نوشته‌ها

مقررات سفر از ایران به هندوستان تسهیل شد

هندوستان با وجود آن‌که هنوز درگیر ویروس کرونا از نوع اُمیکرون است، با حذف سختگیری‌های چند ماه پیش، مقررات سفر به این کشور را کمی تسهیل کرده است.

 درحال حاضر دولت هندوستان با نظر مقامات بهداشتی این کشور به افرادی که پاسپورت هندوستانی، یا اقامت این کشور، یا کارت (OCI (Overseas Citizen of India و  PIO (Person of Indian origin) و یا هر نوع ویزای دیگر از جمله ویزای درمان صادرشده بعد از ۲۰ اکتبر ۲۰۲۱، ویزای توریستی و ویزای الکترونیکی صادرشده بعد از ۶ اکتبر ۲۰۲۱ را داشته باشند، اجازه سفر می‌دهد.

با این حال مقرر شده است تمام مسافران بالای ۵ سال ۷۲ ساعت قبل از پرواز ورودی به هندوستان آزمایش PCR را در یکی از مراکز مورد تایید وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ایران انجام داده و جواب منفی تست کرونا به زبان انگلیسی و دارای QR code را به همراه داشته باشند.

مسافران دارای کارت واکسیناسیون که از آخرین نوبت واکسن جانسون/ فایزر/ مدرنا/ آسترازنکا/ سینوفارمِ آن‌ها ۱۴ روز گذشته باشد از انجام تست PCR معاف خواهند شد. کارت واکسیناسیون باید به زبان انگلیسی و دارای QR code باشد.

مسافران قبل از پرواز باید فرم خوداظهاری را تکمیل کرده و اطلاعات خود را در لینک www.newdelhiairport.in به صورت آنلاین ثبت کنند و کپی از تاییدیه‌های مربوطه را به همراه داشته باشند.

دولت هند همچنین اعلام کرده به صورت تصادفی از برخی مسافران ورودی به فرودگاه “بمبئی” تست PCR گرفته می‌شود که هزینه آن با مسافر خواهد بود. پیش‌تر هزینه این تست ۶۰۰ روپیه (حدود ۸ دلار به نرخ امروز) تعیین شده بود. همچنین تا پیش از این، اگر مدارک واکسن یا تست PCR و یا اطلاعات فرم خوداظهاری مسافر تایید نمی‌شد، قرنطینه هفت تا ۱۴ روزه درنظر گرفته می‌شد که در قانون جدید دیگر اشاره‌ای به این بند نشده است.

هندوستان منشاء موج جهانی ویروس”دلتا” بوده و در آغاز این همه‌گیری به سرعت مرزهایش را بست و همه پروازهای بین‌المللی برنامه‌ریزی‌شده را در ماه مارس ۲۰۲۰ ممنوع کرد. اما از ۱۵ نوامبر ۲۰۲۱، با کاهش محدودیت‌های کرونا، پذیرش گردشگران را دوباره آغاز کرد. شیوع سویه جدید اُمیکرون در هند نیز بار دیگر این مقصد سفر زمستانی را تحت تاثیر قرار دارد و بسیاری از مسافران را دچار ملاحظه کرد. هند یکی از مقاصد سفرهای نوروزی ایرانی‌ها نیز به شمار می‌آید.

منبع: ایسنا

مرتبط:

درباره «تاج‌المساجد»؛ بزرگ‌ترین مسجد هندوستان

شرایط جدید سفر از ایران به هندوستان

با به‌روز رسانی مقررات سفر از ایران به هندوستان، تاکید شد که همچنان امکان سفر توریستی به این کشور وجود ندارد.

براساس مقررات جدید سفر به کشور هندوستان که به اطلاع شرکت‌های گردشگری و هواپیمایی در ایران رسیده است، دارندگان پاسپورت هندوستان، اقامت در این کشور، کارت OCI  (شهروند خارج از کشور هند) و PIO (افراد با اصالت هندی) و هر نوع ویزای صادره از این کشور به غیر از ویزای Medical صادره قبل از ۲۱ اکتبر۲۰۲۰ و ویزاهای توریستی و E-Tourist Visa می‌توانند به این کشور سفر کنند. بنابراین طبق این مقررات، همچنان امکان سفر توریستی به هندوستان فراهم نیست.

همچنین تمام مسافران بالای ۲ سال در پروازهای ورودی به هندوستان به انجام آزمایش PCR در محدوده ۷۲ ساعت مانده به پرواز ملزم شده‌اند. این آزمایش در یکی از مراکز تأییدشده از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ایران باید انجام شود و گواهی جواب منفی تست کرونا به زبان انگلیسی همراه مسافر باشد.

فهرست مراکز تاییدشده آزمایش کووید برای مسافران برون‌مرزی در لینک https://behdsht.gov.ir قابل دسترس است.

مسافران پیش از پرواز باید فرم‌هایی را از لینک www.newdelhiairport.in به صورت آنلاین ثبت‌نام کنند و کپی تاییدهای مربوطه را به همراه داشته باشند.

از تمام مسافران هنگام ورود، تست پی‌سی‌آر به هزینه مسافر گرفته می‌شود. هزینه تست برای هر مسافر ۶۰۰ روپیه است.

همچنین مسافران پس از ورود به این کشور باید به مدت ۱۴ روز خود را قرنطینه کنند.

دولت هند با افزایش دوباره شمار مبتلایان در این کشور به تازگی همه آیین‌های مذهبی از جمله جشن‌ها را ممنوع کرده است تا کووید ۱۹ بیش از این در هندوستان گسترش پیدا نکند.

هند دومین کشور از نظر تلفات کرونا است، به طوری که ۳۳ میلیون نفر در این کشور به کووید ۱۹ مبتلا شده و ۴۴۱ هزار نفر دیگر جان خود را از دست داده‌اند.

منبع: ایسنا

مرتبط:

درباره «تاج‌المساجد»؛ بزرگ‌ترین مسجد هندوستان

دره هندوستان ایران

مناطق خوش‌آب‌و‌هوا در دل تابستان سوزان هند

اگر گرمای تابستان شما را آزار می‌دهد، حتما خوشحال خواهید شد اگر بدانید هند مقاصد گردشگری شگفت‌انگیزی دارد که می‌توان برای غلبه بر گرمای تابستان سری به آنها زد. در اینجا لیستی از مکان‌های خنک و خوش آب و هوا وجود دارد که می‌توانید برای تعطیلات تابستانی ایده‌آل آنها را مد نظر قرار بدهید.

سرینگر

 بدون شک یکی از دوست‌داشتنی‌ترین مقاصد گردشگری در هند، منطقه سرینگر در ایالت جامو و کشمیر است. شیکارا سواری (نوعی قایق کوچک مخصوص به همین منطقه)، اسکی روی آب و اقامت در قایق‌های خانگی از جمله فعالیت‌هایی هستند که می‌توانید در اینجا از آنها لذت ببرید. برای گشت و گذار می‌توانید از باغ نیشات، شالیمار باغ، حرم حضرتبال، دریاچه دال و موارد دیگر بازدید کنید. علاوه بر این‌ها، هوای دلپذیر سرینگر در تابستان‌ها به شما این امکان را می‌دهد که زیبایی طبیعی این مکان را بدون هیچ دردسر و موضوع آزاردهنده‌ای تجربه کنید.

blank

اولی، اوتاراکند

 یک مقصد محبوب برای اسکی‌سوارها، منطقه اولی در اوتاراکند هندوستان، واقع در شمال این کشور و در منطقه هیمالیایی است. آب و هوای مطبوع این منطقه در تابستان‌ها می‌تواند آبی روی آتش داغ و سوزانندة هوای شهری باشد. در طول تابستان‌ها، منظره مراتع سرسبز و قله‌های پوشیده از برف چشمان شما را نوازش می‌کند. وقتی اینجا هستید، حتی می‌توانید در مکان‌هایی مانند Kuari Pass و Gorson پیاده‌روی کنید، از پارک Nanda Devi دیدن کنید و همچنین هیجان سفر در دومین زیپلاین طولانی آسیا را تجربه کنید.

هند

لَداخ

لداخ منطقه‌ای در شمالی‌ترین نقطه هندوستان است که بین دو رشته‌کوه کونلون و هیمالیا قرار گرفته است. این منطقه یکی از مکان‌هایی است که می‌توانید برای تعطیلات در هر زمان از سال از آن دیدن کنید. البته  فرار به این مکان برای غلبه بر گرمای تابستان، یک تجربه کاملا متفاوت است. اگرچه در زمستان‌ها نیز سفر به این دیار خالی از لطف نخواهد بود، بهترین زمان سفر به اینجا از ماه مه تا ماه اکتبر است. قله‌های باشکوه کوهستان، دریاچه‌های زیبا و مناظر دیدنی، و هوای دلپذیر و خنک این مکان را به مقصدی محبوب برای تعطیلات تابستانی تبدیل کرده است.

blank

تاوانگ، آروناچال پرادش

 زیبایی شهرک تاوانگ، واقع در ایالت آروناچال پرداش در شرق هندوستان، مطمئنا شما را محو خودش خواهد کرد. موقعیت مکانی این شهرک که درست در جنوب تبت قرار گرفته است، بازدید از آن را جالب‌تر می‌کند. در سال‌های اخیر، این شهر خواب‌آلود در آروناچال پرادش توانسته است در مدار گردشگری سر و صدایی ایجاد کند. این نقطه با نهرهای پرپیچ و خم، فرهنگ محلی تبتی و چشم‌اندازهای زیبا، تجربه‌ای را نصیبتان می‌کند که شاید انتظارش را نداشته باشید.

هند

تارامشالا، هیماچال پرادش

شهر تارمشالا در ایالت هیماچال پرادش در شمال غربی هندوستان، یکی دیگر از مقاصد تابستانی برای گردشگران در این کشور است. اگر دوست دارید وقت خود را در تپه‌های سرسبز و خوش‌منظره سپری کنید، تارامشالا باید انتخاب شما باشد. مکانی عجیب و غریب که کوه‌های پوشیده از برف، صومعه‌ها و معابد باستانی احاطه‌اش کرده‌اند و یکی از بهترین مکان‌ها برای بازدید در ایالت هیماچال پرادش به شمار می‌رود. وقتی اینجا هستید، تعطیلات خود را با بازدید از مکان‌های جالبی نظیر دارامکوت، استادیوم کریکت تارامشالا، مجموعه معبد دالایی لاما، صومعه گیوتو، آب باگسو و … سپری کنید.

* ترجمه: بابک صوفیانی

مرتبط:

قلعه آمبر _از معروف ترین جاذبه های دیدنی هند

معبد هندوها در کجای ایران است؟

هامپی شهری از معابد تاریخی

هامپی یکی از شگفت انگیزترین جاذبه های دیدنی هندوستان است که در ایالت کارناتاکا در جنوب هند قرار دارد. این شهر با قدمتی چندین هزار ساله دارای مجموعه ای از معابد و بناهای یادبود است که در فهرست میراث فرهنگی یونسکو به ثبت رسیده است.

” هامپی” نمادی از توانایی انسان در آفرینش شگفتی

هامپی در ایالت کارناتاکا در جنوب هند قرار دارد. این معبد روزگاری قلب امپراتوری «ویجایاناگارا» (Vijayanagara) در قرون ۱۴ تا ۱۶ میلادی بود. معبد «هامپی» (Hampi ) سال ۱۹۸۶ در فهرست میراث فرهنگی یونسکو قرار گرفت. یکی از معابد مورد توجه هندی ها، « هامپی» سالانه بیش از نیم میلیون نفر بازدید کننده و زائر دارد.

سنگ‌، سنگ‌، سنگ‌ و باز هم سنگ‌. این چیزی است که هنگام شنیدن نام «هامپی» (Hampi) در ذهن تداعی می‌شود! اما این سنگ‌ها معنا و مفهومی دارند. برخی از آن‌ها ویران شده‌اند و به قرون‌ وسطی باز می‌گردند. برخی از آن‌ها تپه‌های چشمگیر سنگی را ایجاد کرده‌اند، برخی برای حکاکی و برخی دیگر برای ساخت معابد استفاده می‌شوند. اطراف شهر را تخته سنگ های بزرگ احاطه کرده است که بالا رفتن از آنها ساده است.

هامپی “Hampi” شهریست در ایالت کارناتاکای هند که در قرن ۱۴ پایتخت پرزرق و برق امپراطوری آن دوره – ویجایاناگارا – بود. که در سال ۱۵۶۵ توسط مسلمانان فتح و نابود شد. از آن زمان تا به حال هامپی در همان حال و احوال ویرانی باقی‌مانده ‌است و هیچ‌گونه بازسازی روی آن انجام نشده است،

برخی معتقدند هامپی دومین شهر بزرگ جهان در آن زمان بوده است. شهری که در آن معابد، قلعه ها و بناهای مجلل و چشمگیری وجود داشت که بسیاری از آنها با دقت و ظرافت خاصی حکاکی شده اند.

هامپی شامل بسیاری از مجتمع‌های مختلف معبدی است که در یک منطقه وسیع توسط رودخانه پراکنده شده‌اند. تا چند سال پیش مردم محلی در مجتمع‌های معبد زندگی می‌کردند، اما از زمانی که این مجتمع‌ها در میراث جهانی یونسکو ثبت شد، مردم محلی مجبور به ترک این معابد شدند.

تخمین زده می‌شود که بیش از ۲۵۰۰ معبد و بنای یادبود در بیش از ۴۰۰۰ هکتار زمین از هامپی در میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. که هر کدام با دیگری فرق می کند. زیرا سه نوع معماری مختلف دارند. اول معماری کلی، دوم معماری هندو- اسلامی و سومی معماری نظامی مانند برج ساعت است.

هامپی

نگاهی به تاریخچه هامپی

منطقۀ جغرافیایی بلاری، که هامپی در آن جای گرفته از نظر پیشینۀ تاریخی منطقه ای است باستانی که پیشینه اش به زمان آشوکا پادشاه نیرومند هندوستان در سدۀ سوم پیش از میلاد می رسد چرا که دو فرمان از فرمانهای مشهور او در نزدیکیهای هامپی به دست آمده اند.

درکتیبه های شاهان محلی هند بین سده های ششم تا هشتم میلادی موسوم به چالوکیان بادامی هم به نام هامپی اشاره شده است و از خود محوطۀ هامپی مهرهایی گلی از سدۀ دوم میلادی به دست آمده است.

هامپی در سدۀ دهم میلادی به مرکزی آموزشی و مذهبی در دوران شاهان هندو مذهب کالیانا چالوکیاس تبدیل شد. درکتیبه های شاهان هویسالا، هم به هامپی اشاره شده است.

شاهان مسلمان دهلی چندین بار به جنوب هند حمله کردند و طی هجوم آنها پادشاهی هویسالا و پایتختش دواراسامودرا، که در جنوب کارناتاکا بود نابود گردید و پس از آن حکومت هندو مذهب دیگری به نام کامپالی،Kampali درکارناتاکا شکل گرفت که پایتختش درفاصلۀ ۳۳کیلومتری هامپی بود و پس از آن بود که امپراتوری ویجایاناگارا در سال۱۳۳۶م، از خرابه های پادشاهی کامپالی برخواست.

شهر هامپی بین سالهای ۱۵۶۵-۱۳۳۶میلادی و به وسیلۀ شاهان حکومت ویجایاناگار بنا شده و هر یک از شاهان این دودمان بنایی را به آن افزوده اند و البته مهمترین سازه ها در زمان فرمانروایی کریشنا دوارایا بین سالهای ۱۵۳۰-۱۵۰۹ میلادی ساخته شده اند که بزرگترین فرمانروای دودمان بود.

محوطۀ هامپی۱۶۰۰یادمان تاریخی دارد که بیشتر آنها از  آیین هندوییسم هستند،ضمن این که چند نیایشگاه از آیین جایینیسم هم دارد و البته آرامگاهی از آن مسلمانان. سبک بیشتر سازه ها بر مبنای معماری دراویدی در جنوب هند است که البته دارای عناصری از هنر پیشرفتۀ دوران پادشاهی هویسالا است.

هامپی

بهترین زمان برای بازدید از شهر هامپی

بهترین زمان برای بازدید از هامپی ماه اکتبر تا مارس است (پاییز و زمستان). در ماه‌های فروردین و اردیبهشت فوق‌العاده گرم می‌شود و توصیه می‌شود که در فصول بارندگی نیز به آنجا نروید. فصل باران‌های موسمی در هامپی مانند جاهای دیگر هند است و از ماه خرداد تا شهریور طول می‌کشد. به‌شدت به شما توصیه می‌کنم که در فصل باران‌های موسمی به هند سفر نکنید.

در ابتدای ماه نوامبر یعنی ۱۲، ۱۳ و ۱۴ آبان نیز یکی از مهم ترین فستیوال های شهر به مدت سه روز در هامپی برگزار می شود ، هزاران نفر از کلاه قرمزی‌ها با توریست‌ها، ستاره‌های بالیوود و محلی‌ها قاطی می‌شوند و از اجرای برنامه‌های رقص و آوازخوانی لذت می‌برند.

چگونه میتوان به شهر هامپی رفت؟

هامپی در شرق ایالت کارناتاکا در نزدیکی شهر هاسپت واقع شده ‌است. نزدیک ترین شهر به هامپی شهر هوبلی ( Hubli ) است که در فاصله ۱۶۰ کیلومتری آن واقع شده است. با هواپیما می توانید از شهرهای دیگر هند همانند گوا به هابلی بروید که از این شهر نیز با تاکسی می توانید خیلی سریع به هامپی بروید. اما برای اینکار باید یک توقف در بمبئی داشته باشید که ممکن است سفرتان را پرهزینه تر کند.

اگر به دنبال سفری کم هزینه تر هستید، از هر شهری که خواستید به سفر هوایی بروید مقصد بنگالور را انتخاب کنید که یک مقصد بین المللی تر است. از بنگالور نیز می توانید با قطار به هامپی بروید که ارزانتر است اما مدت زمان بیشتری را در راه خواهید بود. قطارها معمولا چند بار در هفته از شهرهای بنگالور، حیدر آبار و گوا به سمت هامپی می روند که باید در ایستگاه Hopset پیاده شوید که ۱۳ کیلومتر از این منطقه فاصله دارد. پس از رسیدن به هاسپت می توانید با اتوبوس مسیر۱۳کیلومتری را طی کنید و به شهر باستانی و با شکوه هامپی برسید.

هامپی

بازدید از هامپی چه مدت زمان طول می کشد؟

برای دیدن آثار دست کم به ۳ روز زمان نیاز دارید و می توانید در اقامتگاه های موجود در هامپی اتاقی را برای خود کرایه کنید. برای دیدن آثار هم سه گزینه در برابر شماست اگر با کمبود زمان مواجه نیستید برای بازدید از هامپی می توانید پیاده روی کنید و با دقت بیشتری آثار را ببینید که البته در این حالت به زمانی بیش از ۳ روز نیاز دارید و هم می توانید با دوچرخه به دیدن آثار بروید یا با موتورسیکلت اجاره ای محوطه را بگردید.

معرفی مهم ترین مکان های دیدنی در هامپی
۱٫ معبد ویروپاکشا، پرستشگاه هندوها

یکی از معابد معروف تاریخی هند معبد ویروپاکشا نام دارد. معبد ویروپاکشا، پرستشگاهی در آیین هندوها است که ساخت آن به قرن هفتم میلادی برمی گردد.

معبد ویروپاکشا متعلق به مجموعه تاریخی کارناتاکا است. مجموعه ایی متشکل از معابد قدیمی فراوان از آئین هندو و جین. معبد ویروپاکشا از نظر معماری یکی از شاهکارهای پاتاکارال است که در میان ویرانه های اطرافش و با وجود سالها در معرض تاخت و تاز قرار گرفتن، همچنان پا برجاست و در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد.

این معبد دارای گوپورامها (درهای ورودی) بلندی است که به راهروها و تالارهای متعددی می پیوندد. راهروهایی پوشیده از بناهای سنگی، دست نوشته ها و مجسمه های سنگی که هر کدام داستانی از خدایان و الهه های هندو را در خود نگه داشته اند.

سقف درونی یکی از اتاقهای نیایشگاه ویروپاکشا با نقاشیهایی از اسطوره های هندی همانند زناشویی شیوا و پارواتی تزیین شده که البته از نظر زمانی نسبت به خود نیایشگاه جدیدتر است. یکی از جاذبه های درون این نیایشگاه یک فیل است که اگر ده روپیه را در خرطومش بگذارید خرطومش را روی سر شما می گذارد و به نوعی حضور شما را گرامی می دارد!

سبک معماری شگفت انگیز این معبد از متداول ترین سبک های معماری جنوب هند است، ساختمانی چند طبقه که پایین ترین طبقه بزرگترین طبقه آن است و طبقات به ترتیب بالا رفتن کوچک تر می شوند اما از نظر شکل کامل مشابه طبقه زیرین هستند. این طبقات تا رسیدن به بالاترین نقطه برج کوچک و کوچک تر می شوند. دو طبقه پایین برج از سنگ و طبقات بعدی از خشت و ملات است.

blank

۲٫ بازار هامپی

درگذشته در خیابانی که از معبد ویروپاکشا به سمت تپه مانتانژا به طول یک کیلومتر منتهی می‌شد، بازاری پر رونق وجود داشت. در بازار هامپی در گذشته مردم به خرید و فروش الماس و سایر سنگ های با ارزش می پرداختند. در هر دو طرف بازار، بقایای غرفه‌ها وجود دارد و تا همین اواخر، برخی افراد محلی این مکان را به خانه‌های خود تبدیل کرده و دوباره آن را به یک بازار کوچک تبدیل کرده‌ بودند؛ اما وقتی که هامپی رسماً به عنوان یکی از مکان‌های میراث جهانی یونسکو اعلام شد، به ناچار همه آنجا را ترک کردند

۳٫ نیایشگاه کریشنا در هامپی

نیایشگاه دیگر مجموعه نیایشگاه کریشنا، Krishna است که البته از آن با نام بالاکریشنا،Balakrishna هم یاد می شود و در یک کیلومتری ویروپاکشا قرار دارد،در برابر نیایشگاه خیابانی است که بازار بوده، منبع ذخیرۀ آب هم در همین بخش است و نزدیک منبع ذخیرۀ آب تالاری عمومی برای نشستن مردم ساخته اند که از آن با نام مانداپا نام برده می شود.

در جنوب نیایشگاه کریشنا هم مجسمه ای از شیوا لینگا،Shiva Linga دیده می شود که در آب قرار دارد و در اتاقی مکعبی شکل است. شیوا لینگا نمادی خلاصه شده از وجود و حضور شیوا ایزد هندو است. کنار شیوا لینگا پیکره ای بزرگ و ۶ متری از ناراسیمها، به شکل نیمی مرد نیمی شیر به چشم می خوردکه جلوه ای از حضور ویشنو برای از بین بردن اهریمن و پایان بخشیدن به بیچارگی در زمین است.

مرتبط:

قلعه آمبر _از معروف ترین جاذبه های دیدنی هند

طارم زنجان؛ هندوستان ایران

درباره «تاج‌المساجد»؛ بزرگ‌ترین مسجد هندوستان

سفری به قلعه دیدنی سرخ یا لال قلعه هند

قلعه سرخ یا لال قلعه یکی از مراکز بزرگ گردشگری در هندوستان می باشد که اقاتگاه محل سکونت خانواده امپراطور سلطنتی بوده است، لال قلعه هندوستان بخش های مختلفی دارد.

هرگاه صحبت از کشور هندوستان می شود ناخودآگاه حس لطیفی به همراه داستان های عاشقانه و موسیقی در یک طبیعت ناب در ذهن ها تداعی می شود طیفهای مختلفی از پوشش گیاهی ، مرداب ها و جنگلها در این سرزمین پهناور دیده می شود که جذب کننده بسیاری از گردشگران هستند. منحصر به فرد ترین آثار و بناهای تاریخی در این کشور وجود دارند که در پس دیوارهای آن ها ماجراهای واقعی آکنده از قدرت و عدالت ، عشق و نفرت جا خوش کرده است و قدمتی هزاران ساله دارند.

لال قلعه هندوستان

یکی از همین مکان هایی که زبانزد عام و خاص است می توان به قلعه سرخ یا همان (لال قلعه یا رد فورد) اشاره کرد. در زبان هندی لال را به معنی سرخ تعریف کردند. به جرأت می توان گفت یکی از زیباترین و جذابترین و در عین حال بزرگ ترین بناهای گردشگری شهر دهلی این قلعه می باشد.

شخصی به نام احمد لاهوری معمار این بنای شگفت انگیز می باشد که به دستور شاه جهان آن را بنا کرده است این قلعه سرخ اقامتگاه محل سکونت خانواده امپراطور سلطنتی بوده و تمامی مراسم های سیاسی و تشریفاتی در آن مکان انجام می شده است تاریخ ثبت این قلعه در لیست میراث جهانی یونسکو سال ۲۰۰۷ برمیگردد. اگر تمایل به آشنایی بیشتر با این عروس زیبای شاه جهان آباد پایتخت محبوب شاه جهان دارید در این قسمت را با ما همراه شوید.

لال قلعه-قلعه سرخ

تاریخچه و پیشینه لال قلعه

زمانی که پنجمین امپراطور مغول شاه جهان پایتخت خود را از آگرا به دهلی تبدیل کرد فرمان بنا کردن این قلعه را نیز صادر کرد. زمان ساخت این قلعه ۹ سال طول کشید محل قرارگیری آن در کنار رود یامونا و به شکل یک هشت ضلعی نامنظم می باشد. دور تا دور قلعه را دیوار قرمز رنگی به طول ۵٫۲ کیلومتر و ارتفاع ۱۶ تا ۳۳ متر احاطه کرده است.

قلعه سرخ در هندوستان

همانطور که پیش از این ذکر شد این قلعه به عنوان بزرگترین مراکز گردشگری در دهلی پایتخت هندوستان معرفی شده است لال در زبان هندی به معنای سرخ است که به علت به کار بردن سنگهای سرخ در ساخت آن به این نام شناسانده شده است.

ساخت این قلعه به دستور شاه جهان پادشاه پنجم گورکانی و در هنگامی که پایتختش را ازاد را به دهلی تغییر داد انجام شد و مدت ساخت آن ۹ سال به طول انجامید. محل قرار گیری در جوانرود یامونا می باشد و شکل ساخت آن شبیه به یک ۸ ضلعی نامرتب می باشد که توسط دیواری از سنگ های سرخ احاطه شده است.

باید بدانید بنای لال قلعه یا قلعه سرخ اجزای مختلفی دارد از جمله مسجد مروارید ساخته شده از مرمر سفید که در ساختن آن از معماری اسلامی الهام گرفته شده و دروازه لاهور که اسم آن از شهر لاهور پاکستان گرفته شده است.در هر جای این قصر سرخ نوشته هایی با زبان فارسی می توانید ببینید که البته ناگفته نماند متاسفانه قسمت اعظم این کتیبه ها تخریب شده است. همه ساله ۱۵ آگوست روز استقلال هند از انگلستان می باشد نخست وزیر هند در این روز پرچم ملی کشور را بالا گرفته و سخنرانی می کند.

دیوار های دفاعی که در این قلعه وجود دارد در قسمت منتهی به رودخانه ۱۸ متر و در قسمتی که به طرف شهر است ارتفاع ۳۳ متر می باشد و نقش بسیار مهمی در دفاع از مجموعه دارند.

ناگفته نماند قلعه سرخ یا ردفورت را نباید با یک قلعه ی دیگر که به همین اسم معروف است و در نزدیکی دهلی در آگرا بنا شده است اشتباه گرفت.

blank

سبک معماری قلعه سرخ

معماری این قلعه شگفت انگیز ترکیبی از سبک مغولی و هندی می باشد به خاطر خلاقیت در این سبک و پیشرو بودن آن دیگر ساختمان ها و باغ ها در دهلی ، کشمیر ، روح الخاند ، راجستان ، پنجاب و براج از آن تاثیر و ایده گرفتند.

موزه های قلعه سرخ

هم اکنون در این بنا دو موزه وجود دارد موزه اول شامل منسوجات کتابها ، اشیا و دست نوشته های تاریخی و هنری می باشد که به دوران گورکانی هند یا ایران ارتباط دارد موزه دوم اکثراً متعلق به نمایش جنگ افزار های تاریخی آن زمان تا دوران اشغال انگلیس است.

دیگر بخش های قلعه لال

بادان و ساوان از عمارت های مخزن دار این بنا می باشند و همچنین حمام شاهی که دارای دو قسمت ممتاز محل و رنگ محل در بخش زنان یا اندرونی می باشد ، دعوت خانه که محل اقامت شاهزاده بوده و در نهایت مسجد مروارید یا موتی که توسط جانشین شاه جهان اورنگ بنا شد.

قسمت های مهم قلعه سرخ

حیاط خارجی بزرگ و مستقلی با سنگ های مرمری سفید دیوان عام یکی از بخش های زیبای این قلعه است شاه برای اینکه با عموم مردم دیداری انجام دهد روی ایوانی در دیوار شرقی می ایستاد.

اما دیوان خاص مختص ملاقات های خصوصی شاه و میهمانان بود و تخت مشهوری به نام تخت طاووس قرار دارد همان تختی که پس از مدتی به وسیله نادر شاه به عنوان یغما به ایران آورده شد. نکته جالبی که وجود دارد این است که در بخش های متنوعی از کاخ روی دیوارها شعرهایی از جمله دیوان خاص اشعار خسرو دهلوی به زبان فارسی حک شده است.

از دیگر اتاق ها می توان از کاخ رنگی یا رنگ محل با زیباترین تزئینات طلایی،حوض مرمرین و سقف نقش دار اقامتگاه همسر اصلی یاد کرد.

و اتاق خصوصی شاه به نام ممتاز محل که شامل عبادتگاه ها و اتاق خواب ها و ایوان ها می باشد.

بخش های مختلف لال قلعه یا قلعه سرخ معروف ترین بخش و اجزای این بنا را می توانید در ادامه بشناسید.

blank

بخش های مختلف لال قلعه هندوستان

– درواز لاهور(Lahore Gate) :اصلی ترین دروازه قلعه سرخ ، دروازه لاهور می باشد که اسمش را از شهر لاهور واقع در پاکستان گرفته است.

– دروازه دهلی (Delhi Gate):این دروازه نام یکی از دروازه های قلعه سرخ می باشد که به سمت دهلی کوه کهنه بوده است.

– دروازه فیل (Elephant Gate):دروازه دیگر لال قلعه ، درباره فیلم نامیده شده است دروازه ای که دو مجسمه سیاه رنگ از فیل مقابلش قرار گرفته و بعد ها توسط اورنگ زیب در سال ۱۸۵۶ تخریب می شود و امروزه بعد از بازسازی در موزه ممتاز محل واقع است.

– چاتاچوک (Chatta Chowk):بازار سرپوشیده یا چاتاچوک معاون رئیس قوه و دروازه اصلی قرار دارد و امروزه محل تجمع دستفروشان برای فروختن اجناس و سوغاتی به گردشگران می باشد.

– نقاره خانه (Naqqar Khana) یا نوبت خانه (Naubat Khana):این نقاره خانه مقابل چاتاچوک و بر فراز دروازه لاهور واقعه است و از آنجا زمان ورود شاهزاده گان یا شاه و خانواده سلطنتی به تعداد ۵ بار نقاره میزدند. طول این بنا بیش از ۳۰ متر و عرض آن ۲۰ متر می باشد و همه گردشگران و بازدیدکنندگان به جز خانواده سلطنتی ، بایستی قبل از ورود خود به محوطه اصلی از اسب پیاده شوند. تنظیمات جی تی ای ایران

باغ حیات بخش (Hayat Baksh Bagh):باغی که در قلعه سرخ وجود دارد باغ حیات وحش نام دارد که به وسیله فواره های فراوان و دونفر زیبا تقسیم شده است اما باید متذکر شویم این نهرها امروز خشکیده و در این محل تنها پوشش گیاهی باقی مانده است.

خاص محل (Khas Mahal):اسم هند محلی بسیار خصوصی برای اقامت شاه بوده که شامل ایوان ، اتاق های خواب ، مکان های عبادت و باروی موسامان برج می باشد.

بُرج مثمن (Mussaman Burj):این برج دارویی است که در فاصله ها و رو به خارج قلعه واقع است که همه روزه شاه صبح زود در انظار ظاهر می شود.

نهر بهشت (Nahr-i-Behisht):نهر بهشت جایی است در قلعه سرخ که محل زندگی شخصی شاه بود که شاه در ایوان آن نشسته و رود یامونا را تماشا می کرده است در قصر نهر بهشت چند نهر از رود یامونا جاری بود.

دیوان عام (Diwan-i-Am):دیوان عام به صورت یک حیاط بیرونی بزرگ و مستقلی می باشد که توسط سنگهای مرمر سفید شده و شاه روی ایوانی در روی دیوار شرقی با ایده ای شبیه به بار عام سلیمان ایستاده و با عموم مردم دیدار کرده و به گفت و گو می پرداخت.

کرسی (Qursi) یا تخت شاهی:کرسی رو به روی دیوار داخلی دیوان عام واقع است سکوی شکوهمند و بزرگ به ابعاد بیش از ۲ در ۱ و ارتفاع ۳ متر از کف ایوان عام می باشد. این تخت با حجاری های ظریف از سنگ مرمر و جواهر نشان درست شده که در سال ۱۸۵۷ جواهرات آنرا خارج کرده اند، از فراز این تخت شاه به درخواست وزرا و صحبت با مردم گوش فرا می داد.

blank

سرگذشت قلعه سرخ

در پی حمله نادرشاه به امپراطوری مغول در سال ۱۷۴۷ جواهرات آثار هنری قلعه به غارت گرفته شد و بعد از آن تعداد بیشتری از سازه های سنگ مرمر قلعه توسط بریتانیا در انقلاب ۱۸۵۷ ویران شد و فقط قسمت هایی از دیوارهای دفاعی قلعه سالم ماند. آخرین امپراطور مغول توسط انگلیسی ها در سال ۱۸۵۸ در قلعه سرخ محاکمه و به رانگون تبعید شد و همان کاخی که زمانی محل زندگی قدرتمندترین مردان مغول بود به پادگان نظامی تغییر کاربری دادند.

بهترین زمان بازدید از قلعه سرخ

بهار و پاییز مناسبترین و بهترین تایم برای بازدید از این قلعه زیبا می باشد چرا که در این ایام هوا بسیار مناسب و با خیال راحت از تمامی بخش های آن می توان به خوبی بازدید کرد.

منبع:نمناک

مرتبط:

کویر نمکی هند، یکی از عجایب دیدنی هند

غارهای اسرارآمیز آجانتا در هند

درباره «تاج‌المساجد»؛ بزرگ‌ترین مسجد هندوستان

مساجد در هر شهر و برای هر ملتی از مهم‌ترین اماکن مذهبی، تاریخی و فرهنگی هستند. مسلمانان بسیاری در قاره آسیا زندگی می‌کنند و در همین راستا مساجد بسیاری در این قاره وجود دارد. معماری اسلامی یکی از متنوع‌ترین و زیباترین شاخه‌های معماری محسوب می‌شود و به همین علت هر مسجد دارای ویژگی‌های خاص خود به لحاظ معماری است مانند تاج‌المساجد در هندوستان

معماری اسلامی هند از دوران سلاطین قرون ۶ تا ۱۰ هجری قمری آغاز می‌شود. معماران آن دوران از شیوه‌ای خاص به نام «هندو اسلامی» که تلفیقی از معماری هندی و معماری اسلامی ایرانی است، استفاده می‌کردند. معماری اسلامی از مساجد آغاز می‌شود، به این معنا که با به وجود آمدن مساجد، این شیوه معماری نیز رواج پیدا کرد.

«بوپال» از جمله شهرهای مهم هند محسوب می‌شود و قرارگیری این شهر بین دو دریاچه و کوهستانی که از شمال آن را احاطه کرده، بوپال را به شهری با آب‌وهوای معتدل تبدیل کرده است. این شهر در گذشته مرکز منطقه «نواب نشین» بود و از مناطق بسیار مهم حکومتی مسلمانان در شبه قاره به‌شمار می‌آمد.

شهر بوپال به شهرهای دهلی و بمبئی متصل است؛ اما به اندازه آن دو شهر در بین گردشگران شهرت ندارد. از جمله حوادثی که این شهر پشت‌ سر گذاشته است می‌توان به شورش‌های سال ۱۸۵۷ و فاجعه‌بارترین حادثه صنعتی جهان در دسامبر ۱۹۸۴ اشاره کرد.

تاج‌المساجد

 

«تاج‌المساجد» مهم‌ترین نماد شهر بوپال در هند بوده و بین سال‌های ۱۸۶۸ تا ۱۹۰۱ به دستور شاه جهان ساخته شده است؛ اما به علت کمبود بودجه ساخت آن متوقف شد و در سال ۱۹۷۱ میلادی دوباره ساخت این مسجد از سر گرفته شد.

شکوه و زیبایی این بنا از نام آن پیداست. از ویژگی‌های خاص «تاج‌المساجد» که باعث زیبایی آن شده می‌توان به بنای این مسجد که از سنگ‌های سرخ ساخته شده اشاره کرد. همچنین نزدیکی این مسجد به رودخانه شهر بوپال باعث شده جاذبه خاص و دوچندانی ایجاد شود. این مسجد دارای سه گنبد و دو مناره بوده که معماری مشابه مسجد جامع دهلی دارد.

 

این مسجد بزرگ‌ترین مسجد هندوستان است و به عنوان مدرسه اسلامی نیز از آن استفاده می‌شود. مسجد «تاج‌المساجد» ظرفیتی بالغ‌بر ۱۷۵ هزار نفر دارد و این گواهی است بر تصور اشتباه کسانی که بر این باورند بزرگترین مسجد هند، مسجد جامع دهلی است. همچنین این مسجد بسیار عظیم و باشکوه است و در تمام روزهای سال امکان بازدید از آن وجود دارد.

تاج‌المساجد همچنین شامل چند سالن مختلف است که در بخش اصلی این سالن‌ها معمولا نماز جمعه و نیز نماز اعیاد اقامه می‌شود. همچنین سخنرانان دینی برای سخنرانی نیز از این سالن اصلی استفاده می‌کنند. شاید بتوان گفت سه گنبد مرمرین تاج‌المساجد یکی از اصلی‌ترین شاخصه‌های معماری زیبای آن در کنار دیگر جلوه‌های موجود در فضای داخلی این بنا به حساب می‌آید.

منبع:ایسنا

مرتبط:دره هندوستان ایران

هند و عجیب ترین اسرار این کشور

هندوستان را سرزمین شگفتی ها می نامند و دلایل بسیار زیادی برای این نامگذاری وجود دارد. پدیده های طبیعی منحصربفرد، بناها و نیایشگاه های باستانی و باشکوه، تنوع بیشمار مذاهب، زبان ها و فرهنگ ها و … همگی در کنار هم هند شگفت انگیز را به وجود آورده اند. در میان تمام این موارد، باز هم موضوعاتی وجود دارند که در خودِ هند هم اسرارآمیز و رمزآلود به حساب می آیند.

۱- کودینی، روستای دوقلوها

با هر معیار و مقیاسی که حساب کنیم احتمال دوقلو و سه قلوزایی بسیار نادر و کمیاب است. در حقیقت، به طور میانگین از هر ۱۰۰۰ بارداری موفق در جهان تنها ۱۶ مورد منجر به دوقلوزایی می شود. این آمار به طور کلی است و در کشور هند این میانگین از این هم پایین تر است و حدود ۹ مورد از هر ۱۰۰ تاست. یکی از عجیب ترین اسرار هند در روستایی به نام کودینی در ایالت کرالای هند وجود دارد. در این روستای عجیب، در بین حدود ۲۰۰۰ خانوار ۴۰۰ جفت دوقلو وجود دارند! یعنی در این روستا که راه بروید مدام با دوقلوهایی شبیه به هم مواجه خواهید شد!

دانشمندان و محققین ژنتیک مدت های مدیدی روی این پدیده نادر مطالعه و تحقیق کرده اند اما هنوز نتوانسته به جواب روشنی برسند و علت دقیق و مشخص این موضوع را شناسایی کنند. با این حالی که دانشمندان ژنتیک را علت احتمالی این موضوع می دانند، اما جالب این است که مردم این روستا فارغ از مذهب، نژاد و اصالتشان همگی در چند نسل گذشته شان چندین جفت دوقلو داشته اند. آمار دوقلوهای این روستا در حال افزایش است و سال به سال تعداد دوقلوهای بیشتری در این روستا متولد می شوند.

کودینی، روستای دوقلوها هند
۲- پراهلاد جانی، مردی که بیش از ۴۰ سال است بدون غذا زنده مانده است

کشور هند ماًمن مربیان و مرشدان و راهبان مذهبی است و در هر گوشه از این کشور می توانید این افراد مذهبی را پیدا کنید که به اعمال مذهبیشان مشغولند. با این حال، یکی از عجیب ترین اسرار هند وجود مردی به نام پراهلاد جانی (Prahlad Jani) است. این مرد که در سال ۱۹۲۹ به دنیا آمده ادعا می کند که بیش از ۴۰ سال است بدون آب و غذا زنده مانده است و بدنش نیازی به غذا ندارد!

در تمام این سال ها دانشمندان و منتقدان تلاش کرده اند تا دست او را رو کنند، اما ظاهرا نتوانسته اند و هیچ دلیلی مبنی بر رد این ادعا پیدا نکرده اند. در سال ۲۰۱۰، تیمی متشکل از ۳۵ محقق و دانشمند تصمیم گرفتند یکبار برای همیشه جانی را مورد آزمایش قرار بدهند و صحت ادعاهایش را بررسی کنند. آن ها پرهلاد جانی را به مدت ۱۵ روز زیر نظر قرار دادند، اما متوجه شدند که او بدون غذا و آب در صحت و سلامت کامل به سر می برد و هیچ مشکلی برایش پیش نیامده است. البته به دستور دولت هند، جزئیات این آزمایش هیچ گاه به طور رسمی منتشر نشده است. چگونگی زنده مانده جانی بدون آب و غذا هنوز هم یکی از عجیب ترین اسرار هند است که بدون پاسخ باقی مانده است.

۳- ستون آهنی اسرارآمیز دهلی: کرتی استامبا | Kirti Srambha

همه ما می دانیم که آهن هنگامی که در برابر رطوبت و آب قرار می گیرد دچار زنگ زدگی و پوسیدگی می شود. خاصیت ضدزنگ بودن آهن در طول انقلاب صنعتی در تمدن های غربی کشف و مورد استفاده قرار گرفت. با این حال، یکی از عجیب ترین اسرار هند وجود ستونی آهنی در دهلی هند است که بدون هیچ گونه روکش و فناوری خاص بیش از هزار سال است که بدون هیچ گونه زنگ زدگی و خوردگی، سالم باقی مانده است.

ستون پیروزی یا کرتی استامبا سازه ای با وزن ۶ تن است که در حدود قرن ۵ از جنس آهن ساخته شده است و بیش از هزار سال است که بدون هیچ گونه اثری از زنگ زدگی و خوردگی سالم و افراشته باقی مانده است. راز سالم ماندن این ستون توجه دانشمندان زیادی را به خود جلب کرده است اما هنوز هیچ جواب قطعی و مشخصی برای این موضوع پیدا نشده است. تنها فرضیه ای که می تواند فناناپذیری ستون آهنی دهلی را توجیه کند استفاده از تکنولوژی و فناوری پیشرفته است که در آن زمان استفاده شده است. هرچند این موضوع در حد فرضیه است و شواهدی دال بر درست بودن آن کشف نشده است.

 

۴- روستای بدون در و قفل: روستای شانی شینگناپور | Shani Shingnapur

در ایالت مهاراشترا هند روستایی کوچک و دورافتاده وجود دارد که به یکی از عجیب ترین اسرار هند تبدیل شده است. وقتی وارد این روستا می شوید بالافاصله متوجه می شوید که خانه های این روستا بدون قفل و بست هستند و حتی در هم ندارند! مردم روستا جواهرات، پول و وسایل گرانقیمتشان را بدون هیچ گونه حفاظ و دربی در خانه رها می کنند و به سراغ کار خود می روند. نکته غیرقابل باور این که با وجودی که این خانه ها هیچ دربی ندارند در طول ۳۰۰ سال گذشته هیچ گزارش دزدی و سرقتی مشاهده نشده است. طبق باورها و افسانه های محلی روستای شانی شینگناپور توسط یکی از خدایان هندو به نام شانی محافظت می شود و هر دزدی که بخواهد از این روستا و خانه هایش سرقت کند توسط این رب النوع مجازات می شود و کور می شود! این باورها آنقدر در مردم عمیق و ریشه دار است که هیچ بانکی در روستا وجود ندارد و ایستگاه های پلیس هم چیزی به اسم بازداشتگاه ندارند.

blank
۵- ستون معلق لپاکشی | Hanging Pillar of Lepakshi

در کشور پهناور هند بناها و نیایشگاه های مذهبی شگفت انگیز و بسیار تاریخی وجود دارند که از بسیاری جهات قابل توجه هستند. این بناها علاوه بر جنبه مذهبی و اهمیتی که برای باورمندان دارند از لحاظ معماری و شکوه و عظمت ساختارشان هم بسیار قابل توجهند. در یکی از این بناها به نام آندرا پرادش یک ستون بسیار عجیب قرار دارد که به جرات یکی از عجیب ترین اسرار هند است.

این ستون اسرارآمیز معلق است! در بین بیش از ۶۰ ستونی که در این بنا وجود دارد یک ستون سنگی حکاکی شده زیبا وجود دارد که کاملا معلق است و انتهایش با کمی فاصله از زمین قرار گرفته است. ستون معلق لپاکشی چند سانتی متر از سطح زمین فاصله دارد و عملا روی هوا معلق مانده است! دانشمندان تحقیقات زیادی انجام داده اند تا راز معلق ماندن این ستون سنگی را کشف کنند اما هنوز هیچ پاسخی برای آن پیدا نکرده اند. ستون معلق لپاکشی یکی از معروف ترین و عجیب ترین اسرار هند است و سالانه هزاران گردشگر تنها برای دیدن این ستون عجیب به این منطقه سفر می کنند تا این پدیده غیرطبیعی را با چشمهای خودشان ببینند.

۶- گنج پنهان غارهای سون باندر | Son Bhandar Bhandar

غارهای سون باندر مجموعه سازه هایی سنگی هستند که در پای تپه های وایبار در دل کوه تراشیده شده اند و به زیبایی هرچه تمام تر فرهنگ و آئین های هندویان قدیم را به نمایش می گذارند. در این غارها راهبان بودایی و هندوی زیادی ساکن بوده اند و به عبادت و نیایش مشغول بوده اند. اما چیزی که این غارها را در زمره عجیب ترین اسرار هند قرار می دهد موضوع دیگریست.

گفته می شود که داخل این غارها گنجی عظیم مخفی شده است. طبق افسانه های محلی، غربی ترین غار محل دفن ثروت بی همتای شاه موریان بیمبیاساراست که در قرن ۶ قبل از میلاد حکومت می کرده است. داستان های زیادی در مورد ثروت افسانه ای این شاه بر سر زبان ها جاری است و گفته می شود که شاه برای آن ثروتش به پسرش که به زور بر تخت پادشاهی نشسته بود نرسد آن را در غارهای سون باندر مخفی کرده است. در طول سال ها گروه های زیادی سعی کرده اند این گنج پنهان را کشف کنند، اما هیچ کدام موفق نشده اند.

blank
۷- دریاچه اسکلت هند: روپکاند | Roopkund

آخرین مورد از عجیب ترین اسرار هند که به شما معرفی می کنیم دریاچه اسکلت است. دریاچه روپکاند در ایالت اوتارکاند هند قرار گرفته و به دلیل قرارگیری در رشته کوه های هیمالیا طبیعت بسیار زیبا و بکری دارد. با این حال، دلیل شهرت این دریاچه وجود اسکلت هایی در ته دریاچه است که به همین دلیل به آن نام دریاچه اسکلت داده اند. در کف این دریاچه بقایای بیش از ۲۰۰ اسکلت وجود دارد که سال ها ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده بود. نظریه ها و تئوری های مختلفی در مورد منشا این اسکلت ها وجود داشت تا ایت که بعد از تحقیقات فراوان، مشخص شد که این اسکلت ها متعلق به افرادی بوده که در طول قرن نهم از این مسیر عبور می کرده اند و دچار طوفان شده اند. با تمام شدن زمستان که برف ها آب می شود این اسکلت ها از زیر آب نمایان می شوند و منظره ای ترسناک و عجیب به وجود می آورند.

 

مرتبط:

قصر ماتانچری یکی از دیدنی های زیبای هند

دریاچه لوکتاک _ دریاچه ای شناور در هند

معبد نیلوفر آبی یکی از جاذبه های گردشگری هند

معبد لوتوس یا معبد نیلوفر آبی (Bahá’í Houses of Worship یا Lotus Temple) یکی از هشت معبد (مشرق‌الاذکار) قاره‌ای آیین بهائی است که در شهر دهلی‌نو پایتخت هندوستان قرار دارد و به عنوان مادر معابد شبه قاره هند شناخته می‌شود.

معبد لوتوس یکی از پربازدیدکننده‌ترین ساختمان جهان است.

معبد لوتوس کجاست؟

در این بنا هر فرد با هر اعتقادی می‌تواند در سکوت به تفکر و مناجات بپردازند. انجام مراسم مذهبی و سخنرانی در سالن اصلی ممنوع است و اغلب مردم هندوستان از هر مذهب و طایفه‌ای آن را محترم می‌شمارند.

معمار این ساختمان یک ایرانی بهائی به نام فریبرز صهبا است که در طرح معماری این بنا از گل نیلوفر آبی الهام گرفته‌است. این گل در هندوستان با عبادت و دیانت پیوند داشته‌است. این معبد که جوایز متعددی در زمینه معماری از آن خود کرده‌است در سال ۱۹۸۶ تکمیل شد.

blank

ویژگی های ساختمان معبد لوتوس:

ساختمان معبد لوتوس شامل ۲۷ گلبرگ است و از بتن سفید ساخته شده و با سنگ مرمر سفید پوشیده شده، این سنگ‌ها از یونان خریداری و در ایتالیا برش داده شده‌اند. هر یک از ۹ طرف ساختمان سه گلبرگ دارد و ۹ درب بزرگ به تالار مرکزی باز می‌شود و نورگیری این بنا که از لابلای گلبرگهای لوتوس انجام می‌شود و تهویه ی آن که با الهام از بادگیرهای ایرانی و به کمک ۹ استخر آب در اطراف بنا انجام می‌شود از دیگر موارد بسیار جالب آن است.

ارتفاع بنا از کف تا بالای ساختمان ۲۷/۳۴ متر و قطر ساختمان ۷۰ متر است و در زمینی به‌مساحت ۶۴/۱۰ هکتار در نزدیکی کاخ ریاست جمهوری هندوستان قرار دارد.

درون معبد نیلوفر آبی یا لوتوس شهر دهلی کشور هندوستان هیچ تزئینی که یادآور دین خاصی باشد وجود ندارد و در نهایت سادگی است.

مرتبط:کشور هند کجاست راهنمای سفر به شهر های دهلی، اگرا و بمبئی

مسجد “جاما” جاذبه گردشگری هند

مسجد تاریخی “جاما” درشهر دهلی نو که قدمتی چند ساله دارد به جاذبه جدید گردشگری پایتخت هندوستان تبدیل شده است.

مسجد “جاما” به دلیل نقوش زیبا و نوع خاص معماری آن یکی از زیباترین مساجد کشور هند است.

در مورد سازنده و تاریخ دقیق ساخت این مسجد اطلاعات دقیقی و جود ندارد اما تام کارشناسان هنری به قدمت چند ساله این مسجد تأکید دارند.

این مسجد یکی از بزرگترین مساجد شبه قاره هند است که با دو مناره ۴۰ متری ، سه دروازه و چهار برج ، گنجایش بیست و پنج هزار نمازگزار را دارد.

مسجد “جاما” دارای موزه‌ای است که درآن آثار تاریخی زیادی در کنار یک دسته مو متعلق به پیامبر بزرگ اسلام (ص) است.

این مسجد روز عید فطر شاهد حضور نمازگزاران و گردشگران بوده و پیش بینی می‌شود در آینده نزدیک به یکی از مقاصد گردشگری پایتخت هندوستان  تبدیل شود.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان