نوشته‌ها

زنان بومی بولیوی راهنمای کوهنوردان گردشگر

به قله‌های متفاوت رشته کوه آند می‌روند و باز می‌گردند. این کار هرروزه‌ی بسیاری از زنان قوم “آیمارا” در بولیوی شده است. آنها کوهنوردانی قابل ‌شده‌اند که رشته کوه آند را که طولانی‌ترین رشته کوه جهان است می‌پیمایند.

از آشپزی تا کوهنوردی

این زنان تا مدتی پیش در اقامتگاه اصلی کوه به آشپزی مشغول بودند. اما چندی‌ست که قله را فتح می‌کنند. زنان قوم “آیمارا” راهنمای کوهنوردان گردشگر شده‌اند و آنها را به قله‌های متفاوت رشته کوه آند در بولیوی می‌برند. مهم‌ترین قله این منطقه “کوه جوان” است با ارتفاع ۶۰۸۸ متر. این قله در ۲۵ کیلومتری لاپاز، پایتخت بولیوی قرار دارد.

رقیب مردان کوهنورد

سه زن قوم آیمارا، برتا ودیا (چپ) و دورا ماگوئنیو (وسط) و لیدیا هوایلاس (راست) دیگر نمی‌خواستند آشپزی یا باربری را ادامه دهند. آنها متحد شدند و با لباس محلی خود شغلِ راهنمایی کوهنوردان را پذیرفتند. این سه زن اکنون رقیب مردانی شده‌اند که به این شغل مشغول‌اند.

بدون دامنم هرگز

زنان راهنما پیش از صعود، در ایستگاه کوهستانی کلاه‌های سنتی خود را با کلاه‌های کاری کوهستان عوض می‌کنند و قلاب‌های آهنی را به دامن‌های سنتی‌شان گره می‌زنند. دستمال‌های محکمی را نیز دور بدن خود می‌پیچند. دامن‌های سنتی آنها (پولرا) بخشی از هویت آنها است و این زنان نمی‌خواهند برای انجام این کار دامن‌های خود را کنار بگذارند.

دامن‌های سنتی پرطرفدار

مدت‌ها بود که دامن‌های سنتی زنان بولیوی (پولرا) دیگر طرفداران چندانی نداشت. از ورود زنانی که چنین دامن‌هایی بر تن داشتند، به ادارات دولتی جلوگیری می‌شد. این دامن‌ها که محصول وارداتی استعمارگران اسپانیایی بوده‌اند، اکنون به نماد اعتماد به نفس در میان زنان بولیوی بدل شده‌اند.

هزینه رعایت سنت

دیگر دورانی که در بولیوی دامن‌های سنتی زنان بولیوی (پولرا) را افراد کم درآمد بر تن می‌کردند، گذشته است. در حال حاضر این دامن‌ها را زنان در مراسمی ویژه چون کارناوال و جشن‌های محلی برتن می‌کنند. قیمت لباسی با دامن سنتی تا ۲۴۷ یورو است. البته همین لباس با پارچه‌ای با نخ لاما تا ۹۰۰ یورو هزینه دارد.

برابری جنسیتی از راه کوهنوردی

زنان قوم “آیمارا” در بولیوی هم به خاطر تعلقات قومی و هم به عنوان مونث بودن خود زیر فشار اجتماعی هستند. از زمانی که اوو مورالس، رئیس جمهور متعلق به این قوم در بولیوی به قدرت رسیده، اعتماد به نفس زنان این قوم به شدت افزایش یافته است. اما مشکل زنان قوم “آیمارا” مبارزه با تفکر مردسالاری است که مردان قوم خودی نیز به آن گرفتارند.

دوسال فعالیت موفق

شغلی جدید، اعتماد به نفسی تازه. زنان راهنمای کوهنوردان گردشگر با غرور خود را به نمایش می‌گذارند. لیدیا هوایلاس ۴۸ ساله (چپ) و دورا ماگوئنیوی ۵۰ ساله (راست) با وسایل کوهنوردی خود در عکس دیده می‌شوند. آنها دوسال است که با طناب و کمربند و کلاه و چکش‌های ضروری سنگ‌نوردی، گردشگران را به قله‌های متفاوت رشته کوه آند می‌رسانند.

آرایش پیش از کوهنوردی

یکی از مشخصه‌های زنان “آیمارا” گیسوهای بلندشان است. آنها صبح زود موهای‌شان را شانه می‌کنند و سپس با دقت می‌بافند. بعد کوهنوردی آغاز می‌شود مثلا به مقصد قله ایلیمانی در ارتفاع ۶۴۳۹ متری که دومین قله بلند رشته کوه آند در بولیوی است. این قله برای مردمان قوم “آیمارا” مقدس است. قله ایلیمانی جایی است که گفته می‌شود آنجا خورشید زاده شده است.

کاری سخت با درآمدی مناسب

یکی از باربران خود را آماده صعود به قله “ایلیمانی” می‌کند. این کار سبب می‌شود که زنان قوم “آیمارا” به تدریج درآمدی داشته باشند و خود از نظر مادی غیروابسته شوند. آنها با این فعالیت روزانه ۳۵ دلار درآمد دارند. گفتنی است که زنانی که به کار خانه کمک می‌کنند ماهانه ۱۷۵ دلار مزد می‌گیرند.

افزایش قدرت در جمع

زنان راهنمای کوهنوردان گردشگر خود نیز تمرین می‌کنند تا قدرت بدنی و تجربه خود را در کوهنوردی افزایش دهند. یکی از تمرینات آنها پایین آمدن از کوه با حمایت طنابی است که در بالای کوه به سنگ‌ها قلاب کرده‌اند.

منبع:دویچه وله

دره خزینه؛ شگفتی بی نظیر طبیعت

تاریخچه دره خزینه

استان لرستان از استان های غربی کشور است که با وجود اقلیم مناسب و جاذبه های فراوان، هنوز طبیعت بکر و دست نخورده ای دارد. در میانه‌های جاده پلدختر به اندیمشک و در جوار روستایی به نام خزینه یکی از این نقاط بکر جا خوش کرده است. بر اثر میلیون ها سال فرسایش و تحولات زمین شناسی و گذراندن فراز و نشیب های بسیار، دره ای شکل گرفته که به لحاظ فرم ظاهری و زیبایی خیره کننده اش شهره گردشگران و طبیعت دوستان است. نقش و نگارهای گلسنگی بر دیواره ها و صخره های دره منظره ای چشم نواز و وحشی خلق کرده و عبور رود کرخه از درون آن جلوه خاصی به طبیعت خشن و جذاب منطقه داده است.

دیدنیهای دره خزینه | گرند کانیون ایران

اما دره‌ی خزینه تنها یک دره ساده نیست و دیدنی‌های جذابی دارد که در ادامه دو مورد از مهم ترینشان را معرفی می‌کنیم:

پیچ نعل اسبی

مشهورترین بخش دره قسمتی موسوم به پیچ نعل اسبی است. در این قسمت صخره ای عظیم در وسط قرار گرفته و بخشی از رود کرخه در مسیر خود آن را احاطه کرده است. این درست همان جایی است که شباهت دره خزینه به گرندکانیون آمریکا به اوج خود می رسد. تا جایی که تمایز آن دو را در تصاویر دچار مشکل می کند: صخره ای در وسط که دور تا دور آن را آب فرا گرفته است.

دره خزینه

بلندترین پل معلق خاورمیانه در گرند کانیون ایران

جاذبه دیدنی دیگری که در این منطقه قرار دارد، پل معلق دره خزینه است که با ۸۵ متر ارتفاع از سطح زمین بلندترین پل معلق ایران و خاورمیانه است. این پل با ۱۱۲ متر طول و عرض دهانه ۸۰ متر بسیار زیبا و مستحکم بوده و از به هم پیوستن چوب‌های روسی و چهار طناب کابلی به وجود آمده است. ساخت این پل معلق در ابتدا توجیه ارتباطی داشت. برای اینکه تردد و حمل و نقل گروه مطالعاتی مهندسین سد کرخه راحت‌تر صورت گیرد، پل معلق خزینه روی رودخانه کرخه ساخته شد. اما بعدها استقبال گردشگران و بازتاب عکس های آن در فضای گردشگری، باعث شهرت آن شد. نکته جالب دیگر در مورد پل معلق دره خزینه این است که یک سر آن در استان لرستان و سر دیگرش در استان ایلام قرار دارد و به نوعی حد فاصل دو استان غربی کشورمان محسوب می شود.

دره خزینه | پل معلق دره خزینه

ایستادن بر روی پل معلق دره خزینه، مثل این است که بر پشت بام یک ساختمان ۳۰ طبقه ایستاده‌اید و رودخانه‌ای از زیر پایتان می گذرد و صدای آرامش بخش و وهم آلودش شما را به خلسه ای غریب و دوست داشتنی می برد. اگر به هنگام قدم زدن روی پل، باد منطقه شروع به وزیدن کند، پل به طرفین تکان خواهد خورد و هیجان معلق بودن در هوا به اوج خود می رسد. با همراه داشتن یک مونوپاد ساده می توانید این تجربه معلق بودن را با دوستان خود شریک شوید.

دره خزینه ؛ شاهکار طبیعت

دره‌ی خزینه یک شاهکار طبیعی بدون کمترین دخالت انسانی است. نقش و نگار‌های گلسنگی بر دیواره ها و صخره های دره منظره ای چشم نواز و وحشی خلق کرده و عبور رود کرخه از درون آن جلوه خاصی به طبیعت خشن و جذاب منطقه داده است. نمونه چنین طبیعتی را در هیچ جای دیگری از ایران نخواهید یافت و تنها می‌توانید به دیدن برادر همسان آمریکایی‌اش بروید! دره‌ی خزینه به واقع شاهکار طبیعت است.

blank

جاذبههای نزدیک دره خزینه

از جاذبه‌های نزدیک به دره‌ی خزینه می‌توان به تنگ شیرز، آبشار برنجه، دره نی‌گاه و آبشار نوژیان لرستان اشاره کرد.

تفریحات در دره خزینه

علاوه بر لذت بردن از شاهکار طبیعت و قدم زدن بر روی پل معلق، امکان تفریحات جالبی برای شما وجود دارد که از آن جمله می‌توان به کوهنوردی، گردش و عکاسی اشاره کرد:

 

کوهنوردی بر بلندای دره

از جمله کارهای هیجان انگیزی که در بازدید از گرند کانیون ایران  می توانید بکنید کوهنوردی است. به خاطر توپوگرافی خاص منطقه و وجود ارتفاعات و پستی و بلندی هایی که در اثر فرسایش در صخره های منطقه به وجود آمده،  فرصت فوق العاده ای برای کوهنوردان در دل یکی از زیباترین طبیعت های ایران رقم خورده است.

دره خزینه | گرند کانیون ایراندره خزینه

 

گردش و عکاسی 

وجود پل معلق، پیچ نعل اسبی و بسیاری از مناظر شگفت انگیز دیگر باعث شده تا فرصت خوبی برای گشت‌و‌گذار و خلق تصاویر تماشایی فراهم شود. در سراسر این دره و به ویژه بر روی پل می توانید مناظر زیبایی را شاهد باشید و عکس های خاصی را ثبت کنید.

blank

بهترین زمان بازدید از دره خزینه

لرستان منطقه‌ای کوهستانی است که در فصل بهار و تابستان آب و هوای معتدلی دارد. از طرفی، دره خزینه در منطقه‌ای قرار دارد که در معرض تابش خورشید است و اصطلاحن آفتابگیر می باشد. پس شاید سفر به منطقه در دل تابستان کمی اذیت کننده باشد. از این رو بهار و اوایل پاییز بهترین زمان برای بازدید از دره خزینه است.

برای رسیدن به جاذبه ابتدا به شهرستان پلدختر رفته و از آنجا وارد جاده اندیمشک می شویم. پس از طی مسافت ۴۷ کیلومتری وارد روستای خزینه شده و از آن‌جا نیز پس از دو کیلومتر مسیر، به محل کارگاه سدسازی کرخه ۲ می رسیم. از این محل نیز عبور کرده و پس از ۳ کیلومتر مسیر پل معلق دره خزینه پیش چشم ماست.

اقامت در دره خزینه

برای بازدید از منطقه شاید نصف روز هم کافی باشد. اما اگر دل کندن از زیبایی های آنجا برایتان سخت بود و قصد اقامت داشتید می توانید در زمین های هموارتر آنجا کمپ زده و با همراه داشتن وسایل کافی ، شب را در دل طبیعت به صبح برسانید. در غیر این صورت، هتل ها، مهمانسراها و خانه های محلی در شهرهای اطراف پذیرای شما خواهند بود.

منبع:عصر اقتصاد

۱۰ وسیله ضروری برای طبیعت گردی و کوهنوردی که نباید آن ها را فراموش کنید

اولین بار در دهه ۳۰ میلادی کوهنوردان تصمیم گرفتند تا ابزار و وسایل خود را دسته بندی کنند و تقریبا همان موقع بود که لیست ۱۰ وسیله مهم که هر کوهنورد یا طبیعت گردی باید همراه خود داشته باشد به وجود آمد. این لیست در جوامع مختلف و با توجه به شرایط محیطی و جغرفیایی هر مکان تا حدودی متفاوت است.

عادت کردن به این که این ۱۰ وسیله را در هر سفری با خود ببرید چیز خوبی است. در طبیعت گاهی اتفاقاتی می افتد که نداشتن یکی از این وسایل ممکن است کل سفرتان را به مخاطره بیاندازد.

اولین بار در دهه ۳۰ میلادی کوهنوردان تصمیم گرفتند تا ابزار و وسایل خود را دسته بندی کنند و تقریبا همان موقع بود که لیست ۱۰ وسیله مهم که هر کوهنورد یا طبیعت گردی باید همراه خود داشته باشد به وجود آمد. این لیست در جوامع مختلف و با توجه به شرایط محیطی و جغرفیایی هر مکان تا حدودی متفاوت است ولی در اصل موضوع تفاوتی ایجاد نمی کند و این ۱۰ وسیله سال ها است که یار همیشگی کوهنوردان و طبیعت گردان هستند.

در طی سال ها ۱۰ وسیله ضروری طبیعت گردی و کوهنوردی به شکل زیر توسعه پیدا کرده است.

  1. سیستم راهبری
  2. سیستم نوردهی
  3. محافظ آفتاب
  4. کمک های اولیه
  5. ابزار برش
  6. ابزار روشن کردن آتش
  7. سرپناه
  8. غذای اضافه
  9. آب اضافه
  10. لباس اضافه

در ادامه تک تک موارد بالا را با هم بررسی می کنیم.

قطب نما

۱- سیستم راهبری

سیستم راهبری به هر نوع ابزاری گفته می شود که به شما در پیدا کردن مسیر کمک کند. در مجموع، شامل نقشه، قطب نما، دستگاه جی پی اس، ارتفاع سنج و سیستم موقعیت یاب فردی (Personal Locator Beacon) یا دستگاه پیام رسان ماهواره ای می شود. تقریبا هر کدام از این وسیله ها زمانی که شما در طبیعت گم می شوید به نوعی می تواند به شما کمک کند. نقشه و قطب نما به شما کمک می کنند تا راه خود را بیابید و بفهمید که کجای طبیعت قرار دارید و باید به کدام سمت بروید. جی پی اس هم که کاربردش معلوم است و از روی تقشه های ماهواره ای شما را در پیدا کردن مسیر یاری می کند. دستگاه PLB هم مکان دقیق شما را در صورت لزوم برای واحدهای امدادی ارسال می کند تا آن ها بتوانند به کمک شما بیایند. دستگاه پیام رسان ماهواره ای هم در هر موقعیتی می تواند این امکان را به شما بده تا از طریق آن پیغامی را برای فردی ارسال کنید.

۲- سیستم نوردهی

در طبیعت همیشه ممکن است دچار مشکل شوید و به تاریکی بخورید. با غروب خورشید و ورود به تاریکی در طبیعت، حرکت کردن خطرناک ترین کار ممکن است. به دلیل این که در تاریکیِ سنگینِ طبیعت معمولا هیچ چیزی دیده نمی شود و این موضوع می تواند بسیار خطرناک باشد. ممکن است گم شوید، یا به دره ای سقوط کنید و یا حتی مورد حمله حیوانات وحشی قرار بگیرید. در تاریکی شب داشتن سیستم نوردهی می تواند بسیار مفید باشد. می توانید از چراغ قوه، هد لامپ، لامپ چادر و کلی ابزارهای دیگر استفاده کنید. پیشنهاد می کنیم هد لامپ را هیچ وقت در سفرهایتان فراموش نکنید.

۳- محافظ آفتاب

وقتی در طبیعت هستید مطمئنا زیر تابش مستقیم نور خورشید هم قرار می گیرید. در این هنگام داشتن سه وسیله ضروری است. این سه وسیله عبارت اند از عینک آفتابی، کرم ضد آفتاب و لباس محافظ آفتاب!

۴- کمک های اولیه

در طبیعت برای رخ دادن هر گونه حادثه ای باید آماده بود. جعبه کمک های اولیه چیزیست که می تواند در این مواقع کمک حال شما باشد. هر جعبه کمک های اولیه باید شامل ابزار درمان تاول، باند استریل، چسب زخم و چسب پارچه ای، قیچی کوچک مخصوص، پماد یا مایع ضد عفونی، قرض های ضد درد، خودکار و کاغذ باشد. مدت سفر و مکانی که قرار است به آن جا بروید مشخص می کند که در جعبه کمک های اولیه شما چه چیزهایی باید وجود داشته باشد.

blank

۵- ابزار برش

در طبیعت همواره نیاز به بریدن همراه شماست. ممکن است بخواهید پوست میوه را بکنید، ممکن است بخواهید غذا درست کنید و حتی ممکن است بخواهید چوب ببرید و هیزم درست کنید. شاید هم بخواهیم از خودتان در مقابل حیوانات وحشی دفاع کنید. یک چاقوی خوب حتی می تواند هنگام وقوع حادثه و زمان کمک رسانی هم به دردتان بخورد. در هر کدام از این موارد داشتن ابزار برش مناسب می تواند به کمک شما بیاید.

۶- ابزار روشن کردن آتش

لازم به توضیح نیست که شب مانی در جنگل چه قدر خطرناک است. سرمای هوا و حمله حیوانات وحشی در صورتی که آتشی در کنار شما روشن نباشد می تواند کشنده باشد. برای روشن کردن آتش باید فندک، آتش زنه، سوخت، چوب خشک و کمی مهارت داشته باشید.

۷- سرپناه

سرپناه شامل وسایلی می شود که به شما کمک می کند در کمترین زمان ممکن در گوشه ای بنشینید و خود را از گزند باد و باران در امان نگه دارید. داشتن پتوهای نجات یک نفره و چادرهایی که سریع برپا می شوند می تواند به شما در مواقع ضروری کمک کند.

۸- غذای اضافه

همیشه احتمال این که در طبیعت گشنه شوید و غذای بیشتری بخورید هست. پس همیشه سعی کنید با برنامه ریزی غذای اضافه هم همراه خود داشته باشید. به هیچ عنوان در طبیعت گرسنه نمانید.

۹- آب اضافه

آب، آن قدر مهم است که در این لیست ۱۰ تایی از غذا جدا شده است. کم  آبی مخصوصا در روزهای گرم می توانید شما را دچار گرما زدگی و یا توهم کند و این بسیار خطرناک است. همیشه بطری آب اضافه با خود همراه داشته باشید و هر زمان که به منبع آب دسترسی پیدا کردید تمام بطری ها و محفظه های آب خود را پر کنید. بی آبی را جدی بگیرید.

۱۰- لباس اضافه

لباس اضافه شاید به نظرتان مهم نباشد ولی همین مورد می تواند موفقیت و شکست شما در یک سفر کوهنوردی و یا طبیعت گردی را رغم بزند. در هنگام حرکت، بدن عرق می کند و لباس هایی که پوشیدید خیس می شود. در زمان توقف، لباس خیس، گرمای بدن را می گیرد تا خشک شود. و این موضوع می تواند به بدن آسیب برساند. در روزهای سرد و بارانی و یا در هنگامی که می خواهید شب را در طبیعت بگذرانید حتما بهتر است که لباس خود را عوض کنید. داشتن یک لباس اضافه همیشه به درد می خورد.

لیست ۱۰ وسیله ضروری برای طبیعت گردی و کوهنوردی که نباید آن ها را فراموش کنید را در بالا دیدید. این که در هر بخش کدام وسایل را انتخاب کنید و با خود همراه داشته باشید بستگی به نوع و مکان سفر شما دارد. چیزی که مهم است این است که بدون این که تیک این ۱۰ دسته را بزنید از خانه خارج نشوید.

منبع:ایران نگری

کوهنوردی و طبیعت گردی با نوزادان و کودکان

اولین لحظه‌ی هر کودکی زیبا و به یاد ماندنی است. از روزی که شما پدر و مادر می شوید، اولین بغل، اولین کلمه، اولین قدم و خیلی از اولین های دیگر برای همیشه در ذهن شما می ماند. اما اگر شما اهل کوهنوردی و طبیعت‌گردی باشید، اولینی که انتظارش را می کشید، اولین باری است که با فرزند خود به طبیعت می روید.

ولی به نظر شما اولین باری که می توانید با فرزندتان به طبیعت بروید چه زمانی است؟

برای این سوال، پاسخ مناسب و دقیقی وجود ندارد. ولی اگر از ما بپرسید این مورد هر چه زودتر اتفاق بیافتد بهتر است.

اصول اولیه کوهنوردی و طبیعت‌گردی با کودکان

کودکان را خشک، گرم و سیر نگه دارید: کودکان اگر شکمشان پر باشد و بدنشان هم خشک و گرم باشد معمولا در طبیعت مشکلی ندارند. اما این سه، شرط های اصلی و اولیه‌ی همراه بردن کودک در طبیعت است و به هیج عنوان نباید آن را از یاد برد. کودکان مقاومت بزرگسالان را ندارند و ممکن است با کوچکترین فشار، شکسته شوند و تجربه ناخوشایندی را برای شما رقم بزنند. اما در صورتی که این سه شرط رعایت شود می توانند با تمام قوا به ماجراجویی در کنار شما بپردازند و کاری کنند که تجربه بسیار خوش آیندی از کوهنوری و طبیعت‌گردی با کودک خود داشته باشید.

کودکان را خنک نگه دارید و مطمئن شوید تشنه نیستند: شاید فکر کنید که این دقیقا برعکس گزینه بالا باشد! اما در تابستان و فصل های گرم چیزی که بیشتر از غذا برای کودک مهم است، رسیدن آب کافی به او و جلوگیری از گرما زده شدن او است.

تجهیزات را دو باره و سه باره چک کنید: باید برای هر رفتاری از سمت کودک در طبیعت آمادگی داشته باشید و مطمئن باشید می توانید او را آرام و سرگرم کنید. خوردنی مورد علاقه، اسباب بازی مورد علاقه، لباس مورد علاقه و موارد دیگری که می تواند در طبیعت به کودک شما آرامش ببخشد را باید همراه داشته باشید. تا زمانی که کودک شما آن قدر بزرگ شود که بدانید چه می‌خواهد، باید گزینه های احتمالی را همراه خود داشته باشید.

آب و هوا را فراموش نکنید: آب و هوا می‌تواند برای کودکان بسیار غیر قابل تحمل باشد. کودکی که از گرما می نالد و یا سردش شده و نمی خواهد حرکت کند، کودکی که از رعد و برق ترسیده، تمام این‌ها هشدارهایی هستند برای شما تا از مواجه شدن کودکتان با آن پیشگیری کنید.

blank

کودک درون خود را بیدار کنید: سعی کنید خود را به جای کودکتان قرار دهید. اگر جای او بودید در طبیعت چه می کردید؟ کارهایی که کودک در طبیعت می کند اکتشاف و تجربه است. با او همراه شوید و تلاش کنید تجربه ای امن را برای او رغم بزنید.

کوهنوردی و طبیعت‌گردی با کودکان زیر ۱ سال

داشتن کودک زیر یک سال (نوزاد) در طبیعت به این معنا است که باید او را در طبیعت حمل کنید. همین موضوع بر روی تجهیزاتی که می توانید به همراه ببرید، مسیر طبیعت‌گردی و کوهنوردی و هم چنین مقصد شما تاثیر می‌گذارد.

اولین نکته در این شرایط، انتخاب وسیله‌ی مناسب حمل نوزاد است. می خواهید او را در سبد به دست بگیرید، بر روی دوش و پشت خود حمل کنید و یا او را در جلوی بدنتان آویزان کنید؟ پیشنهاد ما این است که اگر نوزاد زیر ۶ ماه دارید حتما او را در جلوی بدنتان حمل کنید تا حرکاتش را ببینید. البته او معمولا باید کل مسیر را خواب باشد.

  • قبل از شروع حتما مطمئن شوید نوزاد شما به کوله‌ی حمل نوزاد عادت کرده و در آن راحت است.
  • کوله های حمل نوزاد باید طوری باشد که او بتواند راحت در آن بخوابد و چرت بزند.
  • زمان های خواب نوزاد را در نظر بگیرید و به هیچ عنوان آن را بر هم نزنید.
  • او را از تابش مستقیم نور خورشید دور نگه دارید.
  • مراقب گردن نوزاد باشید تا در حین حرکت شما و تکان های مسیر فشاری به آن وارد نشود.
  • برای نوزاد شیشه آب جدا داشته باشید و حتما در طول سفر به او آب بدهید.
  • از تمام لوازم نوزاد، چند عدد اضافه هم داشته باشید.
  • به هیچ عنوان کهنه، دستمال و سایر وسایل دور ریختنی را در طبیعت رها نکنید.

کوهنوردی و طبیعت‌گردی با کودکان ۱ تا ۴ سال

در این سن کودک در مرحله‌ی نصف حمل و نصف راه رفتن قرار دارد. کودک در این سنین معمولا می‌تواند به راحتی راه برود ولی خب مشکلات مربوط به خود را هم دارد. با این که راه رفتن را بسیار دوست دارد ولی از حمل شدن در کوله مجهز هم بدش نمی آید. هر چه باشد منظره از آن بالا خیلی جذاب‌تر و قشنگ‌تر است.

کوهنوردی و طبیعت گردی با کودکان

  • قمقمه‌ی آب مخصوص برای کودک تهیه کنید تا او را تشویق کنید آب بیشتری مصرف کند.
  • برای کودک در این سن نیاز نیست پوتین تهیه کنید. یک کفش کتانی نرم و خوب کفایت می کند.
  • جوراب و لباس اضافه برای کودک همراه داشته باشید و همواره لباس او را خشک نگه دارید.
  • کودکان در این سن دوست دارند لوازم خودشان را داشته باشند. می توانید برای آن ها کوله پشتی های سبک ولی جذاب بخرید تا حس ماجراجویی آن ها را تقویت کنید.
  • همیشه حواستان باشد که چه قدر مسیر رفته اید و چه قدر مسیرِ برگشت دارید. کودکان در این سن در هر زمانی می توانند خسته شوند و نیاز به حمل پیدا کنند. پس قوای بدنی خودتان را هم در نظر بگیرید.
  • اگر جایی دشت و مرتع بود و حس کردید کودکتان می تواند در آن آزادانه قدم بزند و تفریح کند، او را رها کنید تا برای خودش خوش بگذراند. اما چشم از او بر ندارید و تک تک حرکاتش را نظارت و پیش‌بینی کنید.
  • نگران کثیف شدن لباس کودک نباشید. بگذارید کودک در کمال آرامش در طبیعت بازی کند و لباسش را کثیف کند. اما نگذارید زیاد با لباس خیس بچرخد. هر زمان که تشخیص دادید می‌توانید لباس کودک خود را عوض کنید.

کوهنوردی و طبیعت‌گردی با کودکان ۵ تا ۱۲ سال

کودکان در این سن به راحتی راه می رود و شما از حمل آن ها آسوده هستید. این جا زمانیست که می توانید کوهنوردی و طبیعت‌گردی را به کودک خود بیاموزید و با او به طبیعت بروید.

  • کودکان در ابتدا باید با دقیقا تحت نظر والدین در طبیعت گام بردارند. حتی ممکن است شما مجبور باشید تمام مدت دست آن ها را بگیرید.
  • پس از آن که مطمئن شدید کودکتان می‌تواند در طبیعت، خودش حرکت کند و از خطرات محیط آگاه است، اصل این است که در جلوی والدین حرکت کند و والدین حرکات او را ببینند و او را راهنمایی کنند.
  • کودک نباید از دید والدین دور شود. زمانی که در مسیر به جایی رسیدید که احتمال می‌دادید کودک می تواند از دید شما خارج شود باید به او آموزش و دستور دهید که توقف کند تا شما به او برسید و بتوانید مسیر پیش روی او را ببینید و او را راهنمایی کنید.
  • حتما برای کودکتان سوت خطر تهیه کنید و به او آموزش دهید در هنگام خطر بتواند با سوت محل خود را به شما اعلام کند.
  • به کودک آموزش دهید که اگر در طبیعت گم شد چه کار کند: توقف کند، سر جای خود بماند و با ضرب های ۳ تایی سوت بزند و منتظر جواب سوت بماند.
  • برای انتخاب مقصد کوهنوردی و طبیعت‌گردی به فکر تفریح کودک نیز باشید. مثلا حتما در نظر بگیرید کودک کجا می تواند آب‌بازی کند و یا با دست از صخره‌ها بالا برود!
  • به کودکان آموزش دهید تا وسایل خودشان را جمع و جور کنند و او را از دور مدیریت کنید.
  • کودکان به سرعت بی‌حوصله می‌شوند. پس در مسیر به فکر یافتن راه هایی برای سرگرم کردن او باشید.
  • در مسیر مکان‌های استراحت را نشان کنید و در هر مکان به کودک جایزه و خوراکی بدهید تا او را تشویق کنید به ادامه مسیر. مثلا بگویید وقتی به آن درخت رسیدیم نوشیدنی بخوریم و به فلان سنگ که رسیدیم خوراکی دیگری بخوریم.
  • از کودکی به آن‌ها بیاموزید که در طبیعت هیچ ردی از خود بر جای نگذارند و در قبال زباله های خود مسئول باشند.
  • استفاده از ابزارهای کوهنوردی و طبیعت‌گردی، مثل نقشه‌خوانی و جهت‌یابی را به او یاد دهید.

کوهنوردی و طبیعت‌گردی با کودکان می تواند بسیار لذت بخش باشد و خاطراتی را برای شما رقم بزند که هیچ‌گاه آن را فراموش نکنید. به یاد داشته باشید که کودکان در طبیعت از شما الگو می‌گیرند و اگر شما رفتارهای پرخطر و اشتباه داشته باشید مطمئن باشید که کودکان متوجه آن ها می شوند و آن ها را تکرار می کنند. اگر شما هم نکته ای را می‌دانید که می تواند به والدین برای سپری کردن اوقات خوش با کودکان خود در طبیعت کمک کند، آن را در بخش دیدگاه‌ها با سایر بازدیدکنندگانبه اشتراک بگذارید.

منبع:ایران نگری

آبیدر؛ شکوهی به زلالی هزارن چشمه

آبیدر یکی از کوه‌های واقع در غرب سنندج و یکی از جاذبه‌های گردشگری غرب کشور با پوشش گیاهی متنوع و چشمه سارهای جاری است.

کوه آبیدر یکی از جاذبه‌های گردشگری شهر سنندج است که مردم استان را دلباخته خود ساخته و مردم شهر را از جاجای شهر به دیدن خود فرامیخواند؛ هوای دلپذیر و غیرقابل وصف آبیدر هر روزه تعداد زیادی از کوهنوردان را به دامنه خود می‌کشد.

کوهنوردی در این کوه زیبا و کم‌نظیر هر آدمی را جان دوباره می‌بخشد و دیدن شهر از فراز کوه آبیدر چنان چشم‌انداز زیبایی از شهر را به نمایش می‌گزارد که چشم‌ها از دیدن این همه زیبایی خیره و دلها را به‌ وجد می‌آورد و خستگی را از تن می‌رباید.

این کوه در فصل بهار آنچنان سبز و زیباست که گویی آبیدر مخملی سبز را به خود پوشانده و در پاییز چنان رنگی به خود می‌گیرد که گویی نقاش طبیعت هر گوشه‌ای را به رنگی در آورده است و صدای خش خش برگ‌های زرد پاییزی آدمی را عشقی دوباره می‌بخشد و دیدن شهر در فصل زمستان بر فراز کوه آبیدر صحنه‌ای آنچنان زیبا را به نمایش می‌گذارد که در نوع خود بی‌نظیر است.

این کوه زیبا در سنندج همواره تفرجگاه مردم شهر بوده و هرساله میزبان بسیاری از مسافران و گردشگرانی است که وصف زیبای این کوه را همواره شنیده و حال برای دیدن این همه زیبایی به سنندج سفر کرده‌اند.

blank

وجود چندین چشمه و باغ در دل این کوه زیبایی‌های آن را دوچندان کرده است؛ همین زیبایی طبیعی آن، آبیدر را در میان مردم شهر محبوب ساخته و هنوز که هنوز است چشمه‌های آبیدر سرچشمه قنات عمارت‌های تاریخی خسروآباد، آصف، وکیل و دیگر بناهای تاریخی شهر است.

کوه آبیدر همواره نمادی از پایداری و استقامت بوده و با اعتقادات دینی مردم شهر گره خورده است به گونه‌ای که مردم از آب چشمه “شفا” و چشمه “خضر زنده” برای شفای بیماران خود استفاده می‌کنند.

از مکان‌های گردشگری زیبای کوه آبیدر می‌توان کانی شه‌فا، ماماتکه، گوێزە کوێر، خه‌یرزنه (خضر زنده)، تاقه‌دار، ئه‌میریه، حه‌فت ئاسیاو (هفت آسیاب)، بان شڵانه، کوچک قورئان (سنگ قرآن)، کانی کوچک و قله آبیدر که پناهگاهی برای کوهنوردان است را نام برد.

کوه آبیدر همواره جایی برای قرارهای عاشقانه و زمانی برای گذران ایام پیری پیرمردان و پیرزنان و محلی برای آسایش خانواده‌ها از کار و تلاش روزمره است و چنان زیبایی و جذابیت خود را به رُخ هر رهگذری می‌کشد که شاعران در وصف آن شعرها گفته و چنان ذوقی در وجود آدمی جوانه می‌زند که از کنار هر رهگذری که عبور کنی در حال زمزمه آهنگ و شعری خاطره‌انگیز است.

در دامنه این کوه زیبا پارک جنگلی آبیدر نیز از زیبایی‌ خاص و چشمگیری برخوردار است که سالیان سال مکانی برای آسایش مسافران و گردشگران است و همچنین وجود بزرگترین سینمای صحرایی و روباز جهان در این پارک جمعی از مردم را برای تماشای فیلم در کنار هم فرامیخواند که منظره شهر در هنگام شب این زیبایی آبیدر را دوچندان می‌کند.

در بخشی از این کوه پارک و موزه مشاهیر خودنمایی می‌کند که یکی از جاذبه‌های توریستی این پارک است که گردشگران را تا حدودی با مشاهیر و بزرگان این آب و خاک آشنا خواهد کرد.

نقش برجسته میدان مادر پارک جنگلی آبیدر که الهام گرفته از نقوش کشف شده از زیویه که در دو صحنه اصلی تشکیل شده است یکی صحنه‌ای اساطیری از موجودی ترکیبی ماهی، انسان و گاو و صحنه دوم که صحنه شکار شیر است که گویا الهام گرفته از اعتقادات مردم آن زمان بوده است که با هنرمندی تمام هادی ضیاء‌الدینی از هنرمندان بزرگ سنندجی به نمایش گذاشته شده است.

blank

با طراحی و بزرگنمایی این نقوش در حد ۱۲۰ برابر و قالب‌گیری از آن، در این محل نقش برجسته بر روی دیواری که برای این کار مهیا شده بود، با بتن مسلح ساخته شد. این کار توسط میراث فرهنگی کردستان اجرا شد و طراحی و ساخت نقشِ برجسته را آقای هادی ضیاء الدینی از هنرمندان برجسته استان، برعهده داشت.

این نقش برجسته از دو صحنه اصلی تشکیل شده است: یکی صحنه اساطیری با موجودی ترکیبی از ماهی، انسان و گاو که احتمالاً هر یک از آنها بیانگر اعتقادات مردم زمان بودند و صحنه دوم که صحنه اصلی نقش برجسته را تشکیل می دهد، صحنه شکار شیر است.

شاعرانی همچون “عبدالغفار وارستگان” متخلص به نازک بین “سنه” و “محی‌الدین حق شناس “اشعاری را در وصف این کوه زیبا سروده و در اشعارشان به خوبی می‌توان به زیبایی‌های این کوه زیبا پی برد.

منبع:ایسنا