نوشته‌ها

آلاشت _ زیبایی درون مه

آلاشت یکی از شهرهای زیبای مازندران است. طبیعت بکر و چشم نواز، چشمه ها، درختان سر به فلک کشیده، معماری بی نظیر مساجد و رصدخانه، این روستا را مبدل به مقصدی دلنشین برای گردشگران و طبیعت دوستان کرده است.

تمام طول مسیریی که برای رسیدن به آلاشت باید طی کنید سرسبز و لذت بخش است و سرسبزی مسیر هنگامی بیشتر می شود که به پل ورسک و سوادکوه نزدیک می شوید.

این منطقه در ۲۳۷ کیلومتری تهران و در ارتفاع ۱۹۰۰ متری از سطح دریا قرار گرفته و به عنوان بهشت تاریخی مازندران در ایران شناخته می شود.

وجه تسمیه

درباره ی نام آلاشت اهالی این منطقه چنین می گویند که نام این منطقه را به سه شکل” آلاشت” ،” اِلاشت” و ” اَلاشت” تلفظ می کنند. در مراوده و گفتگو با اهالی این روستا از زبان آن ها ” اِلاشت” را بیشتر می شنوید.

اما مامورین ثبت احوال در شناسنامه های مردم نام آلاشت را ثبت کردند به همین دلیل این نام رواج بیشتری پیدا کرد.

در زبان مازندرانی آلاشت به معنی آشیانه عقاب است. وجه تسمیه این اسم به خاطر عقاب‌ های زیاد که در کوه‌های بلندش آشیانه دارند، آلاشت نامگذاری شده است.

یکی دیگر از نکات جذابی که در این منطقه وجود دارد این است که اهالی آلاشت پسوند فامیلی خود را از نام محله ای که در آن زندگی می کنند انتخاب کرده اند.

آلاشت

ویژگی های آلاشت

آلاشت  را به خاطر ارتفاع، آسمان پاک و بدون غبار و آلودگی و وجود رصدخانه، بهشت ستاره شناسان می دانند.

طبیعت آلاشت به ارتفاعات و مه جدایی ناپذیر آن خلاصه نمی شود بلکه درختان سیب، آلو، گیلاس، فندق و گردو نیز جزو جدایی ‌ناپذیر طبیعت آلاشت هستند.

رودخانه چرات یا روآر، آب این منطقه را تامین می کند که از انتهای دره این منطقه می گذرد و از کوه های خوزنک پرخیان و خوز سرچشمه می گیرد.

آلاشت مازندران دارای یک هتل نیز می باشد که امروز نیمه مخروبه است اما در زمان پهلوی دوم برای اقامت موقتی دربار و خانواده ساخته شده بود اما امروز قسمتی از آن در اختیار کارکنان پمپ بنزین و شرکت نفت می باشد.

غذاهای محلی این منطقه متنوع هستند که هر کدام از این غذاها دارای طعمی عالی و لذیذ می باشند. سبزی پلو با مغز گردو و پنیر خیکی، شیش انداز، دیس کباب، کئی پلا، خورش آلو بخارا، ورساق (شیرینی)، کنس نون و … چند نوع از غذاهای این منطقه به شمار می روند.

برای اقامت در آلاشت گزینه‌های هتل آپارتمان، اقامتگاه بومگردی، ویلاهای اجاره‌ای، خانه‌های روستایی، کلبه‌های چوبی و کمپینگ در مکان‌های مجاز پیش روی شماست.

آب و هوای آلاشت

منطقه ی آلاشت سواد کوهی دارای آب و هوایی خنک و مرطوب است به طوری که در ورودی این شهر شما با هوایی مه آلود و زیبا مواجه می شوید که هر چه به  شهر نزدیک تر شوید مه بیش از قبل می شود و باید مه شکن خودروی خود را روشن کنید تا بتوانید به راحتی مسیر خود را پیدا کنید. ممکن است زمانی که به این منطقه رسیدید، مشاهده کنید که پاهای شما تا زانو در مه قرار گرفته است. اگر به سمت ارتفاعات آلاشت بروید مه را مانند آسمان در بالای سر خود می بینید.

آلاشت

جاذبه های دیدنی آلاشت

گوشه به  گوشه ی این شهر مملو از جاذبه های گردشگریی است که چشم همگان را به خود خیره نگه می دارد.

در ابتدای ورودی روستای آلاشت دو راهیی وجود دارد که در یکی از آن ها امامزاده حسن یا سر کوه و در دیگری به روستاهای سواد رودبار و هلی چهل، چرات و… منتهی می شود.

جاده سرکوه، جاده‌ای جنگلی‌ ست که هرچه باه ارتفاعات بالاتر نزدیک شوید زیباییش هم بیشتر می ‌شود. این منطقه به پارک جنگلی هم معروف است و به دلیل بکر بودنش گردشگران، حداقل یک روز را در آن جا توقف دارند.

بافت تاریخی شهر

آلاشت تاریخی اثرگذار دارد. همگان این شهر خاستگاه خانواده پهلوی می نامند ،محله پاهلونی خیل یا پهلوان خیل همان جایی‌ است که خانه پدر رضا شاه در آن واقع شده و رضا شاه در این خانه به دنیا آمده بود. البته خانه ‌ای که رضاشاه در آن متولد شده و کودکی‌ اش را در آن گذرانده، اکنون به موزه مردم شناسی آلاشت تبدیل شده است. در این عمارت خشتی دو طبقه، اشیا و آثار مرتبط با زندگی روزمره مردم آلاشت به نمایش گذاشته شده است.

کوچه‌های تنگ و باریک با مصالح بومی، سقف‌های تخته پوش، جداره‌های ارزشمند همه و همه نشانی از اصالت این بافت تاریخی می‌باشد.

مسجد امام حسین

تنها طبیعت بکر آلاشت نیست که مورد توجه گردشگران است، لکه آلاشت مازندران از داشتن آثار تاریخی و مذهبی نیز بی نصیب نیست.

از آثار مذهبی این روستا می توان به مسجد امام حسین اشاره کرد، این مسجد جنگلی با معماری متفاوتش به دستور محمدرضا پهلوی، در زادگاه پدرش ساخته شد. مسجد امام حسین با معماری منحصربه ‌فرد، طاق ‌نماهای جناغی، پلان درون‌گرا و کشیدگی باسیلیکایی و گنبد ۱۲ وجهی یکی از زیباترین مساجد شمال ایران بوده که با مصالح مختص به اقلیم سرد و کوهستانی (عمدتاً سنگ) چشم هر بیننده‌ ای را به خود جذب می ‌نماید.

رصدخانه آلاشت

این رصد خانه در سال ۱۳۸۵ با کمک دو شرکت اصفهانی و شیرازی بنا شده است و به عنوان اولین رصدخانه مازندران شناخته شده است که به نام رصدخانه آیت الله صالحی مازندرانی یا همان رصدخانه آلاشت شهرت یافته است. این رصدخانه که در ارتفاع ۱۸۱۵ متری از سطح دریا قرار دارد که سه طرفش پرتگاه و یک طرفش کوه است. این رصدخانه تنها رصدخانه استان‌ های شمالی کشور و مرتفع‌ ترین رصدخانه ایران به حساب می‌آید.

امکاناتی که این رصدخانه دارد شامل ۲ تلسکوپ، اتاق آسمان نما، بانک نرم افزاری و کتابخانه تخصصی، نمایشگاه دائمی عکس هایی از نجوم و فضا می باشد.

روزهای پنج ‌شنبه تلسکوپ های رصدخانه در اختیار بازدیدکنندگان قرار می‌گیرد و قطعاً تماشای آسمان و ستارگان در آن تجربه ‌ای بی ‌نظیر خواهد بود.

آلاشت

معبد دختر پاک

ساختمان خاص دیگری در جنوب شرقی شهر آلاشت و در جوار روستای گلیان به نام دختر پاک وجود دارد، این ساختمان مقبره یک دختر معصوم بوده که آلاشتی‌ها از زمان‌های قدیم معتقد بوده‌اند تنها زنان می‌توانند از این آرامگاه بازدید نمایند و مردان حق ندارند وارد این مزار شوند و  اگر مردی وارد این مکان شود، مار او را نیش می‌زند. گفته می ‌شود که دو خواهر در زمان ساسانیان مقام دینی بالایی داشته‌اند که پس از مرگ یکی از آنها در اینجا دفن می‌شود و برخی این بنا را بقایای معبد آناهیتا می‌دانند که نزد مردم قداست خاصی داشته است.

طبق مستندات و مطالعات انجام شده این مقبره از قبل معبد آناهیتا (الهه آب) بوده‌است و سه مشخصه معابد آناهیتا (بالای تپه بودن، نزدیک رودخانه بودن و پلان مربع مستطیل) را داراست.

بهترین زمان سفر

از آنجایی که آلاشت کوهستانی‌ ست و بهترین زمان سفر به آن اواسط بهار تا اواخر تابستان است. به خصوص مرداد ماه است که شاه توت ‌ها هم رسیده‌ باشد. اگرچه در اوایل پاییز هم اگر علاقمند به ترکیبی از جنگل، کوه، برف و هوای سرد باشید می شود به آن جا رفت.

دسترسی به آلاشت

استان مازندارن، بین سوادکوه و پل ورسک

اگر از تهران سفر می کنید پس از طی مسافتی ۴ ساعته به آلاشت می رسید.

در جاده فیروزکوه بعد از شهر پل سفید به دو راهی آلاشت می‌رسید که در سمت چپ جاده قرار دارد. از این دو راهی تا خود آلاشت حدود ۳۷ کیلومتر را باید در جاده فرعی و پیچ و خم‌هایش برانید تا بعد از ۴۵ دقیقه به آلاشت برسید. از تهران تا این منطقه حدود ۴ ساعت راه است.

مرتبط: آلاشت از جاذبه های طبیعی مازندران

طبیعت تماشایی «آلاشت»

«سوادکوه» از شهرستان های جنوبی استان مازندران، در دامنه شرقی کوهستان دماوند جا خوش کرده است. قرارگیری در میان این دامنه ها، طبیعت خنک و البته تماشایی و زیبا نصیب این شهرستان کرده؛ از غارها و تنگه های تماشایی گرفته تا چشمه ها و آبشارهای فراوان.به خاطر همین طبیعت تماشایی، شهرهای این شهرستان هم بسیار زیبا و دوست داشتنی اند. یکی از این شهرها، «آلاشت» است. شهری خنک و مرتفع که برای رسیدن به آن، باید از جاده فیروزکوه و از طریق یکی از فرعی های بعد از شهر پل سفید به سمت چپ منشعب شد.

آلاشت هم خنک است و هم سرسبز، اما مهم تر از این ها، بخشی از بافت سنتی شهر، با آن خانه های خشتی شیروانی دار، هنوز سالم است. این بافت تاریخی در فهرست آثار ملی هم ثبت شده است می توانید یک روز را به گشت و گذار در محله قدیمی آلاشت و کوچه پس کوچه های باریکش اختصاص دهید و از معماری قدیمی مازندران و خنکای شهر لذت ببرید. گفته می شود آلاشت، این شهر مرتفع در زبان محلی، «آشیانه عقاب» معنا می دهد.

طبیعت تماشایی «آلاشت»

منشعب از جاده

اگر به دنبال جایی خنک و سرسبز برای روزهای گرم می گردید، آلاشت می تواند گزینه خوبی باشد. هم به دلیل نزدیکی به پایتخت مناسب حال تهرانی هاست و هم دیدنی ها و گشتنی های فراوان دارد؛ شهری در منطقه سوادکوه که از جاده فیروزکوه می توان به آن جا رسید.

چطور برسیم؟

از تهران تا سوادکوه: در جاده فیروزکوه، حدود پنج کیلومتر بعد از «پل سفید» به یک پاسگاه پلیس راه خواهید رسید که آغاز مسیر فرعی آلاشت است. طبق تابلوی راهنما از جاده اصلی خارج شوید و به خروجی سمت چپ که به سمت آلاشت می رود، رانندگی کنید. این مسیر ۲۶ کیلومتری را با احتیاط برانید. جاده باریک و پرپیچ و خم است. در این مسیر فرعی، تقریبا در نیمه راه، جاده دو شاخه می شود و شما باید مسیر سمت راست را انتخاب کنید.

چه می بینیم؟

از موزه مردم شناسی تا رصدخانه: در شهر آلاشت غیر از طبیعت دلچسب، می توانید سراغ گشت و گذار در میان آثار تاریخی هم بروید.

دیدنی های آلاشت بیشتر بیرون شهر قرار دارند.

بافت شهر: آلاشت شهر نسبتا مرتفعی است و اطرافش هم تپه های کوچک و بزرگ فراوانی وجود دارد. هم روی این تپه ها و هم داخل شهر، درختان قدیمی و زبیایی خواهید دید. یکی از جذابیت های شهر، غیر از این طبیعت زیبا، بافت خانه های قدیمی شهر است. این خانه های قدیمی خشتی است و سقف آن ها چوبی که معمولا با رنگ های مختلف رنگ شده اند و از دور چشم انداز زیبایی به شهر می دهند. از گشت و گذار در بخش قدیمی شهر که در فهرست میراث ملی هم ثبت شده، با کوچه های باریک و پرشیبش غفلت نکنید.

موزه مردم شناسی: عمارت ۱۵۰ ساله «مرادعلی خان»، عمارتی منسوب به پدربزرگ پهلوی اول از معدود عمارت های روستایی- تاریخی در منطقه سوادکوه است که حالا موزه مردم شناسی شهر آلاشت شده؛ خانه ای در قسمت غربی شهر. طبقه دوم این ساختمان در زلزله سال ۱۳۳۶ تخریب شد، اما تا سال ۵۳ بازسازی شد و در سال ۵۹ به عنوان کتابخانه عمومی مورد استفاده قرار گرفت تا آن که درهای آن به عنوان «موزه مردم شناسی آلاشت» رسما باز شد.

شما می توانید در بازدید از این موزه هم با معماری بومی منطقه مازندران آشنا شوید و هم با ابزارهای زندگی سنتی اهالی قدیم این منطقه. این ابزارها شامل ادوات ریسندگی، ظروف فلزی یو چوبی، چراغ های گردسوز نفتی، ابزارهای کشاورزی مثل داس، تبر، ترازو و چرتکه می شود. البته اشیای دیگری متعلق به حسینیه های آلاشت و ظروف مربوط به آن ها همچون منبرهای چوبی، سماور قدیمی، چراغ نفتی، کتری مسی، پارچ چوبی و آفتابه لگن قدیمی هم داخل موزه برای نمایش قرار داده شده اند.

نردبانی به نام «کاتی» با قدمت ۳۵۰ سال و از جنس چوب گلابی وحشی در این موزه قرار دارد که به عنوان قدیمی ترین اثر موجود در موزه از آن یاد می شود. قیمت بلیت موزه چهار هزار تومان است. از ساعت ۹ صبح تا پنج بعد از ظهر می توانید به تماشای آن بروید.

طبیعت تماشایی «آلاشت»

رصدخانه: شهرداری آلاشت در سال ۸۶ مجموعه «آسمان نمای شهر آلاشت» را که درواقع اولین رصدخانه استان مازندران است روی یکی از تپه های شهر بنا کرد. این مجموعه با زیربنای ۳۰۰ متر، بر بالای تپه ای به ارتفاع ۵۰ متر از سطح شهر بنا شده که از سه طرف به پرتگاه منتهی می شود، تنها راه دسترسی به آن از طریق پلکانی در کنار بوستان شهر است

در این رصدخانه دو تلسکوپ ۶ و ۱۴ اینچی زیر یک گنبد با قطر چهار متر نصب شده است. از امکانات دیگر این مجموعه می توان به آسمان نما، ترازوی نجومی، مجموعه ای از نرم افزارها، کتاب ها و عکس و پوسترهای اخترشناسی اشاره کرد.

غار زنگیان: غار زنگیان از زیباترین غارهای منطقه سوادکوه است. اگر ابزار و مهارت کافی دارید و می خواهید به آن جا بروید. باید از آلاشت خارج شوید و مسیر را به سمت پل سفید برگردید. وقتی به دوراهی ابتدای مسیر رسیدید، مسیر فرعی سمت چپ را انتخاب کنید تا بعد از حدود ۱۵ کیلومتر به روستای «زنگیان» برسید. از اهالی سراغ غار را بگیرید. غار دو مسیر برای پیمایش دارد و در هر دو مسیر سازه های آهکی بسیار زیبا خواهید دید. توصیه مهم ما این است که به هیچ وجه بدون غارنوردان حرفه ای وارد غار نشوید.

مرتبط:

جاذبه‌های گردشگری سوادکوه