آلمان سفر بریتانیایی‌ها به این کشور را به دلیل نگرانی از شیوع ویروس کرونا ممنوع کرد.

براساس آخرین خبرهای بدست آمده، عکاسی در موزه بتهوون ممنوع بوده یا به عبارتی غلاف کردن دوربین ها در موزه بتهوون صورت می گیرد.

اینجا پلاک ۲۰، خیابان بونگاس در شهر بن، خانه یا موزه “بتهوون”، جایی نزدیک به «میدان بازار» بُن یا همان آلمان غربی سابق که شاید یکی از محل های قابل نشانه گذاری برای رسیدن زودتر به این مکان تاریخی یعنی محل تولد بتهوون بزرگ باشد. ساختمان خانه یا همان موزه بتهوون را حدود سال ۱۷۰۰ میلادی ساخته و امروز یکی از ۱۰۰ جاذبه گردشگری پربازدید آلمان و ۱۰ جاذبه گردشگری پربازدید شهر «بن» محسوب می شود.

مکانی تاریخی که ازدهم ماه می ۱۸۹۳ میلادی (۲۰ اردیبهشت ۱۲۷۲) آغاز به کار کرد و امروز بزرگترین مجموعه از آثار بتهوون در جهان است. بازدید از خانه موزه حدود یک ساعت زمان نیاز دارد، طبقه اول و دوم را را به اسناد و تصاویر نقاشی شده او اختصاص داده اند و طبقه سوم وسایل شخصی اوست.

از پیانو گرفته تا نت های موسیقی و دست خط های بتهوون از نت هایی که می نوشت، شاید حتی از سال ۱۸۰۵ وقتی برای نخستین بار «اپرای فیدیلیو» را – که داستانی از ماجراهای روی داده حین انقلاب فرانسه بود – نوشت و آن را اجرا کرد و به واسطه نقد منتقدانش، سال های بعد بارها این قطعه اپرا را بازنویسی کرد. صدای پخش شده در اتاق ها و سالن های موزه، همه با الهام از کارهای اوست و اینکه با زمزمه ی این نت های موسیقی قرار باشد ویالون مخصوص او را که در ویترینی قرار داده شده، ببینیم. بیشتر بازدیدکنندگان زیادی ترجیح می دهند دقایق بیشتری از دیدن بقیه آثار را پشت این ویترین سپری کنند.

علاوه بر صدای سمفونی های بتهوون، سمفونی دیگری با حضور هر کدام از بازدیدکنندگان در خانه موزه هم به گوش می رسد، صدای چوب های این خانه چوبی زیر پای بازدیدکنندگان که برای برخی شاید قدری آرامش فضا را به هم بریزد.

آثار زیادی در خانه موزه به نمایش در نیامده اند، اما باز هم دلمان می خواهد دست کم یک فریم عکس از آن فضا را میهمان موزه های ایرانی کنیم اما اجازه تصویربرداری در این خانه موزه داده نمی شود و حتی اگر متوجه شوند که کسی در حال عکاسی یا فیلمبرداری است، او را جریمه می کنند، قانونی که دست کم ما چیزی از آن سر در نیاوردیم.

شاید به خاطر فروش محصولات جانبی موزه به گردشگران و شاید هم برای حفاظت بهتر از این بنای تاریخی و ارزشمند آلمانی ها. از سوی دیگر، راه چاره ای برای درآمدزایی موزه ای خود دارند. همه این سوغات ها را می توان در مرکز انتشاراتی موزه خریداری کرد، در کنار سی دی سمفونی های او و تصاویر زیادی که به صورت کارت پستال نه فقط از خانه موزه بتهوون که از اثار تاریخی «بُن» به نمایش در امده اند، بلکه از قلم های سیاهی که روی بدنه شان را نت های موسیقی بتهوون پر کرده تا تصاویر مگنتی این موسیقیدان، جعبه های موزیکال و گرامافون های کوچکی را هر کدام می توان به عنوان یک سوغات فرهنگی به کشورهای مختلف برد.

شاید بتوان خانه موزه را یک مجموعه کامل از بتهوون در این شهر کوچک دانست. در کنار فضای موزه ای، مراکز تحقیقاتی مانند آرشیو بتهوون، سالن کنسرت، یک کتابخانه و انتشاراتی نیز قرار گرفته اند.

منبع: ایسنا

مرتبط:

موزه موسیقی را مجازی بازدید کنید

پرواز چیزی است فراتر از آنچه از مبدا به مقصد خود بروید.آنچه در جذابیت های غیر قابل توصیف فرودگاه وجود دارد استفاده صحیح و مناسب از تکنولوژی و فناوری روز دنیا در طراحی است. آنچنان که توسط هر مسافر یا بازدید کننده احساس شود. این باعث می شود فرودگاه مکانی عالی برای دیدن و تجربه چیزهای جالب و قابل توجه باشد.

در اینجا از شما دعوت می شود حقایقی جالب در مورد فرودگاه لایپزیش هال را کشف کنید.

فرودگاه لایپزیش یازدهمین فرودگاه بزرگ آلمان است و سالانه به بیش از ۲ ونیم میلیون مسافر در کل اروپا خدمات هوایی ارائه می دهد.از نظر ترافیک باری ، این فرودگاه پنجمین فرودگاه شلوغ در اروپا و پس از فرودگاه فرانکفورت، شلوغ ترین فرودگاه آلمان است که در سال ۲۰۱۸ به عنوان قطب اصلی اروپا برای خدمات هوایی شناخته شد.

همان طور که می دانید آلمانی ها به دلیل کارایی خوب شناخته شده اند. چرا که اگر در طراحی خود به محدودیت هایی مواجه شوند ایده های خارق العاده ای را به کار می برند.

محدودیت های فضای کم و همچنین ابتکار عمل آنها برای کاهش تأثیر آنها بر محیط ، منجر به تصمیم گیری برای ساخت باند فرودگاه که از بالای یک بزرگراه عبور می کند،شده است. احداث این پل و فضای باند بر فراز بزرگراه و مسیرها به منظور جلوگیری از ترافیک راه آهن و سایل نقلیه در بزرگراه می باشد . که به باند موازی اجازه میدهد به طول کامل ۶/۳ کیلومتر گسترش یابد. به این پل ها تاکسی می گویند . پل ها یا به اصطلاح تاکسی ها این امکان را برای هواپیما فراهم می کنند تا در زمان برخاست و فرود ،  فضای مانور را داشته و در عین حال جاده ها و فرودگاه ، جریان تردد خودروها و قطارها بدون مانع باقی بماند. همجنین بخش مهمی از هدف آنها برای حفظ و نگهداری از محیط زیست و منابع طبیعی ،در طول گسترش فرودگاه لایپزییش / هال مورد توجه فراوان قرار گرفته است.

در بالای ساختمان فرودگاه یک سکوی مشاهده درارتفاع ۳۰ متری وجود دارد که بازدید کنندگان علاقه مند می توانند اتفاقات را در باند فرودگاه و همچنین در تاکسی ها و پیش بندها پیگیری کنند..

کافه ها ، رستوران ها و فروشگاه های مختلفی در ترمینال مرکزی وجود داردکه امکانات رفاهی کامل برای مسافران فراهم آورده است.

این فرودگاه از برخی از تکنیک های مبتکرانه برای تأمین جمعیت رو به افزایش در آلمان استفاده می کند و همچنین با وجود محدود بودن کل فضای مورد نیاز فقط با ساختن زیرساخت های دیگر ، آسیب های زیست محیطی را محدود می کند. شاید آلمان در حال تولید نسل جدیدی از فرودگاه های دارای محدودیت فضایی باشد که روزی بتواند از باندهای فرودگاهی که از روی یکدیگر عبور می کنند بهره برداری کتد(اگرچه این امر نیاز به خلبانی ماهر دارد). در واقع ، این فرودگاه با وجود فضایی هوشمندانه و نکات برجسته در زمینه صرفه جویی در محیط زیست ، یک مهندسی بی نظیر را به نمایش می گذارد.

کسی که به آلمان سفر می‌کند، نمی‌تواند از بازدید ایالت هسن به راحتی بگذرد. مسیر سفر در شمال با چشم‌اندازهایی افسانه‌ای آغاز می‌گردد و در جنوب با شهر فرانکفورت، کلان‌شهر بانک‌ها در امتداد رودخانه ماین، پایان می‌یابد.

بناهای قدیمی در شکیل‌ترین شکل

در ایالت هسن حدود ۴۰۰ هزار بنا و خانه با معماری کهن وجود دارد که پیوسته برای ماندگاری‌شان مرمت و بازسازی می‌شوند. این بناهای مستحکم که گواه هنر و صنعت دوران قرون وسطی هستند، از الوار و گِل ـ ماسه ساخته شده‌اند. بازدیدکنندگان و گردشگران می‌توانند در برخی از این بناها، مانند بنای گیلده‌هاوس در میدان بازار شهر فریتسلار، شبهای‌شان را در آرامش به صبح برسانند.

افسانه‌های برادران گریم

«یاکوب و ویلهلم گریم» با جمع‌آوری ۸۶ قصه و افسانه فولکلور از جمله «کلاه قرمزی» و «زیبای خفته» به جمع مشاهیر جهان پیوستند. این متولدین شهر هانائو بعدها متاثر از انقلاب ۱۸۴۸ به شهر ماربورگ رفته و در آنجا در رشته زبان‌شناسی به تحصیل پرداختند. از دیگر آثار این دو برادر می‌توان به دو اثر دیگر، دستور زبان و لغت‌نامه آلمانی، اشاره کرد که گریم‌ها در شهر کاسل آلمان به انجام رساندند.

چشم‌اندازهای گیرا

ایالت هسن به دور از طبیعت نیست. جنگل‌های وحشی آن، همانند پارک جنگلی کلروالد ـ ادرزه در شمال ایالت هسن، می‌توانند همچنان به حیات خود ادامه دهند. حدود یک‌قرن پیش یکی از بزرگ‌ترین سدهای آلمان به طول ۲۷ کیلومتر در اینجا بنا شد. در جنوب این ایالت جنگل اودن، در غرب آن تانوس و در شرق آن رشته‌کوه‌های رون و بلندترین کوه ایالت هسن به نام واسرکوپه به ارتفاع ۹۵۰ متر قرار دارد.

هنر برای همه

«دوکومنتا»، مهم‌ترین نمایشگاه جهانی هنر معاصر، هر پنج سال یکبار در شهر کاسل برگزار می‌شود. هر بار این شهر برخی از این آثار هنری را خریداری می‌کند، مانند این مجسمه برنزی را که گرداله‌ای از سنگ خارا بر آن سوار است. این درخت مصنوعی اثر جوزپه پنونه در حاشیه پارک کارلسوا قرار گرفته که یکی از زیباترین پارک های کشور آلمان است.

بازی آب به سبک باروک

از بالای این شیب سنگی طبیعی۳۵۰ هزار لیتر آب به شکل آبشاری پلکانی با آهنگی موزون روان می‌شود و بازدیدکنندگان نیز می‌توانند پای پیاده با آن همراه گردند. پارک سنگی «ویلهلمزهوهه» در شهر کاسل در سال ۲۰۱۳ به عنوان میراث جهانی یونسکو شناخته شد. این باغ که اثری هنری است با آبشار پلکانی‌اش و مجسمه هرکول و قصری که در بلندی آن قرار دارد، در آغاز قرن ۱۸ در این مکان ساخته شد.

صحنه فراخ

ویرانه‌های باستانی “باد هرسفلد” به عنوان بزرگترین ویرانه‌های باستانی کلیسای رومی اعتبار جهانی دارد. از این مکان هر تابستان برای برگزاری جشنواره‌ها استفاده می‌گردد. فرای اوتو، معمار آلمانی که به خاطر طراحی سقف استادیوم المپیک مونیخ مشهور شد، برای ویرانه‌های کلیسا نیز سقف متحرکی ساخت که می‌تواند در دقایقی اندک هزار و ۶۰۰ تماشاگر را از گزند باد و باران مصون نگه دارد.

ازدواج به سبک “هنر نو”

در بنای “ماتیلدن‌هوهه” در شهر دارمشتات که به شکل دستی رو به آسمان ساخته شده سالانه ۵۰۰ مراسم عقد ازدواج برگزار می‌شود. در حوالی سال ۱۹۰۰ در این مکان گروهی از هنرمندان تشکیل شد که “هنر نو” (Art Nouveau) را در آلمان معرفی کرد. بزرگ‌ترین حامی این گروه «ارنست لودویک فون هسن» بود که این نماد شهر دارمشتات به او تقدیم شده است.

استراحت با سلیقه تمام

ویسبادن، مرکز ایالت هسن، به لطف آب‌های معدنی و چشمه‌های آب گرم از قرن ۱۹ بدین‌سو به منطقه‌ای برای استراحت و درمان مشهور شده است. بیش از همه، اعیان و اشراف روسیه بودند که قدر گشت‌وگذار در این شهر را می‌دانستند که دارای بزرگ‌ترین بناهای ستون‌دار در اروپاست.

گوته ـ نسخه اصلی

موزه اشتِدل در فرانکفورت، موزه‌ای کلاسیک برای نمایش آثار هنری است که در سال ۲۰۱۵ دویستمین سالگرد تاسیس خود را جشن گرفت. این موزه خود را با عصر دیجیتال هماهنگ کرده است. تابلوی نقاشی معروف «پایه میز» که گوته را در حالت نشسته در منطقه کامپانیا در ایتالیا نشان می‌دهد، در اینجا نه تنها به دیوار موزه آویخته شده، بلکه می‌توان آن را مانند دیگر شاهکارهای هنری موزه از طریق آنلاین نیز فراخواند.

آسمان‌خراش کنار رودخانه ماین

در شهر فرانکفورت، بزرگترین شهر ایالت هسن، بیش از ۵۰۰ ساختمان وجود دارد که ارتفاع‌شان بیش از ۶۰ متر است. کمی دور از مرکز و در شرق این شهر آسمان‌خراشی به ارتفاع ۱۸۵ متر به چشم می‌خورد که دفتر بانک مرکزی اروپا در آن واقع است. منتقدان این آسمان‌خراش آن را چون تخته سنگی تنها می‌بینند و دیگران آن را پدیده‌ای جذاب در افق آسمان فرانکفورت.

منبع:دویچه وله