نوشته‌ها

قلعه کوکهم بام کشور آلمان

قلعه ای که امروز در بالای تپه ای در نزدیکی رودخانه Moselle واقع شده است. قلعه کوکهم دارای تاریخچه ای طولانی و رنگارنگ می باشد تا زمانی که پادشاه فرانسه لوییس چهاردهم نیروهای خود را در سال ۱۶۸۹ از بین برد. این قلعه قرون وسطایی به مدت ۱۸۰ سال به شکل ویرانه های سنگی رنگارنگ باقی ماند تا اینکه تاجر ثروتمند Louis Ravené تصمیم گرفت تا این خرابه ها را در سال ۱۸۶۸ خریداری کرده و ان را بازسازی نماید. اما او علاقه مند به بازگرداندن این قلعه به سبک اصلی و رومنسکایی آن نبود. او از معماران خود یک قلعه نئو گوتیک می خواست تا بتواند به عنوان محلی برای اقامت تابستانی خانواده اش از ان استفاده نماید.

 

جالبترین نکته این جا است که Ravené ساخت و ساز خود را در همان سالی آغاز کرد که پادشاه باواریا لودویک دوم شروع به ساختن قلعه نیوشوان اشتین با احیای ساختار رومانسکایی اش کرد که البته او نیز بر روی خرابه های قلعه قدیمی دیگری این کار را آغاز نموده بود. با این حال برخی از عناصر اصلی سبک رمانسک و گوتیک مانند چهار برج کناری و همچنین برج جادوگران در ساختار قلعه کوکهم جدید گنجانده شد. برج جادوگر لقب خود را زمانی دریافت کرد که بر اساس افسانه ها زنان جادوگر را از پنجره آن برج به پایین پرتاب می کرده اند.

 

تاریخچه قلعه کوکهم

قلعه اصلی کوکهم بر روی برجستگی های بالای رودخانه موزل به ارتفاع ۹۰ متر واقع شده بود و وظیفه اصلی ان جمع آوری عوارض از کشتی هایی بود که از این رودخانه می گذشتند. تحقیقات مدرن زمان ساخت این قلعه را به سال ۱۱۰۰ میلادی نسبت می دهند. قبل از اینکه قلعه کوکهم در سال ۱۶۸۹ توسط فرانسوی ها تخریب شود و سرنوشتی همانند بسیاری از قلعه ها و شهرهای دیگر پیدا کند این مکان دارای تاریخچه ای طولانی و جذاب بوده است.

 

صاحبان این قلعه دفعات متعدد تغییر کرده و مانند بسیاری از قلعه های دیگر در طول قرن ها تغییر شکل داده است. حتی در دو مورد قلعه کوکهم به جای پرداخت مالیات سلطنتی مصادره شد. در سال ۱۱۵۱ پادشاه کنراد سوم نزاع در مورد اینکه چه کسی می بایست قلعه کوکهم را با محاصره کردن و تصاحب مالکیت آن به دست آورد را پایان داد. در همان سال قلعه رسمی امپراتوری به نام Reichsburg به اقتدار امپراتوری تبدیل شد.

در سال ۱۲۸۲ Habsburg King Rudolf این قلعه را فتح کرده و این مسیر را ادامه داد. اما تنها ۱۲ سال بعد در سال ۱۲۹۴ جدیدترین صاحب ان یعنی پادشاه Adolf of Nassau قلعه و شهر کوکهم و همچنین مناطق اطراف ان را برای تهیه پول تاج گذاری خود گرو گذاشت. جانشین آدولف که البرشت اول بود تلاش کرد تا بتواند قلعه را پس گرفته و آن را از گرو خارج نماید اما او نتوانست و در نهایت مجبور شد تا آن را به اسقف اعظم در نزدیکی تریر اعطا نماید. پس از ان Reichsburg به طور مداوم در اختیار اقف اعظم تریر قرار داشت به جز یک فاصله زمانی کوتاه که اسقف لوکزامبورگ مجبور شد آن را گرو بگذارد اما یکسال بعد آن را مجددا پس از گرفت.

 

سلطنت تریر به دلیل درامدهای حاصل از قلمرو کوکهم و همچنین عوارضی که از کشتی های عبوری دریافت می کرد هم قدرتمند و هم ثروتمند بود. تا سال ۱۴۱۹ قلعه و عوارض آن تحت مدیریت و نظارت ضابطان حکومتی قرار نگرفته بود. در حالی که زمانی که قلعه در بین قرن های چهاردهم و شانزدهم در اختیار اسقف اعظم و نمایندگان سنا قرار گرفت چندین مرتبه گسترش یافت.

در سال ۱۶۸۸ فرانسه به مناطق راین و موزل حمله کرد که شامل قلعه کوکهم و منطقه آن بود. نیروهای فرانسوی Reichsburg را فتح کرده و پس از ان نه تنها فقط وکوکهم بلکه بیشتر شهرهای دیگری که فتح کرده بودند را نیز به اتش کشیدند. در بین آن زمان و کنگره وین، Palatinate و کوکهم در میان فرانسه و پروس تقسیم گردید و در نهایت در سال ۱۸۱۵ Palatinate و کوکهم در نهایت به بخشی از پروس تبدیل شده و برای همیشه قسمتی از آن باقی ماندند.

Louis Jacques Ravené فردی بود که این قلعه را خریداری کرده و شروع به بازسازی آن نمود اما آنقدر زنده نمایند تا قلعه کامل خود را ببیند و در نهایت پسر او به نام Louis Auguste Ravené کار ساخت قلعه را به پایان رساند. زمانی که کار ساخت و ساز در خرابه های قدیمی قلعه در سال ۱۸۶۸ آغاز شد لوییس تنها ۲ سال داشت اما بیشتر قلعه جدید از سال ۱۸۷۴ تا ۱۸۷۷ شکل گرفته و بر اساس طرح های معماران برلین ساخته شد. لوییس آگوست پس از مرگ پدرش در سال ۱۸۷۹ مراحل نهایی ساخت و ساز را تحت نظارت خود ادامه داد که اغلب مربوط به بخش های داخلی قلعه بودندو در نهایت ان را در سال ۱۸۹۰ به پایان رساند.

 

لوییس همانند پدرش عاشق هنر بود و سراسر قلعه با مجموعه های هنری گسترده پر شده بود که البته بیشتر ان ها در طول جنگ جهانی دوم از بین رفت. در سال ۱۹۴۲ و در زمان حکومت نازی ها، Ravené مجبور شد تا قلعه خانوادگی خود را به وزارت دادگستری پروس تبدیل کند و در نهایت آنجا تبدیل به یک مدرسه قانون برای دولت نازی گردید. پس از پایان جنگ قلعه به اموال دولت جدید به نام راینلند فایتز تبدیل شد. در سال ۱۹۷۸ شهر کوکهم این قلعه را به مبلغ ۶۶۴ هزار مارک خریداری کرده و اکنون توسط یک شرکت خصوصی به نام Reichsburg GmbH اداره می شود.

قلعه کوکهم یکی دیگر از قلعه های قرون وسطایی در اروپا می باشد که به اندازه ای خیره کننده و مورد توجه خواهد بود که می توان گفت نمی توانید از ان چشم بردارید. با توجه به موقعیت قرارگیری قلعه کوکهم در بالای تپه، ساختار قدرتمند و جلوه خاص آن برای هر بیننده ای شگفت آور است.

مرتبط:

آلمان

 

محبوب‌ترین دیدنی‌های آلمان به انتخاب گردشگران

  • هر سال “مرکز فدرال برای گردشگری” در آلمان از گردشگرانی که به این کشور رفته‌اند می‌پرسد:”کدام اثر تاریخی یا طبیعی آلمان را بیشتر پسندیده‌اند؟”. امسال محبوب‌ترین دیدنی آلمان از نگاه گردشگران، تعجب‌برانگیز شد.

نه قصر و نه زیبایی طبیعی، بلکه دنیای مینیاتوری که دو برادر در سال ۲۰۰۱ در هامبورگ ساختند عنوان محبوب‌ترین دیدنی آلمان به انتخاب گردشگران در سال ۲۰۱۶ را بدست آورد. “فردریک براون” یکی از دو برادر بنیانگذار این دنیای مینیاتوری که تاکنون نزدیک به ۱۵ میلیون نفر از آن دیدن کرده‌اند می‌گوید: «این انتخاب از سوی مردم دنیا برایم باورکردنی نیست.»

مرکز شهر هایدلبرگ و همچنین قصر هایدلبرگ که از قرن نوزدهم ویران شده دومین محل دیدنی مورد علاقه گردشگران در سال ۲۰۱۶ بوده است. این شهر قدیمی با ۱۵۰ هزار نفر جمعیت در کرانه رود نکار واقع شده که مراکز تحقیقی و دانشگاهی باسابقه آن شهرت جهانی دارند.

پارک تفریحی اروپا که در شهر روست در نزدیکی فرایبورگ و در ایالت بادن ووتنبرگ واقع شده اکنون به مقصد بسیاری از گردشگران غیر آلمانی تبدیل شده است. این پارک تفریحی دارای پنج هتل چهار ستاره نیز هست که براساس موضوع و سبک‌های مختلف مثل “اندلس اسپانیا” یا “سانتا ایزابل پرتغال” ساخته شده‌اند.

قصر رویایی “نوی‌شوان‌اشتاین” که به دستور لودیگ دوم ساخته شده و در ایالت بایرن قرار دارد، سالانه میزبان حدود یک میلیون پانصد هزار بازدید کننده است. این قصر که تعمیرات اساسی آن در روز سه‌شنبه (۴ اکتبر/ ۱۳ مهر) آغاز شده و احتمالا تا سال ۲۰۱۸ ادامه خواهد داشت در رتبه چهارم دیدنی‌های آلمان قرار گرفته است.

اگر می‌خواهید ببیند یک شهر “قرون وسطی‌” چه شکلی بوده است، باید به “روتن‌بورگ اوب در تاوبر” سفر کنید. از تمام دنیا برای دیدن این شهر کوچک، ساختمان‌ها و دیوار دفاعی‌اش به آن سفر می‌کنند که در بین گردشگران در رتبه پنجم دیدنی‌های آلمان قرار گرفته است.

دریاچه کنستانس که به آن “بودن زه” گفته می‌شود در بین سه کشور آلمان، سوئیس و اتریش قرار گرفته که طبیعت زیبای آن باعث شده تا از محبوبیت خاصی در بین گردشگران برخوردار شود. جزیره “مایناو” که به جزیره گل معروف است و همچنین جزیره “رایشناو” که یک صومعه در آن قرار دارد، از جزیره‌های کوچک و مورد علاقه گردشگران در سومین دریاچه بزرگ اروپا هستند.

قصر مانهایم که بین سال‌های ۱۷۲۰ تا ۱۷۷۷ محل سکونت حاکمان در منطقه بود با ۵۰۰ اتاق یکی از بزرگترین قصرهای دوران باروک اروپا محسوب می‌شود.

کلیسای جامع شهر اُولم با ۱۶۲ متر ارتفاع هنوز هم دارای بلند‌ترین برج کلیسا در جهان است. آثار زیبای داخل کلیسا باعث شده تا این اثر تاریخی در رتبه هشتم دیدنی‌های آلمان قرار گیرد.

کلیسای جامع در شهر کلن آلمان وقتی در سال ۱۸۸۰ به اتمام رسید به عنوان بلند‌ترین ساختمان دنیا محسوب می‌شد. بطور متوسط روزی ۲۰ هزار نفر از این کلیسا که در لیست میراث فرهنگی یونسکو قرار دارد، بازدید می‌کنند.

علیرغم تظاهرات ادامه‌دار “پگیدا” در شهر درسدن و لغو عنوان “میراث فرهنگی یونسکو” از این شهر، مرکز درسدن و آثار تاریخی آن هنوز هم در میان ۱۰ دیدنی محبوب آلمان در بین گردشگرانی که به این کشور سفر می‌کنند، قرار دارد.

بخش‌های وسیعی از منطقه “جنگل سیاه” به عنوان پارک ملی برای بازدیدکنندگان قابل استفاده است. جنگل سیاه در ایالت بادن‌ورتمبرگ در جنوب غرب آلمان قرار دارد، منطقه‌ای که هر گوشه آن دیدنی‌های زیبای خاص خود را دارد و عنوان پربازدید کننده‌ترین منطقه آلمان را در اختیار دارد.

حتی رومی‌های باستان نیز در ۲ هزار سال قبل در حاشیه رودخانه موزل انگور می‌کاشتند تا یکی از بهترین شراب‌های سفید دنیا را بنوشند. گردشگران بسیاری با کشتی از زیبایی‌های این منطقه دیدن می‌کنند. این رودخانه در نزدیکی شهر کوبلنز به رودخانه راین می‌پیوندد.

“راه رمانتیک” به طول تقریبی ۴۰۰ کیلومتر از “ورتسبورگ” آغاز و تا “فوزن” در کوه‌های آلپ ادامه می‌یابد. بسیاری از زیبایی‌های این منطقه با دوچرخه یا پیاده دیدن می‌کننند. (عکس: بخشی از راه رمانتیک در لندس‌برگ اَم لِش)

مرکز شهر “ارفورت” که در ایالت تورینگن واقع شده، قرن‌ها محل تلاقی راه‌های تجاری بوده است. حضور تاریخ و بخصوص دوران قرون وسطی باعث شده تا این شهر در رتبه چهاردم دیدنی‌های آلمان قرار گیرد.

پس از تقسیم آلمان به دو کشور شرقی و غربی و احداث دیوار برلین در سال ۱۹۶۱ دروازه براندنبورگ به نماد جدایی دو بخش آلمان تبدیل شد. این دروازه بعد از وحدت دو کشور در سال ۱۹۹۰ به نماد وحدت تبدیل شده است. مشهورترین اثر تاریخی شهر برلین در جهان در رتبه پانزدهم قرار گرفته است.

منبع:دویچه وله