نوشته‌ها

دریاچه شهیون دزفول

شهیون از توابع شهرستان دزفول است که در ۱۵ کیلومتری شمال شهر دزفول قرار گرفته است. نقاط بسیار زیبای طبیعی شهیون این منطقه را به یکی از مناطق پر جاذبه شهرستان دزفول از نظر گردشگری تبدیل کرده‌ است. دریاچه شهیون، قلعه شاداب و چال کندی نمونه‌ ای از نقاط دیدنی منطقه حفاظت شده شهیون هستند.

دریاچه دز یا شهیون یکی از زیباترین دریاچه های ایران و جهان است که پشت دو کوه شاداب و تنگوان شکل گرفته و جلوه زیبایی به منطقه داده است.

دریاچه شهیون از جاذبه‌ های طبیعی ارزشمند و کم ‌نظیر منطقه حفاظت شده شهیون محسوب می ‌شود. دریاچه شهیون، یکی از زیباترین دریاچه های ایران است که در شمال شرق اندیمشک و پشت دو کوه شاداب و تنگوان شکل گرفته و چهره زیبایی به منطقه بخشیده است. وجود چند جزیره کوچک و بزرگ که روی آن ها انبوهی از درختان کُنار و بادام کوهی به چشم می خورد، جلوه خاصی به دریاچه داده است.

دریاچه شهیون دزفول

وجود منابع سرشار آب و پوشش گیاهی متنوع در منطقه، علاوه بر ایجاد مناظر زیبا و بدیع، زمینه‌ های مناسبی را برای انجام ورزش‌ های تابستانی و تفریحات آبی به وجود آورده است. در فضای این دریاچه و همچنین رودخانه ‌ای که از شهر دزفول می‌ گذرد، امکان انجام ورزش‌ های شنا، قایق رانی، اسکی روی آب و ماهیگیری میسر ‌است.

دریاچه دز یا شهیون در شرایط پرآبی و کم ‌آبی دارای وسعت نسبتاً متفاوت است هر چند به‌طور متوسط در حدود شش هزار هکتار وسعت دارد و عمق آن نیز تا ۵۰ متر متغیر است، دمای آب نیز در نقاط مختلف دریاچه متفاوت است و ماهی غیر بومی قزل آلا رنگین کمان در آن زندگی می کند.

ماهی‌ های این دریاچه معمولا ماهی‌ های رودخانه ای هستند، اما این ماهی ‌ها در دریاچه نیز وجود دارند و به زندگی در آن عادت کرده ‌اند. زندگی در دریاچه سبب شده که ماهی ‌ها از مواد معدنی دریاچه تغذیه کنند و با ماهی های دیگر متفاوت شوند.

دریاچه شهیون و رودخانه دز به دلیل شرایط و عدم آلودگی و ورود فاضلاب یکی از مهمترین منابع تولید آبزیان آب شیرین در استان خوزستان است، بطوری ‌که صید و بهره برداری از ماهیان دریاچه یکی از منابع تأمین معشیت ساکنان منطقه است.

دریاچه شهیون دزفول

آب این دریاچه از ارتفاعات اراک و الیگودرز سرچشمه گرفته و پس از عبور از کوه ‌های زاگرس و دریافت ریز آبه ‌های فراوان وارد این دریاچه می‌ گردد. رودخانه دز از دو شاخه اصلی به نام سزار و بختیاری تشکیل می‌ گردد. رود سزار در شمالی‌ ترین قسمت حوزه جریان دارد و شامل سه شاخه ماربره، تیره و سبزه است. رود بختیاری دومین سرشاخه اصلی رودخانه دز است که در چهل کیلومتری اتصال سرخاب به رود سزار می ‌پیوندد. رودخانه دز پس از سد دز و عبور از دره عمیق حد فاصل قلعه شاداب و کوه تنگوان در غرب وارد دشت خوزستان گردیده و از میان شهر دزفول عبور کرده، پس از عبور از جنگل دز و منطقه تحت حفاظت دز (پناهگاه حیات وحش و منطقه حفاظت شده دز) در محل بند قیر به رودخانه کارون می‌ پیوندد و کارون بزرگ شکل می گیرد.

این درباچه نقش مهمی در منطقه ایفا می ‌کند و زندگی آبزیان و پرندگان منطقه به آن وابسته است.

مسیر دسترسی
این دریاچه در دزفول، ۲۳ کیلومتری شمال شرق اندیمشک واقع شده است.

مرتبط:

معرفی دزفول از تاریخچه تا جاذبه های گردشگری

آشنایی با آبشار شوی دزفول

خانه تیزنو یکی از دیدنی ترین خانه های تاریخی دزفول

معرفی دزفول از تاریخچه تا جاذبه های گردشگری

شاید باورکردنی نباشد که یکی از کهن ترین شهرهای جهان به نام دزفول در استان خوزستان واقع شده باشد. شهر تاریخی دزفول دارای فرهنگی غنی، جاذبه های طبیعی فراوان و آثار تاریخی ارزشمند است.

ایران پر از سرزمین هایی ست که در آن تمدن باستانی پدران ما را به رخ میکشد. سرزمین هایی که علاوه بر گنجینه تاریخی از سخاوت طبیعت هم بهره مند بوده و پدیده های بسیار بکری در آن ها دیده میشود.

هرگوشه از ایران را که بنگریم زیبایی ها و شگفتی های بسیاری را می بینیم که هرکدام از جذابیت ویژه ای برخوردار هستند.

این بار با تیم گردشگری بیتوته همراه باشید تا شما را به سفری جذاب و مهیج به جنوب کشور و شهر زیبای “دزفول” ببریم.

معرفی شهر دزفول:

جاذبه های دیدنی دزفول آنقدر زیاد هستند که هر آدمی با هر سلیقه ای میتواند جایی برای دیدن در آن پیدا کند.

شهر دزفول در کنار رودخانه دز، در بخش های جلگه ای استان خوزستان در ارتفاع ۱۴۰ متری از سطح دریا قرار دارد. دزفول در شمال شهر اهواز و در جنوب اندیمشک جای گرفته و با قدمت طولانی و جاذبه های گردشگری اش به شهرت بسیاری رسیده است.

از میان شهرهای خوزستان بزرگترین و دومین شهر دیدنی بعد از اهواز، دزفول است. شهرستان دزفول دارای چهار بخش “مرکزی”، “سردشت”، “چغامیش” و “شهیون” می باشد.

دزفول به دلیل اینکه بر سر شاهراه ارتباطی تهران – اهواز واقع شده است، اولین مرکز تجاری شمال خوزستان محسوب میشود. اقتصاد این شهر بیشتر بر پایه کشاورزی، دامداری و صنایع کارخانه ای استوار است.

همچنین به سبب وجود رودخانه های بسیاری در شهر دزفول، مقام نخست کشاورزی از جمله تولید سبزیجات و صیفی جات را در ایران دارد.

دزفول شهری با فرهنگ های متفاوت و اقوام مختلف از جمله لر، بختیاری، دزفولی و اقلیت های عرب، ترک و کرد، تشکیل شده است که بیشتر مردم آنجا به زبان فارسی با گویش محلی دزفولی صحبت میکنند.

دزفول

تاریخچه شهر کهن دزفول:

دزفول از شهرهای دامنه رشته کوههای زاگرس است که پیشینه آن به دوران ساسانیان باز میگردد. اما ریشه های سکونت در آن مربوط به ۵ هزار سال پیش است. نام قدیم دزفول، دژپل به معنای پلی که دارای دژ است، می باشد.

بهترین زمان برای سفر به شهر دزفول:

دزفول دارای آب و هوای گرم و نیمه مرطوب است و به همین سبب دارای تابستان های بسیار گرم و زمستان های معتدل است. این شهر به دلیل آب و هوای کوهستانی و جلگه ای طبیعت زیبا و جذابی دارد. پس با توجه به این آب و هوا، نیمه دوم سال زمان مناسبی برای سفر و بازدید از این شهر زیباست.

جاذبه های توریستی دزفول:

دزفول هم از جهت جاذبه های گردشگری طبیعی بسیار غنی ست و هم به سبب تاریخ کهنی که دارد از جاهای دیدنی و جاذبه های تاریخی متعددی برخوردار است.

در ادامه این مقاله شما را با برخی از جاذبه های طبیعی و تاریخی دزفول آشنا میکنیم، پس با ما همراه باشید.

۱٫ دریاچه شهیون:

دریاچه شهیون

 

از جمله زیباترین و دیدنی ترین مناطق شهر دزفول دریاچه شهیون است

 

 

که پشت دوکوه تنگوان و شاداب واقع شده است. انبوهی از درختان کنار و بادام کوهی نیز در این منطقه وجود دارد که طبیعت چشم نوازی را به آن بخشیده است. در کنار این دریاچه زیبا میتوان به ورزش ها و تفریحاتی مثل اسکی، شنا، قایقرانی و … پرداخت.

۲٫ دره کول خرسان یا دره ارواح:

کول خرسان

 

اگر اهل هیجان هستید و دوست دارید به مناطق عجیب و اسرارآمیز سفر کنید حتما سری به دره شگفت انگیز کول خرسان بزنید. با برداشتن هر قدم در دره ارواح جلوه های خارق العاده و متفاوتی جلوی چشمانتان نمایان می شود. این دره در ۲۵ کیلومتری شهرستان دزفول و در جاده این شهر به سمت شهیون نرسیده به بیشه بزان قرار دارد.

صخره های بلند سر به فلک کشیده و مسیرهای تنگ و باریک که گاهی فقط امکان عبور یک نفر از بین آنها وجود دارد، از ویژگی هایی ست که باعث اسرار آمیز شدن این منطقه شده است.

کول خرسان دارای آب دائمی، آبشار، آبچکان، بیشه زار و انواع روییدنی های خاص این من

 

طقه می باشد.

۳٫ آبشار شوی، عروس کوهستانی دزفول:

آبشار‌شوي دزفول

یکی دیگر از جاهای دیدنی شهر دزفول، آبشار دل انگیز شوی است. آبشار شوی مثل نگینی نه تنها در ایران بلکه در خاورمیانه می درخشد و به عنوان یکی از آثار ملی و طبیعی ایران به ثبت رسیده است.

آبشار شوی به آبشار نیاگارای ایران مشهور است چرا که با ۸۵ متر ارتفاع بلندترین آبشار خاورمیانه است که تماشای آن برای دوستداران طبیعت جذاب و مهیج خواهد بود.

۴٫ آسیاب های آبی دزفول:

آسیاب های آبی دزفول

آسیاب های آبی دزفول، سازه هایی آبی در بستر رودخانه دز است که به عنوان بند و آسیاب کاربرد داشته است. قدمت این آسیاب های آبی به دوره تاریخی صفویه و قاجاریه بازمیگردد.

در ساخت این سازه ها از مصالحی نظیر قلوه سنگ رودخانه ای، آجر با ملات ساروج استفاده شده است. بخش زیادی از این آسیاب ها به مرور زمان و به جهت فرسایش آب از بین رفته است و بازمانده آن در سه بخش از رود دز قرار گرفته است. بخش اول در بالادست در پارک ساحلی دز، بخش دوم در کنار پل جدید دزفول و بخش سوم در کنار پل تاریخی دزفول قرار دارند.

۵٫ شهر تاریخی گندی شاپور یا جندی شاپور:

blank

منطقه باستانی گُندی شاپور یا به تعبیری جندی شاپور، یکی از شهرهای دوران ساسانی بوده است که حاصل امپراتوری «شاپور یکم» است. به عقیده بسیاری از تاریخ‌شناسان و پژوهشگران، بازمانده این شهر در بین دزفول و شوشتر، در روستای شاه آباد واقع شده است.

در واقع به باور آن‌ها، طبق شواهد تاریخی، سازه‌های باستانی بازمانده در این منطقه به شهر گُندی شاپور تعلق دارد. این در حالی است که بسیاری از پژوهشگران این فرضیه را رد کرده و ارتباط گُندی شاپور و روستای شاه آباد را نادرست می‌‍‌دانند.

اما آن‌چه مهم است، تاریخچه شهر باستانی گُندی شاپور است. این شهر مرکز علم جهان در تاریخ  بوده است. شهری که اولین دانشگاه در آن تأسیس شد و به علم پزشکی اهمیت ویژه‌ای داد.

۶٫ بقعه متبرکه صوفی احمد

بقعه متبرکه صوفی احمد

صوفی احمد یکی از مناطق دیدنی طبیعی و زیبای شمال شهرستان دزفول می باشد که در بخش شهیون واقع شده است. این منطقه به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خودش، به صورت بکر و دست نخورده باقی مانده است. در میان این منطقه کوهستانی، بقعه متبرکه حضرت صوفی احمد که سفیر امام رضا علیه السلام بوده، قرار گرفته است. بدون تردید منطقه صوفی احمد یکی از بکر ترین و زیباترین مناطق کوهستانی دزفول است. همچنین مجاورت با رود دز فرصت شنا، قایق‌سواری و ماهیگیری را نیز در این منطقه ممکن کرده است.

۷٫ خانه تاریخی سوزنگر، سازه‌ای آجری از دوران قاجار

خانه تاریخی سوزنگر

دزفول شهر بناهای آجری است و در این منطقه از ایران، خانه‌ها و عمارت‌های قدیمی بسیاری خواهید دید که با ردیف‌های متوالی آجر بالا رفته‌اند و تزئیناتی چشمگیر دارند. نمونه‌ای از این بناها، خانه تاریخی سوزنگر است که از دوران حکومت قاجار به جامانده است. معمار این خانه یک اثر هنری کامل خلق کرده و با ظرافت خاصی آجرها را در اندازه‌های مختلف تراش داده تا حاصل کار، خانه‌ای متفاوت با دیگر بناهای آجری شود.

۸٫ قنات قمش چوقابفون

قنات قمش چوقابفون

دزفول از شهرهایی است که حفر قنات در آن قدمت بالایی دارد. «قمش» نام نوعی قنات در این شهر است که دزفولی‌ها به‌منظور هدایت آب رود به سمت شهر، این قنات‌ها را کنار دز حفر می‌کردند.

قمش (قنات) به معنی کاریز و مجرای آب زیرزمینی است که قدمتی چندهزار ساله در دزفول دارد و در گذشته برای استفاده از آب رودخانه حفاری شده اند.

ماجراجویی در این قنات با سربطاقی سنگی و آجری‌اش و عطر خاک نمزده شروع می‌شود و با پشت سرگذاشتن تقریباً ۷۰ پله، به سرزمینی نورانی و رنگارنگ می‌رسیم. در حال حاضر فقط ۳۰۰ متر از این قنات برای بازدید آماده شده است.

۹٫ آرامگاه یعقوب لیث صفاری

آرامگاه یعقوب لیث صفاری

یکی دیگر از جاذبه های گردشگری دزفول آرامگاهیست که محوطه تاریخی جندی شاپور واقع شده است. مقبره این سردار ایرانی که موسس سلسله صفاریان هم بوده در ده کیلومتری شهر دزفول جای گرفته است.

گنبد مخروطی و دندانه‌دار این آرامگاه، شناسنامه این بنای باستانی شده است و یکی از جاذبه‌های مهم تاریخی در بین دیدنی های دزفول محسوب می‌شود یعقوب لیث صفاری را احیا کننده زبان پارسی هم نامیده اند. وی اولین شهریار ایرانی است که زبان پارسی را برای نخستین بار ۲۰۰ سال پس از ورود اسلام به ایران دوباره به‌عنوان زبان رسمی ایران اعلام کردو پاس نداشتن این زبان در میان درباریان او، با واکنش تند این پادشاه همراه بوده است. این پادشاه کسی بود که خلیفه عباسی را شکست داد و با زنده نگه داشتن زبان فارسی، تحولی مهم در میان مردم و درباریان به‌وجود آورد.

۱۰٫ تپه های باستانی چغامیش

تپه های باستانی چغامیش

قدمت شهر باستانی چغامیش به حدود ۵۰ قرن پیش از میلاد به دوران پیش از اختراع خط بازمی‌گردد. در چغامیش بود که برای اولین بار در ایران خط و کتابت ظهور کرد. تپه‌های ارزشمند و باستانی چغامیش گنجینه تمدن‌های زیادی از جمله ساسانیان، پارتیان، عیلامیان است که در حال حاضر در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

۱۱٫ دره توبیرون

دره توبیرون

دره توبیرون یکی دیگر از جاذبه های گردشگری دزفول است که دارای طبیعتی بسیار بکر و شگفت انگیز می باشد. این دره در بخش سردشت در شمال دزفول و قبل از رسیدن به تنگه سرا قرار گرفته است.

ارتفاع دیوارهای ترسناک این دره در برخی نقاط به بیش از صد متر هم می رسد. درون این دره شگفت انگیز که حاصل هزاران سال فرسایش آبی است، انبوهی از درختان انجیر وحشی، آبشار ها، آبچکان ها و دیگر گیاهان خودرو می باشد که زیبای آن را دو چندان کرده اند.

۱۲٫  بافت قدیم دزفول

بافت قدیم دزفول

بافت قدیم دزفول، بافتی آجری است و در کنار رودخانه دز شکل گرفته و شامل ۲۸ محله قدیمی است. معماری خاص و تزئینات آجری بی نظیر در بافت قدیم دزفول ، این شهر را به شهر آجر معروف نموده است . بافتی که با معماری خاص خود ، هویت و روح معماری دزفول را در خود جای داده است.

از مهمترین دیدنی های بافت تاریخی دزفول می توان به خانه تاریخی تیزنو، خانه تاریخی سوزنگر، خانه تاریخی قلقچی، حمام کرناسیون، حمام شاه رکن الدین، خانه تاریخی سید صدر، خانه تاریخی گلچین، ساباط سیلانی، ساباط زرشناس و … اشاره نمود.

۱۳٫ روستای لیوس

روستای لیوس

اگر به دزفول سفر کردید بازدید از روستای لیوس را از قلم نیندازید. این روستا از جمله روستاهای سنگی کشور است که هنوز با گذشت زمان بافت سنتی، معماری و آداب و رسوم گذشته خود را حفظ کرده است.

روستاى لیوس در ۷۳ کیلومترى شمال شهرستان دزفول در بخش سردشت واقع شده است. این روستا علاوه بر بافت زیباى تاریخى خانه ها ، داراى جاذبه هاى گردشگرى طبیعى و بکر شامل کوهستانها ،مراتع بسیار زیبا ، باغهاى میوه ، رود خانه، آبشار و… می باشد. این روستا داراى یک سبک خاص معمارى می باشد که از تمام بخشهاى موجود در یک ساختمان استفاده بهینه می گردد.

به طور مثال از ستونهاى ساختمان به عنوان انبار گندم استفاده شده است . چنار و چشمه جارى در کنار آن یکى از چشم اندازهاى زیباى این روستا می باشد. این روستا در فصول بهار و پاییز و زمستان به علت آب و هواى مناسب می تواند پذیراى گردشگران زیادى از سراسر جهان باشد.

۱۴٫ کت های دزفول

کت های دزفول

کت‌های دزفول خنک کننده‌های دست‌ساز انسان‌های کهن هستند که به‌صورت حفره‌های غار مانند در کنار رودخانه دزفول حفر شده‌اند. این کت‌ها از جاهای دیدنی دزفول در روزهای گرم سال برای فرار از گرمای خوزستان در جوار رود جاری و زلال دز است

۱۵٫  بقعه شاه رکن الدین

بقعه شاه رکن الدین

این بقعه در دل بافت قدیم شهر دزفول در نزدیکی خیابان طالقانی قرار گرفته است. صاحب این بقعه فرزند «بهاءالدین» معروف به «بابا رکن‌الدین‌ولی» یا «شاه‌رکن‌الدین» است که در قرن هشتم هجری عارف و زاهدی معروف بوده است.

آرامگاه شاه‌رکن‌الدین دارای گنبدی آبی است که با کاشی‌کاری‌های زیبایی تزیین شده است. دو گلدسته آجری مزین به کاشی‌کاری نیز در جلوی درب ورودی قرار دارند. مسجد و حمامی قدیمی، بعلاوه یک مدرسه علمیه قدیمی نیز در جوار این بقعه دیده می‌شوند. فضای سبز ناحیه اطراف آرامگاه آن را به نگین سبز بافت قدیم دزفول تبدیل کرده است.

کول خرسان _دره مرموز ارواح

کول خرسان دره‌ای خنک و سرسبز در دل گرمای جنوب است که آن را دیواره‌هایی بلند پوشیده از پر سیاوشان و اسرار پنهان در برگرفته است.

دره کول خرسان در ۳۵ کیلومتری شمال شهر دزفول استان خوزستان قرار دارد، جایی در انتهای رشته‌کوه‌های پرشکوه و استوار زاگرس. دره در منطقه‌ایی طبیعی به دور از مناطق شهری قرار دارد و نزدیک‌ترین روستا در همسایگی آن، روستای پاقلعه و بیشه بزان است. دره کول خرسان که محلی‌ها آن را کول خرسون یا دره ارواح می‌خوانند، شکل و شمایلی بسیار عجیب و مرموز دارد. این دره را دیواره‌هایی بلند و برآمده احاطه کرده‌اند که در برخی از قسمت‌ها به قدری به هم نزدیک می‌شوند که نفس کشیدن برای دره را سخت می‌کنند. در این قسمت‌ها مسیر به قدری باریک می‌شود که تنها یک نفر امکان عبور از دره را پیدا می‌کند. شاید به همین دلیل است که از آن به دره ارواح یاد می‌کنند. در تمام مدت عبور از این مسیرهای باریک این احساس در شما ایجاد می‌شود که چندان فاصله‌ای تا به هم پیوستن دو دیواره به یکدیگر نیست. هرچند این اتفاق رخ نخواهد داد اما هیجان آن ممکن است نفس‌های‌تان را به شماره بیندازد.

کول خرسان

خنکی در دل گرما

دره کول خرسان در تمام فصل‌های سال پر آب است و آب و هوایی معتدل و خنک دارد که اختلاف آن با شهر دزفول که در نزدیکی دره قرار دارد گاهی به حدود ۳۰ درجه سانتیگراد می‌رسد. آب باریکه‌های جاری از گوشه گوشه صخره‌ها در فصل‌های پرآب و زمان بارندگی به آبشارهایی روان تبدیل می‌شود. آب‌های جاری در دل دره در انتهای مسیر به رودخانه دز سرازیر می‌شود. بلندی و تنگی دیواره‌ها که در بیشتر مسیر اجازه عبور نور به داخل را نمی‌دهد، آب‌های همیشه جاری در دل دره و نزدیکی آن به کوه‌های زاگرس باعث شده دمای دره کول خرسان بسیار خنک باشد و دمای آب گاهی به منفی ۲۰ درجه سانتیگراد برسد.

 

از سیاوشان تا خرسان

راه رسیدن به دره کمی دشوار است. بعد از چند کیلومتر پیاده‌روی، ورودی دره با نخل‌هایی که در آنجا نخلستانی کوچک به وجود آورده‌اند، نمایان می‌شود. کمی که از ورودی دره دور می‌شویم، پوششی عجیب و رویایی در دره خودنمایی می‌کند. در اینجا دیواره‌های دره را گیاه دارویی پر سیاوشان در آغوش گرفته است. صخره‌های سبز رنگ، که جریان آبی باریک از دل خود عبور می‌دهند، جلوه‌ای بی‌نظیر به دره داده است. در مسیر دره درختان سدر، کنار و بادام کوهی به چشم می‌خورند.

کول خرسان

کول خرسان ظاهری متفاوت از دره‌های دیگر دارد. گویا کسی دیواره‌ها را صیقل داده و بر آنها جامه‌ای سبز به تن کرده است. نکته عجیب دیگر، تنگی مسیر دره است. به نظر می‌رسد دیواره‌ها تمام تلاش خود را کرده‌اند تا به قدری به هم نزدیک شوند که بتوانند دره را پنهان نگهدارند. شاید به همین دلیل است که خرس‌ها تمایل داشته‌اند در اینجا را خانه خود کنند. اگرچه اطلاعات دقیقی در دست نیست اما محلی‌ها معتقدند که دره در گذشته پناهگاه خرسان منطقه بوده و از این رو آن را کول خرسان یا همان دره خرسان می‌نامند.

اینجا دره ارواح است

دیدن این همه شگفتی هر گردشگری را به وجد خواهد آورد. اگر شما هم تمایل سفر به دره کول خرسان را پیدا کرده‌اید این را فراموش نکنید که نباید هرگز بدون راهنما وارد دره شوید. اینجا هر چند زیبا اما بسیار مرموز و خطرناک است و تا به حال جان چند گردشگر را گرفته است، دره‌ای که از آن به ارواح یاد می‌شود. راه دسترسی به دره، از سوی روستای اسلام آباد در منطقه چغامیش است.از طریق دو روستای نزدیک یعنی روستای بیشه بزان و همچنین روستای پاقلعه نیز می‌توان به کول خرسان رسید. اگر قصد سفر به منطقه را دارید، حتما تجهیزات لازم مانند تلفن همراه، نقشه یا جی پی اس، کفش کوهنوردی، کلاه ایمنی، لباس گرم و خوراک، همراه داشته باشید.

منبع:ایرنا

مرتبط:

آبشار‌شوي دزفول

تصاویری منحصر به فرد از بنای آجری دزفول/با «خانه سوزنگر» به زمان قاجار سفر کنید

سفر به «پامنار» : بهشت پنهان دزفولی‌ها

سفر به «پامنار» : بهشت پنهان دزفولی‌ها

روستای پامنار جزو بخش شهیون از توابع سردشت در فاصله هوایی بیست و شش کیلومتری و فاصله جاده‌ای چهل کیلومتری شهر دزفول و به وسعت شصت هكتار در ميان دامنه‌های رشته كوه‌های زاگرس و مشرف به درياچه سد دز در شمال اين شهرستان واقع شده است.

روستای پامنار استان خوزستان، یکی از مقصدهای تماشایی روستا گردی در دزفول است. دزفول، شهر مقاومت و ایثار یکی از کانون های بمباران های هوایی و موشکی در جنگ تحمیلی بود که امروزه گر چه ترکش های آن دوران حماسه را همچون خرمشهر و آبادان خوزستان بر پیکر خود دارد، اما یکی از مقصدهای هیجان انگیز گردشگری در مناطق دیدنی جنوب کشور است.

روستای پامنار دزفول، منطقه ای زیبا و کمتر شناخته شده برای ایرانگردان داخلی و بین المللی بوده که در این مطلب شما را با پتانسیل های این دیار تماشایی آشنا می کنیم.

روستای پامنار جزو بخش شهیون از توابع سردشت در فاصله هوایی بیست و شش کیلومتری و فاصله جاده‌ای چهل کیلومتری شهر دزفول و به وسعت شصت هكتار در ميان دامنه‌های رشته كوه‌های زاگرس و مشرف به درياچه سد دز در شمال اين شهرستان واقع شده است.

روستای پامنار در سال‌های اخیر با توجه به پتانسیل‌های بالای گردشگری به عنوان یکی از روستاهای نمونه گردشگری استان خوزستان برگزیده شده و به تازگی اقداماتی نظیر تسطیح تپه‌ها برای احداث رستوران، کمپ و پارکینگ و تعریض جاده دسترسی در این منطقه صورت گرفته است.

شغل عمده ساکنان منطقه دامداری است که در کنار دامداری کشاورزی به صورت کشت دیم و بیشتر کشت دیم گندم و جو وجود دارد . هم‌چنین عده زیادی از ساکنان روستاهای پاقلعه و پامنار به شغل صیادی در دریاچه سد دز مشغولند . زبان مردم محلی گویش لری بختیاری است و سنت‌ها و آیین‌های اصیل بختیاری درآداب ساکنان به چشم می خورد.

خوزستان از استان های دیدنی ایران به خصوص در نیمه دوم سال و ایام نوروز است. اگر قصد طبیعت گردی، بوم گردی، نخل گردی، روستاگردی و کوله پشتی گردی دارید، شهرها و روستاهای کمتر دیده شده استان خوزستان گزینه خوبی برای گردشگران خودمانی خواهد بود که قصد دارند با بخشی از تاریخ و فرهنگ سبک زندگی اقوام ایرانی در جنوب کشور آشنا شوند.

یکی از مناطق دیدنی گردشگری خوزستان، قطعا روستا پامنار است که به واسطه چشم اندازهای متنوع طبیعی و ظرفیت های فرهنگی که ریشه در سبک زندگی و تاریخ این خطه از کشور دارد، میزبان خوبی برای مهمانان سد دز است. تماشای دیدنی های روستا از قلعه طبیعی شاداب، درخت‌های سدر تا دره‌ها و چشمه‌ها دارای طبیعتی جذاب و خاص، همه بخشی از قابلیت های گردشگری بهشت پنهان خوزستان در دزفول ایران است.

در اطراف این روستای دیدنی، فرصت های تفریحی و سرگرمی فراوانی در انتظار مهمانان پامنار است که از آن جمله میتوان به ورزش های آبی هیجان انگیزی از جمله: قایق‌رانی در دریاچه دز، اسکی روی آب در کنار شنا اشاره کرد که برای گذران اوقات فراقت در جزایر دریاچه و سواحل آن مورد نظر گردشگران است. استفاده از هوای مطبوع، مشاهده حیات‌وحش منطقه به ویژه پازن و تیهو، ماهی‌گیری ورزشی در دریاچه، مشاهده و آشنایی با زندگی عشایری مردم بومی و فضای زیبای معماری سنتی منطقه، آشنایی و مشاهده صنایع کوهنوردی و مشاهده دره‌های عمیق کول‌ خرسان و دره رودخانه دز از جمله دیگر تفریحاتی است که در این منطقه میتوان در اختیار داشت.

اگر به گشتی در روستای پامنار دزفول بپردازید، بوی خانه های کاه گلی آن در کنار معماری منظر دیدنی، شما را غافل گیر میکند. بافت تاریخی روستا، فرصت خوبی برای عکاسی به خوبی برای سلفی بازهای اینستاگرام است. البته بهتر است لوکیشن را فعال کنید تا دوستان ایرانی و غیر ایرانی شما با این طبیعت فوق العاده آشنا شوند. از گیاهان و پوشش‌های منطقه می‌توان به رملیک، کنار، بنه، بادام، جاز، انجیر، بلوط و نخل اشاره کرد.

از دیگر جاذبه‌های این منطقه می‌توان از هنر کپوبافی یاد کرد که از صنایع دستی رایج بومیان منطقه است. هنر کپوبافی برای مردم اين منطقه نه تنها هنر و ذوق به شمار مي‌رود بلكه زندگي است و محل مناسبی برای امرار معاش زنان زحمت كشی محسوب میشود كه ‌در كنار كار طاقت فرسای روزانه، به تهيه آن میپردازند و همواره به عنوان يك ميراث آن را حفظ كرده‌اند.

کپوبافی از بافته‌های حصيری است و مواد اوليه آن كرتك و برگ نخل‌هاي خرما است كه‌ از ساليان متمادی رواج داشته است. كرتك نوعي گياه خودرو است كه در حاشيه نهرها، رودخانه‌ها و دشت‌هاي منطقه شهيون به وفور يافت مي‌شود. روستا پامنار در گذشته در کنار سرچشمه‌های رود دز قرار داشته و با داشتن نخلستان‌های زياد مركز مهمی براي تهيه مواد اوليه آن به شمار میرفته است اما با آب‌گيری سد دز در سال ‪۱۳۴۲ نخلستان‌های اين منطقه به زير آب رفت و خود روستا نیز به محل فعلی آن یعنی کنار دریاچه منتقل شد.

برای دیدن این طبیعت زیبا و استفاده از پتانسیل های گردشگری نمونه این روستا در استان خوزستان، بایستی از هر جای ایران راهی خوزستان شده و از آنجا به دزفول بروید. البته راه هوایی و ریلی و اتوبوسی هم در اختیار مسافران دزفول هست. اگر بخواهید تنها کمی با زمان بیشتر می توانید از قطاری که هر روز به سمت اندیمشک می رود استفاده کنید.

فاصله بین دزفول و اندیمشک مثل خرمشهر و آبادان است و خیلی دور نیستند. اما مقصد بعدی که از دزفول باید انتخاب کنید روستای پامنار در ۵۰ کیلومتری شمال شرقی دزفول است و هر روز از مرکز این شهر به سمت نواحی اطراف به خصوص پامنار، اتوبوس و تاکسی در دسترس گردشگران و مسافران قرار دارد. این فاصله نهایت ۴۵ دقیقه به طول خواهد انجامید.

کجا بمانیم؟

همانطور که در عکس ها مشاهده کردید، این روستا کنار دریاچه قرار دارد و گزینه های اقامتی متنوعی پیش روی گردشگران است. یکی از آنها اقامت گاه بوم گردی یا خانه های روستایی است که بعضا در سایت های گردشگری اقامت گاهی میتوانید اطلاعات صاحبان خانه های روستایی را پیدا کنید و نسبت به رزرو محل اقامت اقدام کنید. البته در کنار دریاچه، امکانات کمپ مهیا نیست اما بسیارند کوله پشتی گردهایی که از طبیعت زیبای منطقه برای چادر زدن و اقامت شبانه استفاده می کنند.

مرتبط:

تصاویری منحصر به فرد از بنای آجری دزفول/با «خانه سوزنگر» به زمان قاجار سفر کنید

سالن کوه جاذبه ای برای سنگ نوردان

سالن نام کوهی به ارتفاع ۲۶۵۰ متر در شهرستان دزفول و در شمال استان خوزستان در مرز این استان با استان لرستان و نیزاز نظر تقسیمات کشوری در بخش سردشت دزفول واقع شده که در منطقه کوهستانی زاگرس بختیاری قرار دارد. جهت کوه به صورت شمال غربی – جنوب شرقی و امتداد آن ۳۸ کیلومتر است.

سالن کوه در همسایگی کوه هفت تنان با ارتفاع ۲۰۰۰ متر، قرار دارد، دیواره‌های عظیم هفت‌تنان و سالن کوه مناسب‌ترین محل برای دیواره نوردی و سنگ نوردی حرفه‌ای است. این کوه یکی از کوه‌های مرتفع و برفگیر استان خوزستان است که علاقه‌مندان زیادی برای ورزش کوهنوردی حرفه‌ای به این کوه مراجعه می‌کنند. در تابستان دارای آب و هواي مناسب جهت ييلاق عشاير درون کوچ احمد فداله و سيد ولي الدين است و داراي هفت چشمه  می باشد که در دامنه اين کوه واقع اند و آب نسبتاً فراواني دارند. آبشار شوي که يکي از آبشارهاي زيبا و ديدني دنياست در جنوب غربي سالن کوه قرار دارد. همچنین در قسمت های مختلف این کوه، دیدنی های طبیعی شگفت انگیز نظیر آبشارها، غارها و چشمه سارهای زیبایی قرار دارد.

مسیرهای صعود به سالن کوه دزفول:

۱ – مسیر روستای خرمیزان از ضلع شمالی

۲- مسیر روستای چلون از شلع شمالی

۳- مسیر روستای المون از ضلع شمال غربی

۴- مسیر روستای تپی از ضلع جنوبی

۵ – مسیر جازسون پاره از ضلع جنوب شرقی

۶ – مسیر روستای لطف آباد و تودو از ضلع جنوب شرقی

جاذبه‌های طبیعی

آبشار شوی که یکی از آبشارهای زیبا و دیدنی دنیاست در جنوب غربی سالن کوه قرار دارد. همچنین این کوه دارای هفت چشمه به نام هفت چشمون است که در دامنه قله‌های این کوه واقع اند و آب نسبتاً فراوانی دارند.

اطلاعات جاذبه گردشگری

بازدید از این جاذبه گردشگری رایگان است

مدت زمان بازدید از این جاذبه: کمتر از یک ساعت

 

مرتبط:

آبشار‌شوي دزفول