نوشته‌ها

راهنمای رفتن به دریاچه نئور

پشت کوه‌های تالش، دریاچه نسبتا بزرگی هست که با رسیدن فصل گرما، شبیه یک رویا زیبا می‌شود. این دشت با لاله‌های وحشی و دریاچه‌ای با پنج متر عمق، دقیقا وسط کوه‌هایی که هرچه نگاه کنیم از رنگ سبزشان کم نمی‌شود، بهترین نقطه برای یک سفر چندروزه در روزهای گرم تابستان، دریاچه نئور است.

نئور کجاست؟

نئور، دریاچه‌ای بین گیلان و اردبیل است. از همین یک جمله باید حدس بزنیم که با منطقه‌ای سرسبز و خوش‌آب‌وهوا روبرو هستیم که سبزی‌اش را از دامنه‌های کوه‌های تالش گرفته و هوای خوشش را از شمال غرب ایران.

بسیاری از مسافران اول خودشان را به اردبیل می‌رسانند و از این شهر ۴۸ کیلومتر راه را طی می‌کنند تا به نئور برسند. برای این مسیر باید از اردبیل به سمت خلخال حرکت کرد و بعد به دنبال روستای بودالالو گشت. وقتی حدود ۱۳ کیلومتر از این روستا به بالای کوه برویم تازه به روستای عباس‌آباد می‌رسیم. از این روستا تا دریاچه راه زیادی نیست. از شهر تهران تا دریاچه حدود هفت ساعت راه است.

دریاچه نئور

چرا باید نئور را ببینیم؟

بارندگی‌های فصل سرد، چشمه‌های اطراف نئور را سیراب می‌کند. برای همین هم آب دریاچه در بهار و تابستان پر است. از طرف دیگر پوشش گیاهی متنوع زمین‌های دور دریاچه ما را به یاد فیلم‌های فانتزی می‌اندازد. داخل این زمین‌ها بابونه، نعناع کوهی و گل‌های زیبای زردرنگی پیدا می‌کنیم که مشابهش را احتمالا جایی ندیده‌ایم.

با سفر به نئور می‌شود کمپینگ کنار دریاچه را هم تجربه کرد. در نزدیکی این دریاچه امکانات رفاهی زیادی وجود ندارد و فقط می‌توانیم چادر بزنیم و صبح با منظره بکر رو به آب‌های شیرین نئور و کوه‌های سبز تالش بیدار شویم.

اینجا، دشتی بکر است و نباید انتظار چیز زیادی از آن داشته باشیم. این منطقه یک سرویس بهداشتی، بوفه، سکو برای پهن کردن زیلو و تخت‌هایی برای اجاره دارد. همین امکانات هم برای آنهایی که عاشق سفر ماجراجویانه هستند زیاد از حد است.

در فصل سرما نئور سه تا پنج ماه یخ می‌بندد. در دمای منفی ۲۰ درجه، از پنج متر عمق دریاچه، حدود ۸۰ سانتی‌مترش تبدیل به یخ می‌شود و آن را به یک پیست اسکی طبیعی تبدیل می‌کند.

کوهنوردی

نئور در واقع ۳۰ کیلومتر تا دریای خزر فاصله دارد. برای همین هم آنهایی که دنبال فتح قله‌های شرقی هستند، منظره خیلی زیبایی از این کوهستان می‌بینند. مثلا بعضی‌ها، از مسیر دره گرگانرود به سمت نئور حرکت می‌کنند و به قله زیبای بغروداغ می‌رسند.

ماهیگیری

اگر کسی قصد ماهیگیری داشته باشد باید تا قبل از آمدن زمستان برنامه‌اش را بچیند. زمستان که بیاید آنقدر هوا سرد می‌شود که دریاچه یخ می‌زند و ماهی‌ها می‌میرند. دوباره با گرم شدن هوا ماهی‌های کوچک پرورشی را در آب رها می‌کنند. این دریاچه نوعی ماهی خوشمزه به اسم قزل‌آلای رنگین‌کمان دارد که هر سال برای کنترل جمعیت، گامارس‌های دریاچه داخل آن رها می‌شود.

دریاچه نئور

کارهایی که در نئور نباید انجام دهیم

پرده‌های زیادی در فصل گرما به این منطقه مهاجرت می‌کنند. آنقوت (پرنده‌ای از خانواده اردک‌ها) یکی از معروف‌ترین مهمانان این منطقه در فصل مهاجرت است. علاوه بر آن کبک، چکاوک،  بلدرچین، عقاب، زاغ، چنگر و انواع گنجشک‌ها با خنک شدن هوای نئور، در حاشیه دریاچه اتراق می‌کنند. شکار در این منطقه ممنوع است و نباید پرنده‌ها را اذیت کنیم.

مردم محلی و مسئولان، توصیه می‌کنند که در آب نئور شنا نکنیم. گل و لای نئور و همچنین گیاهان داخل آب انسان را به پایین می‌کشد و به همین دلیل توصیه نمی‌شود.

درست است که ما مسافریم و ممکن است احساس تعلق چندانی به جایی که سفر می‌کنیم نداشته باشیم اما برای اینکه بتوانیم دوباره هم به اینجا بیاییم، خوب است که احساس مسئولیت داشته باشیم و آشغال نریزیم.

چه چیزی با خودمان ببریم؟

در نئور هر زمان هم که برسیم با آمدن شب، هوا سرد و سردتر می‌شود. برای همین نیاز به لباس گرم و کیسه خواب داریم. همچنین بهتر است یک بادگیر و یک دست لباس اضافه با خودمان همراه داشته باشیم، اما نباید کوله پشتی‌مان را سنگین کنیم.

مرتبط:با قلعه لیسار تالش آشنا شوید

دریاچه نئور _بزرگترین دریاچه طبیعی اردبیل

دریاچه نئور در ۴۸ کیلومتری جنوب شرقی اردبیل به ‌طرف خلخال در یکی از دره‌ های کوهستان باغرو و در ارتفاع ۲۵۰۰ متری از سطح دریا با مساحتی بالغ بر ۲۱۰ هکتار واقع می باشد برای رسیدن به آن پس از طی حدود ۳۵ کیلومتر از شهر اردبیل به سمت شهر خلخال به ده بودالالو می‌ رسیم سپس می‌ بایست جاده‌ای به طول ۱۳ کیلومتر را به سمت بالای کوه طی کرده و پس از گذر از کنار روستای عباس آباد به دریاچه می رسیم. جاده کوهستانی برای رسیدن به این دریاچه آسفالت بوده، ولی جاده دور دریاچه خاکی می‌ باشد.

دریاچه نئور که بزرگترین دریاچه طبیعی و آب شیرین استان اردبیل می‌ باشد در بلندی های باختری رشته کوه باغرو (تالش) بر روی ولکانیت پرفیر آندزیتی – ائوسن بالایی ایجاد شده است .

دریاچه نئور مشتمل بر دو دریاچه کوچک و بزرگ است که در فصل بهار به هم می‌پیوندند و دریاچه واحد را به وجود می‌آورند و در حداکثرین عمق در حد کمینه ۵/۵ متر و در حد بیشینه ۱۳ متر می باشد. آب این دریاچه برای استفاده آبیاری زمین های کشاورزی مورد بهره برداری قرار می گیرد که در سال ۱۳۶۶ به منظور ذخیره آب جهت استفاده‌های کشاورزی سدی در تنها خروجی دریاچه (قانلی دره) احداث و مورد بهره برداری قرار گرفت و هر ساله به میزان اندک بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان جهت کنترل جمعیت گامارس های موجود در دریاچه رها سازی می گردد. وسعت حوضه آبریز دریاچه نئور ۴۵ کیلومتر مربع بوده و از مراتع ییلاقی عشایر فندوقلو می‌باشد.

محدوده دریاچه نئور به‌عنوان یک منطقه حفاظت شده زیست محیطی تحت نظارت سازمان حفاظت محیط زیست قرار دارد لذا شکار هر گونه پرنده آبی در این دریاچه ممنوع بوده و دارای ارزش های زیستگاهی – اکوتوریستی – زنبور داری – کشاورزی و دامداری می باشد، این منطقه داراى پوشش گیاهى متنوع از جمله شبدر، بابونه، ‌بومادران، آلاله، نعناع و… است، دریاچه نئور زیستگاه برخی از گونه های پرندگان مهاجر عبوری نیز هست.

چشمه های منطقه نئور : گور بلاغی، شبلو بلاغی، گول بلاغی، قاشقا بلاغی، پیالا گوزه، قورما چوخور بلاغی، دیری بلاغی، پاسگاه بلاغی، قوتور بلاغی، حسین بلاغی، اوبا بلاغی، اسدخان یوردونون بلاغی، سید یوردونون بلاغی، قالا گوزه سی، فرخ یوردونون بلاغی

از دیدنی‌های ایران: سوباتان، جایی شبیه بهشت، جایی شبیه رویا

روستای ییلاقی سوباتان در غرب لیسار در شهرستان تالش روبروی بلندترین بخش رشته كوه تالش “ریشکاجی یا ریشگاسر” قرار دارد. طبیعت زیبای سوباتان باعث شده تا “بهشت ایران” نامیده شود.سوباتان نام منطقه ییلاقی است در غرب لیسار در شهرستان تالش که ییلاق اهالی جوکندان، لیسار و قلعه بین است.سوباتان در فاصله ۳۶ کیلومتری شمال غرب شهر تالش (از میدان نماز تالش تا ابتدای بازار سوباتان) و ۱۷کیلومتری جنوب دریاچه نئور اردبیل در ارتفاع ۱۹۰۰-۱۹۷۰ متری از سطح دریا قرار گرفته است.

این ییلاق روبروی بلندترین نقطه رشته کوه تالش “ریشکاجی یا ریشگاسر” قرار دارد. این منطقه دارای جمعیت کمی است که در اواخر ماه اول تابستان از روستاهایی چون قلعه بین در این مکان سکنی می‌گزینند و در اواخر آخرین ماه تابستان به خانه‌های خود بر می‌گردند.

سوباتان از چشمه‌ها و آب و هوای خنکی برخوردار است و دارای زمین‌های سر سبز پوشیده از چمن است.

با توجه به این‌که به‌طور کلی در تمامی سرحدات ییلاقی تالش نام آبادی‌ها به زبان تالشی است، برخلاف نام ظاهری سوباتان که در ظاهر به ترکی شباهت دارد، این نام از ریشه تالشی سووتن به معنای محل رویش گلپر (به ترکی بالدیرغان)است.

تصور عامه از نام سوباتان به عنوان محل فرو رفتن آب نیست. در ضمن تالش زبانان هنوز هم از تلفظ سووتن استفاده می کنند. با توجه به نزدیکی “بیدپشت” و “گزنه هونی” دو آبادی چسبیده به سوباتان نامگذاری تالشی در این محل کاملاٌ منطقی به نظر می رسد.

نقاط دیدنی سوباتان

۱- چشمه باتمان بلاق :بین سوباتان و اسبومار واقع است. ۲- منطقه باستانی گنجخانه ۳- سرچشمه اصلی قنات سلسال که سر از قلعه سلسال لیسار در می‌آورده‌ است. ٤- زمین اسب دوانی که منطقه ای نسبتاٌ هموار و مشرف به سوباتان و در نزدیکی بیدپشت قرارگرفته است. ٥- آبشار ورزن واقع در چهار کیلومتری غرب سوباتان.

قلعه سلسال که در پایین‌دست سوباتان واقع شده، تنها اثر تاریخی معماری شناخته شده در این محل است، قلعه‌خشک که بسیار سرسبز است نیز در جهتی مخالف قلعه ‌سلسال بدون وجود چشمه‌های جوشان قرار دارد که به آن اقامتگاه بزرگان نیز می‌گویند.

ساری‌داش(سنگ زرد)، آلچالخ (محل رشد درخت آلوچه)، هاچاداش (جایی که کوه به شکل تیر و کمان در آمده است) و باغ داگل (محلی که ییلاق ایل شاهسون از ایلات استان اردبیل به شمار می‌رود)، از دیگر محوطه‌های طبیعی شناخته شده در ارتفاعات ییلاق سوباتان به شمار می‌آید.

سوباتان پرجمعیت‌ترین ییلاق دربخش کرگانرود است. فاصله این ییلاق تا شهر هشتپر حدود ۳۶ کیلومتر با جاده‌ای کوهستانی است که از دل جنگل‌های تالش می‌گذرد.

این ییلاق دربالای یک طرف دره لیسار واقع است و در طرف دیگر دره لیسار ییلاق زیبا و تاریخی برزبیل است که ییلاق اهالی خطبه سراود و طائفه عشایری تالش بنام‌های ایشیگ آقاسی و آقاجانی است. در این ییلاق معدن مس و آثار تاریخی کاروانسرای شاه عباسی و قبرهای ماقبل تاریخ در محلی بنام کندی یا کهنه‌ده ییلاق برزبیل وجود دارد

در حالی که دمای شهرهای مختلف استان گیلان مرطوب ترین استان کشور به ندرت به کمتر از یک درجه بالای صفر می‌رسد، در ارتفاعات سوباتان تابستان هم چاله‌های پر از برف دیده می‌شود و به همین دلیل در فصل زمستان به جز دو خانوار کس دیگری در سوباتان نمی‌ماند و بقیه به جنگل‌های دامنه البرز و کنار دریاچه لیسار کوچ می‌کنند.

سوباتان از غروب خورشید به مدت ۳ ساعت روشنایى خود را با ژنراتور برق تامین می‌کند.

هر ساله تعداد کثیری از طبیعت گردان ایرانی و خارجی از مسیر دریاچه نئور به سوباتان سرازیر می‌شوند. بهترین زمان برای طبیعت گردی در این ناحیه اردیبهشت و خرداد است.

منبع:دویچه وله