نوشته‌ها

سردشت صاحب سایت گردشگری می‌شود

شهردار سردشت گفت: یک سایت گردشگری با عنوان “هه‌واری شار” به مساحت ۳۵ هکتار در این شهرستان احداث می‌شود.

کامل رسولی اظهار کرد: طرح مطالعاتی سایت گردشگری که در ضلع شمال شرقی شهر سردشت احداث می‌شود آغاز شده است.

وی افزود: بر اساس ماده ۲۲ قانون هوای پاک مصوب هیأت دولت، منابع طبیعی و آبخیزداری مکلف به همکاری با شهرداری است تا در واگذاری اراضی برای افزایش سرانه فضای سبز تا مقدار  ۱۵ مترمربع اقدام شود.

شهردار سردشت اضافه کرد: در این راستا واحد تدوین پروژه شهرداری سردشت با در نظر گرفتن کلیه اصول و اسلوب زیست محیطی اقدام به مطالعات طرح سایت گردشگری و جنگلی در ضلع شمال شرقی شهر کرده است که با واگذاری و ساخت این سایت در سطح ۳۵ هکتار نصف سرانه استاندارد تامین می‌شود.

رسولی گفت: با گذشت ۹۰ سال از قدمت شهر سردشت متاسفانه سرانه فضای سبز این شهر کمتر از یک متر مربع است درحالی که بر اساس ضوابط شهرسازی باید حداقل این میزان هشت متر مربع باشد.

وی با اشاره به اینکه این سایت گردشگری پیشتر قرار بود در قالب پارک جنگلی با عنوان “ایثار” به مساحت ۱۶ هکتار احداث شود افزود: از سال ۱۳۸۶ کار مطالعاتی آن در شش مرحله انجام شد که کمیته فنی منابع طبیعی و آبخیزداری آذربایجان‌غربی هر بار به دلایلی آن را رد می‌کرد تا اینکه بند (ج) ماده ۱۴۷ آن را منسوخ شد.

شهردار سردشت گفت: هم‌اکنون پس از ۱۳ سال بر اساس ماده ۲۲ قانون هوای پاک مجددا مطالعات این طرح تحت عنوان سایت گردشگری “هه‌واری شار” انجام شده است که با دستور مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری آذربایجان‌غربی، فرماندار سردشت و مسوولان شهرستانی به شهرداری سردشت واگذار شده است.

رسولی همچنین با اشاره به مشکلات کمبود زمین در این شهر عنوان کرد: شهر سردشت دارای ۳۶۰ هکتار محدوده قانونی شهری است و محدوده مطالعات وضع موجود در طرح جامع، ۵۲۰ هکتار است که ایبن فضا فاقد سرانه‌های مکفی برای فضای سبز، آموزشی، ورزشی، فرهنگی، درمانی و بهداشتی است که مسوولان نسبت به مشخص کردن آن اهتمام جدی داشته باشند.

منبع:ایرنا

مرتبط:سیاحتی در بهشت گمشده زاگرس به نام سردشت

سیاحتی در بهشت گمشده زاگرس به نام سردشت

شهرستان سردشت یکی از شهرستان‌های مرزی و کردنشین استان آذربایجان غربی است که در جنوب غربی این استان و امتداد جنوبی ارومیه قرار دارد و با شمال کشور عراق و اقلیم کردستان عراق همسایه است. مرکز این شهرستان، شهر سردشت بوده و مردم این شهرستان کردزبان می‌باشند و با با لهجه سورانی موکریانی صحبت می‌کنند.
سردشت کجاست؟

سَردَشت از شهرهای کردنشین استان آذربایجان غربی و مرکز شهرستان سردشت است، که در جنوب غربی این استان و امتداد جنوبی ارومیه قرار دارد و با شمال کشور عراق و اقلیم فدرال کردستان عراق همسایه‌است. بر پایه سرشماری سال ۱۳۹۵، جمعیت این شهر برابر با ۶۸۱۶۵ نفر بوده‌است. ارتفاع این شهر از سطح دریا ۱۴۸۰ متر می‌باشد.

سردشت در پای کوه گرده سور بر روی دشتی در ارتفاع به وسعت ۵/۲ کیلومتر مربع و با ارتفاع ۱۴۸۰ متر از سطح دریا و طول جغرافیایی ۴۵٫۵۳ شرقی و عرض ۳۶٫۲۵ شمالی بر کنار چشمه آبی رو به شرق مشرف به رودخانه کلو قرارگرفته‌است. آب آشامیدنی شهر و قسمت عظم آب زراعتی زمین‌های اطراف شهر از این چشمه که کانون آبگیر کوه گرده سور کوه‌های مرزی می‌باشد تأمین می‌گردد.

از بوکان ۱۰۵ کیلومتر (از طریق جاده شوسه) و از طریق مسیر بوکان-خلیفان-ربط ۱۳۰ کیلومتر و از مهاباد ۱۲۵ کیلومتر؛ همچنین با پیرانشهر ۹۰ کیلومتر و از بانه نیز ۶۰ کیلومتر فاصله دارد.

شهر سردشت در دل رشته کوه‌های مرزی و در ۳۵کیلومتری اقلیم کردستان عراق و نزدیکترین شهر اقلیم به آن شهر قلعه دزه است.

مردم سردشت پیرو مذهب شافعی اهل سنت هستند. این شهر و بعضی از آبادی‌های اطرافش در جنگ ایران و عراق توسط هواپیماهای عراق بمباران شیمیایی شد.

شهرستان سردشت دارای سه بازارچه مرزی کیله(رسمی) و قاسم رش و اشکان (موقت) می‌باشد.

پیشینه تاریخی سردشت:

سردشت قبل از اسلام در ضلع شمال غربی شهر کنونی در کنار چشمه آبی بزرگ قرار داشته و مدتی به نام «نیزه رو» نامیده می‌شد و دارای پنج برج و با روی محکمی بوده که آثار آن هنوز پیداست. سردشت یکی از مناطق تاریخی و باستانی است که هنوز آثار متعددی از آن شناسایی نشده و دست نخورده مانده یا به غارت رفته‌است. در نزدیکی سردشت آثار قلعه‌ای مربوط به دوره اشکانیان به نام (وارش قاضی آوا) وجود دارد.

جغرافیای سردشت:

سردشت در دامنه کوه گرده سور (Gerde Sûr) گسترده شده‌است، کوهستان‌های قندیل در شمال غربی سردشت قرار دارند. سردشت از شمال با پیرانشهر، از شرق با مهاباد و بوکان و از جنوب شرق با بانه در استان کردستان همسایه‌است. سردشت از غرب با شهرهای رانیه و قلعه دیزه و استان اربیل(هولیر) و از جنوب با شهر سلیمانیه و شهر شارباژیر و ماوت در استان سلیمانیه همسایه‌است. همچنین سردشت دارای ۱۰۰ کیلومتر مرز با کردستان عراق می‌باشد.

منطقه سردشت کوهستانی، ناهموار پوشیده از جنگل با وسعت ۱۶۶۰ کیلومتر مربع می‌باشد. از کوه‌های مرتفع منطقه سردشت می‌توان به اسامی زیر اشاره کرد:
– بلفت
– هوینه مال (جنوب روستای قلعه رهش)
– زه ردکه (در منطقه آلان)
– سه ری گوم (پشت شهر میرآباد)
– ترخان
– ابراهیم جلال
– کوه نستان
– لندی شیخان
– داشان قلعه
– کاسه بردین
– حاجی ابراهیم
– برده سپیان

سیاحتی در بهشت گمشده زاگرس به نام سردشت

 

زبان مردم سردشت:

مردم سردشت به زبان کردی سورانی و با لهجه مکریانی (مُکُریانی) صحبت می‌کنند. البته مردم منطقه سردشت نیز با لهجه مکریانی خود تکلم می‌کنند. زبان کردی سورانی شاخه‌ای از کردی کرمانجی شمالی محسوب می‌شود و قرابت‌های همسان با سورانی هولیر در استان اربیل و سورانی بابانی استان سلیمانیه در کردستان عراق دارد. مکریان نام امارت تاریخی است که پیش از قانون جدید تقسیمات کشوری به منطقه‌ای در شمال غربی ایران گفته می‌شد که شامل شهرستان‌های تکاب، بانه، سقز، شاهین دژ، بوکان، سردشت، اشنویه، مهاباد و پیرانشهر و نقده می‌شد. البته منطقه رانیه و پژدر و قلادزه را نیز به لحاظ قرابت زبانی و فرهنگی نیز جزء مکریان به حساب می‌آیند.

مکان‌های گردشگری سردشت:

از امکان تاریخی و گردشگری سردشت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

رودخانه زاب:
رودخانه زاب به طول ۴۰۰ تا ۴۴۰ کیلومتر که از کوه‌های کردستان سرچشمه می‌گیرد و به طرف مغرب ایران خارج از مرز در کشور عراق به رود دیاله و سد دوکان و سپس به دجله می‌پیوندد. شاخه‌ای از زاب صغیر (که لوی) از کوه‌های شمال غرب پیرانشهر (سیاه کوه با ارتفاع ۳۵۷۸ متر) شروع شده و ضمن دریافت آب از شعباتی مانند لاوین، بادین وارد تنگ گرژال می‌شود آنگاه در دشت که لوی ۶ کیلومتری سردشت جریان پیدا می‌کند آنگاه از زیر پل فلزی (سردشت- مهاباد- بانه) عبور می‌کند و در پیچ وخم کوهستان جریان پیدا می‌کند و شعبات دیگری مانند چم شلماش و رزگه را دریافت می‌کند و آنگاه مرز بین ایران و عراق را در منطقه آلان تشکیل می‌دهد؛ و بعداً به نام چم تیت وارد خاک عراق شده و سپس با دریافت شعبات مهم دیگر به دریاچه دکان عراق می‌ریزد و به دجله می‌پیوندد.

پل قلاتاسیان:
یکی از پل‌های موجود بر رودخانه زاب صغیر پل قلا تاسی یا قلاتاسیان است که به مرور زمان و همچنین بالا آمدن آب موجب تخریب لایه‌های سست سطحی آن شده طول پل شمالی- جنوبی است و در حقیقت به استثنای یکی از ستون‌های شمالی سنگ چینی که ملاط ان تقریباً از پایه شروع شده بقیه ستون‌ها را نگ‌های طبیعی طرفین پل که ناشی از شیب تند کوهستانی و آخرین دامنه آن است با سه ستون سنگی نیمه تمام طبیعی که هر کدام با سنگ چینی محکم پایه‌های اصلی پل را تشکیل می‌دهند ساخته شده‌است. این پل بر سر راه قدیمی میر آباد به مهاباد در قسمت شمالی رودخانه زاب کوچک بنا شده نزدیکترین روستا به پل قلاتاسیان از سمت غربی روستاهای نبی آوا و موسالان است. احتمالاً این پل در اواسط قرن سیزدهم هجری و به دستور شیخ مولانا از مریدان شیخ یوسف الدین برهان بنا شده باشد و به گفته‌ای به پل مولانا نیز شهرت دارد.

گرمابهٔ بیستون:
حمام قدیمی (گرمابهٔ بیستون) در داخل شهر که به دستور زمان عزیزخان مکری سیاستمدار کُرد در دوره قاجار ساخته شده‌است.
محوطه‌های تاریخی متعدد که هنوز در سطح ناحیه شناسایی و کشف نشده‌اند، را می‌توان به عنوان بستر و زمینه ساز رشد و شکوفایی ناحیه در زمینه‌های مختلف اجتماعی و اقتصادی و توریستی دانست؛ با ذکر این اوصاف باید گفت که سردشت قابلیت تبدیل به منطقه نمونه گردشگری را دارد.

مرتبط:

دلربایی معماری اصیل ایرانی – اسلامی در بازار تاریخی ارومیه

چشمه کانی گراوان سردشت

چشمه کانی گراوان ، یکی از جاذبه های دیدنی با طبیعت بکر و اعجاب انگیز که با یک نگاه دیگر نمی‌توانید چشم از بردارید. اگر دنبال مکانی برای رهایی از خستگی و آرامش جسم و روح هستید به استان آذربایجان غربی سفر کنید و به سراغ این چشمه زیبا بروید. اگر تمایل دارید که در باره‌ی این چشمه بیشتر بدانید، ما را در این مقاله همراهی کنید.

چشمه کانی گراوان، چشمه آب‌معدنی است که در شهرستان سردشت در استان آذربایجان غربی قرار دارد. این چشمه در ۲ کیلومتری شهرستان ربط و ۱۲ کیلومتری شمال شرقی سردشت قرار دارد.

سردشت نگینی در دل استان آذربایجان غربی است که مرکز آن شهرستان سردشت است و در جنوب غربی این استان در امتداد جنوبی ارومیه قرار دارد. سردشت در پای کوه گرده سور بر روی دشتی در ارتفاع ۵.۲ کیلومترمربع و با ارتفاع ۱۴۸۰ متر از سطح دریا قرار دارد. جاذبه‌های طبیعی این شهرستان زیبا کم نیست، یکی از زیباترین جاذبه‌های طبیعی سردشت، چشمه کانی گراوان در ۲ کیلومتری شهرستان ربط است.

کشف آجرهای لعابدارِ ۲۸۰۰ ساله در سردشت
شهر آفتاب ( ربط)
شهری کرد نشین با پیشینه بزرگ تاریخی. از شهرستان های استان آذربایجان غربی که در بخش مرکزی سردشت و در بستر دشت زاب و در دامنه های کوه ترخان(Tarxan) قرار گرفته است. در پیشینه تاریخی آن آمده است که ربط همان موساسیر یا شهر آفتاب از مراکز حکومتی دولت ماناها بوده است. ربط، دولت مانایی را به تمدن آشور و اورارتو متصل می کرده و روزگارهای پرماجرایی راپشت سر گذاشته است. امروز مردمانی کرد زبان و فرهنگ دوست در این شهر زندگی می کنند و با مهمان نوازی و خون گرمی خود پاسدار فرهنگ غنی و خاک سرزمین خود هستند.

کانی به معنی چشمه و گراوان به معنی آب سنگین و سخت است که این سختی به املاح آهکی اشاره دارد و در کل این چشمه معدنی و گازدار است و حتی در امور پوست درمانی مورد استفاده قرار میگیرد.

آب چشمه پس از جریان در سطح زمین از خود موادی برجای میگذارد و به دنبال آن روز به روز بر حجم توده ی مخروطی شکل و زیبای آن افزوده میشود. آب از نظر معالجه امراض جلدی شهرت داشته و خواص درمانی و بیوفیزیولوژیکی دارد. آب چشمه سرد و به علت شوری اش غیر قابل شرب است.

رفتن به چشمه کانی گراوان از آن دسته سفرهایی است که نه تنها مقصد زیباست بلکه مسیر نیز خود بخشی از سفر است. مسیری که به چشمه کانی گراوان می رسد, از میان درختان و تپه های سرسبز می گذرد. چشم انداز زیبای بهاری کانی گروان و رودخانه پر آب هرمز در این فصل, استفاده از آبی که دارای املاح معدنی است, صدای دلنشین جوشش آب چشمه, دشت های مجاور و جنگل های زیبای منطقه همه و همه دلیل هایی هستند که باید این جاذبه بی نظیر را دید.

طبیعت و چشم انداز رویایی چشمه کانی گراوان
دورنمای این سازه طبیعی را که جلوه ای خاص به دشت های اطراف خود بخشیده است حتما ببینید. تضاد رنگ سنگ های سخت چشمه با دشت های سبز اطراف باعث شاخص تر شدن آن شده است. این سازه آهکی که در طول زمان تغییر شکل داده است, با انباشه شدن املاح روی هم به وجود آمده است. فرم آن مخروطی شکل می باشد و ۲۰ متر ارتفاع دارد.

چشمه گراوان علاوه بر این ویژگیهای منحصر به فرد در طبیعتی زیبا و کنار رودخانه هرمزآباد واقع است، آن سوتر توده ای زیبا از جنگلهای بلوط و چشمه ی پر آب کانی کُردان نیز در نزدیکی آن قرار دارند وهر ساله گردشگران زیادی را از اقصی نقاط کشور به خود جلب می کند، بعضی برای گردش و تماشای زیبایی آن می آیند و عده ای هم، برای معالجه بیماریهای پوستی.

اگر به بالاترین قسمت این چشمه برسید صدای جوشیدن آب را به‌وضوح احساس می‌کنید. رودخانه کوچک زاب از کنار این چشمه می‌گذرد که در فصل بهار یکی از پرآب‌ترین رودخانه‌های منطقه است. آب این چشمه به رودخانه زاب می‌ریزد.

چشمه کانی گراوان
علت نام‌گذاری این چشمه مشخص نیست، بسیاری از افراد محلی نام آن را اصطلاحی در زبان کردی تفسیر می‌کنند، در زبان کردی «گراوان» به معنی آبی سخت و سنگین است و شاید به دلیل وجود املاح زیاد در آب این چشمه آن را چشمه گراوان می‌نامند.

در پیرامون این چشمه، دشت های سرسبز و زیبایی است که می توانید برای استراحت چادری بر پا کنید و با آرامش از طبیعت اطراف خود لذت ببرید. و باچشیدن یک فنجان چای خوش عطر و خوش طعم، لذت نشستن در این خطه سرشار از آرامش الهی را چندین برابر کنید.

برای اقامت اگر می خواهید در شهر سردشت باشید از هتل مروارید سردشت یا خانه معلم سردشت استفاده کنید. اگر تمایل به تجربه زندگی در خانه بومی و سنتی دارید, می توانید از«اقامتگاه بوم گردی کرد بوم کاشانه» در روستای لیلانه که در ۱۵ کیلومتری سردشت قرار گرفته, استفاده کنید. این اقامتگاه با غذاهای سنتی و محلی از گردشگران پذیرایی می کند.

در نزدیکی این چشمه رودخانه زاب و آبشار مشهور شلماش نیز قرار دارند. با اقامت چند روزه در سردشت می توانید طی چند روز از جاذبه های طبیعی این شهر دیدن کنید.

چه فصلی را برای سفر به چشمه کانی گراوان انتخاب کنیم

پرآب شدن رود هرمز آباد و سرسبزی پیرامون چشمه گراوان در فصل بهار، گردشگران بسیاری را به این محل جذب می کند و شاید بتوان گفت که بهترین زمان برای بازدید از این مکان تفریحی و طبیعی بهار و تابستان باشد. البته در سرمای زمستان و یخ زدن آب و سفید پوش شدن تپه آهکی، گردشگران و طبیعت دوستان با منظره ای بینظیر و تماشایی روبه رو می شوند.

مسیر دسترسی به چشمه کانی گراوان
برای رفتن به چشمه گراوان باید در مسیر جاده سردشت به مهاباد حرکت کنید. این چشمه از نظر زمانی ۳۰ تا ۳۵ دقیقه با شهر سردشت فاصله دارد. پس از عبور از شهر راور، با گذراندن یک جاده یک کیلومتری خاکی که با پیچ‌ های متعدد و از میان گندم‌ زارهای دیم و جنگل‌ های بلوط عبور می‌ کند، به این چشمه میرسید. چشمه روی کوهی سنگی به رنگ کرم و قرمز واقع شده است.

منبع:تاریخ ما