شهرستان بجنورد مرکز استان خراسان شمالی، دارای دیدنی‌ها و مناطق زیبای گردشگری بی‌شماری است، از جمله جاذبه‌های طبیعی آن که در چهارفصل سال نیز گردشگران و مسافران استان را پذیرا هستند.

شهرستان بجنورد، از شمال با کشور ترکمنستان، از شرق به شهرستان شیروان، از غرب به شهرستان مانه و سملقان و از جنوب به شهرستان‌های اسفراین و جاجرم محدود می‌شود. تعدادی از جاذبه‌های طبیعی این شهرستان را به‌اختصار در ادامه گزارش می‌خوانید.

منطقه نمونه گردشگری بش قارداش

بش قارداش واقع در ۴ کیلومتری جنوب غربی بجنورد، در گذشته پارکی معروف و امروزه منطقه نمونه ملی گردشگری نام دارد و تفرجگاهی کم‌نظیر در مجاورت جاده بجنورد به اسفراین است.

یادمان سردار مفخم حاکم بجنورد و استرآباد در اواخر دوره قاجاریه بنای آرامگاهی باشکوهی به شماره ثبت ملی ۴۷۵۷، مشرف به چشمه معروف بش قارداش در این پارک زیبا واقع شده که تا قبل از شیوع کرونا، در اکثر مواقع و به ویژه روزهای پایانی هفته تفرجگاه اهالی شهر و میهمانان و گردشگران است.

منطقه نمونه گردشگری بابا امان

پارک ملی بابا امان بجنورد که امروز منطقه نمونه ملی گردشگری نام گرفته، از گذشته‌های دور تفرجگاهی بسیار زیبا در مجاورت جاده سنتو (شاهراه آسیایی) در فاصله حدود ۱۰ کیلومتری شرق بجنورد بوده و در سال‌های اخیر تحت مدیریت شهرداری بجنورد رونق و توسعه‌ای قابل‌توجه پیدا کرده است.

چشمه پر آب بابا امان و بقعه مذهبی امامزاده سید اسماعیل (ع)، یک متل و چندین رستوران و واحد خدماتی در دل طبیعت سرسبز و درختانی سر به فلک کشیده، جذابیت کم‌نظیری به این منطقه خوش آب و هوا داده است.

منطقه نمونه و روستای هدف گردشگری اسفیدان

روستای توريستی اسفيدان در ۴۵ كيلومتری جنوب شرقی بجنورد واقع شده است. این روستا بافت مسکونی جالب توجهی دارد و خانه‌ها به‌صورت پلکانی در دامنه کوه ساخته شده‌اند، بر همین اساس اسفیدان به ماسوله خراسان شمالی نیز شهرت دارد. از جاذبه‌های روستا می‌توان به آبشار  هِنَه ور، آبشار بارگاه، غار خزانه هِنَه ور، مقبره شيخ محمدرضا ربانی معروف به حاج آخوند، بقعه امامزاده محمد بن باقر بن موسي بن جعفر (ع) به شماره ثبت ملی ۵۹۴۲،  اشاره كرد.

صنایع‌دستی اين روستا فرش‌های دستباف، صنايع چوبی، صنايع سفالی، قالی‌بافی و چادرشب بافی است. از ورزش‌های رایج محلی كشتی با چوخه، تسمه، درنا، ريسمان كشی و پشتك را می‌توان نام برد.

غذاهای سنتی اسفیدان از جمله فتير مسكه، آش پلو، قورمه، كاچی، آش قليه، طرفداران زیادی دارد. موسيقی محلی منطقه شامل قشمه و دوتار؛ مراسم محلی از جمله مراسم روز اول عيد نوروز كه نزديك امامزاده نذری می‌دهند و مراسم روز سیزده‌بدر كه به آبشار  هِنَه ور می‌روند از ویژگی‌های برجستۀ اسفیدان قلمداد می‌شوند. سوغات اسفیدان، كشمش، بادام و گردو است. در سال‌های اخیر یک کمپ گردشگری به همت اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در نزدیکی روستا احداث شده است.

منطقه نمونه گردشگری ایوب

روستای ايوب واقع در ۷۷ کيلومتری شمال غرب بجنورد از توابع  دهستان گيفان بخش گرمخان شهرستان بجنورد است. زبان اهالی این روستا تاتی است. در مجاورت غربی و جنوب غربی روستای ایوب بلندی‌هایی است که بر فراز آن  محوطه‌ای باز معروف به تخته ایوب واقع شده است.

از جاذبه‌های  این منطقه گردشگری می‌توان به بقعه امامزاده ایوب  و چشمه و استخرهای آبگرم آن، همچنین چند آبگرم دیگر (حاج رحیم رضوان، آبگرم محمد کریم (حاج ابراهیم توکلی ) و…)، اشاره کرد و در کنار آن چشم‌انداز باغ‌ها و طبیعت زیبای روستای ایوب، طبیعت زیبا و بقعه امامزاده عسگری روستای گیفان، دره آسیا زو و…  قرار دارد. در افق دوردست شمالی کوهستان معروف می سی نو دیده می‌شود. روستای ایوب در ۱۵ کیلومتری جنوب مرز کشور ترکمنستان واقع شده  است.

چشمه آب گرم ایوب به شماره ۴۵ در فهرست میراث طبیعی ایران به ثبت رسیده است.

همه این جاذبه‌ها به علاوه برخی امکانات و خدمات رفاهی گردشگران و زوار بقعه مذهبی در این نقطه، منجر به  تصویب و شکل‌گیری منطقه نمونه گردشگری ایوب در سال ۱۳۸۵ شد.

آبشار حمید (حمد)

روستای سرسبز و زیبای حمید در جنوب شرقی شهر بجنورد قرار دارد. در انتهای دره‌ای صخره‌ای و طولانی در جنوب روستا، آبشاری بلند در میان کوه‌های سر به فلک کشیده وجود دارد که زیبایی آن و نیز مسیر نسبتاً طولانی این دره در حدفاصل روستا و آبشار به جاذبه گردشگری  مهمی در نزدیکی شهر بجنورد تبدیل شده است.

منطقه گردشگری بدرانلو

گردنه بدرانلو عنوان بلندی‌های سرسبز شرق بجنورد را داراست که از قدیم نشانه‌ای آشنا در مسیر و مجاورت جاده سنتو (شاهراه آسیایی) برای مسافران جاده شمالی بوده است. به دلیل توجه گردشگران به این منطقه به عنوان مکانی توریستی با چشم‌انداز و مواهب طبیعی، این خطه نقش بسزایی در جذب علاقه‌مندان به مقوله گردشگری استان دارد.

روستای بدرانلو در میان باغ‌های سرسبز و به‌ویژه در دل تاکستان‌های معروفش واقع است و روستاهای زیبای دیگر چون نرگسلوی علیا و سفلی و دهگاه و چشمه خور خوری نیز در این محور قرار دارند.

منطقه نمونه گردشگری فیروزه

روستای فیروزه در جنوب شرق بجنورد واقع شده است. طبیعت زیبا و باغ‌های سرسبز آن گسترده در جنوب دشت بجنورد جذابیت و پتانسیل قابل‌توجهی فراهم کرده که در سالیان گذشته به‌عنوان منطقه نمونه گردشگری برگزیده شده است.

این منطقه همواره مورد توجه اهالی بجنورد و گردشگران به ویژه در فصول بهار و تابستان است. اداره‌کل میراث‌فرهنگی استان در سال‌های اخیر اقدام به ساخت تأسیسات گردشگری در این روستا کرده و انتظار می‌رود با توسعه این خدمات در آینده نه‌چندان دور این منطقه به یکی از پرمخاطب‌ترین مناطق گردشگری استان تبدیل شود.

چناران شهر

در میان کوهستانی خوش‌منظر مشرف به دره‌ای زیبا و دیدنی در جنوب غربی بجنورد و درست در مسیر اسفیدان، در سال‌های اخیر، روستایی بزرگ تشکیل و چناران شهر نام گرفته است که در فاصله ۲۵ کیلومتری بجنورد قرار دارد.

روستاهای باباامان، چهار خروار، پیغو در مسیر این شهر کوچک اما بسیار زیبا و با صفا قرار دارند. شورای شهر و شهرداری چناران در یکی دو سال اخیر تلاش قابل‌تحسینی برای تغییر چهره شهر، آراستگی، زیبایی و ارتقای جاذبه‌های شهر داشته است. چشمه‌ای پرآب، بافت قدیمی، حمامی تاریخی و باغ‌های میوه آن به ویژه گردو، هلو و گیلاس از جاذبه‌های ارزشمند چناران است.

روستای گردشگری مهنان

در فاصله ۱۸ كيلومتری شهر بجنورد و در حاشیه جاده بجنورد – اسفراين، دره و روستای زیبای مهنان قرار دارد. این دره  به دليل سهولت دسترسی و بهره‌مندی از درختان انبوه، رودخانه و چشمه‌های آب قابل شرب همواره پذيرای مسافران و گردشگران بوده است.

چشمه معروف مهنان كه در قسمت انتهای دره داريان روستای مهنان قرار دارد يكی از پرآب‌ترین چشمه‌های منطقه است كه با وجود درختان كهنسال چنار و بقايای آسيابی قدیمی در اطراف آن برای گردشگران جذابیت قابل‌توجهی دارد.

منبع: میراث آریا

خانه جاجرمی از بناهای اواخر دورۀ قاجاریه و نمونه ارزشمندی از معماری سنتی نوع حیاط مرکزی است که در دل شهر بجنورد قرار دارد و هم‌اکنون با عنوان خانه صنایع‌دستی، مأمن هنرمندان این شهر شده است.

در خیابان طالقانی شرقی بجنورد و در کوچه جاجرمی، خانه‌ای جا خوش کرده است که روایت‌گر بخشی از تاریخ و هنر این شهر است. بنایی کوچک که گرچه درست در دل شهر و در هیاهوی زندگی ماشینی قرار گرفته اما کافی است برای فراموشی و دوری از این هیاهو و رسیدن به آرامش، دقایقی قدم در این خانه تاریخی بگذاری، در معماری زیبای آن غرق شوی و به بازدید غرفه‌هایی بروی که حالا هرکدام مأمن هنرمندی شده است تا با کیمیای هنر خود، صنایع‌دستی و تولیداتی را خلق کنند که نمونه‌اش بی‌بدیل است.

تولیداتی که در قالب گلیم، معرق، سفال، صنایع چرم، چاروق، البسه محلی و… تبلور يافته و در حقيقت هويت تاريخی و فرهنگی مردمان این خطه از سرزمین‌مان را بيان و در غرفه‌های این خانه تاریخی، چشمان گردشگران و بازدیدکنندگان را میهمان زیبایی‌های خود می‌کنند.

علاوه بر غرفه‌های صنایع‌دستی، نورپردازی زیبای درهای چوبی دو طبقه ساختمان که با پرده‌های سرخ منظم و یکدست از پشت پنجره سرک می‌کشند هر یک در رقابتی باشکوه می‌خواهند جلب‌توجه کنند.

خانه جاجرمی واقع در خیابان طالقانی شرقی کوچه جاجرمی شهر بجنورد از بناهای اواخر دورۀ قاجاریه است که به استناد کتيبه موجود در سال ۱۳۲۵ هجری قمری به دست استاد غلامرضا بنا يزدی ساخته شده است.

اين بنای کوچک و زیبا که با شماره ۱۱۵۱ به ثبت ملی نیز رسیده، با پلان مربع و حدود ۶۰۰ مترمربع مساحت، نمونه ارزشمندی از معماری سنتی نوعِ حیاط مرکزی است.

درهای چوبی و همه پنجره‌ها و نورگيرها رو به حياط باز می‌شوند. ورودی حسینیه از طریق یک هشتی به حیاط مرکزی متصل شده که با دو رشته پلکان در گوشه‌های شمال شرقی جنوب غربی به مهتابی‌های طبقه بالا راه می‌یابد.

قسمت فوقانی دیوار ايوان شرقی کتیبه‌ای به خط نستعلیق وجود دارد که در آن گزیده‌ای از ترکیب‌بند مشهور محتشم کاشانی در مرثیه شهدای کربلا (باز این چه شورش است) گچ‌بری شده است. این مکان امروزه به خانه صنایع‌دستی استان تبدیل شده است و در آن انواع صنایع‌دستی استان تولید و عرضه می‌شود.

طرح کلی پلان بنا مربع شکل است و در ضلع شرقی و غربی از دو طبقه تشکیل شده که در مجموع حدود ۶۰۰ مترمربع مساحت دارد.

ورودی خانه از طریق یک هشتی به حیاط مرکزی متصل شده که با دو رشته پلکان در گوشه‌های شمال شرقی جنوب غربی به مهتابی‌های طبقه فوقانی راه می‌یابد. سقف هشتی بنا در قسمت ورودی و تمام حجره‌های طبقه پایین با قوس كلی پوشش يافته و طبقه بالا به‌صورت تیرپوش است. بخش‌های مختلف بنا با آرایه‌های معماری از قبيل آجركاری، گچ‌بری، مقرنس‌­كاری و كتيبه‌­هايی تزئين شده است.

بنا به سبک حیات مرکزی که در دو ضلع شرق و غرب آن فضاهایی در دو طبقه و در دو ضلع جنوب و شمال در یک طبقه ساخته شده‌ است. طول بنا ۳۰ و عرض آن ۲۴ است که مساحتی حدود ۷۲ مترمربع را در برمی‌گیرد. ابعاد حیاط مرکزی نیز معادل ۱۵ در ۱۵ و مساحتی حدود ۲۲۵ مترمربع از سطح کلی بنا را شامل می‌شود.

بنای اولیه خانه جاجرمی به استناد  مالک (مرحوم حاج علی‌اکبر جاجرمی) در ابتدا کاربری مسکونی داشته و بعدها وقف حسینیه شده است، در واقع این بنا پس از متروکه شدن از سوی خانواده واقف به‌شرط مرمت، حفظ و احیا و رعايت مفاد وقف نامه در اختیار اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان شمالی قرار گرفت و پس از طی مراحل مرمت به‌عنوان خانه صنایع‌دستی مورد بهره‌برداری قرار گرفت.

هم‌اکنون خانه جاجرمی به‌عنوان یک مکان تاریخی و جاذبه شهر و بازارچه صنایع‌دستی شناخته شده و در ایام محرم و دیگر اعیاد و شهادت‌ها، مراسم عزاداری و جشن در آن برگزار می‌شود.

منبع:میراث آریا

مرتبط:

جاجرم _جلوه‌گاه تاریخ، فرهنگ و تمدن اسلامی

آثار تاریخی بلیقس در موزه بجنورد

سرنوشت تپه تاریخی بجنورد چه می‌شود؟

گردشگاه باباامان یکی از قدیمی ترین و زیباترین تفریحگاه‌های کشور است که هرساله میزبان میلیون‌ها مسافر و گردشگر داخلی و خارجی است.

گردشگاه باباامان بجنورد یکی از زیباترین و قدیمی‌ترین پارک‌های طبیعت‌گردی کشور است که با طبیعتی زیبا همه ساله میزبان میلیون‌ها مسافر و زائر حرم قدس رضوی است. مسافران و زائران بسیاری که قصد سفر به شهرهای شمالی کشور، به‌ویژه مشهد مقدس را دارند، برای استراحت از این گردشگاه دیدنی استفاده می‌کنند. در باباامان چشمه‌ای است که از دل صخره می‌جوشد و آب آن به استخرهایی می‌ریزد که با اختلاف سطح ساخته شده، تا آبشارهای مصنوعی را که چهره‌ای زیبا و دلنشین به پارک داده‌اند، تولید کند. نوای لطیف و شب‌های دل‌انگیز و زیبای باباامان هر گردشگری را به سمت و سوی خود جذب می‌کند.

دلیل نام گذاری:

برای علت اسم اینجا داستان جالبی نقل می‌کنند. می‌گویند امامزاده اسماعیل به ده آمده و بعد اهالی ده تصمیم می‌گیرند او را بکشند.

امامزاده از ترس جانش به پیر روستا پناه می‌برد و وقتی به خانه‌اش می‌رسد، می‌گوید بابا، امان. اما پیرمرد هم به او رحم نمی‌کند و امامزاده کشته می‌شود. برای همین اسم بابا امان را روی ده گذاشته‌اند.

دلایل جذابیت گردشگاه باباامان:

گردشگاه باباامان که در کیلومتر ۱۰ جاده بجنورد-مشهد، قرار گرفته، یکی از قدیمی‌ترین و زیباترین پارک‌های گردشگری در ایران است. این پارک قدیمی و زیبا استخرهای متعدد داشته و پارک جنگلی آن دارای ۴۰۰ هزار اصله درخت است. از جمله درختان این گردشگاه، چنار، چنارک، زالزالک، اقاقیا، بید و زردآلو را می‌توان مثال زد. پارک مزبور پوشش گیاهی به وسعت ۲۵۰ هکتار دارد. پارک باباامان پوشش قطور و درختان چنار قطور ۴۰۰ ساله دارد. این درختان علاوه بر افزودن بر زیبایی پارک و طبیعت آن، سایه‌بان‌هایی مطمئن برای استفاده گردشگران و مسافران محسوب می‌شوند.

چشمه‌ها از جاذبه‌های دیگر گردشگاه هستند. چشمه‌هایی که در مرکز و اطراف گردشگاه باباامان می‌جوشد، زیبایی طبیعت این پارک را دوچندان می‌کند. جایی که سرسبزی طبیعت و آب روان و جوشان و پاک در طبیعت کنار هم قرار می‌گیرند، دیگر تمامی زبان‌ها برای توصیف این مناظر قاصر خواهند بود. شاخه‌ای از رودخانه اترک نیز از کنار پارک می‌گذرد و علاوه بر ایجاد چشم‌اندازی زیبا برای گردشگاه باباامان، وجود آن، امکان ماهی‌گیری را برای گردشگران و علاقه‌مندان به این تفریح و سرگرمی فراهم می‌کند. چشمه‌ای که در این مجموعه تفریحی قرار دارد و با عنوان چشمه باباامان از آن نام برده می‌شود از نوع آب‌های معدنی است که ۳۰۰ الی ۴۰۰ لیتر در ثانیه آبدهی دارد. این چشمه از چهار نقطه درون تپه‌ای جوشیده و به درون استخرهایی می‌ریزد که با اختلاف سطح ساخته شده است. آب این چشمه‌ها جزو دسته آب‌های سولفاته کلسیک و سدیک است و مصرف آن صفراآور، ملین و تسهیل‌کننده اعمال گوارشی و دافع سموم است. وجود چنین مزایایی در آب چشمه، در روی آوردن هرچه بیشتر گردشگران به این مکان بی‌تاثیر نیست.

چشمه باباامان از چهار نقطه درون‌تپه جوشیده و در ثانیه ۳۵ تا ۴۰ متر مکعب آبدهی دارد و آب آن به درون استخرهایی می‌ریزد که با اختلاف سطح نسبت به هم ساخته شده‌اند تا آبشارهایی مصنوعی را در محل گردشگاه باباامان، برای گردشگران ایجاد کنند. در دامن تپه‌ها و درختان بی‌شمار، امکاناتی برای رفاه مسافران و گردشگران در نظر گرفته شده است. از جمله امکانات موجود در گردشگاه باباامان می‌توان به امکاناتی مثل رستوران، هتل، پارک، نانوایی و نمایشگاه‌های فصلی و نانوایی اشاره کرد. در گردشگاه باباامان، روی تپه‌ای از این پارک، محلی به نام قوری و سماور نیز در نظر گرفته شده که برای استراحت کوتاه مدت و نوشیدن چای توسط مسافران و گردشگرانی که به این مکان سفر می‌کنند، ساخته شده است. علت نام‌گذاری این مکان، وجود ماکت و نمادی بزرگ از قوری و سماوری به ارتفاع بیش از ۴ متر در آن محل است. وجود شاخه‌ای از رودخانه اترک در گردشگاه باباامان و عبور آب از آن منطقه، سبب شده است تا علاقه‌مندان به ماهی‌گیری ساعاتی از وقت خود را به این امر اختصاص دهند. چند استخر پرورش ماهی قزل‌آلا در قسمتی از پارک است که توسط بخش خصوصی اداره می‌شود.

در گردشگاه باباامان، حیات وحشی نیز وجود دارد که در غرب پارک ساخته شده است. این حیات وحش زیبا دارای حیوانات متنوعی است که در آن، نوعی از گوزن زرد، قوچ، میش، قوچ اوریال و آهو از گونه‌های نادر و شاخص، دیده می‌شود که برای تکثیر و آشنایی علاقه‌مندان در این پارک، رها شده‌اند و چشم‌انداز بی‌نظیری برای علاقه‌مندان به حیوانات در این پارک ایجاد کرده‌اند. در کنار تفرجگاه باباامان، بقعه‌ای ساخته شده که منسوب به شاهزاده اسماعیل فرزند امام موسی کاظم(ع) بوده و به امامزاده باباامان شهرت پیدا کرده است. وجود این امامزاده در این مکان زیبا سبب شده است که علاوه بر گردشگران و علاقه‌مندان به طبیعت، پارک و حیات وحش، زائران و علاقه‌مندان به امامزاده نیز از این مکان برای زیارت دیدن کنند. تفرجگاه دل‌فریب و دیدنی باباامان به دلیل قرار داشتن در کنار جاده اصلی در فصول مسافرتی یکی از محل‌های اصلی اتراق مسافران و زائران است.

بش قارداش – گردشگاهی نزدیک به باباامان

 

در جنوب بجنورد بلوار چمران را پیدا کنید و بعد وارد جاده شاهرود – گرمه – بجنورد بشوید. به سه راه که رسیدید، مسیرتان را از سمت چپ ادامه بدهید تا به بش قارداش برسید.بش قارداش هم مثل گردشگاه بابا امان یک جای تفریحی است که طبیعت زیبا و کم‌نظیری دارد. راستی می‌دانید معنی بش قارداش چیست؟

بش قارداش در زبان ترکی خراسانی یعنی پنج برادر. اینجا تاریخچه‌ای طولانی دارد و ماجراهایش به زمان ساسانی‌ها بر می‌گردد.بش قارداش قبل از اسلام جایی بوده برای عبادت راهب‌های زرتشتی. برای همین است که اینجا ثبت ملی شده و از قدیمی‌ترین پارک‌های ایران به شمار می‌آید.

در بش قارداش یک بنای تاریخی هست که ناصرالدین شاه دستور ساختش را داده. چند سال بیش تعدادی از افراد خاندان شادلو بجنورد را در آن دفن کردند.استخر اصلی بش قارداش را که پیدا کنید، رو به رویش یک دروازه می‌بینید که از دوره قاجار همانجا باقی مانده. در استخر خیلی‌ها شنا می‌کنند و تنی به آب می‌زنند.

در اطراف پارک، فروشگاه‌هایی هست که شیرینی‌های محلی و آب‌نبات و ترشی می‌فروشند. در بش قارداش هر چیزی که بخواهید را پیدا می‌کنید.

 

به گفته اداره میراث فرهنگی، این منطقه گردشگری، سالانه بیش از ۱۵میلیون نفر از مسافران و زائران آستان قدس رضوی که برای زیارت هشتمین امام شیعیان جهان، امام رضا (ع) از این مسیر عبور می‌کنند، از گردشگاه باباامان دیدن کرده یا در آن اتراق می‌کنند.

طبیعی است که شب طبیعت بسیار دیدنی‌تر از روز است. بنابراین شب‌های گردشگاه باباامان نیز شب‌های دلنشین و زیبایی دارد که می‌توانید آن را تجربه کنید. امروزه گردشگاه باباامان به دلیل موقعیت خاص خود مورد توجه بسیاری است. شما نیز اگر به استان خراسان سفری زیارتی داشتید، می‌توانید از این محل برای اتراق و استراحت خود استفاده کرده و از دیدنی‌های کم‌نظیر آن بهره‌مند شوید.

 

آدرس گردشگاه باباامان

اول باید به شهر بجنورد بروید و بعدش وارد بلوار امام رضا بشوید. مسیر را ادامه بدهید تا به کنارگذر شمالی بجنورد برسید. کمی ‌بعد تابلوی پارک بابا امان را می‌بینید. دور بزنید و وارد گردشگاه بشوید.

فاصله مشهد تا گردشگاه بابا امان بجنورد، ۲۶۵ کیلومتر است و سه ساعت طول می‌کشد تا مشهدی‌ها خودشان را به اینجا برسانند. البته گردشگاه درست سر راه زائران امام رضا (ع) است.

 

مرتبط:پاریس کوچولوی ایران کجاست؟

منطقه شكار ممنوع دركش و هاور در ۳۰ كیلومتری جنوب غربی شهر آشخانه و ۷۰ کيلومتري شهر بجنورد قرار دارد. این منطقه با فاصله اندکی از جاده آسیایی از آب و هوایی معتدل، جنگلی و كوهستانی برخوردار است و چشمه سارهای فراوانی را در خود جای داده است. به علاوه، تنها جنگل بلوط شرق كشور در این منطقه قرار گرفته است.

كوه های جنوب منطقه دركش و هاور كه بخشی از رشته كوه آلاداغ است پوشیده از انواع درختان جنگلی است كه مناظر بسیار زیبا و محیطی دلچسب را برای گردشگران و كوهنوردان به وجود آورده است. بلندترین ارتفاع کوه های این منطقه در حدود ۲۸۰۰ متر از سطح دریا است.

وسعت جنگلهای این منطقه در حدود ۲۰۰۰۰۰ هکتار برآورد شده است. از جنگلهای این منطقه میتوان به جنگل زو و جنگل هاورگوزگ اشاره کرد. رودخانه های متعددی همچون رودخانه هاور،چشمه كندآب، کانی شخو و کانی گوزگ در این منطقه جریان دارند که در اکثر ماه های سال دارای آب هستند.

روستاي درکش در منطقه ای کوهستاني و در درون دره استقرار يافته و از سطح دريا هزار و ۴۰ متر ارتفاع دارد، از اطراف توسط کوه های بلند در بر گرفته شده و قسمت جنوبی آن به دره کنداب و کوه‏هاي بلند آلاداغ با ارتفاع دو هزار و ۴۵۵ متر محدود مي‏ شود. درکش متاثر از اقليم کوهستاني، زمستان‏هاي سرد و تابستان‏هاي معتدل دارد و ميانگين بارندگي سالانه آن نیز حدود ۲۶۵ ميلي‏متر گزارش شده که این موارد سبب شده تا این روستا دارای طبیعتی روح نواز، چشمه های آب شیرین فراوان و آب و هوایی دل انگیز باشد. آب چشمه های فراوان این روستا پس از تجمیع رودخانه ای می سازد به نام رودخانه درکش یا زوهاور که در میان روستا جریان دارد و لطف گردش در این منطقه را دوچندان می کند.

اطراف روستای درکش را جنگل های زیبا و چشمه ها و آبشارهای دیدنی فرا گرفته و علاوه بر این تنها ذخیره گاه جنگل های بلوط شرق کشور در جوار این روستا قرار دارد، جنگل هایی که در کنار باغات میوه مختلف، مراتع دارای گیاهان دارویی و گونه های مختلف حیات وحش زیبایی کم نظیری به این روستا داده است.

از جمله زیبایی های این روستا وجود مراتع سبز و وسیع در اطراف آن و تفرجگاه های زیبای کناره های رودخانه زوهاور و دره کنداب در جنوب روستا است که در کنار دیگر زیبایی های این خطه از ایران اسلامی همه ساله گردشگران زیادی را به خود جذب می کند.

همچنین تپه‏ هاي متعدد باستاني اطراف روستا و برج تاريخي سبزعلي خان قراچورلو، از سابقه کهن تاريخي روستاي درکش حکايت می کند، البته قدمت کنوني روستاي درکش حدودا به دو قرن مي‏ رسد.مردم روستاي درکش مسلمان و پيرو مذهب شيعه جعفري هستند و به زبان کردي کرمانجي سخن مي‏ گويند، غالب آنها مشاغل کشاورزی و دامداری دارند و عمده محصولات کشاورزی آنها نیز گندم، جو، چغندرقند و محصولات باغی نظیر انگور، گردو، هلو و سيب است.

همچنین بنا بر نظر گیاه شناسان روستای درکش داروخانه ای طبیعی است، در این روستا گنجینه‌ای کم‌نظیر از گیاهان دارویی وجود دارد و بنا به گزارش یکی از گیاه شناسان که چند سال پیش از این روستا بازدید کرده و به شناسایی گیاهان دارویی آن پرداخته بود در این روستا۳۸۰ گونه گیاه دارویی وجود دارد که ۷۹ گونه از آنها بسیار ارزشمند هستند. به عنوان نمونه گیاه بابونه که یکی از گیاهان دارویی منحصر به فرد در زمینه درمان بیماری های گوارشی محسوب می شود به وفور در اطراف این روستا می روید.

حیات وحش

جنگلهای منطقه دركش و هاور یکی از زیستگاه های مرال (گوزن قرمز) است. مرال‌ها (گوزن قرمز) جثه بزرگ و قوی دارند. طول سر و تنه این حیوان را۱۶ تا ۲۵۰ سانتی‌متر، دم آن ۱۲ تا ۱۵ سانتی‌متر، ارتفاع این حیوان از زمین۱۲۰ تا ۱۵۰ سانتی‌متر و وزن آن ۱۰۰ تا ۲۵۰ کیلوگرم است. این حیوان شاخ‌های بلند با شاخک‌های منظمی دارد که این عامل زیبایی آن را دوچندان كرده است.همه ساله در اواخر اسفند تا اوایل فرودین شاخ‌های این حیوان می‌افتد و شاخ‌های جدیدی ایجاد می‌شود که این شاخ‌ها در ابتدا مخملی شکل و بتدریج تا زمان جفت‌گیری استخوانی می‌شوند.مرال‌ها، موهای کوتاه به رنگ خاکستری تیره دارند که این رنگ در فصل تابستان و در زمان جفت‌گیری به زیباترین شکل (قهوه‌ای تیره) مبدل می‌شوند.زمان جفت‌گیری مرال‌ها (گوزن قهوه‌ای) از اواسط شهریور تا اواسط مهرماه است.این حیوانات شبگرد بوده و به صورت اجتماعی زندگی می‌کنند.

مرتبط:

مزدوران _طولانی ترین غار خراسان