اسرارآمیزترین سنگ‌های استون‌هنج (Stonehenge) از یک ماده معدنی به نام سنگ کبود (bluestone) تشکیل‌ شده است. استون هنج، در دشت سالیزبری (Salisbury Plain) در انگلیس مدت‌هاست که موردعلاقه انسان مدرن است. این مکان به خاطر رمز و راز معنوی آن و همچنین معجزه مهندسی‌اش شناخته‌ شده است، چراکه سنگ‌های بکار رفته در آن از جایی خیلی دورتر از محل ساخت آن آورده شده‌اند.
استون‌هنج درواقع از دو نوع سنگ مختلف ساخته‌ شده است. حلقه بیرونی آن از سنگ‌های سارسِنی (Sarsen) ساخته‌ شده، بلوک‌هایی از نوع ماسه‌سنگ که تقریباً در مناطقی که استون‌هنج در آن قرار دارد فراوان است. سنگ‌های دیگر، در حلقه داخلی، از ماده معدنی به نام سنگ کبود ساخته‌شده‌اند که از محل ساخت این اثر فاصله زیادی دارند. در حقیقت، سنگ‌های کبودی که برای ساخت استون‌هنج مورد استفاده قرار گرفته‌اند، از دو معدن ۵۰۰۰ ساله قدیمی در تپه‌های پرسیل هیلز (Preseli Hills) در بخش غربی ولز (Wales)، که تقریباً ۲۰۰ مایل (حدوداً ۳۲۱ کیلومتر) با دشت سالزبری فاصله دارد تهیه‌ شده است.
معادن باستانی ولزی که سنگ‌های کات کبود استون‌هنج از آنجا آورده شده قدمتی بیش از ۵۰۰۰ سال دارند.
این حس رمز و راز باعث می‌شود استون‌هنج و سنگ‌های به‌کاررفته در آن برای بعضی از افراد بسیار جالب‌توجه باشد. بر اساس گزارشی که اخیراً در تلگراف منتشر شده، این سنگ‌ها به حدی ارزشمند هستند که برخی از افراد برای دستیابی به آن به سرقت روی آورده‌اند. یکی از سارقان اخیرا از آن‌ها به‌عنوان دکوراسیون حیاط خود استفاده کرده است.
سنگ کبودهای معدن کارن منین (Carn Menyn) که تصور می‌شود در ساخت استون‌هنج استفاده‌شده باشند.
در هفته اول ماه ژانویه، یک باغبان قطعه‌ای از سنگ کات کبود را از یک معدن در پرسیل هیلز، که بعضی از سنگ‌های استون‌هنج از آنجا آورده شده است را استخراج کرد. سنگ مفقود شده توسط پلیس ردیابی و در حدود ده مایل دورتر درحالی‌که در باغ شخصی گذاشته‌ شده بود پیدا شد. شخص خاطی ادعا کرده که از غیرقانونی بودن استخراج سنگ از این منطقه بی‌اطلاع بوده است.
به دنبال حفاری در استون‌هنج، تکه‌هایی از سنگ کبود که از پرسیل هیلز آورده شده پیدا شد.
در انگلستان، کلمه “bluestone” کمتر توصیف نوع خاصی از سنگ است بلکه نام آن حداقل به ۲۰ نوع مختلف از سنگ داده‌ شده است. ویژگی مشترک تمامی آن‌ها این است که سنگ‌های پرسیل هیلز همه نوعی سنگ آتش‌فشانی هستند که به رنگ آبی یا خاکستری متمایل به آبی هستند. آن‌ها سنگین، تیره و دانه‌متوسط و سخت‌تر از گرانیت هستند.
طبق گزارش سال گذشته یونایتدپرس اینترنشنال UPI، سنگ‌های غالب مورد استفاده در استون‌هنج دولریت (dolerite) خالدار هستند، که از یک معدن در کارن گیدوگ (Carn Goedog) آورده شده‌اند و سنگ‌های آبی ریولیتی (rhyolite) که از یک معدن به نام Craig Rhos-felin به دست می‌آیند. به گفته زمین شناسان محلی، هر دو مکان معادن بسیار خوبی برای بومیان عصر نوسنگی بودند، آن‌ها سنگ‌های طبیعی را برش داده و ستون‌های سنگی را شکل می‌دادند.
برخی از مورخان معتقدند که این سنگ‌ها از جنوب میلفورد هاون (Milford Haven) از طریق قایق به دشت سالیسبری منتقل‌ شده‌اند. به گفته کیت ولهام (Kate Welham)، باستان‌شناس دانشگاه بورنموث، از آنجاکه این دو معادن در ضلع شمالی پرسیل هیلز قرار دارند، به همان اندازه ممکن است که این سنگ‌ها از راه زمینی آورده شده باشد.
استون‌هنج حتی امروز نیز هاله‌ای بسیار مرموز دارد. این بنای نوسنگی حدود ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح ساخته‌ شده است و طی سال‌ها از آن به‌عنوان یک محل دفن، یک مکان تشریفاتی و احتمالاً مکانی برای زیارت مذهبی استفاده‌ شده است. حتی در حال حاضر، کشیشان برای برخی از مراسم‌ها در آنجا جمع می‌شوند.
سنگ کبود در پرسیل هیلز شهرت و ارزش خود را به دلیل داشتن خصوصیات معنوی و شفابخشی و هم به دلیل زیبایی بسیار آن به دست آورده است. ظاهر آن شاید تنها دلیل دزدیده شدن این تکه خاص باشد که در باغ دزد پیدا شده است.

مرتبط:

بازگشت آثار باستانی به کشورهای مبدا