داریوش مختاری گفت: حدود ۶۰ باغ نظیر باغ جهان نما در شیراز وجود داشته که فقط نامی از آنها باقی مانده است و باید برای حفظ دیگر باغات تاریخی و ناشناخته اما دارای اهمیت شیراز کوشا باشیم تا آن ها را از بحران خشک شدن یا تخریب نجات دهیم.

وی با بیان اینکه طی سال های اخیر به تاریخ شیراز توجه بیشتری می شود که یکی از عوامل آن رابطه مستقیم زندگی مردم مدرنیزه کنونی با گذشته است، گفت: گسترش کلانشهر دو میلیونی شیراز  و فعالیت های انسان ساخت در راستای توسعه این زیست بوم باعث شده تا مخاطرات طبعی مانند سیل و اختلال در جهت باد را شاهد باشیم.

مختاری خاطرنشان کرد: برای حل این معضلات پژوهشگران و دغدغه مندان شیراز با مطالعه این شهر به نقشه و گستره باغ‌ها توجه کردند، عرصه‌هایی که نقطه متقابل و مهمی در تنفس و حفظ شهر محسوب می شود.

این پژوهشگر حوزه باغ‌های شیراز گفت: توجه به باغ‌ها باعث شد که ابعاد مختلفی از اهمیت شناسایی موقعیت و توجه به احیا و بازپرداخت این عرصه‌های تاثیرگذار بر زندگی شهری، مد نظر قرار گیردو

او با یادآوری اینکه پژوهش در این حوزه، منجر به شناسایی ابعاد تاریخی بعضی از باغ‌ها در شیراز و اهمیت آنها شده است، گفت: نگاه تاریخی به باغ‌های شیراز، باعث اهمیت دادن به پیمایش و احیای پیکره‌های انسان ساخت قدیمی می‌شود.

مختاری با بیان اینکه باغ هایی با بیش از نیم قرن قدمت، تاریخی محسوب می شود و باید به آنها از ابعاد وسیعتری نگاه کرد، افزود: متاسفانه از پیکره عظیم باغ‌های تاریخی و بی نظیر شیراز، حدود ۶۸ باغ دارای کوشک، حوض و ایوان تخریب شده است که باغ‌های اتابک، اقبال آباد، بهجت آباد، پادشاه کچل، پودنک و حبیب آباد شماری از آنها بوده.

وی افزود: همه این باغ ها همانند باغ جهان نمای شیراز بوده اند، عرصه‌هایی که اکنون تنها نام و خاطره آنها باقی مانده و دیگر اثری از آنها نیست و باید برای حفظ و حراست از مابقی باغ‌ها که در معرض خشکیدگی و تخریب قرار دارند، تلاش کنیم.

این کارشناس و پژوهشگر حوزه باغ‌های شیراز افزود: به پیکره شیراز باید فراتر از یک بحث زیست محیطی نگاه کرد زیرا تاریخ در ظریف ترین لایه های شهری شیراز گنجانده شده است.

منبع: ایسنا

مرتبط:

نگاهی به سبک معماری بافت تاریخی روستای اُمام