نوشته‌ها

میراث ‌فرهنگی ایران روی کارت پستال

نمایشگاه «میراث‌ فرهنگی ایران از دریچه کارت پستال» در موزه ارتباطات افتتاح شد. برخی از این کارت پستال‌ها برای نخستین‌بار رونمایی می‌شود.

 به نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، این نمایشگاه گزیده‌ای از تصاویر مربوط به ایران قدیم در کارت پستال‌های موزه پست و فیلاتلیک شهر یزد است که از میان کارت پستال‌های پست‌شده به کشورهای مختلف اروپایی برگزار شده است.

در نمایشگاه «میراث‌فرهنگی ایران از دریچه کارت پستال»، موضوعات مختلفی از ایران قدیم در دوره قاجار و در رابطه با میراث‌فرهنگی در قالب ۳۰ تصویر به نمایش درآمده که تعدادی از آن‌ها پیش از این در معرض دید همگان قرار نداشته‌اند.

این نمایشگاه از دوم تا نهم آذر۱۴۰۰، از ساعت ۹ صبح تا ۱۳ در محل موزه ملی ارتباطات برپا است.

در توضیح این نمایشگاه آمده است: با اختراع و گسترش فنون عکاسی در نیمه دوم قرن نوزدهم میلادی وسیله‌ای جدید برای ثبت وقایع و لحظات و مستندنگاری به وجود آمد و عکس به دیگر اسناد و مدارک در دسترس انسان‌ها افزوده شد.  عکس‌های نخستین به علت ابتدایی بودن فنون ظهور، چاپ و ناپایداری مواد استفاده‌شده در آن‌ها، همچنین تاثیر عوامل محیطی از میان رفتند و یا کیفیت خود را از دست دادند. با پیشرفت صنعت چاپ و ارتباطات در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم میلادی کارت پستال‌های تصویری به وجود آمدند که ماندگاری بسیار طولانی مدتی داشتند و به‌زودی استفاده از آن‌ها به عنوان بخش مهمی از زندگی مردمان جهان درآمد کمی پس از رواج کارت‌های پستی تصویری در اروپا در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم میلادی، ورقه‌های پستی تصویری از عکس‌های هنرمندان مشهور توسط مستشاران بلژیکی پست و گمرکات در ایران در جریان پستی قرار گرفتند و به‌زودی انواع بسیار متنوعی از آن‌ها نیز توسط تجار بازار به کشورهای اروپایی سفارش داده شدند.

این کارت پستال‌ها از زمان سلطنت مظفرالدین شاه قاجار منتشر و تعداد زیادی از آن‌ها توسط اروپاییان و یا اتباع دیگر کشورهای خارجی از ایران به اروپا و دورترین نقاط جهان پست و درنتیجه پراکنده شدند. این ورقه‌های پستی تصویری از موضوعات مختلفی تهیه شده بودند که بیشترین آن‌ها در محدوده موضوعات مرتبط با میراث‌فرهنگی ایران طبقه‌بندی می‌شوند.

با جمع‌آوری تدریجی این ورقه‌های پستی از کشورهای مختلف در سال‌های اخیر، علاوه‌بر گسترش جنبه‌های مختلف مجموعه‌داری مدارک مستند بی‌نظیری از بافت‌های تاریخی و بناها و تاسیسات شهری و روستایی و همچنین آثار باستانی و قدیمی همچنین زندگی و سنت‌های مردم ایران فراهم شده است که ارزش‌های بی‌شماری در زمینه پژوهش‌های باستان‌شناسی شهری و تاریخی، بررسی بافت‌ها و ابنیه‌ها و آثار معماری، مردم‌شناسی، مرمت و احیای آثار تاریخی و سایر رشته‌های مرتبط با میراث‌فرهنگی کشور دارند.

برگزاری این گونه نمایشگاه‌ها گامی در راستای ارائه و شناسایی منابع جدید برای علاقه‌مندان و پژوهشگران عرصه‌های گوناگون  میراث‌فرهنگی و سایر مخاطبین موزه‌ها فراهم می‌آورد.

این نمایشگاه به همت روابط عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری با همکاری موزه ملی ارتباطات امروز، سه‌شنبه دوم آذرماه افتتاح شد.

منبع: ایسنا

مرتبط:

«میراث‌فرهنگی ناملموس ایران» منتشر شد

میراث فرهنگی ایران در ۱۰۰ سال چگونه حفاظت شد؟

تغییرات و تحولات حفاظت از میراث فرهنگی ایران در یک‌صد سال گذشته بررسی شد.

،نشست یک‌صد سال حفاظت از میراث‌فرهنگی به همت شورای هماهنگی سازمان‌های غیردولتی میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری، ایکوم ایران و وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی با حضور شماری از پیشکسوتان و استادان حوزه حفاظت و مرمت بناها و بافت‌های تاریخی برگزار شد. صاحب‌نظران در این نشست به بررسی تغییر و تحولات حفاظت از میراث‌فرهنگیِ گذشته و امروز کشور پرداختند.

محمدمنصور فلامکی از چهره‌های ماندگار معماری و حفاظت و مرمت ایران، برگزاری این نشست را ارزشمند بیان کرد و گفت: بررسی صدسال حفاظت و مرمت آثار تاریخی توسط صاحب‌نظران اقدام ارزشمندی است که حتما ثمرۀ خوبی خواهد داشت، زیرا با همراهی انجمن‌های مرتبط با حوزه‌های میراث‌فرهنگی و مستقل از دولت انجام شده است و نیازمند کمی محبت بیشتر نیز خواهد بود تا پایان خوبی پیدا کند.

این چهره ماندگار حوزه معماری و مرمت ایران در ادامه به تاسیس انجمن آثار ملی ایران در دوره پهلوی اول اشاره کرد و افزود: در آن زمان، نگرش تازه‌ای برای حفظ بناهای تاریخی ما شکل می‌گیرد و بسیاری از بزرگان ما را به شوق می‌آورد تا انجمن آثار ملی ایران را برپا کنند. این انجمن که پیش از تاسیس سازمان ملی حفاظت از آثار باستانی تاسیس شده بود نقش مهمی در حفظ آثار تاریخی ما ایفا کرد و همچنان نیز دایر است. البته، با وجود تغییرات و تحولات سال‌های گذشته، همچنان شاهد فضایی دوستانه و بااحترام برای حفظ آثار تاریخی در آن هستیم.

فرهاد نظری، کارشناس میراث‌فرهنگی با اشاره به این‌که حفاظت و مرمت آثار تاریخی در یک‌صد سال گذشته فراز و فرودهای فراوانی را طی کرد، اظهار کرد: نکته قابل ملاحظه و مهم این است که میان شیوه حفاظت و مرمت در گذشته، یعنی پیش از انقلاب مشروطه و پس از آن باید تفاوت قائل شد.

او اضافه کرد: حفاظت از آثار تاریخی در قرون گذشته همیشه وجود داشته است، اما با آن‌چه امروز یعنی پس از انقلاب مشروطه شاهد آن بودیم تفاوت بسیار داشته است و تنها اشتراک آن در لفظ واژۀ حفاظت است و نه در مفهوم.

او ادامه داد: به‌عنوان مثال تخت‌جمشید که یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ما است، چندین دهه است که مورد حفاظت قرار گرفته و به ثبت ملی و جهانی رسیده است. توسط باستان‌شناسان و پژوهشگران برجسته مورد کاوش و پژوهش قرار گرفته، در محوطه آن نگهبان وجود دارد و فارغ از کمیت و کیفیت کار تمام مسائل حفاظتی در آن‌جا اعمال می‌شود که هیچ یک از آن‌ها تا پیش از دوران ناصرالدین‌شاه انجام نمی‌شد، در حالی که مسجد جامع اصفهان در سده‌های گذشته مدام توسط مردم مورد تعمیر و مرمت قرار می‌گرفته است.

نظری با طرح این سوال که چرا مردم برای حفظ و نگهداری مسجد جامع اصفهان اقداماتی را انجام می‌دادند اما برای تخت‌جمشید خیر؟ گفت: این پرسش بنیادینی است که پاسخ به آن می‌تواند به روشن شدن تفاوت میان مفهوم شیوه حفاظت در گذشته و امروز کمک کند. علت این تفاوت در این است که در گذشته حفاظت از آثار تاریخی با این هدف که آن آثار چه نقشی در زندگی روزمره مردم داشته صورت می‌گرفته. همچنان که امروز یک تپه باستانی را با علم به این‌که از گذشته ما اطلاعات مهم و مفیدی در اختیارمان می‌گذارد حفظ می‌کنیم. اما از آن‌جایی که شیوۀ این ارزش‌گذاری در گذشته و امروز متفاوت بوده در حفظ و نگهداری آثار تاریخی نیز تفاوت ایجاد می‌کرده است.

او اضافه کرد: هرچند در قرون پیش از مشروطه نیز شاهد توجه پادشاهان نسبت به آثاری چون تخت‌جمشید و تاق‌بستان بوده‌ایم که از آن‌ها بازدید می‌کردند و حتی اثر و یا کتیبه‌ای از خود با علم به این‌که در آن محوطه ماندگار خواهد بود درست می‌کردند، اما کمتر به فکر مرمت و تعمیر آن‌ها بودند. بنابراین در نظر گرفتن این نکات برای روشن شدن تفاوت میان حفاظت از آثار در گذشته و امروز بسیار مهم است.

علیرضا قلی‌نژاد پیربازاری، عضو پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری نیز به تاریخچه شکل‌گیری حفاظت از میراث‌فرهنگی در ایران اشاره کرد و گفت: از زمانی که اولین توجه‌ها از خارج کشور به آثار تاریخی ایران انجام می‌شود، انحصار فعالیت باستان‌شناسی به فرانسوی‌ها داده می‌شود تا سال ۱۳۰۰ که اداره عتیقات و سپس انجمن آثار ملی، سازمان ملی حفاظت و پس از انقلاب سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری که اکنون تبدیل به وزارتخانه شده است تاسیس شود. یک نکته مشخص است و آن این‌که حفاظت از آثار ملی جایی رسمیت پیدا کرده که ما با ادبیات بین‌المللی این حوزه آشنا شده‌ایم. از این‌رو باید برای حفاظت بیشتر و باکیفیت‌تر این حوزه رجعتی به خود داشته باشیم، میراث فرهنگی ملموس را با توجه به آن‌چه خودمان داشتیم تعریف کنیم، زیرا بدون توجه عمیق به محتوای مرمت این اتفاق کیفیت لازم را نخواهد داشت.

محمدحسن طالبیان، معاون میراث فرهنگی وزارتخانه میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نیز با بیان این‌که بررسی تاریخی حفاظت از میراث‌فرهنگی کمی سخت و پیچیده است، گفت: امروز ما نیازمند این هستیم که قوانین و قواعد حفاظت از آثار تاریخی در دروان گذشته را با یک نگاه علمی و طبقه‌بندی‌شده مورد بررسی قرار دهیم تا متوجه شویم این امر در گذشته و امروز چگونه صورت می‌گرفته و تا چه میزان از قواعد و قوانین موجود چه در گذشته جنبۀ اجرایی و عملی داشته است.

شورای هماهنگی سازمان‌های غیردولتی میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری ایران با همراهی ایکوم ایران و وزارتخانه میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، به مناسبت تغییر سده خورشیدی نشست‌هایی را با عنوان «یک‌صدسال فرهنگ و هنر» با حضور کارشناسان با موضوعات مرتبط با میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی برگزار می‌کند و به بررسی آن‌چه در یک‌صد سال گذشته در حوزه‌های مرتبط با میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی رخ داده است، می‌پردازد.

منبع: ایسنا

مرتبط:

قلعه ایرج پیشوا، صدمین پایگاه ملی میراث فرهنگی کشور