نوشته‌ها

روستای نگل _قطب گردشگری کردستان

اگر تا کنون به کردستان سفر نکرده اید، باید بگویم فرصت گردشگری بسیار بزرگی را از دست داده اید، چرا که این منطقه با تمام جذابیت های طبیعی و تاریخی بکر و پرکشش آن آنقدر جذاب و رمزآلود است که حسابی شما را درگیر خودش می کند و در جستجوی زیبایی های بیشتر و بیشتر آنقدر این طرف و آن طرف می کشاند که تا چشم باز می کنید خود را محصور در خاطراتی می بینید که زیبایی آنها زینت بخش تمام عمرتان می شود.

روستای «نگل» کجاست؟

نگل نام روستایی در دهستان نگل از توابع بخش «کلاترزان» سنندج است که در ۶۵ کیلو متری شهر سنندج  و در مسیر سنندج – مریوان قرار دارد.روستای نگل به یمن و برکت وجود قرآن تاریخی آن یکی از قطب های گردشگری استان و کشور بوده و سالانه پذیرای زائرین و گردشگران زیادی از همه کشور و حتی خارج از کشور نیز می باشد.

موقعیت جغرافیایی روستا

روستای «نگل» در میان دره زیبایی قرار دارد و رودخانۀ «شوشیر» از جنوب آن می‌گذرد. این روستا از طرف شمال به كوه «حسن عالی»، از جنوب شرقی به كوه «پل چرمو»، از جنوب به كوه «قژاكان»، از شمال غربی به دره «كانی چرمو» و کوه «کوره میانه»، از غرب و جنوب غربی به دره «كاچول» و از شمال شرقی به «رسنی دره» محدود می‌شود. مردم روستای نگل به زبان کردی سورانی سخن می‌گویند و اهل تسنن هستند.

در این روستا جاذبه های گردشگری زیادی هست که می توانید از آنها دیدن کنید. ما تصمیم داریم این جاذبه ها را به شما معرفی کنیم.

قرآن مبارک و خطی مربوط به دوران صدر اسلام
قرآن مبارک و خطی روستای نگل که با خط کوفی نوشته شده و با آب طلا اعراب گذاری شده است و یکی از ۴ نسخه خطی قرآن در صدر اسلام است که در دوره خلافت عثمان به ۴ اقلیم مسلمان نشین دنیا فرستاده شد که ایران یکی از آنها بود. این اثر فاخر به شماره ۲ در فهرست آثار ملی ثبت شده است و در مسجد جامع روستای نگل نگهداری میشود. همچنین این قرآن برای دوره ای طولانی گم شده بود که داستان پیدا کردن آن بسیار جالب توجه است.

قرآن روستای نگل

موزه روستای نگل
موزه روستای «نِگِل» در سال ۱۳۹۲ با همکاری اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان کردستان تاسیس شده است. می توان گفت با تاسیس این موزه که اولین موزه روستایی کشور نیز هست، مجموعه توریستی نگل کامل شده است.موزه نگل از دو بخش قرآنی و مردم شناسی یا معیشتی تشکیل شده است که اقلام باستانی نیز در آن به چشم می خورد.
همه اجناس موزه را مردم به صورت خود جوش تهیه و به موزه نگل اهدا کرده اند که شامل کلیه اقلام معیشتی و فرهنگی  منطقه از ۵۰ تا ۲۰۰ سال پیش بوده و از زیورالات گرفته تا اجناس و ابزار کشاورزی و منزل و …را شامل می شود.موزه نگل داخل صحن اصلی مسجد جامع واقع شده است.این اقلام در کل، زندگی روستایی این منطقه را به تصویر کشیده است.

دریاچه «چال ئاو»
یکی از نقاط  گردشگری نگل، دریاچه طبیعی «چال ئاو» در مسیر صعود به قله «کوره میانه» در ۵/۱ کیلومتری روستای نگل است.

آبشار «قه لوه زه»
در مسیر روستای نگل به قله «کوره میانه» و در دره «کانی چه رمو» آبشاری زیبا و بلند به نام «قه لوه زه» قرار دارد که در تمام فصول سال جاری است و از آب برف های دامنه قله تغذیه می شود.

blank

 سایر جاذبه های گردشگری روستای نگل

* قلعه‌ای معروف به قلعه یزدگرد سوم، که از آثار دوره ساسانی است و در جنوب این روستا واقع شده است.

* طبیعت بکر اطراف رودخانه شوشیر

* دریاچه سد نگل(آزاد) در ۵ کیلومتری روستای نگل

* ارتفاعات کوه کوره میانه که مناسب برای کوهنوردی و طبیعت گردی در کل ایام سال است.

* قلعه گاه .که هنوز هیچ اکتشافی در آن صورت نگرفته است و اطلاعاتی در این زمینه در دست نیست و به شماره ۱۰۱۷۱ ثبت ملی شده است.

* پل بزرگ دوره صفویه

* مراسم آئینی و عرفانی دراویش

 

مرتبط:

روستای ژیوار ؛ماسوله کردستان 

خانه جواهری کوهپایه _دیدنی های سنندج

تصور کنید وسط یک خانه بزرگ هزار متری ایستاده اید و ارسی های بلند با شیشه های رنگی شان در آب حوض سایه می اندازند. تالار طویل و سقف بلند خانه با گلکاری های گچی پوشانده شده و بهار خواب خانه روزی جای مردمی بوده که به حق نامه آن را خانه جواهری کوهپایه گذاشته اند.

خانه جواهری البته به دلیل مالکانش به این نام شناخته می شود اما اگر گذرتان به آنجا بیفتد می بینید که واقعا کم از جواهر ندارد. خانه جواهری یکی از دیدنی ترین خانه های سنندج است که از دوران قاجار به جا مانده و با معماری سنتی و قدیمی و خشت و گلی اش یک تکه جا مانده از بهشت در این شهر به نظر می رسد.

این منزل که در محله گرمابه ودر ضلع غربی مسجد خواجه یعقوب واقع شده است با  مساحتی حدود ۱۰۰۰ متر با معماری سنتی وقدیمی با خشت وگل وآجر بنا گردیده است تا چند سا ل پیش  این منزل مورد استفاده قرار میگرفت که  سازمان میراث فرهنگی  با آگاهی بر قدمت وتاریخی بودن آن این منزل را خریداری کرد وتعمیرات اساسی   وبازسازی گردید.

اتاق های خانه از نوع «سه دری» هستند و در دو طبقه جای گرفته اند و هر کدام تاقچه هایی دارند و درهایی با شیشه های رنگی. خانه برجکی دارد که با راه پله گلی به آن می رسید. این برجک برای دیده بانی و محافظت از خانه هزار متری جواهری ساخته شده بود. بام خانه را خشتی ساخته اند و تالار زیبای خانه با نقش ونگار های بسیار چشم نوازی تزئین شده است.

این خانه دارای دالان دراز بوده است . واز نوع گودال باغچه است که به صورت مربع شکل است واتاقهایش با گچ اندود شده ودارای نقشهایی باگچبری می باشد . دارای سه دری هایی است که در دو طبقه می باشد ویک برج دارد که توسط راه پله گلی برای دیده بانی استفاده می شده است تالار زیبای ان با نقش ونگار های بسیار قشنگ است . بام آن با خشت پوشیده شده ودر طبقه بالا نیز اتاقی دارد .اتقها تاقچه هایی دارد که برای گذاشتن اشیائ است ودر های اتاقها از شیشه های رنگی استفاده شده است

سقف ها گنبدی وضربی است ایوانی با طاقچه های زیبا دارد در تالار در دو طبقه اتاقهای گوشواره وجود دارد که با درب های چوبی  به بیرون راه دارد

نگاهی گذرا به شهرهای خلاق ایران

شهرها بزرگترین جوامع فرهنگی و شکل دهنده به ارکان اجتماعی شدن محسوب می‌شوند؛ آن‌ها فرهنگ‌ها، آداب و رسوم را در خود حفظ می‌کنند یا پرورش می‌دهند، اعضا جامعه شهری هم مجموعه‌ای از استعدادهای گوناگون هستند که هر یک ظرفیتی خاص در زمینه‌های نوآورانه دارند.

خلاقیت و ایده‌پردازی مهم‌ترین، عناصر رقابت در عصر جهانی شدن هستند. به همین دلیل در مدیریت شهری مساله‌ای به نام شهرهای خلاق مطرح شده‌ است، خلاقیت‌هایی که به شکل ویژه‌ای روی ویِژگی‌های فرهگی شهرها تمرکز دارند.

شهر خلاق، سرشار از فعالیت‌های نوآورانه است و محیط شهری می‌تواند زمینه نمایان شدن استعدادها و خلاقیت‌های شهروندان را فراهم کند.

blank

شبکه شهرهای خلاق جهان

سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد که آن را به نام یونسکو می‌شناسیم، در راستا یکی از اهدافش که پیشبرد صلح و رفاه همگانی در جهان از طریق همکاری است، در سال ۲۰۰۴ که اعضای آن به ۱۹۰ کشور رسید، طرحی به نام شبکه شهرهای خلاق را به اجرا درآورد که هدف آن ترویج همکاری میان شهرهایی است که از خلاقیت برای پیشرفت خود استفاده کرده بودند.

شبکه شهرهای خلاق یونسکو، هفت حوزه خلاقیت، شامل صنایع دستی، هنرهای بومی، هنرهای چندرسانه‌ای، فیلم، طراحی، خوراک شناسی، ادبیات و موسیقی را پوشش می‌دهد.

مهم‌ترین ویژگی شهرهای خلاق از نظر یونسکو، استفاده از صنایع فرهنگی در هفت حوزه مطرح شده، برای توسعه شهرها در داخل کشور و همکاری جدی و فعالانه با دیگر کشورها در زمینه خلاقیت های فرهنگی است.

شهرهایی که به این شبکه می‌پیوندند، متعهد می‌شوند فعالیت‌های مثبت‌شان را با هم به اشتراک بگذارند و در بخش‌های مختلف جامعه شهری همکاری را ترویج کنند.

اهداف اصلی یونسکو از ایجاد این طرح، چنین اعلام شده است:

– آفرینش، تولید و توزیع فعالیت‌ها، محصولات و خدمات فرهنگی را تقویت کنند.
– توسعه کانون‌های خلاقیت، نوآوری و گسترش فرصت‌ها برای افراد آفریننده و حرفه‌ای در بخش فرهنگی.
– بهبود دسترسی به زندگی فرهنگی و شرکت در آن، به ویژه برای گروه‌ها و افراد به حاشیه رانده‌شده و آسیب‌پذیر.
– ادغام کامل فرهنگ و خلاقیت در طرح‌های پیشرفت پایدار.

blank

طرح‌هایی که از طرف شهرهای دنیا برای قرار گرفتن در شبکه شهرهای خلاق ارائه می‌شود باید پذیرفتنی، اجرا شدنی و در همان حال، متفاوت و خلاقانه ایده‌پردازی شده باشد. شهرهایی که در شبکه شهرهای خلاق فرهنگ و هنر جا می‌گیرند، مقاصد بین‌المللی گردشگری خواهند بود و می‌توانند از مزایای این طرح استفاده کنند، البته نباید از نظر دور داشت که این شهرها وظایفی را نیز در این شبکه بر عهده می گیرند و باید ضمن شکوفایی هر چه بیشتر به دیگر شهرهای شبکه داخل یا خارج از کشور برای پیشرفت و پیشبرد اهداف‌شان کمک کنند.یونسکو هر دو سال یک بار در ماه فوریه (بهمن/ اسفند) به کشورها اعلام می‌کند که شهرهای خود را برای حضور در این شبکه بررسی کنند،‌ پس از آن کشورها باید تا آوریل (فروردین/ اردیبهشت)، پرونده تهیه شده‌ خود را به یونسکو ارسال کنند و در پایان پاسخ نهایی پس از انجام همه بررسی‌ها، در ماه دسامبر (آذر/دی) اعلام می‌شود.

برای عضویت در این طرح، نخست پرونده هر شهر در قالب یک پروپوزال که طرح‌های خلاقانه را در خود جا می‌دهد، از سوی شهرداری و نهادهای متولی با همکاری بخش فرهنگ و علوم اجتماعی یونسکو تهیه می‌شود. در این راستا باید ایده‌ها و معیارهای مهم یونسکو در نظر گرفته شده و اثبات شود که شهر متقاضی، معیارها و شرایط لازم را دارد. در نهایت در دسامبر (آذر/دی) هر سال همه پرونده‌ها بررسی شده و نتیجه نهایی اعلام می‌شود.

در دستورالعمل شهرهای خلاق برای کشورها سهمیه تعداد شهر در نظر گرفته نشده است اما معمولا هر کشور یک تا چهار پیشنهاد به یونسکو ارائه خواهد کرد.

شهرهای خلاق ایران

در ایران سال ۱۳۹۴ اولین نماینده‌های ایران در شبکه شهرهای خلاق یونسکو ثبت شدند، اصفهان که در سال۱۳۹۳ از سوی این نهاد رد شده بود همراه با ۴۶ شهر دیگر به عنوان شهر خلاق صنایع دستی به ثبت رسید. یکی دیگر از آن ۴۶ شهر، نماینده‌ای دیگر ایران بود؛ شهر رشت، مرکز استان گیلان به عنوان شهر خلاق در تنوع و سلیقه غذایی معرفی شد.

سال گذشته نیز پرونده چهار شهر برای قرار گرفتن در شبکه شهرهای خلاق جهان به یونسکو ارائه شد و در میان ۶۶ شهر که به این شبکه پیوستند، شهر بندرعباس به عنوان شهر خلاق صنایع دستی و شهر سنندج به عنوان شهر خلاق موسیقی از سوی یونسکو تایید شدند.

اکنون ۲۴۶ شهر از کشورهای مختلفی در شبکه شهر خلاق جای دارند که از میان آن‌ها چهار شهر ایرانی هستند.

اصفهان، شهر هزار هنر

اصفهان، از سال‌ها پیش از آن که پایتخت حکومت صفوی باشد، به شهر صنعت‌گران ماهر شهرت داشت اما با تمرکز پادشاهان صفویه، به بازار مرکزی کشور تبدیل شد و هنروران بسیاری در چارچوب آن به هنرمندی پرداختند و شکوفا شدند.

در اصفهان ده‌ها صنعت دست‌ساز هنرمندانه به ثبت رسیده است که قدمت برخی از آن ها بیش از چند صد سال است، باید در نظر داشت برخی هنرمندان شهرهای دیگر به دلیل شرایط خوبی که اصفهان برای پرورش توانایی‌هایشان داشته در طول سال‌ها، سکونت در این شهر را به اقامت در شهر خود ترجیح دادند و در بازار مشهور شاه عباسی به کاروکسب درآمد مشغول شدند.

قلم‌کار، خاتم‌سازی، منبت‌کاری، نمدمالی، گیوه‌بافی و گیوه‌دوزی، عبابافی، سفال و سرامیک‌سازی، پوست و پوستین‌دوزی، ملیله‌سازی، میناکاری، کاشی‌سازی، سوزن‌دوزی، صحافی، ضریح‌سازی، فیروزه‌کوبی و بسیار هنرهای دیگری که در این مقال نمی‌گنجد، توانسته برنامه ای مدون در اختیار مدیران شهری قرار بدهد که بر اساس آن، طرح هایی برای توسعه پایدار شهری ارائه کنند و در میان شهرهای خلاق فرهنگ و هنر جا بگیرد.

blank

رشت، شهر هزار طعمگیلان، بهشت مواد غذایی است و یکی از متنوع ترین بازارهای غذا را دارد، از سبزی‌جات مختلف، تا میوه‌ها و صیفی‌جات گوناگون و بهره‌گیری از محصولات گوشتی، از ماهی‌ها و محصولات دریایی تا دامداری قدرتمند به خاطر مراتع سرسبز، منجر به شکل گرفتن، چرخه غذایی شگفت انگیزی شده که مرکز این استان، یعنی شهر رشت خود را در میان شبکه شهرهای خلاق فرهنگی یونسکو جا بدهد.

رشت در زمان ثبت در یونسکو بین ۱۷ شهر متقاضی رتبه اول را کسب کرده و در بحث خوراک شناسی یکی از ۱۸ شهر دنیا از ۱۱ کشور دنیا محسوب می‌شود که در این شبکه خلاق، جا دارد.

تنوع غذایی گیلان بر اساس برخی نوشته‌ها از جمله کتاب سفره گیلانی بین ۲۱۰ تا ۲۵۰ خوراک است و  غذاهایی چون ماهی ملاته، کولی غورابیج، چغرتمه، کاله کباب‌، کپور آبه‌، باقلا قاتق‌، میرزا قاسمی‌، ترش تره‌، سیرقلیه‌، کباب ترش، اناربیج، واویشکا، شش انداز، ترش آش، گمج کباب، موتنجن، دبیجا، ماهی فیبیج و ۱۲ نوع فسنجان، برخی غذاهای گیلان هستند که رشت آن‌ها را نمایندگی می‌کند.

blank
سنندج، شهر هزار آواصدا و لحن مردم کرد، سرشار از نواهای خوش کوهستانی است، آوازهای مردمی که از دل سختی کوه، عشق و مهربانی را بیرون کشیده‌اند و حالا سنندج به نمایندگی این مردم هزارآوا، شهر خلاق موسیقی نام گرفته است.

نی، سرنا، نایه، دهل، دف، تنبک، تنبور، کمانچه، دیوان، شمشال، برخی سازهای موسیقی کردی هستند که به تناوب و بر اساس موقعیت، کنار یکدیگر و یا جدا از هم استفاده می‌شوند، سنندج به تنهایی، شهر تولد بسیاری از نوازندگان نام آشنا بوده و آوازخوانان بسیاری را در دامان مهربان خود پروردهاست. دستگاه‌های موسیقی که در کردستان رواج دارند مثل ماهور، شور، نوا، همایون، سه‌گاه، چهارگاه و راست پنج‌گاه و گوشه‌های بسیاری که با این آواز به اوج خود رسیده‌اند، در کوه‌های سنندج طنین‌اندازند.

سنندج امسال به عنوان شهر خلاق موسیقی در میان شبکه شهرهای خلاق یونسکو جا گرفت و حالا باید برنامه‌های توسعه پایدار شهری‌اش را برای آینده‌ای نزدیک بر اساس موسیقی کردی بنا کند.

blank

بندرعباس، شهر هزار رنگدر میانه خلیج فارس، سرزمینی جا دارد که تنگه هرمز را در قلب خود جا داده است. هرمزگان، هم امسال در شبکه شهرهای خلاق نماینده‌ای دارد، بندرعباس به لطف بافته‌های رنگارنگ و دستان توانمند زنان و مردان سرزمینش، به عنوان شهر خلاق در هنرهای بومی برگزیده شده است و حالا نوبت مسئولان شهری است که برای توسعه این شهر کاری کنند.

محصولات سفالی، محصولات حصیری، بافته‌های داری سنتی (شامل قالی افشار، جاجیم، گبه، انواع گلیم، خورجین، خرسک)، گلابتون‌دوزی، خوس‌دوزی، بادله‌دوزی، قالی‌بافی، صنایع دستی دریایی، چادرشب‌بافی، سوزن‌دوزی، قالی‌بافی، شیریکی پیچ، چادرشب بافی، چنته‌بافی، صنایع دستی دریایی، ساخت قایق، ساخت دمام و… برخی از هنرهای بومی رایج در بندرعباس هستند که هر یک به تنهایی می‌توانند توازن فرهنگی و اقتصادی کم‌نظیری در این منطقه ایجاد کنند.

blank

در نهایت همه این اتفاقات خوشایند و دلچسب، باید به هدفی بزرگتر برسد، به جایگاهی از رشد و توسعه شهری و کشف استعدادهای هنری و فرهنگی که می‌تواند تامین کننده آینده این شهرها باشد، قرار گرفتن در شبکه شهرهای خلاق، کار آسانی نیست اما بی‌برنامگی مدیران شهری می‌تواند منجربه حذف شهرهای عضو شود چرا که یک شهر خلاق باید همیشه پویا باشد و رو به جلو حرکت کند.شهرهای ایران هر کدام جهانی بنشسته در گوشه‌ای هستند، شهرهایی که مردم دنیا برای دیدن‌شان لحظه‌شماری می‌کنند.

منبع:اسکان

عمارت آصف وزیری کجاست؟

عمارت آصف که با نام “خانه کرد” در سنندج معروف است، به عنوان نمادی از هویت فرهنگی اقوام کرد و گنجینه مردم‌ شناسی مردم کرد از با ارزشترین آثار فرهنگی و تاریخی کردستان است. ساختمان این عمارت به چهار قسمت تقسیم می شود، دوره اول آن مربوط به بخش شمالی شامل تالار تشریفات، اتاق‌ها و راهروهای طرفین و قسمتی از فضاهای بخش شرقی مربوط به دوره صفویه‌است. دوره دوم شکل گیری عمارت آصف مربوط به نیمه نخست دوره قاجار است، در این دوره ضلع‌های شرقی و غربی حیاط بیرونی و حمام عمارت ساخته شده‌است. دوره سوم که شامل احداث فضاهای اندرونی، سردر ورودی نیم هشتی و بازسازی بخش غربی تالار تشریفات می‌شود مربوط به سال‌های ۱۳۱۲ تا ۱۳۱۶ هجری شمسی است. دوره چهارم شکل گیری عمارت آصف مربوط به سال‌های ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۲ است که شامل مرمت کلیه قسمت‌های عمارت، تعویض سنگفرش کف حیاط، ساخت دوباره حیاط مستخدمان به شکل امروزی است. عمارت آصف که امروز در برگیرنده بخشی از پروژه فرهنگی خانه کرد، شامل فضاها و غرفه‌های نمایشی موزه‌است، که یکی از قدیمی‌ترین بناهای شهر سنندج محسوب می‌شود و در خیابان شاپور، نزدیک مسجد دارالاحسان قرار دارد. این عمارت توسط”«آصف اعظم» (میرزا علی نقی خان لشکر نویس)  احداث شد.

مردم شناسی

«موزه مردم‌شناسی مناطق کردنشین» یا «خانه کرد»، بزرگترین موزه مردم‌شناسی مربوط به یک قوم در ایران است. مرحله نخست پروژه خانه کرد که عمارت آصف را به خود اختصاص داده شامل، نگارخانه و حیات ورودی، حمام، غرفه‌های زندگی شهری، مکتب خانه، قلاب بافی، زیورآلات، بخش کشاورزی، مشاغل و فنون، بخش اسناد و عکس‌های تاریخی، اتاق خان، بخش پوشاک، غرفه شکار، غرفه صنایع دستی، غرفه بخش مطبخ زندگی روستایی، کتابخانه و مرکز اسناد است. مجموعه عمارت آصف که حدود چهار هزار متر مربع عرصه و اعیانی دارد و در زمره خانه‌های اعیانی مسکونی مورد توجه در معماری مسکن است، در سال ۱۳۷۵ به شماره ۱۸۲۲ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده‌است.

معماری

این بنا علاوه بر سر در نیم هشتی، دالان ورودی و اتاق تقسیم آب دارای چهار حیاط بیرونی، اندرونی، مستخدمین و مطبخ است. حیاط بیرونی که حیاط اصلی هم هست دارای پلانی مستطیل شکل و دو ایوان و آب‌نما و باغچه با طرح چهار باغ است و در ضلع شمالی آن تالار اصلی با تزیینات منحصربه‌فرد شامل گچ بری‌ها، مقرنس کاری و اورسی زیبا و پرکاری با نقوش هندسی قرار دارد.

در ضلع شرقی حیاط بیرونی فضاهایی شامل راهروهای ارتباطی و دو سه در و یک چهار دری و دو اتاق وجود دارد و در ضلع غربی آن ایوانی سراسری با ستون‌های آجری واقع شده و در پشت این ایوان یک تالار با اورسی بسیار زیبا که دارای طرح اسلیمی است و دو اتاق در طرفین آن قرار دارد. از قسمت ای مهم حیاط بیرونی حمام عمارت است که زیباترین حمام تاریخی سنندج است و دارای ستون‌های سنگی حجاری شده و تزیینات آهک بری و کاشی کاری است.

حیاط اندرونی در ضلع شمالی عمارت واقع شده و در اوایل دوره پهلوی و بر اساس معماری بومی ساخته شده‌است. فضاهای حیاط اندرونی به صورت دو اشکوبه، با یک طبقه زیر زمین و ایوانی با شش ستون چوبی و تزیینات گچبری ساخته شده و دارای آب‌نمایی لوزی شکل با باغچه‌هایی در اطراف است. حیاط مستخدمین در ضلع جنوبی مجموعه و در کنار دالان ورودی واقع شده‌است فضاهای معماری این بخش در سال‌های گذشته به‌طور کلی تخریب شده بود و آثاری که نمایانگر شیوه ساخت و ساز آن باشد باقی نمانده بود و به همین دلیل بازسازی حیاط مستخدمین بر اساس طرحی جدید منطبق با اصول معماری سنتی بوده که شامل حیاطی مرکزی با رواق‌های پیرامون، نگارخانه، سرویس بهداشتی و فضاهای تأسیساتی است.

در گوشه ضلع جنوبی عمارت، حیاط کوچکی قرار دارد که به حیاط مطبخ معروف است و دارای آب‌نمایی سنگی است و در مطبخ که فضایی است مسقف، با طاق و تویزه به این حیاط باز می‌شود. آب مورد نیاز مجموعه عمارت آصف از یک رشته قنات که از غرب سنندج توسط تنبوشه‌های سفالی و لوله‌های فلزی جدید جاری است تأمین می‌شود. برای تنظیم و تقسیم مناسب آب، فضایی در کنار دالان ورودی ساخته شده که به اتاق تقسیم آب معروف است و اکنون آب، آب‌نمای مقابل تالار، حوض حیاط‌های مستخدمین، مطبخ و اندرونی از آن تأمین می‌شود. ویژگی‌های دیگر این بنا در قسمت به اصطلاح شاه نشین وجود یک ایوان دوستونه و دو ردیف پله در طرفین و استفاده از همین راه پله به عنوان ورودی مشترک بین شاه‌نشین و فضای مسکونی واقع در طرفین آن می‌باشد. لازم به توضیح است که این‌گونه الگوی معماری مسکونی در خانه‌های اصفهان و تهران و خصوصاً در ابنیه مسکونی دوره قاجار کاملاً به چشم می‌خورد.

 

تزیینات به کار رفته در خانه آصف وزیری

خانه آصف نیز مانند سایر خانه های تاریخی به جا مانده از دوران اسلامی، دارای تزیینات ویژه ای است تا آن را از سایر خانه های موجود در اطراف از نظر شأن و منزلت صاحب خانه متمایز سازد. در این قسمت به بررسی تزیینات به کار رفته در بخش های مختلف این خانه زیبا می پردازیم:

۱- اُرسی

در بخش شاه نشین خانه (ایوان ستون دار) و همچنین اتاق های ضلع غربی، دو پنجره با طرح ارسی دیده می شود که در واقع نشان دهنده اهمیت آن بخش از خانه نیز هست. اُرسی ها پنجره هایی هستند که در آن ها چوب کاری به شکل مشبک صورت گرفته است و با شیشه های رنگی تزیین شده اند و از پایین به بالا باز می شوند.

۲- گچ بری

در داخل خانه و همچنین در سمت چپ شاه نشین و بر بالای پنجره ها گچ بری های زیبایی با طرح های الهام گرفته از طبیعت و همچنین طرح های اسلیمی دیده می شود.

۳- مقرنس

بارزترین مقرنس کاری موجود در خانه سرستون های ایوان خانه اصلی است. این ایوان تنها دو ستون سفید رنگ دارد که در سرستون های آن ها مقرنس کاری های زیبایی وجود دارد. همچنین سرستون های بخش حمام نیز دارای مقرنس کاری های زیبا در بخش فوقانی هستند. مقرنس در اصل نوعی طاقچه بندی است که در کنار دیوارها، بخش زیرین گنبدها و سر ستون ها استفاده می شود.

۴– گره چینی

در پنجره های ارسی ایوان اصلی و بخش غربی بنا از هنر گره چینی در شبکه بندی چوب های پنجره ها بهره گرفته شده است. گره چینی در واقع اشکال هندسی  منظمی هستند که با برشی هنرمندانه و بدون وجود هیچ گونه چسب یا میخ در هم گره می خورند.

۵- آهک بری (ساروج بری)

این سبک از تزیینات بیشتر در بخش حمام های خانه های قدیمی به کار می رود چون ساروج ترکیبی است که کاملا در برابر آب و رطوبت مقاومت می کند. در بخش حمام این خانه تزیینات آهک بری بسیار زیبایی به ویژه در سقف حمام وجود دارد. آهک بری به تراشکاری بر روی سطوح آهکی گفته می شود.

فرم ساختمان و اقلیم

از آنجایی که سنندج در ناحیه سرد و کوهستانی واقع است، برای دفع سرما، ساختمان‌های فرم‌های باز با فرم‌هایی که ضلع‌های شمالی، جنوبی آن‌ها بلندتر از ضلع‌های شرقی، غربی آنهاست مناسب نیست و بهتر است، فرم ساختمان فشرده و پلان آن مربع باشد. ساختمان‌های دو طبقه‌ای که فرم آن‌ها شبیه به مکعب است، بهترین نوع ساختمان از نظر کنترل گرمای داخلی در زمستان است. بخش اصلی خانه برای استفاده بیشتر از تابش خورشید در شمال حیاط و رو به قبله ساخته شده‌است. برای کاهش سرما در زمستان از جرزهای قطور و سقف‌های دوجداره استفاده شده است.

منبع:تاریخ ما

بهشت گم شده کردستان کجاست؟

در این نوشته قصد داریم شما را با بهشت گم شده‌ای در کردستان آشنا کنیم، که رودخانه‌های خروشان و جویبارهای روان و صدای دلنواز آن، تداعی کننده تصویری از بهشت است.

ماه اردیبهشت زمان مناسبی برای دیدن ماسوله کردستان است؛ هرچند که دیدن این مکان زیبا در فصل زمستان نیز خالی از لطف نیست اما زیبایی این بهشت زیبا در فصل بهار چندبرابر می‌شود.

از سنندج که به سمت این بهشت زیبا حرکت می‌کنیم تا چشم کار می‌کند سرسبزی و زیبایی است و دیگر از دود و دم و هوای آلوده شهر خبری نیست، زیبایی این بهشت در فصل بهار چندان زیباست که گویی طبیعت مخملی سبز به خود پوشانده است.

زمانی که به روستای پالنگان، این بهشت گمشده در دل کردستان می‌رسیم باید مسیری را تا روستا قدم زنان طی کنیم؛ اولین چیزی که از ابتدای راه نظر هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند صدای دلنواز آبی است که در کنار مسیر می‌گذرد و روح را صیقل و  از هیاهو و جنجال زندگی شهر دور می‌کند.

صدای  موسیقی “سیاچه‌مانه”‌ای که از دور به گوش می‌رسد شور و نشاط خاصی را به مسافران تزریق می‌کند؛ این اولین قدم آشنایی مسافران با فرهنگ موسیقی سنتی اورامی است.

وارد روستا که می‌شویم دیدن خانه‌های پلکانی و معماری سنگی روستا اولین چیزی است که چشم‌ها را به سوی خود جلب می‌کند، رودخانه‌ای مشهور به “ته‌نگی‌وه‌ر” که از میانه روستا می‌گذرد خانه‌ها را به دو قسمت تقسیم کرده‌است و راه ارتباطی اهالی روستا از طریق پل باریکی است که بر روی رودخانه قرار دارد.

آب و هوای روستا در فصل بهار بسیار خنک و معتدل است و طبیعت بکر و چشم‌نواز، آبشارهای طبیعی، صدای غرش آب رودخانه، باغ‌های زیبا و سرزنده و مسیر پیاده روی بی نظیر در دل این طبیعت بکر سبب جذب گردشگران بسیاری از جای‌جای دنیا شده‌است.

در کنار دیدن این همه زیبایی، بستن چشم‌ها و گوش سپردن به نوای طبیعت نیز خالی از لطف نیست، صدای آب روان، آواز خوانی دسته‌جمعی پرنده‌ها، وزش نسیم خنک بهاری، حتی صدای موسیقی که از دور به گوش می‌رسد… حسی که در شهر یافت نمی‌شود.

این‌جا تنها جایی است که از سیستم و ساختمان‌سازی شهری خبری نیست و با وجود اینکه در طول قدمت ۳۰۰۰ ساله خود بارها و بارها ویران و بازسازی شده‌است؛ اما هنوز سیستم محلی و روستایی خود را حفظ کرده و مصالح و املاح به کار رفته در ساختن خانه‌ها نیز حاصل همین طبیعت بکر است.

هرچند که پالنگان به ماسوله کردستان شهرت دارد اما نه شهرت شمال را دارا است و نه مثل سایر جاها پر از اتفاق‌های گوناگون است، سفر به پالنگان سفری به عمق سادگی و بی‌آلایشی است، ساده مانند دل اهالی روستا…

بوی نان محلی “که‌لانه” و نان تنوری چنان فضا را پر کرده‌است که اشتهای هر رهگذری را تحریک می‌کند و برای ادامه مسیر انرژی لازم را به جان رهگذران هدیه می‌کند؛ چشیدن طعم کلانه و دوغ محلی لذت این سفر را دوبرابر کرده است.

blank

دیدن آبشارهای طبیعی در مسیر پیاده‌روی، زیبایی بی حد و حصری به این بهشت گمشده بخشیده که چشم‌ها از دیدن و روح از صدای خروشان این آبشارها سیر نمی‌شود؛ به راستی که این مناظر برای هر رهگذری گوشه‌ای از بهشت را تداعی می‌کند.

دیدن قلعه تاریخی روستای پالنگان که در مسیر چشمه‌های پرآب قرار دارد و هنوز آثار و بقایای اتاق‌ها، آتشکده‌ها و پل‌های قدیمی آن پابرجاست، شاید برای دوستداران تاریخ و تمدن قدیمی خالی از لطف نباشد.

در تحفه ناصری درباره این قلعه آمده‌است: “این قلعه مدت‌ها محل سکونت امرای کلهر بوده است که بعدها خاندان مشهور اردلان آن را جزو قلمرو و متصرفات خود قرار داد و بر استحکامات آن افزوده و بناهای رفیع از مسجد و دکان‌ها و غیره بر آن می افزایند”.

وارد کوچه پس کوچه‌های روستا که می‌شوی و از کوه بالا می‌روی صفا و صمیمیت اهالی روستا یکی از زیبایی‌های زندگی روستایی را به نمایش می‌گذارد، پشت‌بام یکی از خانه‌ها حیاط خانه دیگری است، زنانی را می‌بینی که در پشت‌بام نشسته و مشغول نخ ریسی هستند، برای سهولت در رفت و آمد از کوه از پله‌های سنگی استفاده شده است، از پله‌ها که بالا می‌روی عده‌ای از پیرمردانی را می‌بینی که در تنهایی خود نشسته و بهشتی را می‌نگرند که تمام عمر خود را در آن به سربرده‌اند یا خانواده‌هایی را می‌بینی که در کمال آرامش و صمیمیت مشغول نوشیدن چای در دل این طبیعت بکر هستند.

بعد از کلی گشت‌وگزار در این بهشت خدادادی زیبا، بوی ماهی کبابی که در فضا پیچیده است مسافران را به صرف نهاری دلچسپ در دل طبیعتی بکر فرا می‌خواند و ماهی قزل‌آلای این منطقه شهرت بسیار دارد.

بعد از خوردن نهاری دلچسپ هنگام بازگشت، دیدن و زیارت از زیارتگاه حضرت عکاشه خالی از لطف نیست، بیشتر گردشگران بعد از گردش در روستای زیبای پالنگان به طبیعت زیارتگاه حضرت عکاشه رو می‌آورند و بعد از زیارت و طلبیدن حاجت و ادا کردن نذر خود برای چند ساعتی  در سایه درخت‌های ستبر و هزاران ساله درخت ون و یکی از اصحاب نورانی پیامبر می‌آسایند.

blank

این روستای زیبا هر ساله میزبان برگزاری جشن باستانی نوروز است که مهمانان و گردشگران بسیاری را به سوی خود جلب می‌کند.

منبع:ایسنا

زیارتگاه بانویی از تبار خورشید

امام زاده هاجر خاتون، خواهر امام رضا و فرزند امام موسی کاظم (ع) است که در سفر امام رضا به خراسان رحلت نموده و در محله قدیمی “سەرتەپۆڵە” به خاک سپرده شده و شهر سنندج را با حضور خود متبرک کرده‌است.

هر هفته به قصد تهیه گزارشی از مکان‌های تاریخی شهر سنندج دیدن می‌کنم؛ این بار برای تهیه گزارش خود روانه حرم هاجره خاتون می‌شوم، در بازار بزازان شهر از ماشین پیاده می‌شوم و برای رفتن به حرم هاجره خاتون از کوچه پس کوچه‌های “سەرتەپۆڵە” می‌گذرم.

به جلو در بارگاه که می‌رسم اولین چیزی که نظرم را به خود جلب می‌کند قفل‌های کوچک بسته شده به زنجیر ضخیم جلو در است که طبق عادات و اعتقادات دینی مردم شهر به امید گرفتن حاجات به زنجیر بسته شده‌است.

blank

وارد حیاط امام زاده که می‌شوم مردم بسیاری در حال رفت‌وآمد هستند و نوای دلنشین دف‌نوازی در هوا طنین‌انداز شده و پیرمردان قدیمی این کوی برزن که طبق عادت مالوف خود هر روز به این حرم می‌آیند به دیوار تکیه داده‌اند و گرم صحبت با یکدیگر هستند.

معماری بنای حرم هاجرخاتون نشان از قدمتی دیرینه و یادگاری از دوران قاجاری است که ساخت ایوان ستون‌دار در سمت جنوب حکایت از سبک معماری کردستانی دارد؛ همچنین استفاده از گچبری‌های زیبا و نقوش حکاکی شده بر آن زیبایی این حرم را دوچندان کرده است.

وارد صحن حرم که می‌شوم صدای دف‌نوازی در صحن به گوش می‌رسد و حرم مالامال از جمعیت شده و جای سوزن انداختن نیست؛ به رسم احترام و به جا آوردن فریضه به سختی خود را به ضریح رسانده و به خاتون سلام می‌دهم.

شوروشوق خاصی در صحن حرم برقرار است، خانمی، مراسم مولودی خانی را در این مکان مبارک برگزار کرده تا سایر مردم نیز از برکات این نوای آسمانی بهره ببرند.

خانمی در کنار ضریح چند بسته‌ای نقل و نبات در دست دارد و در کنار ضریح آن را متبرک می‌کند سپس در میان جمعیت پخش می‌کند تا به برکت این تحفه متبرک شده به نام این بانوی آسمانی حاجتش برآورده شود.

عده‌ای در کنار ضریح مشغول گره‌زدن پارچه‌های سبزی هستند و به تعداد حاجات خود آن را گره می‌زنند تا با توصل به بانویی از تبار خورشید حاجت خود را از خدا بگیرند.

به هر طرف که می‌نگری عده‌ای را مشغول نذر و نیاز و خیرات کردن و عده‌ای را در حال نماز  و عده‌ای دیگر را که  با عجز و لابه دست به دامان خاتون شده‌اند می‌بینی که هرکدام به نحوی حاجات خود را از بانو طلب می‌کند.

از صاحب مراسم مولودی‌خوانی دلیل برگزاری مراسم در این مکان را می‌پرسم و او با پرسش من آبی زیر پوستش می‌دود و می‌گوید: سال‌های خیلی دور که مشکل بزرگی داشتم و از عالم و آدم ناامید بودم به بارگاه خاتون متوصل شدم و ناامید از بارگاهش برنگشتم، حال که چندین سال است از این اتفاق مبارک می‌گذرد هرساله مراسم مولودی خود را در این مکان مبارک برگزار می‌کنم تا زئرانی که به این مکان مبارک می‌آیند از این مراسم دینی و ذکر و نام خدا بهره ببرند و به حق این خاتون عزیز هرکسی هر حاجتی که دارد به زودی زود برآورده شود.

خانمی که در کنار ضریح با صدای بلند از شدت گریه هق‌هق می‌کند و از مردم عاجزانه طلب دعای خیر را دارد همه را به گریه آورده و همه با صدای بلند برایش دعا می‌کنند و ذکر می‌گویند؛ از یکی از خانم‌هایی که در نزدیکیم نشسته علت بی‌تابی آن زن را جویا می‌شوم، می‌گوید: چند ماهی است که پسرش بر اثر تصادف در کما است و هنوز که هنوز است بهوش نیامده، و این پیر دلشکسته هر روز خود را به ضریح خاتون می‌رساند و برای شفای پسرش دست به دامن این امام‌زاده می‌شود.

صدای دف چنان شور و شوقی به مجلس داده که عده‌ای را چنان به وجد آورده است که گویی در آسمان‌ها سیر می‌کند و دیگر زمان و مکان نمی‌شناسد.

با دیدن این چنین جماعت و این میزان اعتقاد مردم به همچین بانوی بزرگواری اشک در چشمانم جمع می‌شود و بار دیگر خود را به ضریح می‌رسانم و از این بانوی آسمانی حاجت خود را طلب می‌کنم.

از صحن حرم که خارج می‌شوم، فضای بیرون حرم نیز دست کمی از صحن حرم ندارد، مردان و زنان حاضر در حیاط حرم با دل و جان به این نوای آسمانی گوش‌ جان سپرده‌اند و از دور از این بانوی نورانی حاجت خود را طلب می‌کنند.

مردم دیندار و باایمان شهر سنندج هر ساله در سالروز رحلت و میلاد امام رضا (ع) برادر بزرگوار هاجر خاتون، به این مکان مبارک می‌آیند و از طریق این بانوی آسمانی به امام رضا (ع) توصل می‌جویند.

گفتنی است؛ که این بنا یادگار دوره قاجاریه است و مسجدی در کنار مقبره امام زاده هاجرخاتون قرار دارد توسط “ملا یعقوب” بنا شده و به عنوان مسجد هاجرخاتون شهرت یافت؛ مرحوم حاج “شیخ شکرالله” پدر حاج “شیخ عبدالله” آن را مرمت کرد و مرحوم “حاج جلالی” فرزند مرحوم محمدصادق، یک دانگ از مغازه‌های پاساژ شهبازی را وقف مسجد هاجره خاتون کرد.

مسجد و زیارتگاه هاجره خاتون که یکی از مهم‌ترین مسجدهای شهر سنندج محسوب می‌شود، توسط «عارف حاج شیخ شکرالله» مشهور به «شهباز سنه‌دژ» بازسازی و توسعه یافت و موقوفات زیادی را برای این مجموعه در نظر گرفت.

افزودنی است که با توجه به پتانسیل‌های گردشگری این امام‌زاده، آنچنان که شاید و باید به آن توجه شایانی نشده و نسبت به مکان‌های دینی و متبرک شهرستان سنندج بخصوص شهرهای دیگر ایران تا حدود زیادی مغفول واقع شده است.

blank

هرچند که این مکان متبرک یکی از مهم‌ترین مکان‌های دینی و گردشگری شهر سنندج است و مردم زیادی از جای‌جای مختلف ایران به زیارت این بانوی آسمانی می‌آیند و اعتقادی قلبی به این بزرگوار دارند؛ اما متاسفانه با توجه به این اوصاف یکی از پتانسیل های مغفول مانده در حوزه گردشگری مذهبی است.

منبع:ایسنا

ماجرای ۴ شهر خلاق در یونسکو

شبکه شهرهای خلاق یونسکو در سال ۲۰۰۴ و برای ترویج همکاری میان شهرهایی به راه افتاد که از خلاقیت به عنوان عاملی راهبردی برای پیشرفت پایدار شهری استفاده کرده بودند؛ شهرهایی که این شبکه را تشکیل داده‌اند.

برای رسیدن به هدف مشترکی با هم کار می‌کنند: قرار دادن خلاقیت و صنایع فرهنگی در قلب برنامه‌های توسعه‌شان در سطح محلی و همکاری فعال در سطح بین‌المللی. از بین ۲۴۶ شهری که در دنیا عضو شهرهای خلاق یونسکو هستند، ۲ شهر رشت و اصفهان در سال ۹۴ و ۲ شهر سنندج و بندرعباس به‌تازگی به جمع شهرهای خلاق پیوسته اند.

رشت در زمینه خوراک شناسی، سنندج در زمینه موسیقی و شهرهای اصفهان و بندرعباس در زمینه صنایع دستی توانسته‌اند با داشته‌های موجود خود به عضویت شهرهای خلاق درآیند. این عضویت این امکان را به این شهرها می‌دهد تا در فرصتی ۴ ساله به غنای اقدامات زیرساختی خود بپردازند و از آن محل برای ارتقا اقتصادی، اشتغال و گردشگری خود بهره بگیرند؛ امکانی که برخی از این شهرها هنوز نتوانسته‌اند برنامه‌ریزی دقیقی برای استفاده از این عنوان جهانی داشته باشند. تا جایی که اخیرا زمزمه‌هایی در زمینه پس گرفتن این عنوان از رشت شنیده می‌شود.

blank

  • رشت، شهر خلاق خوراک شناسی

«شهر خلاق خوراک شناسی» عنوانی بود که در سال ۹۴ به رشت تعلق گرفت؛ عنوانی که بیش از پیش تنوع غذایی گیلان را مورد توجه قرارداد. چندی پیش اما «شهرود امیرانتخابی» مدیرکل میراث فرهنگی گیلان موضوع پس گرفتن عنوان شهرخلاق از رشت را مطرح کرد. وی گفته بود: «شهرداری رشت برای از دست ندادن این امتیاز باید به سرعت یک‌سری مستندات به یونسکو ارائه دهد.

این مستندسازی‌ها باید در راستای برنامه‌ها و رویدادهایی باشد که شهرداری تاکنون برای معرفی رشت به عنوان شهر خلاق خوراک‌شناسی انجام داده است. » با وجود ثبت رشت دریونسکو به‌عنوان شهرخلاق خوراک شناسی با ۲۹۰ نوع غذای گیلانی، تا انتهای آذرماه فرصتی برای این شهر شمالی کشور باقی نمانده است و مسئولان این شهر باید گزارش عملکرد ۴ ساله خود را به یونسکو ارائه کنند. رئیس کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر رشت دراین باره به همشهری می‌گوید: عنوان «رشت، شهرخلاق خوراک» یک برند جهانی برای رشت محسوب می‌شود و باید حفظ شود.

«فاطمه شیرزاد» با اشاره به نزدیک شدن به روزهای پایانی مدت ۴ ساله فعالیت رشت شهر خلاق خوراک یونسکو اظهار می‌کند: رشت ۲۰ آذرسال۹۴ به جمع شهرهای خلاق خوراک یونسکو پیوست و این بازده زمانی در بیستم آذر سال جاری به پایان می‌رسد. براساس تفاهم‌نامه همکاری میان شهرداری رشت و یونسکو، باید دراین‌ مدت اقداماتی برای بهره‌مندی از این برند در رشت انجام می‌شد که بخش‌هایی از آن تاکنون اجرا شده است.

h, ادامه می‌دهد: نبود اطلاع رسانی مناسب و شفاف سازی پیرامون چگونگی حفظ عنوان شهر خلاق خوراک موجب بروز نگرانی‌هایی شده بود که درحال رفع شدن است. شیرزاد با بیان اینکه برند شهرخلاق خوراک رشت می‌تواند نقش مهمی در اشتغال‌زایی ایفا کند، می‌افزاید: در بسیاری از کشورهای دنیا با بهره‌مندی از این برند و گسترش فعالیت در حوزه‌هایی ازجمله «خوراک حلال» دستاوردهای خوبی در زمینه رونق اقتصادی محقق شده است.

  • نقش محوری شهروندان

یک پژوهشگر حوزه شهری نیز دراین زمینه می‌گوید: هدف از برنامه شهرخلاق یونسکو که درسال ۲۰۰۴ و در ۷ مورد صنایع دستی، موسیقی، خوراک، رسانه، ادبیات، هنر و طراحی ارائه شد، توجه به خلاقیت‌های بومی بوده است. امین مسعودی می‌افزاید: اخیرا موضوعی مطرح شده‌است که شاید به دلیل رعایت نشدن برخی از الزامات، عنوان شهرخلاق خوراک ازسوی یونسکو از رشت گرفته شود، اما این‌طور نیست، چون ثبت این برند به این دلیل است که آن شهر درزمینه ظرفیتی که به‌خاطرش انتخاب شده، بیشتر کار کند و شهرداری نقش مهمی در این مورد دارد.

h, ادامه می‌دهد: البته چند سال از این موضوع می‌گذرد و باید به دنبال برنامه‌هایی باشیم که این برند شهری را حفظ کنیم و کار صرفا در یک پوستر خلاصه نشود. مسعودی عنوان می‌کند: اصلی‌ترین مشکلی که درزمینه جذب و پرورش استعدادهای خلاق در شهرهای ما وجود دارد، نبود تضمین مناسب برای بازگشت سرمایه است. رفع این مشکل با افزایش آگاهی عمومی و حمایت گسترده از استعدادهای نو امکان‌پذیر است.

  • ارزیابی عملکرد شهرداری رشت

مدیر برنامه‌های یونسکو در شهرخلاق رشت نیز با اشاره به اقدام‌های انجام شده پس از ثبت رشت به عنوان شهرخلاق خوراک، اظهار می‌کند: گروهی دوسال و نیم برای این عنوان شبانه روز تلاش کردند. ایده شهرخلاق، مدلی بود که توسعه پایدارشهری را فارغ از جغرافیای سیاسی پیش ببرد.

فاطمه قدیمی با بیان این که شهرخلاق در مسیر تحقق توسعه پایدار، به کارآفرینی و جلب مشارکت آحاد جامعه می‌پردازد، ادامه می‌دهد: ۱۸۰شهر از ۷۲کشور عضو شبکه شهرهای خلاق هستند و نام شهر رشت به‌عنوان تنها شهر ایران، در حوزه خوراک، در شبکه شهرهای خلاق ثبت شده است. وی با بیان اینکه باید در ماه جاری گزارشی از اقدام‌های انجام شده را به یونسکو ارائه کنیم، عنوان می‌کند: تاکنون بیشترین میزان مراجعه‌کننده به شهرداری برای سرمایه‌گذاری در زمینه شهرخلاق خوراک شناسی بوده است. مثلا پیشنهاد سرمایه‌گذاری هزار گاری شهری با مدل و شکل یکپارچه ۲ سال است که در شهرداری خاک می‌خورد. شاید بهتر باشد اعضای شورا پاسخ دهند نتیجه آکادمی خوراک چه شد؟ نتیجه دایره‌المعارف خوراک چه شد؟ یا نتیجه اقدام برای ارائه گواهینامه شهرخلاق خوراک شناسی به‌طورمشترک براساس سرفصل‌های میراث فرهنگی چه شد؟

قدیمی ادامه می‌دهد: نبود ثبات مدیریتی در حوزه شهری از مشکلاتی است که در مسیر تحقق برنامه‌های درنظرگرفته شده درزمینه شهرخلاق خوراک وجود دارد. با وجود همه کمبودها، عملکرد شهرداری را قابل قبول ارزیابی می‌کنم.

blank

  • اجرای طرح‌های توسعه‌ای در اصفهان

اصفهان نیز مانند رشت ۴ سال قبل به شبکه شهرهای خلاق یوسنکو پیوسته است. این شهر به عنوان مهد هنرهای دستی ایران شناخته می‌شود. استان اصفهان به لحاظ حجم، ۶۰درصد تولید صنایع دستی کشور را به خود اختصاص داده است و بیش از ۷۰هزارهنرمند صنایع دستی دراین استان فعالیت می‌کنند که تاکنون حدود ۴۰هزارنفر از میان آنها شناسنامه‌دار و ۴۰۰هزارنفر شاغل دراین بخش ساماندهی شدند. میزان ارزآوری صنعتگران و هنرمندان حوزه صنایع ‌دستی کشور حدود ۵۰۰میلیون دلار در سال اعلام شده است.

به گفته مسئولان، سهم صنایع دستی کشور از تولید ناخالص ملی بیش از ۲/۹ درصد است و قابلیت افزایش صادرات آن تا ۲میلیارد دلار هم وجود دارد. رئیس اداره خلاقیت و نوآوری شهرداری اصفهان، درباره عضویت این شهر در شبکه شهرهای خلاق یونسکو، در گفت‌وگویی بیان کرده بود که ابتدا مرکز خلاقیت و نوآوری در حوزه شهرداری اصفهان به وجود آمد تا علاوه بر تشکیل دبیرخانه شهرخلاق، ارتباط اصفهان با شهرهای خلاق را توسعه دهد و مکانی برای پژوهش کاربردی درباره ظرفیت‌های صنایع خلاق در توسعه پایدار شهریباشد.

«علیرضا رفیعی» می‌افزاید: این ساختار اکنون با عنوان مدیریت پژوهش، خلاقیت و فناوری‌های نوین شناخته می‌شود. شهرداری اصفهان دراین ۴ سال فعالیت‌های گوناگونی را برای افزایش رونق صنایع خلاق و استفاده کاربردی از خلاقیت در تدوین طرح‌های توسعه محلی انجام داده است که از این میان می‌توان به فعالیت‌های گوناگون رویدادی، پژوهشی، حمایتی، ترویجی اشاره کرد. رفیعی ادامه می‌دهد: اداره خلاقیت و نوآوری شهرداری اصفهان یک برنامه عملیاتی برای ۴ سال آینده تدوین کرد که تا پایان سال ۲۰۱۹ به شبکه شهرهای خلاق یونسکو تحویل می‌شود.

blank

  • سنندج، شهر خلاق موسیقی و آواز

چندی پیش بود که شهرسنندج به همراه بندرعباس به عنوان ۲ شهر دیگر ایران در فهرست شهرهای خلاق یونسکو ثبت شدند تا مسیری ۴ ساله را برای یک تجربه جهانی بپیمایند و با تبادل اطلاعات با دیگر شهرهای خلاق بتوانند به گردشگری جهانی در این حوزه کمک کنند. برخلاف شهر رشت که همه بار ثبت و تداوم روند شهرخلاق برعهده شهرداری رشت بوده است، در شهرسنندج مسئولان دولتی و شهری درکنار یکدیگر به تلاش دراین زمینه می‌پردازند.

دراین زمینه استاندار کردستان از اجرای موسیقی خیابانی تا ایجاد بوستان موسیقی با مجوز اداره فرهنگ و ارشاد خبر می‌دهد. ایجاد میدان دف هم از دیگر برنامه‌های این استان است. معاون فرهنگی شهردار سنندج نیز به‌عنوان متولی ثبت شهرخلاق، به همشهری می‌گوید: یونسکو شهرداری هر شهر را به‌عنوان متولی اصلی می‌شناسد. بنابراین شهرداری سنندج برای اغاز کار، انجام مراحل ثبت و تحقیقات در این زمینه، از استانداری در فاز اول مبلغی را به‌ عنوان بودجه درخواست کرد و همچنین فاز مطالعاتی و امکان‌سنجی آن هم با همکاری موسسه توسعه دانش انجام شد.

«سرکوت نجفی» با بیان این‌که ازنظر یونسکو زیرساخت فاکتور اصلی نیست، بلکه ماهیت موسیقی است که اهمیت بسیاری دارد، می‌افزاید: در سنندج هم موسیقی با خوی و فرهنگ مردم عجین شده است و به‌ندرت می‌توان خانواده‌ای را یافت که با موسیقی ناآشنا باشد.

او همچنین با اشاره به اقدام‌های انجام‌شده برای تامین زیرساخت‌های مورد نیاز این بخش می‌گوید: راه‌اندازی بوستان موسیقی در پارک سپیدار سنندج یکی از برنامه‌های شهرداری است که نظیر آن را در سایر شهرها کمتر می‌توان یافت.

blank

  • درخشش جهانی صنایع دستی بندرعباس

بندرعباس در استان هرمزگان به‌عنوان شهرخلاق صنایع‌دستی به شبکه شهرهای خلاق یونسکو پیوسته است. در این استان صنایع دستی بومی از جایگاهی ویژه برخوردار است. به‌عنوان مثال رودوزی‌های سنتی که از مهم‌ترین صنایع دستی این منطقه به‌شمار می‌رود، جزولاینفک پوشش بومی زنان و دختران منطقه است یا نوعی حصیر به نام «تک» در نواحی روستایی هم به‌عنوان زیرانداز و هم به‌عنوان بخشی از پوشش سقف خانه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین از حصیربافی باید به عنوان رایج ترین و معمول ترین صنعت دستی استان هرمزگان نام برد.

مدیرکل میراث فرهنگی هرمزگان دراین زمینه می‌گوید: از همه ظرفیت‌ها برای ثبت بندرعباس به عنوان شهرخلاق صنایع دستی و آیین‌های سنتی استفاده کردیم. رضا برومند با بیان اینکه فضایی به وجود آوردیم که ثبت بندرعباس به سمت وسوی صنایع‌دستی و آیین‌های سنتی سوق داده شود، می‌افزاید: شبکه شهرهای خلاق یونسکو، ۷ حوزه را پوشش می‌دهد که با توجه به ظرفیت‌های صنایع دستی و آیین‌های سنتی که در بندرعباس وجود داشت، دراین حوزه پذیرفته شد.

او ادامه می‌دهد: دراین زمینه اقدام‌های خوبی برای پروژه ثبت شهر بندرعباس انجام دادیم که می‌توان به برگزاری و ایجاد نمایشگاه‌های و بازارچه‌های صنایع دستی، حضور صنعتگران در نمایشگاه‌های مختلف، برگزاری پنجشنبه‌های صنایع دستی و حتی فروش صنایع دستی با هماهنگی شهرداری در خیابان‌های بندرعباس را نام برد که همه اینها زمینه را برای ثبت بندرعباس فراهم کرد.

منبع:همشهری

جاذبه های گردشگری کردستان

کلمه کردستان(کوردستان) ابتدا در زمان سلجوقیان به‌طور رسمی استفاده و از آن پس ثبت شده است. این استان در غرب کشور با ۲۸۲۰۰ کیلو‌متر‌مربع مساحت قرار دارد، همچنین دارای ۲۰۰ کیلومتر مرز مشترک با عراق است و در طول سال‌های جنگ زخم‌های بسیاری بر مردمانش وارد آمده است. در کردستان ۱۲۳۴ اثر تاریخی شناسایی شده و حدود ۵۰۰ اثر از آنها در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. آنچه که در ادامه می‌خوانید تنها بخشی از آثار این استان زیبا است.

مسجد جامع سنندج

مسجد جامع سنندج در ضلع شمالی خیابان امام‌خمینی(ره) قرار دارد. بر اساس مدارک موجود زمان احداث این مسجد مربوط به دوره قاجار بوده و به دستور امان‌الله‌خان، والی کردستان در سال ۱۲۲۸ هجری قمری ساخته شده است. این مسجد دو ایوانی است با یک حیاط مرکزی که در پیرامون آن ۱۲ حجره برای طلاب علوم دینی ساخته شده است.

مسجد دارای شبستانی بزرگ با ۲۴ ستون است و اطراف شبستان و سر ستون‌ها با کلام‌الله مجید مزین شده است. برای تزئین دیوارهای مسجد از کاشی‌های هفت رنگ استفاده شده و در ازاره‌های آن سنگ مرمر به‌کار رفته است.

مجموعه پارک تفریحی آبیدر – سنندج

این مجموعه در غرب شهر سنندج و در انتهای خیابان ابیدر بر دامنه کوه آبیدر قرار گرفته است. شهر سنندج از فراز این پارک چشم‌انداز بسیار زیبایی دارد. چندین باغ و چشمه طبیعی در این پارک وجود دارد. یکی از بزرگ‌ترین باغ‌های این مجموعه باغ امیریه می‌باشد که بزرگ‌ترین سینمای رو‌باز (تابستانی) کشور در این باغ جای گرفته است. این مجموعه از قدیم‌الایام تفریحگاه مردم سنندج بوده و کوه آبیدر دارای محبوبیت خاصی میان مردم است.

عمارت آصف یا خانه کرد – سنندج

عمارت آصف یا خانه کُرد موزه مردم‌شناسی مناطق کردنشین و بزرگ‌ترین موزه مردم‌شناسی مربوط به یک قوم در ایران است. این موزه در خیابان امام‌خمینی‌(ره) شهر سنندج واقع شده است.

این موزه در عمارت آصف برپا شده و این عمارت یکی از بزرگ‌ترین عمارت‌های اعیانی شهر سنندج است که دارای ارزش‌های ویژه معماری از لحاظ آجر‌کاری و گچبری و اروسی‌سازی است و حمام آن زیباترین حمام خصوصی در بین حمام‌های سنندج می‌باشد. بنای اولیه این عمارت در دوره صفویه بوده و در دوره‌های قاجار و پهلوی تکمیل شده است.

عمارت وکیل – سنندج

این مجموعه بزرگ در خیابان کشاورز واقع شده است و شامل ۳ حیاط با عمارت‌های مربوطه و یک حمام‌خصوصی در داخل مجموعه و یک حمام عمومی در خارج آن است.

بخش اصلی عمارت وکیل در دوران زندیه ساخته شده و بخش‌های دیگر متعلق به دوره قاجار است. مجموعه دارای تزئیناتی چون آجرکاری‌های زیبا و اروسی‌های پرکار است و حیاط مرکزی دارای سقف شیروانی با طرح کلاه فرنگی است.

قلعه باستانی زیویه – سقز

قلعه باستانی زیویه در ۵۵ کیلومتری جنوب شرقی سقز روی تپه‌ای نسبتا مرتفع که به محیط اطراف اشراف کامل دارد بنا شده و اکنون تنها بخش‌هایی از آن باقی مانده است. در مورد عظمت و اهمیت تپه زیویه مطالب بسیاری در کتاب‌ها نوشته شده است. از حفاری‌های این تپه که اکثرا در گذشته و به‌صورت غیر مجاز بوده اشیای زیادی به‌دست آمده که بعضی از آنها در موزه‌های داخلی و بسیاری هم در موزه‌های خارج هستند.

از جمله اشیای به دست آمده قطعات عاج منقوش بوده که نقوش حیوانی و صحنه شکار اساطیر روی آنها حک شده و از ارزش ویژه‌ای برخوردار است.

از روی چند قطعه از آنها، نقش برجسته آبیدر سنندج طراحی، بزرگ‌نمایی و ساخته شده است. گردنبند طلا و سر عقاب طلائی از دیگر نمونه‌های اشیای کشف شده تپه زیویه هستند که از ارزش زیادی برخوردارند. آثار این تپه مربوط به هزاره اول قبل از میلاد است.

قلعه باستانی قمچقای – بیجار

بقایای قلعه قمچقای در ۴۵ کیلومتری بیجار قرار دارد. بنای این قلعه به سده‌های ۸ و ۹ قبل از میلاد می‌رسد. اطراف قلعه را دره‌های ژرف در‌بر گرفته که یک‌سوی آن مسلط به دره‌ای به نام دره شاهان است. این قلعه ظاهرا تا دوره‌های ساسانی و اسلامی نیز مورد استفاده قرار می‌گرفت.

در این قلعه سفال‌هایی از دوره اسلامی (قرن ۶ و ۷ قمری) به‌چشم می‌خورد. بیرون قلعه و در سمت شمال‌غربی، بقایایی از دیواره‌ها و تراس‌بندی‌ها دیده می‌شود. این پشته از طریق پلکانی که از سنگ کوه تراشیده شده با اراضی مرتفع شمالی مرتبط بود.

منطقه اورامان

یکی از مناطق زیبای استان کردستان، منطقه اورامان است که در شرق مریوان قرار دارد و دارای کوهستان‌های زیبا با پوشش جنگلی است.

رودخانه بزرگ سیروان، از این منطقه و دره اورامان عبور می‌کند و به رودخانه دیاله در عراق می‌پیوندد.

روستای اورامان‌تخت در جنوب‌شرقى‌ مریوان قرار دارد که به‌وسیله جاده‌اى به طول ۷۵ کیلومتر به شهر مریوان متصل مى‌شود.

این روستا را هزار ماسوله نیز مى‌نامند زیرا معمارى آن همانند ماسوله است. حیاط هر خانه بام خانه‌اى دیگر است، اما با وسعتى بیشتر.

معمارى اورامانات و سرسبزى این منطقه کوهستانى رویاى پله‌هایى به سمت بهشت را متصور مى‌کند. خانه‌هاى این روستا با سنگ و اغلب به‌صورت خشکه و به‌صورت پلکانى ساخته شده است. مردم منطقه معتقدند اورامان‌تخت زمانى شهرى بزرگ بوده و مرکزیتى خاص داشته، به همین دلیل از آن به عنوان تخت یا مرکز (حکومت) ناحیه‌‌ اورامان یاد مى‌کرده‌اند.

به غیر از وضعیت خاص روستا از نظر معمارى، موقعیت چشمه‌هاى پرآب، مراسم خاص و آداب و رسوم و وجود مقبره و مسجد پیر‌شالیار و به‌ویژه جمعیت و تعداد سکنه قابل‌توجه آن نشانگر اهمیت منطقه از زمان ساسانى است.

 دریاچه زریوار – مریوان

دریاچه زریوار در ۳ کیلومتری شمال باختری مریوان قرار دارد و از زیباترین میراث‌های طبیعی استان کردستان به‌شمار می‌آید. آب این دریاچه از چشمه‌های جوشان و رودخانه‌هایی که به آن می‌ریزد، تامین می‌شود.

آب تالاب شیرین است و از تعدادی چشمه‌ کف‌جوش و بارش تأمین می‌شود. همچنین در بیشتر زمستان‌ها سطح دریاچه کاملا یخ می‌بندد.

طول دریاچه زریوار حدود ۵ کیلومتر و عرض آن حدود ۶/۱ کیلومتر است. وسعت تالاب به دلیل تغییرات حجم آبی در فصول مختلف متغیر و حداکثر عمق آن ۵/۵ متر است.

این دریاچه با وسعت حدود ۵/۸ کیلومترمربع، در یک فرونشست محلی به نسبت باریک در پهنه سنندج تشکیل شده که دو سوی خاوری و باختری آن به گسل طولی شمال باختری- جنوب خاوری محدود است.

وجه تسمیه زریوار و زریبار که هر دو در منطقه متداول است، به واژه زری که در زبان کردی به معنی دریاچه است، باز‌می‌گردد. پسوند دار و بار پسوند تشبیهی و زریبار یا زریوار به معنی دریاچه‌وار است. درباره این دریاچه افسانه‌های متعددی وجود داد که مشهورترین آنها وجود شهری مدفون در زیر آب‌های دریاچه است.

کتیبه تنگی‌ور – کامیاران

در ۴۵ کیلومتری شمال‌غربی کامیاران بین روستای تنگی‌ور و یوزیدر روی صخره‌ای در دره تنگ، کتیبه تنگی‌ور به خط میخی و زبان آشوری حجاری شده است.

چشمه باباگرگر – قروه

در روستای بابا‌گرگر، در ۱۸ کیلومتری شمال‌شرقی شهرستان قروه، چشمه‌ای جوشان همیشه می‌خروشد که به آن دنگز می‌گویند. آب این چشمه در استخری عمیق و مدور به محیط ۲۰۰ متر جمع می‌شود. این چشمه پر آب دارای آبی است که رنگ آن مایل به سرخ است و در بعضی مواقع به رنگ زرد مایل به لیمویی درمی‌آید.

آب این چشمه به علت وجود املاح معدنی به‌ویژه گوگرد، رنگین است. ظاهرا این آب برای امراض سودایی و پوستی مناسب است و در درمان سوء‌هاضمه و دیگر بیماری‌های دستگاه گوارش و نیز راشیتیسم و درمان تورم مؤثر می‌افتد. این چشمه و امامزاده باباگرگر در کنار آن، از مکان‌های طبیعی و تاریخی استان محسوب می‌شوند.

چشمه آب تلخ (پیرصالح) – بیجار

چشمه آب‌تلخ در روستای قشلاق از شهرستان بیجار قرار دارد. علت نام‌گذاری این چشمه به علت تلخ بودن آب آن است. هر چند دلیل تلخ بودن آب این چشمه به روشنی مشخص نشده است، اما آب آن برای درمان بیماری‌های روماتیسمی مؤثر است.

منبع:توریسم پرس

نگاهی گذرا به شهرهای خلاق ایران

با افزوده شدن سنندج و بندرعباس به شبکه شهرهای خلاق، نماینده‌های ایران در این شبکه به چهار شهر رسید.

شهرها بزرگترین جوامع فرهنگی و شکل دهنده به ارکان اجتماعی شدن محسوب می‌شوند؛ آنها فرهنگ‌ها، آداب و رسوم را در خود حفظ می کنند یا پرورش می دهند، اعضای جامعه شهری هم مجموعه ای از استعدادهای گوناگون هستند که هر یک ظرفیتی خاص در زمینه‌های نوآورانه دارند.

خلاقیت و ایده‌پردازی مهم‌ترین، عناصر رقابت در عصر جهانی شدن هستند. به همین دلیل در مدیریت شهری مساله‌ای به نام شهرهای خلاق مطرح شده‌ است، خلاقیت‌هایی که به شکل ویژه‌ای روی ویِژگی‌های فرهگی شهرها تمرکز دارند.

شهر خلاق، سرشار از فعالیت‌های نوآورانه است و محیط شهری می تواند زمینه نمایان شدن استعدادها و خلاقیت‌های شهروندان را فراهم کند.

شبکه شهرهای خلاق جهان

سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد که آن را به نام یونسکو می‌شناسیم، در راستای یکی از اهدافش که پیشبرد صلح و رفاه همگانی در جهان از طریق همکاری است، در سال ۲۰۰۴ که اعضای آن به ۱۹۰ کشور رسید، طرحی به نام شبکه شهرهای خلاق را به اجرا درآورد که هدف آن ترویج همکاری میان شهرهایی است که از خلاقیت برای پیشرفت خود استفاده کرده بودند.

شبکه شهرهای خلاق یونسکو، هفت حوزه خلاقیت، شامل صنایع دستی، هنرهای بومی، هنرهای چندرسانه‌ای، فیلم، طراحی، خوراک شناسی، ادبیات و موسیقی را پوشش می‌دهد.

مهم‌ترین ویژگی شهرهای خلاق از نظر یونسکو، استفاده از صنایع فرهنگی در هفت حوزه مطرح شده، برای توسعه شهرها در داخل کشور و همکاری جدی و فعالانه با دیگر کشورها در زمینه خلاقیت های فرهنگی است.

شهرهایی که به این شبکه می‌پیوندند، متعهد می‌شوند فعالیت‌های مثبت‌شان را با هم به اشتراک بگذارند و در بخش‌های مختلف جامعه شهری همکاری را ترویج کنند.

اهداف اصلی یونسکو از ایجاد این طرح، چنین اعلام شده است:

– آفرینش، تولید و توزیع فعالیت‌ها، محصولات و خدمات فرهنگی را تقویت کنند؛

– توسعه کانون‌های خلاقیت، نوآوری و گسترش فرصت‌ها برای افراد آفریننده و حرفه‌ای در بخش فرهنگی؛

– بهبود دسترسی به زندگی فرهنگی و شرکت در آن، به ویژه برای گروه‌ها و افراد به حاشیه رانده‌شده و آسیب‌پذیر؛

– ادغام کامل فرهنگ و خلاقیت در طرح‌های پیشرفت پایدار.

طرح هایی که از طرف شهرهای دنیا برای قرار گرفتن در شبکه شهرهای خلاق ارائه می‌شود باید پذیرفتنی، اجرا شدنی و در همان حال، متفاوت و خلاقانه ایده‌پردازی شده باشد. شهرهایی که در شبکه شهرهای خلاق فرهنگ و هنر جای می‌گیرند، مقاصد بین المللی گردشگری خواهند بود و می توانند از مزایای این طرح استفاده کنند، البته نباید از نظر دور داشت که این شهرها وظایفی را نیز در این شبکه بر عهده می گیرند و باید ضمن شکوفایی هر چه بیشتر به دیگر شهرهای شبکه داخل یا خارج از کشور برای پیشرفت و پیشبرد اهداف‌شان کمک کنند.

یونسکو هر دو سال یک بار در ماه فوریه (بهمن/ اسفند) به کشورها اعلام می‌کند که شهرهای خود را برای حضور در این شبکه بررسی کنند،‌ پس از آن کشورها باید تا آوریل (فروردین/ اردیبهشت)، پرونده تهیه شده‌ خود را به یونسکو ارسال کنند و در پایان پاسخ نهایی پس از انجام همه بررسی‌ها، در ماه دسامبر (آذر/دی) اعلام می‌شود.

برای عضویت در این طرح، نخست پرونده هر شهر در قالب یک پروپوزال که طرح های خلاقانه را در خود جای می دهد، از سوی شهرداری و نهادهای متولی با همکاری بخش فرهنگ و علوم اجتماعی یونسکو تهیه می‌شود. در این راستا باید ایده‌ها و معیارهای مهم یونسکو در نظر گرفته شده و اثبات شود که شهر متقاضی، معیارها و شرایط لازم را دارد. در نهایت در دسامبر (آذر/دی) هر سال همه پرونده‌ها بررسی شده و نتیجه نهایی اعلام می‌شود.

در دستورالعمل شهرهای خلاق برای کشورها سهمیه تعداد شهر در نظر گرفته نشده است اما معمولا هر کشور یک تا چهار پیشنهاد به یونسکو ارائه خواهد کرد.

شهرهای خلاق ایران

در ایران سال ۱۳۹۴ اولین نماینده‌های ایران در شبکه شهرهای خلاق یونسکو ثبت شدند، اصفهان که در سال۱۳۹۳ از سوی این نهاد رد شده بود همراه با ۴۶ شهر دیگر به عنوان شهر خلاق صنایع دستی به ثبت رسید. یکی دیگر از آن ۴۶ شهر، نماینده‌ای دیگر ایران بود؛ شهر رشت، مرکز استان گیلان به عنوان شهر خلاق در تنوع و سلیقه غذایی معرفی شد.

سال گذشته نیز پرونده چهار شهر برای قرار گرفتن در شبکه شهرهای خلاق جهان به یونسکو ارائه شد و در میان ۶۶ شهر که به این شبکه پیوستند، شهر بندرعباس به عنوان شهر خلاق صنایع دستی و شهر سنندج به عنوان شهر خلاق موسیقی از سوی یونسکو تایید شدند.

اکنون ۲۴۶ شهر از کشورهای مختلفی در شبکه شهر خلاق جای دارند که از میان آنها چهار شهر ایرانی هستند.

اصفهان، شهر هزار هنر

اصفهان، از سال‌ها پیش از آن که پایتخت حکومت صفوی باشد، به شهر صنعت‌گران ماهر شهرت داشت اما با تمرکز پادشاهان صفویه، به بازار مرکزی کشور تبدیل شد و هنروران بسیاری در چارچوب آن به هنرمندی پرداختند و شکوفا شدند.

در اصفهان ده‌ها صنعت دست‌ساز هنرمندانه به ثبت رسیده است که قدمت برخی از آن ها بیش از چند صد سال است، باید در نظر داشت برخی هنرمندان شهرهای دیگر به دلیل شرایط خوبی که اصفهان برای پرورش توانایی هایشان داشته در طول سال‌ها، سکونت در این شهر را به اقامت در شهر خود ترجیح دادند و در بازار مشهور شاه عباسی به کار و کسب درآمد مشغول شدند.

قلم‌کار، خاتم‌سازی، منبت‌کاری، نمدمالی، گیوه‌بافی و گیوه‌دوزی، عبابافی، سفال و سرامیک‌سازی، پوست و پوستین‌دوزی، ملیله‌سازی، میناکاری، کاشی‌سازی، سوزن‌دوزی، صحافی، ضریح‌سازی، فیروزه‌کوبی و بسیار هنرهای دیگری که در این مقال نمی‌گنجد، توانسته برنامه ای مدون در اختیار مدیران شهری قرار بدهد که بر اساس آن، طرح هایی برای توسعه پایدار شهری ارائه کنند و در میان شهرهای خلاق فرهنگ و هنر جای بگیرد.

blank

رشت، شهر هزار طعم

گیلان، بهشت مواد غذایی است و یکی از متنوع ترین بازارهای غذا را دارد، از سبزی‌جات مختلف، تا میوه‌ها و صیفی‌جات گوناگون و بهره‌گیری از محصولات گوشتی، از ماهی ها و محصولات دریایی تا دامداری قدرتمند به خاطر مراتع سرسبز، منجر به شکل گرفتن، چرخه غذایی شگفت انگیزی شده که مرکز این استان، یعنی شهر رشت خود را در میان شبکه شهرهای خلاق فرهنگی یونسکو جای بدهد.

رشت در زمان ثبت در یونسکو بین ۱۷ شهر متقاضی رتبه اول را کسب کرده و در بحث خوراک شناسی یکی از ۱۸ شهر دنیا از ۱۱ کشور دنیا محسوب می‌شود که در این شبکه خلاق، جای دارد.

تنوع غذایی گیلان بر اساس برخی نوشته‌ها از جمله کتاب سفره گیلانی بین ۲۱۰ تا ۲۵۰ خوراک است و  غذاهایی چون ماهی ملاته، کولی غورابیج، چغرتمه، کاله کباب‌، کپور آبه‌، باقلا قاتق‌، میرزا قاسمی‌، ترش تره‌، سیرقلیه‌، کباب ترش، اناربیج، واویشکا، شش انداز، ترش آش ، گمج کباب، موتنجن، دبیجا، ماهی فیبیج و ۱۲ نوع فسنجان، برخی غذاهای گیلان هستند که رشت آنها را نمایندگی می‌کند.

blank

سنندج، شهر هزار آوا

صدا و لحن مردم کرد، سرشار از نواهای خوش کوهستانی است، آوازهای مردمی که از دل سختی کوه، عشق و مهربانی را بیرون کشیده‌اند و حالا سنندج به نمایندگی این مردم هزارآوا، شهر خلاق موسیقی نام گرفته است.

نی، سرنا، نایه، دهل، دف، تنبک، تنبور، کمانچه، دیوان، شمشال، برخی سازهای موسیقی کردی هستند که به تناوب و بر اساس موقعیت، کنار یکدیگر و یا جدا از هم استفاده می‌شوند، سنندج به تنهایی، شهر تولد بسیاری از نوازندگان نام آشنا بوده و آوازخوانان بسیاری را در دامان مهربان خود پروردهاست. دستگاه های موسیقی که در کردستان رواج دارند مثل ماهور، شور، نوا، همایون، سه‌گاه، چهارگاه و راست پنج‌گاه و گوشه‌های بسیاری که با این آواز به اوج خود رسیده‌اند، در کوه‌های سنندج طنین‌اندازند.

سنندج امسال به عنوان شهر خلاق موسیقی در میان شبکه شهرهای خلاق یونسکو جای گرفت و حالا باید برنامه‌های توسعه پایدار شهری‌اش را برای آینده‌ای نزدیک بر اساس موسیقی کردی بنا کند.

blank

بندرعباس، شهر هزار رنگ

در میانه خلیج فارس، سرزمینی جای دارد که تنگه هرمز را در قلب خود جای داده است. هرمزگان، هم امسال در شبکه شهرهای خلاق نماینده‌ای دارد، بندرعباس به لطف بافته‌های رنگارنگ و دستان توانمند زنان و مردان سرزمینش، به عنوان شهر خلاق در هنرهای بومی برگزیده شده است و حالا نوبت مسئولان شهری است که برای توسعه این شهر کاری کنند.

محصولات سفالی، محصولات حصیری، بافته‌های داری سنتی (شامل قالی افشار، جاجیم، گبه، انواع گلیم، خورجین، خرسک)، گلابتون‌دوزی، خوس‌دوزی، بادله‌دوزی، قالی‌بافی، صنایع دستی دریایی، چادرشب‌بافی، سوزن‌دوزی، قالی‌بافی، شیریکی پیچ، چادرشب بافی، چنته‌بافی، صنایع دستی دریایی، ساخت قایق، ساخت دمام و… برخی از هنرهای بومی رایج در بندرعباس هستند که هر یک به تنهایی می‌توانند توازن فرهنگی و اقتصادی کم‌نظیری در این منطقه ایجاد کنند.

blank

در نهایت همه این اتفاقات خوشایند و دلچسب، باید به هدفی بزرگتر برسد، به جایگاهی از رشد و توسعه شهری و کشف استعدادهای هنری و فرهنگی که می‌تواند تامین کننده آینده این شهرها باشد، قرار گرفتن در شبکه شهرهای خلاق، کار آسانی نیست اما بی‌برنامگی مدیران شهری می‌تواند منجر به حذف شهرهای عضو شود چرا که یک شهر خلاق باید همیشه پویا باشد و رو به جلو حرکت کند.

شهرهای ایران هر کدام جهانی بنشسته در گوشه‌ای هستند، شهرهایی که مردم دنیا برای دیدن‌شان لحظه‌شماری می‌کنند.

منبع:ایرنا

آبیدر؛ شکوهی به زلالی هزارن چشمه

آبیدر یکی از کوه‌های واقع در غرب سنندج و یکی از جاذبه‌های گردشگری غرب کشور با پوشش گیاهی متنوع و چشمه سارهای جاری است.

کوه آبیدر یکی از جاذبه‌های گردشگری شهر سنندج است که مردم استان را دلباخته خود ساخته و مردم شهر را از جاجای شهر به دیدن خود فرامیخواند؛ هوای دلپذیر و غیرقابل وصف آبیدر هر روزه تعداد زیادی از کوهنوردان را به دامنه خود می‌کشد.

کوهنوردی در این کوه زیبا و کم‌نظیر هر آدمی را جان دوباره می‌بخشد و دیدن شهر از فراز کوه آبیدر چنان چشم‌انداز زیبایی از شهر را به نمایش می‌گزارد که چشم‌ها از دیدن این همه زیبایی خیره و دلها را به‌ وجد می‌آورد و خستگی را از تن می‌رباید.

این کوه در فصل بهار آنچنان سبز و زیباست که گویی آبیدر مخملی سبز را به خود پوشانده و در پاییز چنان رنگی به خود می‌گیرد که گویی نقاش طبیعت هر گوشه‌ای را به رنگی در آورده است و صدای خش خش برگ‌های زرد پاییزی آدمی را عشقی دوباره می‌بخشد و دیدن شهر در فصل زمستان بر فراز کوه آبیدر صحنه‌ای آنچنان زیبا را به نمایش می‌گذارد که در نوع خود بی‌نظیر است.

این کوه زیبا در سنندج همواره تفرجگاه مردم شهر بوده و هرساله میزبان بسیاری از مسافران و گردشگرانی است که وصف زیبای این کوه را همواره شنیده و حال برای دیدن این همه زیبایی به سنندج سفر کرده‌اند.

blank

وجود چندین چشمه و باغ در دل این کوه زیبایی‌های آن را دوچندان کرده است؛ همین زیبایی طبیعی آن، آبیدر را در میان مردم شهر محبوب ساخته و هنوز که هنوز است چشمه‌های آبیدر سرچشمه قنات عمارت‌های تاریخی خسروآباد، آصف، وکیل و دیگر بناهای تاریخی شهر است.

کوه آبیدر همواره نمادی از پایداری و استقامت بوده و با اعتقادات دینی مردم شهر گره خورده است به گونه‌ای که مردم از آب چشمه “شفا” و چشمه “خضر زنده” برای شفای بیماران خود استفاده می‌کنند.

از مکان‌های گردشگری زیبای کوه آبیدر می‌توان کانی شه‌فا، ماماتکه، گوێزە کوێر، خه‌یرزنه (خضر زنده)، تاقه‌دار، ئه‌میریه، حه‌فت ئاسیاو (هفت آسیاب)، بان شڵانه، کوچک قورئان (سنگ قرآن)، کانی کوچک و قله آبیدر که پناهگاهی برای کوهنوردان است را نام برد.

کوه آبیدر همواره جایی برای قرارهای عاشقانه و زمانی برای گذران ایام پیری پیرمردان و پیرزنان و محلی برای آسایش خانواده‌ها از کار و تلاش روزمره است و چنان زیبایی و جذابیت خود را به رُخ هر رهگذری می‌کشد که شاعران در وصف آن شعرها گفته و چنان ذوقی در وجود آدمی جوانه می‌زند که از کنار هر رهگذری که عبور کنی در حال زمزمه آهنگ و شعری خاطره‌انگیز است.

در دامنه این کوه زیبا پارک جنگلی آبیدر نیز از زیبایی‌ خاص و چشمگیری برخوردار است که سالیان سال مکانی برای آسایش مسافران و گردشگران است و همچنین وجود بزرگترین سینمای صحرایی و روباز جهان در این پارک جمعی از مردم را برای تماشای فیلم در کنار هم فرامیخواند که منظره شهر در هنگام شب این زیبایی آبیدر را دوچندان می‌کند.

در بخشی از این کوه پارک و موزه مشاهیر خودنمایی می‌کند که یکی از جاذبه‌های توریستی این پارک است که گردشگران را تا حدودی با مشاهیر و بزرگان این آب و خاک آشنا خواهد کرد.

نقش برجسته میدان مادر پارک جنگلی آبیدر که الهام گرفته از نقوش کشف شده از زیویه که در دو صحنه اصلی تشکیل شده است یکی صحنه‌ای اساطیری از موجودی ترکیبی ماهی، انسان و گاو و صحنه دوم که صحنه شکار شیر است که گویا الهام گرفته از اعتقادات مردم آن زمان بوده است که با هنرمندی تمام هادی ضیاء‌الدینی از هنرمندان بزرگ سنندجی به نمایش گذاشته شده است.

blank

با طراحی و بزرگنمایی این نقوش در حد ۱۲۰ برابر و قالب‌گیری از آن، در این محل نقش برجسته بر روی دیواری که برای این کار مهیا شده بود، با بتن مسلح ساخته شد. این کار توسط میراث فرهنگی کردستان اجرا شد و طراحی و ساخت نقشِ برجسته را آقای هادی ضیاء الدینی از هنرمندان برجسته استان، برعهده داشت.

این نقش برجسته از دو صحنه اصلی تشکیل شده است: یکی صحنه اساطیری با موجودی ترکیبی از ماهی، انسان و گاو که احتمالاً هر یک از آنها بیانگر اعتقادات مردم زمان بودند و صحنه دوم که صحنه اصلی نقش برجسته را تشکیل می دهد، صحنه شکار شیر است.

شاعرانی همچون “عبدالغفار وارستگان” متخلص به نازک بین “سنه” و “محی‌الدین حق شناس “اشعاری را در وصف این کوه زیبا سروده و در اشعارشان به خوبی می‌توان به زیبایی‌های این کوه زیبا پی برد.

منبع:ایسنا