان به نفع خود در یونسکو وجود دارد، ادامه داد: ‌این در حالی است که متاسفانه ما در کشور فرصت‌سوزی کنیم که باید قبل از این‌که متضرر  پیامدهای آن باشیم باید با همیاری همه مراکز فرهنگی که به نوعی با محمد بن زکریای رازی ارتباط دارند زمینه را برای ایجاد آرامگاهی مناسب در زاویه مرقد امامزاده شعیب فراهم کنیم.

او انجام این کار را باعث ارتقای سطح فرهنگی منطقه دانست و افزود:‌ با ایجاد بنیادی به نام محمد بن زکریای رازی زمینه تحقیق همه‌جانبه در این زمینه می‌تواند فراهم می‌شود.

وی همچنین با تاکید بر این‌که مدارک به دست آمده از منطقه آرامگاه رازی مطرح شده‌اند، بنابراین کسانی که با این فرضیه مخالف هستند نیز می‌توانند اسناد و مدارک خود را ارائه دهند ، ادامه داد:‌ در مرحله نخست طرح آرامگاه رازی را در سطح ملی در یک مسابقه مسالمت‌آمیز با جایزه‌ای درخور مطرح می‌کنیم تا بتوانیم بهترین طرح را انتخاب کنیم و یادمانی درخور این شخصیت در فیروزآباد به وجود آوریم.

او با بیان این‌که منطقه ای در پشت امامزاده شعیب برای این پروژه در دستور کار قرار گرفته است تا بشود به عنوان بوستانی در خور شان محمد بن زکریای رازی از آن استفاده کرد، ادامه داد:‌ بجاست که اسم فیروزآباد پسوندی به نام رازی را در پشت خود داشته باشد و به عنوان فیروزآباد رازی شناخته شود تا مشخص شود که مدفن بزرگی از بزرگان ایران‌زمین را در خود دارد.

وی با تاکید بر این‌که نیاز است تا دبیرخانه پیگیری آرامگاه رازی در جایی غیردولتی ایجاد شود تا درگیر دچار هیجانات سیاسی نباشد، ادامه داد:‌ نیاز است تا استقلال ری از تهران که از جمله مطالبات مردم شهرری است، نیز پیگیری شود.

منبع:ایسنا

مرتبط:

ماجرای کشف قبر زکریای رازی در شهرری چه بود؟

فیروزآباد فارس بهشت دستبافته‌های عشایری ایران

دستبافته‌های عشایر فیروزآباد فارس هویت و میراثی بومی محسوب می‌شود که حفظ آن همراه با کارآفرینی، رشد اقتصادی نیز برای این منطقه به همراه داشته؛ از همین رو وزارت میراث فرهنگی عنوان “شهر ملی دستبافته‌های عشایری” را به این شهرستان اختصاص داد.

فیروزآباد (واقع‌شده در ۹۳ کیلومتری جنوب‌غربی شیراز) شهرستانی شناخته‌شده در نگاه اهالی گردشگری و صنایع‌دستی است؛ شهری که افزون بر میراث‌داری مهم‌ترین یافته‌های دوران ساسانیان، با اصالت ساکنان عشایرش شناخته می‌شود.

پنج اثر باستانی محور ساسانی از جمله قلعه‌دختر، شهر گور، آتشکده و دو نقش برجسته ثبت جهانی فیروزآباد را به یکی از مقصدهای گردشگری داخلی و خارجی بدل ساخته است.

دست‌بافته‌هایی که حامل طراوت‌اند

دست‌بافته‌های ایل قشقایی ساکن فیروزآباد، با رنگرزی‌های گیاهی، حامل طراوت و شفافیت طبیعت‌اند، تنوعشان، غنای رنگ‌ گل‌های دشت‌های اطراف را یادآوری می‌کند و این گشاده‌دستی در رنگ‌آمیزی، آثار کهن بافته‌شده در این سرزمین را برای نسل امروز خاص کرده است؛ به‌گونه‌ای که گاه گمان نمی‌رود رنگ‌های موجود در آن‌ها منشائی طبیعی داشته باشد و از همین رو فرش‌ها، گلیم‌ها، گبه‌ها و دیگر دستبافته‌های آنان غنای دلپذیری دارد که به آن شهرتی جهانی بخشیده است.

هر جا نامی از ایل و عشایر باشد، نقشی از زیبایی و ظرافت و تنوع در صنایع‌دستی دیده می‌شود. قشقایی‌های فارس نیز به مدد هنرمندی ذاتی‌شان، به نخ‌های پشمی ظرافت و کیفیتی ویژه می‌بخشند. فیروزآباد که یکی از سکونت‌گاه‌های مهم این ایل به‌شمار می‌رود، خاستگاه پانزده تیره عشایر شبانکاره، موصلو، قره‌قانی، جبل انارویه،گورکانی، بلو کهلو،کهواده، عمله کشکولی، بهی، نمدی، مهترخانه، گله‌زن، چگینی، بهلولی و امیرسالار است.

دست‌بافته‌های عشایری به‌صورت کلی به سه دسته کیسه‌ها، مفروشات و رواندازها تقسیم می‌شود که خود، انواعی مختلف همچون لت‌های خورجین، نمکدان، مَفرش، توبره، چَنته، جَوال، بَلَدان قَلیان‌دان، قرآن‌دان، قالی، قالیچه، گبه، خرسک، گلیم، سفره، جاجیم، برتی و جُل‌ دارد.

این تنوع را همچنان می‌توان در زیرشاخه‌های گوناگون مشاهده کرد و از این منظر نیز، این صنایع دستی فیروزآباد را شایسته کسب عنوان شهر ملی دست‌بافته‌های عشایری کرده است.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان فارس با اشاره به اینکه شهرستان فیروزآباد کانون اصلی تجمع اقوام عشایر استان فارس به‌شمار می‌رود، گفت: طرح‌های دستبافته‌های فیروزآباددر عرصه بومی و ملی و جهانی، زبانزد است و با دیگر نقاط کشور تفاوتی محسوس دارد؛ گرچه در دیگر نقاط فارس نیز دستبافته‌هایی باکیفیت تولید می‌شود.

مصیب امیری افزود:‌ظرافت، خودکفایی در تولید، رنگرزی گیاهی و بهره‌مندی از نقش‌های فولکلور از عوامل تمایز یادشده است.

آتشکده فیروز آباد

بسیاریِ‌ مراکز فروش و تنوع، ویژگی منحصر به فرد صنایع‌دستی عشایری فیروزآباد

او درباره روند ثبت فیروزآباد با عنوان شهر ملی دستبافته‌های عشایری، گفت: از سویی، بسیاریِ مراکز فروش مواد اولیه و دستبافته‌هایی همچون فرش، گلیم، چنته، خوابگاه ،خورجین و از سوی دیگر فراوانی بافندگان و تولیدکنندگان سبب شد فیروزآباد را در سال ۱۳۹۸ برای کسب این عنوان معرفی کنیم.

امیری افزود: در سال‌های گذشته ثبت انواع تکنیک‌های بافت عشایر قشقایی نظیر چرخ بافی، جاجیم‌بافی، شیشه‌درمه بافی و سیاه‌چادر در فهرست میراث ناملموس ملی صورت پذیرفت و این روند ادامه خواهد داشت.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان فارس با اشاره به اینکه برنامه‌ریزی‌ها و طرح‌های مطلوبی در زمینه آموزش، ترویج، تولید و بازاریابی صنایع‌دستی در فارس صورت گرفته است، اظهار کرد: حضور هنرمندان چیره‌دست و صنعتگران ماهر در بخش صنایع ‌دستی فارس فرصت مغتنمی برای توسعه فرهنگی و پیشرفت است.

او دیگر دستاوردهای رونق صنایع‌دستی را به‌ویژه در شهرهای کوچک، درآمدزایی، رونق اقتصادی، کمک به اقتصاد خانوار، توسعه گردشگری و جلوگیری از مهاجرت به شهرهای بزرگ دانست.

فیروزآباد

 

بیشترین نشان اصالت یونسکو در دست بافندگان فیروزآباد

کارشناس توسعه و ترویج اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی فارس نیز ، فیروزآباد را از جمله شهرهایی معرفی کرد که از بیشترین تنوع دست‌بافته‌ها بهره‌مند است.

احمد بهمنی کسب بیشترین نشان ملی مرغوبیت محصولات صنایع دستی در استان، کسب پنج نشان مرغوبیت بین‌المللی یا مهر اصالت یونسکو و اعطای ۲۱ مهر اصالت ملی به بافندگان این شهرستان را زمینه‌ای برای ثبت ملی دستبافته‌های عشایری فیروزآباد دانست.

به گفته او، طرح‌های به‌کار رفته در دستبافته‌های عشایری این شهرستان از چنان تنوعی برخوردار است که در کمتر جایی دیده می‌شود.

کارشناس صنایع دستی ابراز کرد: از آنجا که انواع روش‌های به‌کار رفته در تولید دست‌بافته‌هایی همچون جاجیم و یا شیشه‌درمه همچنان از دار افقی استفاده می‌شود، می‌توان از این شگرد با عنوان معیار تولیدات عشایری نام برد؛ از سوی دیگر طرح، رنگ و بافت منحصر به فرد نیز هویتی قشقایی به آثار این ناحیه بخشیده و از این منظر آن را زبانزد کرده است.

بهمنی پیشکسوتان حوزه دستبافته‌های عشایری را در فیروزآباد ۲هزار نفر برشمرد و گفت: عشایر هنرمند این ناحیه با بهره‌گیری از پشم گوسفندان، مواد اولیه را از خود منطقه تامین می‌کنند.

او اظهار کرد: این صنایع‌دستی هم‌اکنون در ۶ بازارچه موقت و یک بازارچه دائمی در فیروزآباد به فروش می‌رود.

کارشناس توسعه و ترویج اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی فارس همچنین نوید تدوین استاندارد ملی برای پرونده گبه‌ درشت‌باف و چرخبافی فیروزآباد داد و ثبت ملی این شهر را در جذب گردشگر خارجی و داخلی و حضور موثر در نمایشگاه‌های مختلف ملی و بین‌المللی باارزش برشمرد.

شهر گور فیروز آباد

درخشش دستبافته‌های فیروزآباد میراثی آبا و اجدادی

محدثه صفری بافنده فرش و گلیم در شهرستان فیروزآباد که در سال جاری (۱۳۹۹) موفق به کسب عنوان کارآفرین برتر از سوی معاونت بانوان و خانواده ریاست جمهوری شناخته شد و یکی از دارندگان مهر اصالت یونسکو در این شهرستان است،‌ درخشش فیروزآباد را در عرصه دست‌بافته‌های عشایری مربوط به قرن‌ها پیش دانست.

او عنوان کرد: بافندگی از دیرباز حرفه آبا و اجدادی بیشتر ساکنان فیروزآباد و روستاهای حومه آن بوده و از همین رو است که مشابه آن، از نظر بافت و طرح در هیچ‌یک از نقاط کشور دیده نمی‌شود.

صفری که هم‌اکنون در حوزه بافت گلیم فعالیت دارد، گفت: با نگاهی به دست‌بافته‌های مشابه در دیگر شهرها در می‌یابیم که حتی اگر نقشی در گوشه‌ای منحصربه‌فرد است، در مجموع کامل و بی‌عیب نیست؛ به‌بیان دیگر همیشه یک‌ جای کار در عمده طرح‌های موجود می‌لنگد؛ اما نقوش در دست‌بافته‌های فیروزآباد تکامل‌یافته‌اند و نمونه‌ای کامل و نادر به‌شمار می‌روند.

این بانوی کارآفرین ظرافت را از دیگر ویژگی‌های دست‌بافته‌ها به ویژه قالی‌های فیروزآباد دانست و گفت: در سال ۱۳۷۰ یک قالی دو رو در اندازه ۸۶ در ۸۶ بافتم که فقط ۶۵۰ گرم وزن داشت؛ درحالیکه به‌صورت معمول قالی‌ در اندازه ۶۰ در ۶۰ حدود دو کیلوگرم وزن دارد، اما دلیل کاهش وزن آن قالی دو رو، تنها ظرافت در کار بود که از ویژگی‌های دستبافته‌های فیروزآباد است.

رنگرزی گیاهی همچنان رواج دارد

او عنوان کرد: تامین پشم و مواد اولیه از عشایر کوچ‌رو منطقه تامین می‌شود و رنگرزی نیز بنا بر سفارش مشتری به‌صورت گیاهی همچنان رواج دارد؛ با این حال، عمده فعالیت‌ها صنعتی شده و از الیاف مصنوعی و نخ‌های وارداتی برای تولید انبوه استفاده می‌شود.

 

صفری با تاکیدبر اینکه جوانان نیز پا به پای پیشکسوتان این حوزه در این عرصه فعالیت می‌کنند، گفت: صنعت فرش و در کل بافندگی، پیر نشده و نخواهد شد؛ البته از این نکته نیز نباید غافل شد که بسیاری از جوانان نه از سر علاقه‌مندی که به دلیل نبود شغل مرتبط با رشته‌های دانشگاهی خود به این کار روی می‌آورند و نیاز است تسهیلات بیشتری برای انگیزه‌بخشی به آن‌ها دیده شود.

او با بیان اینکه استقبال از گلیم فیروزآباد در عرصه‌های ملی و منطقه‌ای بسیار مطلوب است، گفت: در سال جاری با وجود اینکه شیوع ویروس کرونا بسیاری از مشاغل را دچار آسیب‌های جبران ناپذیری کرد، بافت گلیم، به‌ویژه گلیم کاموایی و صادرات آن، به کشورهایی همچون قطر به‌صورتی بی‌سابقه ادامه یافت.

فیروزآباد

سیطره تحریم نباشد، رکورد صادرات را می‌زنیم

صفری یکی از مشکلات اساسی در حوزه بافندگی را سیطره تحریم‌ها و مشکلات در واردات و صادرات دانست و گفت: با رفع تحریم‌ها و دسترسی به شبکه‌های تجاری و سهولت در صادرات می‌توانیم رکوردهای بی‌نظیری را در این زمینه ثبت کنیم و کسب عنوان ملی شهر دستبافته‌های عشایری نیز می‌تواند در این رهگذر کمک‌کننده باشد.

افزون بر ثبت دستبافته ها،‌احیا هم اهمیت دارد

رئیس صنف بافندگان فرش دستباف استان فارس، تجمع تیره‌های مختلف عشایر را در فیروزآباد یکی دیگر از دلایل شهرت دستبافته‌های آن دانست و گفت: در تمام تیره‌های ایل قشقایی، فرش با طرح و نقش‌های منحصر به فرد بافته می‌شود که به تنوع و دگرگونی آن تولیدات افزوده است.

غلامرضا مُفرَحی فرش فیروزآباد را از قدیم‌الایام از جلوه‌ای ویژه برخوردار دانست و گفت: با نام بردن از فرش دستباف فیروزآباد  نام فرش کشکولی به ذهن متبادر می‌شد؛ زیرا این فرش از کیفیت عالی برخوردار بود؛ البته امروز از نظر تولید و کیفیت همچون گذشته نیست.

رئیس صنف بافندگان فرش دستباف فارس با بیان اینکه ثبت ملی زمانی در رونق فرش دستباف یا دیگر دست‌بافته‌های عشایری تاثیرگذار است که پشتوانه‌ای داشته باشد، عنوان داشت: بافنده فرش کشکولی به دلیل زحمت بسیار در بافت، این سنت را به فرزندانش انتقال نداد یا اگر چنین شد، جوانان از آن دوری کردند؛ بنابراین ثبت این دستبافته‌ها در کنار تلاش برای احیای سنت‌های مربوط به آن اهمیت می‌یابد.

او افزود: براین اساس، امروز می‌بینیم که بافت فرش کشکولی کم؛ اما گبه و گلیم کاموایی فیروزآباد در عین حال که ارزش کمتری دارد، از بازار بسیار خوبی هم برخوردار است و همین استقبال سبب شده بیشتر بافندگان در این حوزه‌ها مشغول باشند.

مفرحی با تاکید بر اینکه پیشینه فیروزآباد، دست‌بافته‌های این شهرستان را امروز برجسته کرده است، گفت: هم‌اکنون نیز فعالیت در زمینه بافت فرش دستباف در این شهرستان بیش از دیگر نقاط استان است به‌گونه‌ای که در بسیاری شهرها چراغ این فعالیت خاموش شده یا تولیدات آن به یک‌دهم کاهش یافته است؛ از همین رو، می‌توان گفت کسب عنوان شهر ملی دستبافته‌های عشایر شایسته فیروزآباد است.

استان فارس با  ۲ هزار و ۹۳۴   اثر ثبت ملی، رتبه نخست ثبت آثار تاریخی کشور را به خود اختصاص داده است؛ افزون بر این، فارس از مهمترین مناطق عشایری کشور محسوب می‌شود و وجود ایلات عشایری در این استان خود از جاذبه‌های بی‌بدیل برای گردشگران داخلی و خارجی به شمار می‌آید.

این استان همچنین از دیر باز مهد پرورش هنرمندان و صنعتگرانی بنام بوده و با برخورداری از ۵۰۰ فروشگاه صنایع دستی و بیش از ۱۱ بازار و بازارچه صنایع دستی جایگاه نخست را در کشور به خود اختصاص داده و هدف فروش محصولات صنایع دستی تمام کشور به‌شمار می‌رود؛ همچنین ۱۱۷ رشته فعال در زمینه صنایع دستی در این استان وجود دارد که از این تعداد ۸۰ رشته شاخص در شیراز فعال است.

کسب عناوینی همچون شهر جهانی منبت آباده در سال ۱۳۹۷ و شهر جهانی صنایع دستی برای شیراز در سال ۱۳۹۸ ازجمله مهمترین تحولاتی است که نشان از رشد توسعه صنایع دستی استان فارس دارد؛ علاوه بر این، در ۱۵ دی ماه سال جاری (۱۳۹۹) عنوان شهر ملی دست بافته‌های عشایری به فیروزآباد اهدا شد و نشان جغرافیایی گلیم ساده فیروزآباد نیز به‌زودی کسب خواهد شد.

منبع:ایرنا

مرتبط:

فارس _خاستگاه ایدئولوژیک هنر هخامنشی

تنگه رغز _عروس دره‌های فارس

آشنایی با مسجد جامع کبیر در نیریز فارس

ثبت ملی فیروزآباد به عنوان شهر دست‌بافت‌های عشایری

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان فارس گفت: همزمان با اعطای گواهینامه شهر جهانی صنایع‌دستی به شیراز و شهر جهانی منبت به آباده، شهر فیروزآباد نیز به عنوان شهر ملی دست‌بافت‌های عشایری ثبت شده است.

مصیب امیری سه‌شنبه ۱۶ دی به خبرنگاران گفت: شهرستان فیروزآباد کانون اصلی تجمع اقوام عشایر استان فارس به‌شمار می‌رود و پوشش سنتی، محلی و عشایری شهروندان در این منطقه دیدنی‌ست. هرچند در دیگر نقاط این استان نیز دستبافت‌های باکیفیت و مناسبی تولید می‌شود اما طرح‌های فیروزآباد زبانزد بوده و تفاوت آن با دیگر نقاط محسوس است.

امیری گفت: دست‌بافته‌های عشایری شهرستان فیروزآباد با داشتن مشخصه‌های بسیار خاص نظیر ظرافت، خودکفایی در تولید و رنگرزی گیاهی و همچنین نقش‌های فولکلور و محلی شهرتی جهانی دارد.

او ادامه داد: تعدد مراکز فروش و مواد اولیه و دستبافته‌های عشایری نظیر فرش، گلیم، چنته، خوابگاه ،خورجین و همچنین فراوانی بافندگان و تولیدکنندگان سبب برنامه‌ریزی اداره کل در راستای ثبت شهر ملی دستبافته‌های عشایری در سال ۹۸ شد.

امیری گفت: باتوجه به ظرفیت‌های عظیم فارس در سه حوزه میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی برنامه‌ریزی‌ها و طرح‌های خوبی در این راستا انجام و توجه ویژه به آموزش، ترویج، تولید و بازاریابی صنایع‌دستی شده است و باید تلاش بیشتری باهم افزایی و همکاری بین بخشی با سایر ادارات دولتی و نهادهای غیردولتی و بخش خصوصی دنبال شود.

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان فارس گفت: وجود هنرمندان چیره‌دست و صنعتگران ماهر در بخش صنایع‌دستی فارس فرصت مغتنمی‌ست که در ابعاد فرهنگی، هنری، اقتصادی می‌تواند موجب توسعه و پیشرفت شود.

امیری خاطرنشان کرد: صنایع‌دستی با سرمایه اندک و ابزار ساده موجب درآمدزایی، رونق اقتصادی، کمک به اقتصاد خانوار و توسعه گردشگری خواهد شد و جذب گردشگران بیشتری را به دنبال خواهد داشت.

او افزود: در سال‌های گذشته ثبت انواع تکنیک‌های بافت عشایر قشقایی نظیر چرخ بافی، جاجیم‌بافی، شیشه درمه بافی، سیاه‌چادر در فهرست میراث ناملموس ملی، توسط اداره کل انجام‌شده و این روند ثبت ادامه دارد.

امیری همچنین گفت: ثبت شیراز به‌عنوان شهر جهانی صنایع‌دستی و آباده شهر جهانی منبت، افقی نو را در برابر مسئولان و هنرمندان استان فارس گشوده که با تلاش بیشتر و تدوین برنامه‌های کارآمد بتوان بهره‌وری بهتری از این هنرهای فاخر و صنعت بومی داشت.

مدیر کل میراث فرهنگی استان فارس خاطرنشان کرد که روز گذشته، لوح ثبت ملی شهر فیروزآباد به عنوان شهر ملی دستبافت‌های داری عشایری، به استاندار فارس اعطاء شد.

منبع:ایسنا

مرتبط:

فارس _خاستگاه ایدئولوژیک هنر هخامنشی

بند بهمن _جاذبه ی گردشگری استان فارس

آشنایی با مسجد جامع کبیر در نیریز فارس

آتشکده فیروز آباد

آتشکده فیروز آباد توسط اردشیر بابکان بنیانگذار سلسله پادشاهی ساسانی احداث شده و از نخستین آثار معماری ساسانیان به شمار می رود که در کنار روستایی به نام آتشکده قرار گرفته است. کاخ اردشیر را مهمترین و عظیم ترین اثر تاریخی فیروزآباد دانسته اند که در ۲ کیلو متری شهر فیروزآباد فارس قرار دارد و با مصالح لاشه سنگ و ملات گچ ساخته شده است، تزئینات به کار رفته در آن نیز شامل گچبری های زیبا و رنگی داخلی است. اردشیر بابکان این کاخ را نزدیک مدخل تنگاب در کنار چشمه ای بزرگ احداث کرد که نخستین بنای تاق دار ساسانی محسوب می شود.

این کاخ دارای تالارهای تو در تو است و با گذشت ۱۸۰۰ سال گچبری بخش بالای دیوارهای درونی آن همچنان سالم مانده‌ است. در ضلع شرقی کاخ، چهار ساختمان گنبدی شکل سترگ وجود دارد، این گنبد ها به وسیلهٔ فیل‌ پوش بالا رفته که مشابه آن در قلعه دختر (قلعه اردشیر) دیده می ‌شود. قسمتی از نوک سقف گنبد ها بصورت دایره ای شکل به قطر یک متر باز است. در ضلع شمالی بیرون از دیوار کاخ نیز چشمه ‌ای گوارا از دل خاک می‌ جوشد و استخری طبیعی جلوی این چشمه پدیدار شده ‌است. رودی از کنار دیوار شرقی کاخ می گذرد که زمینه‌ ساز آبادانی شهر گور و کاخ ساسانی بود. کمی بالاتر از کاخ آتشدانی برای برگزاری آیین‌ های دینی وجود دارد. وجود چهار عنصر طبیعی آب، باد، خاک و آتش برجستگی ویژه ‌ای را به این منطقه بخشیده است.

آتشکده فیروز آباد

عده ای بر این باورند که این بنا کاخ نبوده بلکه  آتشکده بوده است. دلیل باور ایشان،اعتقادات آیین مهر است که طبق آن هر بنای مهمی که در کنار آب ساخته می شده محلی برای نیایش الهه آناهیتا و مهر بوده است.

مرحوم حسن پیرنیا یا مشیر الدوله مشهور درباره این بنا چنین نوشته است:
“آتشکده فیروزآباد یا بارین (۲۲۴ میلادی) از دیگر بناهای مهمه این دوره است. ایران شناسان مغرب زمین سعی دارند آن را کاخ اردشیر بدانند در صورتی که به نظر چنین نمی آید و لازمه کاخ بودن داشتن بعضی فضاهاست که این بنا ندارد.”

نکته مهم در این آتشکده استفاده از انواع و اقسام فنون معماری است. مصالح و ساخت مایه آن بوم آورد بوده، مانند سنگ لاشه که به صورت طبیعی روی هم چیده شده اند. تا این زمان این آتشکده بزرگترین بنای سنگ لاشه ای است که ساخته شده است. از تاق آهنگ و گنبد برای پوشش فضاهای مختلف آن استفاده شده است. بعد از بنای بازه هور دومین گنبد (بر سطح چهار گوش) در این بنا دیده شده است که بزرگترین گنبد زمان خود نیز بوده است. گوشه سازی گنبد ها (ترنبه) می باشد. پس از آن در قلعه دختر این منطقه، گوشه سازی سکنج کار شده است. سه فضای گنبد به گفته اصطخری، جایگاه سه آتش مقدس بوده است.

آتشکده فیروز آباد

گنبد میانی بر روی یک هشت ضلعی کامل است، اما دو گنبد طرفین آن روی یک شش ضلعی محاط در مربع ساخته شده است و اصطلاحاً به آن گنبد کمبیزه نیز گفته می شود. نکته مهم دیگر ساختن خیشخان (باد پروا یا باد پیچ) است که برای جریان یافتن هوا در داخل دیوار ها ساخته شده است.از همین روش در شرق خراسان در گناباد نیز بکار رفته است.

از دیگر آثار باستانی اطراف این کاخ می توان به بنای آشپزخانه در پشت کاخ، تل نقارخانه در مجاورت کاخ و قلعه حسن آباد و برخی روستاهای باستانی دیگر اشاره نمود. همچنین بنای امامزاده جعفر در محدوده شهر قدیم که از دوره ایلخانی باقی مانده و یا سنگ قبرهای بسیار جالب که یکی از آنها دارای تاریخ ۷۴۱ هـ . ق است، حائز اهمیت می باشند.

آتشکده فیروز آباد
مسیر دسترسی
در جاده شيراز به فيروز آباد پس از عبور از قلعه دختر نرسیده به شهر فيروز آباد ميتوان اين كاخ را در سمت شرق مشاهده كرد. علاقمندانی که از شیراز به سمت فیروزآباد حرکت میکنند میتوانند در ابتدا از قلعه دختر بازدید کرده و سپس برای دیدن کاخ اردشیر حرکت کنند.

مرتبط:

معرفی قلعه دختر فیروزآباد فارس

همه چیز درباره ی شهر گور فیروز آباد

آشنایی با آتشکده کاریان

همه چیز درباره ی شهر گور فیروز آباد

اردشیر ساسانی نام رسمی شهر تازه‌ تاسیس خود را اردشیرخورّه، به معنی فرِ اردشیر نهاد. با این حال در منابع پیش از اسلام این شهر به گور (Gōr) نیز معروف بوده که پس از اسلام، عربان آن را جور تلفظ می‌ کردند. مورخان قدیم این واژه را دشت، پشته یا گودال معنی کرده ‌اند.

بنا به روایتی سابقه تاريخي اين شهر به زمان هخامنشيان باز مي گردد. اسكندر مقدوني كه از مقاومت مردم اين شهر به ستوه آمده بود دستور داد با بستن سد شهر را به زير آب ببرند.

اردشير بابكان فرزند بابك نوه ساسان موبد معبد آناهيتا، پس از پيروزي براردوان پنجم سلسله ساسانيان را بنيانگذاري كرد و شهر گور را مقرحكومت خويش قرار داد. برخی مورخان معتقدند پایه این شهر به دوره اشكانيان بر مي گردد چرا كه ساختن شهر دايره اي شكل مختص پارتيان بوده است. اردشير پس از پيروزي بر اردوان اين شهر را احیا کرد.

در زمان ساسانيان شهر گور به دليل داشتن بزرگترين كتابخانه مشرق زمين و وجود كتب گرانبها و كمياب به دارالعلم مشهور بود. شهر گور در اين زمان عظمتی خاص و به اندازه شهر استخر وسعت داشت و دارای چهار دروازه بود. شهر گور در آن زمان بدليل واقع شدن در مسير تجارت كشورهاي چين، هندوستان، روم و بندر سيراف از رونق اقتصادي و بازرگاني خاصي برخوردار بود. بعد از تصرف شهر گور توسط مسلمين در زمان خليفه دوم به فرماندهي (يداله بن عامر) نام جور به آن نهادند و به علت اهميت از طرف خلفاي راشدين فرماندار بر آن گمارده شد.

بنا به نوشته طبری اردشیر شهر گور را در حدود سال ۲۲۴ میلادی به نشانه قدرت ‌نمایی در برابر آخرین شاه اشکانی احیا کرد. پس از اردشیر نیز این شهر به دلیل نسبت با سر سلسله ساسانی همچنان آباد و مرکز کوره اردشیر باقی ماند. همچنین گور آخرین پایگاه یزدگرد سوم ساسانی در فارس بود که در سال ۲۹ ه‍.ق (زمان خلافت عثمان بن عفان) به تصرف مسلمین درآمد. پس از سقوط این شهر یزدگرد، فارس را به عرب‌ ها گذاشت و از راه کرمان به خراسان گریخت. در زمان خلفای راشدین فرماندار گور از طرف والی ایالت یکپارچه بصره –اهواز- فارس منصوب می ‌گردید.

شهر گور فیروز آباد

در اوایل دوران اسلامی شاهان آل بویه که شیراز را تختگاه خود کرده بودند به آبادانی شهر گور نیز همت گماشتند. به فرمان عضد الدوله دیلمی، مسجد جامع و بیمارستان مناسبی در شهر ساخته شد.در قرن چهارم هجری گور شهری غنی و آباد بود با اقلیمی معتدل، آب فراوان و بوستان‌ و گلستان ‌های فراوان. باغ‌ های میوه و خانه‌ های اعیانی، حومه شهر را تا شعاع یک فرسنگ فرا گرفته بودند. در این منطقه محصولات گوناگونی تولید می ‌شد؛ از قبیل عرقیات، میوه، پارچه و …. اما بدون شک گلاب در میان آنها رتبه اول را داشت. گلاب گور و کوار به بسیاری سرزمین ‌ها مثل چین، هند، بیزانس، مصر، یمن، مغرب عربی و اروپا صادر می‌ شد. حتی گل سرخ گور در کشورهای اسلامی شناخته شده و به خاطر بوی خوش و شفافیت رنگ نزد عرب ها زبانزد بود. (امروزه نیز در زبان عربی به گل محمدی، الورد الجوری می‌ گویند)

عرق شکوفه نخل، عرق بومادران، عرق زعفران و عرق بید از دیگر فراورده‌ های گیاهی‌ این منطقه بود.

فیروز آباد کنونی
گور یا فیروز آباد باستانی در قرن هفتم یا هشتم هجری به دلایلی نامعلوم رو به ویرانی نهاد و خالی از سکنه شد. به جای آن بیرونِ باروی شهر قدیم، روستایی سربرآورد که تا دوره قاجاری به نام ده کوشک معروف بود. شهر کنونی فیروزآباد حاصل گسترش همان روستاست.

مجموعه اردشیرخوره بسیار هدفمند و با اولویت دفاعی طراحی شده است. جلگه فیروزآباد که شهر در آن ساخته شده از هر طرف در محاصره کوه‌ هاست. راه اصلی ورود به جلگه، گذرگاه راهبردی تنگاب است که بر صخره بالای آن قلعه دختر (اقامتگاه اولیه اردشیر) قرار گرفته است جایگاه قلعه به گونه ‌ای است که علاوه بر تنگه به جاده منتهی به کاخ اردشیر و شهر نیز مشرف باشد.

شهر گور فیروز آباد

نقشه شهر
اردشیرخوره به شکل دایره کاملی به قطر ۱۹۴۰ متر ساخته شده ‌است. شهر با ۲۰ دیوار شعاعی و سه دیوار حلقوی هم مرکز مجموعاً به ۶۱ منطقه تقسیم می ‌شده و دو حصار خشتی محکم با خندقی در میان به پهنای ۳۵ متر آن را در بر می‌ گرفت. شهر در امتداد جهات اربعه چهار دروازه داشت؛ دروازه هرمز در شمال، دروازه اردشیر در جنوب، دروازه میترا در شرق و دروازه بهرام در غرب. از هر دروازه یک خیابان اصلی به مرکز شهر میرسید؛ جایی که بناهای دولتی و مذهبی درون یک دیوار مدور به قطر ۴۵۰ متر محفوظ بودند.

استحکامات دفاعی حتی از گستره شهر نیز فراتر می ‌رفت؛ هنوز هم بقایای شبکه تار عنکبوتی و شعاعی دیوارهای حفاظتی تا فاصله ۱۰ کیلومتری از کانون اردشیرخوره در دشت و کوهپایه دیده می‌ شود.

آثار باستانی درون شهر

منار میلو (طِربال): ستونی است چهارگوش از جنس سنگ خارا و ملاط گچ که درست در کانون هندسی دایره شهر قرار دارد. امروزه بلندی آن ۳۳ متر و هر ضلع قاعده آن ۱۱ متر میباشد. کاربری منار میلو معلوم نیست. بنا به گزارش اصطخری این میل بر سر آن آتشکده ‌ای بود و از کوه مجاور آبراهی به شهر کشیده بودند که آب را مانند فواره تا بالای منار می‌ رساند. به گمان دیتریش هوف (Dietrich Huff) این بنا بقایای یک برج پله‌ دار است که در زمان آبادانی حدود ۷۸ متر ارتفاع داشته و شاید تجسم قدرت و اقتدار شاه بوده‌ است. این منار در تاریخ ۲۹ آذر ۱۳۱۶ با شمارهٔ ثبت ۲۸۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده ‌است.

تخت ‌نشین (گنبد کیرمان): بنای دیگری است در یکصد متری جنوب شرقی منار که اکنون جز شالوده ‌ای از آن بر جا نمانده‌ است. معمولاً کاربری آن را نیایشگاه یا کاخ تصور میکنند. در دی‌ ماه ۱۳۸۴ باستان‌ شناسان در بخش شرقی تخت ‌نشین توانستند دروازه ‌ای سنگی به سبک معماری پارسه همراه با سنگفرش بنا را کشف کنند.

رصد خانه: قدیمی ‌ترین رصدخانه ایران، در کنار نقوش رنگی شاهزادگان ساسانی در شهر گور فیروز آباد قرار دارد. این رصد خانه شاهکاری از دانش ایران در آن عصر محسوب می‌ گردد. پروفسور دیتریش هوف در حفاری شهرگور فیروز آباد فارس به سازه‌ ای دایره‌ ا ی ‌شکل رسید که پس ‌از مطالعه، مشخص شد، قدیمی ‌ترین نمونه از رصد خانه‌ های به‌ دست آمده در ایران و متعلق به دوران ساسانی است. نمونه‌ های همانندی از این سازه در دهلی و جیپور هند وجود دارد. این سازه خشتی مدور به قطر ۶۵/۵ متر است که درون آن دوازده سکو با نشانه‌ های نجومی وجود دارد. این سازه در جریان کاوش ‌های هیئت مشترک باستان‌ شناسی ایران و آلمان در سال ۱۳۸۴ کشف شده است.

نقش رنگی چهار شاهزاده: طی کاووش های سال در سال ۱۳۸۴ نقش چهار شاهزاده ساسانی نیز برای اولین‌ بار روی یکی از دیوارهای بدست آمده از این شهر کشف شد. این چهار شاهزاده را دو زن و یک مرد جوان به همراه نوجوانی تشکیل می ‌دهند. این نقش ها در کنار مناره و در نزدیکی چاهی از دوره اسلامی کشف شدند. این برای نخستین بار بود که چنین نقش هایی از دوره اردشیر اول و سال های آغازین شکل گیری سلسله ساسانی بدست آمد. در این نقش یکی از زنان که با تن پوش و صورت کامل بدست آمده در کنار نوجوانی قرار گرفته که بره حیوانی را به بغل گرفته است. مرد جوان نیز در کنار زنی قرار گرفته که تنها تن پوش آن باقی مانده و سر از بین رفته است.

شهرستان فیروز آباد

آثار باستانی بیرون شهر

قلعه دختر: دژ-کاخی در ارتفاعات فیروزآباد است که بنای آن را به اردشیر بابکان نسبت داده اند. در بلندترین بخش این قلعه، بقایای تالاری با ایوان بزرگ و سقف گنبدی وجود دارد که احتمالاً ویژه اقامت اردشیر و خانواده‌ شاهی بوده ‌است. مجموعه قلعه دختر و باروهای اطراف آن بخشی از استحکامات گور به ‌شمار می ‌رفتند.

آتشکده اردشیر پاپکان: بنای شکوهمندی است در شمال شهر گور که احتمالاً جایگاه قرارگیری سه آتش مقدس یا اقامتگاه و تالار بارعام اردشیر شاه بود. ویژگی ‌های اساسی معماری ساسانی همچون ایوان بزرگ ورودی، حیاط  داخلی با ایوان ‌های روبرو و اتاقهای گنبد پوش در این ساختمان به خوبی دیده می ‌شود. کشف چهار دیوارنگاره از شاهزادگان ساسانی در سال ۱۳۸۴ توجه زیادی را به این مکان جلب کرد.

پل مهرنرسه: پلی بود در گذرگاه تنگاب  که به دستور مهر نرسه وزیر مقتدر ساسانی ساخته شد. و نزدیک نقش تاج ‌ستانی اردشیر قرار دارد. از این پل که در زمان خود بیش از ۵۰ متر طول، یک دهانه اصلی و چند دهانه فرعی داشته، اکنون فقط یک پایه سنگی بزرگ باقی مانده‌ است. بدنه این پایه از لاشه ‌سنگ و ساروج و نمای آن تکه ‌سنگهای تراشیده ساخته شده است که با بست ‌های آهنی به هم متصل شده‌ اند. مهرنرسه که خود زاده یکی از روستاهای اردشیرخوره بود در این ناحیه فعالیت‌ های عمرانی زیادی انجام داد. او در کتیبه پهلوی کوتاهی که کنار نقش اردشیر از خود به جای گذاشته، خود را به عنوان بانی پل معرفی و از مسافران و رهگذران طلب دعای خیر دارد.

شهر گور فیروز آباد

دو نگارکند نیز بر دیواره‌ های صخره ‌ای تنگاب وجود دارد:

نقش پیروزی: در این نقش ‌برجسته اردشیر و پسرش شاپور سوار بر اسب در رزمگاه به تصویر کشیده شده‌ اند و اردشیر با ضربه نیزه اردوان شاه را از اسب به زیر می ‌اندازد.

تاج ‌ستانی اردشیر: تصویری از اردشیر که در حضور درباریان از اهورامزدا دیهیم پادشاهی می ‌گیرد.

مشاهیر شهر گور

فرخ‌ مرد بهرامان قاضی اهل گور و هم روزگار با خسرو پرویز بود. او مؤلف مادگان هزار دادستان، مهمترین متن حقوقی به جا مانده از دوران ساسانی است. در این کتاب شماری از قوانین کهن اوستایی، احکام دادگاه‌ های پیشین و فرمان ‌های اداری پادشاهان گرد آمده که در شناخت آیین دادرسی ایران ساسانی اهمیت بسیار دارد. از زندگی این شخصیت اطلاعات زیادی در دست نیست.

عبدالله بن مقفع نویسنده و مترجم بزرگ سده دوم هجری، نیز زاده شهر گور بود. او کتاب‌ های ارزشمندی در زمینه فلسفه، اخلاق و آیین کشورداری از فارسی میانه به عربی برگرداند. ابن مقفع از سخنوران بنام زمان خود بود و در پایه ‌گذاری نثر فنی عربی نقش مهمی داشت. او در سال ۱۴۲ هجری به اشاره خلیفه منصور عباسی به قتل رسید.

موقعیت مکانی
دشت فیروز آباد محصور در میان کوههای بلند و از نظر امنیت و سوق الجیشی نیز بسیار مهم بود. رودخانه ای نیز از همین منطقه میگذرد که بنامهای تنگاب، فیروزآباد، حنیفقان، و برازه معروف بوده است. این شهر باستانی در جنوب غربی استان فارس، صد کیلومتری جنوب شیراز  و سه کیلومتری شهر فیروزآباد واقع شده است.

مرتبط:

معرفی قلعه دختر فیروزآباد فارس

جاذبه‌های گردشگری شهر شیراز

چرا داریوش تخت جمشید را ساخت؟

شهر گور

شهر باستانی اردشیرخوره در بستر دشت فیروزآباد

بازمانده‌های شهر اردشیرخوره مهمترین اثر ساسانی دشت فیروزآباد به شمار می‌رود. بر اساس متن پهلوی” کارنامه اردشیر پاپکان” بخش عمده دشت فیروزآباد پیش از ایجاد شهر اردشیرخوره، یک باتلاق و آبگیر بوده است. این بخش باتلاقی بوسیله اردشیر و به منظور ایجاد شهر اردشیرخوره، زهکشی و خشک گردید. سپس اردشیر با ایجاد یک تقسیم‌بندی در اراضی دشت و انتقال آب از رودخانه تنگاب به توسعه کشاورزی در زمین‌های اطراف شهر پرداخت.

با توجه به تصاویر هوایی می­توان گفت که الگوی متمرکز و شعاعی خیابانهای شهر مدور اردشیرخوره در فراسوی دیوارهای آن و در میان دشت فیروزآباد نیز ادامه یافته است. خطوط شناسایی شده در امتداد این خیابانها در برخی قسمت‌ها تا فاصله حدود ۱۰ کیلومتری از برج مرکزی نیز قابل ردیابی است. (در یک مورد جالب از این امتدادها می‌توان به دیواری اشاره کرد که به احتمال فراوان بازمانده یک آبراه بوده و درست در راستای شمالی- جنوبی برج مرکزی شهر قرار گرفته است. آب این آبراه از چشمه‌های خاوری دشت فیروزآباد و با کندن مسیر آن در صخره‌های دامنه کوه و همچنین ایجاد یک تونل تامین می‌شده است. احتمالا ‌پس‌زمینه داستانی که در متون تاریخی درباره بریدن کوه بوسیله اردشیر بیان شده، همین آبراه کنده شده در کوه بوده است). دو محور اصلی عمود بر هم که دشت فیروزآباد بر اساس آنها تقسیم‌بندی شده است، بر اساس چهار ضلع اصلی برج مرکزی و همچنین دروازه‌های چهارگانه شهر اردشیرخوره، انتخاب شده است. امتداد این محورهای اصلی به
ویرانه‌های برخی بناها منتهی می­شوند که عمدتا همزمان با شهر اردشیرخوره ساخته شده و جزئی از برنامه ساخت و سازهای اردشیر بوده‌اند.

ساختار کلی شهر اردشیرخوره (شهرگور دوره اسلامی)

شهر اردشیرخوره با نقشه‌ای کاملا مدور با قطر ۱۹۵۰ متر ساخته شده است. فضای داخلی شهر مثل یک چرخ پره­دار بوسیله ۱۰ محور خیابانی به ۲۰ ناحیه بزرگ و همانند هم تقسیم گردیده بود و آثار این تقسیم‌بندی هنوز هم در تصاویر هوایی مشخص است. همچنین فضای مرکزی شهر، خود در باروی مدور دیگری که قطر آن در حدود ۴۰۰ متر بوده قرار داشته است.خیابانهای شهر به صورت شعاع‌هایی به کناره‎های این باروی داخلی منتهی می‎شده‌اند. در نقطه مرکزی فضای داخلی شهر، برج عظیم چهار گوشه‌ای (که در متون تاریخی به نام تیربال از آن نام برده شده) قرار دارد که در واقع مرکز تمامی شهر محسوب می­شود. در اطراف این برج تپه‌های بزرگی که ازآوار بناها شکل گرفته‌اند، دیده می­شود. این تپه‌ها با توجه به ابعاد عظیم آنها و همچنین شواهد باستان‌شناختی دیگر، بازمانده بناهای عمومی و حکومتی به نظر می‌رسند و برخی از آنها همانند بنای موسوم به تخت‌نشین که آتشکده اصلی شهر بوده، تا حدودی شناخته شده‌اند. در واقع می‎توان گفت که در داخل دایره مرکزی شهر فقط ابنیه آیینی، اداری، تشریفاتی قرار داشته‎است. در حالیکه دایره خارجی و بزرگتر شهر محل خانه‌ها و ابنیه ساکنان شهر بوده است. بخش مرکزی شهر، به صورت غیر مستقیم با مناطق مسکونی و محل‌های کار و تجارت در دایره بیرونی شهر در ارتباط بوده­اند. در انتهای دو محور اصلی شهر، چهار دروازه شهر قرار داشته و محل دروازه‎های مذکور در باروی شهر، هنوز هم بصورت بخش‌های خالی و بریده باقیمانده‎است. مصالح باروی شهر از خشت و چینه بوده و یک خندق با عرض ۳۵ متر نیز گرداگرد خارج آن وجود داشته است.

از دیدگاه مفهومی، نقشه مدور شهر اردشیرخوره بر اساس اندیشه­های اردشیر در ارتباط با چگونگی نظام حکومتی مدنظر وی طرح‌ریزی شده است. طرح‌ریزی شهر اردشیرخوره، با شکل دایره و بر پایه یک نقطه مرکزی که شعاع‌ها و دوایر دیگری در اطراف آن قرار دارد، نمادی از حکومت آرمانی اردشیر بوده که در آن شاه در مرکز شاهنشاهی و دیگر بخشهای حکومت و جامعه به ترتیب اهمیت در سطوح دیگری در اطراف او قرار داشته اند. در واقع اردشیر اندیشه‌های خود در مورد شکل دادن به یک حکومت مرکزی نیرومند (بر خلاف حکومت نامتمرکز اشکانی) را در قالب نقشه یک شهر و تقسیمات ویژه آن شکل داده است.

هسته مرکزی شهر اردشیرخوره

 خیابانهای شعاعی شهری مدور اردشیرخوره به بخش مرکزی شهر که این نیز خود به صورت دایره‌ای با قطر ۴۰۰ متر بود، منتهی می­گردید. این دایره مرکزی با ایجاد بارویی محصور شده بود. در نقطه مرکزی این دایره برجی با ارتفاع ۳۰ متر قرار داشته است که امروزه هسته مرکزی آن پابرجا مانده است. ویرانه‌های دیگری نیز به صورت تپه‌هایی در بخش مرکزی بازمانده است که با توجه به موقعیت و گستردگی آنها تصور می‌رود که بازمانده بناهای اداری، تشریفاتی و آیینی بوده‌اند. (در مقابل، خانه‌های مردم عادی در فاصله بین باروی دایره مرکزی تا باروی بیرونی گرداگرد شهر قرار داشته‌اند). مصالح مورد استفاده در بناها در بخش مرکزی شهر و همچنین در بخش سکونتی مردم عادی از خشت بوده است. در این میان دو استثنا وجود دارد، بنای چهار تاقی موسوم به تخت‌نشین که با سنگ تراشیده شده ساخته شده و برج مرکزی شهر که با نام ” تیربال ” در متون تاریخی از آن نام برده شده است.

بنای موسوم به تخت‌نشین (آتشکده)

بازمانده بنای موسوم به تخت‌نشین در واقع ویرانه‌های يك چهار تاقی با ابعاد ۱۴٫۶۵ در هر ضلع و ۴ ایوان پیش آمده از هر ورودی آن است. فضای مرکزی چهار تاقی، گنبدی آجری، با قطری در حدود چهارده متر داشته است. این بنا به احتمال، آتشکده اردشیر بوده که در کتاب کارنامه اردشیر بابکان و دیگر منابع از آن اسم برده شده است. وجودبرخی ساقه ستونها، با مشخصات هخامنشی در نزدیکی این بنا، این تصور را به وجود آورده بود که بنای مذکور ساختاری مربوط به دوره هخامنشی است. با این حال بدون شک می‌توان گفت که مصالح مذکور پس از دوره هخامنشی به محل بنا منتقل شده بودند. ابداع پلان چهار تاقی در دوره ساسانی که به نظر می‌رسد، بنای حاضر یکی از نخستین نمونه‌های آن است، به عنوان یکی از مهمترین پلان‌های معماری در تاریخ ساسانی مطرح می‌گردد. توسعه پلان این بنای ویژه که با نام عمومی آتشکده یا چهار تاقی در ایران شناخته شده است، به صورت شکل ویژه معماری مذهبی دوره ساسانی در می‌آید.

برج مرکزی شهر اردشیرخوره

ساختار برج مانند موسوم به” تیربال”(آنگونه که در کتابهای تاریخی از آن اسم برده شده است)، درست در نقطه مرکزی شهر اردشیرخوره قرار گرفته است. این برج، ستونی مربع شکل با طول هر ضلع ۹ متر و ارتفاع حدود ۳۰ متر است و با سنگ و ملاط گچ وآهک ساخته شده است. این ستون در واقع هسته یک برج پله­دار بوده که پله ها و دیوار بیرونی آن از بین رفته است. به نظر می‌رسد ابعاد اصلی برج مربعی با ابعاد هر ضلع، ۲۰ متر مربع بوده است. نخستین بازدید‌کنندگان محوطه این تصور را داشته‌اند که برج مذکور دارای یک پلکان بیرونی و شکل نهایی خود برج نیز به صورت زیگورات بوده است تا اینکه باستان‌شناس آلمانی، ارنست هرتسفلد، شکل واقعی آن را شناسایی نمود. در ارتباط با کارکرد برج مورد بحث باید به کاربرد نظامی و امنیتی آن اشاره کرد. در واقع از فراز این بنا با استحکامات قرار گرفته در ارتفاعات دره تنگاب که راه اصلی ورود به دشت فیروزآباد به شمار می‌رود، ارتباط بصری برقرار بوده است. همچنین این برج به عنوان نقطه مرکزی برای طرح‌ریزی پلان مدور شهر اردشیر خوره و همچنین تقسیم‌بندیهایی که در اراضی دشت فیروزآباد در زمان اردشیر صورت گرفته بود، مورد استفاده قرار گرفته است.

تنگه هایقر

یکی از جاذبه های دیدنی در استان زیبای فارس که توجه گردشگران و طبیعت گردان بسیاری را به خود جلب کرده است، تنگه هایقر است. این تنگه با زیبایی فوق‌العاده‌اش هر سال پذیرای افراد زیادی از داخل و خارج کشور است. اگر اهل طبیعت گردی هستید به شما توصیه می‌کنیم کوله بار سفر ببندید و سری به استان زیبای فارس و تنگه هایقر بزنید. با این مقاله از مجله گردشگری تاریخ ما همراه باشید تا با این جاذبه گردشگری بیشتر آشنا شوید.

تنگه هایقر در استان فارس که امروزه یکی از جاذبه ی گردشگری به شمار می رود در گذشته میدان جنگ بوده است. شاید بپرسید یعنی چه؟ در زمان های گذشته دلیران قشقایی سربازان انگلیسی را که به خاک ایران تجاوز کرده بودند در دره هایقر به خاک و خون کشیدند. هایقر در لغت به معنای مردن است، زمانی که جنگجویان قشقایی موفق به از پای در آوردن سربازان انگلیسی می شدند فریاد هایقر سر می دادند تا همزم هایشان از این واقعه مطلع شوند؛ محال است که بر فراز این دره بایستید و مبهوت عظمت این جاذبه ی زیبا نشوید. صدای جریان آب و آواز پرندگان در کنار یکدیگر سنفونی هیجان انگیزی را به وجود می آورند به طوری که ممکن در تمام مدت سفرتان به استان فارس بخواهید در تنگه هایقر بمانید.

تنگه هایقر همچون سرسرایی طبیعی بین دو سوی کوه فاصله انداخته است تا بستری باشد برای رودخانه ی قره آقاج، که از میانش می گذرد. عمق این دره به ۴۵۰ متر می رسد و طول آن، در برخی منابع بین ۸ تا ۱۴ کیلومتر اعلام شده، که با استناد به موثق ترین منبع میتوان گفت که طول تنگه ی هایقر نزدیک به ۱۳ کیلومتر است.

عملکرد زمین ساخت پویا در این بخش از رشته کوه زاگرس تاقدیس هاى زیادى پدید آورده است. تنگ هایقر یک برش در پهناى تاقدیس ده‌بین است که نخست عملکرد زمین ساخت آن را پدید آورده و سپس فرسایش آب آن را گسترش داده و ژرف نموده است. این تنگ در سازندهاى آسمارى – جهرم شکل گرفته است.

تنگه ی هایقر به گرند کنیون ایران معروف است. گرند کنیون تنگه ای است در کشور آمریکا، که به عنوان عظیم ترین شکاف جهان شناخته می شود و هرساله بازدید کنندگان بسیاری دارد. پس ما چرا از همتای ایرانی اش دیدن نکنیم.

با توجه به قرار گیری این تنگه در استان فارس که اقلیمی خشک و کویری دارد، در این دره انواع گوناگونی از پوشش گیاهی را شاهد هستیم. این پوشش گیاهی توام با آبی که در میان دره جاریست و صدای آواز پرندگان همه و همه با هم می توانند یک روز آرام و دل انگیز برایتان بسازند.

حتی اگر تجهیزات و آمادگی ورود به درون تنگه را ندارید، تماشای چشم اندازی که تاقدیس های خشک زاگرس در کنار آب روان رودخانه پدید آورده اند خالی از لطف نیست.

این منطقه، همچون دیگر مناطق بیابانی، زیستگاه حیواناتی است که شاید در ظاهر به چشم نیاید، اما می تواند خطراتی را به دنبال داشته باشد. مار، عقرب و رتیل، از جمله جانورانی است که در لابلای صخره ها و سنگ ها پنهان شده و اگر با یک راهنما به این منطقه سفر نکنید، شاید با مشکلات مختلفی روبرو شوید.

اگر قصد سفر به این تنگه را دارید، توصیه می کنیم که بدون راهنما به هیچ وجه وارد این دره نشوید. بنابراین وقت خواب از بسته بودن زیپ چادر مطمئن شوید. آب نوشیدنی، طناب بلند و چراغ قوه را در این سفر فراموش نکنید.همه وسایل را در دو کیسه پلاستیکی ضد آب قرار دهید تا خیس نشوند؛ مخصوصا کیسه خواب و وسایل الکترونیکی. از سالها پیش گروه های متعددی به ایران آمدند و در تعامل با کارشناسان داخلی، با مطالعات گسترده ی جانورشناسی و زمین شناسی منطقه با این هدف که این منطقه به عنوان یکی از ژئوپارک های ایران در یونسکو ثبت شود، تلاش کردند ولی ظاهرا اقدام به ساخت سد هایقر اندکی این محیط زیست شگفت انگیز را تهدید می نماید.

اخیرا گروهی از بند بازان که از تنگه های معروف جهان عبور می کردند به این تنگه آمده و بانویی کانادایی از روی آن عبور کرده است.

اهالی محلی که عمدتا عشایر ایل قشقایی هستند، نقل می کنند که زمانی عروسی سوار بر اسب در این دره سقوط کرده است.

پیشنهاد می شود دوستداران طبیعت در سفر به استان فارس حتما چند روزی را به دیدن این جاذبه طبیعی و سایر جاذبه های شهرستان فیروز آباد و البته آشنایی با عشایر ایل قشقایی اختصاص دهند.

تفریحات در تنگه هایقر
کوهنوردی

همانطور که پیش تر ذکر کردیم، عبور از دیواره های زاگرس و رسیدن به تنگه هایقر، با داشتن راهنما و تجهیزات می تواند تا ۲ ساعت به طول بینجامد. پس برای علاقه مندان به پیاده روی و کوهنوردی رفتن به درون دره و بیرون آمدن از آن می تواند جالب باشد.

این دره همانقدر که زیبا و شگفت‌انگیز است، به همان میزان نیز خطرناک است. بنابراین برای بازدید از آن و صخره‌نوردی، باید حتما دارای امکانات بود و با راهنما یا گروهی که منطقه را کامل می‌شناسند، همراه شد. شاید تنها کسانی بتوانند از این منطقه با جزییات کامل دیدن کنند که حتما سابقه کوه‌نوردی داشته باشند.

قایق سواری

از دیگر تفریحات و لذت هایی که می توان در سفر به دره هایقر تجربه کرد، قایق سواری بر روی بستر رودخانه قره آقاج و عبور از میان دره است که می تواند تجربه ای بی نظیر را برای شما به ارمغان آورد.

آب بازی

در نوردیدن تنگه و عبور از میان آب خنک رودخانه به همراه خانواده و دوستان و بازی با آب زلال رودخانه، یا کمی نشستن و غرق شدن در طبیعت زیبای اطراف می تواند روحیه شما را به کلی عوض کند.

هنگامی از درون تنگه می گذرید تماشای این پدیده حیرت انگیز جغرافیایی، گوش سپردن به صدای چلچله ها و تماشای پوشش گیاهی اطراف که از لا به لای سنگ های سخت راهی به بیرون یافته اند، می تواند برای علاقه مندان جذاب باشد.

چه فصلی را برای سفر به تنگه هایقر انتخاب کنیم
نظر به اینکه تنگ هایقر در منطقه‌ای گرم قرار گرفته است، بازدید از این منطقه در فصل تابستان توصیه نمی‌شود؛ چرا که گرمای هوا لذت سفر را کمتر می‌کند. بازدید از دره و تنگ هایقر در فصل بهار که پوشش گیاهی سرسبز و آب بیشتری دارد، آرامش و فرصت بیشتری را برای دل دادن به ماجراجویی و شگفتی فراهم می‌کند. چرا که طبیعت بهاری، زیبایی تصویر این تنگ را چندین برابر می‌کند و به این صورت گردشی فرح‌بخش در هوایی خنک، لذت واقعی سفر را به انسان می‌دهد.

مسیر دسترسی
از شیراز که به سمت جنوب حرکت کنیم و به سوی هایقر راهی شوید، بعد از طی ۱۵۰ کیلومتر، به شهرستان فیروز آباد می‌رسیم. با عبور از فیروزآباد وارد جادهٔ قیر-فیروز آباد می‌شویم. در این جاده به سمت جنوب حرکت می‌کنیم و پس از طی حدوداً ۲۵ کیلومتر وارد مسیر فرعی قیر-هنگام-فیروزآباد می‌شویم. در این جاده نیز بعد از دیدن تابلوی «تأسیسات سد هایقر» به تنگهٔ هایقر می‌رسیم.

منبع:تاریخ ما