نوشته‌ها

مرکز دشتستان شناسی به زودی آغاز به کار می‌کند

رئیس مرکز دشتستان شناسی گفت: باتوجه به شاخصه‌های بی‌نظیر تاریخی، طبیعی و فرهنگی دشتستان، مرکز دشتستان شناسی به منظور شناخت و شناساندن همه جانبه این شهرستان به زودی فعالیت خود را آغاز می‌کند.

جابر حیدری فرد روز پنج شنبه بیان کرد: تمام اقدامات ثبت و راه‌اندازی مرکز دشتستان شناسی انجام شده است و تأسیس این مرکز می‌تواند نقطه عطفی در پژوهش‌های این حوزه باشد.

وی افزود:  دشتستان از شهرستان‌های شاخص بوشهر است که دارای جاذبه‌های تاریخی متعدد پیش از تاریخ، تاریخی و اسلامی همچون کاخ‌های هخامنشی چرخاب، بردک سیاه و سنگ سیاه است.

موسس مرکز دشتستان شناسی اضافه کرد: آثار تاریخی چون گور دختر، کوشک اردشیر، کاروانسرای منحصر به فرد مشیر الملک، بقعه شیخ منصور و یادمان‌های تاریخی گوناگون از دوران ایلامی، هخامنشی و ساسانی از دیگر جاذبه‌های تاریخی این شهرستان به شمار می‌رود.

حیدری فرد ادامه داد: این شهرستان همچنین با داشتن جاذبه‌های طبیعی و روستایی همچون مناطق قشلاقی ایلات و چادرنشینان، کوهسار گیسکان، منطقه حفاظت شده کوه سیاه، دهستان ارغون، دشت پشت پر، آبشار رود تاریخی فاریاب و رود شاپور، چشمه‌ی زیرراه، روستاهای مستعد گردشگری و به ویژه نخلستان‌های وسیع و به هم پیوسته، دارای پتانسیل‌های ارزشمندی در حوزه میراث طبیعی است.

این پژوهشگر حوزه ایران شناسی عنوان کرد: دشتستان همچنین دارای مفاخر ارزشمندی در طول تاریخ بوده است که شناسایی و شناساندن بیش از پیش آنها می‌تواند کمک شایانی به دشتستان‌شناسی کند.

وی افزود: تأسیس مرکز دشتستان‌شناسی می‌تواند به شناسایی مفاخر دشتستان و همچنین جاذبه‌های گردشگری و صنایع دستی این شهرستان کمک کند و از سوی دیگر به تدوین پژوهش‌های حوزه دشتستان‌شناسی کمک‌های شایانی نماید.

حیدری فرد گفت: پژوهش‌های انجام شده و کتاب‌ها و تألیفات شکل گرفته پیرامون این شهرستان تا کنون بسیار خوب بوده است و مرکز دشتستان‌شناسی می‌تواند مرکزی برای دانشوران و صاحب‌نظران پیشکسوت در این حوزه باشد و نیز پژوهشگران جوان در این حوزه را فعال کند.

رئیس مرکز دشتستان شناسی بیان کرد: این مرکز قصد دارد با تجمیع و کمک گرفتن از سایر نهادها و با انجام پژوهش‌های مستقل و مدون و همچنین حمایت از پژوهشگران فعال در این زمینه، به شناسایی و شناساندن دشتستان و جاذبه‌های گردشگری آن به ایران و جهان اقدام کند.

وی اظهار کرد: با ایجاد آرشیو اسناد، عکس و کتابخانه تخصصی، این مرکز به مرکزی جامع برای شناخت دشتستان تبدیل می‌شود.

مسیب پارسایی فعال گردشگری و یکی از موسسان این مرکز نیز در این گفت گو بیان کرد: بوم‌شناسی و توسعه گردشگری دشتستان از طریق شناساندن این شهرستان به اقصی نقاط کشور و جهان با همکاری شایسته نهادهای مربوطه دور از دسترس نیست و در همین راستا خواستار یاری صاحب‌نظران در استان هستیم.

وی با بیان اینکه شهرستان شناسی می‌تواند به ایران شناسی کمک کند، اضافه کرد: در این مرکز تلاش می‌کنیم با  تهیه کتاب، بروشور و ایجاد پایگاه اطلاع رسانی، دشتستان را بیش از پیش به همگان معرفی کنیم.

این پژوهشگر در پایان ابراز امیدواری کرد: پژوهشگران و اعضای مرکز دشتستان‌شناسی در پاسداشت آثار و یادمان‌های تاریخی بکوشند و نیز در توسعه گردشگری از طریق شناساندن شهرستان دشتستان مؤثر باشند.

منبع:ایرنا

سفر به قرون گذشته در روستای «آبشیمو»

زندگی مردمان روستایی آبشیمو همانند قرون گذشته است و چراغ منزلشان با گردسوز و غذایشان از دل طبیعت گرفته می‌شود.

با پیشرفت علم بشریت و بالا رفتن سطح تکنولوژی شاید دیدن روستاهایی که برق منزلشان با گردسوز روشن شود، در خواب و خیال ها ممکن باشد اما باید گفت که چنین روستاهایی هنوز وجود دارند و از قضا یکی از آنها که پل ارتباطی اش یک جاده خاکی بوده در اثر بارندگی از بین رفته و به همین دلیل گردشگران مسیر دسترسی را به سختی پیدا می کنند.

زندگی در قرون گذشته با «آبشیمو»

آبشیمو روستایی در دل تاریکی ها
در شهرستان دشتستان روستایی وجود دارد که ساکنین آن در زمستان با ذغال خود را گرم نگه می دارند و چراغ سه فیتله ای تنها نور خانه شان است.

دزآمد اهالی این روستا از دامداری بوده زیراکه هیچ زمین حاصلخیزی برای کشاورزی ندارند. زمانیکه پا به این روستا می گذارید  گویا زندگی کردن آدم ها را در قرن های گذشته  می بینید ، انسان هایی که برای غذا خوردن حیوان ها را شکار می کردند و با هیزم برای خود اجاق گاز درست می کردند. دیدن همچین زندگی هایی از نزدیک و دست و پنجه نرم کردن با این  سبک زندگی ها برای مدت کوتاهی هم که شده ما را از دنیای تکنولوژی و لوکس دور می کند که خالی از لطف نیست. زیراکه تکرار مکررات آدمی را خسته و به  روزمره گی نزدیک می کند اما یک تغییر و تحول چندروزه در طول روند زندگی می تواند جذابیت های خودش را داشته باشد.
زمانیکه پا به این روستا می گذارید و زندگی  خانواده های اهالی این روستا را می بینید تنورهای نانوایی به چشم می خورد که زنان خانواده در حال پخت نان و از طرفی افراد دیگر در حال تهیه مواد اولیه غذای روزانه هستند . این همدلی و هماهنگی باعث انسجام خانواده ها شده که بطور واضح می توان در کانون گرم  خانه هایشان دید.

به دلیل عدم رسیدگی مسئولان به این روستا متاسفانه تعداد خانواده ها کم شده و به روستاهای اطراف کوچ کرده اند اما با این تفاسیر هنوز چراغ این خانه ها روشن مانده و گردشگران می توانند سری به این جاده بزنند تا به سمت خانه های با چراغ  از نوع گردسوز سری بزنند.

صبح ها بیدار شدن با بوی تازه نان، صدای قوقولی قوقول خروس ها به جای صدای زنگ ساعت می تواند برای مدت کمی زندگی را به سمت و سوی قرن های گذشته ببرد.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

نخلستان‌های شاهزاده ابراهیم در شهر دیدنی جنوب کشور

شهر برازجان مرکز شهرستان دشتستان است که در استان بوشهر قرار دارد.

در کشور ما اماکن و مناطق جالب بسیاری وجود دارد که می‌توان از تماشای آن لذت برد. این مکان‌ها در جای جای این سرزمین پهناور قرار دارد. برای آشنایی با جاذبه‌های گردشگری شهر برازجان، سری به این شهر دیدنی در جنوب ایران می زنیم.
نخلستان‌های شاهزاده ابراهیم در شهر دیدنی جنوب کشور
شهر برازجان مرکز شهرستان دشتستان است که در استان بوشهر قرار دارد. نام‌های قدیم شهر به ترتیب تااوکه، برازگان و برازجان بوده است. برازجان یکی از مراکز تمدنی در دوران هخامنشی محسوب می شود. بقایای کاخ کورش در این شهر پیدا شده است.
درباره وجه تسمیه برازجان می‌توان گفت؛ برازجان از دو جز (بُراز) به‌معنی شخص بزرگ و ارجمند و (جان) تشکیل شده جزء دوم این کلمه یعنی جان تغییرشکل یافتهٔ (گان ) پسوند مکان است. برازجان بمعنی جایگاه بزرگان. فرصت الدوله شیرازی نیز در آثار عجم آورده است: «برازجان را برازگان نیز گویند. از سوی دیگر کلمه « برازجان » از کلمه گرازدان گرفته شده ،زیرا در گذشته اطراف شهر گراز وجود داشته است.
از جاذبه‌های گردشگری این شهر، نخلستان‌های آن است که در اطراف شهر است و از متراکم‌ترین نخلستان‌های کشور محسوب می‌شود. از درختان معروف این شهر، نخل، گز، کهور، بادام کوهی، استبرق و کنار را می توان نام برد.
نخلستان‌های شاهزاده ابراهیم در شهر دیدنی جنوب کشور
گیسکان، کوهستان سربه فلک کشیده و استواری است که در شرق براز جان قرار دارد.مرتفع ترین قله این شهر، قله پراس است که ارتفاع آن به ۱۸۵۰ متر می رسد.قله‌های دیگری چون کوه قله ( باغ تاج )، کاکو، کوهک و ناخا نیز در این منطقه به چشم می‌خورد. یکی از قله‌های آن به نام باغ تاج در نزدیکی زیارتگاه شاهزاده ابراهیم واقع شده است.
کوه قله ارتفاعی حدود ۹۰۰ متر از سطح دریا دارد و بر بسیاری از مناطق کوهستان گیسکان اشراف دارد.روستاهایی چون انارستان،کلمه، خون و ارغنون در این قله دیده می‌شود.
در کوهستان گیسکان درختانی چون بادام کوهی،کل خنگ،بنه، انجیر و کنار سر به فلک کشیده اند در کنار آن گیاهان دارویی چون شقایق، حنظل، پرسیاوشان بومادران، شب بوی وحشی،ختمی وحشی، سربرنجاس بابونه،آویشن و چای کوهی به وفور یافت می‌شود.
نخلستان‌های شاهزاده ابراهیم در شهر دیدنی جنوب کشور
آثار ساختمان مخروبه‌ای بر فراز کوه گیسکان قرار دارد.چاه شگفت‌انگیزی نیز از نزدیکی راس قله تا کمرکش کوه در سنگ یکپارچه حفر شده است سپس مجرای افقی آن از کمرکش کوه به آب شیرین منتهی می شود. دیوارهای مارپیچی نیز به همراه پلکانی طولانی،دامنه را به قلعه بالای کوه می‌رساند.
رود شاپور،در کازرون فارس از چشمه زنجان سرچشمه گرفته است و در تنگ چوگان به چشمه ساسان متصل می شود و به سمت استان بوشهر ادامه می‌یابد.این رودخانه در استان بوشهر به رود دالکی می‌پیوندد و با نام رود حله به خلیج فارس می‌ریزد.
رود دالکی،از رودخانه های جاری در استان فارس و بوشهر است. طول این رودخانه دائمی به ۲۲۵ کیلومتر و شیب آن به ۸/۰ درصد می رسد. این رودخانه از ارتفاعات بین دریاچه فامور و دشت ارژن در غرب شیراز سرچشمه می‌گیرد و پس از عبور از شهرستان کازرون و دریافت آب رودخانه‌های سرخون و شیرین رود به جانب جنوب غربی جریان می‌یابد و وارد دشتستان می‌شود.
نخلستان‌های شاهزاده ابراهیم در شهر دیدنی جنوب کشور
جغرافیا نویسان نام قدیم این رود را اخشین گفته‌اند. این رود در قسمت علیا به جز درحوالی برازجان به دالکی شهرت دارد ولی پس از دریافت آب شاهپور، حله نامیده می‌شود.
در سال ۱۲۸۶ ه. ق ابوالحسن خان مشیرالملک شیرازی که از افراد خیر و نیکوکار بود پل معتبری از سنگ و ساروج در چند کیلومتری شمال شرقی دالکی بر روی این رودخانه احداث کرد که در ابتدا محل عبور و مرور قافله‌ها بود سپس اتومبیل‌ها از این پل استفاده کردند. رود فصلی معروف آردو نیز در شهر برازجان واقع شده است.
در منطقه براز جان، حیواناتی مانند بزکوهی، گراز، مارمولک، گوسفند، کلاغ زاغی، فنچ تاجدار، فنچ مجنون، تیهو، چغو، سینه سرخ و بلبل به چشم می‌خورد.
از مهمترین جاذبه‌های طبیعی شهر براز جان نخلستان‌های شاهزاده ابراهیم است که در ۱۸ کیلومتری جنوب شرقی برازجان واقع شده است.ارتفاعات اطراف آن کوهستان گیسکان، آبشار شوال، آبشار فاریاب، چشمه آب گرم در دالکی،این چشمه در ۱۸ کیلومتری شهر برازجان به سمت کازرون بین روستای دالکی و شهر براز جان واقع شده است.آب این چشمه در دامنه کوه ازنقاط مختلف زمین خارج می‌شود.
نخلستان‌های شاهزاده ابراهیم در شهر دیدنی جنوب کشور
سد رئیسعلی دلواری از جاذبه‌های گردشگری شهر برازجان است که در بخش شبانکاره و ۶۰ کیلومتری شهر برازجان واقع شده است. این سد بر روی رود شاپور بسته شد و از مهمترین اهداف ساخت آن آبیاری ۲۴ هزار هکتار از زمین های کشاورزی، تولید سالیانه ۹۶ هزار مگاوات برق آبی، کنترل سیلاب، ایجاد اشتغال، جلوگیری از بروز خسارات ناشی از سیل به زمین های کشاورزی، نخلستان ها و تخریب سواحل رودخانه ها بوده است. پارک جنگلی سرکره و سد انحرافی سرقنات از دیگر جاذبه‌های گردشگری برازجان است.
آثار باستانی برازجان شامل کاخ زمستانی کوروش (چرخاب)، دژ برازجان، و تل مر است. کاخ زمستانی کوروش هخامنشی: در جنوب غربی برازجان، با قدمتی حدود ۲۵۰۰ سال قرارد دارد و تلاش برای یافتن بقایای آن ادامه دارد. گور دختر دیگر اثر باستانی شهر برازجان در روستای پشت پر، بخش ارم و مشابه مقبره کوروش است این اثر باستانی از ۲۴ قطعه سنگ؛ متعلق به مادر یا دختر کوروش هخامنشی تشکیل می شود. کوشک اردشیر: در مجاورت گوردختر قرار دارد و به عهد اردشیر ساسانی بازمی گردد.این بنا با سنگ و ساروج ساخته شده است. دژ برازجان یا کاروانسرای مشیرالملک: بعنوان نماد اصلی شهر برازجان در میانه شهرقرار دارد و مربوط به اوایل قاجاریه است ، این بنا از سنگ با نمای بسیار زیبا و منحصربه‌فرد بنا شده است.
نخلستان‌های شاهزاده ابراهیم در شهر دیدنی جنوب کشور
نخلستان‌های شاهزاده ابراهیم در شهر دیدنی جنوب کشور
همچنین کاروانسرای دالکی، چهل خانه سعدآباد و بازار قدیمی و سرپوشیده برازجان از جمله آثار تاریخی دشتستان هستند.
«مسجد فردوس»، «مسجد جنت» و «مسجد قلعه» نیز از مساجد قدیمی شهر برازجان هستند.
منبع:باشگاه خبرنگاران جوان
نخلستان‌های شاهزاده ابراهیم در شهر دیدنی جنوب کشور