نوشته‌ها

موزه هیل پالاس _بزرگ ترین موزه باستان شناسی

هند سرزمینی پهناور با چندین ایالت مختلف است، کشوری رنگارنگ که برای لمس فرهنگ و تاریخش باید به آن سفر و جاذبه هایش را از نزدیک ببینید. در هند، رفتن به موزه ها یکی از بهترین راه ها برای درک تاریخ کهن این سرزمین است، جایی که تا چشم کار می کند آثاری تاریخی می بینید که در پشت هر کدام تاریخی شنیدنی نهفته است.

ایالت کرالا یکی از ایالت های جنوبی هند است که در ساحل مالابار قرار دارد و همین ساحلی بودنش باعث شده که گردشگران زیادی به آن سفر کنند. این ایالت آنقدر جذاب است که از جاذبه ها طبیعی و تاریخی اش هر چه بگوییم کم گفته ایم. در این ایالت موزه ای بزرگ وجود دارد که کافیست دو سه ساعت وقت بگذارید و گشتی در آن بزنید تا هند را جوری دیگر بشناسید: موزه ای به اسم هیل پالاس. می خواهیم موزه باستان شناسی هیل پالاس را معرفی کنیم در ادامه با ما را همراهی کنید.

اگر به حومه شهر کوچی در ایالت جنوبی کرالای هند بروید می توانید بزرگ ترین موزه باستان شناسی این ایالت را ببینید و مطمئن شوید که بخش زیادی از تاریخ و فرهنگ این ایالت و حتی هند را از نزدیک درک کرده اید. این موزه آنقدر جذاب است که می توانید ساعت ها در آن باشید بدون اینکه گذر زمان را متوجه شوید و یا احساس خستگی کنید. در این موزه به هر سمتی که بروید با جاذبه های مختلفی روبرو می شوید که ریشه در زمان های دور دارد.

این موزه در واقع مجموعه ای است که از یک موزه باستان شناسی، موزه میراثی، پارک آهو، پارک ماقبل تاریخی و یک پارک مخصوص بچه ها تشکیل شده پس با رفتن به آن هم می توانید گشتی در تاریخ بزنید و هم در میان طبیعت پارک هایش هوایی تازه کنید. این موزه که در سال ۱۸۶۵ ساخته شده در زمان های قبل قصری بود که دفتر اداری امپراتوری و خانه رسمی پادشاه به حساب می آمد.

در اینجا وارد یک مجموعه ۲۲۰ هزار متر مربعی می شوید که از ۴۹ ساخمان مختلف تشکیل شده و برای ساخت همه آن ها از معماری سنتی جذاب استفاده شده است. امروز این قصر به موزه تبدیل شده و هر روز به جز دوشنبه ها از ساعت ۹ صبح تا ۱۲:۳۰ شب می توانید از آن بازدید کنید. قصر در ۱۲ کلیومتری ناحیه آرناکولام قرر دارد و برای رسیدن به آن می توانید از راه جاده ای و یا قطار استفاده کنید.

هیل پالاس حدود ۱۵۰ سال قبل توسط پادشاه کوچی ساخته شد و امروز بزرگ ترین موزه باستان شناسی کرالاست. قبل از اینکه وارد ساختمان ها شوید و از موزه های داخلی دیدن کنید به محوطه ای می روید که پر از درختان و گیاهان مختلف است. در همین محوطه در میان گیاهان مختلف باغ، گیاهان دارویی کمیابی پرورش داده می شود که از ارزشمندترین گیاهان جهان هستند.

موزه هیل پالاس

بعد از دیدن باغ و محوطه وارد موزه ای می شوید که به ۱۴ بخش مختلف تقسیم شده و هر بخش مربوط به موضوعی خاص است. هیل پالاس که اولین موزه میراثی کرالاست به خاطر داشتن مجموعه های پادشاهی امپراتور سابق کوچی مورد توجه گردشگران مختلف است پس خودتان را آماده کنید تا وارد دنیایی لوکس شوید. البته اینجا علاوه بر اینکه موزه ای برای نمایش آثار تاریخی و باستانی این کشور است یک مرکز تحقیقاتی هم به حساب می آید.

در میان چندین و چند ساختمانی که در این مجموعه هست چند ساختمان از بقیه برجسته ترند: در قسمتی از این موزه به قدیمی ترین ساختمان این مجموعه بر می خوید که یک ساختمان یک طبقه است که به سبک خانه های کرالا و در حدود سال ۱۸۵۰ ساخته شده است. در نزدیکی این ساختمان یک حوض و یک مکان مقدس است که جذابیت آن را بیشتر کرده است. در قسمت دیگر هیل پالاس ساختمان دیگری را می بینید که برای معماری اش از سبک معماری غربی و سنتی هندی استفاده شده است.

گالری های موجود در موزه هیل پالاس

حالا وقتش است که درباره گالری های مختلف موزه توضیح دهیم؛ موزه از چنیدن گالری تشکیل شده که بازدید از هر کدام حال و هوای خاصی دارد. در اینجا نقاشی های دیواری، مجسمه، نقاشی های رنگ روغنی، سکه، دست خط، مبلمان و وسایل خانه و هزاران اشیای دیگر به نمایش در آمده است.

 

گالری هنری موزه شامل ابزارهای قدیمی موسیقی و مجسمه هایی از خاک رس است. اگر علاقمند به نمایشگاه های بزرگ هستید به سمت معماری ارابه ها بروید اینجا یک عالمه گاری و درشکه است که همه آن ها از انگلیس وارد شدند و قبلا توسط پادشاه استفاده می شدند. در گالری سکه شناسی سکه های نقره باستانی و سکه های دوره استعماری هند را می بینید. در گالری سنگ نوشته ها اشیای مختلفی مثل سنگ ها، بشقاب های مسی، برگ های درخت نخل و … است که کتیبه هایی به زبان عبری بر روی آن ها نوشته شده است. در این موزه حتی یک گالری هم برای هنر معاصر در نظر گرفته شده است. در گالری paliam مجموعه هایی است که یکی از نخست وزیران سابق آن را به این موزه اهدا کرده است.

اگر علاقه به آثار هنری داشته باشید حتما از گالری مجسمه و گالری اسلحه خوشتان می آید و تماشای آثارش برایتان جالب توجه است. اسلحه های قدیمی که از نقاط مختلف جمع آوری شدند و مجسمه های سنگی قرن ۱۰ تا ۱۸ هم در این مکان نگهداری می شود. در قسمت گالری برنز و ابزارهای فلزی، اشیای قدیمی برنزی و نقره را می بینید که برای قرن های ۱۴ تا ۱۶ هستند.

در گالری ظروف چینی حدود ۱۶۰ ظرف چینی و سفالی وجود دارد که شامل کوزه، بشقاب ها و فنجان هایی از چین و … هستند و بیش از ۲۰۰ شی آنتیک از گلدان های سرامیکی و سفالی کشورهای چین و ژاپن، و … هم به نمایش گذاشته شده است. همین که وارد گالری حکاکی های روی چوب می شوید آثاری از قرن ۱۴ و همچنین مجسمه هایی بینظیر از عاج فیل و چوب را می بینید. گالری نقاشی ها از آن گالری هایی است که بازدید از آن را نباید از دست دهید چون پر از نقاشی های رنگ روغنی از پادشاهان سابق این شهر هست که تماشای آن ها جالب است.

 

مرتبط:

قلعه بکال (Bekal Fort) در کرالا هند

هند و عجیب ترین اسرار این کشور

 

سفری به کرالا در جنوب هند، گذشته و آینده

منطقۀ “کرالا” در جنوب غربی شبه جزیرۀ هند، یکی از مناطق زیبای این کشور است. جنگل های طبیعی، آبشارها و سواحل زیبای آن، از جمله جاذبه های گردشگری این منطقه است که توریست های زیادی را همه ساله جذب می کند.

این منطقه به دلیل زیبایی های طبیعی آن، به عنوان بهشت هند نیز شناخته می شود اما این تنها جاذبه های این ایالت نیست. آثار زیبای تاریخی در این منطقه کم نیستند و باستان شناسان در حال کاوش در منطقه ای به نام “موزیریس” هستند که اسرار زیادی از تاریخ این فرهنگ و سنت این منطقه را فاش کند.

خبرنگار یورونیوز که به ایالت کرالا سفر کرده، می گوید: “گردشگران، عاشق این مکان هستند. آفتاب گرم، فرهنگ غنی، فضای دلنشین اینجا کم نیست. هر آنچه از فرهنگ و تمدن در اینجا دیده می شود، بیشتر از ۲۰۰۰ سال عمر دارد. رد پای یونانی ها، روم ها، و حتی چینی ها که با هدایا و طلاهای زیاد در بندرهای باستانی موزیریس پهلو گرفتند تا با ادویه جات معاوضه کنند، هنوز هم دیده می شود. این رایحه ها را هنوز هم می توان استنشاق کرد.”

در پانزده کیلومتری شمال شهر کوچی در ایالت کرالا، گاوشگران در عمق ۶ متری و در حاشیۀ رودخانۀ “پریار” با عمری بالغ بر ۲۰۰۰ سال، به دنبال یافتن آثاری از بندرگاههای قدیمی اند.

پروفسور چریان، باستانشناس و سرپرست این تیم گاوشگری می گوید: “بخش مهم این یافته ها، محتوای آنهاست. در قایق هایی که در این بندر پهلو می گرفتند، سفال های زیادی وجود داشته که از آنسوی دریای مدیترانه و دریای سرخ به اینجا حمل می شده است. شواهدی مستندی به دست آورده ایم که این آثار متعلق به آنزمان بوده است. آنچه که قابل فهم است یک سیستم عالی بندری در این مکان وجود داشته و به جرات می توانم بگویم که بخشی از فرهنگ و تاریخ آن هنگام موزیریس است.”

قایق و اشیای کشف شده، مجددا پوشانده شده اند تا از گزند باد و باران محافظت شوند. بعد از حفاری های متعدد، تیم کاوشگری نقشۀ کاملی از منطقه به دست آورده اند.

سرپرست این تیم باستانشناسی می گوید: “از یافته هایمان در این حفاری ها شگفت زده ایم. کوزه های شیشه ای بسیار بزرگی کشف کرده ایم که چیزهای زیادی را روایت می کنند. فکر می کنیم که از آنها برای تقطیر استفاده می شده است. این یافته ها یک سرنخ از سنت های استفاده شده در آنچه که امروز سنت های “آیورودا” نامیده می شود، به ما می دهد. از این نمونه ها که میراث کرالا به حساب می آید، باید در این جا زیاد باشد. ادویه جات یکی از چیزهایی بود که در آن هنگام به دنبال آن تا اینجا می آمدند اما امروز مردم زیادی برای فرهنگ و سنت آیورودایی به اینجا می آیند.”

سابقۀ مبادلات فرهنگی و تجاری، به بهبود دوجانبۀ اوضاع اقتصادی و فرهنگی منجر شده است. امری که در خون اهالی کرالای امروزی نیز دیده می شود.

پروفسور چریان می گوید: “گروههای مختلف فرهنگی به اینجا آمده اند و در نتیجۀ تعامل فرهنگی میان آنها، یک نوع جهانی سازی در اینجا بوجود آمده است. علاوه بر مبادله کالا، تبادل عقاید نیز اینجا وجود داشته است.”

میراث موزیریس، از چند کشور تاثیر گرفته است. در حدود ۵۰۰ سال پس از میلاد مسیح، فاتحان دیگری به این منطقه آمدند و سپس اینجا را ترک کردند. اعراب، پرتغلی ها، اسپانیایی ها و در تمام این سده ها، مردم کرالا تلاش کرده اند میراث خود را حفظ کنند. بناهای زیادی ساخته شده و امروزه برخی از این بناها به موزه تبدیل شده است.

وقتی سوار بر قایق از رودخانه عبور می کنید می توانید در دو طرف این رودخانه، بسیاری از این بناهای قدیمی را ببنیند. حفظ موسیریس به معنای حفظ یک شیوۀ زندگی است که طی قرن های متمادی تغییر نکرده و فرهنگ خود را در تمام زمینه ها مثل صنایع دستی، موسیقی، رقص و حتی ماهیگیری حفظ کرده است. بعنوان مثال، مردم اینجا هنوز کوزه های خود را به روش همان سفال هایی که در موزه ها نگه داری می شوند، می سازند.

اوشا می گوید: “من از مادربزرگم اینکار را یاد گرفتم. او هم از مادربزرگش یاد گرفته بود. حالا قیمت خاک رس و هیزم بالا رفته و خیلی به صرفه نیست اما تنها کاری است که من بلدم و می توانم انجام دهم.”

صنعت توریسم این منطقه نیز با استفاده از سنت های بازمانده گسترش یافته است. رییس سازمان میراث فرهنگی این منطقه می گوید: “گردشگری در کرالا سیاست مسوولانه ای در پیش گرفته است. به موازات موزه های این منطقه، ما موزه های زنده به اجرا گذاشته ایم. آنچه که در اینجا می بینید همان موزۀ زنده است.”

فرهنگ و سنت های کرالای باستانی هنوز هم مثل گذشتۀ خود در این منطقه اجرا می شود. رقص “کاتاکالی” یکی از این فرهنگ هایی است که در معابد کرالا به اجرا در می آید. اگر کرالا به دنبال گذشتۀ خود بگردد، راه دوری نخواهد رفت چرا که این گذشته با زمان حال این منطقه آمیخته است.

جاذبه های گردشگری هند

هند را کشور تضادها مي‌نامند. کشوري پهناور که از کوه‌هاي هيماليا تا جنگل‌هاي زيبا و بکر کرالا و از گنگ تا ماسه‌هاي بيابان تار گسترده شده است. کشوري با يک ميليارد و دویست میلیون نفر جمعيت که به ۲۰۰ زبان مختلف صحبت مي‌کنند.

ظاره‌گر کشوري متمدن و همچنين عقب‌مانده‌ترين نقطه جهان به لحاظ فرهنگي و اقتصادي باشيد. شما در هند مي‌توانيد زشتي‌ها و زيبايي‌ها را با هم ببينيد و آنها را ملموس تجربه کنيد. هند داراي فرهنگ‌ها و اقوام متعدد و متنوع و بي‌پاياني که بناهاي تاريخي و مکان‌هاي زياد کشف نشده‌اي دارد که دل هر گردشگري را با خود مي‌برد و چشم هر بازديد‌کننده‌اي را خيره مي‌کند.

ابتدا خلاصه‌اي از ويژگي‌هاي اين کشور اساطيري را بازگو مي‌کنيم؛ پايتخت آن دهلي‌نو و زبان مردمانش هندي و انگليسي است. فاصله دهلي تا تهران حدودا چهار ساعت است و ساعت اين کشور يک ساعت از تهران جلوتر است. پيش شماره هند۰۰۹۱ است، واحد پولش روپيه و جمعيتش بيش از يک ميليارد نفر و مذهب ساکنان اين سرزمين پهناور، هندوئيسم، اسلام و بوديسم است. غير از دهلي‌نو، بمبئي، دهلي، آگرا، جيپور و گوا هم از شهرهاي هندوستان است.

در اين نوشتار ده جاذبه ديدني هندوستان پهناور را معرفي و چشمان زيبا‌پسند شما را مهمان زيبايي‌هاي اين کشورتضادها و تناقض‌ها مي‌کنيم.

 آب‌هاي کرالا؛ لذت يک قايق‌سواري جانانه

آب‌هاي کرالا مجموعه‌اي از تالاب‌ها و درياچه‌هاست با مناظر بسيار ديدني و جذاب که کمتر در عمرتان ديده‌ايد و به موازات ساحل درياي عرب در شهر کرالا قرار گرفته است. آب‌هاي کرالا دارای بسياري از گونه‌هاي منحصر‌به‌فرد آبزيان و پرندگان آبي است. امروزه گردشگري با قايق در سواحل آب‌هاي کرالا يکي از جذابيت‌هاي مهم گردشگري در آب‌هاي کرالا به‌شمار مي‌رود.

مرواريدي در ميان آب کاخ درياچه

کاخ درياچه، گويي مرواريدي در ميان موج‌هاي آرام خودنمايي مي‌کند. اين کاخ در شهر اوديپور به‌عنوان کاخ تابستاني سلطنتي در قرن ۱۸ ساخته شد ولي امروزه به يک هتل لوکس ۵ ستاره تحت‌نام «هتل و اقامتگاه تفريحي تاج» تبديل شده است. جالب‌ترين بخش بازديد از اين کاخ اين است که حمل و نقل مهمان‌ها از هتل به اسکله توسط قايق صورت مي‌گيرد. اين کاخ در سال ۱۹۸۳ زماني مشهور شد که در فيلم جيمز‌باند به‌عنوان يک اقامتگاه انتخاب شد.

عبادتگاه هندوها؛ معبد ويروپکاشکا

معبد ويروپکاشکا در شهر هامپي به‌عنوان يک حرم کوچک ساخته شد و بعدها تحت حکومت ويجاياناگارا توسعه و گسترش يافت. اعتقاد بر اين است که اين معبد بدون وقفه از زماني که يک حرم کوچک در قرن هفتم بود، مورد ستايش قرار مي‌گرفته است که آن را به يکي از قديمي‌ترين معابد هندو در هند تبديل کرده است.

ملاقات با ببر هندي پارک ملي کنها

اگر به ديدن حيات‌وحش علاقه دار‌يد، حتما در هند از پارک‌ملي کنها ديدن کنيد که يکي از زيبا‌ترين پارک‌هاي حيات‌وحش در آسيا و يکي از بهترين مکان‌ها براي مشاهده ببر هندي است. ببر هندي که در ميان جنگل‌هاي سرسبز بامبو و مراتع پوشيده از چمن در اين پارک زندگي مي‌کند، يکي از جذابيت‌هاي توريستي کشور هند است.

 هارماندير صاحب؛ عبادتگاه سيک‌ها

هارماندير صاحب، که به‌عنوان معبد طلايي نيز شناخته شده است، يکي از جاذبه‌هاي توريستي در امريتسار و مهم‌ترين مکان مذهبي براي سيک‌هاست. ساخت و ساز اين معبد توسط جي‌گورو در قرن شانزدهم آغاز شد. در قرن نوزدهم، مهاراجه رانجيت طبقات فوقاني معبد را با طلا پوشاند. اين معبد خيره‌کننده که هميشه پر از هزاران نفر زائر از سراسر هند است، يکي از معبدهاي زيبا در جهان محسوب مي‌شود.

بنارس؛ تجربه زيباي طلوع خورشيد

بنارس در سواحل رودخانه گنگ واقع است، شهري مقدس براي هندوها، بودايي‌ها و جين‌ها و همچنين يکي از قديمي‌ترين شهرهاي مسکوني در جهان است. بنارس نشان‌دهنده بهترين و بدترين جنبه هند است و مي‌تواند کمي خسته‌کننده باشد. زماني که زائران به انجام عبادات خود در رودخانه گنگ در طلوع آفتاب مي‌پردازند، منظره‌اي چشمگير در جهان است.

نماد زيبايی هند؛ تاج‌محل

نماد هند بي‌ترديد تاج‌محل است، بنايي زيبا در آگرا و مقبره‌اي از سنگ مرمر سفيد که بين سال‌هاي ۱۶۳۲ و ۱۶۵۳ به دستور امپراتور مغول، «شاه جهان» براي يادبود همسر مورد‌علاقه خود ساخته شده است. اين مکان که «اشک بر گونه ابديت» نيز ناميده مي‌شود، يکي از شاهکارهاي معماري مغول و يکي از جاذبه‌هاي توريستي بزرگ در هند است. علاوه‌بر مقبره سنگ مرمر سفيد رنگ، گنبد تاج‌محل شامل چندين ساختمان زيباي ديگر، استخر و باغ زينتي مملو از درختان و گل و بوته است و قطعا بازديد از آن يکي از مفرح‌ترين بخش سفر شما به هند است.

جايسالمر؛ شهر صحرايي

واقع در غربي‌ترين نقطه‌ راجاستان و نزديک مرز پاکستان، جايسالمِر شهر صحرايي بزرگي است. ماسه‌سنگ‌هاي ديوارهاي «شهر طلايي» مانند صحنه‌اي از شب‌هاي عربي برخاسته‌اند که در آن کاخ جايسالمِر مانند تاجي بر شهر قرار دارد. تجارت‌گرايي خارج از کنترل، ديد رمانتيک جايسالمِر را از آن دريغ کرده، اما حتي با تمام سروصدا و اتوبوس‌هاي توريستي، اين شهر مقام خود را به‌عنوان يکي از مشهورترين جاذبه‌هاي توريستي هند حفظ کرده‌ است.

غارهاي آژانتا؛ زيبايي‌هاي سنگ‌هاي حجاري شده

غارهاي باشکوه آژانتا حدود سال ۶۵۰ پيش از ميلاد رها و تا سال ۱۸۱۹ فراموش شدند تا اينکه گروهي از شکارچيان انگليسي به آنها برخورد کردند. انزواي اين غارها زمينه‌ساز چنان شرايط محافظت شده‌اي شد که برخي از نقاشي‌هاي درون اين غارها تا به امروز باقي مانده‌اند. نقاشي‌هاي ديواري محافظت‌شده، نمايش‌دهنده همه‌چيز از ميدان‌جنگ تا کشتي، خيابان‌هاي شهر و جنگل‌هاي پر از حيوانات پرتکاپو تا کوه‌هاي پوشيده از برف است.

 واراناسي؛ ديدن مراسم مذهبي

شهر واراناسي که در سواحل رود گَنگ واقع‌شده، براي هندوها، بودايي‌ها و جين‌ها مقدس و همچنين يکي از قديمي‌ترين شهرهاي مداوم مسکوني دنياست. واراناسي از خيلي جهات متجلي بهترين و بدترين جنبه‌هاي هند بوده و مي‌تواند کمي خسته‌کننده باشد. شايد صحنه‌ اداي قرباني زائران در رود گَنگ در هنگام طلوع در کنار پس‌زمينه‌ معابد چند صدساله تاثيرگذارترين صحنه‌ دنيا باشد.

 به احترام گاندي

مهانداس کارامچاند گاندي که هندي‌ها از او با «بابو يا بابوجي» به معني پدر هم ياد مي‌کنند، متولد ۲ اکتبر ۱۸۶۹ است که در ۳۰ ژانويه ۱۹۴۸ (۱۰ مهر ۱۲۴۸-۹ بهمن ۱۳۲۶) ديده از جهان فرو بست.

گاندي بنيانگذار استقلال هند از راه مقاومت منفي است. پدر و مادرش او را طبق رسوم و سنن هندي در ۱۲ سالگي داماد کردند و او از اين ازدواج داراي ۴ فرزند شد. در ۱۹ سالگي به لندن رفت و در دانشگاه آنجا به تحصيل علم حقوق پرداخت و بعد از ۳ سال جزو هيات وکلاي دادگستري شد. پس از آن به هندوستان رفت و در دادگاه عالي بمبئي مشغول خدمت شد. در ۱۸۳۹ به آفريقاي جنوبي رفت و در آنجا به وکالت دادگستري پرداخت. در جنگ آفريقاي‌جنوبي در قواي بريتانيا در يک گروه حمل و نقل بيماران که خود در تاسيس آن دخالت داشت، خدمت کرد و در ۱۹۰۶ در جنگ با شورشيان زولو نيز همين خدمت را انجام داد. گاندي از تبعيضات نژادي که سفيدپوستان آفريقاي‌جنوبي درباره مهاجران هندي برقرار کرده بودند، سخت متاثر شد و رهبري هنديان آفريقاي‌جنوبي را در مبارزه براي به‌دست‌آوردن برابري سياسي و اجتماعي به‌دست گرفت و براي دعوت هنديان به عدم اطاعت از دولت چندين‌بار به زندان افتاد.

در مارس ۱۹۱۹ حکومت هند لايحه‌اي تصويب کرد که به موجب آن دولت حق داشت هر شخص مظنوني را بدون محاکمه زنداني کند. گاندي براي مخالفت با اين لايحه مقاومت منفي يا «عدم همکاري آرام» را با دولت اعلام کرد. عدم همکاري آرام با دولت که گاندي آن را تبليغ مي‌کرد، عبارت بود از تحريم خدمات دولتي و قضائي و نظاير آن. در ۱۹۲۲ گاندي از طرف دولت هند دستگير و به ۶ سال حبس محکوم شد. در ۱۹۲۴ به علت بيماري از زندان آزاد شد و مردم را دعوت کرد که خود لباس خود را ببافند و خود وي نيز در خانه‌خويش پشت چرخ ريسندگي نشست. اين عمل براي وارد ساختن ضربه به اقتصاد بريتانيا و براي به‌دست‌آوردن استقلال اقتصادي و سياسي هند بود.

در ۱۵ اوت ۱۹۴۷ لرد ماوتناتن استقلال هند و پاکستان را اعلام کرد و گاندي را معمار استقلال هند از راه مقاومت منفي اعلام کرد. در ۱۲ ژانويه‌ ۱۹۴۸ گاندي اعلام کرد که تا مسالمت ميان هندوان و مسلمانان و سيک‌ها برقرار نشود، روزه خواهد گرفت. در ۱۸ ژانويه همان سال خبر رسيد که نمايندگان فرقه‌هاي مختلف در دهلي معاهده‌اي امضا کرده‌اند که به موجب آن حق حيات و تملک و اجراي اعمال ديني مسلمانان هند تضمين شده است و گاندي با شنيدن اين خبر روزه خود را شکست. در روز جمعه ۳۰ ژانويه ۱۹۴۸ در حدود ساعت ۵ بعد از ظهر، هنگامي که گاندي از پله‌ها براي رفتن به عبادتگاه معمولي خود بالا مي‌رفت، به ضرب گلوله يکي از متعصبين هندی از پاي درآمد.

گاندي يکي از بزرگ‌ترين انسان‌دوستان عالم است ‌و مبارزه او از راه مقاومت منفي دليل بارز انسان‌دوستي اوست، زيرا نمي‌خواست در راه مبارز‌ه‌ مشروع براي گرفتن حق خون انساني بريزد و معتقد بود همچنان‌که انسان نمي‌تواند انساني را بيافريند و به او حيات بخشد، حق سلب حيات از او نيز ندارد. گاندي رهبر سياسي و معنوي هندي‌ها بود که ملت هند را در راه آزادي از استعمار امپراتوري بريتانيا رهبري کرد. او در طول زندگي‌اش استفاده از هر نوع ترور و خشونت براي رسيدن به مقاصد را رد مي‌کرد. ساده‌زيستي و صلح‌دوستي دو مشخصه اصلي گاندي است که به دنيا معرفي شده است. معمار مقبره او در دهلي نيز به اين دو اصل پايدار بوده و مقبره وامدار اين دو ايده است. معماري مدرن مقبره او در عين سادگي بيش از حد، نشانگر خلاقيت طراح و شناخت او از پروژه است.

سکوي مرمر سياه و ساده قبر گاندي در مرکز چمنزاري آرام واقع شده است. تنها تزيين مقبره، شمع‌هاي کوچک متحرکي هستند که در اطراف آن قرار گرفته‌است و هر روز گردشگران زيادي به احترام او که در سال ۱۹۴۸ جسدش به خاکستر تبديل شد، به اين مکان آرام مي‌آيند و به اين رهبر بزرگ اداي احترام مي‌کنند.

در رستوران‌هاي هندي مراقب دهانتان باشيد

اگربه هند سفر مي‌کنيد و ذائقه تندي نداريد و خوردن غذاهاي تند را نمي‌پسنديد، حتما با خود چند کنسرو غذاهاي آماده همراه داشته باشيد که هندي‌ها عجيب غذاهايي‌شان را تند و تيز مي‌کنند اين را مي‌توان از ادويه‌هاي هندي که در کشور خودمان هم به فروش مي‌رسد، دريافت.

اولين نکته در زمينه غذاهاي هندي تنوع و گوناگوني آن است به‌طوري که در منوي هر رستوران مي‌توانيد بيش از هفتاد، هشتاد نوع غذاي مختلف مشاهده کنيد. در منو‌هاي رستوران‌ها کنار غذاهاي علامتي به رنگ سبز وجود داره و در کنار غذاها علامت مربع قرمز وجود دارد تا مشتريان بدانند چه غذايي را انتخاب می‌کنند. اين علامت‌ها روي خيلي از مواد خوراکي مثل بيسکوييت و روغن و… وجود دارد.

در هند کلا ۳ نوع غذا سرو مي‌شود : غذاهاي گوشتي، غذاهاي سبزيجاتي و غذاهايي بدون منشا حيواني.

غذاي مغولي و پنجابي در شمال هند که عموما با گوشت و ادويه همراه است متاثر از فرهنگ پخت آسياي ميانه بوده و به دليل کشت گندم در اين مناطق نان تنوري و روتي و ساير مشتقات آرد در آن ديده مي‌شود. در جنوب هند خوراک‌ها بيشتر برنج پايه هستند و در شرق، خوراک بنگالي متشکل از برنج و ماهي بيشتر رايج است.

خوراک دال يکي از محبوب‌ترين غذاي هندي است که از نخود و عدس و لوبيا تهيه و همراه برنج سرو مي‌شود.

اکثر هندوها غذا را با دست مي‌خورند چون آنها معتقدند که بين غذا و انسان نبايد هيچ واسطه‌اي قرار بگيرد و اين کار مانع دريافت انرژي از غذا مي‌شود. اين آداب مخصوص طبقه خاصي از جامعه نمي‌شود و حتي در برخي در دانشگاه‌ها ديده شده است که استادان هندي با دست غذا مي‌خورند. مناطق محروم هند بيشتر از غذاهاي تند استفاده مي‌کنند و هرچه رو به قشرهاي بالاتر و ثروتمندتر مي‌رود، از تندي غذا‌ها کاسته مي‌شود. هر منطقه ازهند داراي عادت‌هاي غذايي متفاوت مي‌باشد مثلا مردم غرب هند(کلکته) طبع شيرين دارند و بيشتر از غذا‌هاي شيرين استفاده مي‌‌کنند ولي ساکنين شمال هند بيشتر غذا‌هاي تند و چرب را مي‌پسندند.

هندوها از خوردن گوشت گاو ماده حذر مي‌کنند و بيشتر غذاهاي بدون گوشت مي‌خورند و ضمنا از پرخوري هم بيزارند. دوساسامبار هم غذاي جنوب هند است که از يک نان بلند و نازک تشکيل مي‌شود که وسط آن را سيب زميني و پياز مي‌گذارند و همراه با سسي تند مصرف مي‌کنند.

سوغات هند چيست؟

هند کشور پهناوري است که گردشگران زيادي به آن سفر مي‌کنند و خريد کردن و سوغاتي آوردن يکي ازبخش‌هاي مهم سفر کردن است.

در هند مراکز خريد زيادي وجود دارد که مي‌توانيد با قيمت‌هاي مناسب از آنجا خريد کنيد. اما از هند چه چيزي با خود همراه بياوريم؟

ادويه هندي و داروهاي گياهي

بدون شک خريد ادويه هندي بخشي از سفر به اين کشور است. انواع متنوع ادويه اساس و پايه غذاهاي هندي را تشكيل مي‌دهند. علاوه‌بر طعم و مزه ادويه اين مواد تاثير زيادي در سلامتي و جلوگيري از بسياري از بيماري‌ها دارند. هند همچنين سرزمين گياهان طبي آيورودا است؛ پس بدون خريد اين محصولات سفر خود را تمام نکنيد. مي‌توانيد داروهاي گياهي سنتي مانند کرم ماساژ صورت هم خريداري کنيد.

 لباس محلي ساري

ساري لباس محلي هندي‌هاست که رنگ‌هايي شاد و پارچه‌هاي مرغوب دارد و يکي از مراکز مهم خريد ساري در دهلي، مرکز خريد بهشت است که در آن ساري‌هاي ساده و مجلل، زير‌نظر بزرگترين طراحان با قيمتي مناسب به مردم عرضه مي‌کنند.

زيورآلات محلي

زنان هندي از زيور‌آلات و طلا و جواهرات خاصي استفاده مي‌کنند که براي مسافراني که به اين کشور سفر مي‌کنند، جالب است. سرويس‌هاي طلاهاي رنگي و بدليجات درشت براي خانم‌هايي که به زينت‌آلات علاقه دارند، بسيار جذابيت دارد. مرکز خريد ديلي‌هت دهلي‌نو، جايي است که مي‌توانيد انواع سوغاتي‌ها را از آن خريد کنيد.

صنايع‌دستي هند

صنايع‌دستي يکي از محبوب‌ترين اجناس در هند است که گردشگران خارجي به‌عنوان سوغات خريداري مي‌کنند. هنگام بازديد از هر شهر هند به بازارهاي سنتي هند که صنايع‌دستي در آنجا موجود است برويد و زيباترين اشياي چوبي را براي خود و اقوام‌تان خريد کنيد.

 اکوتوريسم بي‌نظير هندوستان

هند غير از مکان‌هاي تاريخي و موزه‌ها و بناهاي زيبا و خيره‌کننده، طبيعت زيبايي هم دارد و اکوتوريسم يکي از جذابيت‌هاي گردشگري اين کشور پهناور است.

درياچه‌ها و کوه‌ها در هند آنقدر زياد و متنوع است که بايد براي دين همه آنها ده‌ها‌بار به هند سفر کرد و آنها را از نزديک ديد.

خاجيار در پاي دالادکا مکاني زيباست که شباهت بسيار قابل‌توجهي به توپوگرافي سوئيس دارد و به‌عنوان مکاني رومانتيک به خوبي شناخته شده است. خاجيار در پاي دالادکا در دامان هيماليا واقع شده و ۲۰۰۰ متر بالاتر از سطح درياست.

مناظر سرتاسري زيبا از جنگل انبوه و مراتع و قله‌هاي پوشيده از برف از هيماليا را مي‌توان در اينجا به خوبي تماشا کرد. ماه‌هاي زمستان بهترين زمان براي بازديد از اين محل است، چراکه اينجا بيش از حد سرد نمي‌شود و تپه‌هاي آن مملو از گل‌هاي زيبا خواهد بود که باعث مي‌شود به يکي از زيبا‌ترين مکان‌ها براي بازديد در هند بدل شود.

درياچه چاندرتال هم از جاذبه‌هاي اکوتوريستي هند است که بين دو رشته‌کوه از هيماليا واقع شده؛ بنابراين ارتفاع آن ۴۳۰۰ متر بالاتر از سطح درياست. اين درياچه همچنين به‌عنوان «درياچه‌ماه» نيز شهرت دارد چرا‌که به‌عنوان منبع رودخانه چاندراست و آب روشن کريستالي چاندرتال در مناطق عميقش مطمئنا براي شما فريبنده خواهد بود.

سفري به اين درياچه در طول تابستان دقيقا همان چيزي است يک نفر نياز دارد تا با آن در شکوه طبيعت غرق شود و در معناي تحت‌اللفظي‌اش بسيار نفسگير نيز هست چراکه بايد براي رسيدن به اين درياچه از برخي از کوه‌هاي مرتفع بالا‌رفته و يا از آنها عبور کرد.

دره گل‌ها يا اوتارانچال، پارک ملي و مکاني است که در سفر به هند حتما بايد از آن ديدن کنيد. يک بهشت واقعي براي گياه‌شناسان و هر شخصي که شکوه طبيعت را دوست دارد. اين مکان با نام خودش بسيار هماهنگ است چراکه با چندين‌گونه از گل‌هاي عجيب و غريب براي تماشا جلوه‌گري مي‌کند.

در حالي که قسمت بزرگي از دره پوشيده از برف باقي مي‌ماند، در طول ماه‌هاي تابستان، دره با شورشي از رنگ‌ها پديدار مي‌شود و همين امر آن را به يکي از مکان‌هاي زيبا در هند بدل ساخته است. اين مکان يکي از ميراث جهاني يونسکو است. اما براي رسيدن به اين پارک ملي بايد از مسير دشواري عبور کرد تا به آن رسيد.

در هر حال اگر به هند سفر کرديد حتما از اکوتوريسم و طبيعت منحصر‌به‌فردش غافل نشويد.

منبع:ایسنا