نوشته‌ها

خرم آباد نخستین سکونت‌گاه بشر در ایران

ویژگی‌های خرم آباد هم بسیار متنوع است و هم در برخی موارد منحصر به این شهر هستند.بنابراعلام گلونی، هنگام گردشگری در خرم‌ آباد با مجموعه‌ای بی‌نظیر از آثار باستانی و تاریخی‌، آبشارهای زیبا، کوه‌ها و جنگل‌های حیرت‌انگیز، چشمه‌های روان در شهر و فرهنگی کهن که در جان مردمش به یادگار مانده است، روبه‌رو هستید.

دره خرم آباد سکونت‌گاه نخستین بشر

دره خرم‌ آباد یکی از قدیمی‌ترین سکونت‌گاه‌های بشر است. این شهر در محاصره چندین کوه قرار دارد که در آنها چندین غار باستانی وجود دارد. اِشکَفت قمری، پاسنگر، کُنجی و یافته ازجمله غارهایی هستند که انسان‌های نئاندرتال و هوشمند در آنها سکونت داشته‌اند.

اما ماجرای غار کلدر با همه تفاوت دارد.

غار کلدر یکی از مهم‌ترین سایت‌های تاریخ‌نگاری شده در خاورمیانه است و اخیرا از آثار کشف شده در آن تاریخ‌نگاری جدیدی به دست آمد که ۶۳ هزار سال قدمت دارد و نهشته‌های بیشتری در زیر این لایه وجود دارد که می‌تواند تاریخ‌های قدیمی‌تری به دست بدهد.

نام قدیم شهر خرم آباد شاپورخواست یا بنا بر املای برخی دیگر از سیاحان و مورخان سایرخواست، شابرخواست، سابور خواست بوده است. شاپورخواست یکی از شهرهای دوره ساسانی بوده که بنابه فرمان شاپور اول، بنا شده است.

از رونق و اعتبار این شهر در زمان ساسانی اطلاعی نداریم، ولی کیفیت آثار بناشده در آن مانند دژ شاپورخواست که اکنون فلک‌الافلاک خوانده می‌شود، نشانه بزرگی و اهمیت آن است.

غار کلدر

خرم آباد شهر هزار چشمه

خرم‌آباد شهر هزار چشمه است. هزار را از روی بزرگنمایی نمی‌گوییم چون خرم‌آباد و حومه آن به گفته مدیریت آب منطقه‌ای لرستان بیش از هزار چشمه فصلی و دائمی دارد.

در سطح شهر چشمه‌های پرآب زیادی وجود دارد که به‌ویژه در فصل بهار جوشش بالایی دارند و در سال‌های پر باران در خیابان‌ها جاری می‌شوند.

چشمه شوا، کیو، گَرداُو (گرداب)، دارایی (گَرداُو گَپَه) اِراز و چشمه گلستان که از زیر قلعه فلک‌الافلاک سرچشمه می‌گیرد از مهم‌ترین این چشمه‌ها هستند.

در کنار هرکدام این چشمه‌ها جاذبه‌های گردشگری وجود دارد که دیدن از آنها را دلپذیرتر کرده است؛ مانند سراب و نهر شوا که یکی از مناطق خاطره‌انگیز مردم خرم ‌آباد است.

علاوه بر این چشمه‌ها رگ حیاتی شهر و آنچه موجب برپا ماندن این شهر در طول تاریخ شده‌ است گِلال است. رود گلال از شمال به جنوب خرم‌آباد، طول شهر را عبور می‌کند و به کشکان بزرگ می‌ریزد.

بر سر راه رود گلال پل‌هایی در طول تاریخ ساخته شده است که قدیمی‌ترین آنها طاق پیل اِشکسه یا پل شکسته است که آن هم یادگاری از دوران ساسانی است.

پل گَپ یا پل صفوی یکی دیگر از پل‌های تاریخی شهر است. همانطور که از نامش پیداست یادگاری به جا مانده از دوره صفویه است.

روز خرم‌آباد

دژ شاپورخواست نگین شهر تاریخی خرم آباد

اما نگین خرم‌آباد و مشهورترین اثر تاریخی لرستان دژ زیبا و پرعظمت شاپورخواست است. دژ شاپورخواست مربوط به دوره ساسانی است و در مرکز شهر قرار دارد.

این قلعه تاریخی در دوره‌های مختلف کاربری متفاوتی داشته است و اکنون یکی از پربازدیدترین مکان‌های گردشگری غرب کشور است.

علاوه بر این دژ، آثار تاریخی زیادی در شهر از دوره‌های مختلف وجود دارد؛ مانند سنگ نبشته، منار آجری، آسیاب گبری، حمام گَپ، گَرداو بَردینه (گرداب سنگی)، کاروانسرای میرزا سید رضا و خانه آخوند ابوطالب.

موزه قلعه فلک‌الافلاک پر است از اشیاه و کشفیات مفرغی و دیگر صنایع دستی ساخته شده توسط مردمی که چند هزارسال در این دیار زندگی کرده‌اند.

مفرغ‌ های لرستان را کاسیان ساخته‌اند. کاسیت ها در لرستان امروزی زندگی می‌کردند و در کار با فلز سرآمد بودند.

دژ شاپورخواست

خرم‌ آباد بهشت طبیعت‌گردها

ویژگی گردشگری در خرم‌آباد این است که همزمان و در کمترین فاصله ممکن می‌توانید به مقاصد گردشگری اطراف شهر دسترسی داشته باشید.

با چند کیلومتر رانندگی از هر سمت جغرافیایی شهر، به مناظر دیدنی طبیعی و مقاصد گردشگری زیبایی می‌رسید که برخی از آنها در زاگرس بی‌نظیرند.

دو پارک جنگلی بی‌نظیر در شمال و جنوب شهر قرار دارد به نام تنگ شووخو و شوراب. سراب‌های چنگایی، سراب دوره، سراب کیو و مجموعه گردشگری آن و سراب‌ها و تفرجگاه‌های زیاد دیگری که در داخل و خارج شهر قرار دارد.

آبشارها یکی از مقاصد دل‌انگیز و پرطرفدار گردشگری خرم آباد هستند.

جالب است که بدانید خرم‌آباد حتی در میان شهر هم آبشار دارد. این جاذبه گردشگری آبشار طلایی نام دارد که بوستان زیبایی برای پذیرایی از گردشگران و شهروندان در کنارش ساخته شده است.

اما با خارج شدن از شهر و رفتن به دل جنگل‌های انبوه جنوب خرم‌آباد می‌توانید از طبیعت بکر و جنگل‌های انبوه هشتاپلی (هشتادپهلو) و اسبی کو (سفیدکوه)، آبشارهای دیدنی نوژیو یا نوژیان و وارک و صدها مقصد گردشگری دیگر لذت ببرید.

خرم

موسیقی در خرم آباد

موسیقی در همه شئونات زندگی مردم ریشه دوانده. خرم‌آبادی‌ها با استفاده از ظرفیت موسیقی لری از تولد و پرورش کودک گرفته تا جشن و سرور، کار و عزایشان با موسیقی اجین شده است.

سازهای اصلی این نوع موسیقی کمانچه که به آن تال هم می‌گویند، سرنا و دهل است. خرم‌آباد مهم‌ترین مرکز حفظ و توسعه موسیقی لری است و تعداد زیادی از معتبرترین نوازندگان و خوانندگان موسیقی بومی کشور از این شهر برخواسته‌اند.

رقص‌های این فرهنگ یکی از دست‌نخورده‌ترین و منحصربفردترین رقص‌ها میان اقوام ایرانی است. دیدن رقص‌های زیبا و دیدنی دو پا، سه‌ پا و سنگین‌ سماع در مراسم عروسی این مردم بسیار شورانگیز است.

صنایع دستی مردم این سرزمین ازجمله گلیم‌بافی، فرش لری، آژیه‌بافی و هنرهای دستی دیگر نشان‌های ماندگار از فرهنگ قدیمی این شهر هستند.

مرتبط:

فلک‌الافلاک _چشم‌گیرترین اثر تاریخی خرم آباد

سراب شهوا، مقصد جدید گردشگری شهر خرم‌آباد

۲۰ اردیبهشت روز خرم‌آباد _شهر هزار چشمه

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی لرستان گفت: ۲۰ اردیبهشت به‌عنوان روز خرم‌آباد نامگذاری شده، دیاری که وجود چشمه‌ها و سراب‌های زیبا آن را به شهر هزار چشمه شهره کرده است.

سید امین قاسمی امروز بیشتم اردیبهشت‌ماه در جمع خبرنگاران، اظهار کرد: ویروس کرونا نباید سبب شود روز خرم‌آباد به فراموشی سپرده شود و اگر امکان برگزاری این جشن با حضور مردم ممکن نیست، شهرداری و اصحاب رسانه استان می‌بایست از طریق فضای مجازی برگزارکننده این جشن و نکوداشت شهر تاریخی و زیبای خرم‌آباد باشند.

وی با بیان اینکه امسال به خاطر شیوع بیماری کرونا مراسم روز خرم‌آباد برگزار نمی‌شود افزود: در هفته نکوداشت خرم‌آباد باید توجه به ظرفیت‌های طبیعی و تاریخی شهر گوشزد شود و از این فرصت برای معرفی جاذبه‌های گردشگری و ایجاد حس انگیزه در شهروندان برای تفاخر و پاسداری از این میراث ارزشمند و ماندگار در فضاهای مجازی بهره برد.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی لرستان با اشاره به پیشینه دره خرم‌آباد تصریح کرد: این منطقه با توجه به یافته‌های غار تاریخی کلدر دارای بیش از ۵۴ هزار سال سابقه حیات انسانی بوده و در حقیقت می‌توان گفت پاسداشت خرم‌آباد به معنای پاسداشت بخشی عمده‌ای از تمدن بشری و تاریخ پرافتخار ایران است.

قاسمی خاطرنشان کرد: در سال‌های گذشته با هماهنگی‌های انجام شده توسط استاندار، شورای شهر و شهرداری خرم‌آباد، ۲۰ اردیبهشت به‌عنوان روز نکوداشت خرم‌آباد نام‌گذاری شد و همین مسئله توجه شهروندان به این شهر و جاذبه‌های گردشگری آن را دوچندان کرده است.

وی اضافه کرد: این روز دستاورد دیگری هم داشت که خوشبختانه هرساله در روز جشن خرم‌آباد از کسانی که به شهر خود، خدمت کرده‌اند توسط مسئلان استان تجلیل می‌شد.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی لرستان بیان کرد: استان با دارا بودن حدود ۶۰ آبشار منحصربه‌فرد، پوشش انبوه درختان بلوط، خواستگاه مفرغ و ۱۰۰ پل تاریخی به سرزمین چشمه‌ها و آبشارها، دیار مهر و مفرغ و پایتخت پل‌های تاریخی معروف بوده به همین خاطر نامگذاری روز خرم‌آباد بهانه خوبی است که این ظرفیت‌های بی‌بدیل مورد غفلت قرار نگیرند.

قاسمی ادامه داد: لرستان و به‌ویژه شهر خرم‌آباد دارای ظرفیت‌های منحصربه‌فردی است و مسلماً اگر از همه این ظرفیت‌ها استفاده شود، مورد توجه سرمایه گذران قرار گرفته و وضعیت اقتصادی و درآمدزایی آن نیز متحول خواهد شد.

گفتنی است، خرم‌آباد با حدود ۴۵۰ هزار نفر جمعیت، بیست و سومین شهر پرجمعیت ایران و مرکز لرستان است که در ارتفاع ۱۱۴۷٬۸ متری از سطح دریا و در میان کوه‌های زاگرس و در ۴۹۰ کیلومتری تهران واقع شده است.

منبع:ایسنا

مرتبط:فلک‌الافلاک _چشم‌گیرترین اثر تاریخی خرم آباد

فلک‌الافلاک _چشم‌گیرترین اثر تاریخی خرم آباد

فلک‌الافلاک یا دژٍ شاپورخواست در مرکز شهر خرم‌آباد قرار دارد. فلک‌الافلاک با نام قلعه دوازده برجی هم شناخته می‌شود. این بنا بر فراز تپه‌ای مشرف به شهر خرم‌آباد و در نزدیکی رودخانه، در مرکز شهر قرار گرفته و چشم‌گیرترین اثر تاریخی و گردشگری درون این شهر است.تاریخ ساخت این قلعه به دورهٔ ساسانیان باز می‌گردد و به شماره ۸۸۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

نام‌شناسی

فلک‌الافلاک در لغت به معنای «سپهر سپهران» است. قلعه فلک‌الافلاک با نام‌های گوناگونی در طول زمان شناخته شده‌است. دژ شاپورخواست، سابر خواست، قلعه خرم‌آباد، دوازده برجی و کاخ اتابکان از آن جمله‌اند. قلعه خرم‌آباد از دوره قاجار به بعد با نام فلک‌الافلاک ضبط شده‌است. با توجه به اینکه ممکن است دوازده برجی، اشاره‌ای به دوازده برج فلکی باشد، ممکن است نام فلک‌الافلاک نیز از همین جا ریشه گرفته باشد.

کاربری قلعه

این قلعه به لحاظ موقعیت استراتژیکی خود در قرن چهارم هجری قمری به عنوان مقر حکومت آل حسنویه و گنجور در زمان آل بویه در آمد همچنین خزانه حکومتی خاندان بدر در قرن چهارم هجری و مقر حکومتی اتابکان لر کوچک و والیان لرستان در دوره صفویه تا قاجار و سرانجام پادگان نظامی و زندان سیاسی در دوران پهلوی اول و دوم از مهمترین کاربردهای قلعه در گذشته محسوب می‌شود.

حریم قلعه

حریم قلعه از شرق و جنوب غربی به رودخانه خرم آباد و از غرب به خیابان و محله دوازده برجی و از سمت شمال به خیابان فلک الافلاک محدود می شود. این قلعه به لحاظ موقعیت استراتژیکی خود در قرن چهارم هجری قمری به عنوان مقر حکومت آل حسنویه و گنجور در زمان آل بویه در آمد همچنین خزانه حکومتی خاندان بدر در قرن چهارم هجری و مقر حکومتی اتابکان لر کوچک و والیان لرستان در دوره صفویه تا قاجار و سرانجام پادگان نظامی و زندان سیاسی در دوران پهلوی اول و دوم از مهمترین کاربردهای قلعه در گذشته محسوب می‌شود.

blank

معماری قلعه

معماری کنونی بنا، بیانگر الحاقات فراوانی است که در دوران‌های گوناگون بدان افزوده شده، بیشترین این تحولات مربوط به دوره صفویه تا قاجار می‌باشد. بر اساس مدارک تصویری تا حدود یکصد سال پیش بارویی دوازده برجی در پیرامون بنای فعلی وجود داشته، که اکنون آثار این برج از آن در محوطه شمال غربی قلعه، قابل مشاهده‌است. وسعت تقریبی بنا ۵۳۰۰ متر مربع، شامل ۸ برج دو صحن و ۳۰۰ جان پناه می‌باشد. ارتفاع بلندترین دیوار تا سطح تپه ۲۳ متر و مصالح آن از سنگ آجر، خشت و ملات گچ و آهک است. ورودی بنا به سمت شمال و در بدنه برج جنوب غربی تعبیه شده که پس از گذر از راهرو ورودی به حیاط اول وصل می‌گردد. ورودی قلعه فلک‌الافلاک در جبهه شمالی و در برج جنوب غربی به عرض ۱۰ متر و ۲۰ سانتیمتر و ارتفاع سه متر ساخته شده و در ساخت این بنا از مصالحی چون خشت، آجر (قرمز و بزرگ)، سنگ و ملات استفاده شده‌است. پلان بنای این قلعه تاریخی به صورت هشت ضلعی نامنظم است.

حیاط اول

ابعاد این حیاط که جهت شمالی، جنوبی طراحی شده ۲۲/۵×۳۱ متر است. پیرامون آن از چهار برج تشکیل شده که دو برج آن در شمال و شمال غربی و دو برج دیگر در جنوب و جنوب غربی قرار دارد.

حمام قدیمی

حمام قلعه در ضلع شمالی حیاط اول و در نزدیکی چاه قلعه قرار داشته‌است. این حمام تا اواخر دوره قاجار قابل استفاده بوده و اکنون آثاری از آن مانند تنبوشه‌های سفالی، نقش‌های آهک بری و کانال‌های زیر زمینی قابل مشاهده‌است.

فلک‌الافلاک

چاه قلعه

در شمال شرقی حیاط اول و در پشت یک طاق نمای بلند، چاه آب قلعه قرار دارد. عمق این چاه که بیشتر آن با برش صخره به سرچشمه آب گلستان راه یافته نزدیک به ۴۰ متر است. در گذشته آب مورد نیاز ساکنین دژ از همین چاه تامین می‌شده‌است و اکنون نیز قابل بهره‌برداری است.

حیاط دوم

ابعاد این حیاط در جهت شرقی، غربی طراحی شده ۲۱×۲۹ متر است و همانند حیاط اول از چهار برج تشکیل می‌گردد. در چهار جهت این حیاط تالارهای بزرگی قرار دارد که به یکدیگر راه دارند و اکنون به موزه تغییر کاربری یافته‌اند. از نکات قابل تامل در معماری بنا، وجود گریزگاه مخفی در ضلع جنوبی و فضاهای زیر زمینی در ضلع شمال و شرق آن می‌باشد.

موزه فلک‌الافلاک

موزه فلک‌الافلاک درون ساختمان قرار دارد و در دوره پهلوی با قرار دادن برخی مدارک فرهنگی فعالیت خود را آغاز کرد اما پس از انقلاب فعالیت آن متوقف شد. موزه پس از جنگ ایران و عراق و در سال ۱۳۶۷ فعالیت خود را از سر گرفت. موزه قلعه بین سال‌های ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۷ به علت نبود امکانات نگهداری استاندارد تعطیل بود. هم اکنون موزه مردم‌شناسی آن در بخش جنوبی حیاط دوم راه‌اندازی شده‌است. این موزه ۱۲ ویترین دارد که هر ویترین ۵۰ اثر تاریخی را به نمایش می‌گذارد.