نوشته‌ها

هرآنچه از لباس های محلی بانوان ایرانی باید بدانید

لباس محلی در مناطق مختلف ایران، هرکدام بیانگر فرهنگ و هویت آن منطقه است. لباس یکی از مهمترین نماد‌ها و مولفه‌های فرهنگی در یک کشور است.

اقوام مختلف ایرانی هریک پوششی متفاوت و جذاب دارند؛ شاید بارها به مناطق مختلف سفر کرده باشید و تنوع رنگی و شکلی در لباس اقوام نظرتان را جلب کرده باشد. شاید با انواع و اقسام این لباس های بومی عکس هم انداخته باشید.

با ما همراه باشید و در این گزارش با لباس‌های محلی بانوان ایران بیشتر آشنا شوید.

لباس محلی بانوان ترکمن

 

مردم ترکمن در بخش‌های شمالی و شرقی استان گلستان و قسمت‌هایی از خراسان ساکن هستند. در لباس‌های محلی ترکمن، رنگ‌های خاکی و قرمز به کار می‌رود. لباس‌های بانوان به صورت پیراهن‌های بلند است. برخی از آن‌ها از پوشیه صورت نیز استفاده می‌کنند.

لباس محلی بانوان گیلان

 

لباس‌های رنگارنگ محلی زنان گیلانی به سه بخش شرق، غرب و مرکز گیلان تقسیم می‌شود. لباس زنان در شرق گیلان معروف به لباس قاسم‌آبادی، در غرب معروف به تالشی و در مرکز گیلان به رسوخی شناخته می‌شود. در تمام این لباس‌های محلی رنگارنگ، دامن‌های شلیته و پرچین بلند با جلیقه‌های پولک دوزی شده دیده می‌شود. روسری‌ها به رنگ روشن و سفید بوده و زیر روسری سربند یا لچک نیز بسته می‌شود. پیراهن زنان گیلانی، عموماً به رنگ قرمز است.

blank

لباس محلی بانوان خراسانی

 

لباس محلی بانوان خراسانی شامل دامن شلیته و پر چین است که در بعضی مناطق تا زیر زانو و در بعضی جا‌ها تا بالای زانو می‌رسد. این دامن از پارچه‌های رنگارنگ در لایه‌های مختلف دوخته می‌شود. در بعضی مواقع، روی پارچه سفید اصلی، نوار‌های رنگی می‌دوختند. از دیگر اجزای لباس زنان، جلیقه مخملی، چارقد، کلاه، دستمال روی چارقد و قباست.

 

لباس محلی بانوان کرد

لباس محلی بانوان کرد، بر طبق منطقه آنان مانند کردی اورامی، کردی سنندجی، سقزی، مریوانی، بانه‌ای و …. دسته بندی می‌شود. لباس محلی بانوان در کردستان، اورامی نامیده می‌شود. لباس محلی بانوان کرد شامل کراس یا پیراهن بلند، کوا (پوششی بلند بر روی کراس)، سوخمه (نیم تنه‌های بدون آستین و گا‌ه مشکی با گلدوزی بر روی پیراهن)، کوله‌بال (نیم تنه‌ای دارای آستین تا آرنج)، سلطه (نیم تنه‌ای دارای آستین تا مچ دست)، شال و سروین (روسری از پارچه‌های بسیار نفیس و به رنگ مشکی) می‌باشد.

لباس محلی بانوان در هرمزگان

 

لباس‌های محلی بانوان در جنوب ایران، دارای پارچه‌هایی نازک است و رنگ‌هایی مانند آبی، بنفش، صورتی و سبز در آن به کار رفته است. اجزای لباس محلی بانوان در هرمزگان شامل پیراهن، چادر بندری، شلوار بندری، برقع و صندل است.

blank

لباس محلی بانوان ابیانه

 

بانوان روستای ابیانه در کاشان، از لباس‌هایی با دامن تا زیر زانو و روسری‌های سفید گلدار استفاده می‌کنند.

لباس محلی

لباس محلی بانوان بلوچ

قوم بلوچ در جنوب شرقی سیستان و بلوچستان و در مرز‌های پاکستان و افغانستان زندگی می‌کنند. لباس‌های سنتی بانوان این منطقه شامل لباس‌های رنگارنگ تا زانو و شلوار یک شکل با لباس است. آن‌ها معمولاً زیورآلاتی مانند گردبند و دستبند دارند و برای پوشش سر و شانه‌های خود از شالی بلند استفاده می‌کنند.

لباس محلی بانوان کهگیلویه

لباس محلی بانوان کهگیلویه شامل ارخالق (نوعی کت زنانه با آستین‌های بلند)، جومه (لباس بلندی رنگارنگ آستین دار و چاک دار).  کلاه زنانه، روسری و چارقد و دستمال است.

لباس محلی بانوان قشقایی

استان فارس مرکز اصلی زندگی قشقایی‌های به حساب می‌آید. پوشش بومی بانوان قشقایی دامن‌های بلند، چند لایه، رنگارنگ و روسری بلند است.

لباس محلی لری

 

مردم لر بیشتر در مناطق غرب و جنوب غربی ایران زندگی می‌کنند. بانوان این خطه جلیقه‌ای روی پیراهنشان می‌پوشند و روسری بلندی دارند که شانه، گردن و سرشان را می‌پوشاند.

لباس محلی

لباس محلی بختیاری

بختیاری‌ها در جنوب غربی ایران در استان‌های چهار محال و بختیاری، خوزستان، اصفهان، کهگیلویه و بویر احمد و لرستان زندگی می‌کنند. لباس قبیله عشایری بختیاری بستگی به شرایط آب و هوایی نسبتاً متنوع است. پوشش بانوان بختیاری معمولا به صورت دامن‌های رنگارنگ و لایه بندی شده با جلیقه‌هایی ست شده و روسری‌های بلند است.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

مرتبط:

لباس محلی طارم، ترکیبی از رنگ و اصالت

همرنگ جماعت شدن؛ عامل بی‌رغبتی نسبت به لباس‌های محلی

رنگ و بوی طبیعت جنوب در «توتان»

روستای توتان با جمعیت ۴۲۹ نفری خود میزبان مسافران در دل طبیعت با غذاهای طبیعی می شود.

اگر برای مدتی به زندگی کردن در دنیای عشایری علاقه مند هستید و می خواهید صبح زود با صدایی متفاوت تر از صدای زنگ ساعتتان از خواب بیدار شوید و صبحانه را از محصولات بسته بندی شده نخورید، بهتر است بار سفر را ببندید و مدتی را به این نقطه از کشورمان بروید تا پا به دنیای تازه ها بگذارید.

روستای توتان

روستای توتان و مهمدان از توابع شهرستان نیکشهر در استان سیستان و بلوچستان است. این روستا خارج از فضای شهری ساختمان‌هایش رنگ هیچ آجری را به خود ندیده و از چوب درختان ساخته شده است.

زن ها  صبح که از خواب بیدار می شوند، مشغول تهیه غذا هستند اما با این تفاوت که آنها مواد اولیه را هم خودشان تهیه می کنند و از طرفی بچه ها هم برای این امر به خانواده کمک می کنند و به خاطر سن کمشان در آوردن آب از چشمه کمک می کنند.

کودک و نوجوانان آن منطقه به جای بازی با ماشین های کنترلی و ساختن اشیاء با خانه سازی های چوبی و پلاستیکی ، خودشان از دل طبیعت اسباب بازی هایشان را درست می کنند و باگل بازی انواع بازی ها را کشف می کنند. به همین منظور اغلب با  دست و صورت گلی در کوچه پس کوچه ها می دوند و صدای خنده شان جنوب کشور را پر می کند.
این روستا جزو آن دسته از روستاهایی است که همچنان برای پوشیدن لباس محلی با سماجت به راه خود ادامه می دهند، به همین منظور با ورود به این روستا لباس های رنگارنگ چشمانتان را برق می اندازد و بوی غذاهای محلی پاهایتان را به سمت دیگ غذا می‌کشاند.
جمعیت روستای  توتان ۴۲۹ نفر که به روایتی  (۹۳ خانوار) است.
اما متاسفانه افرادی در این روستا هستند که هنوز شناسنامه داز نشده اند و هویت آنها به دست فراموشی سپرده شده است.
پس اگر خواستار زندگی کردن  چند روزه  در این روستا هستید بهتر است برنامه ریزی های خود را انجام دهید تا قبل از گرمای شدید و ماه رمضان با دیدن آسمان و ستاره های درخشان چشمان خودتان را به یک خواب عاری از آلودگی هوا بسپارید و صبح با بوی تازه نان بیدار شوید.
منبع:باشگاه خبرنگاران جوان