منطقۀ “کرالا” در جنوب غربی شبه جزیرۀ هند، یکی از مناطق زیبای این کشور است. جنگل های طبیعی، آبشارها و سواحل زیبای آن، از جمله جاذبه های گردشگری این منطقه است که توریست های زیادی را همه ساله جذب می کند.

این منطقه به دلیل زیبایی های طبیعی آن، به عنوان بهشت هند نیز شناخته می شود اما این تنها جاذبه های این ایالت نیست. آثار زیبای تاریخی در این منطقه کم نیستند و باستان شناسان در حال کاوش در منطقه ای به نام “موزیریس” هستند که اسرار زیادی از تاریخ این فرهنگ و سنت این منطقه را فاش کند.

خبرنگار یورونیوز که به ایالت کرالا سفر کرده، می گوید: “گردشگران، عاشق این مکان هستند. آفتاب گرم، فرهنگ غنی، فضای دلنشین اینجا کم نیست. هر آنچه از فرهنگ و تمدن در اینجا دیده می شود، بیشتر از ۲۰۰۰ سال عمر دارد. رد پای یونانی ها، روم ها، و حتی چینی ها که با هدایا و طلاهای زیاد در بندرهای باستانی موزیریس پهلو گرفتند تا با ادویه جات معاوضه کنند، هنوز هم دیده می شود. این رایحه ها را هنوز هم می توان استنشاق کرد.”

در پانزده کیلومتری شمال شهر کوچی در ایالت کرالا، گاوشگران در عمق ۶ متری و در حاشیۀ رودخانۀ “پریار” با عمری بالغ بر ۲۰۰۰ سال، به دنبال یافتن آثاری از بندرگاههای قدیمی اند.

پروفسور چریان، باستانشناس و سرپرست این تیم گاوشگری می گوید: “بخش مهم این یافته ها، محتوای آنهاست. در قایق هایی که در این بندر پهلو می گرفتند، سفال های زیادی وجود داشته که از آنسوی دریای مدیترانه و دریای سرخ به اینجا حمل می شده است. شواهدی مستندی به دست آورده ایم که این آثار متعلق به آنزمان بوده است. آنچه که قابل فهم است یک سیستم عالی بندری در این مکان وجود داشته و به جرات می توانم بگویم که بخشی از فرهنگ و تاریخ آن هنگام موزیریس است.”

قایق و اشیای کشف شده، مجددا پوشانده شده اند تا از گزند باد و باران محافظت شوند. بعد از حفاری های متعدد، تیم کاوشگری نقشۀ کاملی از منطقه به دست آورده اند.

سرپرست این تیم باستانشناسی می گوید: “از یافته هایمان در این حفاری ها شگفت زده ایم. کوزه های شیشه ای بسیار بزرگی کشف کرده ایم که چیزهای زیادی را روایت می کنند. فکر می کنیم که از آنها برای تقطیر استفاده می شده است. این یافته ها یک سرنخ از سنت های استفاده شده در آنچه که امروز سنت های “آیورودا” نامیده می شود، به ما می دهد. از این نمونه ها که میراث کرالا به حساب می آید، باید در این جا زیاد باشد. ادویه جات یکی از چیزهایی بود که در آن هنگام به دنبال آن تا اینجا می آمدند اما امروز مردم زیادی برای فرهنگ و سنت آیورودایی به اینجا می آیند.”

سابقۀ مبادلات فرهنگی و تجاری، به بهبود دوجانبۀ اوضاع اقتصادی و فرهنگی منجر شده است. امری که در خون اهالی کرالای امروزی نیز دیده می شود.

پروفسور چریان می گوید: “گروههای مختلف فرهنگی به اینجا آمده اند و در نتیجۀ تعامل فرهنگی میان آنها، یک نوع جهانی سازی در اینجا بوجود آمده است. علاوه بر مبادله کالا، تبادل عقاید نیز اینجا وجود داشته است.”

میراث موزیریس، از چند کشور تاثیر گرفته است. در حدود ۵۰۰ سال پس از میلاد مسیح، فاتحان دیگری به این منطقه آمدند و سپس اینجا را ترک کردند. اعراب، پرتغلی ها، اسپانیایی ها و در تمام این سده ها، مردم کرالا تلاش کرده اند میراث خود را حفظ کنند. بناهای زیادی ساخته شده و امروزه برخی از این بناها به موزه تبدیل شده است.

وقتی سوار بر قایق از رودخانه عبور می کنید می توانید در دو طرف این رودخانه، بسیاری از این بناهای قدیمی را ببنیند. حفظ موسیریس به معنای حفظ یک شیوۀ زندگی است که طی قرن های متمادی تغییر نکرده و فرهنگ خود را در تمام زمینه ها مثل صنایع دستی، موسیقی، رقص و حتی ماهیگیری حفظ کرده است. بعنوان مثال، مردم اینجا هنوز کوزه های خود را به روش همان سفال هایی که در موزه ها نگه داری می شوند، می سازند.

اوشا می گوید: “من از مادربزرگم اینکار را یاد گرفتم. او هم از مادربزرگش یاد گرفته بود. حالا قیمت خاک رس و هیزم بالا رفته و خیلی به صرفه نیست اما تنها کاری است که من بلدم و می توانم انجام دهم.”

صنعت توریسم این منطقه نیز با استفاده از سنت های بازمانده گسترش یافته است. رییس سازمان میراث فرهنگی این منطقه می گوید: “گردشگری در کرالا سیاست مسوولانه ای در پیش گرفته است. به موازات موزه های این منطقه، ما موزه های زنده به اجرا گذاشته ایم. آنچه که در اینجا می بینید همان موزۀ زنده است.”

فرهنگ و سنت های کرالای باستانی هنوز هم مثل گذشتۀ خود در این منطقه اجرا می شود. رقص “کاتاکالی” یکی از این فرهنگ هایی است که در معابد کرالا به اجرا در می آید. اگر کرالا به دنبال گذشتۀ خود بگردد، راه دوری نخواهد رفت چرا که این گذشته با زمان حال این منطقه آمیخته است.