با سفر به گلستان می‌توانیم به جاهای خیلی خوبی برسیم. این نقطه از ایران جایی‌ست که همه‌چیز را با هم دارد. از دشت و جنگل و صحرا تا آبشارهایی که با پیاده‌روی در دل جنگل می‌توان کشف‌شان کرد. آبشار شیرآباد هم یکی از این آبشارهاست.

آبشار شیرآباد کجاست؟

شیرآباد، روستایی‌ست در ۵۵ کیلومتری شرق گرگان که بین علی‌آباد کتول و آزادشهر قرار گرفته و به عنوان آبشار شیرآباد رامیان هم شناخته می‌شود. دلیل این موضوع هم برمی‌گردد به فاصله ۱۱ کیلومتری آبشار تا رامیان.

برای رسیدن به جنگل‌های بکری که ۱۲ آبشار کوچک و بزرگ شیرآباد را در خود جای داده، باید از روستای خان‌ببین به سمت روستای شیرآباد برویم. بعد از روستای شیرآباد به مسیر مالرویی می‌رسیم که راهنمای ما برای بودن در کنار آبشارهاست.

چرا آبشار شیرآباد؟

ایران، پر است از جاهای عجیب‌وغریب و ناشناخته؛ ولی ما فقط با تعدادی از آنها آشناییم و اسم بسیاری دیگر را حتی نشنیده‌ایم. مسیر دسترسی به برخی از جاهای بکر و دست‌نخورده سخت است، اما به بعضی دیگر هم می‌توان راحت رسید. آبشار شیرآباد یکی از این جاهاست.

سکوت این جنگل‌ها ما را در خود غرق می‌کند و باعث می‌شود دیگر به مشغله‌هایمان زیاد فکر نکنیم. انگار که داریم مدیتیشن می‌کنیم و از ما خواسته شده چشم‌هایمان را ببندیم و فقط به صدای محیط گوش بدهیم.

چی می‌شنویم؟ صدای پیچیدن باد لای درخت‌ها، صدای پرنده‌ها، صدای قدم‌هایمان روی برگ‌ها. این سکوتی که در آن هستیم در زندگی روزمره به این آسانی به دست نمی‌آید و برای همین عزیز و دوست‌داشتنی‌ست.

اگر قصدمان دیدن این آبشارها باشد باید بیشتر پیاده‌روی کنیم. نزدیک‌تر که برویم، صدای آب را می‌شنویم و حتما از دیدنش ذوق می‌کنیم و خستگی‌مان در می‌رود.

آبشار شیرآباد، مجموعه‌ایست از ۱۲ آبشار که به صورت پله‌ای پشت سرهم قرار گرفته‌اند. آب از بالای صخره‌ می‌آید و در حوضچه‌ پایین‌دست جمع می‌شود.

سفر بیشتری‌ها با دیدن آبشار اول تمام می‌شود؛ چون برای رسیدن به آبشارهای بعدی باید پیاده‌روی کرد و راه رفتن روی سنگ‌ها یا بالا رفتن از پله‌ها برای همه آسان نیست.

ارتفاع آبشار اول و دوم، به ترتیب ۲۵ و ۱۲ متر است و به آخری که برسیم چشمم‌مان را باید ۳۰ متری بالا ببریم تا نوک آب را بالای صخره ببینیم.

در بعضی روزها، شیرآباد جای سوزن‌انداختن ندارد و عمق ۸۰ متری حوضچه‌اش هم مانع آب‌تنی عده‌ای در آن نمی‌شود. این عمق حتی محرک آنهایی‌ست که دل‌شان می‌خواهد از ارتفاع زیاد به داخل آب شیرجه بزنند.

شیرجه‌ زدن در اینجا تفریح همه‌گیری‌ست. ممکن است در گوشه‌ای نشسته باشیم، ولی دیدن آدم‌هایی که بالای صخره می‌روند و به داخل آب شیرجه می‌زنند ما را هم ترغیب کند، به‌طوریکه چند دقیقه بعد خودمان را بین زمین و هوا ببینیم.

غار دیو سپید را در نزدیکی همین آبشار پیدا می‌کنیم. برای رفتن به داخل غار باید هدلایت داشته باشیم، ولی نیاز به راهنما نخواهیم داشت.

قبل از جنگل پارکینگی وجود دارد که در کنارش سوپرمارکت هم هست، پس بهتر است اگر خریدی داریم از همانجا انجام دهیم.

جاذبه‌های نزدیک

آبشارهای شیرآباد با رامیان ۱۱ کیلومتر فاصله دارند؛ بنابراین بعد از دیدن‌شان می‌توان به جاهای دیدنی رامیان سری زد یا به گرگان برگشت و مثلا به جنگل ناهارخوران رفت.

چشمه گل رامیان: این چشمه در ۵ کیلومتری جنوب رامیان قرار گرفته. شهرت این چشمه به خاطر عمق زیاد و آب سردش است. برای همین هم به آن عنوان عمیق‌ترین چشمه آب سرد ایران را داده‌اند.

قلعه ماران: می‌توانیم به یکی دیگر از مناطق بکر رامیان به اسم قلعه ماران یا موران برویم. این قلعه در ارتفاع ۲۴۳۰ متری از سطح دریا قرار گرفته و شهرتش به‌خاطر وجود اسب‌های وحشی و مناظر سرسبزش است.

مرتبط:آشنایی با جنگل النگدره | بهشت پاییزی گرگان