نوشته‌ها

لودویگ دوم، پادشاه بایرن و قصرهایش

قصر نوی‌شوانشتاین با یک و نیم میلیون بازدیدکننده در نخستین جایگاه قصرهای افسانه‌ای و دیدنی ایالت بایرن آلمان قرار دارد. تعداد بازدیدکنندگان از هر یک از قصرهای لیندرهوف و هِرِن‌کیمزه به ۴۰۰ هزار نفر می‌رسد.

قصر نوی‌شوانشتاین

هنوز چهار سال از خدمت لودویگ دوم ۲۳ ساله در دربار نگذشته بود که طرح بنای اولین قصرش را در سال ۱۸۶۸ ریخت. قصر نوی‌شوانشتاین امروزه یکی از معروف‌ترین قصرهای آلمان است و در اروپا نیز جزء یکی از پربازدیدترین قصرها محسوب می‌شود. جذابیت این قصر قرون وسطایی که بر مهمیز کوه‌های آلگوی و بر فراز منطقه شوانگاو استوار است، سالیانه یک و نیم میلیون گردشگر را به سوی خود می‌کشد.

تالار آواز

بزرگترین تالار در کاخ نوی‌شوانشتاین تالار آواز است که با الهام از تالار آواز قصر وارتبورگ طراحی گردید. این تالار توسط لودویگ دوم با تصویرهایی مزین شد که صحنه‌هایی از افسانه‌های سینه به سینه نقل شده قرون وسطایی را به نمایش می‌گذاشتند؛ تالاری سلطنتی برای ضیافت‌ها و مجالس موسیقی دربار. امروزه در این قصر مجالس موسیقی سالانه برپا می‌شود و بازدیدکنندگان می‌توانند از آن بهره‌مند شوند.

جزیزه رُز

لودویگ دوم به مکان‌هایی عشق می‌ورزید که ضامن خلوت او باشند. جایی همچون جزیره رز در دریاچه شتارنبرگ. پدر لودویگ دوم، ماکسیمیلیان دوم، در این جزیره عمارتی ییلاقی به نام کازینو ساخته بود. این عمارت را فضایی سبز دربرگرفته که باغ گل رز قلب آن محسوب می‌شود. لودویگ دوم در این خانه ییلاقی و دور از چشمان کنجکاو دیگران، خویشاوندش الیزابت، شهبانوی اتریش را ملاقات می‌کرد.

قصر هرن‌کیمزه

جزیره‌ای دیگر، قصری دیگر. در سال ۱۸۷۳ جزیره هرن (مردان) در کیمزه به تملک لودویگ دوم درآمد. قرار بود در اینجا سرانجام “معبد افتخار” به یاد لویی چهاردهم بر پا شود که سرمشق او بود. کاخ ورسایی در بایرن. هرن‌کیمزه آخرین و گران‌ترین پروژه کاخ‌سازی او بود. اما لودویگ دوم در سال ۱۸۸۶ درگذشت و نتوانست اتمام بنای قصر رویاهایش را تجربه کند.

تالار آینه

ورسای یا هِرِن‌کیمزه؟ تالار آینه قصر هرن‌کیمزه نسخه بی‌بدیل تالار آینه کاخ ورسای است. تالاری به طول ۹۸ متر و با ۱۷ پنجره قوس‌دار که در برابر هر یک از آن‌ها آینه‌ای دقیقا به همان اندازه قرار دارد؛ به اضافه ۳۳ چلچراغ و ۴۴ شمعدان پایه‌ای. این تالار امروزه جذاب‌ترین بخش این قصر به شمار می‌آید و با ۹۸ متر درازایش حتی هفت متر از قصر ورسای بزرگ‌تر است.

قصر لیندرهوف

قصر محبوب لودویگ دوم در قیاس با سه قصر دیگرش از همه کوچک‌تر بود. در واقع قرار بود در اینجا قصری به تقلید از کاخ ورسای بنا شود. اما این طرح به یک دلیل ساده انجام نشد، و آن اینکه مساحت زمین برای آن بسیار کم بود. به جای آن یک قصر کوچک به سبک روکوکو ساخته شد. با این همه، این قصر لیندرهوف بود که همیشه در فضایی رومانتیک، در پرتوی نور چراغ و شمع در شب‌، پذیرای جشن تولد شاه بود.

غار ونوس

لودویگ دوم در قصر لیندرهوف نیز تالاری را به موسیقی اختصاص داد. با این تفاوت که این تالار که به غار ونوس شهرت داشت، تنها مختص وی و افراد مورد اعتمادش بود. در این تالار پادشاه از هنرمندان می‌خواست که قطعه‌های آوازی اپراها (آریا) را اجرا کنند. این غار مصنوعی با دریاچه و آبشارش صحنه نخستین پرده از اپرای “تان‌هویزر” اثر واگنر را مجسم می‌کند. لودیگ دوم از طرفداران سرسخت ریشارد واگنر بود.

قصر نیمفن‌بورگ

این قصر به دستور لودویگ دوم ساخته نشد‌، اما در اینجا زندگی او آغاز شد. در این ملک شاهزاده افسانه‌ای پا به عرصه هستی نهاد. بازدید از اتاقی که لودویگ دوم در آن زاده شد برای گردشگران آزاد است. سالانه حدود ۳۰۰ هزار نفر از این قصر بازدید می‌کنند. در فصل تابستان نمایش جذاب ویژه‌ای در انتظار بازدیدکنندگان قصر است. آنان می‌توانند با قایق‌های بزرگ از میان کانال‌های پارک بگذرند.

سرای سلطنتی در شهر زاکسن

چشم‌اندازی دیدنی و بنایی که سادگی‌ آن بس غافلگیرکننده است. پادشاه بایرن این مکان را که در ارتفاع یکهزار و ۸۶۶ متری در میان کوهستان وترشتاین واقع شده، به‌عنوان پناهگاهی برای اقامتش در کوه‌ها برگزید. برای رسیدن به این مکان نیاز به یک پیاده‌روی چهارساعته است. لودویگ، لودویگ نمی‌بود، اگر برای ساختن این بنا نیز طرحی ناب نمی‌ریخت.

تالار ترکی

تمامی طبقه اول خانه شاه در زاکسن به سبک شرقی و باشکوه تمام ساخته و تزئين شده است. تضادی بیش از این، در برابر کوهستانی که خارج از این خانه است، قابل تصور نیست. لودویگ دوم در اینجا برخی از جشن تولدها و دیگر جشن‌های خانوادگی را برگزار می‌کرد. روایت شده که میهمانان در هماهنگی با محیط جشن با لباس خلفا و سلاطین در میهمانی شرکت می‌کردند. احساس حضور در مشرق‌زمین در وسط کوهستان.

منبع:دویچه وله

زیبا‌ترین و دیدنی‌ترین نقاط آلمان از دریچه دوربین

در این تابستان هم بسیاری از آلمانی‌ها تعطیلات را در کشورشان می‌گذرانند. یکی از دلایل این امر، وجود دیدنی‌های بی‌شمار در آلمان است: سواحل و جزیره‌های زیبا، کوه‌های جذاب، جنگل‌ها و دریاچه‌های کوچک و بزرگ و قصرهای تاریخی.

بورکوم

جزیره بورکوم (Borkum) مشهور به “مروارید دریای شمال” یکی از آفتابی‌ترین مناطق آلمان محسوب می‌شود. بورکوم غربی‌ترین جزیره آلمان در دریای شمال است و سالانه به‌طور متوسط دو هزار ساعت طعم آفتاب را می‌چشد. این جزیره در قرن چهاردهم میلادی پناهگاهی برای دزدان دریایی بود. امروز گردشگران به جای دزدان دریایی با ساحلی زیبا، تپه‌های شنی و منطقه‌ی طبیعی حفاظت‌شده سر و کار دارند.

دریای وادن

دریای وادن (Wattenmeer) که از دانمارک تا هلند امتداد دارد، در سال ۲۰۰۹ به عنوان میراث جهانی ثبت شد. از بخش آلمانی وادن به عنوان پارک ملی محافظت می‌شود. این منطقه یکی از مناطق اروپاست که بیشترین پرندگان را در خود جای داده است. این دریا دو بار در روز دستخوش جزر و مد می‌شود و به گردشگران این امکان را می‌دهد که بر بستر دریا قدم بزنند.

روگن

جزیره روگن (Rügen) را می‌توان در سه واژه خلاصه کرد: آفتاب، ساحل و دریا. روگن بزرگترین جزیره آلمان است و دیدنی‌های زیادی دارد. ساحلی با ریگ نرم، خلیج‌های کوچک، مرداب، شبه جزیره و صخره‌های آهکی توریست‌های بسیاری را به این جزیره می‌کشانند. روگن به “مروارید” دریای شرق نیز شهرت یافته است. نام این جزیره به عنوان یکی از میراث‌های طبیعی جهان در فهرست یونسکو به ثبت رسیده است.

واتسمان

قله واتسمان (Watzmann) که ۲۷۱۳ متر ارتفاع دارد، دومین قله بزرگ آلمان به‌شمار می‌آید. این قله در رشته‌کوه‌های آلپ در جنوب آلمان واقع شده و با توجه به طبیعت خیره‌کننده‌اش یکی از مقصدهای مهم برای گردشگرانی است که خواهان کوهنوردی، کوهپیمایی، راهپیمایی و استراحت در طبیعت هستند.

برلین

برلین، پایتخت آلمان، از پرطرفدارترین مقصدهای گردشگری محسوب می‌شود و هر ساله توریست‌های بیشتری را جذب می‌کند. وجود موزه‌های زیاد، آثار و بناهای تاریخی، امکانات تفریحی و فرهنگی و همچنین نقشی که برلین در تاریخ آلمان و اروپا داشته، این شهر را نه تنها برای خود آلمانی‌ها که برای گردشگران از سراسر جهان به مقصدی طراز اول بدل ساخته است. تصویر: دروازه معروف براندنبورگ که زمانی سمبل جدایی دو آلمان بود.

روتنبورگ آب در تاوبر

شهر”روتنبورگ آب در تاوبر” (Rothenburg ob der Tauber) یکی از زیبا‌ترین شهر‌های کوچک آلمان محسوب می‌شود. این شهر با توجه به فضا و آثاری که متعلق به قرون وسطی هستند، به گردشگردان فرصت می‌دهد “در تاریخ قدم بزنند”. سالانه بیش از دو میلیون نفر از این شهر دیدن می‌کنند. روتنبورگ آب در تاوبر به پایتخت آلمان نیز شهرت یافته است.

لورلای

صخره لورلای (Loreley) که در کنار رود راین واقع است، یکی از نمادهای رومانتیسم در آلمان محسوب می‌شود. آنگونه که در حکایت‌ها و افسانه‌ها آمده، دختركی موطلايی بر روی این صخره می‌نشسته که دائم موی خود را شانه می‌زده و برای كشتی‌رانان آوازهای خوش می‌خوانده و گاه آن‌ها را از مسير خود منحرف می‌کرده است. با وجود افسانه‌ای بودن این حکایت، باید گفت که در این تنگه آبی رود راین بارها سوانح کشتی‌ رخ داده است.

هایدلبرگ

یکی از قدیمی‌ترین قصرهای آلمان در شهر هایدلبرگ قرار دارد. این قصر تا قبل از این‌که در جنگ منطقه فالتس (Pfalz) تخریب گردد، کاخ دوک فالتس بوده است. این قصر در ارتفاع ۸۰ متری مشرف به منطقه قدیمی شهر بنا شده و چند بار در سال نیز با نورپردازی، چهره‌ی رویایی به خود می‌گیرد. دانشگاه هایدلبرگ که در سال ۱۳۸۶ میلادی تأسیس شد، قدیمی‌ترین دانشگاه آلمان است. این دانشگاه در حال حاضر بیش از ۳۰ هزار دانشجو دارد.

دره‌ی ووتاخ

دره‌ی ووتاخ (Wutachschlucht) به “گرند کنیون جنگل سیاه” مشهور است. در این دره‌ی زیبا آب یکی از معدود رودخانه‌های دست‌نخورده‌ی آلمان جاری است. علاقمندان کوه‌پیمایی و صخره‌نوردی که برای گردشگری به این منطقه می‌آیند، شاهد آبشارهایی هستند که از ارتفاع ۲۰۰ متری فرو می‌ریزند و مسافتی بالغ بر ۵۰ کیلومتر را بر بستر این دره پشت سر می‌گذارند.

کوه‌ها و صخر‌های “سوئیس زاکسن”

منطقه کوهستانی “سوئیس زاکسن” (Sächsische Schweiz) که در نزدیکی شهر معروف درسدن قرار دارد، یکی از زیباترین مناطق شرق آلمان محسوب می‌شود. پارک جنگلی این منطقه که صخره‌ها و دره‌های زیادی را در برمی‌گیرد، ۳۶ هزار هکتار مساحت دارد. به ویژه دوستداران صخره‌نوردی به این منطقه سفر می‌کنند. ناگفته نماند که این منطقه در قرن‌های گذشته الهام‌بخش بسیاری از نقاشان بوده است.

دریاچه کیم

دریاچه کیم (Chiemsee) بزرگ‌ترین دریاچه‌ ایالت بایرن است و آن را دریای بایرن نیز می‌خوانند. این دریاچه حدود ۱۰ هزار سال پیش پدید آمد و مساحت آن بر ۸۰ کیلومتر مربع بالغ می‌شود. یکی از دیدنی‌های واقع در نزدیکی این دریاچه قصری است که لودویگ دوم، پادشاه بایرن، دستور ساخت آن را داد. این قصر به “ورسای بایرن” شهرت دارد و هر سال گردشگردان زیادی را از آلمان و سراسر جهان جذب می‌کند.

دریاچه کنستانس

دریاچه‌ی کنستانس (Bodensee) بزرگ‌ترین دریاچه‌ی آلمان است و طول آن بر ۷۰ کیلومتر و عرض آن در برخی نقاط بر ۱۴ کیلومتر بالغ می‌شود. عمیق‌ترین نقطه دریاچه کنستانس ۲۵۴ متر عمق دارد. دریاچه کنستانس میان سه کشور آلمان، سوئیس و اتریش قرار دارد. سالانه بیش از یک میلیون نفر از این دریاچه دیدن می‌کنند. “پلکان اسپانیایی” از جمله بناهای جذاب در سواحل دریاچه کنستانس است.

قصر نوی‌شوانشتاین

قصر Neuschwanstein معروف‌ترین قصر آلمان است. سالانه حدود ۵ / ۱ میلیون نفر از این کاخ بازدید می‌کنند. لودویگ دوم، پادشاه بایرن، از سال ۱۸۶۹ دستور ساخت این کاخ را داد. او قصد داشت رویای خود از یک قصر سده‌های میانی را بر آورده کند. الگوی ساخت این کاخ، قلعه آیزناخ (Eisenach) بوده است.

منبع:دویچه وله