نوشته‌ها

هدف از برگزاری بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ در توکیو چیست؟

المپیک توکیو و بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ بخشی از برنامه بلندمدت بهبود گردشگری کشور ژاپن است.

کیرستن هولمز از دانشگاه کرتین استرالیا اظهار کرد: ژاپن نه تنها علاقه دارد خود را به‌عنوان میزبانی موفق برای رویدادهای بین‌المللی معرفی کند بلکه می‌خواهد مقصدی برای آغاز گردشگری جهانی باشد. کشور ژاپن امیدوار است که بازی‌های المپیک بتواند مزایای طولانی‌مدت برای صنعت گردشگری فراهم کند.

با اوج‌گرفتن بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۲۰ در توکیو، تاثیر بیماری همه‌گیر کووید- ۱۹ بر گردشگری ژاپن همچنان برای مردم محلی و مقامات دولتی به‌عنوان موضوعی مهم خواهد بود.

به گزارش آسوشیتدپرس، اوایل ماه جاری تامایو ماروکاوا، وزیر المپیک ژاپن عنوان کرد که هیچ تماشاگری اجازه حضور در بازی‌های المپیک توکیو ۲۰۲۰ را نخواهد داشت و این قانون ضررهای بسیاری برای جاذبه‌های گردشگری و مشاغل محلی بوجود خواهد آورد.

اقتصاد ژاپن در سال ۲۰۲۰ به دلیل همه‌گیری ۴.۸ درصد کاهش یافت و این افت بزرگ تنها با هزینه ۱۵.۴ میلیارد دلار برای برگزاری بازی‌های تابستانی مرتبط است. پیش از شیوع ویروس کرونا، توکیو انتظار داشت پذیرای بیش از ۴۰ میلیون بازدیدکننده خارجی برای المپیک ۲۰۲۰ باشد.

به گزارش بی‌بی‌سی، بازی‌های توکیو فقط مرحله اول یک طرح بزرگ ترمیم اقتصادی است و هدف مقامات گردشگری در ژاپن ۶۰ میلیون بازدیدکننده سالانه تا سال ۲۰۳۰ است و عدم اطمینان درباره شیوع مداوم بر این برنامه‌ها تاثیر خواهد گذاشت.

کشور ژاپن حباب ایمنی ویروس کرونا را برای هزاران خبرنگار که بازی‌های تابستانی را پوشش می‌دهند ایجاد کرده‌است. خبرنگاران متعهد شدند که هرگز از گروه دور نشوند، با ساکنان گفت‌وگو نکنند و تمام دستورالعمل‌ها را اجرا و اگر قوانین را نقض کنند، از کشور اخراج می‌شوند.

به گزارش گاردین، وزارت گردشگری ژاپن امیدوار است وقتی اعتماد مخاطبان برگردد و سفرهای غیرضروری بین‌المللی بار دیگر بی‌خطر تلقی شود، راهبردهای توسعه گردشگری بیش از بازی‌های المپیک به بازگشت مردم به این منطقه کمک خواهد کرد. مزایای توسعه گردشگری مربوط به بازی‌های تابستانی در کوتاه‌مدت و بلندمدت غیرقابل انکار است اما عدم اطمینان در مورد شیوع بیماری کووید- ۱۹  برای دولت ملی وضعیت بی‌سابقه‌ای ایجاد کرده است.

منبع: ایسنا

داستان اشتباهی که در هدیه‌ تاریخی بهبهانی‌ها به المپیک توکیو رخ داد

۳۸ سال از زمانی که گور ارجان دو هدیه برای بهبهانی‌ها به تاریخ هدیه کرد، می‌گذرد. یکی ظرف (جام ارجان ) و دیگری بازوبندی نشان قدرت که همراهِ اسکلتِ باقی مانده درون تابوتی برنزی کشف شد و همان شد که یکی را نمادِ شهر بهبهان انتخاب کردند و دیگری را نماد کاروان ورزشی ایران در مسابقات بین‌المللی المپیک توکیو.

ارجان در زمان حکومت ایلامیان از مراکز قدرت بود؛ شهر قدیم فارس، در حاشیه رود مارون نزدیک شهر بهبهان که در زمان ساسانیان استان پارس به پنج کوره یا خره ( ناحیه ) تقسیم می‌شد. کوره استخر، اردشیر خوره، دارابگرد، بیشاپور و ارّجان ، کوره ارگان یا ارّجان سمت مغرب فارس یعنی بهبهان تا گناوه. جغرافیدانان اسلامی ارّجان را مرکز ایالتی به همین نام در غربی‌ترین ایالات پنجگانه فارس دانسته‌اند؛ البته تا پایان قرن هفتم قمری. شهری وسیع و آباد که در قرن هفتم، اسماعیلیان به آن حمله کردند و سرانجام دست آن‌ها افتاد و دیگر رونق نگرفت، حتی مردم آن به شهر مجاور یعنی بهبهان کوچ کردند.

و شهر پنهان بود تا سال ۱۳۶۱ شمسی که در زمان خاکبرداری از این محل و در ده کیلومتری شمال بهبهان دخمه‌هایی پیدا شد مربوط به آرامگاهی از تمدن ایلام، یافته‌های تازه و اشیایی نفیس و گرانبها از داخل آن به دست آمد. باستان‌شناسان در این آرامگاه به تابوت برنزی U شکلی برخوردند، که درون و بیرون آن علاوه بر اسکلت درون تابوت اشیای مختلفی قرار داشت؛ یک حلقه طلایی، نود و هشت دکمه طلایی، یک خنجر، تکه‌های پارچه و میله‌ای نقره‌ای. یافته‌های بیرون تابوت هم یک پایه برنزی، یک چراغ برنزی، یک تنگ نقره‌ای، یک تنگ برنزی، ساغری برنزی و ده ظرف استوانه‌ای شکل برنزی بود، یکی از کشفیات مهم این محوطه تاریخی، حلقه قدرت زرینی است که در دست چپ متوفی قرار داشت.
جام ارجان
بازوبند قدرت ارجان که به عنوان نماد شهر بهبهان در ورودی این شهر نصب شده است
مردم بهبهان با انتخابی متفاوت برای نماد شهرشان از بین نشانه‌های دیگر مانند میوه، ساز، گندم، گل نرگس با چهار هزار سال قدمتش و خرما؛ شکوهِ تاریخِ شهرشان را به نمایش گذاشتند، آن هم با انتخابِ بازوبندی بیش از دو هزار ساله و نمادی معروف به «حلقه قدرت ارجان» که آن را شکوه تاریخ‌شان می‌دانند، نمادی باقی مانده از قرن هشتم قبل از میلاد یعنی چیزی حدود دو هزار و هشتصد و بیست سال قبل.
blank

تصویر پنج نوار داخلی جام ارجان

اما ظرف ارجان که مردم شهر آن را «ظرف زندگی» هم می‌نامند، کمتر از ۱۰ روز قبل به عنوان نماد کاروان ایران برای حضور در بازی‌های توکیو تایید نهایی گرفت. بشقابِ مفرغی که پنج ردیف نقش، مربوط به آداب و رسوم زندگی آن زمان دارد و اصلا  به همین دلیل هم به نام جام زندگی معروف شد. جامی که بخشی از تاریخ فراموش شده ایلام در ان نقش بسته شده است و به همین دلیل هم ان را یکی از ارزنده‌ترین ظروف باستانی ایران می‌نامند.اما در این میان و در زمان معرفی جام ارجان به عنوان اثری تاریخی از شهرستان بهبهان، برخی رسانه‌ها و حتی برنامه‌ای تلویزیونی این اثر تاریخی را متعلق به همسایه‌ی بهبهان یعنی استان کهکیلویه و بویراحمد دانستند، اشتباهی که با رخ دادن آن، فعالان و علاقه‌مندان تاریخ و میراث بهبهان نسبت به آن واکنش نشان دادند.

blank

با وقوع این اشتباه محسن پرهیزگار، کاندیدای یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی در نامه‌ای که عنوانش را «نامه پادشاهی دوره عیلامی “کیدین هوتران” به فرماندار بهبهان» گذاشته است، نسبت به این اتفاق معترض شده است.

او در بخشی از نامه خود خطاب به زمانی‌اصل، فرماندار بهبهان با اشاره به اشتباه پیش آمده و تکرار این اشتباه در برنامه صبح بخیر ایران ۱۷ آذر، آورده است: «متاسفانه این سرزمین دشمنان قسم خورده زیادی دارد، پس جایی برای این‌گونه اشتباهات فاحش، متصور نیستم. لذا مردم بابت عدم سواستفاده ان دشمنان در کنار فرمانداری شا تجمع نمی‌کنند، اما بر شماست که هر چه سریع‌تر هماهنگی‌های لازم برای عذرخواهی مسوولان دولتی و صداوسیما را از مردم این دیار باستانی و اصلاح خبر اقدام نمایید.»

او همچنین به وضعیت محوطه باستانی چگاسفلی اشاره کرده و درخواست توجه به این محوطه‌ باستانی بهبهان را نیز کرده است.

جام ارجان
از جام ارجان چه می‌دانید؟
کرم میرزایی، کارشناس موزه ملی ایران در یادداشتی ظرف زندگی را یکی از آثار تاریخی می‌داند که برخی نگاره‌های ورزشی از گذشته‌های دور روی آن حک شده است. او در بخشی از یادداشت خود آورده است: «جشن‌ها و آیین‌های ملی و مذهبی که در زمان‌های آرامش، مواقع پیروزی بر دشمن، برگزاری مناسک مذهبی و برای رفع نیاز برپا می‌شدند، همیشه با انجام حرکات نشاط‌آور و تفریحی افرادی همراه بود و کسانی که بیشتر از دیگران به توانایی‌های جسمی و روحی خود پی برده بودند و با تقویت آن سعی در بهره‌برداری و اجراء آن‌ها می‌کردند. شاید آن‌ها بر این باور بودند که برگزاری رقابت‌هایی میان افراد و علاقمندان تقویت قوای بدنی، ایجاد انگیزه برتری‌جویی، والاطلبی، حس قدرت و اعتماد به نفس و انتقال شادی و توانایی به دیگران موثر است.از یادگارهای ارزنده به جامانده از فرهنگ بشری، که گوشه تاریکی از زندگی گذشتگان را برای ما روشن ‌می‌کند، نگاره‌های جام ارّجان است، جامی که اندازه قطر دهانه این جام بزرگ که به جام زندگی نیز معروف است . ۵/۴۳ سانتی متر و عمق آن ۵/۸ سانتی متر است. درون ظرف با ظرافت و استادی از نگاره‌های گوناگون منقوش شده است به طوری که تمام ظرف را دربرگرفته است.

او در این مقاله در تحلیل نگاره‌های جام ارجان «نگاره‌های این ظرف را در پنج نوار و یک بخش میانی تقسیم‌بندی کرده که هر نوار توسط زنجیره‌ای از نوار دیگر جدا شده و پهنای نوارها از لبه ظرف به مرکز آن پیوسته کمتر می‌شود و در مرکز ظرف نقش کل ۱۶ برگی دیده می‌شود. نگاره‌هایی زنجیره‌ای نیز به صورت گیس بافت و قیطانی سه گانه درهم تابیده درمیان نوارها نقش شده‌اند.»

او در بخش‌های مختلفی از این تحلیل به نگاره‌های ورزشی اشاره می‌کند؛ «انجام حرکات ورزشی مانند بالانس زدن، پل زدن و سه صحنه آکروباتیک، توسط ۱۲ نفر در نوار چهارم این ظرف به خوبی دیده می‌شود.

همچنین در نوار دوم جام نیز دو مرد در حالی که هر یک از آن‌ها یکی از پاهای خود را گرفته و با حالت لی لی با رقیب مقابل در حال زورآزمایی  است، دیده می‌شود. امروزه این گونه مسابقات زورآزمایی درمیان جوامع روستایی به اشکال گوناگون هنوز اجرا می‌شوند. با توجه به نوع پوشاک به کار رفته در این نگاره، با آنچه درمیان ورزشکاران ورزش‌های باستانی موسوم است، شباهت دارد . این ورزش ترکیبی از قدرت بدنی ، تمرکز ذهنی و حفظ تعادل است. بدیهی است که ، ورزشکاران برای برنده شدن باید واجد این ویژگی‌ها باشند.

یا در نوار سوم مردی را نشان می‌دهد که افسار اسب را می‌کشد، این نگاره یادآور سنت پرورس اسب در هزاره اول پیش از میلاد، در ایران است.

در نخستین نوار جام ارجان نیز که تصویر یک ارابه با دو اسب به چشم می‌خورد. ارابه‌رانان دو  نفر هستند که یکی از آن‌ها سکان هدایت ارابه را به عهده دارد و دیگری حیوانات شکار شده را نگه داشته است که این نگاره شاید نشان دهنده‌ بخشی از یک مسابقه باشد که طی آن افراد ضمن شکار حیوانات باید به سرعت خود را به خط پایان برسانند، بدیهی است که این رقابت هیجان انگیز دو نفره علاوه بر چیره دستی در شکار ، تیراندازی و تمرکز ، نیاز به مهارت در ارابه رانی دارد.»

منبع:ایسنا

آشنایی با فرهنگ ژاپن در “موزه ملی توکیو”

تعلق خاطر داشتن به گذشته یکی از ویژگی‌های انسان بودن است، هیچ انسانی وجود ندارد که به تاریخ خود علاقه نداشته باشد، از همین رو موزه‌ها یکی بهترین مکان‌ها برای آشنایی با فرهنگ یک ملت هستند. در موزه‌ها می‌توان به تماشای آثار به جای مانده انسان‌ها و محیط اطرافشان که در گذشته زندگی می‌کرده‌اند، نشست.

“موزه ملی توکیو” نیز از دسته این موزه‌ها است که در منطقه تایتو و دل پارک اوئنو توکیو واقع شده است. موزه ملی توکیو قدیمی‌ترین موزه کشور ژاپن است که در سال ۱۸۷۲ تاسیس شده است.

تاسیس این موزه در سال ۱۸۷۲ زمانی که اولین نمایشگاه توسط دپارتمان موزه وزارت آموزش و پرورش برگزار شده بود، اتفاق افتاده است و این نمایشگاه در اصل به عنوان افتتاحیه این موزه برگزار شد. گفته می‌شود که این موزه پس از افتتاح تغییر مکان داده اما در سال ۱۸۸۲ دوباره به مکان اصلی که همان پارک اوئنو است، بازگشته است.

موزه ملی توکیو

حدود ۱۰۰ سال است که از تاسیس موزه ملی توکیو می‌گذرد که در این مدت این مجموعه با تغییر و تحولات بسیار سازمانی و طبیعی همراه بوده است . گفته می‌شود موزه ملی توکیو در دو دوره دو نام متفاوت از جمله «امپریالیست» در سال ۱۸۸۶ و موزه سلطنتی «امپریال توکیو» در سال ۱۹۰۰ داشته که نام فعلی این موزه از سال ۱۹۴۷ بر روی مجموعه باقی مانده است.

همانطور که گفته شد این موزه علاوه بر تغییرات سازمانی که از زمان تاسیس داشته با اتفاقات طبیعی مانند زلزله که در سال ۱۹۲۳ در ژاپن اتفاق افتاد نیز رو به‌رو شده است، البته موزه ملی توکیو در سال ۱۹۴۵ طی جنگ جهانی دوم نیز یک دوره تعطیلی را تجربه کرده است.

موزه ملی توکیو یک گالری منحصر به فرد بوده که بیش از ۱۰۰ هزار شیء ژاپنی، چینی و هندی در آن به نمایش درآمده است. این موزه دارای آثار هنری و باستانی جمع آوری شده از آسیا به خصوص با تمرکز بر روی ژاپن است. اشیاء موزه ملی توکیو شامل ۸۷  دارایی گنجینه ملی ژاپن و ۶۱۰ اثر  مهم از دارایی  فرهنگی این کشور وجود دارد.

علاقه‌مندان می‌توانند در این موزه از هنر مردم کشور ژاپن از جمله هنر سفالگری، مجسمه‌های بودایی، سلاح‌های تاریخی، تجهیزات نظامی قدیمی، کوزه و سرامیک‌های خاص ژاپنی و چینی، شمشیرهای سامورایی و لباس‌های معروف مردم این کشور دیدن کنند و ساعاتی را در فرهنگ مردم ژاپن غرق شوند.

موزه ملی توکیو در پنج طبقه ساخته شده که بخش‌هایی با عناوین هونکان، تیو کان، هیوکیکان، هیسیکان، هوریوجی هوموتسوکان، همچنین شیر یوکان و … را شامل می‌شود.

موزه ملی توکیو

ساختمان گالری «هونکان» که مربوط به هنرهای ژاپنی است توسط معمار بریتانیایی  طراحی شد که در زلزله بزرگ کانتو در سال ۱۹۲۳ به شدت آسیب دید. در این بخش مهمترین ویژگی‌های فرهنگ ژاپن در دو طبقه به نمایش درآمده است.

گالری «تویوکان» که بخش آسیایی موزه است در سال ۱۹۶۸ افتتاح شده و ۱۰ اتاق نمایشگاهی مختلف دارد که در این بخش بازدیدکنندگان می‌توانند هنر و باستان‌شناسی آسیا، از جمله چین، کره، آسیای جنوب شرقی، هند، شرق میانه و مصر را به تماشا بنشیند.

ساختمان و بخش «هیوهیکان» در این موزه به عنوان یک نمونه برجسته سبک معماری غربی دوره میجی شناخته می‌شود و اغلب در زمان رویدادها و نمایشگاه‌های موقت علاقه‌مندان می‌توانند از آن بازدید کنند.

گالری «هیسیکان» در موزه ملی توکیو به عنوان فضایی برای نمایشگاه‌های ویژه و خانه گالری باستان‌شناسی ژاپن ایجاد شد. در این بخش بازدیدکنندگان می‌توانند تاریخچه ژاپن را از دوره باستان تا قبل از مدرن از طریق اشیاء باستانی حاضر در مجموعه دنبال کرده و بشناسند؛ در این بخش نمونه‌هایی از سفالگری که مربوط به ۱۰ هزار سال قبل از میلاد است به نمایش درآمده‌اند.

موزه ملی توکیو

«هوریوجی هوموتسوکان» نیز از بخش‌های موزه توکیو است که به واسطه حضور کارهای هنری از ۳۱۹ گنجینه سلطنتی با آخرین فناوری‌ها حفاظت می‌شود.

از آثار حاضر در این موزه می‌توان به مواردی از جمله گنجینه شوسوئین که متعلق به قرن هشتم میلادی است اشاره کرد؛ در این موزه همچنین اشیائی ایرانی مانند ساز عود، چوب معطری که بر روی آن با زبان فارسی پهلوی مطلبی نوشته، گلابدان بزرگ با سری به شکل پرنده از دوره ساسانیان، جام با سری به شکل اژدها و کاسه شیشه‌ای ۸۰ تکه‌ای متعلق به قرن ششم به نمایش درآمده است.

تعدادی از آثار موجود در موزه ملی توکیو چیزی بیش از ۱۴۰ سال قدمت دارند که برخی از آن‌ها مانند آثار تاریخی دوران مینگ و هان توسط کلکسیونر دارها به این مجموعه هدیه داده شده است، در این موزه همچنین مجموعه‌ بزرگی از مجسمه‌های بودایی به چشم می‌خورند که برای بازدیدکنندگان از این موزه می‌تواند بسیار منحصر به فرد باشد.

منبع:

www.japan-guide.com

www.britannica.com

مرتبط:

راهکار هتل‌های ژاپن برای جذب گردشگر

قلعه مجلل و زیبای اوزاکا در ژاپن

با بزرگترین نمایشگاه ژاپن آشنا شوید

بزرگترین بازارهای جهان برای خرید سوغاتی‌های عجیب

پایگاه اینترنتی یواس‌ای تودی در مطلبی به معرفی بزرگترین بازارهای جهان برای مسافران پرداخت و نوشت: سوغاتی ثمره یک سفر است و مسافران با مراجعه به بازارهای مطرح یک منطقه سعی در خرید بهترین هدیه را دارند. زمانی که در سفر هستید، خرید یک تجربه واقعاً جالب است.

در این مطلب به بزرگ‌ترین فروشگاه‌ها و بازارهای کشورهای مختلف جهان اشاره شده است. این بازارها نه‌تنها از وسعت بالایی برخوردارند بلکه نیازهای مسافران را با تنوع بسیار برآورده می‌کنند.

میدان جامع الفناء

جامع الفناء در مرکز مراکش واقع شده است. این بازار مرکز خرید بسیاری از مسافران است و اجناس سنتی این بوم را می‌توان در آنجا یافت. ساحران مار پرطرفدارترین گروه در بازار جامع الفناء هستند.

 

بازار هفتگی چاتوچاک

بازار هفتگی چاتوچاک در بانکوک به مساحت ۲۷ جریب واقع شده است. بیش از ۱۵ هزار خرده‌فروش در این بازار محصولات خود را عرضه می‌کنند. کیف پوست مار، مبلمان چوب ساج، و خوراک حشرات سرخ‌شده پرطرفدارترین کالاهای عرضه شده در این بازار هستند.

 

وال دراگ

وال دراگ برای نخستین بار در داکوتای جنوبی با آب دادن به مسافران فعالیت خود را آغاز کرد و امروزه به یک جاذبه گردشگری تبدیل شده است. این فروشگاه در مساحتی به وسعت ۲۳ هزار متر هرگونه کالای تخصصی و غیرتخصصی را می‌فروشد.

 

بازار جادوگر

بازار جادوگر در شهر لاپاز بولیوی واقع شده است و هرگونه طلسم مخصوص جادوگران، اکسیرها و داروهای گیاهی را می‌تواند در این بازار یافت.

 

بازار شناور موآرا کویین

بسیار از روستاییان شهر بانجارماسین در اندونزی محصولات خود را در بازار شناور موآرا کویین به فروش می‌رسانند. مسافران برای خرید از این بازار باید سوار قایق شوند.

 

گنج مارت

گنج مارت، یک فروشگاه سه‌طبقه در آربور میشیگان است که به فروش اجناس خاص دسته دوم معروف است.

 

فروشگاه آکی هابارا

این فروشگاه در مرکز شهر توکیو واقع شده است و انواع کتاب‌های کُمدی و انیمیشن، تجهیزات خاص الکترونیکی و رایانه‌ای که به ثبت نرسیده است در اینجا به فروش می‌رسد.

 

بازار آکودِسیوا

این بازار در شهر لومه توگو واقع شده است. انواع طلسم و معجون ویژه شکار حیوانات در این بازار یافت می‌شود. بخش عمده‌ای از این بازار را انواع پوست‌ و استخوان حیوانات تشکیل می‌دهد که به گفته اهالی محلی قابلیت درمانی دارند.

 

بازار زامبی

بازار زامبی در لاس‌وگاس مکاشفات و تجارب شکار زامبی را منعکس می‌کند.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

محبوب‌ترین شهرهای جهان در سال ۲۰۱۶

بنابر بررسی‌های مستر کارت برای دومین سال متوالی عنوان محبوب‌ترین شهر جهان به بانکوک رسید.

شهر آسیایی بانکوک با کنار زدن لندن، پایتخت انگلیس عنوان محبوب‌ترین شهر جهان را در سال ۲۰۱۶ به دست آورد.

مستر کارت، هرسال شاخص متراکم‌ترین شهرهای جهان با گردشگران را اعلام می‌کند که برای دومین سال متوالی عنوان محبوب‌ترین شهر جهان به بانکوک رسید.

در یک سال گذشته بیش از ۲۱ میلیون و ۴۷۰ هزار گردشگر از بانکوک بازدید کرده‌اند. این آمار در حالی منتشر شده است که این شهر در اواخر سال ۲۰۱۵ شاهد دو بمب‌گذاری بود.

لندن با ۱۹ میلیون و ۸۸۰ هزار بازدید در رتبه دوم این فهرست قرار گرفته است. پاریس، دبی و نیویورک جایگاه سوم تا پنجم این فهرست را از آن خود کردند.

با ۲۰ شهر محبوب جهان و تعداد گردشگرانی که در سال گذشته از آن بازدید کرده‌اند آشنا شوید.

بانکوک/ ۲۱ میلیون و ۴۷۰ هزار گردشگر

لندن/ ۱۹ میلیون و ۸۸۰ هزار گردشگر

پاریس/ ۱۸ میلیون و ۳۰ هزار گردشگر

دبی/ ۱۵ میلیون و ۲۷۰ هزار گردشگر

نیویورک/۱۲ میلیون و ۷۵۰ هزار گردشگر

سنگاپور/۱۲ میلیون و ۱۱۰ هزار گردشگر

کوالالامپور/۱۲ میلیون و ۲۰ هزار گردشگر

استانبول/۱۱ میلیون و ۹۵۰ هزار گردشگر

توکیو/۱۱ میلیون و ۷۰۰ هزار گردشگر

سئول/۱۱ میلیون و ۲۰۰ هزار گردشگر

هنگ‌کنگ/۸ میلیون و ۳۷۰ هزار گردشگر

بارسلونا/۸ میلیون و ۲۰۰ هزار گردشگر

آمستردام/ ۸ میلیون گردشگر

میلان/ ۷ میلیون و ۶۵۰ هزار گردشگر

تایپه/۷ میلیون و ۳۵۰ هزار گردشگر

رم/ ۷ میلیون و ۱۲۰ هزار گردشگر

اوزاکا/ ۷ میلیون و ۲۰ هزار گردشگر

وین/ ۶ میلیون و ۶۹۰ هزار گردشگر

شانگهای/ ۶ میلیون و ۱۲۰ هزار گردشگر

پراگ/ ۵ میلیون و ۸۱۰ هزار گردشگر

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

با بزرگترین نمایشگاه ژاپن آشنا شوید

بزرگترین مرکز نمایشگاه بین‌المللی توکیو که یکی از مراکز برجسته کنفرانس در کشور ژاپن به حساب می‌آید، در یکی از امن‌ترین و قابل دسترس‌ترین مناطق توکیو واقع شده است.

نمایشگاه بزرگ توکیو، که به طور رسمی به عنوان “مرکز نمایشگاه بین‌المللی توکیو” شناخته می‌شود، بزرگ‌ترین مرکز اجلاس و نمایشگاه در کشور ژاپن است که در ناحیه Ariake Minami و در ساحل شهر واقع شده است. این شهر یک پایگاه پیشرو برای رویدادهای تجاری و گردشگری بین‌المللی است و با وجود زیرساخت‌های شهری مقاوم در برابر فاجعه، شهری امن به حساب می‌آید.

ساخت بنای نمایشگاه بزرگ توکیو که قرار بود به عنوان محل برگزاری مسابقات کشتی، شمشیربازی و تکواندوی المپیک ۲۰۲۰ مورد استفاده قرار گیرد، در اکتبر سال ۱۹۹۲ آغاز شد و در اکتبر سال ۱۹۹۵ به پایان رسید ولی با توجه به کاهش بودجه عمومی، کمیته سازماندهی مجبور به تغییر کاربری آن شد و پس از افتتاح در آوریل سال ۱۹۹۶،به عنوان اصلی‌ترین مرکز مطبوعاتی و پخش بازی‌ها مورد استفاده قرار گرفت. این مکان که سالانه شاهد برگزاری Tokyo Anime Fair در ماه مارس، Japan Hobby Show در آوریل، Tokyo Book Fair در جولای، Tokyo Motor Show در اکتبر، Eco-Products Fair در دسامبر، biannual DESIGN Festa در ماه می و نوامبر و صدها رویداد دیگر است، حدود ۳۰ دقیقه از ایستگاه مرکزی توکیو فاصله دارد و دسترسی به آن از طریق پنج خط اتوبوس شهر توکیو امکان‌پذیر است.

blank

این مرکز که به سه حوزه اصلی برج کنفرانس، سالن نمایشگاه شرقی و سالن نمایشگاه غربی تقسیم می‌شود، در زمینی به مساحت ۲۳۰ هزار و ۸۷۳ مترمربع بنا شده و در ساخت آن قاب فولادی و سازه‌های بتنی تقویت شده به کار رفته است. هر یک از این سه حوزه دارای رستوران‌ها و امکانات پشتیبانی خود است ولی ویژگی برجسته و شاخص این بنا معماری منحصر به فرد برج کنفرانس هشت طبقه ۵۸ متری آن به حساب می‌آید. این برج شیشه‌ای از چهار هرم متقاطع تشکیل شده است که روی مجموعه مرکزی واقع شده‌ است و در ساختمان بیرونی آن آثار هنری پراکنده‌ای همچون مجسمه غول پیکر یک ارّه، یک برکه بزرگ تغییر شکل یافته و سه تخته سنگ مرمر به چشم می‌خورد.

طبقه اول برج کنفرانس این بنا دارای یک سالن پذیرایی ۱۱۰۰ نفره و چهار اتاق کنفرانس متفاوت است. طبقه دوم شامل ورودی بازارچه است که منطقه اصلی دسترسی به سالن ورودی به حساب می‌آید. این سالن به محل برگزاری نمایشگاه‌ها و بازارها منتهی می‌شود. با توجه به ساختار برج که در بالای زمین واقع شده است، طبقات سه تا پنج در آن وجود ندارد و دسترسی به طبقات ششم و هفتم از طریق پلکان برقی سالن ورودی طبقه دوم امکان‌پذیر است. طبقه ششم این مرکز ۱۰ اتاق کنفرانس کوچک تا متوسط دارد که با حذف پارتیشن‌های جداکننده بعضی از آن‌ها می‌توانند به فضاهای بزرگ‌تر تبدیل شود. طبقه هفتم نیز شامل یک اتاق ۱۰۰۰ نفره بین‌المللی، یک اتاق کنفرانس بزرگ و سه اتاق کنفرانس بسیار کوچک‌تر است و طبقه هشتم پنج اتاق کنفرانس دارد.

blank

طرح‌بندی اصلی سالن نمایشگاه شرقی که در نزدیکی منطقه اصلی برج قرار دارد، شامل یک گالری مرکزی ۶۰۰ متری با سقف شیشه‌ای است که دارای سه سالن نمایشگاهی یکسان و یک پارکینگ زیرزمینی است و ارتفاع کلی این ساختار سه طبقه است. این مجموعه مجهز به پیاده‌روهای متحرک، فروشگاههای موادغذایی، پله‌برقی، تابلوهای الکترونیکی و تعدادی از امکانات مرتبط دیگر است. هر یک از سالن‌های این نمایشگاه دارای سقف متحرک است که امکان تنظیم نور ورودی خورشید به داخل را در اختیار غرفه‌داران قرار می‌دهد. علاوه براین، به منظور دسترسی به فضایی بزرگتر امکان ادغام سالن‌ها با یکدیگر و افزایش مساحت فضا تا سه برابر بیشتر وجود دارد.

blank

نمایشگاه سالن غربی شامل چهار سالن داخلی است که در اطراف یک اتاق مرکزی قرار گرفته‌ است. سالن‌های یک و دو، طبقه اول را اشغال می‌کند و هر کدام مجهز به یک اتاق نشیمن، دو دفتر نمایش و هفت اتاق جلسه است. در صورت لزوم، می‌توان این مناطق که همگی دارای سقف شیشه‌ای است را با یکدیگر ترکیب کرد تا فضای نمایشگاهی بزرگ‌تری در اختیار قرار گیرد. سالن‌های سه و چهار به طور جداگانه کوچکتر از سالن‌های طبقه اول است و در فضای بالایی ساختمان اصلی ساخته شده است که عمدتا نمایشگاه پشت‌بام است و رو به خلیج قرار دارد. همچون دیگر بخش‌های ساختمان، امکان ادغام این دو سالن نیز وجود دارد. سالن نمایشگاه غربی در مجموع شش دفتر نمایش، بیست و سه اتاق نشیمن و سه اتاق تعویض لباس دارد.

منبع:ایمنا

blank

جریمه ۱۰ هزار ینی برای گردشگران سمج | سلفی با گیشاها ممنوع!

همزمان با افزایش شکایت‌های مربوط به آزار و بدرفتاری، مقام‌های کیوتو گرفتن هر نوع عکس و سلفی با گیشاها را در این شهر گردشگرپذیر ژاپن ممنوع اعلام کردند.

گيشا در ژاپن

از این پس گردشگران خارجی که اصرار به گرفتن عکس با گیشاها داشته باشند، رقمی برابر ۱۰ هزار ین یا ۷۰ پوند جریمه می‌شوند. آمار گردشگران خارجی ژاپن به دلیل میزبانی توکیو از بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۲۰ بسیار افزایش یافته و انتظار می‌رود این روند پس از تابستان آینده و پایان بازی‌های المپیک توکیو همچنان ادامه داشته باشد.

«آلودگی گردشگری» از مهم‌ترین مسائل این روزهای مقام‌های مسئول ژاپنی است و به ویژه در شهر کیوتو بیش از دیگر مناطق و شهرها دیده می‌شود؛ جایی که گیشاها در مسیر رفتن به برنامه‌های خود با آزار و اذیت گردشگران خارجی برای گرفتن عکس و سلفی مواجه می‌شوند. پوشیدن لباس‌های محلی و سنتی موسوم به کیمونو و چهره‌آرایی‌ها خاص و عجیب باعث می‌شود خارجی‌ها به گرفتن عکس با گیشاها بسیار علاقه نشان بدهند.

مقام‌های محلی کیوتو در واکنش به انبوه شکایت‌های ساکنان و صاحبان کسب و کار تابلوهایی در مسیرهای باریک نصب کرده‌اند که نشان می‌دهد ایجاد هر گونه مزاحمت برای گیشاها و محلی‌ها برای گرفتن عکس ممنوع است. برخی محلی‌ها گفته‌اند گردشگران خارجی برای گرفتن عکس و سلفی حتی گیشاها را تعقیب و آنها را آزار می‌کنند. بند آوردن راه، کشیدن سیگار و انداختن زباله و تجاوز به حریم خانه‌ها و فروشگاه‌ها از دیگر مزاحمت‌های گردشگران است.

هر چند این ممنوع شدن و دادن جریمه ۱۰ هزار ینی از نظر قانونی الزام‌آور نیست اما ساکنان کیوتو امیدوارند گردشگران خارجی را از آزار کردن محلی‌ها بازدارد و باعث شود کسب و کار و زندگی آنها به روند عادی خود بازگردد.

منبع:همشهری

توکیو در تکاپو؛ نگاهی به سنت تصویرگری در پایتخت ژاپن

توکیو در تکاپو، عنوان مجموعه‌ برنامه‌ای است که به معرفی حال و هوای فرهنگ و زندگی در پایتخت ژاپن می‌پردازد. در این برنامهٔ «توکیو در تکاپو» خواهیم دید که هنر توکیو چطور از گذشته به امروز رسیده و به کجا می‌رود.

یکی از مهمترین مجموعه‌های اوکی‌یوئه، یا چاپ نقاشی با کلیشهٔ چوبی، در موسسهٔ آداچی نگهداری می‌شود. محبوبیت این تصاویر رنگارنگ از قرن ۱۷ تا ۱۹ میلادی در ژاپن به اوج خود رسید.

مگوری ناکایاما، مدیر بنیاد آداچی می‌گوید: «اوکی‌یوئه، در دوران تاریخیِ ادِو، بخشی از فرهنگ پاپ بود که میان مردم محبوبیت زیادی داشت. این نقاشی‌ها را چاپخانه‌ها تولید می‌کردند و موضوع‌ آنها تصویر زنان زیبا و طبیعت بود.»

blank
موضوع نقاشی‌های چاپی اوکی‌یوئه عمدتا زنان ژاپنی و مناظر طبیعت بود

او در پاسخ به اینکه چرا این نقاشی‌ها هنوز برای مردم جالبند می‌گوید: «فکر می‌کنم این نکته که ما هنوز در عصر دیجیتال، این نقاشی‌ها را یک به یک، به شکل دستی تهیه می‌کنیم خیلی جذاب است.»

هنوز بسیاری از مناظر اوکی‌‌یوئه را می‌توان در توکیو دید، نظیر فروشگاه بزرگی که نزدیک سه قرن است در یکی از خیابانهای مرکزی شهر حاضر است، یا پل شین‌اوهاشی که در نقاشی معروف اوتاواگا هیروشیگه، رهگذرانی در حال عبور از آن و زیر رگباری ناگهانی دیده می‌شوند، گرچه امروز پلی فلزی جایگزین پل چوبی شده است.

جالب آنکه ونگوگ آنقدر این نقاشی را دوست داشت که یک نخسه رنگ روغن از آن کشید. موزهٔ بنیاد آداچی، علاوه بر بازتولید برخی آثار قدیمی، از هنرمندان معاصر دعوت می‌کند تا با همین تکنیک کهن آثاری تازه خلق کنند. اینجا هنرمندان، فوت و فن کار روی کلیشه‌های چوبی را به شکل سنتی می‌آموزند تا آن را به هنرمندان نسل‌ بعد منتقل کنند.

blank
خیابانی در توکیو در مقایسه با تصویر سه قرن پیش همان خیابان به سبک اوکی‌یوئه

آکیرا یاماگوشی، اهل محلهٔ شوئوی توکیو است. آثار این هنرمند تصویرساز هم ملهم از حال و هوای همین محله است.

در مناظر شهری آکیرا، شخصیت‌ها و ساختمان‌های قدیمی ژاپنی با آسمان‌خراش‌های مدرن همزیستی دارند و عناصر جهان فانتزی و واقعیت در هم تنیده شده‌ اند. آکیرا، تصویرسازِ نامدارِ مانگا هم هست. توکیو در تولید مانگا یا داستان‌ مصورِ ژاپنی پیشگام است و فضاهای ترسیم شده در این آثار گردشگران بسیاری را جذب این شهر می‌کند.

نانا میدورو کارشناس مانگا، دربارهٔ ارتباط این دو هنر می‌گوید: «مانگا در فرهنگ و هنر عامه‌پسند ژاپن، جایگاه ویژه‌ای دارد. از طرفی، شباهت‌هایی بین مانگا و هنر اوکی‌یوئه هست. مثلا تصویرساز مانگا، مانند نقاش اوکی‌یوئه، زاویهٔ دید مشابهی را انتخاب می‌کند تا بتواند به کمک آن تحرک و پویایی عناصرِ هر قاب تصویری را چنان که باید به نمایش بگذارد.»

توکیو برای هنرهایی نظیر اوکی‌یوئه و مانگا بسیار الهامبخش بوده و تحول پیوسته‌ٔ این شهر همچنان بر نسل تازه‌ٔ هنرمندان تأثیر می‌گذارد.

blank
هنرمندان اوکی‌یوئه همچنان به سبک سنتی تعلیم می‌بینند و کار می‌کنند
منبع:یورو نیوز